Rtv show
Het wordt geen hit,
maar mooi is het
'Geluk komt niet elke dag langs
De drukte van Circus Rens
ry
NCRV brengt
Paul Simon's
Concert in the
Park op scherm
Maandag 17 teDruari
Redactie: 023-150191/023-150192 INEKE VAN DER MEER JAN VAN DER NAT GERARD VAN PUTTEN Vormgeving: ANDRIES DETMAR
10
VAN EEN HIT kan je niet leven. Je moet werken, op
treden, aan jezelf blijven schaven. En je moet bovenal
zelfstandig blijven denken. Dat laatste heb ik altijd ge
daan. In 1965 heb ik eens in een interview gezegd 'ik
wil geen eendagsvlieg zijn'. Nou, ik geloof dat ik on
derhand mag constateren dat ik dat niet ben ge
weest. (Conny Vink)
CLOSE UP
Conny Vink tevreden met nieuwe plaat
M e heeft nooit zo geloofd in het snelle hitwerk. De reac-
W ties op haar nieuwe single 'Die bleke oude foto' heeft
m A Conny Vink in die mening gesterkt. „Ik denk niet dat
het een hit wordt", zegt de zangeres, „maar ik vind het een ont
zettend mooi lied en ik geloof er heilig in. Het is een liedje dat
blijft. Dat vind ik veel belangrijker."
De ontmoeting heeft plaats in
de NCRV-studio, waar ze vaste
klant is in het radioprogramma
'Teds Lunchpakket'. Met Ted de
Braak, Ronnie Tober en Helen
Sheperd zingt ze elke week een
medley van bekende liedjes.
Deuntjes die gemakkelijk kun
nen worden meegezongen en
de nostalgie van afdruipt. Con
ny Vink vindt het prachtig, ze
houdt van terugblikken.
,,Ik ben in '63 begonnen. Bij
het orkest van John Kristel. Ik
zat nog op school. Als kind wil
de ik eigenlijk dierenarts wor
den, maar ik kreeg een auto-on
geluk. Tweeënhalf jaar moest ik
op bed liggen. In die tijd kreeg
ik een gitaar. Terug op school
moest ik de zesde klas over
doen. Ik was toen al ouder dan
m'n medeleerlingen. Bovendien
was ik twee jaar omringd ge
weest door volwassenen. Na
m'n middelbare school wilde ik
niet meer lang verder stude-
]e had al vrij snel een hit.
,,ln '67 al, met 'Bossa Nova
Boy'. Daarna volgde 'De Toete
raar' en 'Maak je niet dik, dun is
de mode' en vele andere. Maar
als ik optrad zong ik ook andere
genres. Franse liedjes bijvoor
beeld. Later bij de Nordring-
programma's heb ik ook jazz
achtige songs gezongen en lied
jes van bijvoorbeeld Burt
Bacharach. Trouwens, zo'n lied
je als De Toeteraar klinkt mis
schien heel simpel, maar het zit
geraffineerd in elkaar."
Door dat soort liedjes heeft
Conny Vink het imago van feest
nummer gekregen. „Dat vind ik
helemaal niet erg. Destijds heeft
Kees Bruin me erop attent ge
maakt dat dat een sterke kant
van me was. Hij bood aan spe
ciaal voor mij te gaan schrijven.
Ik was daar dankbaar voor,
want het is natuurlijk reuze chi
que als iemand speciaal voor
jou componeert."
„Bovendien kan ik niet ont
kennen dat ik een blijmoedig
mens ben. Die blijdschap be
schouw ik als een gave. Ik ben
in staat de positieve kant van
dingen te zien. Daardoor kan ik
ook voor andere mensen iets
betekenen. Ik doe veel voor de
Stichting Philadelphia: ik treed
op voor lichamelijk en geestelijk
gehandicapte kinderen. Ieder
van hen heeft wel iets waarin hij
goed is. De een kan goed bor
duren, de ander kan goed hard
lopen. Als je de moeite neemt je
in die ander te verdiepen, de
ander in z'n waarde kan laten,
ontdek je dat. Ik heb dat laatst
ook gezegd in een lezing die ik
voor begèleiders van gehandi
capten mocht houden."
„Godzijdank heeft mijn man
de zelftje instelling. Dat maakt
dat we het samen heel goed
kunnen vinden. En het heeft
ook tot gevolg dat je samen
voor andere mensen iets kan
betekenen."
Conny Vink staat ook regel
matig in theatershows. Samen
met Dick de Witte doet zij op
dit moment de theatershow Uit
en Thuis. „In het kader van de
Europese eenwording maken
we op het toneel een muzikale
rondreis door Europa. We bren
gen liedjes over een aantal ste
den en Dick doet daarbij muzi
kale parodieën en goochelt. Sa
men met de muzikale clowns
Los Gino's doe ik nog kinder
voorstellingen."
Toemees
„Ik heb ook in het buitenland
gewerkt: toemees door Austra
lië, Nieuw Zeeland, de Verenig
de Staten en Canada. In Noor
wegen heb ik met Eugen Cicero
en het radio-orkest gewerkt. In
Duitsland heb ik met het orkest
van Wemer Müller opgetreden.
Maar, dat overkomt mij dan
weer: dan bellen ze op uit
Duitsland voor een opname,
maar dan heb ik hier in Neder
land een contract en kan ik niet
weg."
„Acht, ik vind het niet erg. Ik
vind het heerlijk om op te tre
den en het kan me in principe
niet schelen waar. Ik gun ook
iedereen succes. Als het mensen
goed gaat, vind ik het leuk voor
ze."
Wat vind je van de nieuwe
generatie artiesten?
„Ik vind dat er heel goede ta
lenten bij zitten. En ik hoop dat
ze het redden in het vak. Ik be
doel: ik hoop dat ze niet te gauw
rijk willen zijn. Ik bekijk het vak
als een ambacht. Je kan niet van
een hit leven. Je moet werken,
optreden, aan jezelf blijven
schaven. En je moet bovenal
zelfstandig blijven denken. Dat
laatste heb ik altijd gedaan. In
1965 heb ik eens in een inter
view gezegd: 'ik wil geen een
dagsvlieg zijn'. Nou, ik geloof
dat ik onderhand mag constate
ren dat ik dat niet ben geweest."
Conny Vink: „Ik kan niet ontkennen dat ik een blijmoedig mens ben.
Die blijdschap beschouw ik als een gave." foto cpd
Jacques Vermeire, in België een idool
BRUSSEL CARLOS ALLEENE
In Nederland kan Jacques Vermeire
zich op straat begeven zonder her
kend te worden, in Vlaanderen is
hij een beroemdheid. Zijn komische hu
mor lijkt hij uit de mouw te schudden, in
werkelijkheid is de Vlaamse entertainer
de perfectionist in eigen persoon. Want:
„Elke show moet beter zijn dan de vori
ge"
Hij heeft er een verschrikkelijk druk
jaar opzitten. Wil hij in 1992 de zaken
enigszins anders aanpakken? „Ik zal in
1992 op een sterke selectieve manier te
werk gaan. Als schoenenverkoper zal ik
mijn activiteiten tot het strikte minimum
beperken: nog één dag per week zal ik
op kantoor zitten. De overige dagen wil
ik thuis aan sketches werken. Het is me
de jongste tijd vooral opgevallen dat ik in
het komische vlak te weinig produktief
ben. Dat wil niet zeggen dat ik lui ben,
wel dat ik met teveel verschillende zaken
tegelijk bezig ben."
Vermeire heeft zich heilig voorgeno
men zich straks aan een strak schema te
houden. Dat wil zeggen: 's morgens na
het ontbijt meteen aan nummers en
sketches beginnen te werken. „Zonder
discipline bereik je niets. Ik ben van plan
om een huis te kopen en als werkruimte
in te richten. Ik vermoed dat ik in mijn
huidige woning na verloop van tijd het
slachtoffer van eren soort luiheid zal
worden. De omgeving waarin ik woon
spoort me niet aan tot hard werken. Le-
Jacques Vermeire: „Elke show moet beter
dan de vorige." foto cpd
ven en werken in dezelfde mimte is niet
zo gezond. Als ik een nieuwe woning
heb gekocht kan ik zeggen dat ik naar
mijn werk ga. Dat zal me een heerlijk ge
voel bezorgen."
IJdelheid
„Bijna al mijn dromen zijn inmiddels re
aliteit geworden. Ik geniet nog elke dag
van mijn succes. Is er voor een artiest
iets heerlijker dan voor een eivolle zaal
te mogen optreden? Er zijn avonden dat
ik me afvraag waar de mensen vandaan
blijven komen. Waarom moet ik verhul
len dat die massale belangstelling mijn
ijdelheid streelt? Ik zal in de toekomst op
het platteland blijven optreden. Ik voel
me er lekker, de mensen reageren er zeer
spontaan. In tenten en sporthallen wil ik
niet langer meer staan, maar in een ge
zellige parochiezaal ben ik nog altijd be
reid om het beste van mezelf te gevën.
Bovendien ben ik nog altijd geen peper
duur artiest. Wie me vraagt verdient
goed zijn boterham. Ik voel me absoluut
geen gefrustreerd artiest omdat ik de
culturele centra' nog niet ben gepas
seerd. Ik voel me nog niet rijp voor dat
circuit, over enkele jaren waag ik me
misschien aan een tournee in grote za
len. Voorlopig is dat nog brand buiten
mijn wijk."
„Er zijn veel mensen die een kans krij
gen maar ze niet met beide handen grij
pen. Het geluk komt niet elke dag langs,
ik heb altijd hard gewerkt om iets te be
reiken, ik loop ondanks het succes nog
altijd niet naast mijn schoenen. Daarbij
komt dat het publiek me pikt, iets wat je
als artiest onmogelijk kunt forceren.
Sinds geruime tijd leef ik met de gedach
te dat er een dag komt dat het publiek
me beu wordt. Er komt een tijd dat de
rage voorbij is. Met die realiteit moet je
als artiest leren leven".
Waai om verdwijn je niet voor een
jaar van het BRTN-scherm?
„Dat is geen goede oplossing. Als je de
rol 'lost' is het gedaan. Er zijn voorbeel
den genoeg die dat bewijzen."
„Ik ben absoluut niet vies van zaken
doen. Als een bekwaam zakenman me
morgen voorstelt om een stripverhaal
over me te maken zal ik daar mijn neus
niet voor ophalen. Het ligt wel niet in
mijn aard om dat alles in de hand te
werken. Ik laat de dingen liever op me
afkomen. Intuïtief voel ik dat ik in de
toekomst voor een film zal worden ge
vraagd."
Je prijst jezelf niet aan?
„Heb ik nooit gedaan. Wie me nodig
heeft weet me wonen. Iedereen kent me
Is de BRTN niet van plan je interna
tionaal te lanceren?
„Ik kan daar sinds het ontslag van Jan
Geysen, de baas van de sector amuse
ment, nog weinig over zeggen. De^vraag
is hoe Frans Frederickx. zijn opvolger,
tegenover mij zal staan? Jan Geysen was
van plan om met mij naar het festival
van Montreux te gaan. Gelukkig weet ik
dat directeur-generaal Jan Ceuleers posi
tief tegenover me staat. Ik vermoed dat
BRTN-administrateur-generaal Cas
Goossens mijn werk ook naar waarde
weet te schatten".
Kun je. begrijpen dat je exclusivi-
teitscontract bij sommige BRTN-mede-
werkers afgunst opwekt?
„Jan Van Rompaey en Mare Uytter-
hoeven hadden al zo'n contract. Mar
griet Hermans en ik hadden niets in
handen. Ik heb gehoord dat VTM van
plan was om Margriet en haar program
ma bij de BRTN weg te kopen. Margriet
heeft uiteindelijk niet voor het geld ge
kozen. In zulke omstandigheden is het
toch normaal dat de BRTN met een ex-
clusiviteitscontract over de brug komt."
de wereld voor een
doedelzak aan? Gaan
de jaren tellen en
doemt in samenhang
daarmee de wurgende
vraag op wat u tot dus
ver van uw leven hebt
gemaakt? Spannen
midlife crisis en part
ner meedogenloos sa
men en dreigt een in
terne bedrijfsreorgani-
satie ook nog eens aan
de stoelpoten te zagen,
kijk dan vooral niet
naar Doet-ie het of
doet-ie het niet.
Normaal gesproken
roept een dergelijk
vraagstuk bij mensen
die daarvoor gevoelig
zijn al veel ongezonde
spanning op. En dan
holdeboldert die
mesjoggeaas van Rens
er nog eens overheen.
Blijf daar maar eens
kalm bij.
Wat een wildeman, zeg!
De wilde haren zouden
er toch af moeten zijn,
tenslotte beweegt hier
een kerel van over de
veertig in de hoogste
versnelling over het
scherm. Maar nee, die
neuroot die op z'n tijd
de kindervriend speelt
als meneer Kaktus, hip-
hopt door het beeld, Peter
rent als een opgefokte
spring in 't veld de trap op en af.
Best mogelijk dat hij thuis als
een uitgekauwde prop pruimta
bak nietszeggend onderuit
hangt op de driezits. Maar niet
zodra er een tv-camera in de
buurt is, of Rens molenwiekt,
gesticuleert, hijgt en hapt naar
adem. Een lawaaipapegaai in
optima forma. Zou herrieschop-
pen en keettrappen nog moeten
worden uitgevonden, Peter Jan
was de aangewezen persoon
om er patent op aan te vragen.
Om de haverklap pleegt-ie aan
slagen op z'n stembanden. En
die trap weet wat. Mocht de titel
van de tv-show onverhoopt af
gezaagd raken, geen nood, Op
en Neer dekt de lading ook re
delijk.
I let doe
Rens zo
bron vai
eigenlijk
ergernis moeten vor
men, ware het niet dal de per
soon in kwestie het charisma
bezit om wat voor anderen op
geld doet niet voor hem van
toepassing te laten zijn. Wie
hem vergelijkt met een zichzelf
oversell ree u wend e marktkoop-
man is de laatste lijd kennelijk
niet dikwijls op de markt ge
weest of heeft eenvoudigweg
een kortzichtige kijk op wat zich
zoal in eigen periferie afspeelt.
Zo goed gebekt en zo aanwezig
zijn de standwerkers niet meer,
vandaag de dag. Rens is meer
dan een overspannen schreeu
wer. De man flitst, heeft flair, en
heeft maling aan iedereen en al
les. Dus ook aan de concurren
tie van RTL 4, waar op hetzelfde
moment Hitbingo te zien is.
Doet-ie 't of doet-ie 't niet? Tja.
interessante vraag. De homo sa
piens is en blijft uiteindelijk een
grillig wezen. Maar hoe onweer
staanbaar Peter lan Rens is,
blijkt zodra hij de straat op gaat.
Desnoods als Hulk Hogan om
een winkelende meneer te ver
leiden tot een partijtje vrij wor
stelen in een pikant gesneden
speelpakje. Rens weet op ie
mands gemoed te werken,
vooral ook op dat van vrouwen.
Niet geremd door enige gêne
bestaat hij het een dame in een
supermarkt aan te houden.
„Heeft u zin in een partijtje vrij
worstelen?"
Er zijn mannen die sinds het
ethisch reveil voor minder zijn
aangeklaagd bij'het comité ter
bestrijding van ongewenste inti
miteiten. Maar Rens krijgt voor
mekaar wat anderen van weer
anderen niet gedaan krijgen.
Door mensen in te palmen,
door te vleien, te flemen, door
te overreden en andere trucs uit
te halen met de bedoeling men
sen datgene te laten doen wat
ze eigenlijk niet van plan zijn.
Geen voorstel wordt afgewim
peld als zijnde oneerbaar. En de
kandidaten in de studio maar
gokken. Zo'n gok is het trou
wens niet om je geld op Rens te
zetten. Maar weinigen blijkt het
gegeven niet toe te geven aan
dat ondefinieerbare verlangen
op tv te komen.
Het is een cliché van jewelste,
maar het medium tv is machtig.
Zo'n brave wilgekuifde 65-plus-
ser doet het toch maar, de assis
tent van Rens spelen en hem
vervolgens vlak voor de aftite
ling vol op de mond zoenen.
Zou inplaats van Peter Jan Rens
pakweg Krelis Kees Kaasjager
hetzelfde hebben gevraagd,
waarschijnlijk had-ie een hengst
voor z'n kop gekregen. Zomaar
een meisje uit haar werk in een
of ander ijssalon halen om de
zelfde dag nog een vlot in de Ar
dennen te bouWen, probeer het
Met de kandidaten in de show
is trouwens iets bijzonders aan
de hand. Meestal zijn het van
die vlotte jongens en vlotte mei
den-types, van die de leuksten
thuis die elke zaterdagavond
gaan stappen of gezellig visite
hebben, van die barbecuers met
de hele buurt, van die zaterdag
se autowassers. Rens heeft ze in
de hand. en verstaat de kunst ze
net niet te leuk te laten zijn. Tel
kens bewandelt de showmaster
de overtreffende trap. Als de
kandidaten buiten zinnen raken
omdat er 40 groene flappen
voor het grijpen liggen, dan
raakt Rens nog opgewondener.
Gezegd moet worden dat hij al
die overexposure gerust kan af
leggen zonder zichzelf ook maar
iets tekort te doen. Intussen de
veertig gepasseerd mag Rens
zichzelf best tot bedaren bren
gen zonder meteen een dooie
diender te worden. Hoe rijper,
hoe interessanter. Geloof dat
maar, Rens. Hang dat overjarige
kind van je nou eens aan de
kapstok van meneer Kaktus, die
weet daar wel raad mee. Een
beetje rustiger-aan mag. Die
aanwezigheid is er toch wel van
nature en het showmastersta-
lent eveneens. Wat het voordeel
van een enigszins bekoelde
Rens zou kunnen zijn? Dat ver
moedelijk ook mensen die niet
van dat wilde houden zullen
aanhaken bij de 2.300.000 kij
kers die gemiddeld een 7,4 over
hebben voor Doet-ie 't enz.
Mocht Rens er onverhoopt toe
overgaan op z'n rem te trappen,
wie weet dat die Boszhardt dan
ook dimt en eindelijk zichzelf
wordt. Nu aapt dat veel te vroeg
op de tv-camera's losgelaten
joch alles na wat er in het Gooi
aan showmasters rondspringt.
Uitgesmeerd over twee afleveringen zendt de NCRV op
21 februari (tussen 21.15 uur een 21.55 uur op Neder
land 1en 28 februari (tussen 21.45 uur en 22.55 uur op
Nederland 1) een groot deel van Paul Simon's Concert
in the Park uit. Hij gaf dit concert op 15 augustus vorig
jaar in het Newyorkse Central Park en het werd bijge
woond door maar liefst 750.000 mensen. Eind vorig
jaar verscheen de gelijknamige dubbel-cd bij Warner
Music.
Simon trad op met een uitgebreide begeleidings
band, bestaande uit 17 muzikanten van wie een be
langrijk contingent hem ook muzikaal ondersteunden
tijdens zijn twee Ahoy'-concerten. Bekende namen uit
de band zijn drummer Steve Gadd, blaasvirtuoos Ray
Phiri en de achtergrondvocalisten Oren, Maxine en Ju
lia Waters.
Paul bracht 23 nummers ten gehore in het ongeveer
twee uur durende concert. Hij zong ook bekende Si
mon and Garfunkel-songs als The boxer. Bridge over
troubled water en The Sound of Silence.
BOLLEBOOM
STRIPS
BOES
