Regio Politie: wapenbezit jeugd neemt fors toe Inbreken in RUL-computer valt niet mee Speeltuin op dak van AZL Chipkaart vervangt paspoort voor zakenman op Schiphol Roep om gezondheidsonderzoek Schiphol verhoord VAKANTIESPREIDING Zomer VI Donderdag 6 februari 1992 Redactie: 071-161400 WILLEM SPIERDIJK MEINDERT VAN DER KAAL! CAROLINE VAN OVERBEEKE JAN WESTERLAKEN MONICA WESSEUNG Eindredactie: PAUL DE TOMBE Vormgeving: RON VAN HAASTREGT 19 Eén op de zes jongeren in Leiden heeft wapen Het wapenbezit onder Leidse jongeren is volgens de poli tie de afgelopen jaren schrikbarend gegroeid. De politie schat dat van de aangehouden jongeren een op de zes tot zeven een wapen bij zich heeft. „We zijn ervan overtuigd dat het wapenbezit fors toeneemt. En dan hebben we het echt niet alleen over kleine mesjes. De jeugd loopt met het meest afgrijselijke tuig rond", aldus politievoorlichter Graveland. gens hem mee op. Van onder de toonbank kan hij nog wel een dolkmes tevoorschijn toveren. „Deze is dus ook verboden." Luchtbuksen, behalve die met een gering vermogen, zijn vol gens de nieuwe wet ook verbo den. „Bij kinderen onder de 16 jaar vragen we een briefje van de ouders voordat ze zo'n lichte buks mee krijgen. Ze worden gekocht om op kaartjes te schie ten. Dat weten we. want ze vra gen de kaartjes erbij." appeltjes mee te schillen. „Of voor andere dingetjes, maar nooit om mensen mee te ver wonden", vult een ander aan. Wapenbezit is, zo blijkt uit een opmerking van Bas, ook geen gespreksonderwerp: „Wij heb ben het t Graveland reageert op de be richten uit het noorden van het land waar een onderzoek is ge daan naar de bewapening van disco-bezoekende jongeren. De Groningse jeugd blijkt 'uitzon derlijk goed bewapend'. Een op de vijf jongeren zou een of an der wapen bij zich hebben. „Het verbaast me niks. Ook hier proberen aangehouden jonge ren steeds vaker wapens weg te moffelen. Er is meer wapentuig in omloop, van geweer tot mes en van knuppel tot ploertendo der", aldus Graveland. Twee jaar geleden is de Wa penwet aangescherpt en niet voor niks, vindt Graveland. „Jammer genoeg hebben toen vooral de brave burgers zich ontdaan van eventueel wapen tuig. De echte criminelen lever den niks in." Toch meldt de dumpzaak La- bruyère in de Haarlemmerstraat in Leiden een aanzienlijke da ling van de verkoop van wapens en de schooljeugd van de vijf scholen aan het Lammer- schanspark ontkent in alle toonaarden bewapend te zijn. Een woordvoerder van Labruyè- re, waar een fikse sortering messen en luchtbuksen te koop is, zegt dat de mesverkoop door de invoering van de nieuwe Wa penwet volledig is ingestort. Een enkel zakmesje of klein knip mes gaat nog wel over de toon bank maar daar houdt het vol- Gevraagd naar de motivatie i de i of der wapen aan te schaffen, zegt de man van Labruyère: „Iedere jongen vindt het toch leuk om met een zakmes te lopen. Er zit geen kwade bedoeling achter." Bravour Een rondje over het schoolplein van de vijf scholen aan het Lammerschanspark maakt dui delijk dat de uitkomst van een onderzoek naar wapenbezit on der leerlingen sterk afhankelijk is van de omgeving waarin de vraag wordt gesteld. Op de vraag of de jongens zelf wel eens een wapen bij zich hebben of messen bij anderen hebben gezien wordt schamper lachend gereageerd. Niels: „Ik heb hier nog nooit een wapen gezien", waarop Erik zich afvraagt wat een wapen eigenlijk is. Een zak mesje hebben de meesten wel, maar dat is meer bedoeld om Een leerkracht van een van de vijf scholen nodigt ons uit in de eerste klas de vraag over wa penbezit te stellen. Een fiks aan tal meiden, 13 of 14 jaar oud, zegt op de camping vaak een mes bij zich te hebben. Geagi teerd praten ze door elkaar heen, struikelend over hun woorden „Er lopen enge man nen rond op de camping, er wordt verkracht. Door bosjes loop ik niet en de manege is ook bloedlink" Ook de jongens zeg gen vaak met een mes rond te lopen. Stoerheid en angst spe len een rol. De leerkracht legt ze echter het vuur na aan de schenen: „Wie van jullie heeft vorige maand een mes bij zich gehad toen ze uitging?". Het aantal opgesto ken vingers daalt tot een hand jevol. Na enig doorvragen („Wie kan er nü een mes op tafel leg gen") blijft er helemaal nie mand over. De directeur van de betrok ken school schrikt enigszins als hem de resultaten van het on derzoekje worden voorgelegd. Met name de angst die blijkbaar onder kinderen leeft, baart hem zorgen. „Dat legt een grote ver antwoordelijkheid bij de ou ders. Bangmaken is nergens voor nodig. Enge films en vi deo's doen ook veel kwaad." Disco Van de school naar de disco. In Noordwijk zijn de afgelopen twee jaar bij charges in dan cings honderden i Volgens de Leidse winkelier Labruyère is de wapenhandel ingestort dere wapens in beslag geno- minder. men. Naar schatting had een op „Dat alles neemt niet weg dat de tien discobezoekers een wa- ook wij het wapenbezit onder pen bij zich. De politie heeft jongeren verontrustend vinden, echter de indruk dat de contro- Het komt nog steeds behoorlijk les effect sorteren. Nog steeds vaak voor dat een jongere die wordt er met steekproeven door een disco in wil en ziet dat er de portiers gefouilleerd, maar gecontroleerd wordt, snel een de buit wordt met de maand mes in het zand steekt om ver- FOTO LOEK ZUYDERDUIN volgens pas naar binnen te kun nen gaan", zegt de Noordwijkse rechercheur AT. Eisses. Hij merkt nadrukkelijk op dat elk gevonden wapen er een teveel is. „De schatting uit Groningen lijkt iets overdreven, maar zelfs een op de tien is natuurlijk on acceptabel veel." SCHIPHOL PETER SLUIS Hij kost 175 gulden per jaar, plus nog eens vijftig gulden en treegeld. Exclusief btw wel te verstaan. Maar die kan de za kenman waarvoor de deze week geïntroduceerde Schiphol Travel Pass is bedoeld, aftrek ken bij de belasting. Met behulp van de pas passeert de regelma tige luchtreiziger binnen twintig seconden de grenscontrolepost van de marechaussee op Schip hol. En behoort de ergernis van lange wachtrijen op de luchtha ven voorgoed tot het verleden. Volgens projectleider N. Schef- fer van de NV Luchthaven Schiphol kostte de uitwerking van het idee van een geautoma tiseerde doorlaatpost de nodige hoofdbrekens. „De belangrijkste hindernis die moest worden ge nomen was de fraudegevoelig heid. De oplossing waar uitein delijk voor gekozen is de zoge naamde smartcard die gekop peld is aan een fingerprint- scanner. Op deze kaart zit een chip waarin naast persoonsge gevens ook de data zijn opge slagen van een vingerafdruk. De kaart wordt afgelezen bij de eer ste doorgang, waama een deur opengaat. Daarna moet de pas sagier zijn vinger door een scanner laten aflezen. Als de ge gevens kloppen gaat de tweede deur open en staat de reiziger in de aankomsthal." Mocht de kaarthouder nog bij justititie in het krijt staan voor bijvoorbeeld een niet betaalde verkeersboete, dan opent de tweede deur zich niet en moet hij zich melden bij de mare chaussee. Overigens is het niet zo dat de kaart het paspoort volledig vervangt, de luchtreizi ger moet te allen tijde een gel dig reisdocument kunnen over- leggen. LEIDEN JAN WESTERLAKEN Het CRI van de Rijks Universi teit Leiden zegt dat hackers (computerkrakers) al jaren pro beren in te breken in het sys teem van de RUL. Ze hebben echter geen kans gezien door te dringen tot kostbare gegevens. Waateaam blijven en de boel op 'slot' houden is hét parool, aldus woordvoerders van de Computerkrakers, zo meldde deze krant onlangs, hebben in de systemen van de universitei ten een nieuw doelwit gevon den. In Utrecht verschaften zij zich toegang tot informatie over studenten en financiële gege vens. De universiteiten in Am sterdam, Groningen, Eindhoven en de Technische Universiteit in Delft hebben last van hac kers. Drs. H. Blanksma. hoofd voorlichting van CRI (Instituut voor telecommunicatie en com puterdienstverlening), zegt dat de gebruiker eenvoudig toegang tot de computerbestanden heeft. „Wie erin moet zijn, kan erin. Maar we zeggen niet waar onze sleutels hangen. Die ge bruiker moet zelf ook op z'n hoede zijn. Als 'ie klaar is met de computer moet hij de sleutel omdraaien. Doet 'ie dat niet, dan staat de deur wagenwijd open. Met alle gevolgen van dien." Ir. K. Lingbeek, hoofd tele communicatie van CRI, vertelt dat de toegang tot universitaire computers aantrekkelijk is voor hackers, omdat de universitei ten wereldwijde contacten heb ben. Indien het lukt om zo'n systeem te kraken, dan kan de kraker daar commercieel voor deel uit putten. „Daarom is de inhoud zo aantrekkelijk voor de hacker", zegt hij. In welke kringen die kraker moet worden gezocht? Blanks- ma: „Het zouden studenten kunnen zijn. Hun aantal is groot dus duiken ze snel onder in de grote massa. Maar het kunnen net zo goed mensen van buiten de universiteit zijn die proberen in te breken", vult Lingbeek aan. „Sommige mensen gaan er prat op als ze kans zien de com puter van de universiteit te kra ken. Ze voelen zich slim en roe pen dat van de daken. Dat zijn de mensen die op sensatie uit zijn. De categorie die het écht om de inhoud te doen is hoor je niet. Over hen lees je niks in de krant. Zij gebruiken de compu- ken." Inbreken in het Leidse compu terbestand valt niet mee, verze kert Blanksma. Hij zegt dal het systeem in feite waterdicht is. Het grootste gevaar schuilt in de gebruiker zelf. .Als hij de deur niet goed op slot doet. dan vraagt hij om moeilijkheden. De sloten die erop zitten zijn goed. Een slordigheidje kan al gevaar lijk zijn. De gebruiker van de computer moet discipline kun nen opbrengen. Zeker als er met een groepje gebruik van wordt gemaakt. Houdt iemand zich niet aan die discipline, dan kunnen de sleutels in verkeerde handen vallen. Kortom, de ge bruiker moet iets extra doen om zijn gegevens te beveiligen." Hond CRI biedt daarbij de helpende hand. Blanksma: „De gebrui kers moeten een woord in de computer invoeren, dat de sleu tel is om in het systeem te ko men. Wij hameren er bij de mensen op daarvoor vooral niet de naam van de vrouw of man te gebruiken of de naam van de hond. En we raden aan dat woord om de maand te veran deren. Zeker aan hen. die ui terst vertrouwelijke informatie in de computer hebben opge borgen. Deze mensen doen dat ook sneller dan zij, die informa tie van minder waarde in het systeem hebben zitten. Op het moment dat iemand probeert in te breken, wordt dat vastge legd. En wij kunnen achterhalen waar dat vandaan komt." Brandsma vertelt dat hij het in I>eiden nooit heeft meege maakt dat wetenschappers iets van elkaar probeerden te pik ken. „Dan heb je het juist over de mensen die geen behoefte hebben aan ruchtbaarheid. Denk nu niet dat er kant-en klare conclusies in het bestand staan", voegt Blanksma eraan toe. „Er is heel veel informatie opgeslagen waar niemand mee uit de voeten kan die niet weet naar wat wordt gezocht." Hoe was het twintig jaar gele den met het kraken van compu ters? Er waren toen nauwelijks sleutels. Alles stond open. Het gebruik van de computer was in tijd anders dan nu. „De belan gen zijn thans veel groter", al dus Blanksma. „Daarom zijn ook eisen voor beveiliging strenger geworden." LEIDEN STAATSSECRETARIS SIMONS (volksgezondheid) opent 19 maart de kliniek seksuologie van het AZL De kliniek maakt deel uit van de vakgroep vrouwengenceskunde waarvan prof. E. van Hall hoogleraar is. In de kliniek zijn onder meer een seksuoloog. psycholoog en psychotherapeut werkzaam. Geen enkel ziekenhuis in Nederland kent een kliniek seksuologie van deze omvang. Leidse hoogleraar kaartte zaak al in 1979 aan LEIDEN JAN WESTERLAKEN Het Leidse architectenbureau B &D gaat op het dak van de ze vende verdieping van een van de nieuwbouwtorens van het AZL, waar alle kinderafdelingen worden samengebracht, een speeltuin aanleggen. De tuin kosten een half miljoen is half 1994 gebruiksklaar. Architect Kleemans heeft de speeltuin ontworpen. Het zie kenhuis heeft er zijn goedkeu ring aan gehecht. Het kinder en jeugdcentrum, zoals de speeltuin is gedoopt, bestaat uit een open en een overdekt dak terras. In het overdekte deel ko men onder meer een voetbal veldje, een circuit om te fietsen, een theatertje, waterplassen, speeltuigen en zandbakken. Geen enkel ziekenhuis in Ne derland heeft zo'n voorziening. De toren waarop de speeltuin moet komen, staat op de plek van het oude gebouw 25 waarin keel-, neus- en oorheelkunde en huidziekten waren ondérge- bracht. Het AZL was van me ning dat daarin een (speel)tuin moet worden aangelegd net als bij de Lindenhof in Noordwijk, de vroegere kinderafdeling van het academisch ziekenhuis. Die afdeling is geheel naar Leiden gekomen. Architect Kleemans vertelt dat zieke kinderen ook ruimte no dig hebben om te spelen. Aan die filosofie voegde hij nog wat eigen ideeën toe. Kleemans ont wierp een bijzonder interieur waar de kinderen zichzelf kun nen zijn. Hun fantasie moet er vrij spel hebben, zegt hij. Het terras waarop de speeltuin komt, bestaat uit een open en een dicht gedeelte. In de zomer kunnen de kinderen dan buiten spelen. Omdat het op die hoog te (zevende verdieping) altijd waait, is voor beschutting ge zorgd. De steeds luider wordende roep om een gedegen onderzoek naar de gezond heidstoestand van de omwonenden van de nationale luchthaven Schiphol is ein delijk verhoord. In het kader van het milieueffect-rapport dat wordt opgesteld in verband met de groeiplannen van Schiphol, wordt een dergelijk onderzoek aangekondigd. Het moet duidelijk ma ken of er een verband is tussen mentale en lichamelijke klachten van de 'buren' van Schiphol en de geluidshinder en uit stoot van' schadelijke stoffen door het luchtverkeer. Over de vermeende schadelijke gevol gen van de luchtvaart liggen de voor- en tegenstanders van Schiphol al jaren met elkaar overhoop. Van de uitstoot door het vliegverkeer krijgt je kanker, zo me nen de sceptici zeker te weten. Er kan geen verband worden aangetoond tus sen de volksgezondheid en kerosine- dampen. zo schrijven de statistici in hun wetenschappelijke rapporten. Het was in 1979 de Leidse geneeskun dige dokter Bos die als een van de eer sten de knuppel in het hoenderhok gooi de met de stelling dat de activiteiten op Schiphol direct verantwoordelijk waren voor het relatief hoge sterftecijfer in Haarlemmermeer. „In Haarlemmermeer heerst een kankerplaag zo concludeer de de Leidenaar en hij wees daarbij met de beschuldigende vinger naar de lucht haven. Bos meende zelfs „dat Schiphol een verdachtere kandidaat lijkt voor de verspreiding van kankerverwekkende stoffen dan de kernreactor van Petten." Zijn gespierde taal werd fel bekriti seerd, onder andere door de Rotterdam se hoogleraar in de epidemiologie Val kenburg. Hij noemde de kankertheorie van Bos 'maatschappelijk onverant woord', omdat de bewijsvoering aan alle kanten rammelde. Wat wel onomstotelijk vaststaat is dat de omwonenden van Schiphol zich grote zorgen maken over de kwalijke gevolgen van het groeiend aantal vliegtuigen dat op Schiphol landt of opstijgt. Dat bleek bij voorbeeld uit een onderzoek dat en kele jaren geleden werd gehouden onder inwoners van Haarlemmermeer. Een kwart van de Zwanenburgers en bijna twintig procent van de Hoofddorpers zei te kampen met gezondheidsproblemen en schreef die toe aan het lawaai en de uitlaatgassen van vliegtuigen. Maar liefst zestig procent van de ondervraagen pleitte destijds voor meer aandacht voor de gezondheidsproblematiek rond Schiphol. Aan dat verzoek werd een jaar later schoorvoetende voldaan toen het Rijks instituut voor Volksgezondheid en Mil ieuhygiëne en de Basisgezondheids dienst Amstelland en Meerlanden de op dracht kregen tot onderzoek naar de luchtverontreiniging rond Schiphol en naar de gezondheidssituatie in Haarlem- Het RIVM kwam na 21 metingen op en rond de luchthaven tot de conclusie dat er sprake is van een verhoogde luchtver ontreiniging rond Schiphol. Belangrijkste boosdoener is echter niet het luchtver keer, maar het wegverkeer op de snelwe gen rond de luchthaven. Het luchtver keer was slechts voor tien procent ver antwoordelijk voor de geconstateerde luchtverontreiniging. Ook het onderzoek door de BGD was tamelijk geruststellend. De epidemeolo- gen van de gezondheidsdienst vergele ken de kankersterfte in Haarlemmer meer met een aantal andere gemeentes. Zij concludeerden dat de gezondheid van de bevolking rond Schiphol overeen komt met de volksgezondheid in stede lijke gebieden. Het sterftecijfer onder mannen ligt zes procent hoger, dat on der vTOUwen gelijk met het landelijk ge middelde. Gezien de resultaten achtten de onderzoekers het destijds niet nodig dat er een vervolgonderzoek komt. Hoe anders oordeelde de milieubewe ging over de volksgezondheidsaspecten van het luchtverkeer. In het in het voor jaar van 1990 verschenen rapport 'Ver dubbeling van Schiphol en de volksge zondheidsaspecten' pleitte het Platform Leefmilieu Regio Schiphol juist gezien de ambitieuze groeiplannen van Schiphol voor een grootscheeps gezondheidson derzoek. In het platform zijn enkele tien tallen plaatselijke en regionale milieu-, dorps- en wijkraden vertegenwoordigd. Zich baserend op de inmiddels deci meters dikke literatuurstudies kwam het tot zeer verontrustende geluiden. Zo zou de bovengemiddelde sterfte volgens de berekening van het milieu-platform veel hoger liggen, tot zelfs dertig procent bi) VTOUwen. En het aandeel van de lucht verontreinipng zou geen tien procent zijn maar veel hoger, tussen de dertig en veertig procent. Naast het gezondheidsonderzoek drong het platform er ook op aan dat er een meetnet voor de geluidhinder en luchtverontreiniging komt en dat er een gezondheidspeilstation wordt ingesteld dat nauwkeurig bijhoudt hoe zjek de omwonenden van de luchthaven zijn. Het rapport maakte weinig indruk op de lokale, regionale en landelijke politici. Maar nog geen twee jaar na dato blijken bijna alle wensen te zijn gehonoreerd. Op initiatief van een aantal Haarlem- mermeerse huisartsen is onlangs een peilstation van de grond gekomen. Op kosten van de luchthaven wordt er vol gend jaar een geluidmeetnet rond de luchthaven geinstalleerd. En in het kader van de Milieu-effectrapportage komt nu ook het zo vurig bepleite gezondheids onderzoek van de grond. Aan de belang rijkste eis van het platform is echter geen gehoor gegeven: 'geen enkele verdere uitbreiding van Schiphol alvorens de (gezondheids)risico's duidelijk zijn'. Werknemers van de kinderafdeling bewonderen de maquette van de speeltuin. FOTO JAN HOLVAST MIDDEN-NEDERLAND Bureau voor Toer.sme Gelderland, Utrecht en Zuid- om op of omstreeks 4 juli met te gaan. De beste periode binnen de schoolvakantie, voor de beste sprei ding in het land.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 19