Zaken yIk leid m 'n eigen concurrentie op 'Er komt ook veel geluk bij kijken' Woensdag 5 februari 1992 STAND VAN NIEUWSLIJN Uitverkoop computerbedrijf Infotheek LEIDEN De 'uitverkoop' van het inventaris van het failliete Leidse computerbedrijf Infotheek wordt van 21 februari tot en met 25 februari in het Leidse Holiday Inn gehouden. Magazijn- voorraden, computerapparatuur en kantoormeubilair worden dan openbaar geveild. De hoogste bieder kan kiezen uit onge veer zevenhonderd personal computers, randapparatuur, enor me hoeveelheden nieuwe computers en duizenden software pakketten. Onder de veilingharaer komen ook: een compleet uitgeruste fitnessruimte, autotelefoons, koffiezetapparaten, vorkheftrucks en allerlei kantoormachines. Voorts is er voor de liefhebbers exclusief directiebmeubilair. De bezichtiging is van 19 februari tot en met 25 februari in het voormalig onderkomen van Infotheek aan de Einstein weg. Tiende bruidsshow in Katwijk KATWIJK Op de mooiste dag van je leven geef je duizenden en misschien wel tienduizenden guldens uit. Althans, als het aan de bruidswinkels en aanverwante bedrijven ligt. Aanstaande pa ren kunnen daarom op 13 en 14 februari een bezoek brengen aan de Katwijkse Bruidsbeurs, een initiatief van de Stichting Bruidsbeurs Katwijk waarbij ongeveer twintig bedrijven zijn aangesloten. De tiende Bruidsbeurs is in het zalencentrum Tripodia aan het Hoomesplein in Katwijk. Personeelstekort woninginrichters BILTHOVEN/REGIO Woninginrichters kunnen de komende drie jaar ongeveer zesduizend nieuwe medewerkers gebruiken. Aan zowel commercieel als ambachtelijk personeel is een groot tekort. Een landelijke voorlichtingsactie 'Je maakt 't mooi in de woninginrichting' moet met name jongeren en (herintredende) vrouwen over de streep trekken. Woninginrichters bieden geïn teresseerden stageplaatsen aan. Wetenschappelijk onderzoek dreigt terrein te verliezen Nederland dreigt terrein in het wetenschappelijk onderzoek te verliezen op landen die techno logisch voorop lopen. Dit staat in het rapport 'TWIN', dat is uit gebracht door de ministeries van economische zaken en van onderwijs en wetenschappen. De groei van de onder zoeksinspanningen loopt terug in ons land. De zogeheten R&D- inspanning (Research Deve lopment) als percentage van het bruto binnenlands produkt is in ons land 2,17 tegenover 2,79 in de Verenigde Staten, 2,98 in Ja pan, 2,42 in Frankrijk, 2,81 in Duitsland, 2,76 in Zweden en 2,84 in Zwitserland. Tussen 1984 en 1987 haalde Nederland deze landen nog in, vooral door de R&D-uitgaven van bedrijven. Daarna kwam een stagnatie, die in belangrijke mate is toe te schrijven aan de ontwikkeling bij Philips. Nederland heeft in vergelij king met andere landen weinig industrie en juist in die sector wordt veel geld gestoken in R &D. Als daarmee rekening wordt gehouden, beraagt de achterstand ongeveer één mil jard gulden per jaar. De overheidssteun voor be- drijfs-R&D is in ons land naar verhouding bescheiden. Wel is de wisselwerking tussen publiek onderzoek (TNO, universiteiten enzovoorts) en onderzoek in het bedrijfsleven de afgelopen jaren verbeterd. Toch is die wissel werking hier zwakker dan in landen als Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Ook in octrooi-aanvragen heeft ons land een achterstand. Het aandeel van Nederland in de wetenschappelijke publica ties is wel toegenomen, evenals het citeren van Nederlandse au teurs van wetenschappelijk on derzoek. De onderzoekers komen tot de conclusie dat ons land onder het gemiddelde scoort in de technische wetenschappen, in wiskunde en informatica en in omgevingswetenschappen (waaronder milieu). Dit zijn juist de onderzoeks-t die voor het bedrijfsleven belang zijn. Huize van Wely in Noordwijk bestaat 70 jaar Een bonbon met kunstig gedrapeerd bladgoud van 24 karaats ligt verleidelijk naast de koffie. De bezoeker vraagt zich af of dit gastvrije gebaar bluf, een moordaan slag of een poging tot omkoping is. „Ik verleg grenzen. Ooit sorbetijs van garnalen geproefd? Het gaat me niet meer om geld, het gaat er om mijn idealen te verwezen lijken. Dit wonderschone ambacht te verheffen tot de hoogste staat van perfectie." ker, maar het blijft om de smaak gaan, om de klant die een uur rijdt en hier zijn gebak komt halen". „Want hoe zorg je ervoor dat een champagnetaart er ook als champagnetaart uitziet? Daar moet je over nadenken. Zij moet sprankelen, iets fris uit stralen en als mousserend ogen. Dat ontwerpen doe ik tussen de bedrijven door. Daar hoef ik niet voor achter een tekentafel te gaan zitten. Ik ben de motor van dit bedrijf en werk het beste onder druk. Ik ben de initiator die er steeds voor zorgt dat mijn mensen net zo gemotiveerd zijn en blijven als ik zelf, zodat ie dereen trots is bij Van Wely te mogen werken". NOORDWUK IRENE NIEUWENHUUSE De jongensdroom van Pieter Booy „ik ben als patissier ge boren en niet toevallig in dit vak gerold" is uitgekomen. Een eigenzinnig en ambitieus on dernemer heeft bereikt wat hij wilde: bijna de top. Huize van Wely in Noordwijk is in binnen- en buitenland een begrip. Dit jaar wordt het 70-jarig jubileum gevierd met een groots kunst project, waaraan waarschijnlijk tien bekende Nederlandse kun stenaars hun medewerking zul len verlenen. „In mijn ontwerpen streef ik er naar kunst en eten te combi neren. Ik zeg zelf nooit dat ik kunst maak, andere mensen ge ven mij dat predikaat. Kunst is volgens mij meestal iets wat je als leek niet meer begrijpt. Mijn doelgroep ziet dat verschil ver duveld goed. Ik probeer wel alle creativiteit die in mij zit tot de hoogst mogelijke perfectie op te voeren. Tenminste wat betreft de smaak. Ik voel mij meer ver want met een vakman die een ingenieus beeldhouwwerk op het achtersteven van een schip maakt". Als enige Nederlander is Booy toegetreden tot de Association Internationale des Maltrres Pa tissiers. Als hofleverancier heeft de patissier, chocolattier en gla cier in culinaire kringen een naam vergelijkbaar met Paul Fagel, John Halvemaan en Cas Spijkers. Koningin Beatrix en prins Claus blikken in de statige winkel aan de Hoofdstraat neer op fraaie citroenvlindertaarten en exotische cakes. Booy spreekt liefkozend over zijn produkten die hij zelf voor al als grafisch omschrijft. Hori zontale, verticale en diagonale cake-opbouw kenmerkt de eet bare creaties. In het vakblad 'Grafische Ontwerpen' wordt zijn werk uitvoerig beschreven. Eveneens een erkenning? „Jaze- Smeken Regelmatig wordt hij belaagd door mensen die graag in aan merking willen komen voor een arbeidsplaats. Maar het is knok ken om bij Van Wely te komen. Voor iedere baan die hij heeft te bieden, staan vijf mensen op de stoep te popelen. Jonge ambi tieuze vakmensen. „Moet ik mij dan een beetje sociaal gaan opstellen en ge noegen nemen met mindere goden? Ik heb alleen de meest gemotiveerde vakmensen iets te bieden. Als ze hier stage hebben gelopen of hebben gewerkt, ligt de wereld wel voor ze open. Er gaapt nog steeds een behoorlijk groot gat tussen mij en de rest van de Nederlandse banketbak kers. Maar het wordt beter, tien jaar geleden was het niveau nog allerbelabberst. Misschien niet erg aardig, en dat ben ik ook niet, maar in het land der blin den is éénoog nog steeds ko ning. Het is nu een verdomd ge vaarlijke situatie. Soms ben ik angstig of ik dit niveau waar kan blijven maken. Vergelijk het met de trainer en zijn voetbalelftal. Samen groeien ze naar de top en het verwachtingspatroon wordt bij het publiek steeds groter. Voor mijn vaste mede werkers voel ik die verantwoor ding heel sterk, voor de rest zal het me een worst zijn". Booy zegt onmiddellijk naar de rechter te stappen als mede werkers eerder hun contract verbreken of onterecht zijn naam gebruiken. „Ik hou mezelf altijd aan de harde afspraken die we van te voren met elkaar overeenkomen. Ik strijd met open vizier en er gebeurt hier niks stiekem. Maar ik heb er een hekel aan als men met anders mans veren gaat pronken". Wellicht een beetje onsympa thiek, zegt hij er tegelijk bij. „Maar iedereen zaagt nu lang zamerhand wel aan mijn stoel poten en ik leid op deze manier mijn eigen concurrentie op. Want als iemand hier het vak heeft geleerd en weggaat of voor zich zelf begint, heeft hij een enorme voorsprong. Uiteraard moet hij het daarna wel zelf al leen gaan maken". Zweep De meesterbanketbakker heeft dertig mensen in vaste dienst. De helft heeft een tweejarig contract. Hij wil vermeld zien dat hij voorstander is van een structurele onderbezetting in zijn bedrijf, opdat werknemers creatief met hun tijd omgaan. „Zorg ervoor dat je personeel op de tenen moet lopen. Fi guurlijk de zweep erover. Ze ko men hier niet voor mij, ze ko men hier voor zich zelf', is zijn weerwoord richting vakbewe ging die stelt dat een werkgever ook plichten heeft ten opzichte van werknemers die niet (meer) zo creatief en ambitieus zijn. „Mensen met faalangst zoe ken maar elders werk. Ik heb ook niet meer het geduld om leerlingen op te leiden. Dat doet mijn chef Adriaan van Haarlem. Hij is een genie en heeft een en gelengeduld. De eerste keer mogen ze zich van mij nog ver gissen, als ze de tweede keer de zelfde fout maken vind ik ze stom en als ze de derde keer in de fout gaan, zou ik ze eruit wil len gooien. Als ondernemer moet je Je zwakheden kennen. De kracht van Van Haarlem is de zwakheid van Booy. Zo zit Beleggen zonder risico 's bij Beursspel Pieter Booy toont enige van zijn ijstaarten. „Als personeelsleden de smaak en het uiterlijk van vanille niet kennen en de zwarte spikkeltjes voor zand uitschelden, zakt m'n broek af". foto dick hogewoning het hier in elkaar". Booy wordt ook voortdurend belaagd door mensen, vooral medici, die wel eens een kijkje in één van zijn drie keukens wil len nemen. Onlangs heeft hij besloten om deze pottekijkers 500 gulden per dag te vragen, zodat hij en zijn mensen eens zonder culinaire liefhebbers aan de slag kunnen. De nieuwe re gel heeft echter een averechtse effect. De aanvragen blijven binnenstromen. Er is nu zelfs een wachtlijst, want 'men vindt het een eer hier te komen'. Doodsrochel Het smaakpatroon van de ge middelde Nederlander is naar de mening van de Noordwijkse meesterbanketbakker onder ontwikkeld. Nederlandse kinde ren worden in tegenstelling tot Franse spruiten niet opgevoed met kwalitatief goed voedsel. Als een nieuwe werknemer dan bij Booy komt werken en tijdens de eerste lunch margarine op zijn brood heeft gesmeerd, voert Booy een act op. Voor de verslaggever en de fotograaf doet hij het graag voor. Hij laat een afschrikwekkende doodsro chel horen, valt stuiptrekkend op het witte marmer, stoot een vreselijke kreet uit en spuugt zijn gaJ. „Hoe durft je in een be drijf waar de beste grondstoffen nog niet goed genoeg zijn en de bakblikken met roomboter zijn ingesmeerd* margarine op je broood te smeren." Gaat weer tevreden zitten. „Och, een stuk je educatie." Booy heeft nu de smaak van leermeester geheel te pakken. Hij laat vanille komen. De zaadstengel van de orchidee uit Madagaskar. Als personeelsle den de smaak en het uiterlijk niet herkennen en de zwarte spikkeltjes voor 'zand' uitschel den 'zakt mijn broek af. „Wat moet ik met zo'n reactie. Ijs moet niet smaken naar lucht of rotzooi. Echt vanille-ijs is het heerlijkste wat er is." Nu wor den drie schoteltjes met twee bolletjes vanilleijs gebracht. „Ja. ja, u was een beetje chemie ge wend!" Mensen die wel eens een gokje willen wagen op de effectenbeurs maar niet veel geld hebben, kunnen mee doen aan de Beurscompetitie '92. ARCHIEFFOTO LEIDEN CAROLINE VAN OVERBEEKE Met drie ton speculeren op de beurs: dat is niet voor iedereen weggelegd. Zeker niet als je wél geld kunt verdienen, maar het nooit verliest. Toch is dat moge lijk. Iedereen, deskundig of niet, kan kennismaken met de inge wikkelde, chaotische en on voorspelbare wereld van aande len en opties. De Beurscompeti tie '92 begint op 16 maart en staat open voor mensen die zonder enig risico wegwijs wil len worden in de wereld van be leggen. Wie op 22 mei het meeste geld heeft verdiend met de nep-drie ton, is winnaar van het spel en krijgt 20.000 gulden. De organisatie van de Beurs competitie in Leiden is in han den van de Leidse Studenten- beleggingsvereniging 'B&R' en de Stichting Leidse Beurscom petitie. Deze vereniging hoopt door de Beurscompetitie zelf ook meer leden te krijgen. Meer leden betekent meer geld, en dus meer mogelijkheden om te speculeren. Maar dan met écht geld. Jéröme van Staden (21) stu deert notarieel recht aan de Leidse universiteit en is enorm geïnteresseerd in beleggen. Hij is bestuurslid van de twee jaar oude Leidse Studenten Beleg gingsvereniging en probeert mede-studenten warm te ma ken voor de wereld van het be leggen. „We hebben nu onge veer dertig leden. Samen heb ben we aandelen gekocht: per persoon zetten we een paar honderd gulden in, bij elkaar zo'n 6000 gulden. Helaas gaat het nu niet zo goed. de koersen staan laag, en daardoor wordt het enthousiasme ook minder. Het blijft een intrigerende maar moeilijke wereld." Wat moet je weten om je geld op een verstandige manier te beleggen? Volgens Van Staden is daar weinig van te zeggen, „anders zou iedereen nu rijk zijn". „Maar een voorwaarde is wel dat je geïnteresseerd bent, je moet het financiële nieuws in de kranten bijhouden. Maar voorspellen kun je het nooit. Het gaat om inzicht, maar geluk is ook belangrijk. Achteraf is het ook vaak niet te beredeneren waarom het goed of fout ging." Volgens Van Staden maken vooral de kleine particuliere be leggers de fout om aandelen te verkopen als de koersen dalen. „Beter is het om gewoon rustig af te wachten tot de koersen weer omhoog gaan. Dat kan lang duren, maar je hebt de tijd, want een aandeel blijft geldig." De Leidse student vindt het onverstandig om 'zomaar' een groot deel van je vermogen op de beurs te beleggen. „Als je geen kennis hebt van de beurs, moet je je wel degelijk voorbe reiden voordat je eraan begint. Het is dom om zomaar lukraak te gaan kopen. Ik zou ook nooit geld bij een bank lenen om het vervolgens op de beurs te beleg gen. Je moet wel een beetje ra tioneel denken, anders kan je net zo goed naar het casino gaan." Ondanks de benodigde inte resse en enige kennis, kan winst op de beurs volgens Van Staden ook een kwestie van 'puur geluk zijn'. .Als je in het Beursspel heel hoog eindigt, zegt dat niets. Er komt gewoon waanzinnig veel geluk bij kijken, en dat geldt ook voor professionele beursspeculan ten Van Staden hoopt dat door de Beurscompetitie de bekendheid en interesse van mensen in het beleggen groter wordt. „Onze vereniging kan wel wat meer le den gebruiken. We zijn nu nog te klein om veel geld te kunnen beleggen." Met enige afgunst kijkt Van Staden en zijn mede-bestuurs leden dan ook naar een zuster vereniging in Rotterdam. „Die heeft wel driehonderd leden en ze hebben ruim een ton belegd. Daar wordt ook druk vergaderd, wij zijn nog niet zo ver. Bij onze vereniging heeft het educatieve element nog de boventoon: le zingen en excursies over de beurs. De Leidse student is ook minder geïnteresseerd in de economische en financiële we reld. Je heb hier immers geen studierichtingen econonomie en bestuurskunde zoals in Rot terdam." Van Staden betreurt het in schrijfgeld voor de Beurscom petitie van 45 gulden voor stu denten en 75 gulden voor niet- studenten. „Dat is best veel en is voor veel mensen dan ook een belemmering om mee te doen. Voor anderen is het een probleem dat je voor het spel een drukt oets-telefoon moet hebben om je transacties op te geven. Veel studenten hebben nog een telefoontoestel met draaischijf." Op 26 februari is er een forum in de Stadsgehoorzaal over de toekomst van de beurs. Op 4 en 11 maart zijn er beleggings-cur- sussen. Op 1, 15. 29 april cn 13 mei zijn er beursanalyses voor deelnemers van de Beurscom petitie in het Centraal Facilitei ten Gebouw. „Bij het beleggen op de beurs gaat het om inzicht maar geluk is ook belangrijk." foto gpo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 19