Vrije tijd Gratis licht Bijverwarming Scoopman Onder kleed Obsession: rollend naar de eindstreep Maandag 3 februari 1992 Redactie* 023-150263 HENRIETJE VAN DER HOEVEN INEKE VAN DER MEER Vormgeving; EANDRIES DETMAR 13 Deze bijverwarming 'equatherm' blaast warme lucht in vier richtingen. Het ver mogen van 2000 W zorgt voor een zeer snelle temeratuurstijging, zelfs in grote vertrekken. Verder is de equatherm vrijwel geluidloos. Het kacheltje is gemaakt van onbrandbare kunststof en druipwaterdicht, dus ook geschikt voor de badka mer. Prijs rond 300. Meer informatie: Tefal, Veenendaal, telefoon 08385- 1 90 58. Waar berg je, als je een weekeind van huis bent, je waardevolle spulletjes op? Niet iedereen heeft een kluis in huis, maar vaak wel een aantal blikjes frisdrank of spuitbusjes. Dergelijke verpakkingen zijn nu in niet van echt te onderscheiden nepuitvoering te koop. Ze kunnen opengeschroefd worden en met kleine kostbaarheden ge vuld. Je zet zo'n belazerkluisje het best tussen een aantal echte blikjes of busjes. In dhz- en ijzerwarenzaken te koop voor 32,50. Importeur: Nauta, Barneveld, telefoon 03420-1 75 41. Solara is de lantaarn, die zijn energiecellen voedt met zonlicht. Het systeem is zó gevoelig dat het zwakste daglicht voldoende is om de solara van de vereiste energie te voorzien. Volgeladen heeft de lantaarn een brandduur van ongeveer 1 uur en 45 minuten. De parabolische reflector levert een dubbele lichtbundel op. De houder waarin de lantaarn zich 'volzuigt' met licht om daar stroom van te maken is verstelbaar, zodat het paneel op de lichtste plek (zoals een raam) gericht kan worden. Het is ook mogelijk om de solara snel op te laden via het stopcontact. Daartoe wordt standaard een 220-volts oplader meegeleverd. Prijs 69,95. Meer informatie: Sieben, Amsterdam, telefoon 020-613 92 92. Fris-kluis Dit is de NT-l digitale microrecorder van Sony: Scoopman. De bijbehorende tapes zijn niet veel groter dan een postzegel. Hij gebruikt weinig energie, een penlight-batterij is goed voor zeven uur opnemen. De prijs van dit apparaat, dat in maart in Nederland te koop zal zijn, ligt rond de 2000 gulden. Meer in formatie: 020-6 58 19 11. DINGEN Met dit onderkleed, 'Tisch-perfekt' is de mooie tafel opti maal beschermd tegen warmte en vocht. Bovendien brengt een onvoor zichtige beweging de hele boel niet meer aan het schuiven. De on derkant van het kleed is natuurrub ber, de bovenlaag 100% katoen. Het kleed kan in de wasmachine (niet warmer dan 60 gra den) en hoeft niet te worden gestre ken. Het is er in ve le maten. Meer in formatie: Fransen Textiel, Ommen: telefoon 05291- 5 16 77. NIEUWE VIDEO'S Kevin Costner is vorig jaar voortdurend in het nieuws geweest. Eerst door zijn ge lauwerde 'Dances with wolves', daama door 'Robin Hood'en vanaf eind vorige maand door 'JFK', de film van Oliver Stone over de moord op Kennedy. Robin Hood werd in ons land uitgebracht kort nadat een Engelse Hood-versie in de bioscopen kwam. De Engelse film deed niets maar voor Costner wilde het publiek wel komen. Regisseur Kevin Reynolds maakte er een flink Hollywoodspektakel van met grote en spannende scènes en Costner deed precies wat hij doen moest: niet te veel praten, maar vechten en tussen de acties door de mooie Mary Elizabeth Mastrantonio versie ren. (CNR) Schizofrenen, daar moet je mee oppas sen. Dat weet iedereen langzamerhand be halve Amanda Wyss. In 'Deadly innocents' van John Patterson krijgt ze de mooie Mary Crosby op bezoek en die dame is gek als een deur. Als ze een man ziet dan slaat ze aan het moorden. Amanda ziet het een tijd je aan maar krijgt dan toch een beetje last van haar geweten. Een zwakzinnig meisje moet de oplossing bieden. Het verhaal is ta melijk onzinnig, maar het spel is goed en dat maakt het toch de moeite waard. (War ner) J Wie wel houdt van mensen die volslagen kierewiet zijn kan zijn hart ophalen met 'Omen 4, the awakening' van Jorge Monte- sie. Damien is er niet meer, maar hij heeft afstammelingen. Een meisje dat wordt ge adopteerd door een goedwillend paar is er een van en zij gaat flink te keer. De belang rijkste rollen worden gespeeld door Faye Grant, Michael Woods en Michael Lemer. (CBS) Sinds deel een van The Omen moet een heerschap met duivelse krachten Damien heten. In 'The exorcist 3'is Damien een priester en hij heeft te maken met het Kwaad dat maar voortdurend rondwaart. William Peter Blatty regisseerde deel drie en de kracht is er wel een beetje af. Maar Geor ge Scott speelt er in mee en dat is aantrek kelijk. (CNR) Nog meer engs: The lookalike'van Gary Nelson. Een vrouw komt haar dubbelgang ster tegen en zij ziet ook haar overleden dochtertje lopen. Ie zou van zulke ervarin gen een trauma krijgen en reken maar dat dat Melissa Gilbert-Brinkman overkomt. Ze loopt nog heel wat gevaar ook. Nelson bracht het verhaal goed in beeld. (Esselte CIC) In 'Delta force 3, the killing game' van Sam Fistenberg moet een Arabische terro rist mores worden geleerd. Nick Cassavetes, Eric Douglas, Mike Norris, Matthew Penn en John Ryan gaan op pad. Knallen, vuur, stunts, van alles komt er aan te pas, maar aan het einde zijn de zaken geregeld en is de wereld weer eens gered.(Cannon) NIEUWE CD'S Bijdragen: Wim Koevoet Willem Schrama Ken Vos Paul Korenhof SPELLETJES Onvoorspelbaar driedimensionaal Earl Slick is een uitmuntend gi tarist maar een matig compo nist. Zijn spel doet sterk denken aan dat van Jeff Beck, vooral in de lyrische passages, met dit grote verschil dat Beek het ex periment niet schuwt en Slick platgetreden paden bewandelt. Hij doet dat weliswaar met een duizelingwekkende vingervlug heid, maar dat is op een geven moment vooral vermoeiend, jammer is ook dat Slick vrijwel alles in hetzelfde tempo afhan delt. Pas op 'Lullaby for a redheat', het dertiende en laatste stuk, horen we dat hij ook een melancholieke ballad aankan. Verder is 'Manic De pression' een overbodige Jimi Hendrix-cover. (WK) Eric Clapton Music from the motion picture soundtrack 'Rush' (Reprise) Na zijn indringende filmmuziek voor 'Edge of Darkness' is Clap ton zich ook gaan bezighouden met de muzikale omlijsting van het drugsdrama 'Rush', dat op het punt staat hier uit te komen. Zeven stemmige instrumentals vol cleane, precieze noten, die meer het karakter hebben van opwannertjes dan van afgeron de composities. En dan zijn er nog drie songs: een routineus mid-tempo r&b-popnummer ('Help me up'), een bijna 11 mi nuten durend bluesduet met Buddy Guy ('Don't know which way to go'), en ten slotte de eni ge echte verrassing en sluitstuk van dit album ('Tears in hea ven'), geschreven voor zijn zoon Connor. Met z'n prachtige mix ture van pedal steel gitaar en Keltische harp het ideale neefje van 'Wonderful Tonight'. (WS) Willem Breuker Kollektief: Heibel (BVHaast) Het eerste dat opvalt aan de laatste cd van Breukers Kollek tief is de verpakking. De cd is verborgen in een soort afgeplat camembertdoosje. De ontwer pen voor BVHaast zijn soms even origineel als de muziek die wordt uitgebracht. 'Heibel' be staat uit selecties van twee pro gramma's. In het eerste treffen we het Kollektief in standaard bezetting en in de goede luim (bariton). Armen Guzeliman (pia no) (Teldec) Een van de nieuwe sterren aan het operafirmament is de Ame rikaanse bariton Thomas Hampson, een zanger die niet alleen goed thuis is in Italiaan se, Duitse en Franse opera's maar ook in de musical, het oratorium en de liedkunst. Het grote wonder bij dat alles is bo vendien dat hij werkelijk in al die genres tot de grootste voca listen van dit moment behoort. Dat demonsteert hij weer eens ten overvloede met een cd die ook qua samenstelling iets bij zonders is: 36 liederen op Duit se teksten van door en door Amerikaanse componisten. De tekstgevoelige lyriek van Char les Ives, waarmee Hampson zijn recital begint, is al een eerste verrassing in dit tot het laatste moment boeiend geheel. Alleen de vijf liederen van MacDowell terecht in het midden ge plaatst doen twijfelen aan het meesterschap van de compo nist in de genre, maar daar overwint de voordracht van Hampson iedere bedenking. (PK) Mendelssohn: A Misummer Night's Dream. Lynne Dawson (sopraan), Susanne Mentzer (mez zo-sopraan), Philharmonisch Koor Toonkunst, Rotterdams Philhar monisch Orkest o.l.v. Jeffrey Tate (EMI). In het grote symfonische reper toire heeft chef-dirigent Jeffrey Tate in Rotterdam nog niet echt aan de verwachtingen voldaan, maar met theatermuziek voor zijn neus lijkt hij een ander mens. Dat blijkt ook weer uit deze selectie van Mendelssohns toneelmuziek, waarin hij met het Rotterdamse orkest in gede tailleerde, vaak verfijnde kleu- jren alle verlangde stemmingen weet op te roepen. De vocale bijdragen staan wat vreemd in het klankbeeld en het Rotter dams vrouwenkoor klinkt niet echt als elfen, maar verder valt op deze produktie weinig aan te merken. (PK) Inzicht in het doen en laten van je te genspelers en het vermogen om snel te kunnen handelen zijn de belangrijkste vaardigheden die je nodig hebt om het spel Obsession tot een goed einde te brengen. Obsession, een nieuw spel van Otto Simon, is driedimensionaal, spannend en onvoorspelbaar. In de doos zit een driedimensionaal speel veld, 4 Obsession-pinnen, 4 Obsession-bal- len, 4 setjes van elk 5 lopers, 12 witte poortjes en 54 speelkaarten. De winnaar is degene die met één van zijn lopers het mid den van het speelveld bereikt of als laatste loper op het speelveld achterblijft. Alvorens het spel kan worden gespeeld, worden de 4 Obsession-pinnen op elke hoek van het speelveld geplaats, met de bij behorende Obession-bal er achter. Daama worden de poortjes verdeeld: bij 2 spelers krijgt elke speler 5 poortjes, bij 3 spelers 4 poortjes en bij 4 spelers 3 poortjes. Deze worden aan de linkerkant van de Obses- sion-pin geplaatst. De lopers die aan de rechterkant van de Obsession-pin worden geplaats, fungeren als thuisbasis. De kaar ten worden geschud en elke speler ontvangt er vijf. De rest blijft op het stapeltje liggen. Er zijn vier soorten kaarten: Obsession- kaarten, poortkaarten, loopkaarten, spring- kaarten en jokers. Met de Obsession-kaart kun je een loper van één van je medespelers aanvallen. Met de kaart kun je je Obsession-pin oplichten waardoor de bed die er achter ligt begint te rollen. Als deze bal op weg naar het midden van het speelveld één of meerdere lopers raakt, verdwijnen deze uit het spel. Als de bal door twee poortjes wordt geblokkeerd, blijft de bal daar net zo lang liggen totdat één van de poortjes wordt weggehaald. De bal rolt dan rustig verder. Met de poortjes kun je jezelf beschermen of je medespelers dwarszitten. Een poort-kaart maakt het mogelijk een poortje te plaatsen in een poortgaatje die wat kleur betreft overeenkomt met de kleur op de poortkaart of een poortpin verwijderen uit een poort gaatje met dezelfde kleur. Deze poortpin mag je zelf houden, maar je mag er maxi maal maar 5 in je bezit hebben. Bij een loopkaart mag je één van je lopers een aantal plaatsen verzetten. Dat aantal moet overeenkomen met het op de kaart afgebeelde cijfer. Hieraan zijn echter een aantal voorwaarden verbonden. In één beurt mag je slechts één loopkaart per loper spelen, je mag alleen vooruit lopen, als je op een andere loper stuit komt jouw loper daar achter, poortgaten worden niet mee geteld en je mag alleen voorbij een poortpin als je ook een springkaart in je bezit hebt. Als je een joker in handen hebt, mag je zelf beslissen in plaats van welke kaart je hem wilt spelen. POP Tori Amos 'Little Earthquakes' (Warner) aan, met het vaste repertoire van die periode. Opvallende momenten in de smakelijk ge arrangeerde stukken: de altsax solo van André Goudbeek in 'Vooruit dan maar', de drum solo van Rob Verdurmen in 'Zien wij de toekomst' en een knetterende trompetsolo van Boy Raaymakers in 'Duke Edward/Misère'. Het tweede deel, de voor de NDR geschre ven mini-opera 'Der Kritiker' is tegelijk minder glad afgewerkt en speelser. Als solisten van buiten het Kollektief waren vo- caliste Greetje Bijma en violiste Lorre Lynn Trytten aangetrok ken. De opgelegde humor komt in enkele stukken op de cd min der goed uit de verf dan in de zaal, zoals het weinig subtiele 'I gave all my love to you' waarin Willem Breuker zich waagt aan opzettelijk vals zangwerk. Over het algemeen een cd die voldoet aan de hoge amusementseisen van Breuker. (KV) Maarten Altena Ensemble: "Co de" (Hat Art) Maarten Altena Ensemble De muziekliefhebbers met een hokjesgeest zullen het moeilijk hebben om het recente werk van componist/bassist Altena te plaatsen. De relaties tot de jazz zijn op de vierde cd voor het Zwitserse Hat Art slechts terug te vinden in instrumentbehan deling en in de composities nauw verweven afgemeten soli. Luister bij voorbeeld naar Peter van Bergens solo in 'Prikkel'. Al tena's composities, en dat heb ben de drie stukken van andere componisten (Steve Martland, Gilius van Bergeijk en Michiel Scheen) er mee gemeen, blin ken uit door een doorzichtige opbouw en rechtlijninge ont wikkeling. Een fraaie cd met stevige en soms harde kamer muziek van nu. (KV) Duitse liederen van Ives, MacDo well en Griffes. Thomas Hampson Ze pakt je in één keer helemaal in met haar overrompelende debuut, deze in Londen wonen de Amerikaanse zangeres/pia niste/componiste. Twaalf lied jes met het absorberend vermo gen van een spons. Tori Amos (27) verstaat de kunst om met weinig middelen zeer krachtige muziek te maken. De trucendo zen bij dit klassiek onderlegde talent kunnen allemaal dicht blijven. Haar belangrijkste wa pen is haar sensuele stem waar mee ze naar alle kanten uit haalt. Lef heeft ze ook: 'Me and a gun', het op één na laatste nummer over een poging tot seksueel misbruik, bestaat al leen uit haar zang. Treffender is totale eenzaamheid niet te ver klanken. Maar er is één heel groot probleem met 'Little Earthquakes': de vergelijkingen met Kate Bush dringen zich zo krachtig op dat je na elke keer luisteren blijft zitten met een donkerbruin vermoeden dat je wordt genept. Anderzijds lijkt me dit vooral een probleem voor Kate Bush. (WK) Earl Slick 'In your face' (Metal Blade) EARL SLICK De speler die het spits afbijt, mag zelf bepa len met hoeveel kaarten hij speelt. (Vijf of minder). Deze kaarten leg je goed zichtbaar voor de anderen voor je op tafel. Daama voer je de handelingen die de kaarten aan geven uit. De gespeelde kaarten komen op een apart stapeltje te liggen. Je vult je kaar- tenbestand dan weer aan totdat je er op nieuw 5 hebt. Dan is de volgende speler aan de beurt. Als alle kaarten zijn gebruikt, wor den de reeds gespeelde kaarten opnieuw geschudt en opnieuw gebruikt. Tot zo ver lijkt het een supersimpel spel. Maar het is ook mogelijk om tijdens de beurt van één van je medespelers in te grij pen. Als je op tijd doorhebt dat de speler die aan de beurt is het op jouw loper heeft ge munt, kun je hem door middel van een poortje tegenhouden. De bal krijgt een an dere wending waardoor misschien de lo pers van de andere spelers van het veld moeten worden verwijderd. Je moet ach teraf wel kunnen aantonen dat je over het juiste poortkaartje beschikt. I Iet is heel belangrijk je tijdens het spel te realiseren dat de kleur van je lopers los staat van de kleur van de Obsession-pinnen en -ballen. Iedere speler mag, als hij de juiste kaart heeft, één van de Obsession-pinnen oplichten om de bal te laten rollen. Obsession is ondanks de wat onverzorgd ogende uitvoering een leuk en boeiend spel. Je moet de baan van de bal voortdurend in de gaten houden, want het is mogelijk dat je door één verkeerde manoeuvre je eigen lopers laat verdwijnen. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het is ook behoorlijk er gerniswekkend als jouw loper vlak voor het bereiken van het midden van het speelveld, door een onverwachte wending van de bal, uit het spel verdwijnt. Obession is geschikt voor twee tot vier spe lers vanaf een jaar of 12. Obsession van Otto Simon, speelduur half uur a drie kwartier. Richtprijs: 89 gulden. Obsession; strategisch, spannend en driedimensionaal.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 13