Vrije tijd
Gratis licht
Bijverwarming
Scoopman
Onder
kleed
Obsession: rollend naar de eindstreep
Maandag 3 februari 1992 Redactie* 023-150263 HENRIETJE VAN DER HOEVEN INEKE VAN DER MEER Vormgeving; EANDRIES DETMAR
13
Deze bijverwarming 'equatherm' blaast warme lucht in vier richtingen. Het ver
mogen van 2000 W zorgt voor een zeer snelle temeratuurstijging, zelfs in grote
vertrekken. Verder is de equatherm vrijwel geluidloos. Het kacheltje is gemaakt
van onbrandbare kunststof en druipwaterdicht, dus ook geschikt voor de badka
mer. Prijs rond 300. Meer informatie: Tefal, Veenendaal, telefoon 08385-
1 90 58.
Waar berg je, als je een weekeind van huis bent, je waardevolle
spulletjes op? Niet iedereen heeft een kluis in huis, maar vaak wel
een aantal blikjes frisdrank of spuitbusjes. Dergelijke verpakkingen
zijn nu in niet van echt te onderscheiden nepuitvoering te koop. Ze
kunnen opengeschroefd worden en met kleine kostbaarheden ge
vuld. Je zet zo'n belazerkluisje het best tussen een aantal echte
blikjes of busjes. In dhz- en ijzerwarenzaken te koop voor 32,50.
Importeur: Nauta, Barneveld, telefoon 03420-1 75 41.
Solara is de lantaarn, die zijn energiecellen voedt met zonlicht. Het systeem is
zó gevoelig dat het zwakste daglicht voldoende is om de solara van de vereiste
energie te voorzien. Volgeladen heeft de lantaarn een brandduur van ongeveer
1 uur en 45 minuten. De parabolische reflector levert een dubbele lichtbundel
op. De houder waarin de lantaarn zich 'volzuigt' met licht om daar stroom van
te maken is verstelbaar, zodat het paneel op de lichtste plek (zoals een raam)
gericht kan worden. Het is ook mogelijk om de solara snel op te laden via het
stopcontact. Daartoe wordt standaard een 220-volts oplader meegeleverd. Prijs
69,95. Meer informatie: Sieben, Amsterdam, telefoon 020-613 92 92.
Fris-kluis
Dit is de NT-l digitale microrecorder van Sony: Scoopman. De bijbehorende
tapes zijn niet veel groter dan een postzegel. Hij gebruikt weinig energie, een
penlight-batterij is goed voor zeven uur opnemen. De prijs van dit apparaat,
dat in maart in Nederland te koop zal zijn, ligt rond de 2000 gulden. Meer in
formatie: 020-6 58 19 11.
DINGEN
Met dit onderkleed,
'Tisch-perfekt' is de
mooie tafel opti
maal beschermd
tegen warmte en
vocht. Bovendien
brengt een onvoor
zichtige beweging
de hele boel niet
meer aan het
schuiven. De on
derkant van het
kleed is natuurrub
ber, de bovenlaag
100% katoen. Het
kleed kan in de
wasmachine (niet
warmer dan 60 gra
den) en hoeft niet
te worden gestre
ken. Het is er in ve
le maten. Meer in
formatie: Fransen
Textiel, Ommen:
telefoon 05291-
5 16 77.
NIEUWE VIDEO'S
Kevin Costner is vorig jaar voortdurend
in het nieuws geweest. Eerst door zijn ge
lauwerde 'Dances with wolves', daama
door 'Robin Hood'en vanaf eind vorige
maand door 'JFK', de film van Oliver Stone
over de moord op Kennedy. Robin Hood
werd in ons land uitgebracht kort nadat een
Engelse Hood-versie in de bioscopen
kwam. De Engelse film deed niets maar
voor Costner wilde het publiek wel komen.
Regisseur Kevin Reynolds maakte er een
flink Hollywoodspektakel van met grote en
spannende scènes en Costner deed precies
wat hij doen moest: niet te veel praten,
maar vechten en tussen de acties door de
mooie Mary Elizabeth Mastrantonio versie
ren. (CNR)
Schizofrenen, daar moet je mee oppas
sen. Dat weet iedereen langzamerhand be
halve Amanda Wyss. In 'Deadly innocents'
van John Patterson krijgt ze de mooie Mary
Crosby op bezoek en die dame is gek als
een deur. Als ze een man ziet dan slaat ze
aan het moorden. Amanda ziet het een tijd
je aan maar krijgt dan toch een beetje last
van haar geweten. Een zwakzinnig meisje
moet de oplossing bieden. Het verhaal is ta
melijk onzinnig, maar het spel is goed en
dat maakt het toch de moeite waard. (War
ner)
J Wie wel houdt van mensen die volslagen
kierewiet zijn kan zijn hart ophalen met
'Omen 4, the awakening' van Jorge Monte-
sie. Damien is er niet meer, maar hij heeft
afstammelingen. Een meisje dat wordt ge
adopteerd door een goedwillend paar is er
een van en zij gaat flink te keer. De belang
rijkste rollen worden gespeeld door Faye
Grant, Michael Woods en Michael Lemer.
(CBS)
Sinds deel een van The Omen moet een
heerschap met duivelse krachten Damien
heten. In 'The exorcist 3'is Damien een
priester en hij heeft te maken met het
Kwaad dat maar voortdurend rondwaart.
William Peter Blatty regisseerde deel drie en
de kracht is er wel een beetje af. Maar Geor
ge Scott speelt er in mee en dat is aantrek
kelijk. (CNR)
Nog meer engs: The lookalike'van Gary
Nelson. Een vrouw komt haar dubbelgang
ster tegen en zij ziet ook haar overleden
dochtertje lopen. Ie zou van zulke ervarin
gen een trauma krijgen en reken maar dat
dat Melissa Gilbert-Brinkman overkomt. Ze
loopt nog heel wat gevaar ook. Nelson
bracht het verhaal goed in beeld. (Esselte
CIC)
In 'Delta force 3, the killing game' van
Sam Fistenberg moet een Arabische terro
rist mores worden geleerd. Nick Cassavetes,
Eric Douglas, Mike Norris, Matthew Penn
en John Ryan gaan op pad. Knallen, vuur,
stunts, van alles komt er aan te pas, maar
aan het einde zijn de zaken geregeld en is
de wereld weer eens gered.(Cannon)
NIEUWE CD'S
Bijdragen: Wim Koevoet Willem Schrama Ken Vos Paul Korenhof
SPELLETJES
Onvoorspelbaar driedimensionaal
Earl Slick is een uitmuntend gi
tarist maar een matig compo
nist. Zijn spel doet sterk denken
aan dat van Jeff Beck, vooral in
de lyrische passages, met dit
grote verschil dat Beek het ex
periment niet schuwt en Slick
platgetreden paden bewandelt.
Hij doet dat weliswaar met een
duizelingwekkende vingervlug
heid, maar dat is op een geven
moment vooral vermoeiend,
jammer is ook dat Slick vrijwel
alles in hetzelfde tempo afhan
delt. Pas op 'Lullaby for a
redheat', het dertiende en
laatste stuk, horen we dat hij
ook een melancholieke ballad
aankan. Verder is 'Manic De
pression' een overbodige Jimi
Hendrix-cover. (WK)
Eric Clapton Music from the
motion picture soundtrack 'Rush'
(Reprise)
Na zijn indringende filmmuziek
voor 'Edge of Darkness' is Clap
ton zich ook gaan bezighouden
met de muzikale omlijsting van
het drugsdrama 'Rush', dat op
het punt staat hier uit te komen.
Zeven stemmige instrumentals
vol cleane, precieze noten, die
meer het karakter hebben van
opwannertjes dan van afgeron
de composities. En dan zijn er
nog drie songs: een routineus
mid-tempo r&b-popnummer
('Help me up'), een bijna 11 mi
nuten durend bluesduet met
Buddy Guy ('Don't know which
way to go'), en ten slotte de eni
ge echte verrassing en sluitstuk
van dit album ('Tears in hea
ven'), geschreven voor zijn zoon
Connor. Met z'n prachtige mix
ture van pedal steel gitaar en
Keltische harp het ideale neefje
van 'Wonderful Tonight'. (WS)
Willem Breuker Kollektief: Heibel
(BVHaast)
Het eerste dat opvalt aan de
laatste cd van Breukers Kollek
tief is de verpakking. De cd is
verborgen in een soort afgeplat
camembertdoosje. De ontwer
pen voor BVHaast zijn soms
even origineel als de muziek die
wordt uitgebracht. 'Heibel' be
staat uit selecties van twee pro
gramma's. In het eerste treffen
we het Kollektief in standaard
bezetting en in de goede luim
(bariton). Armen Guzeliman (pia
no) (Teldec)
Een van de nieuwe sterren aan
het operafirmament is de Ame
rikaanse bariton Thomas
Hampson, een zanger die niet
alleen goed thuis is in Italiaan
se, Duitse en Franse opera's
maar ook in de musical, het
oratorium en de liedkunst. Het
grote wonder bij dat alles is bo
vendien dat hij werkelijk in al
die genres tot de grootste voca
listen van dit moment behoort.
Dat demonsteert hij weer eens
ten overvloede met een cd die
ook qua samenstelling iets bij
zonders is: 36 liederen op Duit
se teksten van door en door
Amerikaanse componisten. De
tekstgevoelige lyriek van Char
les Ives, waarmee Hampson zijn
recital begint, is al een eerste
verrassing in dit tot het laatste
moment boeiend geheel. Alleen
de vijf liederen van MacDowell
terecht in het midden ge
plaatst doen twijfelen aan het
meesterschap van de compo
nist in de genre, maar daar
overwint de voordracht van
Hampson iedere bedenking.
(PK)
Mendelssohn: A Misummer
Night's Dream. Lynne Dawson
(sopraan), Susanne Mentzer (mez
zo-sopraan), Philharmonisch Koor
Toonkunst, Rotterdams Philhar
monisch Orkest o.l.v. Jeffrey Tate
(EMI).
In het grote symfonische reper
toire heeft chef-dirigent Jeffrey
Tate in Rotterdam nog niet echt
aan de verwachtingen voldaan,
maar met theatermuziek voor
zijn neus lijkt hij een ander
mens. Dat blijkt ook weer uit
deze selectie van Mendelssohns
toneelmuziek, waarin hij met
het Rotterdamse orkest in gede
tailleerde, vaak verfijnde kleu-
jren alle verlangde stemmingen
weet op te roepen. De vocale
bijdragen staan wat vreemd in
het klankbeeld en het Rotter
dams vrouwenkoor klinkt niet
echt als elfen, maar verder valt
op deze produktie weinig aan te
merken. (PK)
Inzicht in het doen en laten van je te
genspelers en het vermogen om snel te
kunnen handelen zijn de belangrijkste
vaardigheden die je nodig hebt om het
spel Obsession tot een goed einde te
brengen. Obsession, een nieuw spel
van Otto Simon, is driedimensionaal,
spannend en onvoorspelbaar.
In de doos zit een driedimensionaal speel
veld, 4 Obsession-pinnen, 4 Obsession-bal-
len, 4 setjes van elk 5 lopers, 12 witte
poortjes en 54 speelkaarten. De winnaar is
degene die met één van zijn lopers het mid
den van het speelveld bereikt of als laatste
loper op het speelveld achterblijft.
Alvorens het spel kan worden gespeeld,
worden de 4 Obsession-pinnen op elke
hoek van het speelveld geplaats, met de bij
behorende Obession-bal er achter. Daama
worden de poortjes verdeeld: bij 2 spelers
krijgt elke speler 5 poortjes, bij 3 spelers 4
poortjes en bij 4 spelers 3 poortjes. Deze
worden aan de linkerkant van de Obses-
sion-pin geplaatst. De lopers die aan de
rechterkant van de Obsession-pin worden
geplaats, fungeren als thuisbasis. De kaar
ten worden geschud en elke speler ontvangt
er vijf. De rest blijft op het stapeltje liggen.
Er zijn vier soorten kaarten: Obsession-
kaarten, poortkaarten, loopkaarten, spring-
kaarten en jokers.
Met de Obsession-kaart kun je een loper
van één van je medespelers aanvallen. Met
de kaart kun je je Obsession-pin oplichten
waardoor de bed die er achter ligt begint te
rollen. Als deze bal op weg naar het midden
van het speelveld één of meerdere lopers
raakt, verdwijnen deze uit het spel. Als de
bal door twee poortjes wordt geblokkeerd,
blijft de bal daar net zo lang liggen totdat
één van de poortjes wordt weggehaald. De
bal rolt dan rustig verder.
Met de poortjes kun je jezelf beschermen of
je medespelers dwarszitten. Een poort-kaart
maakt het mogelijk een poortje te plaatsen
in een poortgaatje die wat kleur betreft
overeenkomt met de kleur op de poortkaart
of een poortpin verwijderen uit een poort
gaatje met dezelfde kleur. Deze poortpin
mag je zelf houden, maar je mag er maxi
maal maar 5 in je bezit hebben.
Bij een loopkaart mag je één van je lopers
een aantal plaatsen verzetten. Dat aantal
moet overeenkomen met het op de kaart
afgebeelde cijfer. Hieraan zijn echter een
aantal voorwaarden verbonden. In één
beurt mag je slechts één loopkaart per loper
spelen, je mag alleen vooruit lopen, als je
op een andere loper stuit komt jouw loper
daar achter, poortgaten worden niet mee
geteld en je mag alleen voorbij een poortpin
als je ook een springkaart in je bezit hebt.
Als je een joker in handen hebt, mag je zelf
beslissen in plaats van welke kaart je hem
wilt spelen.
POP
Tori Amos 'Little Earthquakes'
(Warner)
aan, met het vaste repertoire
van die periode. Opvallende
momenten in de smakelijk ge
arrangeerde stukken: de altsax
solo van André Goudbeek in
'Vooruit dan maar', de drum
solo van Rob Verdurmen in
'Zien wij de toekomst' en een
knetterende trompetsolo van
Boy Raaymakers in 'Duke
Edward/Misère'. Het tweede
deel, de voor de NDR geschre
ven mini-opera 'Der Kritiker' is
tegelijk minder glad afgewerkt
en speelser. Als solisten van
buiten het Kollektief waren vo-
caliste Greetje Bijma en violiste
Lorre Lynn Trytten aangetrok
ken. De opgelegde humor komt
in enkele stukken op de cd min
der goed uit de verf dan in de
zaal, zoals het weinig subtiele 'I
gave all my love to you' waarin
Willem Breuker zich waagt aan
opzettelijk vals zangwerk. Over
het algemeen een cd die voldoet
aan de hoge amusementseisen
van Breuker. (KV)
Maarten Altena Ensemble: "Co
de" (Hat Art)
Maarten
Altena
Ensemble
De muziekliefhebbers met een
hokjesgeest zullen het moeilijk
hebben om het recente werk
van componist/bassist Altena te
plaatsen. De relaties tot de jazz
zijn op de vierde cd voor het
Zwitserse Hat Art slechts terug
te vinden in instrumentbehan
deling en in de composities
nauw verweven afgemeten soli.
Luister bij voorbeeld naar Peter
van Bergens solo in 'Prikkel'. Al
tena's composities, en dat heb
ben de drie stukken van andere
componisten (Steve Martland,
Gilius van Bergeijk en Michiel
Scheen) er mee gemeen, blin
ken uit door een doorzichtige
opbouw en rechtlijninge ont
wikkeling. Een fraaie cd met
stevige en soms harde kamer
muziek van nu. (KV)
Duitse liederen van Ives, MacDo
well en Griffes. Thomas Hampson
Ze pakt je in één keer helemaal
in met haar overrompelende
debuut, deze in Londen wonen
de Amerikaanse zangeres/pia
niste/componiste. Twaalf lied
jes met het absorberend vermo
gen van een spons. Tori Amos
(27) verstaat de kunst om met
weinig middelen zeer krachtige
muziek te maken. De trucendo
zen bij dit klassiek onderlegde
talent kunnen allemaal dicht
blijven. Haar belangrijkste wa
pen is haar sensuele stem waar
mee ze naar alle kanten uit
haalt. Lef heeft ze ook: 'Me and
a gun', het op één na laatste
nummer over een poging tot
seksueel misbruik, bestaat al
leen uit haar zang. Treffender is
totale eenzaamheid niet te ver
klanken. Maar er is één heel
groot probleem met 'Little
Earthquakes': de vergelijkingen
met Kate Bush dringen zich zo
krachtig op dat je na elke keer
luisteren blijft zitten met een
donkerbruin vermoeden dat je
wordt genept. Anderzijds lijkt
me dit vooral een probleem
voor Kate Bush. (WK)
Earl Slick 'In your face' (Metal
Blade)
EARL SLICK
De speler die het spits afbijt, mag zelf bepa
len met hoeveel kaarten hij speelt. (Vijf of
minder). Deze kaarten leg je goed zichtbaar
voor de anderen voor je op tafel. Daama
voer je de handelingen die de kaarten aan
geven uit. De gespeelde kaarten komen op
een apart stapeltje te liggen. Je vult je kaar-
tenbestand dan weer aan totdat je er op
nieuw 5 hebt. Dan is de volgende speler aan
de beurt. Als alle kaarten zijn gebruikt, wor
den de reeds gespeelde kaarten opnieuw
geschudt en opnieuw gebruikt.
Tot zo ver lijkt het een supersimpel spel.
Maar het is ook mogelijk om tijdens de
beurt van één van je medespelers in te grij
pen. Als je op tijd doorhebt dat de speler die
aan de beurt is het op jouw loper heeft ge
munt, kun je hem door middel van een
poortje tegenhouden. De bal krijgt een an
dere wending waardoor misschien de lo
pers van de andere spelers van het veld
moeten worden verwijderd. Je moet ach
teraf wel kunnen aantonen dat je over het
juiste poortkaartje beschikt.
I Iet is heel belangrijk je tijdens het spel te
realiseren dat de kleur van je lopers los staat
van de kleur van de Obsession-pinnen en
-ballen. Iedere speler mag, als hij de juiste
kaart heeft, één van de Obsession-pinnen
oplichten om de bal te laten rollen.
Obsession is ondanks de wat onverzorgd
ogende uitvoering een leuk en boeiend spel.
Je moet de baan van de bal voortdurend in
de gaten houden, want het is mogelijk dat
je door één verkeerde manoeuvre je eigen
lopers laat verdwijnen. En dat is natuurlijk
niet de bedoeling. Het is ook behoorlijk er
gerniswekkend als jouw loper vlak voor het
bereiken van het midden van het speelveld,
door een onverwachte wending van de bal,
uit het spel verdwijnt.
Obession is geschikt voor twee tot vier spe
lers vanaf een jaar of 12.
Obsession van Otto Simon, speelduur half uur
a drie kwartier. Richtprijs: 89 gulden.
Obsession; strategisch, spannend en driedimensionaal.