Regio 'Verbod gif ramp voor Bollenstreek' 'Foutjes worden in AZL anoniem gemeld' 'Eerst nieuwe middelen op de markt brengen' D66-fractie twijfelt over verdubbeling A4 Strafklacht tegen El-Cidweek Leidse studenten wankelt KLM gehandhaafd 'Geen ambtenaar, maar lekkere chauffeur op bus' Vrijdag *31 januari 1992 CAROUNE VAN OVERBEEKE JAN WESTERLAKEN MONICA WESSELING Eindredactie: PAUL DE TOMBE Vormgeving: RON VAN HAASTREGT 17 WD-kamerlid luidt noodklok Een absolute ramp voor de Bollenstreek. Zo noemt WD- -Kamerlid P.M. Blauw het aangekondigde verbod op de schimmelbestrijdende middelen Zineb, Maneb en Man- cozeb. Er zijn volgens hem voor deze stoffen geen goed gekeurde vervangers. „En dus dreigen bollen in de grond te verrotten", zegt hij dramatisch. PEN HAAG PAUL VAN DER KOOU Vooral de producenten willen niets weten van een verbod per 1 januari 1993. Uit de bollensec- tor heeft Blauw, tot zijn verba zing, echter nog niets gehoord: „En dat terwijl ze me anders wel weten te vinden." De vaste kamercommissie voor landbouw en natuurbe heer stelde deze week kritische vragen over het uit de markt ne men van de schimmelbestrij dende middelen. Staatssecreta ris Gabor beantwoordt de wa gen komende maand schrifte lijk. De drie middelen worden overigens ook bij de teelt van aardappelen en rozen gebruikt, maar laten daar aanzienlijk minder afbraakprodukten ach ter. Wat Blauw, voorzitter van de kamercommissie, vreemd aan de kwestie vindt is dat de Com missie Toelating Bestrijdings middelen de producenten eerst het verbod per brief aankondigt en vervolgens laat weten dat er alternatieven aankomen. Op 6 februari zou er zelfs al wat goedgekeurd kunnen worden, begreep Blauw: „Maar eerst was er onrust gezaaid en werd het draagvlak uitgehold." Bovendien stelt hij nuchter vast dat er enige tijd overheen gaat voordat een goedgekeurd middel in de handel is: „En dus moeten we de garantie krijgen dat de oude middelen niet ver dwenen zijn voor je de nieuwe kunt krijgen". Blauw zou akkoord kunnen gaan met enige tijdsspanne tus sen verbod van het oude middel en de komst van een nieuw middel als klip en klaar wordt aangetoond dat de oude midde len de volksgezondheid scha den. „Maar daar is mij niets van gebleken. Sterker nog, in Ameri ka is men teruggekomen van een verbod en in de ons omrin gende landen beschouwt men de drie middelen als absoluut onmisbaar", besluit hij. Producenten en gebruikers hebben twee weken de tijd om verweerschriften op te stellen en lijken dat ook te gaan doen. Bollensector over verbod landbouwgif: N OORD WIJ K MONICA WESSEUNG Bestrijdingsmiddelen mogen pas worden verboden als er goede alternatieven voorhan den zijn. Ook de agrarische sec tor is voorstander van minder milieubelastende bestrijdings middelen, maar dit mag niet ten koste van de sector gaan. Verboden zonder daar iets nieuws tegenover te stellen ma ken bollenteelt vrijwel onmoge lijk. Dat is de reactie van E. Zand wijk, voorzitter van de agrari sche structuurcommissie Duin en Bollenstreek, op het aange kondigde verbod op de schim- melwerende middelen Zineb, Maneb en Mancozeb. Zandwijk onderschrijft hiermee de uitla tingen van WD-kamerlid Blauw. Met name bij de teelt van tul pen is de dreiging van een aan tasting door botrytis, het zoge heten vuur, nogal groot. De ziekte breidt zich zeer snel uit. Volgens Zandwijk werden vroe ger, toen de bollenteelt nog veel kleinschaliger was, de aangetas te planten opgespoord en ver wijderd door zogenaamde ziek- zoekers. „Dat is nu natuurlijk niet meer te doen. Daar heeft niemand de mankracht voor." Zandwijk ziet geen enkel be zwaar in vervanging van de be staande middelen door minder milieubelastende. „Maar dan moeten die er wel zijn." Naar haar idee werkt de Commissie Toelating Bestrijdingsmiddelen te traag. „Er worden voldoende nieuwe middelen aangeboden, maar het duurt veel te lang voor zo'n nieuw middel dan ook wordt toegelaten. Natuurlijk moet een nieuw middel goed wordt onderzocht voor het wordt ingevoerd, maar je kunt ook te veel zekerheden vragen." Gevraagd naar de acties die de agrarische sector gaat onder nemen om het gevaar te keren, reageert Zandwijk: „We gaan echt niet protesteren op het Binnenhof. We zullen echter wel onze bezwaren laten horen. Dit laten we echt niet over onze kant gaan." mobiliteitsplan geeft een schets van de gewenste verkeerssitua tie in het gebied tussen Leiden en Dordrecht over 20 jaar. En in die zuidvleugel van de Randstad zijn de overschrijdingen van de grenswaarden van stikstofdioxi de vooral in de Haagse, Delftsc en Rotterdamse regio te vinden. 'Leiderdorp' lijkt het enige knelpunt in de Leidse regio, al geeft de provincie aan dat ook in binnensteden overschrijdin gen te verwachten zijn. Kamer lid Tommei vindt die Leider- dorpse overschrijding echter het interessantst, omdat de voorgenomen verbreding van de A4 hier toch al zo omstreden is. Doordat de bebouwing dicht op de weg staat, dreigt massale sloop of een nog zwaardere be lasting van het milieu. Uit de re gio klinken pleidooien voor een wegomleiding. Minister Ma- ij-Weggen begon laatst over een sleuf. „Dat damt echter alleen de geluidsoverlast in. Bij lucht verontreiniging moet je eerder aan een tunnelbak of overkap ping denken", zegt D6&-Kamer- lid Schimmel. De Kamerfractie van D66 wil minister Maij-Weggen (verkeer en waterstaat) schriftelijke vra gen stellen over de te grote luchtvervuiling in de Leider- dorpse woonwijken langs de A4. Zo is de D66-fractie benieuwd of Maij-Weggen van de geplan de verbreding van de rijksweg A4, van twee naar vier banen, afziet riu het woensdag gepre senteerde mobiliteitsplan van de provincie aangeeft dat de grenswaarde van stikstofdioxide wordt overschreden in de Lei- derdorpse woonwijken. Zelf neigt de fractie ertoe om de verbreding van de belangrij ke rijksweg af te wijzen, omdat ze betwijfelt of auto's zo schoon zullen worden dat de luchtver ontreiniging onder de grens waarde zal blijven bij de voor ziene stijging van het verkeers aanbod. D66 vindt het over schrijden van de normen onac ceptabel en verlangt van de mi nister een overzicht van de knelpunten in het hele land, compleet met de consequenties voor de volksgezondheid. Het Hoogleraar Spierdijk neemt afscheid Mr. H. Loonstein, hoogleraar bijbels recht aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen en ad vocaat te Amsterdam, hand haaft zijn tegên tegen de KLM ingediende strafklacht wegens de KLM-brochure „Culturen aan boord". Volgens hem distantieert de KLM zich niet van het boek en wordt het boek ook niet terug gehaald. Verder heeft de KLM volgens Loonstein in een niet publiek gemaakte brief aan joodse organisaties toegezegd feitelijke onjuistheden in de vol gende druk te herstellen. Loon stein vindt dat onvoldoende. Zijn strafklacht richt zich juist tegen smadelijke en godlaste rende passages. Daarvan neemt de KLM geen afstand, stelt hij. „Ten onrechte doet de KLM als of de kwestie geregeld en afge daan is en excuses zijn aange boden." Na lezing van het hele boek, is Loonstein gesterkt in zijn standpunt. „Immers, de an dere hoofdstukken bevatten een correcte, objectieve en neutrale weergave. Zulks in schril con trast met het hoofdstuk Israël de Joden", schrijft hij in een brief aan de KLM. Vorige week heeft de KLM in een brief aan de joodse ge meenschap haar spijt betuigd aan alle joden die zich gekwetst voelen. Directeur NZH op spreekbeurt: (vervolg van voorpagina) LEIDEN JAN WESTERLAKEN Grote werkdruk, haasten, lange werkdagen en werken op routi ne. Prof. dr. J. Spierdijk somt zo op waardoor narcotiseurs fou ten in de operatiekamer kunnen maken. Alle handelingen chec ken, zegt hij, verkleint de kans op fouten. En al is het incident nog zo gering, in het AZL wordt het anoniem gemeld. Net zoals piloten elkaar in de cockpit controleren, zo checken de narcotiseur en de verpleeg kundige elkaar in de operatieka mer. „We hebben dat van de luchtvaart overgenomen", ver telt Spierdijk, die vanmiddag als hoogleraar anesthesie afscheid nam van de Rijks Universiteit Leiden. Prof. Spierdijk werkte 22 jaar in het Academisch Zieken huis. „Foutjes worden inder daad anoniem gemeld. Beter dan wanneer de arts zijn naam er bij moet noemen." Bovendien heeft het AZL een ruimte ingericht als operatieka mer. De anesthesist kan daarin oefenen met alle apparaten die ook in de ok worden gebruikt. De slangetjes en metertjes zijn aangesloten op een 'patiënt'. Al le handelingen worden op video vastgelegd. Later worden de beelden bekeken en hoort de narcotiseur wat hij fout heeft gedaan. De luchtvaart, met na me de KLM, stond ook hier mo del: de piloot oefent in een si mulator. Vaardigheid heeft Spierdijk hoog in het vaandel staan. Het is zijn wens dat de narcotiseur één keer in het half jaar in de nagebootste operatiekamer zijn vaardigheid laat toetsen. We reldwijd zijn er drie van die si mulators: twee ervan staan in Amerika, één in het AZL. De manier waarop de anesthesis ten in het academisch zieken huis werken moet voor héél Eu ropa van kracht worden. Daar maakt Spierdijk zich sterk voor. Hij heeft de nascholing voor de Europese Gemeenschap ter hand genomen. Perfectie Foutloos werken kan niet, zegt hij. „Iemand onder narcose brengen is en blijft mensen werk. Dus kunnen er fouten .worden gemaakt, hoe klein de kans ook is. Als je de perfectie bereikt, dan hoeven er als ge volg van een narcose geen do den te vallen. Je ziet dat aan de cijfers. Er worden minder fou ten gemaakt." Hoe wordt er in de operatie kamers van het AZL gewerkt? Spierdijk: „De narcotiseur blijft de hele operatie bij de patiënt. Trouwens, dat gebeurt in alle academische ziekenhuizen. Maar andere dan academische ziekenhuizen zeggen dat één narcotiseur op twee tafels kan letten. Dat is toegestaan. Maar in de praktijk wordt daarvan af geweken. Het komt voor dat een anesthesist op drie of vier patiënten tegelijk let. Stel je voor dat hij bezig is met het stelpen van een bloeding en een "andere patiënt heeft ook drin gend hulp nodig. Wat moet hij dan? Hij kan niet weglopen bij die bloeding. Kortom, dan gaat het mis. Ik ken één geval. Het deed zich voor bij een heel een voudige ingreep. Ja, dat liep fout af De patiënt ging dood." In het AZL heeft Spierdijk wel te maken gehad met complica ties, maar vrijwel nooit met fa tale afloop. „Complicaties kun nen er in allerlei vormen zijn. Je kunt de patiënt een verkeerd medicijn inspuiten. Met het in brengen van de tube, nodig voor beademing, kun je de patiënt een tand uit de mond stoten. Diezelfde tube kan te diep wor den ingebracht waardoor maar één in plaats van twee longen worden beademd. Of de tube komt in de slokdarm terecht. Je ziet dat want de gassen die eruit komen worden gemeten. De narcotiseur moet met zijn stethoscoop naar de longen luisteren of ze werken. Als een patiënt op zijn zij wordt ge draaid, kan die tube uit de luchtpijp schieten. Het is een discipline die hij telkens weer moet opbrengen. Ik weet dat dit niet altijd gebeurt." Controle Prof. Spierdijk en de Nederland se Vereniging voor Anesthesio logie zijn het niet met elkaar eens. Spierdijk zegt: de narcoti seur moet de patiënt de hele operatie controleren. De NVA: één anesthesist kan op twee ta fels tegelijk werken. „Dan zeg ik", reageert Spierdijk, „dat je wel onverwacht 'moet controle ren of men zich daaraan houdt. Onverwachte controle? Nee, dat gebeurt niet. Ik heb nog nooit iemand gezien. De inspectie zie je niet en de NVA onderneemt ook niets. Regels zijn er niet al leen om te worden nageleefd, ze moeten tevens worden gecon troleerd. Omdat die controle ontbreekt, wordt de hand er- Prof. Spierdijk: „Foutjes worden inderdaad anoniem gemeld. Beter dan wanneer de arts zijn naam er bij moet mee gelicht." noemen." foto loek zuyderduin AMSTERDAM ANP Gemeentevervoerbedrijven zijn absoluut verouderd. De over heid mag zich wel bemoeien met het ontwikkelen van con cepten voor het openbaar ver voer maar niet met de uitvoe ring ervan. Dus: op de tram of in de bus hoort geen ambtenaar thuis, maar een „lekkere chauf feur", die deel uitmaakt van een commercieel produkt. „Dat hoort er in de toekomst aller- maal echt bij." Dit zei de directeur vari de Noord-Zuid-Hollandse Vervoer Maatschappij NV (NZH), jonk heer drs. A. Testa, donderdag op een lunchbijeenkomst van de Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel. Testa meent dat het recente McKinsey-rapport over kosten besparingen bij het stadsver voer niet ver genoeg gaat. De toekomstvisie van het onder zoeksbureau dat in het jaar 2015 twintig procent van 'de be volking zich per openbaar ver voer verplaatst, acht hij onvol doende. Testa verwees daarbij naar het succes van de lijn Purmer- end-Amsterdam, die 30.000 fo rensen per dag vervoert. „Be- stuurs- en bedrijfsmatig zal er een grote cultuuromslag moe ten plaatsvinden", aldus Testa. Met de Amsterdamse ver- voerswethouder Ten Have on-" der zijn toehoorders gaf Testa te kennen dat de 'conceptualise ring' van het openbaar vervoer in de hoofdstad voorheen een „moeilijk aanspreekbaar stadje" met sprongen vooruit gaat. Daarbij tekende hij aan dat het wenselijk is dat de Am sterdamse bestuurders in rui mere cirkels gaan denken. Re gioplannen in de randstad zijn volgens Testa uit den boze: wat het openbaar vervoer betreft moet er, om Schiphol heen, op randstad-schaal gedacht en ge pland worden. .Anders zijn we echt te heikneuterig bezig." Testa acht de inspanningen van de overheid om agressie in het openbaar vervoer tegen te gaan volstrekt ontoereikend. Daarbij pleitte hij vurig voor de invoering van een legitimatiep licht voor zwartrijders. Duizenden studenten namen vorig jaar deel aan de El-Cidweek. LEIDEN JAN WESTERLAKEN Het introduceren van nieuwe studenten in Leiden wankelt. 'EI Cid' Eerste Leidse Commis sie Introductie Dagen heeft voor het eerst in z'n bestaan niet voldoende mankracht* Oor zaak: de studenten voelen er niets meer voor om hun studie een half jaar lang op een zeer laag pitje te zetten. Ze lopen het risico in de knel te komen met hun studiefinanciering. Dat houdt hen tegen, zegt woord voerder van de Leidse universi teit, Len Buis. El Cid heeft op dit moment nog maar twee commissieleden. En dat moeten er zeker zes wor den. „Die studiefinanciering", zegt Buis, „is één van de moei lijkheden. Vorig jaar werd van kracht dat die nog maar over een periode van vijf jaar mag worden uitgesmeerd. Dat was zes jaar. De student moet dus aanpoten. Neemt hij plaats in El Cid dan komt er een half jaar niks van studeren en komt die financiering in gevaar. Ik denk dat als gevolg hiervan de inte resse voor de commissie zo ge ring is. In de jaren zeventig was dat wel anders. Toen stonden ze in de rij voor El Cid." Len Buis is al twaalf jaar betrok ken bij de introductieweek voor nieuwe studenten aan de uni versiteit in Leiden. Wat nu ge beurt, heeft hij in al die tijd niet meegemaakt. „We hebben ad vertenties geplaatst", zegt hij, „mensen bij de faculteiten per soonlijk aangesproken, maar tot nu toe hebben ze niets opgele verd. Alles zullen we eraan doen om mensen te wprven. Ik hoop dat we succes hebben, maar als het niet lukt, weet ik ook niet hoe we dat moeten oplossen." Buis vertelt dat hij sinds gis teravond een klein lichtpuntje ziet. Er is een nieuwe kennis- makings- en selectieronde ge weest. Acht studenten hebben interesse getoond om aan El Cid mee te werken. Maar Buis juicht nog niet te hard. Uit de vorige ronde kwamen zestien kandidaten naar voren. Uitein delijk leverden het twee com missieleden op. De El-Cidweek begint maan dag 17 augustus. „Ik moet nog zien of de introductie doorgaat. Natuurlijk doen we er alles aan om een oplossing te bedenken. Ik denk dat er het één en ander moet veranderen. Anders blijf je jaar in, jaar uit met dit pro bleem zitten." Mensen van buitenaf zou je kunnen vragen om bij de EI- Cidweek te assisteren. Buis: „Het is inderdaad een alterna tief om betaalde mensen in te zetten bij de organisatie. De fundamenten onder de opzet van El Cid haal je dan wel weg. Een noodplan? Nee, dat is er niet." Ondanks het feit dat de com missieleden een vergoeding van ruim 2000 gulden krijgen, laten ze het dit jaar afweten. Is er wel eens aan een verhoging vah dat bedrag gedacht? Len Buis: „Voor dit jaar is daar niet aan gedacht. Bovendien moet geld niet het motief zijn om in de commissie te gaan zitten. We hebben wel gepraat over de mogelijkheid om de studiefi nanciering op kosten van de universiteit te verlengen. Dat gesprek loopt. Ook dat biedt voor dit jaar geen oplossing. Want binnen een week moet die commissie op poten staan."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 17