Feiten Dialoog nog de enige weg naar vrede in Noord-Ierland Dagen van Haughey lijken geteld Hirsch Ballin op hellend vlak 'The Bossmaakte van Ierland bananenrepubliek LONDEN CEES VAN ZWEEDEN CORRESPONDENT Hij viel ooit van zijn paard. Zijn jacht zonk. Tweemaal zag hij zijn auto tot schroot geredu ceerd. Nadat hij ervan was beticht wapens te hebben gele verd aan de IRA, moest hij zijn ministersfuactie neerleggen. Dat weerhield hem er niet van om zeven jaar later „de grootste comeback sinds Lazarus" te maken. Als premier overleefde hij achteloos een handvol schandalen. Maar als de schijn niet bedriegt, valt morgen defi nitief het doek voor Charles Haughey, premier van Ierland, beter bekend als 'The Boss'. Definitief? „Ik geloof pas dat Charles Haughey dood is als ik hem rond middernacht begra ven zie worden op een drie sprong met een stok door het hart", zei ex-minister Conor Cruise O'Brien ooit. „En zelfs dan draag ik nog een teentje knoflook in mijn zak, in de hoop dat dat geluk brengt." Dertig jaar nadat hij zijn eerste schreden op het politieke pad zette, lijkt The Boss in een doodlopende straat te zijn be land. De coalitiepartner in de regering eist zijn hoofd en een grote meerderneid van het volk denkt dat hij een notoire leuge- Maar Haughey heeft vaker de logica getart. In 1970 leek hij af gebrand, in 1983 verschenen er biografieën in de Ierse kranten. Maar elke keer rees 'Charlie' toch weer op uit zijn graf. De oppositieleider in de Senaat verwoordde de gevoelens van velen toen hij vorige week sprak: „Charlie Haughey is niet weg totdat hij weg is. En weg. En weg." Een andere Ierse poli ticus omschreef Haughey als „een kruising tussen Richard Nixon en Antonio Salazar". De parlementariër Browe vroeg zich zelfs af of Haughey wel zou opstappen na een verkie zingsnederlaag. Tsjok Ceausescu' En dat is alleen nog maar hoe er openlijk over de premier wordt gesproken. Anoniem willen de opinieleiders nog wel een iets nauwkeuriger beeld van The Boss schetsen. „Haughey is cor rupt, de honden in de straten weten het, iedereen weet het", zei een journalist van de toon aangevende Irish Times vorig jaar tegen deze krant. In de volksmond wordt het pa leis van waaruit Charlie het groene eiland bestuurt Teach Ceaucescu' genoemd ('teach', uitgesproken als 'tsjok', is Iers voor 'huis'). Dit omdat het pa leis een helikopterplatform heeft dat een vlucht in de stijl van de Roemeense dictator mo gelijk maakt. Onder Haughey is de werkloos heid gestegen tot 21 procent, rie is gebleven, is waar The Boss zijn rijkdommen vandaan heeft. Hij aanschouwde het levens licht als de zoon van een arbei der, en het salaris van premier is niet toereikend om in een handomdraai miljonair te wor den. Hoewel niemand ooit heeft kunnen bewijzen dat The Boss zelf een corrupte leugenaar is, staat vast dat hij zich altijd met talrijke bedriegers, oplichters en leugenaars heeft weten te c het hoogste cijfer in de toch niet ringen. Eenmaal werd er zelfs probleemloze geschiedenis van het eiland. Het geboortecijfer is hoger dan waar ook in Europa, maar de bevolking slinkt. Bijna anderhalve eeuw na de rampza lige mislukte aardappeloogsten verlaten de Ieren andermaal hun eiland. Wie een toekomst wil, zoekt die elders. Dat zou Haughey allemaal nog ver geven kunnen een moordenaar in het huis v zijn openbare aanklager aange troffen. Afluisteren Het was een van de meest be genadigde leugenaars uit zijn gevolg, ex-minister Doherty, die hem vorige week plotseling been tje lichtte. In zijn \rorden Fenpre- 'The BOSS' heeft ïïnctie mleVrem°ermwaat Zich altijd Omringd had^DohertyStltle met bedriegers, oplichters en leugenaars een. Haughey kwalijk wordt genomen, is dat hij de erfe nis van beroem de Ierse politici als Pearse en De Valera heeft ver- kwanseld en Ier land in een bananenrepubliek heeft getransformeerd. Het paleis van waaruit Charlie zijn onderdanen bestiert, werd onlangs voor een slordige 45 miljoen gulden opgeknapt. Met zijn helikopterplatform, smeed ijzeren hekken, fonteinen en binnenplaats is het nu zo mooi dat het toeristische attractie dreigt te worden, zoals Bucking ham Palace in Londen. Sommi ge Ieren spreken over 'Charlie's Palace', anderen over 'De Chas Mahal'. Weliswaar mag Haughey zich geen eigenaar van het paleis noemen, maar helemaal onbe middeld is de premier ook niet In de heuvels ten noorden van Dublin heeft hij een landhuis, waarvoor de heerser van een beetje derde-wereldland zich niet zou schamen. Daarnaast bezit The Boss ook één van de Blasket Eilanden, die op de Ier se bankbiljetten staan afge beeld. Dat een van zijn bezittingen het biljet van 20 Ierse ponden siert, zegt voldoende over de persoon Haughey. Wat altijd een myste 1982 de telefoons van een tweetal lastige journalis ten laten afluiste ren. Weliswaar was dat illegaal, maar Doherty had het in het geheim gedaan. Een jaar later kwam het schandaal echter aan het licht, en was Doherty ge dwongen op te stappen. Maar de hamvraag was uiteraard: was Haughey (die toen premier was) op de hoogte van de afluister praktijken? Destijds ontkende Doherty elke betrokkenheid van de premier, maar vorige week bleek hij plot seling last van zijn geweten te hebben gekregen. Hij gaf toe in 1983 gelogen te hebben. Char les Haughey, zo verklaarde Do herty nu plechtig, had de tran scripties van de afgeluisterde gesprekken ontvangen. Hoe Doherty dat wist? Hij had ze zelf aan de premier overhandigd. De volgende dag ontbood Haughey de pers en ontkende alles. Zoals hij zelf had toegege ven, was Doherty een leuge naar, zei Charlie. En wie moest men nu geloven? Een bewezen leugenaar als Doherty of hem, Haughey? Dat was inderdaad een keuze tussen de duivel en Beëlzebub, een keuze die Char lie's coalitiepartners niet meer wensten te maken. In bedekte termen gaven zij The Boss te verstaan dat er nog maar één middel was om de geloofwaar digheid van de regering te her stellen: een andere premier. Fraude Als Haughey morgen tijdens het topberaad van zijn Fianna Fail- partij inderdaad zijn aftreden bekend maakt, dan komt daar mee een einde aan een episode die de Ierse cultuur tenminste één ding heeft opgeleverd: het woord gubu (wat staat voor Grotesque, Unbelievable, Bizar re en Unprecedented). Die pe riode begon in 1982 met de ge slaagde machtsgreep van Char les J. Haughey. Het eerste schandaal was een kleine verkiezingsfraude. Ene Pat O'Connor bleek in het bezit van twee kiesbiljetten en maak te daar ook dankbaar gebruik van. Maar helaas, de fraude werd ontdekt en Pat O'Connor ontmaskerd. Hij bleek Haug- heys agent te zijn. Het schan daal zou de geschiedenis ingaan als het Pat O'Connor-schan- daal. Na Haugheys agent was het de beurt aan Haugheys minister van justitie, de eerder genoem de Sean Doherty. Zelf een oud politieman, wist Doherty pre cies hoe je de wet moest over treden. Nadat hij eerst de telefoons van enkele journalisten had laten af tappen, kreeg hij de smaak goed te pakken. Zijn zwager, die in een dorp bij de grens met Noord-Ierland woonde, had een Noordier in elkaar geslagen en dreigde voor de rechter te ko men. Kort voor de rechtszaak schoot Doherty zijn zwager te hulp. Hij vroeg de Noordierse politie het slachtoffer te arreste ren, opdat deze niet tegen zijn zwager kon getuigen. Daar wil de de Noordierse politie vol gaarne aan meewerken, en de zwager ging vervolgens vrijuit. Toen een ijverige agent de eige naar van een pub had beboet omdat deze na sluitingstijd nog bier had geschonken, kwam Doherty opnieuw in actie. Het toeval wilde namelijk dat de pub gefrequenteerd werd door leden van Haugheys partij, on der wie Doherty zelf. Hij liet de agent gewoon naar de andere kant van het eiland overplaat- Meer recentelijk waren er finan ciële schandalen, waarbij het vleesimperium van Goodman, de Irish Sugar Company, Carys- fort College en Irish Telecom betrokken waren. In alle geval len hadden zakenlieden woe kerwinsten gemaakt op 'deals' met de staat, in alle gevallen i bleken deze zakenlieden be vriend met Charlie. Vanzelfsprekend at ook Haug heys zoon, Ciaran, geestdriftig mee uit de ruif. Op onverklaar bare wijze vond een vertrouwe lijk document over Aer Lingus' helikoperbelangen zijn weg naar de brievenbus van Ciaran, die weer de rivaliserende firma Celtic Helicopters bezat. Ciaran kon met het vertrouwelijke Aer Lingus-document zijn voordeel doen, en zijn helikopterbedrijf floreert als nooit tevoren. Mocht Haughey morgen beslui ten om gewoon in zijn Chas Mahal te blijven zitten en het volk zou hem willen lynchen, dan zal hij in elk geval zonder moeilijkheden een vluchtheli- kopter kunnen vinden. COMMENTAAR Minister Hirsch Ballin van justitie liet maandag avond zijn tanden zien. Er komt wat hem betreft een 'vandalismewet.' Groepen verdachten die tot nu toe niet kunnen worden veroordeeld omdat hun aandeel in strafbare feiten niet precies valt vast te stellen, draaien straks onverwijld de cel in. Het klinkt mooi en neemt maatschappelijke on- rust weg, maar er deugt niets van. De bewindsman ontpopte zich tot op heden als een bedachtzame, wat studeerkamerachtige man, die zich onderscheidde van zijn voorganger Kort hals Altes. Die had immers het politieke instinct om direct in te haken op publiek gevoelige juridi sche zaken. Hirsch Ballin treedt nu toch in zijn voetspoor. „Een schending vah de rechtsorde", zegt de mi nister terwijl hij spreekt over de recente gebeurte nissen, waarbij voetbalsupporters tussen Zwolle en Groningen weinig overlieten van een treinstel van de Nederlandse Spoorwegen. En hij heeft ge lijk. En dat krakers na het plegen van vernielingen vrijuit gaan, valt evenmin goed te praten. Voor de oplossing die de minister voor ogen staat, geldt echter hetzelfde. In een rechtsstaat, en dus ook in Nederland, geldt als hoofdregel dat nie mand kan worden veroordeeld zonder dat zijn of haar aandeel in een strafbaar feit is bewezen. Dat is de basis van het systeem en zo hoort het ook te blijven. Elke afwijking is het begin van willekeur. En dus van de weg naar een politiestaat. Die route slaat minister Hirsch Ballin thans met zijn plannen in. Het wordt, als het parlement er mee instemt, gemakkelijker vandalen te veroor delen. De bewindsman neemt daarmee bewust het risico dat onschuldigen worden opgesloten. En dat is onaanvaardbaar. Liever een schuldige vrijuit, dan een onschuldige veroordeeld, is het terechte uitgangspunt in onze samenleving. De minister kan zich dan ook beter bezinnen op efficiëntere opsporingsmethoden dan te morre len aan de beginselen van de rechtsstaat. Woensdag 29 januari 1992 Redactie 023-150225 JANINE BOSMA ALTAN ERDOGAN RONALD FR1SART (chef) ONNO HAVERMANS PATRICK VAN DEN HURK HANS JACOBS JOLANDA OUKES JAN PREENEN SJAAK SMAKMAN Vertalingen: MARGREET HESUNGA LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Vormgeving: MITZIE MEUERHOF EN MENINGEN Twintig jaar na Bloody Sunday Zou Noord-Ierland vandaag een vergeten provincie zijn als soldaten van een Brits parachutistenregiment het op 30 januari 1972 niet de actualiteit hadden ingeschoten? Het is een vraag waar het antwoord nooit op gegeven kan worden, maar die niettemin 20 jaar na dato intrigerender is dan ooit. LONDEN CEES VAN ZWEEDEN CORRESPONDENT Bloody Sunday, de dag waarop 14 ongewapende katholieke be togers werden doodgeschoten, schokte de wereld. In London derry zoals de Engelsen de stad Derry noemen waren 25.000 katholieken, merendeels paupers uit de sloppen van de Bogside, de straat op gegaan r een betoging. Weinigen buiten de Britse eilanden twij felden aan hun gelijk. Wie als Noordierse katholiek geboren is, leidde in die dagen een kommervol bestaan. Banen wa- er vooral voor de protestan- en in de katholieke ghetto's plachten ratten 's nachts hun tanden te scherpen aan slapen de kinderen. Wat de betogers eisten, waren gelijke rechten. Wat zij kregen, waren kogels. De wereld reageerde vol af schuw, Noord-Ierland met ko gels en bommen. In 1971, het jaar voor de slachting, vielen er Ulster 174 doden door poli tiek geweld. In 1972 waren dat r 467, bijna driemaal zo veel. En hoewel de dodentallen daar- a gestaag daalden, had het ter rorisme in Ulster definitief wor tel geschoten. Noord-Ierland Internering De Britse regering heeft de afge lopen decennia zo ongeveer al les geprobeerd om de terreur te smoren, maar ziet zich vandaag geconfronteerd met een IRA die sterker is dan ooit. Het Noor dierse parlement werd ontbon den en de provincie werd onder curatele van Londen gesteld. De beruchte B-Specials, een pro testants para-militair korps, werden vervangen door ae meer neutrale Britse troepen. Internering werd ingevoerd, zo dat de politie verdachten zon der vorm van proces kon op sluiten. De regering in Dublin kreeg een stem in het Noordier se kapittel. Televisiemaatschap pijen werd verboden nog langer vraaggesprekken uit te zenden met leiders van Sinn Fein (Iers voor Alleen Wijzelf), de politieke arm van het IRA. De vier voor naamste politieke partijen in de provincie werden bijeen ge bracht voor een 'historisch ge sprek'. Maar vorige week moest Peter Brooke, minister voor Noord- Ierland, toegeven dat het alle- doen om het terrorisme de kop in te dfukken. Sommige havi ken in Belfast willen nog meer soldaten op straat zien, maar een kwart van de infanterie van het Britse leger doet al dienst in de provincie. Anderen roepen om de herinvoering van de in terneringsmaatregelen. Najagen Na de bomaanslag die acht pro testantse Noordierse bouwvak kers doodde, sprak premier Ma jor: „We zullen de daders naja gen, najagen, najagen. Geen huis in dit land zal veilig voor hen zijn." Het waren holle kre ten van een premier die beter weet. Als de twintig bloedige ja ren die volgden op die bloedige zondag één ding hebben bewe zen, dan is het dat het IRA niet verslagen kan worden. Sterker, het IRA is aan de winnènde hand. Niet dat het IRA op het punt staat het Britse leger van het Ierse eiland te verdrijven. Het IRA bestaat uit niet meer dan 300 ervaren terroristen die in toenemende mate de zoge naamde zachte doelwitten kie zen: ongewapende burgers van het verkeerde geloof of de foute nationaliteit. Een paar honderd terroristen kunnen geen leger verslaan. Maar het IRA is aan de In London derry werden zondag al de 14 katholie ken herdacht die op 30 ja nuari 1972 tijdens een betoging doodgescho ten door sol daten van een Brits pa rachutisten regiment. FOTO EP A maal niet had geholpen. Het danks 1000 man extra troepen één enkele aanslag vielen acht 'historische gesprek was defini- het nieuwe jaar weer met een doden. De vraag dringt zich op tief mislukt en het IRA was on- hoop vuurwerk begonnen. Bij wat de Britse regering nog kan winnende hand door niet te verliezen. Er komt een moment dat de kosten van de oorlog tegen het IRA te hoog worden. De Britse regering geeft nu al twee miljard pond (ruim zes miljard gulden) per jaar uit aan de veiligheid in Noord-Ierland. Het handjevol IRA-leden weet 12.000 Britse - soldaten aan zich te binden, 7.000 Noordierse soldaten, 8.500 politiemannen en een on bekend aantal eenheden van het elitekorps SAS en de spiona gediensten MI5 en MI6. En met zijn allen kunnen deze troepen niet verhinderen dat het IRA met een enkel bomalarm de he le stad Londen lam legt. Onderhandeling Dus hoe kan het IRA nog van een overwinning worden afge houden? Er is nog slechts een weg niet bewandeld de weg van de onderhandeling. Vooralsnog staat de gedachte aan onderhandelingen met het IRA gelijk aan vloeken in de kerk. Met moordenaars praatje niet, luidt het adagium in Lon den. Maar waarom werd er wel met de Hezbollah onderhan deld over de vrijlating van gijze laars in Libanon? Waarom zijn in Joegoslavië de Servische re bellen gewaardeerde gespreks partners? Zijn zij beter dan het Voor het zover is, moet er nog heel wat water door de Theems stromen. Het IRA wordt in Lon den gezien als een bende gewo ne misdadigers, die vervolgd en opgesloten moet worden. Maar hoewel vele van haar aanslagen misdadig zijn, zijn de IRA-leden geen gewone maffiosi. IRA-ter roristen laten zich niet leiden door winstbejag, maar door po litieke motieven. Twee jaar geleden reeds liet Gerry Adams, voorzitter van Sinn Fein, doorschemeren dat het IRA bereid was te praten. Over wat? Ook Adams weet dat de zes graafschappen van Ulster vrijwel zeker nooit meer bij de 26 'counties' van de Ierse Repu bliek zullen worden gevoegd. Maar wellicht is er een compro mis denkbaar, dat ook aan vaardbaar is voor een meerder heid van de Noordierse bevol king. Ook de protestantse ge meenschap zal bereid zijn een veer te laten voor een terugkeer van de vrede. Maar de opmerkingen van Adams, die op de Britse televisie niet mag worden geïnterviewd, werden genegeerd. Voor het eerst sinds lange tijd steeg vorig jaar ook weer het dodental in de provincie. Charles Haughey, een notoire leugenaar die al menigmaal uit zijn politieke graf herrees maar wiens dagen nu geteld lijken. FOTO EPA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2