Binnenland CDA en VVD wereld van verschil CDA RUUD LUBBERS WD-stemmers CDA-stemmers Landelijk gemiddelde Stadsmensen willen strontlucht 'Ik wil gewoon weten hoe diep die mensen in mijn leven zitten' Zaterdag 25 januari 1992 Redactie: 023-150225 JANINE BOSMA Al Algemeen Nederlands Persbureau (ANP), Gemeenschappelijke Persdienst (GPD), Inter Press Service (IPS). T ichet) PATRICK VAN DEN HURK JAN PREENÉN SJAAK SMAKMAN FRANS VISSER Vormgeving: A Vertrouwen in medemens splijt liberale en christelijke wereld Het zat er natuurlijk dik in: de WD-kiezer verdient ge middeld meer dan de doorsnee-Nederlander, hij of zij is doorgaans hoger opgeleid, houdt meer dan de gemiddel de Nederlander van werken en is vaker zeer tevreden over de buurt waar hij woont. En inderdaad: het percen tage WD-kiezers dat regelmatig golft, tennist en skiet ligt hoger dan bij de andere grote partijen. hoewel toch nog 35 procent van de WD'ers tamelijk tevreden over de overheid zegt te zijn, is 45,5 procent er tamelijk onte vreden over'(tegenover 33 pro cent van alle Nederlanders), en 14 procent zelfs zeer ontevre den (tegenover 11,5 procent). En de CDA-kiezers? Er is geen partij waarvan zoveel kiezers Opvallend is dat de WD-kiezer minder dan de gemiddelde Ne derlander vertrouwen heeft in de medemens. En hoewel hij meer dan gemiddeld tevreden over zijn leven is, is er toch iets dat hem bijzonder stoort: dat is de Nederlandse overheid. Want DE STAAT VAN HET LAND De verhalen op deze pagina zijn gebaseerd op de resultaten van de enquête 'De Staat van het Land', een nationaal opi nie-onderzoek waar tiendui zenden lezers van vijftien re gionale dagbladen het afgelo pen voorjaar aan hebben deel genomen. De enquête is opgezet en uit gevoerd door de Gemeen schappelijke Pers Dienst (GPD) in Den Haag, in samen werking met de Rijksuniversi teit Leiden en de Erasmus Uni versiteit in Rotterdam. De re sultaten zijn verwerkt onder leiding van de Leidse psycho loog Diekstra en de Rotter damse econoom Van Praag. Al le genoemde cijfers en conclu sies komen voort uit antwoor den op vragen over de periode vóór Pinksteren 1991. Volgens de beide wetenschappers is er geen reden om aan te nemen dat de resultaten op dit mo ment niet meer zouden gelden. hun tevredenheid tonen over de overheid. Van alle CDA-kiezers is 74,5 procent tamelijk tevre den over de overheid, 3,1 pro cent zelfs zeer tevreden (lande lijk slechts 1,4 procent). Wat op leidingsniveau betreft, verschil len de CDA'ers niet veel van het landelijk gemiddelde: de lager opgeleiden zijn ietsjes over-, en de hoger opgeleiden zijn ietsjes ondervertegenwoordigd. Die tendens zet zich niet door in de inkomens van CDA-kie zers, want die zijn juist wat ho ger dan het landelijk gemiddel de. De CDA-kiezer is net als de WD'er een doorgaans tevreden mens en heeft het minste last van gevoelens van eenzaam heid. Meer dan de gemiddelde Nederlanders heeft een CDA- kiezer een gezin met kinderen, en nergens is het vertrouwen in een goede voortgang van het ei gen huwelijk groter. Het kan dan ook geen toeval zijn dat slechts 5,6 procent van de CDA'ers het huwelijk een ver ouderde instelling vindt (tegen 18,1 procent landelijk). Christelijk Hoewel het CDA een christe lijke partij is, haalt zij inmiddels 12,7 procent van haar kiezers uit niet-religieuze hoek. Het CDA trekt nog steeds meer dan gemiddeld kiezers op het platte land en in de kleine steden, al komt inmiddels ook 19,8 pro cent van het CDA-electoraat uit een van de vier grote steden. Nog wat cijfers op de keper beschouwd. Na D66 met 69,9 procent heeft de WD met 69,5 procent het grootste aantal wer kenden onder haar kiezers. Het landelijk gemiddelde ligt op 63,6 en het CDA zit daar met 61 procent iets onder. Met name het aantal gepensioneerden dat op het CDA stemt, is met 23,7 procent flink hoger dan het lan delijk gemiddelde, dat op 18,6 ligt. WD'ers hebben meer dan gemiddeld een full-time-baan. Terwijl menig WD-kiezer het een uitdaging vindt om af en toe iets gevaarlijks te doen (32,8 procent), moet de CDA'er daar veel minder van hebben. Slechts 22,6 procent van de CDA-kiezer houdt daarvan. Op dit punt scoren PvdA-kiezers met 20,5 procent overigens nog lager. Het landelijk gemiddelde is 26 procent. Kijken we naar de houding van de kiezer ten op zichte van arbeid, dan zien we dat de WD-kiezer meer dan de gemiddelde Nederlander, en beduidend meer dan de PvdA'er en de D66'er, van werken houdt. Zo wil 12,3 procent van de WD-kiezers doorwerken tot het 65e jaar (landelijk 10,8) en wil zelfs 6,9 procent van de W- D'ers ook na het 68e jaar aan de slag blijven (landelijk 5,6). En terwijl 19 procent van alle werkende Nederlanders het liefst voor zijn 54e al wil gaan rentenieren (vooral D66-kiezers voelen zich daartoe aangetrok ken), ligt dit percentage voor WD'ers op 14,2. Dat is ruim on der het gemiddelde. CDA-kie zers houden hier met midden van de kerk. Meer dan gemid deld willen zij op 60- of 61-jari ge leeftijd stoppen. CDA'ers en WD'ers lijken ook meer dan kiezers ter linkerzijde te hechten aan de baan die zij hebben. Meer dan gemiddeld willen zij desnoods financieel een stapje terug doen. wanneer zij daarmee hun baan kunnen behouden. Overigens achten meer CDA'ers en WD'ers (62,6 en 64,9 procent) dan PvdA'ers en D66'ers (59,3 en 56,8 pro cent) het zeer onwaarschijnlijk dat zij het komende jaar hun baan kwijtraken. En mocht dat toch gebeuren, dan is de WD- kiezer op afstand het meest op timistisch over het vinden van een nieuwe werkkring. Medemens Opmerkelijk is het grote ver schil in vertrouwen dat CDA- en WD-kiezers in de medemens hebben. Het wantrouwendst zijn de WD-kiezers: 48,5 pro cent vindt dat de meeste men sen niet te vertrouwen zijn. Een groot contrast vormen de CDA'ers van wie slechts 22,9 procent de meeste mensen niet zegt te vertrouwen. D66 en PvdA zitten tussen beide uiter sten in. Eveneens valt op dat de PvdA- en D66-kiezer gemiddeld meer psychische problemen lijkt te hebben heeft dan die van WD en CDA. Die hebben be duidend minder last van een zaamheid, waren op het mo ment dat zij de enquete invul den in een betere stemming, en zochten minder hulp. DE STAAT VAN HET LAND... ■IHi POLITIEK HOE TEVREDEN ZIJN WD- EN CD A-STEMMERS OVER DE OVERHEID? percentages zijn afgerond VVD-stemmers CDA-stemmers Landelijk gemiddelde FRITS BOLKESTEIN ZOU U OVER HET ALGEMEEN GESPROKEN ZEGGEN DAT: DE MEESTE MENSEN TE VERTROUWEN ZIJN in procenten 77,1 WAT IS HET percentages zijn afgerond WAT IS HET INKOMEN VAN WO- EN CDA-STEMMERS 29 WD-stemmers CDA-stemmers landelijk gemiddelde Bron: GPD-«nquéU 'Dt si O GPD irrfoflr»phlcs/illustfati«s:Reinoud Sijtsmaffhso Gootjf Kamperen bij de boer steeds populairder DEN HAAG CEES K Mensen uit de grote stad willen steeds meer echte strontlucht ruiken. Cabaretier Paul van Vliet vertolkte in het begin van de jaren zeventig de rol van een boer die zelf in een luxe bunga low woonde, terwijl hij zijn gas- ten in zijn oude vervallen boer derij liet logeren, 's Ochtends om vijf uur stonden boer en boerin op om, ten behoeve van de gasten, met de melkemmers te rammelen. Toen de gasten klaagden dat ze zo weinig roken' van het boerenbedrijf, ging de boer met een bus met stront spray rond. De conference past in het beeld van die tijd, het beeld van het romantische boerenleven. Boer Willem van den Berg uit Meerkerk ontdekte de trend en richtte de Stichting Vrije Recre atie op, die het kamperen op het erf stimuleerde. De stichting is inmiddels een volwassen bedrijf geworden. Bijna 1200 boeren zijn bij de SVR aangesloten, evenals 50.000 gezinnen als donateur. Het af gelopen jaar hebben die 1200 kampeerboeren bijna 850.000 overnachtingen geboekt, ruim 100.000 meer dan het jaar daar voor. Voor 1992 verwacht Van den Berg eenzelfde of nog hoge- Hij leidt dat af uit de overwel digende belangstelling voor zijn eerste vorige week in Apeldoorn gehouden vakantiebeurs. Daar meldden zich op één dag bijna 4000 bezoekers. Een dergelijke stormloop verwacht Van den Berg ook op 1 februari in Hoofddorp, 15 februari te Gilze en 29 februari te Drachten. Op die vakantiebeurzen maakt de SVR de bezoekers duidelijk dat kamperen bij de boer ruimte biedt, goedkoop is en rust ga randeert. In de jaren zestig bood Wil lem van den Berg in zijn boom gaard enkele kennissen en vrienden (waaronder topambte naren) een kampeerplaatsje aan. Geheel gratis. Dat mocht natuurlijk niet: met aan het hoofd de burgemeester van Meerkerk werd Van den Berg 's morgens om zes uur geconfron teerd met een ware politie macht. Rammelen met melk emmers hielp niet, evenmin het dreigement de stier los te laten. Woedend reed Willem van den Berg met zijn traktor op de bur gemeester in. Hij kreeg vijftig gulden boete en twee jaar voor waardelijke gevangenisstraf. Van den Berg trok zich ner gens van aan en zette d,oor. Al Kamperen bij de boer: van vriendendienst tot steeds grotere bedrijfstak. gauw kreeg hij bijnamen als: provoboer, kampeergeus en ka- bouterboer. Van den Berg won het pleit. Vrienden en vijanden moesten erkennen, dat het pu bliek op kleinschalige manier op het erf van de boer wilde kamperen. De inmiddels door Van den Berg opgezette SVR zorde ervoor dat het aantal boe ren dat kampeerders toeliet, sterk steeg. Sinds die tijd zette Van den Braks van landbouw de toezeg ging dat het aantal van vijf kam- peereenheden in de nieuwe kampeerwet zou worden uitge breid tot tien. „Tot op heden is die toezegging een holle frase gebleken. Enkele maanden ge leden kwam staatssecretaris Gabor van Landbouw, Natuur beheer en Visserij met een nota Kiezen voor Recratie. Dat is nu weer zo'n typisch ambtelijk stuk: een beleidsnota met geen Berg zijn strijd voort tegen alles beleidsvoornemens, geen geld, wat ambtenaar voor de strontlucht de neus optrok. Hij kreeg gedaan dat wettelijk werd gere geld dat een boer vijf kampeereenhe- den op zijn erf mocht toelaten. Niet ieder gemeen tebestuur is daar gelukkig mee. Er zijn nog steeds gemeentebesturen die de politie sturen als er zes kampeereenhe- den, tenten of caravans, worden geteld. De SVR stelt aan de deelne mende boeren hoge eisen. „De boer dient og te treden als een goed gastheer. Wie dat niet doet, gaat er bij ons uit: we ge ven zijn adres niet meer door aan kampeerders". In 1986 kreeg Van den Berg van de toenmalige minister 'Wie geen goede gastheer is, vliegt er bij ons uit' plani Een mooi verpak te lege doos". Direct werd de oorlog verklaard aan Gabor en de Tweede Kamer. In een brief eisten Van den Berg en de zijnen dat het gelopen moest zijn met dat ambtelijke hobbyisme. Er moet volgens hen zo spoedig moge lijk een algemene maatregel van bestuur komen waarbij het aan tal kampeereenheden bij een boer mag worden uitgebreid van vijf naar tien. Gabor, kennelijk een beetje geschrokken van dat geweld, overweegt nu maar helemaal niks meer te regelen in de nieu we kampeerwet die misschien over enkele jaren komt. Hij zegt 1 gpd» peter senteur dat het misschien het beste is het aantal kampeerplaatsen bij de boer over te laten aan de ge- meèntebesturen. Dat zint Van den Berg en zijn SVR helemaal niet. Ze vrezen een herhaling van 'Meerkerk'. Inmiddels heeft* het Land bouwschap zich ook in de strijd geworpen en gevraagd het aan tal kampeereenheden uit te breiden van vijf naar vijftien. Dat wordt volgens van den Berg een beetje te dol. „Dat kan over enkele jaren misschien wel eens, maar laten we van de boomgaard bij de boerderij niet direct een kermis gaan maken. Dan is voorlopig tien plaatsen genoeg". Wie zou denken dat een boer in financiële problemen uit de brand kan worden geholpen door snel even een aantal kam peerplaatsen op de boerderij de scheppen, komt bedrogen uit. Alles met elkaar mag zo'n kam- peerboer voor een overnachting hooguit tien tot twaalf gulden vangen. En voor een seizoen plaats niet meer dan tussen de 750 en 900 gulden. „Het is niet onze bedoeling dat de boer er rijk van wordt. Onze doelstellig is en blijft de mensen met de smalle beurs rust te gunnen en tegelijkertijd te laten kennismaken met het leven op het platteland." Roger Vleugels en het gevecht om 'zijn' BVD-dossier Roger Vleugels deugt niet. Hij is links, an ti-militaristisch, houdt niet van zijn va derland en verzet zich tegen het gezag. Een greep in de dossiers die de Binnen landse Veiligheidsdienst (BVD) en de Mili taire Inlichtingendienst (MID) over hem hebben aangelegd, zou dergelijke 'uiterst geheime' informatie kunnen opleveren. De 36-jarige Utrechter weet dèt hij in de archieven van de inlichtingendiensten zit, maar wordt niet toegelaten tot zijn eigen verleden. Vleugels adviseerde in 1981 soldaten tij dens de grote demonstratie in Amsterdam tegen de kernwapens om de emblemen op hun uniformen met elkaar te ruilen. Op die manier moest herkenning van de soldaten worden voorkómen als ze zouden worden gefotografeerd door de MID. Ook speelde hij informatie die de actiegroep Onkruit te pakken had gekregen na een inbraak bij de MID in Utrecht door aan journalisten en kamerleden. „Ik maak nergens een geheim van, omdat er niets illegaals aan is. Als iemand wat over me wil weten, kan die naar me toekomen en zal ik het vertellen. Ik heb een deur met een bel. Als dan toch achter mijn rug om gegevens over me worden verzameld, dan heb ik het recht om te zien hoe diep men sen in mijn leven zitten. Zo denk ik er over en met mij vele anderen die zogenaamd staatsgevaarlijk zijn". Vleugels geeft daarmee duidelijk aan waarom hij minstens zo fanatiek achter de geheime diensten aan zit, als zij achter hem. In die jacht laat hij zich van verschil lende kanten zien. Hij is voorzitter van de precies een jaar geleden opgerichte Vereni ging Voorkom Vernietiging die inzage wil in de dossiers van de binnenlandse veilig heidsdiensten. Daarnaast heeft hij in 1987 een onderzoeksbureau opgezet om mensen die last hebben van inlichtingendiensten, van adviezen te voorzien. Ten slotte is hij lid van een comité dat in 1985 in het leven werd geroepen nadat Onkruit had ingebro ken bij de MID. Bij die actie werd een zwarte lijst aange troffen van mensen en organisaties die vol gens de MID staatsgevaarlijk zijn. In totaal 150, onder wie Vleugels. „Met z'n vijftienen zijn we nog altijd aan het procederen om inzage te krijgen in onze dossiers. Inmid dels zitten we bij de Europese Commissie. Die studeert nog op onze verzoeken. Even tueel gaan we daarna naar het Europese Hof'. Vernietigen Tijdrovend is ook het werk van de Vereni ging Voorkom Vernietiging waarvoor iro nisch genoeg BVD-chef A. Docters van Leeuwen in november 1990 onbewust het initiatief heeft genomen. Vleugels: „Op de televisie vertelde hij dat tweederde van en kele honderdduizenden dossiers vóór mei 1 Nederland honderdduizenden terroristen zijn". »foto lex van rossen 1991 zouden worden vernietigd. Tot dat moment was nooit een aantal genoemd. Peter Klerks (als wetenschappelijk mede werker aan de universiteit van Leiden ge specialiseerd in veiligheids- en inlichtin gendiensten, red.) en ik hoorden dat en be sloten een vereniging op te richten". „Daarbij gaat het ons om twee doelen: in zage in de dossiers en het bewaren van een representatief deel. Niet alleen om iedereen te laten zien hoe Nederland met zijn bur gers omging, maar ook omdat in de archie ven interessante stukken zitten, zoals bla den, die de betrokken organisaties zelf al lang niet meer hebben. Het belangrijkste dat we tot nu toe hebben bereikt, is dat de vernietiging van de dossiers tot eind 1993 is uitgesteld. Minister Dales van binnenlandse zaken heeft dat besloten nadat we hadden gedreigd met een kort geding en we leden van de Tweede Kamer op de hoogte hadden gebracht". Bij de vereniging zijn op dit moment 28(f mensen en 70 organisaties aangesloten Niet alleen oud-CPN'ers of ex-PSP'ers maar ook oud-medewerkers van inlichtin gendiensten en bijvoorbeeld het Anti Dier gebruik Komitee. „Ook speelt u in veren igin gen zouden lid kunnen zijn. Kijk maar wa in Zaanstad is gebeurd. Daar was een van de bestuurders lid van de CPN en dus was er van iedere bestuurder een dossier. Aan gelegd door de PID, de Politie Inlichtingen dienst, die valt onder de BVD. Het kan dus zijn dat er van iedere speeltuinbestuurder in het land een dossier is". Processen In totaal lopen nu ongeveer 400 processen, waarin inzage in de dossiers wordt geëist. Verwacht wordt dat het er dit jaar nog vele honderden meer zullen worden. „Eerst zijn verzoeken gericht aan Binnenlandse Zaken. Daarop werd negatief gereageerd. Nu wordt met een beroep op de Wet persoonsregi stratie en de Wet openbaarheid van bestuur via de Raad van State inzage in de dossiers geëist. Het is een kwestie van veel geduld hebben. Maar uiteindelijk zullen we succes hebben". „Ik zie hoe de situatie is veranderd in hef buitenland. Bijvoorbeeld in Zwitserland^ Daar werd twee jaar geleden bekend dat er 900.000 dossiers waren. Die onthulling leid de tot demonstraties waarop werd beslotert om de inlichtingendienst in het vervolg te laten fungeren -als inzageloket. Maar ook hier in Nederland zijn veel zaken toeganke lijker geworden. Denk maar aan de moge lijkheid om medische dossiers, personeels gegevens en politiedossiers over jezelf in te zien. Ik verwacht zonder merr dat ook an dere zaken openbaar zullen worden". Daarbij dringt de vergelijking zich op met Duitsland waar nu zes miljoen dossiers van de vroegere Oostduitse inlichtingendienst Stasi kunnen worden ingekeken. „Zoveef zijn het er bij ons lang niet. maar er ziin wel overeenkomsten. Net als daar is ook hier gesproken met buren en kennissen om zo veel mogelijk te weten te komen over een De BVD wekt de indruk meer dan de Stasi te richten op organisaties en invloeden. Dat neemt niet weg dat ook hier mensen tot in het absurde zijn en wor den gevolgd. Zo is de woning van iemand die lid was van de Rode jeugd tot elf jaas nadat die beweging was opgehev gaten gehouden". Hoewel de strijd nog heel lang lijkt te gaan duren, weigert Roger Vleugels neer te zitten bij de vele pakken papier die hij en zijn vereniging inmiddels zelf óver de in-, lichtingendiensten hebben. „Het gaat om de inbreuk op de privacy en het feit dat dc BVD, die niet in het openbaar kan worden gecontroleerd, zich niet houdt aan de de-j mocratische spelregels. Het vre< ter dat de BVD altijd zegt binnen die regel^ te zijn gebleven. Nu zij de kans heeft dac aan te tonen, wordt daar geen gebruik gemaakt. De reden is dat de BVD bang is dat als de archieven opengaan, zal blijken dat de meeste dossiers van heel gewon mensen zijn. je kunt toch ook niet waarm. ken dat er in Nederland honderdduizende terroristen zijn".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 5