Smaak 'Eerst verstand van mensen krijgen, dan pas van wijn' Vis, een goed alternatief voor vlees Bier Award 1991 Bestek maakt plaats voor ster(ren) Donderdag 23 januari 1992 Redactie: 023-150263 •HENRIETTE VAN DER HOEVEN •Vormgeving; RUUD BLOKHUIZEN "J 3 AU GRATIN is een gerecht dat, na VERMOUT VALT IN de categorie bedekt te zijn met gratineersaus, ge- 'versterkte' wijnen. De Franse Cham- raspte kaas of een mengsel van pa- béry is de bleekste van alle vermouts. neermeel en geraspte kaas, in de De roodachtig gekleurde zoete ver oven of 'onder de grill van een bruin mout is een typisch Italiaans produkt. korstje wordt voorzien. LIEVELINGSRECEPT „Deze 'Franse biefstuk' lust echt iedereen", schrijft ROSALIE DE BLAUW - FEITZ uit HEEMSTEDE. "En het is heel lekker met ge bakken aardappelen en sperziebonen." Snijdt de paprika Nodig voor 4 perso- en de champig- nen: 4 biefstukjes en nons heel klein, elke 100 g; 150 g Ie- Bak ze in wat boter verworst; 1 paprika, en anderhalve eet- 150 g champignons; lepel worcester- worcestersaus; boter; saus. Laat het ge- zout en peper. heel gaar sudde- Feper de biefstuk jes (zout kan beter na het bakken worden toegevoegd) en braadt ze rosé of door en door (al naar gelang de smaak). Leg ze op een schaal met op elke biefstuk een dikke plak leverworst. Leg de champignons en paprika eromheen. Hebt u ook een lievelingsrecept stuur dit dan aan Damiate Dagbladen, Postbus 507,2003 PA Haarlem, t.a.v. redactie 'Smaak'. De inzender van het geplaatste recept krijgt een VW-cadeaubon van f25,- toegezonden. De 'Broeders van Westvleteren een 'ge heim genootschap' dat zijn naam ontleent aan het bier dat wordt gebrouwen in de Six- tus-abdij in Westvleteren, hebben hun Bier Award 1991 toegekend aan Brouwerij 't IJ.' Brouwer Caspar Peterson kreeg de onder scheiding voor zijn variëteit Struisbier. De trofee, die jaarlijks wordt uitgereikt, is een blijk van erkenning en bedoeld als aanmoe diging om op de ingeslagen weg door te gaan. Wereldkampioen-wijnkenner Serge Dubs: Onlangs is aan vijf Nederlandse restaurants een schild uitgereikt dat behoort bij de nieuwe res taurantclassificatie. Die classificatie schept, met name voor de consument, meer duide lijkheid. En zoals we allemaal weten, is die zelfde consument of liever gezegd gast, de laatste jaren mondig en veeleisend gewor den. Men wenst kwaliteit. Populair gezegd 'waar voor je geld'en dat is een goede zaak. De restaurantclassificatie is een initiatief van de werkgevers- en werknemersorgani saties binnen de Nederlandse horeca, de ANWB, het ministerie van economische za ken en het Nederlands Bureau voor Toeris me. De beoordeling van de restaurants wordt uitgedrukt in één, twee, drie vier of vijf sterren. Het aantal sterren staat vermeld op een rood schild bij de entree en zal voortaan in restaurantgidsen en brochures worden gehanteerd. Inmiddels hebben zo'n vierduizend restaurants zich aangemeld voor een classificatie. Ze worden bezocht door onafhankelijke inspecteurs die een be oordeling geven op zaken die voor alle res taurants vergelijkbaar zijn. De nadruk van het onderzoek ligt volgens de Raad voor de Classificatie, duidelijk bij de kwaliteit van de keuken en de bediening, omdat is geble ken dat de consument daar de meeste waarde aan hecht. Vanzelfsprekend wordt ook op tal van andere zaken gelet zoals sfeer, inrichting, servies en sanitair. Er wordt gewerkt met een puntentelling en de totale score houdt verband met het aantal sterren (niet te verwarren met de Michelin- sterren, die op een heel andere principe zijn gebaseerd). Alle restaurants kunnen zich op vrijwillige basis voor deelname aan dit sys teem aanmelden. Dit in tegenstelling tot ve le bestaande classificaties, die ziclvslechts richten op een klein gedeelte van de restau rants, waarbij ze zich in de regel beperken tot de top. Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat de classificatie bijdraagt tot kwaliteitsverbete ring. Op alle niveaus's. Uiteraard is het niet de bedoeling dat we in Nederland louter en alleen vijf-sterren bedrijven overhouden, want daar is niemand bij gebaat. „Met deze classificatie wordt het voor de consument duidelijk wat voor soort bedrijf hij of Zij mag verwachten," zei ANWB-directeur mr. P.A. Nouwens, tijdens de presentatie, eind vorig jaar. Vanaf dat moment heeft de ANWB, in het belang van de consument, definitief afscheidgenomen van zijn eigen restaurantclassificatie waarbij gebruik werd gemaakt van bestekjes. Alle groten der wereld heeft hij discreet met de fles ter zijde gestaan. Want wie verstand heeft van staatszaken, van kunst of cultuur, behoeft dat nog niet te hebben van wijn. Dezer dagen was hij even in Nederland: Serge Dubs (38), de sommelier van het beroemde Franse drie-sterrenrestaurant Auberge de mi. Hij is waarschijnlijk een van 's werelds grootste wijnkenners. In 1983 was Dubs de beste sommelier van Frankrijk, in 1988 van Europa en in 1989 werd hij wereldkampioen onder de wijnkenners. Wereldkampioen Serge Dubs: „Al heb je de beste druivenals de man erachter het produkt geen leven geeft dan heb je een dode wijn. cpo Maar Serge Dubs is er nuchter onder geble ven. Vijf dagen per week bedient hij de gas ten van de auberge in de Elzas, zijn geboor testreek. Hij heeft internationaal gezien een enorme reputatie opgebouwd als vinoloog en om zijn bijzondere, onconventionele vi sie op het proeven en drinken van wijnen. Het gerenommeerde Amsterdamse wijn huis Jacobus Boelen haalde hem naar ons land ter gelegenheid van de horecavakbeurs Horecava. Daar presenteerde Serge Dubs een door hem geselecteerde serie Loirewij- nen van zijn vriend Pascal Jolivet. Zijn handtekening staat op enkele van de droge witte wijnen, die Boelen exclusief voor Ne derland brengt. Wijnavonturen Aan tafel vertelt de montere Fransman anecdote na anecdote over zijn avonturen met wijn, wijnmakers en wijndrinkers. Aan dachtig neemt hij de wijnkaart door en maakt een compliment over de samenstel ling. „Ik ben niet zo'n enorme kenner van Spaanse wijnen", verontschuldigt hij zich als hem een fles van het Iberisch schierei land wordt aanbevolen, „ik heb me vooral in Franse wijnen gespecialiseerd. Ik ben Fransman en van onze eigen wijnen wil ik het best op de hoogte zijn. Ik zit twee uur van Bourgogne af, een paar uur van Bor deaux en het is dus fysiek onmogelijk om in mijn vrije dagen alle andere wijnlanden ook nog eens te bezoeken. Ik zou meer moeten reizen, maar de tijd ontbreekt me." Toen Serge zich destijds voorbereidde op 's we relds zwaarste wijnkennerscompetitie, stu deerde hij elke dag theorie en reisde hij een paar maal per week naar de verschillende wijngebieden om de fijnste kneepjes van de vinologie te leren. „Niet omdat ik nou per se de allerbeste sommelier ter wereld wilde zijn. Maar ik was vroeger een sportmens, en aan competities meedoen, dat was mijn hobby. Voor mij is het allerbelangrijkste dat ik privé gelukkig ben en dat ik plezier heb in het vak, dat ook mijn hobby is. Dat winnen was niet het belangrijkste. Het was gewoon de lol om mee te doen. Maar toen ik een maal de finale won, merkte ik dat het mijn leven heel erg zou kunnen veranderen. Ik kreeg een stroom van reacties van mensen die het zogenaamd goed met me voor had den en die me rijk wilden maken. Ik werd er bijna gek van. Ik besloot nergens op in te gaan en voorlopig gewoon mijn werk te blij ven doen. Ik heb geen dag verzuimd na dat wereldkampioenschap", verzekert Dubs. Misbruiken Toch staat nu zijn naam op verschillende etiketten van zeer goede Franse wijnen. „Ho, ho, dat is zeer weloverwogen ge weest", werpt hij tegen, „oké, ik heb me in het begin wel eens laten misbruiken, maar de selecties die ik nu uit een aantal Franse wijnen heb gemaakt, dat zijn vriendendien sten geweest. Ik sta gewoon achter die pro- dukten omdat ik vind dat ze een zeer goede prijs-kwaliteitsverhouding hebben en om dat ik de consument als het ware persoon lijk wil garanderen dat hij aan die wijnen plezier zal beleven. Zo heeft Pascal Jolivet niet mij gevraagd, maar ik hem. Ik vond hem goed en ik vond zijn wijnen goed, dus wilde ik hem helpen er wat van te maken. Ik was nu eenmaal in die omstandigheid. En ik wil alleen maar meewerken aan de pro motie van een paar wijnen die naar mijn smaak op een zuivere manier zijn ge maakt". Volgens Serge Dubs zijn er vier redenen voor de consument om een wijn te kiezen: „Je wilt een goede wijn, hij mag niet te duur zijn, je wilt hem regelmatig kunnen drinken en je moet er trots op kunnen zijn hem in je kelder te hebben. Ik selecteer een typische soort wijnen, dus kenmerkend qua druif en qua herkomstgebied. Ze moeten schoon zijn, in de zin van zuiver en toegankelijk, dus niet te complex. Kijk, misschien een ra re vergelijking, maar een wijn is als een vrouw. Een vrouw valt ook op in positieve zin als ze evenwichtig is, niet te dominant aanwezig, niet te extravagant. Ik bedoel het type vrouw dat op een goede manier aan wezig is. Niet zo'n type waar iedereen het de hele avond zo nodig over moet hebben". Psychologie En daar komt Serge op de psychologische aspecten van wijn. „Wijn drinken, wijn ver kopen", meent hij, „is voor vijftig procent psychologie. Er steekt zoveel achter. En als je die wereld achter de wijn wilt leren ken nen, dan moet je de mensen die hem ma ken kennen. Ik heb ervaren dat het meest fascinerende van wijnproeven, van het ge nieten van deze drank is, wie de mens is die erachter staat. De man die hem maakt en de mens die hem drinkt. Daar speel ik ook op in in de auberge. Ik kijk naar zo'n tafel en vorm me dan een beeld van wat dat ge zelschap zou moeten drinken. Wij werken met eten, met mensen en met wijnen. Als iedereen in ons restaurant het zelfde menu zou bestellen, dan nog zou ik per tafel verschillende wijnen aanbevelen. Vijftig procent van mijn advies is gebaseerd op het gevoel dat ik heb over de mensen aan die tafel. En dat gevoel geldt ook voor degene die de wijn heeft gemaakt. Het is ontzettend belangrijk dat je veel weet van de viticulteur, de wijnproducent. Ik luister goed wanneer ze uitleggen wat hun filosofie is bij het wijnmaken, waarom de wijn in dat gebied zo is of zo moet zijn. Zonder al die mensen had ik die wijnkennis niet gehad. Van hen heb ik de kunst geleerd, ook de kunst van het spreken erover. Ik wil niet al leen de wijn hebben gezien zonder de ma ker te kennen. Eerst moet je verstand van de mensen krijgen, dan pas van de wijn. Al heb je de beste druiven, het beste klimaat en het beste gebied en de man erachter geeft hem geen leven, dan heb je een dode wijn". Volgens Serge Dubs is het belangrijk dat mensen die graag eens een bepaalde wijn willen proberen een goed advies krijgen van de sommelier of van de winkelier. „Elk woord is belangrijk. Vertel waarvan je houdt: van zoet, fris, fruitig, licht, soepel, makkelijk, schroom niet je smaak een beetje te omschrijven. En heb je dan een goed advies gekregen, dan zul je zeggen: dat is nou precies wat ik bedoelde. Als de informatie over en weer klopt, dan kun je genieten van wijn terwijl je met beide be nen op de grond blijft staan. Een mooie wijn, daar moet je niet te hoogdravend over doen. Die moet je gewoon drinken". MENU VAN DE DAG Voorlichtinsbureau voor de Voeding Nederland blijft achter in consumptie WINTERFRUITSALADE MET DADELS zie onderstaand recept) Pel een mandarijn en snijd de parten een keer door. Verwijder uit zes dadels de pit en snijd ze in vieren. Pel een kleine banaan, snijd hem in plakken en druppel er wat ci troensap over, Maak een saus van drie eet lepels yogurt, suiker naar smaak en een mespuntje kaneel toevoegen. Meng het fruit met de dadels, verdeel dit over twee coupes en schep de saus er op. Per persoon: 540 kilojoules, 130 kilocalo- riën, I g eiwit, 0 g vet 31 g koolhydraten. John Beeren, eigenaar van de Bokkedoorns: een met twee Michelin-sterren gedecoreerd restaurant in de duinen van Bloemendaal GESTOOFDE KIPPEPOTEN (zie onderstaand recept) ZUURKOOL AARDAPPELEN RUSTEPAP MET FRUITCOCKTAIL Verwijder van twee kippepoten het vel en bak ze in anderhalve eetlepel olie rondom bruin. Neem de kip uit de pan. Bak een kleingesneden ui met een uitgeperst teentje knoflook in de pan. Voeg de Idp, een stukje in ringen gesneden prei, een halve in plak ken gesneden winterwortel, een mespuntje tijm, een mespuntje rozemarijn, een lau rierblad, anderhalve dl. tóppebouillon en twee eetlepels sherry toe en stoof dit met het deksel op de pan in vijfenveertig minu ten gaar. Per persoon: 840 kilojoules, 200 kilocalo- riën, 23 g eiwit, 10 g vet 6 g koolhydraten. GROENTEBOUILLON MET PREIRINGEN VENKEL MET TOMAAT AARDAPPELPUREE MET KAAS (zie onderstaand recept) Kook 600 gram geschilde aardappelen in weinig water in 25 minuten gaar. Fruit een stukje fijngesneden met een theelepel ker rie in vijf gram (dieet)margarine of Doter. Maak van de gare aardappelen met tweeen- eenhalve dl. hete melk, de ui en vijfenze ventig gram geraspte kaas een smakelijke puree. Per persoon: 1800 kilojoules, 430 Idlocalo- riën, 22 g eiwitten, 14 g vet, 57 koolhydra ten. Alle recepten zijn bedoeld voor twee perso nen. Het binnenhalen van de kabeljauwvangst archieffoto Op de visafslag in Scheveningen wordt de aanvoer kritisch bekenen. Ons land is veel water rijk en onze beroeps visserij een belangrijke bedrijfstak, toch wordt in Nederland veel minder vis gegeten dein in andere landen. In Scandinavië, Spanje, Frankrijk en België ligt de viscon- sumptie veel hoger. Volgens de laatste schattingen wordt per persoon per jaar ruim tien kilo vis gegeten. Ruim acht kilo bestaat uit zeevis zoals ka beljauw, schol, schelvis, makreel en tong. Deze soorten worden vooral bij de warme maaltijd gegeten. Ook haring is nog steeds populair. De consumptie van zoetwatervis is nog geen halve kilo. Vis is, net als vlees, een bron van eiwitten. Het bevat evenwel minder vet dan vlees. Zelfs vette vis bevat minder vet dan vet vlees, en magere vis heeft minder vet dan mager vlees. Gunstig vetzuur Het eten van vis wordt in verband gebracht met het voorkómen van hart- en vaatziek ten. De beweerde beschermende werking van één tot twee porties vis per week tegen het ontstaan van hart- en vaatziekten wordt toegeschreven aan een gunstige vetzuursa- menstelling. Er zijn echter ook onderzoeken bekend waarbij geen of geen duidelijke re latie is aangetoond tussen het achterwege blijven van hart- en vaatziekten en het eten van vis. Het Voorlichtingsbureau voor de Voeding legt de nadruk op het minder vet eten. Vis en met name de magere vissoorten zijn een goede magere variant op vlees. Zoetwatervis Naast goede en waardevolle stoffen bevat vis ook enkele schadelijke stoffen zoals PCB's en zware metalen (kwik, lood en cad mium). Zoetwatervis bevat meer verontrei nigingen dan zeevis en schelp- en schaal dieren. Dat heeft te maken met de minder goede kwaliteit van de binnenwateren in Nederland. Het is daarom raadzaam niet vaker dan een keer per twee weken zoetwa tervis te eten. Zeevis kan men rustig twee maal per week eten. Vis bevat naast de schadelijke stoffen ook selenium, een stof waarvan wordt beweerd dat hij een deel van de schadelijke werking van kwik tegen gaat. Wat betreft garnalen adviseert het Voorlichtingsbureau voor de Voeding ook een matig gebruik vanwege het hoge cholesterolgehalte, een stof waar van we niet te veel binnen moeten krijgen. Ken de kwaliteit Let er bij het kopen van verse vis op dat de geur fris is en het vlees veerkrachtig. De kieuwen moeten er rood tot lichroze uit zien, de huid glanzend en de ogen bol en helder met een donkere pupil. Bedorven vis is te herkennen aan doorschijnend grijsach tige huid en een geur die aan ammoniak doet denken. Verse vis is kort houdbaar; in de koelkast maximaal twee dagen. Antwoord op vele vragen over vlees Op tal van consumentenvragen met betrek tóng tot vlees geeft 'Vlees en Gezondheid' een antwoord. Onderwerpen als vet- en cholesterolgehalte, het bewaren van vlees en vleeswaren, barbecuen, dieet en het meenemen van vlees op vakantie komen aan de orde. Het boekje (40, pagina's dik) is voorzien van overzichtelijke tabellen. Het is een naslagwerkje voor iedereen die meer over vlees wil weten. Ook geeft het ant woord op vragen als: Hebben puistjes en varkensvlees met elkaar te maken?; Mag je vlees eten bij een aandoening als jicht? Het boekje is verkrijgbaar bij de slager op bij het Voorlichtingsbureau Vlees, Postbus 39,2280 AA Rijswijk. (Extra postzegel van een gulden bijplakken voor verzendkosten). Gezond Trakteren 'Gezond trakteren!', uitgegeven door het Ivoren Kruis, Postbus 672,3000 AR Rotter dam is een kleurig uitgevoerde vouwkalen- der, waarop per maand suggesties voor ge zonde traktaties worden gedaan die er nog leuk uitzien ook. Zo zou je pepsels in trans parante folie kunnen verpakken en de uit stekende folie aan beide kanten tot franje kunnen knippen. Ook leuk: een uitgehold stuk winterpeen vullen met kwark waar doorheen geraspte kaas is gemengd, een 'armbandje' maken van chip-ringen en pin- da's-in-de-dop en een mandarijntje versie ren met sierplakband of een poesieplaatje. Alle ideetjes zijn duidelijk afgebeeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 13