Binnenland
'Je blijft zoeken naar
argumenten om te blijven'
Hollanders varen. Als het rustig is
Zaterdag 18 januari 1992
Redactie: 023-150225 JANINE BOS AAA ALTAN ERDOGAN RONALD FRISART (chef) PATRICK VAN DEN HURK JAN PREENEN SJAAK SAAAKAAAN FRANS VISSER Vormgeving: HENK GEIST
5
Algemeen Nederlands Persbureau (ANP.), Gemeenschappelijke Persdienst (GPD), Inter Press Service (IPS).
Zeven PvdA 'ers over hun partij
Twee bestuursleden ontbreken bij het gesprek in Sas-
senheim. De PvdA was na de wao-discussie hun partij
niet meer. Maar ook de blijvers twijfelen. Voorzitter Aad
Kosten „Toen de koppeling werd losgelaten, dacht ik:
nu stop ik ermee. Maar je bent al zo lang lid en zo ver
bonden met de partij, dat je toch weer naar argumenten
gaat zoeken om lid te blijven". En Fokke Huetink, secre
taris van de afdeling Hillegom: „Ik denk soms wel eens
dat het eigenlijk niet uitmaakt of er een CDA-WD-kabi-
net zit of dat PvdA en CDA regeren. Maar ik zeg dan te
gen mezelf dat de winst in de smalle marges zit en dat
onze inbreng in het kabinet er wel degelijk toe doet".
Gesprekken met Aad Koster, Marika lm mink, Hans van
den Heuvel en Albert Olthof in Sassenheim en Aad van
Kesteren, Nico van der Lans en Fokke Huetink in Hille
gom. Over de wao, de inbreng van de PvdA in het kabi
net en hun motivatie om door te gaan.
SASSENHEIAA-HILLEGOAA
je aanbellen om te vragen wat
er nu precies aan de hand is".
Fokke Huetink, secretaris: „In
veel gevallen worden maatrege
len in Den Haag bedacht waar
van de effecten zich vertalen
naar het plaatselijke niveau. Wij
hebben gelukkig niet meer dan
vijf leden verloren. Het schi
zofrene is dat we als afdeling in
de plaatselijke politiek prima
scoren, maar dat we wel de
wrange vruchten plukken van
wat er in het land gebeurt. Wij
moeten verantwoordelijkheid
De Afdeling
Aad Koster, voorzitter in Sas
senheim: „Er heerst apathie.
Zelfs op de vergadering over de
resolutie kwamen maar vrij wei
nig mensen, hoewel we die toch
met veel bombarie hadden aan
gekondigd. Die apathie merkte
je ook al bij de Tussenbalans,
waar toch maatregelen inzaten
als een extra huurverhoging en
duurder openbaar vervoer. Op"
zich leverde dat wel heftige dis
cussies op als je mensen op het
dorp tegenkwam, maar op le
denvergaderingen was er weinig
van te merken".
Hans van den Heuvel, be
stuurslid: „In augustus hebben
we in het bestuur wel uitgebreid
over de wao gepraat".
Marika Immink, bestuurslid:
„Dat was eigenlijk naar aanlei
ding van de opzegging van een
bestuurslid dat werkt bij de Ge
meenschappelijke Medische
Dienst. Het was een van de wei
nige keren dat we een leuke dis
cussie over de wao hadden".
Hans van den Heuvel: „Ook al
omdat zij heel veel wist over de
Marika Immink: „Zodat de
mensen die vóór waren, toch
weer gingen twijfelen".
Aad van Kesteren, voorzitter in
Hillegom: „De PvdA in Hille
gom is de PvdA van Hillegom.
We zetten hier geen enkel prin
cipe overboord, wat ze boven af
ook opleggen. Mijn grootste er
gernis is dat de wao blijft zwe
ven, dat nog steeds niet duide
lijk is wat er nu precies gaat ge
beuren. De mensen in de straat
worden onrustig. Die komen bij
kabinet was opgestapt, was het
waarschijnlijk nog veel slechter
geworden voor de mensen met
een kleine portemonnee".
Aad Koster: „Ik was ook voor,
maar wel met veel kritiek op de
meinier waarop de zaak is aan
gepakt. We hebben als afdeling
heel weinig informatie van het
landelijke bestuur gehad, zodat
we hier op de afdelingsvergade
ring niet eens goede cijfers had
den. Op zich moest er natuurlijk
wat gebeuren. Het is jammer
dat dat moest in de sfeer van de
uitkeringen, maar daar merk je
toch iets van de PvdA in: de
hoogste uitkeringen moeten het
meest inleveren. Ik vraag me af
wat er voor maatregelen waren
genomen als de PvdA niet in de
regering had gezeten".
Nico van der Lans: „Mijn ou
ders hebben nog gevochten
voor goede sociale voorzienin
gen. Ik ben niet gelukkig met
deze maatregelen, maar het so
ciaal stelsel als geheel blijft voor
mij overeind. En als je er als
PvdA niet bij bent - ook al pak
ken deze maatregelen voor de
wao'ers slecht uit - dan zou het
voor de arbeidsongeschikten
nog veel slechter hebben uitge
pakt".
Aad van Kesteren: „Het was
niet acceptabel wat er in juli
werd gepresenteerd. Er is veel in
de plannen verbeterd, maar je
blijft nog steeds zitten met die
onomkeerbare gevallen. Als je
die aan de kant zet, zet je de so
lidariteit die je zo hoog in het
vaandel hebt, ook op de tocht.
Dat kan niet, dat kan gewoon
niet. Je moet in de politiek eer
lijk zijn. Als je tegen mensen
zegt: hier staan we voor, dan
kun je later niet zeggen: we
hebben gelogen, maar het was
daar en daarom".
Fokke Huetink: „Ik had vooral
moeite met de terugwerkende
kracht van de maatregelen.
Mensen hebben jarenlang pre
mie betaald en krijgen op het
moment dat ze gebruik moeten
maken van de regeling te horen
dat ze maar een deel van die
uitkering krijgen. Dan kun je
zeggen: dit is een onrechtvaar-
Het Kabinet
Marika Immink: „We hebben in
de oppositie steeds gezegd wat
we zouden doen als we in de re
gering kwamen, maar als we re
geren doen we dat niet"
Hans van den Heuvel: „Ja,
maar je regeert niet alleen".
Aad Koster: „Kijk, die andere
partij weet ook wel dat we het
slecht doen in de peilingen. Dat
ondergraaft je positie".
Marika Immink: „Maar dat
het openbaar vervoer onder
mijn partij zó slecht is. Ik kan
niet eens met de bus van Sas
senheim naar Noordwijk ko-
Aad Koster: „Het is niet slecht
omdat de PvdA in de regering
zit, maar omdat Smit-Kroes pas
in haar laatste drie maanden als
minister bekeerd werd. Ik reis
elke dag met het openbaar ver
voer, en als ik zie hoeveel er al is
gebeurd".
Marika Immink: „Maar voor
gewone mensen is het toch heel
demotiverend: het is ontzettend
veel duurder geworden en nog
geen haar beter."
Albert Olthof, raadslid: „Wat
vind je een goede inbreng, daar
kun je als PvdA al op een hele
boel punten met elkaar een dis
cussie over voeren. Bovendien
kun je als regering ook niet al
les. Kijk eens naar de macht van
het maatschappelijk midden
veld. Dat merken we hier in het
dorp ook. Het CDA drukt overal
een enorm stempel op".
Marika Immink: „Zolang Lub
bers er zit verwacht ik er niet
veel van. Als je ziet hoe handig
hij kans ziet om alles wat hij wil
er door te krijgen".
Aad Koster: „ja, maar er is na
tuurlijk ook een partij die zich
laat manipuleren. De PvdA is
bereid om een aantal funda
i der Lans, Aad van Kesteren en Fokke Huetink. „Mijn oren tuiten".
helemaal geen verantwoording
künnen nemen omdat we er
niets over te zeggen hebben ge
had".
Nico van der Lans, raadslid:
„Wij moeten de mensen opvan
gen. Dat onderschatten het par
tijbestuur en de kamerfractie".
Het Bestuur en de Wao
Marika Immink: „Ik vond het
hartstikke moeilijk. Niemand
was echt voor die plannen,
maar tegelijkertijd was iedereen
ervan overtuigd dat er iets
moest gebeuren. Zelfs de men
sen die hebben opgezegd. Ik
zelf stemde uiteindelijk voor de
plannen, maar vanuit een nega-,
tief standpunt: als Kok zou ver
trekken, zou het nog veel slech
ter gaan. En bovendien moest
er toch iets aan die wao gebeu
ren Nee, ik voelde me door
het standpunt van Kok niet voor
het blok gezet. Veel oudere le
den in onze afdeling zeiden:
laat Kok niet vallen, daar schie-
•ten we niets mee op. Dat heeft
me erg geholpen".
Hans van den Heuvel:Als we
Kok hadden laten vallen en het
Aad Koster, Marika Immink en Hans van den Heuvel. Je weet hoe moeilijk het is om een aantal actieve men
sen bij elkaar te krijgen". •roro dick hogewoning
mentele dingen te veranderen,
maar van het CDA staat daar
veel te weinig tegenover. Het
moet allemaal van één kant ko-
Albert Olthof: „Als je het ver
gelijkt met de WD in het vorige
kabinet, dan doen onze mensen
het toch best redelijk".
Nico van der Lans: „Als ik kijk
naar het totaalbeleid, denk ik:
dat had beter gekund. Op de
fensie had meer gekort kunnen
worden, bij de gezondheidszorg
was meer te halen geweest.
Maar ja, je zit met het CDA. Ik
wil geen cijfer geven, maar uit
het kabinet gaan is voor mij in
elk geval geen winst. We moe
ten proberen het beleid om te
buigen in onze richting".
Fokke Huetink, aarzelend: „In
de politiek zijn de marges bui
tengewoon smal. Hier in Hille
gom hebben we acht jaar in het
college gezeten en nu staan we
buitenspel. Ik kan je verzekeren
dat het in de oppositiebanken
niet leuk is. Maar toch, ik denk
soms wel eens dat het eigenlijk
niet uitmaakt of er een CDA-
WD-kabinet zit of dat PvdA en
CDA regeren. Maar dat werp ik
dan direct van me af. Ik zeg dan
tegen mezelf dat de winst in de
smalle marges zit en dat onze
inbreng in het kabinet er wel
degelijk toe doet".
De Motivatie
Aad Koster: „Toen de koppeling
werd losgelaten, dacht ik: nu
stop ik ermee. Maar je bent al
zo lang lid en zo verbonden met
de partij, dat je toch weer naar
argumenten gaat zoeken om lid
te blijven. Het punt is ook dat je
weet hoe moeilijk het is om een
aantal actieve mensen bij elkaar
te krijgen. Je wéét hoe moeilijk
het is om door te gaan als er
mensen afhaken. Een van de
bestuursleden die opstapten,
zei ook: omdat ik weet dat jullie
blijven zitten, kan ik dit signaal
afgeven naar de partij. En be
stuursleden worden je persoon
lijke vrienden Ik hoorde van
een collega over de afdeling
Veenendaal. Op twee na zijn al
le bestuursleden opgestapt en
de fractie heeft ook laten weten
na deze raadsperiode niet meer
terug te komen. De afdeling is
nu alleen nog maar een post
busadres".
Marika Immink: „Af en toe
zinkt de moed je in de schoe
nen en vraag je je echt af waar
je het allemaal voor doet. Dan
heb je iemand nodig die de
zaak weer vlot trekt. Gelukkig
hebben we hier een voorzitter
die dat kan".
Hans van den Heuvel: „Je
kunt het ook zo zien: er staat nu
zoveel in de partij ter discussie.
Je kunt weglopen, maar je kunt
ook proberen jouw ideeën te
verwezenlijken".
Nico van der Lans: „Tja....het is
het hele gebeuren. De vernieu
wingen in de partij, de discussie
'Zolang Lubbers er zit
verwacht ik er niet zo
veel van
over de verzorgingsstaat. Er is
nog geen moment geweest
waarop ik heb gedacht: ik hou
ermee op. Er valt nog genoeg te
doen voor de groepen waarvoor
we knokken"
Fokke Huetink: „Soms, dat
moet ik eerlijk toegeven...fffff-
...denk ik wel eens: wat doe ik
hier nog. Anderzijds: ik kan wel
opzeggen, maar wat bereik ik
daarmee? En slechter dan nu
kan het toch niet gaan".
Aad van Kesteren: „Goh, dat
heb ik nooit van je gehoord"
Nico van der Lans: ,„Mijn
oren tuiten".
Aad van Kesteren: „Je kunt de
partij niet verwijten dat zij wat
fout heeft gedaan, er zijn alleen
mensen in de partij die iets fout
hebben gedaan".
De Toekomst
Albert Olthof: „Het gaat erom
mensen aan te spreken op hun
verantwoordelijkheid en solida
riteit Het plan-Simons is een
mooi voorbeeld hoe je de soli
dariteit opnieuw kunt organise
ren en toch een element van ei
ifoto jan holvast]
gen verantwoordelijkheid kunt!
inbouwen".
Aad Koster: „Ja, ja. Maar als je;
ziet hoe die plannen voor een
beperkt basispakket in de prak-
tijk uitwerken voor mensen met)
lagere inkomens...
Albert Olthof: „Die kunnen'
zich net als iedereen bijverzeke-
Marika Immink: „Maar die;
doen dat niet. Op papier klopt'
het allemaal wel, maar in de]
praktijk komt er maar heel wei-^
nig van terecht".
Albert Olthof: „Solidariteit
kan nooit voor 100 procent gel^
den. Bij een autoverzekering-
vindt toch ook iedereen het bil-;
lijk dat er via het no-claimsys-
teem een rem op het gebruik
wordt ingebouwd? De grens bij'
de solidariteit ligt voor mij bij'
het punt waarbij de regels het]
gebruik van een bepaalde voor-;
ziening gaan stimuleren".
Hans van den Heuvel: „Eem
heleboel dingen waar we altijd:
voor stonden zijn terecht en we]
moeten terug naar die kem: ge-;
lijke verdeling van kansen en;
inkomens, je ziet steeds ween
grotere verschillen in inkomens!
ontstaan, daar moet de partij:
wat aan doen. Maar we zitten]
niet meer in de tijd van Den;
Uyl. Daarin moeten we wel rea-;
listisch zijn".
Albert Olthof: „We moeten!
proberen erbij te zijn in de dis-]
cussie. Wat ik in elk geval niet]
hoop is dat we in de oppositie;
komen. Dat levert op korte ter-;
mijn wel stemmenwinst op,:
maar we staan dan wel langs del
zijlijn".
Aad Koster: „Ik vind zelf he*:
belangrijkste dat we mensen
meer betrekken bij het beleid,
je moet uit dat circuitje van pö%
litici, ambtenaren en advies-C
groepjes. Dat geldt ook voor dó
afdeling hier: je zit steeds maai]
met een paar mensen over al-]
lerlei dingen te praten. Dat zot?
moeten veranderen. Of dat lukt*
Ik ben misschien wat pessimis-C
tisch, maar toen het goed ging
met de PvdA kwamen er ook at
niet veel mensen op de verga-]
deringen".
Marika Immink: „Je bereikt;
maar zo n klein clubje. Vroegen
ging je langs de deur om de£
contributie op te halen enC
maakte dan een praatje. Nu zouC
je alleen maar storen bij het tv-]
kijken".
Nederlanders halen bedreigde zeilschepen op uit Joegoslavië
rob van den dobbelsteen
ruikt naar kruit. Al
weer een nieuw hoofdstuk, lijkt
het, in het nimmer eindigende
epos 'Vannacht varen de Hol
landers'. Kogels door het want,
't schuimspoor van vervaarlijk
gorgelende torpedo's en op
spuitende fonteinen van ont
ploffende mijnen. Want, is de
heroïsche belofte: 'Schip in Joe
goslavië? Wij varen het eruit'.
Wie zijn die bommen en gra
naten trotserende pikbroeken?
„Mijn broer Guus en ik", ont
hult Peter Sijmons, die er aller
minst uitziet als een voor niets
en niemand bang zijnde avon
turier. Koffertje, paperassen en
een kopje koffie dat langzaam
koud wordt op het tafeltje van
de stationsrestaurantie.
Sijmons (41) begon in 1984
met zijn broer een wegbreng
en ophaalbedrijf. Eigenaars van
zeilschepen hadden geen tijd
om hun bootje van Medemblik
naar Nice, Cannes of Saint-Tro-
pez te brengen en lieten dat
over aan vrienden en kennissen
die daar best een paar weken
vakantie voor wilden opnemen.
Maar omdat niet alle vrienden
en kennissen even bekwame
zeezeilers zijn, ging er wel eens
wat mis. Er ontstond behoefte
aan professionals, zoals Peter
Peter Sijmons: '„Ik ben niet levensmoe of zo". •foto jan drost
en Guus Sijmons die reeds als
tieners met een Schakel de rede
van Durgerdam bevoeren en
van zeilen van lieverlede hun
beroep hadden gemaakt.
Mooi werk. 's Winters alles tot
in de puntjes voorbereiden, 's
zomers maanden achtereep op
de woelige baren. Peter Sijmons
heeft zich nimmer een mooier
vak kunnen voorstellen. Ook
niet nu hij zich in Nederlandse
en vooral Duitse watersportbla
den, naar het lijkt bereid toont
boten voor de poort van de hel
weg te slepen. Althans, als er
nog boten weg te slepen zijn.
Sijmons: „Vooral in de haven
van Dubrovnik is flink huisge
houden."
Dat schijnt zo. Bericht in
'Yacht', een Duits watersport-
blad: „Van de 480 zeilschepen
die in de marina van Dubrovnik
lagen, zijn er voorlopig slechts
30 gered. Van de overgebleven
boten zijn er 130 verbrand of
gezonken, 150 zwaar en 50 licht
beschadigd". Riep de Duitse ei
genaar van een miljoenenjacht
begin deze maand dus in pa
niek door de telefoon: „Herr Sij
mons, können Sie sofort, maar
dan ook onmiddellijk, mijn
bootje in veiligheid brengen? Ik
bied u zo- en zoveel." Sijmons
nu: „Het was een flink bedrag
en die meneer kon maar niet
begrijpen dat ik niet meteen af
reisde. Ja hoor 's, dat gaat zo
maar niet."
Hoezo? Over de offerte kan
toch geen misverstand bestaan?
„Wij varen uw schip eruit", het
staat er duidelijk. Peter Sijmons:
„Ja, dat is natuurlijk wel zo,
maar de mensen zouden toch
moeten begrijpen dat we niet
zomaar even een paar boten
kunnen gaan ophalen. Het is
niet zo dat we tegen de haven
meester van Dubrovnik kunnen
zeggen: 'Hé makker we nemen
dat bootje mee. Dat was vroeger
al onmogelijk en nu helemaal,
vermoed ik."
Daarbij: echt rustig is het
rondom Dubrovnik, Split en
Skadrin nog altijd niet. En: „Ja
hoor eens, ik ben niet levens
moe of zo. We gaan pas aan de
slag als er geen enkel gevaar
meer is. Geen minuut eerder."
Wat nu? Het aantal opdracht
gevers stijgt ondanks de pittige
ophaalprijs (vier- a vijfduizend
gulden exclusief kosten) met de
De haven van Dubrovnik na de zoveelste beschieting.
week. Willen de verontruste ei
genaars die order dan niet uit
sluitend plaatsen als het duo
zich ogenblikkelijk actie onder
neemt. Sijmons: „En of'.
Hij geeft het meteen toe: de
teleurstelling is groot als blijkt
dat het duo zich onder geen be
ding bereid verklaren nu al de
trein naar Split te nemen. Zoals
ze dat waarschijnlijk nooit zul
len doen. In het evacuatie-plan
is het aan de overkant van de
Adriatische Zee gelegen Itali
aanse Ancona de veilige haven
van waaruit de operatie zal
plaatsvinden. Er wordt reeds ge
zocht naar een snelle motor
boot waarmee bemanningen,
fourage, brandstof en reddings
materiaal naar de bedreigde
plezierboten kunnen worden
overgebracht.
Maar zover is het nog lang
niet. Sijmons: „Het zal wel april
worden voordat we kunnen be
ginnen. Tenminste, als het rus
tig blijft. Maafzelfs dan zijn er
nog enorm veel moeilijkheden
te overwinnen. Voordat we alle
benodigde papieren hebben,
toestemming krijgen van auto
riteiten... Het zal niet de eerste
keer zijn dat we de meest
vreemde kunsten moeten uitha
len om het schip mee te krijgen.
Ondanks in weet-ik-veel-hoe -
veel-voud ingediende formulie
ren, ondanks schriftelijke toe
•fOTO AP GREG MARINOVICH
stemming van de eigenaar... Als
je alleen al het bedrag zou we
ten wat we in de loop der jaren
zijn kwijt geraakt aan steekpen
ningen: echt een vermogen
hoor."
Terwijl het toen nog zo rustig
was. Sijmons: „Juist ja. Kan je
nagaan hoeveel centen we
straks mee zullen moeten ne
men hoe lang de onderhan
delingen dan zullen duren."
