Het mysterie
Cheryl Morriën
m f
Ouders: 'We hebben
sterk het gevoel
dat ze nog leeft'
Dagenlang werd het duingebied van Umuiden en Bloemendaal uitgekamd. Zonder resultaat. Rechts: Cheryl Morriën.
ARCHIEFFOTO'S UNITED PHOTOS DE BOER
Op het politiebureau van Hoorn
ligt Het Dossier Cheryl Morriën.
Het is op verzoek van het re-
i' cherche bijstandsteam in de Blokkerse
i moordzaak overgedragen door de gemeente-
politie van Velsen. Een omvangrijk werk, dat
dossier, waarvan de eerste bladzijde begint
op 5 augustus 1986.
j, Om 19.30 uur die dag stellen Hans en Nel-
I: lie Morriën uit Umuiden de gemeentepolitie
j Velsen in kennis van vermissing van hun
I dochter Cheryl, 7 jaar. Signalement: 1.30
lang, donkere huidskleur (Surinaamse af-
jj f komst), zwart haar in paardestaart. Ze is rond
Jj I 11.30 uur op weg gegaan naar een vriendin-
j netje, dat - zo blijkt later - de hele dag niet
thuis is geweest. Cheryl komt niet terug voor
i! I het avondeten: dan begint de ongerustheid
j! I van de ouders. Geholpen door 50 vrijwilligers
ij I zoeken ze de omgeving af. Zonder resultaat.
De politie wordt ingeschakeld.
;j I Er volgt een grootscheepse zoekactie in het
I tegen de woonomgeving van Cheryl Morriën
|i I grenzende Ijmuider duingebied en dat van
j! I Bloemendaal; een terrein van bijna 2000 hec-
3 tare en hemelsbreed 8 kilometer lang. Met
hulp van speurhonden kammen honderden
manschappen deze strook dagen lang meter
j voor meter uit. Het levert geen enkel spoor
op.
Als 15 dagen later het recherche bijstands-
team wordt ontbonden, zijn er ruim 300 tips.
j De belangrijkste: Cheryl Morriën is die 5de
augustus rond 15.30 uur gezien op de achter
bank van een groene Lada stationcar waarin
I twee mannen, de een rond 50 jaar, de ander
j ongeveer 35 jaar. Die informatie en het daar-
I op volgende intensieve onderzoek waarbij
via importeur en dealers alle groene Lada
stationcars in Nederland worden betrokken,
leiden echter niet tot een oplossing. Cheryl
f Morriën wordt nog steeds vermist.
5 Vijfeneenhalf jaar na de verdwijning van
j het IJmuidense meisje, zegt korpschef C.
I Hindriks van de gemeentepolitie Velsen: „Er
1 is niets waarvan ik achteraf concreet kan zeg
gen: daar hebben we het in het onderzoek
niet goed gedaan. Gevoelsmatig denk ik: wel-
licht zijn er toch fouten gemaakt. Misschien
I hebben we een te zware betekenis toegekend
I aan de getuigenverklaringen van de groene
J Lada en de twee mannen. Maar er was verder
j niets om ons aan vast te klampen. Het ont-
3 brak geheel aan technisch bewijs, geen stukje
kleding gevonden, geen haren... Niets. Zo
gingen we ons sterk op die auto en de inzit-
j tenden richten. Wellicht te lang. Wie weet
I zijn we daardoor we op het verkeerde been
I gezet. Maar als de dader ooit ontmaskerd
I I wordt en het zou blijken dat hij een groene
Lada had... Dat zou me niet verbazen. Ik sluit
niets meer uit."
In het huis van bewaring 'Bergerhout' te
Alkmaar zit een vrachtwagenchauffeur uit
Assen: 49 jaar oud, gescheiden, een dochter
tje van 12 jaar. Op 20 oktober 1991 werd hij
aangehouden, verdacht van moord op een
11-jarig meisje uit Blokker. Ze verdween op
27 juli uit zwembad 'De Wijzend' in Zwaag
en werd 31 juli dood aangetroffen in de berm
langs de snelweg bij het Groningse Beertha.
Vijf weken na zijn arrestatie bekende de
Assenaar de dader te zijn. Door het recherche
bijstandsteam geconfronteerd met feiten die
betrekking hadden op andere zaken, gaf hij
in hetzelfde verhoor twee andere misdrijven
toe: de moord op de 13-jarige Duitse jongen
Marco Weisser (op 23 juli 1989 gevonden in
de buurt van Paderborn) en het doden van
de 10-jarige Salim Thattil uit het Duitse Neu-
stad (op 16 augüstus 1990 aangetroffen langs
een weg bij Lelystad).
In alle drie de gevallen bleken de slachtof
fertjes door wurging om het leven gebracht:
er waren geen sporen van ander lichamelijk
Na de verdwijning van Cheiyl Morriën stationeerde het recherche bijstandsteam een patrouille
wagen bij het flatgebouw waar het Umuidense meisje woonde.
geweld, noch van seksuele handelingen. Over
het motief zegt H. Weeda, een van de leiders
van het recherche bijstandsteam in Hoom:
„Dat is ons niet goed duidelijk geworden."
Het antwoord op die vraag ligt besloten in
het psychiatrisch onderzoek (Pieter Baan
Centrum) dat nog moet worden verricht.
Er wordt door het bijstandsteam verder ge
speurd. Tien rechercheurs zoeken naar be
trokkenheid van de Assenaar bij nooit opge
loste kindermisdrijven en vermissingen. Dat
gebeurt in niet onbelangrijke mate aan de
hand van een op 9 september 1991 bij huis
zoeking gevonden agenda van de chauffeur,
en de administratie (ritten-registratie) van
het transportbedrijf waar hij in dienst was.
Deze gegevens vormden een sterk spoor naar
de twee Duitse kindermoorden. De Assenaar
bleek ten tijde van de misdrijven voor zijn
werkgever in die omgeving te zijn geweest.
Uit het buitenland kwamen inmiddels tien
verzoeken om onopgehelderde zaken te be
trekken bij het nagaan van de gangen van de
ze verdachte.
Analyse
Behalve de agenda van de Assenaar, diens ta-
chograafschijven en de administratie van zijn
werkgever, heeft het recherche bijstandsteam
voor nader onderzoek onder meer ook Het
Dossier Cheryl Morriën ter hand genomen en
de gegevens door een analyst in beeld laten
brengen.
Binnen dat geheel blijkt de naam van de
chauffeur uit Assen al in een vroeg stadium
voor te komen. Enkele weken na de verdwij
ning van Cheryl Morriën werd hij voor ver
hoor een dag of tien ingesloten op het poli
tiebureau van Velsen. Dat gebeurde als ver
volg op arrestatie na een vlucht uit de peni
tentiaire Van Mesdagkliniek in Groningen,
tot welke opname (tbs) hij vijf jaar eerder
veroordeeld was wegens ontucht met acht
minderjarige kinderen. De Assenaar ontsnap
te in mei uit de Van Mesdagkliniek en bleef
drie maanden voortvluchtig. In die periode
verdween Cheryl Morriën.
Eind augustus '86 eindigde zijn vlucht. Hij
werd opgepakt en door het recherche bij
standsteam Velsen geconfronteerd met de
vermissing van het IJmuidense meisje.
Korpschef Hindriks over dat verhoor „We
hadden toen het gevoel dat we dicht bij de
opheldering zaten.
Het liep anders. Hindriks: „In een confron
tatie werd hij met herkend door getuigen.
Bovendien had hij via zijn toenmalige vrien
din een alibi waar we geen speld tussen kre
gen."
De Hoornse recherche-chef Weeda: „Het
zou kunnen dat daarbij de concentratie op
een groene Lada en twee mannen de aan
dacht van hem heeft afgeleid."
Alibi
Een jaar nadat hij ontsnapte uit de Van Mes
dagkliniek en als verdachte in de zaak Mor
riën werd gehoord, kwam hij op last van de
Zwolse rechtbank vrij. Dat gebeurde tegen
het nadrukkelijk advies van zijn behandelaars
Thans blijkt het alibi, dat de Assenaar aan
voerde in de zaak Morriën, niet te kloppen.
Over het 'hoe' en 'wat' doet Weeda geen uit
spraken. Alleen: „We hadden de nodige vra
gen bij dat alibi." Vermoedelijk heeft de ex-
vriendin haar verklaring van toen geheel of
gedeeltelijk herroepen.
Niet alleen dat maakt de chauffeur uit As
sen andermaal verdacht in de zaak Morriën.
Als voor hem belastende omstandigheid le
verde het hernieuwde onderzoek het feit op
dat hij tijdens zijn ontsnapping uit de Van
Mesdagkliniek, en in de periode dat Cheryl
Morriën verdween, 'in de omgeving' verbleef.
Weeda: „Hij blijkt ondergedoken te zijn in
een caravan in de buurt. Maar buurt is niet
ergens in Umuiden."
De analyse van het dossier Morriën in rela
tie tot de Assenaar, alsmede aanvullend on
derzoek, heeft - zegt Weeda - het recherche
bijstandsteam in Hoom 'een aantal aanwij
zingen opgeleverd'. Weeda: „Er zijn ten aan
zien van deze verdachte gegevens boven wa
ter gekomen waarvan we zeggen: als dat alle
maal toeval is, dan is het toch wel héél toe
vallig allemaal. Kan zó veel toeval wel toeval
zijn, vragen we ons af."
In het belang van het onderzoek doet Wee
da er geen gedetailleerde mededelingen over.
„Want", zegt hij, „we hebben de verdachte er
nog niet mee geconfronteerd. Ook niet met
aanwijzingen in zijn richting van andere ge
vallen. We wachten tot er een hoeveelheid
nuttige bewijzen ligt. Wel is hem duidelijk ge
maakt dat we er aan werken. En we hebben
na de bekentenis van die drie moorden na
tuurlijk gevraagd of er 'meer' is. Nee, zei hij."
tafel, zegt Nellie Mor
riën, moeder van Cheryl: „Ik heb zó sterk het
gevoel dat die man uit Assen er niks mee te
maken heeft... En ik heb ook zó het gevoel
dat Cheryl nog leeft..." Hans Morriën, vader
van Cheryl: „Ik ook. Ze leeft nog. Dat voel ik."
De woonkamer is niet meer dezelfde als
die waaruit Cheryl op 5 augustus 1986 ver
trok. Een jaar na het voorval zijn Nellie, Hans
en hun nu 15-jarige dochter Rachel verhuisd
naar een andere gemeente: de omgeving in
Nieuwe fase in onderzoek naar vermist IJmuidens meisje
ZATERDAG 18 JANUAR11992
Vijfeneenhalf jaar geleden
verdween op klaarlichte
zomerdag de 7-jarige Cheryl
Morriën uit IJmuiden.
Zoekacties in en rond de
duinen waar ze vlakbij
ivoonde, leverden niets op.
Cheryl Morriën is nog steeds
'vermist'. Het recherche
bijstandsteam in Hoorn dat
eind vorig jaar de moord op
een 11 -jarig meisje uit Blokker
oploste, buigt,zich over het in
Velsen opgebouwde dossier
Morriën. De aandacht is gericht
op de man die eerdergenoemd
meisje om het leVen bracht en
ook twee andere
kindermoorden bekende. Het
onderzoek naar de verdwijning
van Cheryl Morriën in een
nieuw stadium.
weest die zei: het is het verkeerde kind. Jouw
kindje leeft, het komt terug." Hans: „Dat
denk ik ook." Nellie: „Naar ons gevoel zit
Cheryl in het buitenland."
Het aspect van persoonsverwisseling in
een familiekwestie van buitenlanders is na de
verdwijning nadrukkelijk betrokken bij het
uitgebreide buurtonderzoek, maar zonder re
sultaat. Nellie: „Die Turkse en Marokkaanse
gemeenschappen zijn nogal gesloten. Ze be
schermen elkaar. Misschien heeft het daar
aan gelegen."
Ook een dure advertentiecampagne in
Turkse bladen, opgezet door een meelevende
Groninger, had geen succes: niet één reactie.
Hulp van paragnosten mocht evenmin baten.
Zoals altijd in dit soort zaken, boden ze zich
weer massaal aan. Hans Morriën: „We heb
ben die contacten niet zelf onderhouden,
maar ze via-via laten lopen. Pas als we de in
druk kregen dat het echt serieus was en uit
zicht bood, gingen we er op in." Dat gebeur
de drie keen trips naar België. Frankrijk en
Duitsland die soms een paar dagen duurden.
Hans: „Al die keren teleurstelling. Terwijl het
toch zo betrouwbaar vóórkwam."
Hoe verschillend de helderzienden die zich
aandienden ook bleken in hun aanduidin
gen, op één punt - zegt Nellie Morriën - wa
ren ze het onafhankelijk van elkaar altijd
eens, tot op de dag van vandaag: 'Cheryl leeft
nog'. Nellie: „Er is er nooit een geweest die
zei: ze is dood. Ook niet bij de verklaring van
die Haagse jongen dat hij Cheryl vermoord
de. Ik heb toen meteen onze vertrouwenspa-
ragnost gebeld. Die zei: absoluut, ze leeft
nog. Dar voelde hij aan de energie die vrij
kwam bij het betasten van Cheryls foto." De
vertrouwensparagnost heeft uiteindelijk
evenmin een beslissende bijdrage kunnen le
veren: vorig jaar besloten ze het contact te
verbreken. Nellie: „Hij was vastgelopen."
Niet serieus
Wat Hans Morriën de afgelopen tijd heeft ge
hoord en gelezen over een mogelijk verband
tussen de verdwijning van zijn dochter en de
Assense vrachtwagenchauffeur, wenst hij
vooralsnog niet serieus te nemen. Ook al ko
men die mededelingen uit politiekringen, hij
zegt: 'Het is de sensatiepers'. Morriën:
„Waarom ik ook veronderstel dat die man er
niks mee te maken heeft, is dat de drie kinde
ren die hij vermoordde gevonden zijn en
Cheryl niet. Ik heb altijd begrepen dat dat
soort figuren het zo aanpakt dat het slachtof
fertje opgespoord kan worden. Vandaar dat
ik er van uitga dat hij niet bij Cheryl betrok
ken is. Maar intussen kan ik ook niet begrij
pen dat iemand zormrarverdwijnt."
Hij speelt met de veronderstelling dat de
invloed van de getuigenverklaringen over de
groene Lada en de twee mannen te groot is
geweest. „Misschien hebben mensen Cheryl
wel gezien, maar in een andere kleur auto
waardoor die getuigen niet reageerden om
dat de politie naar wat anders zocht. Het kan
ook zijn dat de belangrijkste getuige Cheryl
inderdaad in een groene auto zag, maar dat
ze de dagen door elkaar haalde. Dat zou kun
nen; ze kwam pas een week later met haar
verklaring. Wellicht vergiste ze zich en zag ze
op een ander moment Cheryl in onze auto;
we hadden in die tijd ook een groene, maar
het was geen Lada. Je weet het allemaal
niet..."
Bij de velsense politie heeft de stroom tips al
die jaren nooit stil gelegen. Het aantal be
loopt inmiddels vele duizenden. „Inclusief",
aldus korpschef Hindriks, „die van paragnos
ten. Gisteren belde er nog een..."
De ondertoon is duidelijk: hij heeft het niet
zo begrepen op helderzienden. Hindriks: „In
derdaad. Er zal best sprake zijn van paranor
male gaven, maar bij het oplossen van mis
daadzaken komt het er nooit uit. Mijn grote
bezwaar is de hoop die paragnosten geven
aan familie van een slachtoffer, die daarin
steeds weer teleurgesteld wordt. Wat ons be
treft: als politie kun je niet anders dan reage
ren. Alles is mogelijk. Zelfs dat de dader zich
aandient als paragnost."
De recente publicaties over de bekentenis
van de Assense vrachtwagenchauffeur en zijn
mogelijke betrokkenheid bij de verdwijning
van Cheryl Morriën, leidde tot een groot aan
tal nieuwe tips en bijstelling van oude. Hin
driks: „En wéér zijn er groene Lada's ge-
Het -recherche bijstandsteam verwerkt die
categorie van de mededelingen als - zoals
Weeda het omschrijft - 'n gegeven, met dt
sterke nadruk op 'n. Weeda: „De Lada is één
van de vele aspecten, zeker niet het enige.
We houden het onderzoek zo breed mogelijk,
dus richten we ons nu ook op deze verdach
te. Hadden we in de Blokkerse moordzaak fa
natiek vastgehouden aan de groene Merce
des die uit de verklaringen naar voren kwam,
dan was dat misdrijf nu nog niet opgelost."
De waarde van Het Dossier Cheryl Morriën
dat is overgedragen aan het team in Hoom,
noemt Weeda 'betrekkelijk'. Weeda: „Dooi
het verstrijken van de jaren verloor een aan
tal gegevens aan kracht; getuigeverklaringen
bij voorbeeld. En een aantal dingen kun je na
zo'n tijd niet overdoen."
De betekenis die het dossier wél heeft, zit
in de inmiddels benutte mogelijkheid van
een analyse, het systematisch in kaart bren
gen van de opsporingsgevens. Die techniek
ontwikkelde zich pas de laatste jaren. De ver
werking van de informatie rond Cheryl Mor
riën gebeurde in een tijd dat binnen de Ne
derlandse korpsen en bijstandsteams de ge
specialiseerde kennis van een analyst noj
niet in huis was. De moderne methodes le
verden, zo valt op te maken uit de woorden
van Weeda, het recherche bijstandsteam ir.
het dossier nieuwe aanknopingspunten op.
Achter zijn bureau zegt korpschef Hindrik;
van de gemeentepolitie Velsen: „Menselijker
wijs hebben we er alles - zelfs meer dan dat
aan gedaan om de zaak Cheryl Morriën op te
lossen. We zijn er niet uit gekomen. We zijr
niet geslaagd. Subjectief dringt zich dan hei
gevoel op van falen. Dat is een heel vervelenc
gevoel."
Umuiden drukte te zwaar. „Ik heb het nog",
zegt Nellie. „Als we op bezoek gaan bij ken
nissen en ik kom weer in die buurt, dan krijg
ik het benauwd."
Wat ze sinds het verdwijnen van Cheryl
doormaakten aan angst, hoop en verdriet vat
Hans Morriën samen met 'een gevoel waar
van de ellende niet is aan te geven, zo groot.'
Het heeft tien maanden geduurd voordat
Hans Morriën zijn werk kon hervatten; Nellie
is ruim een jaar thuis geweest. Er gaat geen
dag voorbij of ze praten over Cheryl. De ver
missing beheerst hun leven. Soms wat min
der, soms wat meer. En nu, vanwege de ge
ruchten rond de chauffeur uit Assen, weer
iets meer. Hans: „Terwijl het al zo erg was."
Maar erger dan toen het recherche bij
standsteam Velsen een 22-jarige Hagenaar
arresteerde (april '87) die verklaarde Cheryl
vermoord te hebben, kan het naar zijn gevoel
voorlopig niet worden. „Dat is voor ons het
meest verschrikkelijke moment van die vijf
eneenhalf jaar geweest."
Achteraf bleek de Haagse verdachte zijn
verklaring afgelegd te hebben vanuit psychi
sche verwardheid; bij gebrek aan bewijs werd
hij vrijgelaten. Hans Morriën: „Bij die beken
tenis dacht ik van de ene kant: dat kan niet
waar zijn, aan de andere kant had ik iets van:
nou is het écht fout. Dat gevoel van 'mis zijn'
had ik in die tijd veel sterker dan nu bij die
man uit Assen. Nou heb ik 't gewoon niet."
Nellie: „Maar toch blijf je bang. Omdat je
niets zeker weet."
Verwisseling
In hun theorie dat Cheryl nog leeft, gaan de
ouders uit van een persoonsverwisseling op
die fatale dag. Dat vermoeden hadden ze al
vrij snel en daar veranderde niets in. Nellie:
„In onze omgeving woonden veel Marok
kaanse en Turkse gezinnen. Wij denken dat
vanuit een familievete een kind ontvoerd
moest worden en dat per ongeluk - vanwege
haar donker uiterlijk - Cheryl werd meegeno
men. Er is een onbekende Marokkaanse
vrouw uit de buurt bij ons aan de deur ge
Korpschef C. Hindriks van de gemeentepolitie
Velsen: „Misschien hebben we een te zware
betekenis toegekend aan de getuigenverklarin
gen van de groene Lada en de twee mannen."
