Rtv show c 'Ik geloof niet dat ik nog moet herbeginnen Wereldomroep wil beginnen met Europees satellietradio Naakt op de Gooise matras V oortaan jeugd-tv op zaterdagmorgen Vrijdag 10 januari 1992 Redactie: 023-150191/023-150192 INEKE VAN DER MEER JAN VAN DER NAT GERARD VAN PUTTEN Vormgeving: RALPH KLEINHOUT Q De Wereldomroep wil beginnen met een Europees satellietsta tion. Van dat voornemen heeft Radio Nederland Wereldom roep aan minister d'Ancona van WVC schriftelijk op de hoogte gesteld. De NOS, de Vlaamse BRTN en de regionale omroe pen zijn inmiddels benaderd met de vraag of zij mee willen werken aan de start van de ra diozender. Het station zou zich in het Nederlands en het Engels moeten richten tot Nederlan ders in Europese landen en tot andere Europeanen. Volgens directie-voorzitter drs. M. Dijkstra van RNW is één van de redenen dat de Wereld omroep met de zender wil be ginnen de verwachting dat in de toekomst de satelliet dé infor matie-overdrager bij uitstek zal worden. Voorts acht de leiding van de Wereldomroep het van belang dat een Nederlands ge luid hoorbaar blijft tijdens de Europese eenwording. Radio Nederland Wereldom roep is nu via de kortegolf in Europa te ontvangen. Door een satellietzender in het levep te roepen hoopt de Wereldomroep de technische innovatie voor te zijn. Dijkstra zegt te verwachten dat de ontvangst van satellietra- dio in de nabije toekomst ook via autoradio en draagbare ra dio grootscheeps toegepast kan worden. Het voordeel van de satelliet boven de korte golf ligt voornamelijk in de uitzendkwa- liteit. De korte golf is nauwelijks geschikt voor muziekprogram ma's. Via de satelliet kunnen die programma's in perfecte kwali teit worden ontvangen. De Wereldomroep stelt dat het plan alleen doorgang kan vinden als NOS, BRTN of de re gionale zenders hun medewer king verlenen. De Wereldom roep is al druk bezig met de ontwikkeling van de satelliet als communicatiemedium. De We reldomroep heeft van de PTT een vergunning gekregen om zelf programma's met een eigen zender naar de Panamsat-satel- liet op te stralen. De Wereldom roep start deze service hoogst waarschijnlijk in maart om via de Panamsat de radioprogram ma's van de Wereldomroep te kunnen doorzenden naar radio stations in het Caraïbisch ge bied. Deze stations kunnen dan in de uren dat zij zelf niet uit zenden het signaal van de We reldomroep via een satellietont vanger weer uitzenden in FM- kwaliteit. inds de serie De Ap- pel gaard, die hij in V- 1985 voor de KRO maakte, is het stil geworden rond Willy van Hemert. De re gisseur, producent, program mamaker, liedjesschrijver, ca baretier en radio-maker, kortom de veelzijdigheid in ei gen persoon, woont sinds een paar jaar in het Belgische plaatsje Hechtel. In maart hoopt Van Hemert tachtig jaar te worden, maar het wil helaas niet meer zo met hem vlotten. Hij kampt met de naweeën van een herseninfarct die hem an derhalf jaar geleden trof. De programmamaker voelt zich danig belemmerd in zijn spraak en in zijn motoriek. In de serie Markant zendt de NOS vanavond de film Willy van Hemert en De Toverspiegel uit. De documentaire van Cees van Ede en Ruud van Gessel geeft een overzicht van het in drukwekkende oeuvre van de televisieregisseur. Joop Doderer, Willeke Alberti, Anne-Wil Blan- kers, tv-pionier Erik de Vries en Joop van den Ende schetsen daarin het beeld van een emo tionele en produktieve pro grammamaker. Regisseur Ruud van Gessel: „Wat hem zo speciaal maakte is de ongebruikelijke wijze waarop hij zijn acteurs wist te motive ren, de cameravoering met gro te close ups en dubbelbeelden en wat ook heel bijzonder is dat Van Hemert zelf schreef. En zo veel. Want het kost een geweldi ge hoeveelheid energie om een televisie-serie op papier uit te schrijven." Met Erik de Vries tekende Willy van Hemert in 1951 voor de eerste Nederlandse tv-uit- zending. Titel van het stuk dat werd opgevoerd: De Toverspie gel. De periode daarna werd een succesvol en produktief deel van zijn leven, waarin Van Hemert zijn omvangrijke thea terervaringen al experimente rend verwerkte in het nieuwe medium. In de documentaire zegt hij: „De kracht van televi siedrama is dat je op alle plaat sen in de zaal kan zitten. Ik kan als regisseur close-shots maken en alles doorelkaar heen laten lopen, zonder dat het beeld on rustig wordt." Zanger Van Hemert begon zijn lange werkzame leven overigens als zanger bij het operettegezel- HET KAARSJE is gewoon langzaam uitgegaan. Daarom is het mooi dat die film er nu is. (Cootje van Hemert over de documentaire Markant, waarin haar man Willy vanavond centraal staat) CLOSE UP STRIPS BOLLEBOOM BOES AVRO gooit roer om met Het Zakmes HILVERSUM ROBERT GRUSEN Kinderprogramma's niet meer versnipperen over een week, maar samenbrengen op een vaste dag. En zeker niet de kij kertjes zoethouden met goed kope Japanse animatiefilmpjes, maar kwaliteit bieden. Als het even kan drama uit de eigen 'kinderkeuken' van Burny Bos Co. Ziedaar de doelstellingen die de AVRO vanaf morgen na streeft. Elke zaterdagochtend wordt een jeugdblok van ander half uur uitgezonden met, wat de kijkertjes betreft, een duide lijke opbouw qua leeftijdsgroep' van Studio Trappelzak tot Ko de Boswachter. Wat betreft de nieuwe formu le heeft de AVRO goed gekeken naar de VPRO, die op de zon dagochtend een succesvol jeugdblok heeft. Op vaste dagen en vaste tijdstippen program meren, biedt het voordeel dat de kinderen en ook hun ouders weten waar ze aan toe zijn. De AVRO probeert een duidelijke lijn aan te brengen in de jeugd programma's. Dat kost extTa aandacht en geld, maar dat heeft de omroep er graag voor Een nieuwe, 7-delige serie die morgen als onderdeel van het blok begint (8.50 uur), heet Het Zakmes, gebaseerd op het boek van Sjoerd Kuyper en geregis seerd door Ben Sombogaart die eerder de gewaardeerde reeks De kinderen van Waterland maakte. In Het Zakmes gaat het om de jongens Mees en Tim, schap van Fritz Hirsch in 1933. Daarvoor had hij rechten gestu deerd. „Tot mijn kandidaats, geloof ik. Maar eigenlijk had ik missionaris moeten worden. Ik zat op een katholieke kost school in Amersfoort, dat geleid werd door paters. Pater Van Es begon een missiehuis in Soes- terberg. Geïnspireerd door die pater wou ik ook priester wor den. Ik heb toen een jaar in Soesterberg gezeten. Om de op leiding af te maken moest ik naar Uden. Daar ben ik na een tijdje weggelopen." Schrijven deed hij altijd al. Aanvankelijk voor anderen. Tot hij in 1943 met zijn eerste eigen show Première kwam. Andere shows volgden. Simon Carmig- gelt recenseerde in 1947 een van Van Hemerts shows: „Ta lent heeft hij stellig, maar niet genoeg om een hele avond vol te schrijven. Als zijn vulpen ern stig wordt en moraliseert, filo sofeert of politiseert, krijg ik lust om een eindje om te gaan. Maar gelukkig zoekt hij het meestal in de vrolijkheid." 'De Kleine Waarheid mag wat mij betreft terug op televisie In de oorlog richtte Van He mert het Regenboog Cabaret op. Aan dat cabaret werkten on der anderen Fien de la Mar, Hetty Blok, Kitty Knappert, Guus Hermus, Dick Swidde en Wim de Soet mee. Van Hemert bleef ook voor anderen schrij ven, zoals voor Wim Sonneveld. Na de oorlog maakte hij naast theater ook radio-uitzendingen over cabaret voor de VARA. Be faamd in die tijd was het pro gramma P.S. - Kanttekeningen in de marge van het dagelijkse leven. Van Hemert, die bij de BBC vertrouwd is gemaakt met het medium televisie, was ook de man die eind jaren vijftig de speciale tv-avonden inkleurde. Er was in die tijd veel theater op televisie te zien: stukken van Tennessee Williams, Noel Co ward, Bertold Brecht, Tsjechov, Dostojevski, Sophocles en Shakespeare. „Ik koos ze omdat ik ze mooi en belangrijk vond", verduidelijkt Willy. Songfestival liedjes Tussen de bedrijven door schreef Van Hemert nog twee winnende songfestivalliedjes voor Corry Brokken en Teddy Scholten. Hij regisseerde musi cals en liedjesprogramma's met Caroline Kaart, met wie hij ja renlang lief en leed deelde. En bracht zo'n honderdvijftig losse televisiestukken in beeld. Tele visietoneel, zoals Van Hemert het zelf betitelt. In 1967 meldde David Ko ning, hoofd drama van de NCRV, zich bij Van Hemert met het verzoek een serie te maken. De Glazen Stad. Een familiever haal over een tuinder in het Westland die niet met zijn tijd wilde meegaan. Het zou de eer ste worden van een lange reeks tv-series. De Glazen Stad werd nog in zwart/wit uitgezonden. De Kleine Waarheid, in kleur, was de volgende. Mocht Van Hemert nu kiezen welke van zijn series voor heruitzending in aanmerking zou komen, zijn keuze zou vallen op De Kleine Waarheid. ,',Om de eerlijkheid van Willeke. Zij was een meisje dat liedjes kon zingen. Willeke als Marleen Spaargaren is mijn creatie." In 1978 werd de tv-serie Dag boek van een Herdershond, ge maakt voor de KRO, eveneens een groot succes. Evenals De Weg. Een serie over wegenbou wers. Van Hemert kreeg voor al lebei de series een Televizier- ring. De Appelgaard deed het minder, en daama werd het stil. Een voor een hadden de omroe pen hun drama-afdelingen op geheven. De grote shows en spelletjes waren in de mode ge raakt, drama was te duur. De gedreven televisiemaker Van Hemert werd gedwongen niets te doen. De Van Hemerts ver huisden naar België. Cootje van Hemert, nu vier jaar getrouwd met Willy, heeft zich zo'n beetje opgeworpen als de archivaris van zijn leven.,A1J le spullen van Willy, als gevolg van zijn huwelijken doorelkaar geraakt, heb ik weer bij elkaar gezocht en op volgorde ge bracht." Officieel heeft Van Hemert nog geen punt achter zijn carri ère gezet. Maar Cootje van He mert beschouwt de film van Cees van Ede en Ruud van Gessel als zijn afscheid. „Het kaarsje is gewoon langzaam uit gegaan. Daarom is het mooi dat die film er nu is." Plotseling zegt Van Hemert op vragende toon tegen zijn vrouw: „Ik geloof niet dat ik ooit nog moet herbeginnen, hè?" „Ach", reageert ze, „bij jou weet je het nooit." (Markant, vanavond om 20.53 uur op Nederland 3) T—< 1-^ r zijn tijden geweest I dat de omroepen de leden als het ware op een presenteerblaadje kregen aangeboden. Politieke voorkeur, levensbeschouwing en geloofs overtuiging bepaalden door gaans de kleur van radiobode of omroepgids. In het danig ontzuilde Neder land van vandaag is meer nodig om onder luisteraars en kijkers zieltjes te winnen. Het lidmaat schap van de favoriete zendge machtigde laat zich al lang niet meer van vader op zoon over dragen. Door de komst van RTL 4 mag het klimaat in Hilversum ingrij pend zijn veranderd, bestaans recht en status van een omroep worden onveranderd bepaald door de omvang van het leden bestand. Nagenoeg alle verleidingskun sten zijn door de creatieven van geest bij de omroepen verzon nen om een nieuw lid binnen te krijgen. Sinds enige tijd mis bruiken Veronica en RTL 4 met dat oogmerk de tv op gezette tijden als electronische potlood- venter. Nogal triviaal poogt Veronica met de blote borstenparade van Erotica en daarvoor Pin Up- Club kijkers weg te lonken van RTL 4. Maar ook bij de Luxemburgse horzel van het va derlandse omroepbestel wordt niet op een platitude gekeken, slapen doen ze daar 's nachts. En dan het liefst niet al te lang, er moet verdiend worden. Van daar dat RTL 4 sinds kort ook weer naakt over de schutting gaat, die het betamelijke af schermt van het platvloerse. Heel opmerkelijk: de waarde ringscijfers blijven voor dit soort programma's aan de lage kant, verhoudingsgewijs wordt er wel veel naar gekeken. Nederlan ders ergeren zich graag, daar zal het wel door komen. De kritiek op het Kom met je waldhoorn tussen mijn Alpen- genre mag dan niet mals zijn, bezitters van videorecorders lo pen de deuren van videotheken nog altijd plat. Vraag haar van Brons maar. Zij heeft geen boodschap aan de naakte waar heid van moralisten, zeden meesters en feministen dat por no een stoot onder de gordel is van al het moois dat twee men sen samen kunnen hebben. Bij FilmNet heeft het devies men vraagt, wij draaien even eens ingang gevonden. Meer dan, zeg maar, gespecialiseerde bioscoopexploitanten lief is blijft de regenjas vandaag de dag thuis aan de kapstok han gen. Niet zodra de woelige za terdagavond rust heeft gevon den in de zondag, of FilmNet 'vergast' de late opblijvers on der de abonnees op allerlei in gewikkelde gymnastische oefe ningen. Midweeks, woensdag is overeenkomstig de traditie nu eenmaal meer dan gehaktdag, wordt alles dunnetjes overge daan. Een en ander heeft ertoe geleid dat de beeldbuis al tijden niet meer schuil gaat achter de schaamlap. De dames (en een enkele jongeheer) van Erotica tonen dat keer op keer aan bij Veronica. Bij RTL Plus hebben de programma's al evenmin veel om het lijf en bij RLT 4 Tosca Niterink en Arjan Ederveen zetten in hun Nederlandse Kermis Pomoshow Petit Populair de ranzige amusementsindustrie in haar hemd. foto nob gaan zoals gezegd sinds kort de kleren ook weer uit. Eerder begaf de Luxemburger zich al op dit speciale terrein, maar uit vrees voor verlies van adverteerders trok RTL 4 zich destijds terug. Kennelijk is er nieuwe moed verzameld. Om laag die lange Jaeger en zakken met die handel van Hunkemöl- ler, vinden ze bij nader inzien bij RTL 4 en dus kan een ieder die dat wil zich nu vergapen aan Playboy's Late Night. Eigenlijk is al het gedoe het be kijken niet waard. Wat Play boy's Late Night inhoudelijk te bieden heeft, laat zich op een bierviltje beschrijven. In Play boy's Late Night werd zaterdag in geuren en kleuren, en in zeer versneld tempo, onthuld dat een geoefend stel zich in 306 bochten kan wringen. Weten schap bedrijven kan vermoei end zijn. En dan was er zaterdag nog die juffrouw die met haar bolide nietsvermoedend door de Ame rikaanse woestijn tufte. Totdat ze ergens in the middle of now here werd geteisterd door een kanjer van een hommel, naar later bleek losgelaten door een stel wellustige politieagenten. Een normaal mens stopt dan, maar zij slingerde met gevaar voor eigen en andermans leven kilometers over de tweebaans- weg, waarbij ze zich uit angst geprikt te worden de kleren van het lijf rukte. Hoe lachwekkend de wanpro- dukten van deze windhandel in ranzige illusie zijn, laten Tosca Niterink en Arjan Ederveen de komende drie weken nog zien bij Veronica. Uitgerekend in de zendtijd die anders door Erotica wordt gevuld. Als Theo en Thea waren Nite rink en Ederveen al niet vies van banale vulgariteiten. Overigens, wie Theo en Thea niet ziet zit ten hoeft Niterink en Ederveen nog niet te haten. Hun Neder landse kermis pornoshow Petit Populair verraadt dat ze zich grondig in deze materie hebben verdiept. De persiflage is raak door de realistische, bewust flets gehouden en rijkelijk met koffiemelk besprenkelde beel den. En Niterink heeft al tref fend laten zien dat het soms komkommertijd is in het por- Los daarvan: hoeveel actrices (en acteurs) hebben niet geroe pen dat bloot mag, als het maar functioneel is? Met een schuine blik naar de ledenbestanden hebben sommige omroepen die kreet innig omhelsd. Op de Gooise matras zitten ze nu een maal te springen om zoveel mo gelijk kijkers en nieuwe leden, maar op den duur slaat ook bloot gegarandeerd dood. Kwestie van gewenning. Geen prettig vooruitzicht natuurlijk voor een omroepbestel dat op de wip zit, de paniek is dan ook algemeen in Hilversum. Marcel van Dam bijvoorbeeld heeft de VARA-haan de nek omgedraaid en denkt nu zelf victorie te kun nen kraaien door tegen Rob Out aan te schurken. De nooit voor mogelijk gehouden romance van een vroegere parlementari ër en een gewezen etherpiraat. Ook op jaren geraakte omroep voorzitters voelen zich op z'n tijd jong en willen nog wel eens wat. Eens zien hoeveel leden daarvan getuige willen zijn. die een hechte band hebben totdat Tim verhuist naar het 'verre' Flevoland. Mees blijft achter met een groot probleem zitten: hij heeft nog dat mooie zakmes van zijn vriendje. Gedu rende de serie doet hij allerlei pogingen om Tim op te sporen en net mes terug te geven. Genuanceerd en met veel ge voel voor de belevingswereld van zesjarigen schetst regisseur Sombogaart de speurtocht van Mees en de situatie bij hem thuis. Zijn ouders zijn best leuk, daar gaat het niet om; moeder (Adelheid Roosen) is een be roemde operazangeres en vader (Genio de Groot) is een aardige huisman en behandelt de fan mail van mams. Het vervelende is echter dat de kleine Mees zijn probleem niet aan zijn ouders kan vertellen. De rol van Mees wordt ge speeld door de negen-jarige Oli vier Tuinier, een natuurtalentje en volgens Adelheid Roosen „de beste tegenspeler die ik ooit heb gehad." Ook Sombogaart is vol lof over de jonge acteur: „Het was heerlijk om met hem te werken. Hij snapt wat het verschil tus sen spelen en spelen is, hij kan echt in een rol stappen. Eerst dacht ik dat hij niet zo geschikt zou zijn omdat hij toch al negen jaar is, maar het bleek dat hij zich heel goed in een jochie van zes kon verplaatsen. Je hoefde hem bijna niets uit te leggen." (Morgenochtend op Ned. 1 om 8.00 uur) Willy van Hemert neemt officieus afscheid in Markant

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 10