Regio Kraamzorg regio in pakketvorm Vleermuis gedijt in onderaardse slaapplaats 'Milieuhok' voor garage Leiderdorp Zaterdag 21 december 1991 Redactie: 071-161400 DICK VAN DER PLAS MIEP DE GRAAFF LIESBETH BUITINK WIM KOEVOET ERIC JAN WETERINCS Eindredactie: NIEK FAAS Vormgeving: HENK BUIS 29 LEIDEN GANGENSTELSELS onder de bunkers in de duinen van Katwijk en Wassenaar bieden in deze maanden plek aan enkele honderden overwin terende vleermuizen. HET OOIEVAARTJE is deze week uitgereikt aan de eerste groep allochtone kraamver zorgsters die in dienst zijn van het centrum Rijn en Vliet. AFGEWERKTE OLIE en andere afvalprodukten die vrijkomen in een gara ge moeten tegen steeds hogere kosten worden in gezameld en verwerkt. NIEUWSLIJN Wijziging schema vuilophaaldienst VOORSCHOTEN Het ophaalschema voor het Voorschotense huisvuil is rond de feestdagen gewijzigd. De wijken die normaal op dinsdag hun vuilnis op de stoep zetten, doen dat nu op maandag 23 december. Het afval dat anders op woensdag wordt gehaald, wordt met kerst op dinsdag 24 december en donderdag 2 januari opgehaald. Op de 'donderdagroute' rijdt de wagen dit keer op vrijdag 27 december en 3 januari. Kerstfeestviering bejaarden Warmond WARMOND De hervormde kerk in Warmond heeft een kerst feestviering voor de bejaardensoos georganiseerd. De viering is op maandag 23 december, tussen 15.30 en 17.00 uur. Vervoer kan worden geregeld door te bellen met nummer 01711-10658. De viering bestaat uit het zelf zingen van kerstliederen en het luisteren naar muziek. Wassenaarder Breddels onderscheiden WASSENAAR De 61-jarige Wassenaarder J. Breddels is giste ren benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Breddels kreeg de bijbehorende versierselen bij zijn afscheid van het ministerie van welzijn, volksgezondheid en cultuur, waar hij hoofd van de centrale directie apparaatzorg was. Breddels trad vervroegd uit. Cursus persoonlijkheidsvorming VOORSCHOTEN De Voorschotense Vrouwenraad organiseert een cursus persoonlijkheidsvorming. De lessen worden gegeven door de psychologe G. Kofman-Koster op 16,23 en 30 januari in de Engelenbak. Aan de orde komen het zicht krijgen op assertief gedrag, luisteren naar elkaar en opkomen voor jezelf in combi natie met aandacht voor de ander. De kosten bedragen 15 gul den, inclusief koffie. Aansluitend hierop wordt op de donderdag ochtenden 6,13 en 20 februari een cursus onderhandelen gege ven. De kosten bedragen eveneens 15 gulden, inclusief koffie. Voor deelname is het niet nodig lid te zijn van een vrouwenorga nisatie. Deelnemers kunnen zich opgeven via telefoonnummers 071-615069 of 619098. Nieuwjaarsbijeenkomst Oegstgeest OEGSTGEEST De traditionele Nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente Oegstgeest heeft plaats op 2 januari 1992 van 20.00 tot 21.30 uur in de raadzaal van het gemeentehuis aan het Wilhel- minapark. Het raadhuis is in verband met de feestdagen geslo ten op 27 december, evenals op 24 december en 31 december vanaf 15.30 uur. Reconstructie De Klip afgerond WASSENAAR De reconstructie van De Klip aan de Wasse- naarse Slag is afgerond. Alleen de belijning moet nog op het wegdek worden aangebracht, maar in verband met de weersom standigheden zal dat waarschijnlijk pas begin volgend jaar ge beuren. De Klip is opnieuw ingericht om de verkeersveiligheid te bevorderen. De breedte van het fietspad werd verdubbeld en in het midden is een berm met een groenhaag gekomen. De tegels zijn vervangen door asfalt. De rijbaan is verder voorzien van een betonnen middenrichel, waardoor wordt voorkomen dat er in de onoverzichtelijke bocht wordt ingehaald. De kosten van de herinrichting bedroegen 400.000 gulden. Op de kruising met de Vleijsmanlaan zijn op het wegdek middenbermen aangelegd, die de snelheid van de auto's moeten afremmen en de fietsers gelegenheid geven de weg in twee keer over te steken. Centrum Zoeterwoude barst uit zijn jasje De kraamzorg in de Leidse regio wordt in de nabije toe komst in een nieuw jasje gestoken. De traditionele acht dagen hulp wordt straks omgevormd tot een 'pakket'. Het aantal dagen te verlenen hulp, nu vastgepind op de standaard acht, wordt afgestemd op de individuele vraag. Maar ook wordt men in de toekomst meer en meer ge confronteerd met kraamverzorgsters van buitenlandse komaf. ZOETERWOUPE MIEP DE GRAAFF Want 'Rijn en Vliet' is, als eerste in den lande, een allochtonen project begonnen. Via adverten ties, pr-acties en dergelijke heb ben kraamcentrum, gemeente Leiden en het Arbeidsbureau de afgelopen tijd zoveel mogelijk allochtonen geworven en opge leid. De eerste groep gediplo meerden heeft deze week het 'ooievaartje' gekregen. Bedoeling van het project is zowel om het personeelsbe stand meer een afspiegeling te laten zijn van het gebied waar de hulp wordt verleend in Leiden en omstreken wonen heel wat Turkse en Marokkaan se gezinnen als een aantal werklozen onder allochtone jongeren aan de slag te helpen. Met succes: vanaf 1 januari zul len zo'n 16 buitenlandse jonge ren (onder wie één van het mannelijk geslacht!) naar de ge zinnen worden gestuurd en de komst Vein een tweede project is inmiddels rond. Tonny Ver schoor heeft het in dit verband over de 'voorbeeldfunctie' die het kraamcentrum vervult en ze roemt de mentaliteit van de leerlingen: „Ze zijn toch bezig met een traject van twee jaar. En petje af, want een aantal leerlingen dat werkloos is ge weest, gaat er qua salaris, verge leken met een uitkering, op achteruit! Ik vind dat belache lijk. Daar moet echt iets aan ge beuren, temeer daar meer in stanties die met langdurig werk lozen werken, er last van zullen hebben. Mijn collega's en ik zullen politiek Den Haag daar echt over gaan informeren." Meer baby's Of veel klanten van 'Rijn en Vliet' er een punt van maken dat de kraamverzorgster niet van Nederlandse komaf is, moet de toekomst uitwijzen. Ver schoor beseft dat een aantal cliënten er problemen mee zal hebben. „Het is onzin om die problemen te ontkennen, maar ik hoop er gewoon het beste van." Zelf is ze dolblij met het al lochtonen-project, temeer daar de kraamzorg de afgelopen ja ren met grote personeelsproble men heeft gewoekerd. Er kwa men steeds maar meer baby's ter wereld (veel uitgestelde zwangerschappen en derde of vierde kinderen) terwijl het per- soneelsaanbod afkalfde. Daar door kon het de afgelopen tijd gebeuren dat de kraamhulp bij een aantal nieuwbakken ouders werd beperkt tot zeven of zelfs zes dagen. Een maatregel waar voor in het algemeen maar wei nig begrip werd opgebracht. „Men weet dat zoiets kan ge beuren bij grote drukte. Maar ja, de hele tendens bij de men sen is de laatste jaren ook veel meer van: ik heb er recht op..." Ter vergelijking: anno 1980 telde het kraamcentrum 1800 verzorgingen per jaar, tegen woordig ligt dat aantal rond de 2800, 2900. De problemen op het kraamcentrum waren lange Tonny Verschoor van kraamcentrum 'Rijn en Vliet', dat nog kort zetelt in een pand dat 'iedereen' kent: aan de Europaweg, vlak voor de afslag Zoe- terwoude-dorp. Binnenkort gaat het kraamcentrum terug naar Leiden. foto hielco kuipers tijd navenant stijgende. De af gelopen tijd is het aantal perso neelsleden dan ook met twaalf procent gegroeid. Tonny Ver schoor: „We hebben als een gek geïnvesteerd in opleidingen en tweede-kansopleidingen. Er is van alles aan gedaan om aan meer personeel te komen. Ad vertenties gezet, op de markt gestaan, stageplaatsen aange boden, alles deden we. En met Concurrentie De groei van het aantal hulp- aanvragen stabiliseert inmid dels en er is zelfs sprake van een lichte achteruitgang. Niet alleen omdat er wat minder baby's worden geboren, maar ook om dat de particuliere kraamcentra als paddestoelen uit de grond rijzen. Ze vormen inmiddels een geduchte concurrent voor 'Rijn en Vliet'. Verschoor, fel als het onderwerp ter sprake komt: „Concurrentie is prima, maar niet het soort dat van de parti culiere centra afkomt. Wij zijn aan een enorme regelgeving on derhevig terwijl iedere willekeu rige verpleegkundige vanuit haar huiskamer een particulier bureau kan oprichten zonder aan bepaalde normen te hoe ven voldoen. Wij moeten een begroting inleveren en worden maandelijks gecontroleerd op ons doen en laten. Alle investe ringen qua opleidingen moeten wij voor onze rekening nemen. Bovendien werken wij met dienstverbanden en niet, zoals de particuliere sector, met losse contracten. Logisch dat wij ook duurder zijn. Ik vind het heel kwalijk dat staatssecretaris Si mons die beunhazerij stimu leert en tolereert, maar het is nog erger dat de ziekenverzeke- raars daarmee in zee gaan." „Als het zo doorgaat, zouden we eigenlijk met die opleidings activiteiten moeten stoppen. Op een gegeven moment heb je dan geen nieuwe aanwas meer, dus verdwijnt de kraamzorg ge- Verhuizing Zo ver is het nog niet. Voorlopig barst het kraamcentrum letter lijk en figuurlijk uit zijn jasje. Zetelt het 'zenuwcentrum' er van nog in het beeldbepalende pand langs de Zoeterwoudse Europaweg, komend voorjaar zal het verhuizen naar een kan toorvilla in Leiden. Volgens Tonny Verschoor komt die ver huizing om meerdere redenen als een opluchting. „Om te be ginnen is Leiden de grootste plaats in het werkgebied van het kraamcentrum. Ik vind dat het centrum daar dus hoort. We hebben acht jaar in Zoeterwou- de gezeten en dat was prima: ie dereen kent dit pand! Maar de nieuwe vestiging (het voormalig TRN-onderkomen aan de Zoe terwoudse Singel red.) is net zo herkenbaar en bovendien veel groter", zegt Verschoor Daarnaast wil het kraamcen trum straks in Leiden meer naar buiten treden. Er dient een do cumentatiecentrum te komen en er zullen informatie-avon den worden opgezet voor aan staande ouders die bij 'Rijn en Vliet' een kraamverzorgster 'be stellen'. Een service die het kraamcentrum nu alleen inwo ners van Leiderdorp en Zoeter- woude kan bieden en die de af gelopen jaren door ruimte- en personele problemen danig in het slop is geraakt. Verschoor: „Bij alles dat je onderneemt, word je steeds be lemmerd door de ruimte. Zo zit onze afdeling opleidingen nu in een dependance en dat is een allesbehalve ideale situatie. We verheugen ons erop straks weer in één huis te gaan wonen." LEIDERDORP LIESBETH BUITINK Een milieuhok om vervuilde en brandgevaarlijke stoffen op te slaan, het verwijderen van de benzinepompen en sanering van de grond daaronder. Garage Verkuil aan de Leiderdorpse Hoofdstraat ondergaat deze maanden een grote verbou wing, die uiteindelijk een brandschoon bedrijf moet ople veren. „De garage wordt zo schoon als een slagerij", aldus eigenaar G. Verkuil. Het milieuhok krijgt een vloeistofdichte vloer en wordt beveiligd tegen brandgevaar. „Nu hebben we nog een onder grondse olie-opslag, maar we willen alles boven de grond ha len, schone en afgewerkte olie", aldus Verkuil. Behalve voor olie komen in het milieuhok ook containers voor vuile poetsdoe ken, oliefilters en koelvloeistof fen te staan. „Die koelvloeistoffen zijn na tuurlijk milieu-onvriendelijk en moeten verantwoord worden afgevoerd. Die poetsdoeken zijn ook allemaal vuil, vies en vet. Als je die gewoon opstapelt, gaan ze broeien en worden brandgevaarlijk. Wij slaan ze in zo'n container op, zodat ze we kelijks kunnen worden opge haald en gewassen." Voor oude accu's zet Verkuil een speciaal soort container neer. „Vroeger bracht je die naar sloperijen en kreeg je er geld voor. Dan keerden ze de accu gewoon om en lieten de vloeistoffen weglopen. Ik heb altijd ingezien dat het rotzooi was; dat gooi je niet zomaar weg." Garages moeten tegen woordig betalen om de accu's goed te laten afvoeren. Het milieuhok kost Verkuil al met al 15.000 tot 20.000 gulden. „Dan hebben we het over de containers, de vloer en alle voorzieningen. Het ophalen van de olie en accu's komt daar dus nog bij. Vroeger kréég je zes cent per liter afgewerkte olie. Nu moeten we een kwartje be talen om het op te laten halen." De ondergrondse benzine tanks worden eveneens verwij derd. „Het heeft bij ons nooit gelekt, maar bij ieder verkoop punt moet de straat eraf en moeten de tanks eruit. Nieuwe tanks zijn voor ons niet meer haalbaar. Wij bedienen nog zelf, maar dat kost gewoon teveel. Een dame vulde vroeger niet zelf haar tank, maar nu doet ie dereen het zelf. Mensen rijden niet om om bij mij benzine te kopen." „De benzineverkoop concen treert zich langs grote wegen en de rest valt af. Dat is jammer, want de pomp heeft ook de functie van contact houden met de mensen. Die vragen meteen of je even naar de olie of band jes wilt kijken, ze spreken even een beurtje af. Ie ziet je klanten, want je hebt iets waardoor ze naar je toe komen." Bij het 25-jarig bestaan van de garage moet de verbouwing klaar zijn. „De auto's van onze klanten kunnen we dan op ons eigen terrein houden. En we krijgen een showroom voor ge bruikte auto's. Daar kunnen zo'n vijf wagentjes in. Zo'n autootje moet binnenstaan, an ders staat het er zo natgeregend bij." Het karakter van het bedrijf wilde Verkuil hoe dan ook het zelfde houden. „Dat kleinschali ge wilde ik bewaren. Ik wil zelf niet alleen maar coördinator zijn en ik wil dat de klant met de monteurs kan praten. Want een klant moet dat autootje waarop hij heel zuinig is, in ver trouwde handen kunnen ge ven." Populatie in duingebied Katwijk/Wassênaar redelijk stabiel WASSENAAR DICK VAN DER PLAS Van de verdedigingswerken die de Duitse bezetter optrok in de duinen tussen Katwijk en Was senaar, is nog maar weinig te rug te vinden. Een aantal bun kers is opgeblazen, anderen werden aan het oog onttrokken door ze onder het zand te be delven. De onderaardse verbin dingen tussen de kazematten en observatieposten zijn op be paalde plaatsen echter nog wel volledig intact. Natuurliefheb bers koesteren deze gangenstel sels omdat ze in de winter maanden onderdak bieden aan een populatie van enkele hon derden vleermuizen. Eén van de meest uitgebreide gangencomplexen beslaat een lengte van zo'n anderhalve kilo meter. Vanaf 1976 is hier in op dracht van Staatsbosbeheer ge werkt aan het weer toegankelijk maken van dit stelsel, een klus die pas dit najaar is afgerond. Vele tonnen zand werden, aan vankelijk door studenten en la ter door vrijwilligers van de stichting Natuur- en Land schapsbeheer Zuid-Holland, emmertje voor emmertje ver plaatst. De volledig dichtgesto- ven gangen zijn inmiddels weer schoon en vormen met hun hoogte van ongeveer 1.80 me ter, een stabiele temperatuur van tussen de vijf en acht gra den en de hoge luchtvochtig heid, een ideale plek voor overwinterende vleermuizen. De rust wordt hier slechts één keer in het jaar verstoord door een kleine groep deskundigen die de omvang van de populatie in kaart brengt. Onder aanvoe ring van Leidenaar Peter Lina van het Informatie en Kennis centrum van het ministerie van landbouw, natuurbeheer en vis serij, trok het gezelschap afgelo pen week weer door het gan genstelsel. De kleine teruggang die werd geconstateerd in het aantal overwinteraars, is vol Vleermuisdeskundige Peter Lina tekent de slaapplaats van twee vleermuizen aan op de plattegrond van het gangenstelsel. foto hielco kuipers gens de onderzoekers geheel te wijten aan een natuurlijke fluc tuatie. In de drie complexen die zijn bezocht, werden 316 sla pende vleermuizen geteld. De schattingen voor het totale duingebied van Wassenaar en Katwijk gaan uit van een popu latie van rond de 600 exempla- Roofdieren Vanaf het moment dat Staats bosbeheer zich in het midden van de jaren zeventig ontferm de over de winterverblijfplaat sen van de vleermuizen, nam hun aantal aanvankelijk specta culair toe. „In een gangenstelsel waar zich rond die tijd niet meer dan dertig diertjes ophiel den, ging het heel snel naar een gemiddelde van zo'n rond de 150 exemplaren", vertelt Lina. Het uitgraven van de com plexen heeft daar in belangrijke mate toe bijgedragen. Doordat het stuivende zand vrij spel had, bedroeg de hoogte van de gan gen op bepaalde punten niet meer dan enkele tientallen cen timeters. Bij de jaarlijkse telling moesten de vleermuiskenners vaak op hun rug onder de zol dering doorschuiven om tot in alle uithoeken van het stelsel door te dringen. Dank zij het schoonmaakwerk moeten nu alleen de langste leden van de groep licht gebogen lopen om het hoofd niet te stoten. Belangrijker dan voor het ge mak van de deskundigen, is het weer op hoogte brengen van de gewelven nuttig voor de leefom standigheden van de vleermui zen. De diertjes willen hun win terslaap niet ruw onderbroken zien door roofdieren zoals bun zing en wezels, die hen vanaf de grond kunnen bereiken. Zij ge ven daarom de voorkeur aan een verblijf dat tussen de 1.50 en 1.80 meter hoog is. Door het metselen van muurtjes voor de belangrijkste tochtgaten, is ver der een eind gemaakt aan de wisselende luchtstromingen in het stelsel. Wat resteert zijn nog slechts twee invliegopeningen. De vleermuizen die zich in de zomermaanden ophouden aan de binnenduinrand, zoeken vanaf begin november het win terverblijf op. Tot ruwweg eind maart hangen ze onderstebo ven aan de muren of de zolde ring van het gangenstelsel, ogenschijnlijk zonder enig hou vast aan de bepleisterde muren. De slaapplaatsen lijken volstrekt willekeurig gekozen, maar op vallend is dat bij de registratie heel vaak kenmerken worden gezet op plekken waar in voor gaande perioden ook een vleer muis hing. De deskundigen gaan er daarbij vanuit dat het steeds om hetzelfde exemplaar gaat. Elke slaapplaats wordt met krijt aangetekend op de wand, evenals op een plattegrond die Lina op een planbord bij zich draagt. De meeste vleermuizen han gen in afzondering, maar op be paalde punten worden ook groepjes van twee of drie dier tjes vlak naast en soms zelfs op elkaar aangetroffen. Het gaat in de meeste gevallen om water en meervleermuizen, diertjes van tussen de vijf en acht centi meter hoog. Tijdens de winter slaap daalt hun hartritme tot slechts twee of drie slagen per minuut. Het bezoek van de tel lers met hun op accu's werken de zaklampen, lijkt op de vleer muizen geen enkele uitwerking te hebben. Toch is het belangrijk dat de rust in het gangenstelsel zo min mogelijk wordt verstoord. De li chaamstemperatuur van de vleermuis neemt die van de omgeving aan. Bij verstoring verbruikt het diertje enorm veel energie om op te warmen en dat gaat ten koste van de vetre- serves waarmee het de winter moet doorkomen. Dergelijke oplevingen in de winterslaap behoudt de vleermuis in zijn onderaardse verblijf liever voor aan een andere activiteit: het paren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 29