Sport
Vlag gaat uit
bij ploeg Post
Franse wielersport springt in één jaar over eigen graf
LETOUR
Zaterdag 27 juli 1991 Redactie: 071-161400 HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER GUS VAN OOSTEN WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN Eindredactie: CONNY SMITS Vormgeving: RON VAN HAASTREGT
FIGNON OVER ZIJN relatie
met Guimard:,rHet is als een
man en een vrouw die uit el
kaar gaan, maar die toch nog
een tijdje moeten samenwo
nen.
NIEUWSLIJN
Triomf Ekimov zucht van verlichting
TVM zoekt 'helper' voor Theunisse
Het verzoek van Gert-Jan Theunisse om versterking wordt geho
noreerd. De leiding van TVM is naarstig op zoek naar een per
soonlijke luitenant voor de kopman.
Directeur Ad Bos liet gisteren weten twee renners op het oog te
hebben. Een van de twee is Zenon Jaskula. De 29-jarige Pool is
pas aan zijn tweede jaar als beroepsrenner bezig. Hij eindigde in
de Giro d'ltalia dit jaar als negende. Hij staat onder contract bij
Del Tongo, het team van Giro-winnaar Franco Chioccioli dat
aan het einde van het jaar opgeheven wordt.
„Voor de vlakke ritten heeft Theunisse een uitstekende knecht
aan Jan Siemons. In het hooggebergte heeft hij nog iemand no
dig. Jogi Müller had die taak op zich kunnen nemen. Maar hij
was te slecht in vorm om geselecteerd te worden", vond Bos.
Steven Rooks: Koning van de Alpen
Met lege handen gaat Steven Rooks niet naar huis. De Noord
hollander is in de Ronde van Frankrijk uitgeroepen tot 'Koning
van de Alpen'.
Deze eretitel verdiende de kopman van Jan Raas met de vijfde
plaats in L'Alpe d'Huez, de achtste in Morzine en opnieuw de
vijfde in Aix-les-Bains.
Rooks legde de trajecten over de Alpentoppen in de snelste tijd
af. Gianni Bugno deed er 53 seconden langer over, Miguel Indu-
rain 54 tellen.
Boetes helmen voor Franse bond
De opbrengst van de door de UCI (internationale wielrenunie)
opgelegde boetes wegens het niet dragen van de verplichte hel
men, verdwijnt niet in de kas van de UCI maar op de rekening
van de Franse wielerbond (FFC).
„Dat is reglementair vastgelegd", verklaarde de voorzitter van de
internationale jury in de Tour, de Italiaan Paolo Ramazza. „Boe
tes worden geind door de nationale bond waar het evenement
wordt gehouden."
De FFC strijkt een leuk zakcentje op, want na de twintigste etap
pe was het boete-bedrag opgelopen tot 280.000 gulden.
Woordvoerder Mare Madiot verklaarde gisteren dat hij hoopt
dat er voor het WK een oplossing voor de helmenkwestie wordt
gevonden. Lukt dat niet dan is een boycot een van de mogelijke
aktiemiddelen.
'Z' zoekt samenwerking met PDM
Een vertegenwoordiger van Z, de ploeg waar Greg LeMond on
der contract staat, heeft contact gezocht met PDM voor een mo
gelijke samenwerking. Manager Manfred Krikke van de Neder
landse wielerploeg heeft de toenadering van het team van Roger
Legeay bevestigd. „Maar voorlopig hebben we daar geen oren
naar", voegde Krikke toe. Doelend op het feit dat de complete
ploeg werd geveld door een bacteriële infectie.
ls een wonder op wielen werd-ie door Peter Post, in het
najaar van 1989, gepresenteerd: Viatcheslav Ekimov. Rus
uit Vyborg, een industriestadje aan de Finse grens. Be
genadigd hardfietser ook, die als lid van de rode sport-
brigade vele malen, met name op de piste, heeft meege-
holpen de 'onoverwinnelijkheid' van het socialistische
systeem uit te dragen. Toen het ijzeren gordijn voorzich
tigjes werd opengeschoven, stonden de bazen van prof-
ploegen in de rij om hem een lucratief contract aan te.
bieden.
MACON DICK HEUVELMAN
GPD-VERSLAGGEVER
Post won die slag en Ekimov
kwam als de duurste neo-prof
aller tijden in de recordboeken.
Zijn talent werd door Panasonic
verzilverd met een miljoen
gulden op jaarbasis, niet gek
voor iemand van (toen) 23. Als
een kind zo blij was Post met
zijn vangst. „Dit is mijn Russi
sche diamant," schreeuwde hij
van de daken.
Viatcheslav Ekimov heeft er
anderhalf jaar overgedaan om
iets van de, door Post veel te
hoog gespannen verwachtingen
in te lossen. Die kreeg gisteren
eindelijk eens waar voor z'n du
re geld. In Macon maakte Eki
mov de twintigste hoofdprijs
van de Tour buit. Die triomf
moet een zucht van verlichting
bij Post hebben teweeg ge
bracht.
De 'big boss', de van zijn ooit
tot in de hemel reikende voet
stuk gevallen 'Godfather' van de
Nederlandse wielrennerij, was
in de Franse wijnstad niet aan
de 'arrivé' aanwezig om zijn
hoop in bange dagen van een
eerste schouderklopje te voor
zien. De Amstelvener heeft de
leiding van zijn renners overge
dragen aan zijn assistenten
Theo de Rooy en Walter
Planckaert. Post houdt zich
nauwelijks nog in de karavaan
op en volgt de koers veelal via
de tv in zijn hotelkamer. Wel
licht deed hij dat gisteren ook
en heeft-ie kunnen zien dat Eki
mov wel degelijk een grote ver
snelling kan rijden.
In een van zijn opportunisti
sche bespiegelingen liet Post
zich begin deze week ontvallen
dat Ekimov niet 'doorkwam'
omdat hij het vermogen miste
de grote plaat te draaien. Niet
dat Ekimov geen platte prijs
reed. Als debutant zegevierde
hij vijf keer en daarvoor hoef je
je als beginneling niet te scha
men, al betrof het geen topwed
strijden. Een wonder op wielen
was en is hij echter niet en daar
is Post nu ook wel achter. Zoals
hij nu ook zal moeten erkennen
dat zijn 'diamant' wel degelijk
over een krachtige stamp in de
benen beschikt.
Bij het binnenrijden van Ma
con schakelde Ekimov naar 54 x
12, een versnelling die per pe
daalomwenteling 9.61 meter
voortgang oplevert. Dat is be
paald geen kattepis, maar Eki
mov speelde ermee. Met een
machtige tred liet hij het pelo
ton, met al zijn loerende sprin
ters, zijn achterwerk zien.
Rob Harmeling had dat een
fractie eerder ook geprobeerd.
De rode-lantaarndrager kreeg
van Ekimov een lesje in explo
sief demarreren. De Nijverdaller
hoorde de Sovjet-locomotief
aankomen, keek eens achterom,
zag niets en toen hij weer voor
uit keek was Ekimov al lang en
breed gevlogen.
Voorbij de streep reageerde
ploegleider Planckaert als volgt
op Ekimovs triomf: „Ik ga van
avond voor het eerst in mijn le
ven een stuk in mijn kraag zui-
peij en u (de pers - red.) bent al
len van harte welkom." Er was
een loden last van Planckaert,
als ook van collega De Rooy, af
gevallen. En van Post uiteraard.
En wat te zeggen van de heer en
mevrouw Bakker uit Temeuzen,
al acht jaar dag-in-dag-uit met
hun camper en Panasonic-vlag
in de Tour figurerend.
De teloorgang van het ooit zo
machtige Panasonic-bolwerk
gaat hen na aan het hart. Dit
seizoen is een absoluut diepte
punt. Overwinningen zijn op de
vingers van twee banden te tel
len. Ekimov heeft de teller op
zeven gebracht. Post c.s. moes
ten zich zelfs de vernedering
van een wild card getroosten
om toegang tot deze Tour te
krijgen.
Tot Macon, het op één na
laatste tussenstation, was er nog
niet gescoord. Waarmee niet
gezegd wil zijn, dat de jongens
van Post anoniem in het rond
reden. Zeker niet. Aan goede wil
en activiteit mankeerde het niet
in dit gemêleerde gezelschap.
De Italiaan Maurizio Fondriest
verzamelde regelmatig ereplaat
sen, de Duitser Olaf Ludwig
ook, al waren dat tegenvallers.
Vandaar dat Planckaert en De
Rooy zochten naar andere ope
ningen. De ultieme demarrage
vlak voor de meet, zoals ook De
Wilde en Nijdam dat 'flikten'.
De aangewezen man was snel
gevonden, 'Slawa' Ekimov.
De laatste dagen groeide de
vorm van Ekimov met de dag.
Zijn hoop deden de Panasonics
leven. Het uitblijven van het
hoognodige succes had hen
overigens in het geheel niet ge
frustreerd, aldus Marc van
Orsouw. „Nee hoor, de stem
ming leed er niet onder. Ieder
een wist van elkaar dat de inzet
honderd procent was en dat er
goed gereden werd. Maar een
koers afmaken is wat anders.
Daar komt ook een beetje geluk
bij."
Toch zat er druk op de ketel,
zoals Ekimov aangaf. „Het
moest in Macon gebeuren, dat
was mijn laatste kans. In de tijd
rit zijn we kansloos en op de
Champs Elysees wordt het
waarschijnlijk weer een massa
sprint. Gelukkig voelde ik me
prima en dacht ik de hele dag
aan de overwinning. Het wach-
Djamolidine Abdoujaparov wint de sprint om de tweede en derde plaats voor Olaf Ludwig.
DE TOUR IN CIJFERS
OOP OOPl
MACON PETER OUWERKERK
GPD-VERSLAGGEVER
„Weet je wat het met de Fran
sen is? Die begraven hun kam
pioenen al terwijl ze nog boven
aarde staan."
Laurent Fignon kan zich flink
kwaad maken over de media-
benadering van de Franse wie
lersport. „Geen wonder dat het
hier zo slecht gaat met de spon
soring. Kijk nog maar eens na
wat er vóór de Tour allemaal
over mij is geschreven."
Fignon zou zijn opgebrand*
hij had geen zin meer in de
koers, hij zou zich terugtrekken,
Fignon was over en uit, Fignon
was alleen bereid tot een vol
gend jaar te wachten als hem
een zeer lucratief aanbod zou
bereiken.
„Absoluut gelul," windt hij
zich er nu nóg over op. „Alle
maal kwaadsprekerij van Cyrille
Guimard." Zijn 'sportdirecteur',
maar ook zijn vennoot, met wie
het eind juni tot een definitieve,
zakelijke en sportieve breuk
kwam.
Niettemin - bést ging het niet
met het vlaggeschip van de
Franse profwielersport. Zijn
acht seconden nederlaag in de
Tour van '89 was niet bepaald
gevolgd door een serie gouden
spaken. Integendeel, Fignon
was 'op de sukkel', kwam maar
niet uit de doodlopende straat.
En als het de kampioen niet
goed gaat, en de opvolgers
staan niet klaar - dan is het kli
maat snél verslechterd, staat de
barometer rap op storm. Geen
centime werd er dan ook gege
ven voor de kansen van de
Fransen in de Tour 1991. 'Fran
se wielersport bankroet', zo
luidde de teneur in vrijwel alle
verhalen, ook in eigen land.
En er was natuurlijk alle re
den toe. De best geklasseerde
Franse Tourrenner in 1990 vond
je pas terug op de 14e plaats:
Philipot op ruim een kwartier -
zowat de laagste klassering ooit,
in de historie van La Grande
Bouclé.
De Fransen begonnen hun
thuiswedstrijd dit jaar met een
flinke, economische slagzij.
Toshiba kondigde eind juni aan
dat dit het laatste jaar van spon
soring zou zijn; Castorama had
dat al eerder gedaan. Z ging nog
wél door in '92, maar was ook
met onmiddellijke ingang te
koop. Alleen uitzendburo RMO
had er nog plezier in.
Bovendien Werd een week
voor de Tour ook de langver
wachte scheiding van Cyrille
Guimard en Laurent Fignon een
22e etappe
28 juli 178 km
Tour als een moordenaar, met
een mes tussen de tanden. Het
is nog niet gedaan met hem
Met deze gezondheid geef ik
hem nog zeker twee jaar topm
Waar, bij welke ploeg, en in
welk land? Gistermorgen bracht
l'Equipe het bericht, dat de be
sprekingen met Panasonic op
een oor na gevild waren. Fignon
zelf ontkent echter: „Ik heb nog
Maar dat ik naar een buiten
landse ploeg vertrek sluit ik niet
uit."
Peter Post. vóór de vrijdagrit:
„Fignon? Nee hoor. Er komen
aan het eind van het seizoen
wel honderd renners vrij. Ik pas
er voor opnieuw overhaast te
werk te gaan. Ik wacht rustig
af."
Walter Planckaert. na de vri|
dagrit: „We hebben, voor we uil
de lour vertrekken, nog een ge
sprek met Fignon. Dan moet hi;
ja of nee zeggen. Hij wil Rib
meenemen en nog een getalen
teerde Franse klimmer. Ik zeg
niet dat het nfet Leblanc is."
Luc Leblanc, de revelatie van
deze Ronde, op wie Cyrille
Guimard zijn toekomstige rijk
heeft gebouwd. Leblanc, ant
woord op een cryptogram? Fig
non en Leblanc naar Post?
Het ligt niet echt voor di
hand. Maar als Fignon Guimard
op die manier kan terugpakken
zal hij het niet laten. Kom nooit
te vroeg op iemands begrafenis.
„Voor Guimard zijn wielren
ners niet meer dan Kleenex-
doekjes. Eén keer snuiten en
weg ermee," schreef een Franse
krant deze week.
Fignon wordt in augustus 31
jaar, en heeft een uitgesproken
mening. Dus ook over deze
Tour. „Dit was een slechte ron
de. Ik beweer niet dat Indurain
een slechte winnaar is, integen
deel. Maar het parkoers bood
niet genoeg spankracht voor
een grote Tour."
Hij precisieert zich: „De orga
nisatoren wilden eenzelfde ont
knoping als in '89. maar ze ver
gaten dat de legende van de
Tour zich afspeelt in de bergen.
Er was maar één grote berg
etappe, in de Pyreneeën. Dé rest
was surrogaat. Wie een gevecht
wil moet het parkoers zwaarder
maken, eri het aantal deelne
mers kleiner. Vijf cols in de be
langrijkste bergetappes in plaats
Laurent Fignon is op zoek
naar een nieuwe werkgever. Dat
hij nog niet is versleten, en düs
interessant voor iedere nieuwe
sponsor - geen twijfel aan. Op
zijn twee eindzeges ('83, '84)
volgden in feite slechts decep
ties:
'85: geen Tour wegens een
kapotte achillespees,
'86: uitgestapt met keelont
steking,
'87: 7e in eindklassement,
'88: uitgestapt met een lint-
'89: 2e op 8 seconden van Le
Mond,
'90: uitgestapt met een pijnlij
ke kuit,
'91: 5e of 6e: ondanks de
sombere voorspellingen sterk
en evenwichtig.
Zijn persoonlijke arts en
vriend Armand Magret, al voor
de Tour: „Fignon komt naar de
de). Het begon hard te plenzen,
maar er was geen verzorger,
handdoek, washandje of regen
jack voor de eigenlijke, en zeker
niet falende kopman. Onder de
luifel van een reclamebusje
vond Fignon een schuilpaats.
Foeterend, kankerend.
Het moet 's avonds in het
Castorama-hotel flinke bonje te
zijn geweest. Fignon: „Ik vond
dat Guimard niet alleen mense
lijk, maar ook taktisch had ge
faald. Er was geen enkele ploeg-
bespreking aan Alpe d'Huez
voorafgegaan. Iedereen kon
doen wat-ie wilde: moesten ze
Leblanc steunen, of mij? Zo jaag
je een ploeg uit elkaar. Maar
daar zal het hem om te doen
Laurent Fignon: „Weet je wat het met de Fransen is? Die begraven hun kampioenen al terwijl ze nog boven aarde staan." foto cpd
feit. Een onherstelbare breuk in
de twee-eenheid sinds 1982, die
twee Tourzeges had opgeleverd
in 1983 en 1984, en die was ge
sublimeerd in een samenwer
king in de firma Maxi Sports.
Kortom, koning Depri heerste
in de vijfde (wieler)republiek.
Maar: wanhoop nooit. Zelfs
een podiumplaats in Parijs zit er
nog in. Mottet kan ten koste van
Chiappucci derde worden na de
tijdrit van vandaag. De toe
komst lijkt weer omgekeerd
evenredig aan die van twaalf
maanden geleden.
Balans tot nu toe: 5 etappeze
ges (2x Marie, 2x Mottet, lx Cla-
veyrolat); 3 gele truien (2x Ma
rie, lx Leblanc); 4 man bij de
eerste 10 in het klassement, 13
bij de eerste 26; 2e plaats in het
puntenklassement (Jalabert); 2e
en 3e in het bergklassement; 2e,
3e en 4e plaats in het ploegen-
klassement.
De fiets leeft weer in Frank
rijk. Jongeren als Jalabert en Le
blanc, ouderen als Duclos-Las-
salle en Arnaud, en ook bijna-
afgeschrevenen als Fignon - ze
moeten de hoofdprijzen laten
aan Indurain, Bugno en Chiap
pucci, maar ze hebben het niet
gelaten bij tweederangs spekta
kel
Eén van de prettigste surpri
ses van deze Tour was de revi
val van, juist: Fignon. Nog lang
rliet gereed voor de lijkwade, in
tegendeel: naar het niveau rei-
kend van 1989, en 1984. Vech
tersbaas, zoals hij zich in zijn
beste dagen manifesteerde,
aanvallend ingesteld, altijd be
reid tot 'la bataille'. Als het al
leen aan hem had gelegen, had
de Tour langer dan de rit naar
Gap geduurd.
Fignon zesde of vijfde in de
eindstand - weinigen hadden
daar vóór de Tour nog in ge
loofd. En zijn verdienste is, dat
hij eigenlijk nergens een ont
luisterende dag heeft gekend.
Hij demonstreerde de regel
maat van de Tourveteraan, die
weet hoe te doseren, en waar de
knelpunten liggen in een Tour
parkoers.
Fignon was kopman in een
ploeg, waarin Guimard (in de
Peter Post-rol, dus achter de
schermen, maar nog zeer na
drukkelijk aanwezig) - waarin
Guimard zijn oog al had gericht
op de jaren hiema. Voor hem
telde er maar één deze Tour:
youngster Luc Leblanc. Fignon
is dan niet dood, maar leve Leb
lanc!
Formeel hadden Guimard en
Fignon nog wel met elkaar te
maken, maar - Fignon: „Het is
als man en vrouw die uit elkaar
gaan, maar die toch nog een
tijdje moeten samenwonen."
Flet best werd de verhouding
geïllustreerd bij de finish op
l'AIpe d'Huez. Guimard ontving
zijn nieuwe oogappel Leblanc
(derde) met alle egards, en be
kommerde zich in het geheel
niet meer om Fignon (negen
