Regio
'Ik zie dit niet als een vak'
'Bij Vos gebeurt ook veel goeds'
Ruzie in broeierige SJJO-kelder
Zaterdag 27 juli 1991
Redactie: 071-161400 MIEP DE CRAAFF LIESBETH BUITINK WIM KOEVOET DORITH LIGTVOET ERIC JAN WETERINGS Eindredactie: HENK HOUTMAN Vormgeving: RON VAN HAASTREGT
23
„We hebben alle twee een flinke
duw gehad," stelt Bep van den
Broek, voorzitter van de Stich
ting Jeugd- en Jongerenwerk
Oegstgeest (SJJO). Welzijnswet
houder T. Kohlbeck (PvdA)
houdt echter vol dat hij onheus
is bejegend door de SJJO en
vraagt met veel omwegen om
excuses. „Ik vind het nogal wat
om mij achterbaksheid te ver
wijten," zegt hij. „Wij nemen
daar kennis van," reageert Van
den Broek. „Jammer dat we zo
uit elkaar moeten gaan," zegt
Kohlbeck bij zijn vertrek.
Plaats van handeling is de SJJO-
kelder in het multi-functionele
gebouw in Haas-
wijk. De strijden-
de partijen pro
beren nader tot
elkaar te komen,
maar het enige
effect is dat de
gemoederen in
het toch al broei
erige souterrain aan de kook ra
ken.
De SJJO en Kohlbeck liggen
met elkaar overhoop sinds de
wethouder in deze krant zijn
ovrede en ongerustheid over
het plaatselijke jeugd- en jonge
renwerk kenbaar heeft gemaakt.
De SJJO reageerde direct fel met
een persbericht waarin ze Kohl
beck voor 'achterbaks' en 'krui
denier' uitmaakte.
Kohlbeck had het in het
Leidsch Dagblad over een zeke
re slapte bij de SJJO en spoorde
de stichting aan haar afhanke
lijkheid van de 3,7 ton gemeen
te-subsidie te verkleinen door
tien
andere inkomstenbronnen aan
te boren.
De SJJO meent dat ze meer geld
nodig heeft om én het kinder
werk én het tienerwerk én het
jongerenwerk overeind te hou
den. Al tijden dringt de stichting
aan op een structurele subsidie
van het jongerenwerk in Oegst
geest, maar Kohlbeck wijst erop
dat in de gemeenteraad in de
verste verte geen meerderheid
voor zo'n maatregel is te vin
den. De SJJO moet het doen
met de incidentele subsidie van
het jongerenproject, maar heeft
jongerenwerkster Angela Peuff-
lik inmiddels wel in vaste dienst
genomen. Een hoogst onzekere
financiële basis is het gevolg.
Wethouder: „Geen goed jongerenwerk
zonder goed jeugdwerk
vooral op het geringe aantal
deelnemers in het peuter- en
erk
Van den Broek: „Het probleem
waarover we met de wethouder
in discussie zijn is een finan
cieel probleem en heeft niets te
maken met slapte hier. De sug
gestie is gewekt dat wij gemeen
schapsgeld verspillen,"
Kohlbeck: „Weet je wat ach
terbaks zou zijn geweest? Als ik
een heel zonnig verhaal over de
SJJO had afgestoken. Het komt
de beeldvorming ook niet ten
goede als ik de pers vertel dat er
hier niets aan de hand is terwijl
wij weten dat het heel moeilijk
zal zijn om alle werkcategorieën
van de SJJO overeind te hou
den. En met 'slapte' doelde ik
cursussen die wel e
doorgegaan."
Joock Steenbakker, kinder- en
tienerwerksten „We zitten juist
behoorlijk in de-lift. Het tiener
werk is in twee a drie maanden
tijd gegroeid van nul naar 43
bezoekers. We werken nu op
gunstiger tijdstippen en de aan
pak is vernieuwd."
Kattenbrood
Steenbakker vertelt Kohlbeck
dat zij niet zo veel voelt voor
zijn suggestie SJJO-activiteiten
te laten sponsoren. „Sponsors
stellen eisen. En
wat betekent dat
voor bijvoor
beeld onze zo
merkampen?"
Kohlbeck:
„Sponsoring
moet bespreek
baar zijn. Waar
mee ik niet wil zeggen dat jullie
je maar beter aan Felix-katten-
brood kunnen uitleveren en de
kinderen de hele week 'miauw'
moeten laten roepen."
Over maar één punt in de dis
cussie bereiken Kohlbeck en de
SJJO overeenstemming: niet
één van de 'J's van 'SJJO' mag
aan de ander worden opgeof
ferd. „Jeugd-, tiener- en jonge
renwerk zijn onlosmakelijk met
elkaar verbonden. Ze vormen
het skelet van onze stichting,"
zegt Van den Broek. Kohlbeck:
„Geen goed jongerenwerk zon
der goed jeugdwerk. Dat is in
derdaad het uitgangspunt."
LEIDEN cedurefouten gemaakt.
DE FAMILIE ROEST SPONSORING VAN JEUGDWERK
hoeft nog niet te wanho- is niet hetzelfde als miauwende kin
pen. De afwijzing van hun deren in t-shirts van Felix laten rond-
subsidie-aanvraag is nog lopen, aldus welzijnswethouder
niet definitief. Er zijn pro- T.Kohlbeck.
UIEUWSLIJN
Tak moet snel worden gerepareerd
VASSENAAR Het dak van het gemeentekantoor in Wassenaar
noet worden gerepareerd. B en W willen dan ook 7,5 ton be-
sciikbaar stellen om het in slechte staat verkerende dak 'met
sped' op te knappen.
H-ngelsportvereniging vist naast net
WASENAAR De Wassenaarse hengelsportvereniging krijgt
geervergoeding van de gemeente voor het uitzetten van nieuw
karprbroed. Door het onderhoud van de Wassenaarse sloten
zijn vel eitjes van vissen verloren gegaan.
Poemeer blijft leeg
OEGSTGEEST Bezoekers van het buitenbad van het Oegst-
geesterzwemcomplex Poelmeer begint steeds meer tot een uit
sterven! ras te behoren. Van 9 mei tot 1 juli passeerden 4148 re-
creantei, 860 zwemmers namens verenigingen en 279 leerlin
gen vamlaatselijke scholen de hekken. De totaalstand bedraagt
derhalve5305 in drie maanden.
B en W villen het buitenbad vanwege het teruglopende aantal
bezoeker: sluiten.
Voor Mjf mille aan sieraden gestolen
VOORSCHOTEN Bij een insluiping in een woning aan de Jan
Willem Frisilaan in Voorschoten is begin deze week naar schat
ting voor 50)0 gulden aan sieraden gestolen. De inbraak werd
nu pas ontdikt.
Biermerk zet Leiderdorps fotomodel Jan Hogenboom in
Kans op subsidie
familie Roest
LEIDERDORP
De Leiderdorpse familie Roest
hoeft nog niet te wanhopen. De
afdeling rechtspraak van de
Raad van State leek gisteren te
hebben beslist dat de gemeente
Leiderdorp niet extra hoeft bij te
dragen aan de verbouwingskos-
ten van hun woning. Uit een
toelichting op de uitspraak
blijkt dat procedurefouten tot
misverstanden hebben geleid.
Het bezwaarschrift had inge
diend moeten worden bij de ge
meentelijke commissie beroep
en bezwaarschriften, zo laat een
woordvoerder van de Raad van
State weten.
LEIDERDORP CEES MENTINK
„Het is wel een wonderlijke we
reld waarin ik bij toeval verzeild
ben geraakt. De ene dag ben ik
accountant, een and?r moment
word ik als bankdirecteur ge
schminkt. Voor een Lchtvaart-
maatschappij moest ik in een
comfortabele Boeing 747 uren
lang wegdutten en voor een ho
telketen verorberde ik de meest
smakelijke schotels. Ik wilde
mijn hele leven al directeur
worden. Dat is niet gelukt. Nu
speel ik het voor de camera's."
Leiderdorper Jan Hogenboom,
een midden vijftiger, liet zich na
zijn afkeuring inschrijven bij
modellenbureau Moeder Anne.
-let bureau specialiseert zich in
"ypetjes': grote, kleine, dunne,
cikke, lange, korte mannen en
vouwen in iedere maat en leef-
tjd staan daar geregistreerd en
zjn ieder moment oproepbaar
on in advertentie-campagnes
te worden ingezet of te figure-
rei in films of tv-reclames.
Jai Hogenboom is volgens
de huidige reciameriormen
de ideale zakenman, een rusti
ge,uitgebalanceerde man, in de
kraht van zijn leven, voorzien
var net voldoende haar, met
eer.pijp endeesbril als vitale on-
derteuners van zijn uitstraling.
De Leiderdorper is tot en met
einc september op tv als 'mees-
terberbrouwer' te zien in een
60 siconden durende spot van
Orarieboombier. Daarna kun
nen bioscoopgangers hem in
een kngere reclamefilm van het
bierrrerk aan het werk zien.
Keumeester
„Deze televisiespot is vrij snel
gemaakt en uitgebracht," aldus
Jan Hogenboom. „Op 6 juni
werd de casting gedaan, enkele
dagen later waren de opnamen
en op 10 juli gingen de 60 se
conden voor het eerst de lucht
Voor deze miljoenen kostende
campagne liet de bierbrouwer
een complete crew van 22 man
uit Engeland overvliegen. Er
werd op maar liefst drie locaties
gefilmd: in een schitterend oud
pand in Breda, op een terras in
Heemskerk en voor de wuiven
de gerstvelden vloog men zelfs
naar Bordeaux. „Ik houd als
keurmeester het bier tegen het
licht, ik ruik eraan en keur het
dan goed," aldus de Leiderdor
per, volgens wie er zeer minu
tieus wordt gewerkt. „Er is aan
dacht voor het allerkleinste de
tail. Zo werden mijn nagels elke
paar uur gemanicuurd en
moest ik er op letten dat mijn
horloge steeds op kwart voor
één stond, net als de klok in het
laboratorium, waar de opna
men werden gemaakt."
Hogenboom blijft het een
„vreemde gewaarwording" vin
den om zichzelf in kleur op tv
terug te zien. Hij komt overi
gens uit het radio- en televisie
vak: „Precies 40 jaar geleden
plaatste ik in Leiden de allereer
ste antenne op het dak van de
Gouden Bal aan de Lange-
gracht, toen werden de eerste
proefuitzendingen in zwart-wit
gemaakt."
Bruikbaar
Een jaar of zes geleden stapte
Hogenboom binnen bij een
modellenbureau. Hij mocht niet
Ik zie dit niet als een vak. Er
staat weliswaar een vergoeding
tegenover, maar voor mij is dit
meer een leuke doorbreking
van de dagelijkse sleur. Ik heb
nu het idee dat ik nog wat doe."
Wie mocht denken dat de Lei
derdorper in een wereld vol
glamour en glitter terecht is ge
komen, heeft het mis: „Het
moeilijkste van het model zijn,
is het wachten. Als je dat niet
kunt opbrengen, begin er dan
niet aan," waarschuwt hij.
„Voor de bierspot ben ik wel
twintig uur aanwezig geweest.
Daarvan heb ik er negentien zit
ten wachten op mijn beurt."
Klein wereldje
Het modellenwereldje is maar
klein: „In die mallemolen rijden
zo'n 100 mensen mee. Je komt
elkaar steeds weer tegen. Ja, er
zijn karrevrachten twintigers
beschikbaar, maar in mijn leef
tijdsgroep is het aantal beperkt.
Ik begrijp dat best. Op die leef
tijd kijk je een beetje raar tegen
dat gedoe aan. Bovendien heeft
men doorgaans een goede baan
op die leeftijd of hoeft het alle
maal niet meer zo, omdat men
al met pensioen is."
Trends heeft Hogenboom wel
opgemerkt: „Er is een zekere
golfbeweging gaande. Dan is er
een periode van dertigers met
blond haar, dan groeit de be
langstelling voor veertigers met
donker haar. Mijn leeftijdsgroep
blijft lekker in de markt liggen."
De Leiderdorper doet niets bij
zonders om er goed te blijven
uitzien. „Het is een hobby,
maar ik leef niet buitensporig.
Ik kan nog jaren mee."
'The Queen of the Night'. Die naam maakte de cactus van de Voorhout-
se Aad Vlasveld de afgelopen week waar. De cactus produceerde elke
nacht gigantische bloemen. Hij kweekt al jaren exotische planten in een
kas in zijn tuin. Topper is zijn Queen of the Night. De grote witte bloe
men verspreiden 's avonds een zoete bedwelmende lucht.
foto hielco kuipers
Tegen de beslissing van de ge
meente om de gevraagde 57.000
gulden niet beschikbaar te stel
len was door de vertegenwoor
diger van de familie, de Stich
ting Leefbaar Leiderdorp, een
bezwaarschrift ingediend bij de
Raad van State. De Raad van
State heeft alle stukken terugge
stuurd naar de gemeente, die de
zaak eerst moet behandelen.
meer werken, maar wilde toch
graag iets om handen hebben.
„Ik had toen al eens in een ad
vertentie gestaan van een mo
dewinkel en mijn dochter zei:
pa, dat moet je gaan doen, dat
is een stressloze bezigheid,"
herinnert hij zich. „Ik werd be
oordeeld als bruikbaar materi
aal. Je bent dan geen Jan Ho
genboom meer, maar materiaal.
Ik heb inmidels aardig wat cam
pagnes gedaan. Voor Fokker,
KLM, Hilton en de Amro Bank.
Fotomodel Jan Hogenboom. Hij leeft niet buitensporig en kan nog ja
renlang mee. foto pr
Voormalig Zoeterwouds bedrijf vecht tegen 'vertrokken beeld chemie
M DEN RUN/ZOETERWOUDE
„Chemie is sensibel." Directeur E. Huisman
van het vroegere Zoeterwoudse bedrijf Vos
bv, nu in Alphen gevestigd, voelt goed de
teneur van de tijd aan. Hij beseft als geen
ander dat het werken met chemicaliën
wantrouwen oproept bij het publiek. „Elk
bedrijfsongeval krijgt een gigantische golf
van negatieve publiciteit. Chemie is een hot
item. Maar het is jammer genoeg een ver
trokken beeld. Er gebeuren hier ook hele
goede dingen."
Het lijkt een gevecht tegen de bierkaai.
Probeer als handelaar in onder meer de
grootste vergiften die de aarde kent maar
eens een lofuiting te ontvangen. „Vergelijk
het met een timmerfabriek," vult chemicus
A. Mevissen, hoofd afdeling techniek van
Vos, aan. „Een maand geleden hadden wij
hier dat ongeval met die vaten salpeterzuur.
Mensen van ons raakten daarbij lichtge
wond, maar na een kort bezoek aan het zie
kenhuis zijn ze goed hersteld. Ze werken
weer. Maar ik ken ook verhalen van mensen
die hun hand hebben verloren onder de
zaagmachine. Die kunnen dus nooit meer
werken. Ik lees daar nooit wal over, dat is
blijkbaar totaal niet interessant."
Huisman en Mevissen vertellen daarom
graag over de nieuwe loods bij Vos. Een
bouwwerk dat werkelijk aan de strengste
milieu-eisen voldoet. „Vos loopt daarmee
binnen Nederland en ook ver daarbuiten
voorop in de chemische handel. Daar zijn
wij trots op, maar daar mag Alphen ook
trots op zijn. Alphen is een van de eerste ge
meenten die zodanige voorwaarden heeft
opgelegd dat bodemverontreiniging vrijwel
is uitgesloten," zegt Huisman.
Onmisbaar
De directeur wijst op een ander aspect dat
zijns inziens volledig over het hoofd wordt
gezien. „Het grote publiek realiseert zich
niet welk belang de chemie in onze samen
leving inneemt. Chemie is onmisbaar. Alles
wat wij doen, drinken en eten, de kleding
die we dragen: het heeft met chemie te ma
ken. Vos is een toeleveringsbedrijf voor na
genoeg elke producerende industrie. We le
veren aan brouwerijen, pharmacie, textiel,
metaal, papier. Dan is het vervelend om ne
gatief in het nieuws te komen."
Vos kent een bewogen geschiedenis. Er
rust een smet op de naam van het handels
bedrijf. In Zoeterwoude begon de ellende.
Daar vestigde Vos zich in 1973 als tamelijk
groot bedrijf. Het raakte door de oliecrisis
echter spoedig in de malaise. Eind 1979
werd Vos noodgedwongen verkocht aan het
Duitse Helm AG, op dit moment de groot
ste handelaar in chemicaliën ter wereld.
Huisman trad in 1980 aan als de nieuwe
bewindsman. „Ik heb de filosofie van het
bedrijf veranderd. Niet meer dat verstokte
idee van 'als de stoelen maar bezet zijn'. Ik
zag mogelijkheden om te groeien, heb mijn
kennis van de markt gebruikt om dat voor
elkaar te krijgen. In tien jaar tijd is de omzet
gestegen van 8 naar 90 miljoen gulden en
het aantal werknemers van 13 naar 50. We
zijn ambitieus en werken hard. De groei
gaat nog verder."
In 1983 verhuisde Vos naar de Onderne
mingsweg in Alphen. „Zoeterwoude werd te
klein. Bovendien was de hinderwetvergun
ning te beperkt. In de strijd voor levensbe
houd moesten wij onze omzet vergroten en
winst maken." Het betekende dat Vos de
hinderwetvergunning regelmatig overtrad
en daardoor in conflict kwam met de ge
meente Zoeterwoude. „Ik kon weinig an
ders," zegt Huisman nu. „Het bedrijf moest
overleven. Het is nooit de bedoeling ge
weest het conflict te zoeken."
Vos betaalt nog altijd de tol voor de fouten
in Zoeterwoude. Na vertrek bleken grond
en water onder het bedrijfsterrein zwaar
verontreinigd. „Dat soort verontreinigingen
zijn niet willens en wetens gebeurd. Wc be
seften niet dat wij bezig waren de grond ne
gatief te beïnvloeden. Dat besef is er pas
sinds het begin van de jaren tachtig."
Niettemin draaide Vos op voor de sane
ring. „De grond is sinds een half jaar
schoon. Probleem is het grondwater, dat is
nog niet helemaal gezuiverd. Het gaat ech
ter nog om zulke minimaje hoeveelheden,
je kunt het nauwelijks nog verontreiniging
noemen. Maar we zijn verplicht om door te
gaan. Bn dat kost ons veel geld."
Voorzitter Bep van den Broek, jongerenwerkster Angela Peufflik en kinder- en tienerwerkster Joock Steenbak
kervan de SJJO komen na hun twistgesprek met wethouder Kohlbeck weer 'bovengronds'. „Van slapte is
geen sprake, we zijn de hele zomer lang open." foto jan holvast
de grootste vergiften die de aarde kent maar eens een lofuiting te ontvangen. 'Ex-Zoeterwoudenaar' Vos Co
foto ben de bruyn
Probe»r als handelaar in onder 1
krijgt ;e niet.
