Feiten Partners in de misdaad 'Dood iedereen die je tegenkomt' Zaterdag 27 juli 1991 Redactie: NJ ERDOGAN RONALD FRJSART (chef) ONNO HAVERMANS PATRICK VAN DEN H N PREENEN SJAAK SMAKMAN Vertalingen: MARGREET HESUNGA LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Vormgeving: EN MENINGEN Moorden om de heerschappij in Zuid-afrika te behouden Pretoria heeft deze week toegegeven geld te hebben gegeven aan de Zulu-be- weging van c/z/e/Buthelezi. Maar geld is niet de enige verbintenis tussen Inkatha en de Zuidafrikaanse staat. Hun samenwerking behelst ook moord, marteling en ontvoering. KAAPSTAD JOHN CARUN THE INDEPENDENT Chief Mangosuthu Buthelezi is regelmatig te gast op het Witte Huis en Downing Street 10. Toen de Britse minister van bui tenlandse zaken Douglas Hurd onlangs Zuid-Afrika bezocht, trok hij naar Natal om hem op te zoeken. Zuidafrikaanse mi nisters prijzen zijn 'christelijke beginselen'. Zuiafrikaanse blan ken tonen zich verheugd over zijn pleidooi voor een vrije markteconomie en een meer- partijendemocratie. Zij zien zijn Inkatha-beweging, die volgens hen door zes miljoen Zulu's wordt gesteund, als een gema tigd zwart tegenwicht tegen Nelson Mandela en het Afri kaans Nationaal Congres. Het ANC beschouwen zij als onbe trouwbaar, gewelddadig en communistisch. President F.W. de Klerk heeft Inkatha nooit bekritiseerd voor haar bijdrage het afgelopen jaar aan het geweld in de zwarte woonsteden. Binnenskamers heeft hij gezegd dat hij in Inkatha een 9IÊÊÊË: waardevolle politie- ke bondgenoot ziet. Volgens betrouwba- re bronnen is zijn Nasionale Partij van S; plan de eerste ver kiezingen van na de apartheid in te gaan in een coalitie met Inkatha. Die zal de Christen Democrati sche Alliantie gaan heten. De hoop van de Nationalisten is dat Inkatha voldoen de zwarte stemmers zal leveren om hun politieke doel te be reiken het behoud van de blanke poli tieke heerschappij in het 'nieuwe Zuid- Afrika'. De bekentenis van de Zuidafrikaanse regering de afgelo pen week dat Inka tha in het geheim geld heeft gekregen van de politie 'om de stabiliteit te be vorderen' kwam dan ook niet als een grote verrassing. Sinds het uitbreken in 1985 van de oor log tussen ANC en Inkatha in Natal, is er een duidelijke ver bintenis tussen de regering en Inkatha. Vorig jaar werd de oorlog verplaatst naar de woonsteden van Johannesburg en sindsdien zijn al 2000 mensen omge komen in wat de regering 'on derling zwart geweld' noemt. uit dat de nummer twee van de politiemacht aan het hoofd stond van een aanvalseskader dat het had voorzien op aan hangers van het ANC, de 'kame raden'. Volgens het attest moes ten alle politieagenten verplicht lid zijn van Inkatha. Bovendien „bestaat er een instruktie dat le den van Inkatha niet door de politie van KwaZulu worden ge arresteerd. Wanneer ie mand van Inkatha wordt gear resteerd, wordt er gebeld met Ulundi (de 'hoofdstad' van KwaZulu) en dan gaat er een in struktie uit voor de vrijlating van die persoon". Bendes Er zijn bewijzen dat deze in struktie in Natal naar de letter wordt gerespecteerd. In het woonoord KwaMashu in de buurt van Durban hebben velen een familielid verloren dood geschoten, neergestoken, dood getrapt of verbrand. In de Zuid afrikaanse media wordt Kwa Mashu afgeschilderd als een ge meenschap die wordt bestookt door bendes, gevangen tussen de 'AmaSinyora'-bende en de 'kameraden'. Volgens Roy Ainslie, die voor de Democratische Partij toezicht houdt op het geweld in het ge bied rond Durban, zijn er onge veer 150 klachten ingediend te gen de AmaSinyora-bende, die geheel uit Inkatha-leden be staat. Tientallen van hen wor- vertelde dat de enige keer dat leden van de bende waren gear resteerd, was toen zij politie agenten van KwaZulu ver moordden. „In het begin waren we geen lid van Inkatha, maar voor het gemak hebben we ons bij de beweging aangesloten. Dus kunnen we vechten en de politie vertellen dat we Inkatha verdedigen. Als we worden ge arresteerd, kunnen we onze kaarten laten zien om te bewij zen dat we lid zijn van Inkatha. Dan worden we vrijgelaten." Volgens Bheki biedt de politie van KwaZulu meer dan onthef fing van strafvervolging. Politie mannen deden buiten dienst tijd mee aan razzia's tegen ANC-aanhangers en twee oude re Inkatha-leden, Shozi en Tho mas Tshabalala, gaven hen ge- Ons onderzoek bracht niet al leen aan het licht dat de politie een oogje dichtknijpt voor wreedheden die door Inkatha in Natal worden begaan moor denaars van het ANC worden met een buitengewone snelheid gearresteerd maar we stuit ten ook op gelegenheden waar bij de politie deelnam aan de moorden. Een man genaamd Sipho Madlala, die zich de afge lopen twee maanden verborgen heeft gehouden, vertelde dat hij voor de militaire inlichtingen dienst in Natal heeft gewerkt, dat hij tijdelijk is overgeplaatst naar de veiligheidspolitie en dat hij in aanvalseskaders heeft Deze inwoner gende aanval van Inkhata-strijders. Rigide systeem Onderzoek door de BBC en de Britse krant The Independent heeft duidelijk bewijs opgele verd dat Inkatha en de veilig heidstroepen de moorden in Jo hannesburg opzettelijk hebben aangemoedigd. Het bewijs van hun collaboratie begint in Natal de machtsbasis van Inkatha. KwaZulu, de bonte schakering van stukken land die binnen Natal het thuisland van de Zulu's vormt, is een van de tien zwarte thuislanden die door de apartheid is gecreëerd. Finan- ciëel is het thuisland afhankelijk van Pretoria. Chief Buthelezi is de eerste minister en minister van politie. Zijn politieke basis is Inkatha, een culturele bewe ging van de Zulu's die een poli tieke partij is geworden en een reputatie aan het opbouwen is van een geduchte militaire macht. Want hoewel Chief But helezi voorstander is van een meer-partijendemocratie in Zuid-Afrika, wordt binnen KwaZulu een rigide een-partij systeem gehanteerd. Een politieman uit KwaZulu heeft vorig jaar in een beëdigde verklaring de beschuldiging ge- den beschuldigd van moord, verkrachting en diefstal. Slechts vijftien of zestien van hen zijn voorgeleid voor de rechtbank, aldus Ainslie. Solomon Madala, een inwoner van KwaMashu, vertelde dat AmaSinyora's op 1 juli vorig jaar zijn huis aanvie len toen een man, Mpanza ge naamd, voorbijkwam. „Zij haal den een geweer tevoorschijn en schoten een keer op hem. Toen trokken anderen hun kapmes sen en begonnen op hem in te hakken. Hij stierf." Tijdens de aanval werd de Zuidafrikaanse politie gealarmeerd en na een korte achtervolging arresteerde zij de aanvallers en overhandig de zij hen aan een politie van KwaZulu. Binnen twee dagen waren de aanvallers weer vrij, ondanks zes onafhankelijke ooggetuigenverslagen van de moord. Hoewel chief Buthelezi minister van politie is in KwaZulu, wordt de commissaris in Pretoria be noemd uit de rijen van de Zuid afrikaanse politie. De huidige commissaris is generaal Jac Buchner, voorheen hoofd van de veiligheidspolitie in Natal, van wiens diensten Buthelezi gretig gebruik maakt. Lid van Inkatha Bheki, een lid van AmaSinyora, oorden van Johannesburg, de politie in 13 procent en het ANC in 6 procent. Inwoners van de woonoorden van Johannesburg hielden vast aan hun beschuldiging dat In katha het geweld aanwakkert en grote aantallen krijgers per bus vanuit Nafal overbrengt. Inka tha en de politie dreven de spot met de beschuldigingen. Maar deze maand hebben twee jonge mannen op het platteland van Natal bevestigd dat ze kloppen. Zij zeiden dat ze door een Inka- thaleider naar Johannesburg waren gelokt met beloften over werk. Toen ze in Vosloorus aan kwamen, een woonoord ten zuidwesten van Johannesburg, kregen ze van Inkatha-hoofd- mannen speren, bijlen of gewe ren uitgereikt en werd hen op gedragen de plaatselijke bevol king aan te vallen. De Inkatha- hoofdmannen vertelden hen dat de inwoners allemaal ANC- leden waren. Zes busladingen gewapende en scanderende Zulu's trokken het woonoord binnen. De meeste inwoners vluchtten weg, maar de Zulu- bendes drongen de huizen bin nen, roofden en sloegen alles kapot, en vermoordden ieder een die ze konden vinden. Killing fields Het was het zelfde patroon van geweld waar tienduizenden in- van woonoorden getui- i zijn geweest. Vele hon derden stierven. In Na- tal toonde de politie zich niet bereid dolle Inkatha-aanhangers te arresteren. In tegen deel, er is overweldi gend bewijs van geval len waarin de politie de Zulu's in gepantserde voertuigen naar hun killing fields escorteer den en weer terug naar hun pension. Dit soort van willekeu rige en woeste aanval len was niet het enige soort van geweld dat in de woonoorden van Jo hannesburg viel waar te nemen. Er hebben ook professioneel uit gevoerde moorden plaatsgevonden, zoals de aanvallen op trein reizigers. Militaire des- kundigen zeggen dat de enige mensen die in staat zijn tot het uit voeren van deze klini sche slachtingen met AK-47-geweren, ge trainde soldaten zijn. In het afgelopen jaar zijn meer dan 60 men de woonoorden laat duidelijk zien hoe hij zal reageren op een vol- Vorig jaar juli werd deze moordmachine overgeplaatst naar het gebied rond Johannes burg, waar de eerste van talloze slachtingen 21 doden plaatsvond in het woonoord Se- bokeng. Vanaf dat moment werd het de volgende zes maan den een gruwelijke routine dat horden Inkatha-aanhangers met rode haarbanden door de gemeenschappen van Soweto en andere zwarte woonoorden raasden, vanuit hun bases in de pensions voor alleenstaande mannen, naar willekeur moor dend, brandstichtend en ro vend. Zwart tegen zwart Opnieuw noemde de regering dat 'geweld van zwart tegen zwart', een machtsstrijd waar aan ANC en Inkatha beiden even schuldig waren. De indruk moest worden gewekt dat dit de manier was waarop zwarten het politieke debat voerden. In een recente studie van het Gemeen schapsbureau voor Sociaal On- derzoek, een onafhankelijk aca demisch instituut, wordt gecon cludeerd dat in 66 procent van de gevallen Inkatha de agressor was bij het geweld in de woon- wond bij 23 van derge lijke aanvallen. Vorige week heeft The Independent (en ook deze krant) verslag ge daan van de getuigen verklaring van een voormalige legerser- geant, die vertelde dat leden van zijn regi ment dat viel onder de Speciale Eenheden \mson de operationele tak van de militaire inlichtin gendienst verschillende aan vallen hebben uitgevoerd op woonoorden. Daaronder was ook de slachting in een trein waarbij 26 mensen omkwamen en 137 gewond raakten. Hij ver telde hoe vanaf februari vorig jaar, toen De Klerk het ANC le galiseerde, zijn blanke meerde ren wekelijks politieke instruc ties aan het regiment gaven. Zij zeiden dat Inkatha hun bondge noot en Buthelezi hun vertrou wen waard was. Het ANC werd nog steeds gezien als de vijand. Doodseskader Deze week kwamen meer be wijzen boven tafel van bindin gen tussen de Zuidafrikaanse staat en de oorlog in Natal, toen Jacques van der Merwe, een voormalig lid van het Burgerlijk Samenwerkingsbureau (CCB), zich uitsprak. Van der Merwe vertelde dat hij in 1989 in een aanvalseskader deelnam aan de moord op vier mensen in Na mibië mee naar buiten ne men, noemde hij dat. Van der Merwe maakte eertijds deel uit van het CCB, het doodseskader van het Zuidafrikaanse leger, dat vorig jaar werd ontmaskerd en ontmanteld. Hij verliet het CCB vorig jaar, maar hij zei dat een kolonel hem had benaderd en hem 'werk' had aangeboden Een aanhanger in Natal. Hij sloeg het aanbod af, maar de kolonel heeft dat nog drie keer herhaald, de laatste keer een maand geleden. Wij hebben vastgesteld dat de kolonel voor de militaire inlich tingendienst werkt. Maar vol gens Van der Merwe reist hij ie dere week vanuit het leger hoofdkwartier in Pretoria naar Natal. Op de vraag wat voor soort werk hij in Natal kreeg aangeboden, antwoordde Van der Merwe: „Het gewone moorden." De Zuidafrikaanse regering heeft geschiedenis gemaakt in het steunen van de rivalen van haar vijanden. In Namibia had de Democratische Tumhalle Al liantie, de rivaal van Swapo, de voorkeur. De Zuidafrikaanse re gering hoopte via de DTA na de onafhankelijkheid haar greep op Namibia te behouden. In Mozambique hielp het Zuidafri kaanse leger Renamo, een bui tengewoon barbaarse rebellen beweging, met geld en opleidin gen. In Angola steunde het een andere beweging van onstande- lingen, Unita, en in Zimbabwe kon bisschop Abel Muzorewa rekenen op hulp. In elk land gold 'de vijand van mijn vijand is mijn vriend'. En in bijna alle gevallen heeft een daarmee ver gezeld gaande publiciteitscam pagne, die werd geleid door goedbetaalde, uiterst rechtse blanken, met succes de bood schap doorgegeven die de blan ken in Zuid-Afrika en hèt Wes ten blijkbaar wilden horen. Stuk gereedschap De vraag is of De Klerk zich er van bewust is dat de belangrijk ste functie van Inkatha in de af gelopen jaren die van een wreed en effectief stuk gereed schap is geweest in de handen van het apparaat voor de staats veiligheid. Volgens de president van de Rekenkamer moet hij hebben geweten van de betalin gen aan Inkatha, maar heeft hij ook de slachting in Johannes burg gesanctioneerd? Er is geen twijfel mogelijk dat de staatsvei ligheidsdienst die heeft georga niseerd ondanks de legalisa tie van het ANC en het 'tijdperk van vrede' voor het Nieuwe Zuid-Afrika waar De Klerk het in zijn historische toespraak van februari vorig jaar over had. Er is reden om te hopen dat De Klerk niet samenzweert met de ze nietsontziende elementen binnen de veiligheidstroepen die weigeren te geloven dat de oorlog tegen het ANC voorbij is. Elementen die het politieke doel van de regering het best gediend zien met terreur die er op is gericht het ANC te ver zwakken en die tot zowel de blanke als de zwarte hersener de mening willen laten door- te antwoorden op de enige ma nier die ze kennen met ge weld. Wanneer Inkatha r dringen dat een zwarte regering wordt afgebeeld als een politie- i Zuid-Afrika zelfmoord z zijn. De alliantie tussen Inkatha en de veiligheidstroepen kan poli tieke veranderingen ondermij nen. Hun gedeelde afschuw van het idee van een ANC-regering drijft ze ertoe op deze dreiging ke macht die zich kan meten met het ANC en de Nationale Partij van De Klerk, is dat zui ver, zoals een voormalige hoge militaire strateeg het uitlegt, omdat ze zich schietend een weg daarheen heeft gebaand. Zonder geweld, zo laten opinie- ïêmmÉÈïm foto afptrevor samson onderzoeken consequent zien, is Inkatha binnen de Zuidafri kaanse politiek een macht vab weinig betekenis. Spoedig kan de dag aanbreken dat chief But- heleèi door de blanke Zuidafri kanen en door westerse leiders wordt erkend als een keizer zonder kleren. Sipho is een van de zes miljoen Zulu's die de blanken in Zuid- Afrikade 'blinde aanhangers van Inkatha' noemen. Hij vocht in derdaad voor Inkatha. Sipho uit Natal hij wil zijn volledige niet geven beschrijft hoe hij door Inkatha werd gerecruteerd om aanhangers van het ANC in een woonoord bij Johannesburg aan te vallen. Samen met een paar andere jongemannen van het platte land werd Sipho naar Johannes burg gelokt door een plaatselij ke Inkatha-hoofdman die hen werk beloofde. Hij moest naar Nongona. Daar hadden ver schillende Inkatha-hoofdman- nen zes busladingen mannen verzameld voor de trip naar het noorden. Weer andere plaatselijke Inkha- taleiders vingen hen op in een pension in Vosloonis, een woonoord ten zuidwesten van Johannesburg. Tientallen inwo ners stierven afgelopen maan den in het gebied rond Vos loorus na aanvallen vanuit dit pension. Sipho vertelt wat daarbinnen gebeurde: „Er waren ongeveer vijf uitvoerende leden van de pensionraad, mannen van Inka tha. Zij gavén ons instructies over hoe we in het woonoord moesten vechten. De kinderen van het woonoord hadden ge dreigd dat ze de pensions in brand zouden steken, zeiden ze. Dus moesten wij in de aanval gaan om het pension te verde digen. Ze gaven ons wapens. Als je nieuw was, kreeg je een asse gaai een werpspies en een bijl of een kapmes. Maar dege nen die ze kenden, kregen ge- „Op een vrijdag vielen we aan. 'Dood iedereen die je tegen komt', was de opdracht. We hadden geen keus. Als we wei gerden, vielen ze ons aan. Of ze zeiden dat samenzweerden met de mensen in het woonoord." De Inkathaleiders brachten ie dereen in het woonoord in ver band met het ANC en zeiden dat het gelegitimeerde doelwit ten waren. „We gingen erheen als een groep, traditionele Zulu- liedjes zingend. Verschillende woonoord-bewoners vluchtten. We zijn uitzinnig tekeer gegaan. We doodden iedeen die we te genkwamen. In de huizen van gevluchte mensen vernielden we de ramen en stalen televisies of andere spullen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 2