Sport Onno Guinau toont zijn nieuwe 'lijn' 'Oude nest' inspireert Weyermans Roomburg schatert om tenniskomiek Mark Koevermans op de weg terug telecom Nelleke Weyermans is weer te rug op haar vertrouwde Leidse - Roomburg- grond. In een be hoorlijk duel liet ze Mirjam Sie- merink in de eerste ronde van de Open Leidse achter zich: 6-2 4-66-3. Weyermans begon ooit haar tenniscarrière bij de organise rende vereniging Roomburg. Toen ze eenmaal te sterk werd voor de club stapte ze over naar de Munnik, die ze even later weer verruilde voor een vereni ging in Amsterdam waar ze stu deerde. Vandaar dat we weinig van haar kunnen laat zien in het district Leiden. Op Roomburg wil ze echter nog wel ieder jaar terugkeren om te participeren aan de Open Leidse. Mirjam Siemerink was haar tegen standster in de eerste ronde in B en Weyermans liet even zien dat ze nog bestond. Van de Rijnsburgse is het verhaal in middels wel bekend dat ze haar spel aan het veranderen is, zo dat ze nog niet echt tot behoor lijk presteren toe komt. Niette min was er al vaker een vlakke backhand te zien in het spel van Siemerink, die toch af meer durft dan tevoren. Weyermans echter speelde zoals ze altijd speelt, risicovol en zeer gedurfd, en had toch behoorlijke moeite met de Unicumse. Nadat ze de eerste set in haar voordeel be slist had haperde ze toch even, zodai Siemerink eenvoudig in de wedstrijd terug kon komen. De tweede set werd een prooi voor Siemerink zonder dat ze er veel voor moest doen. Weyer mans werd moe en wilde liever dat de wedstrijd zo snel moge lijk afgelopen was. Toch moest ze nog een set door ploeteren en aan een vrij vroege break bleek ze genoeg te hebben om de partij naar zich toe te trek ken. Saskia Paauw leverde een knappe prestatie door Nathalie van Romondt aan de kant te zetten. De eerste set moest ze nog wel aan haar kleine tegen standster laten, daarna liet de districtskampioene haar ware gezicht zien. Met 6-0 6-2 in de laatste twee sets stapte ze met een lekker gevoel de baan af. Haar zuster Jacqueline verging het minder florisant. Tegen Claudia Reimering had ze niet veel in te brengen. Misschien beleefde de Leiderdorpse wel de naweeën van het badgasten- toernooi in Egmond aan Zee. Met 6-3 6-2 werd ze wegge speeld, terwijl de andere Eg- mondgangers wel tot een be hoorlijke prestatie kwamen. Eric Bolten klopte namelijk de broer van Van Romondt en ook Taco Stoppels kwam tot winst. Voorafgaande aan zijn A-kwa- lificatie wedstrijd tegen Martijn Krans moest Onno Guinau nog zijn eerste ronde in B afwerken. Wimpe Thomas bleek daarin de meerdere van de Alphenaar. Guinau speelde ontspannen en pakte de eerste reeks dan ook via een tie-break, daarna kon Thomas toch terug komen. Guinau had daarbij de pech dat hij in de derde set op 3-2 achter zijn laatste racket stuk sloeg, zo dat hij noodgedwongen een an dere moest lenen. Wimpe profi teerde dankbaar en toen Guinau met zijn eigen racket, die inmiddels gemaakt v door kon spelen had hij al matchpoint tegen. Volkomen ontregeld verloor hij dus de be slissende reeks .met 6-2. Bub van der Zee had er weer e zin in. Op eigen grond had hij al de eerste ronde gewonnen. Gisteravond kwam de dis trictskampioen van 1984 op voor zijn volgende partij tegen Marcel van Rijn. 'Ouwe jongens krentenbrood' dus eigenlijk vol gens de 35-jarige Van der Zee. Van Rijn, inmiddels ook ach terin de twintig, vond het wel best en speelde een aardige par tij. De Nieuw-Venneper won eerste reeks na een tie break maar stond machteloos in tweede, die Van der Zee met maar liefst 6-0 binnen haalde. Een stukje show dus in de late avonduren, want alle slagen de Roomburger zijn op techniek gespeeld zonder echt te 'v ken'. Dat Van Rijn uiteindelijk toch de winst pakte was van minder zorg, omdat het publiek zich behoorlijk vermaakt had. Wie op de tennisbaan over de schreef gaat, krijgt een waarschuwing. Bij een tweede overtreding volgt een strafpunt. En bij de derde keer kan de speler zijn of haar bie zen pakken. Er is echter een uitzondering op die regel en die heet Marco van Teeffe- len. Deze man is namelijk volledig erkend als zijnde 'prettig gestoord' en mag om die reden vrijwel alle regels aan zijn laars lap pen. Gisteren trad deze grootste komiek van het nationale circuit op bij Roomburg in de kwalificaties van het A-toemooi. Volgens sommige tennissers is hij 'vol slagen maf, volgens anderen 'een absolute dwaas'. Eén ding staat vast: Marco van Teeffelen is leip. Noem zijn naam op wille keurig welk tennispark in Nederland en de 'insiders' schieten spontaan in de lach. Zoals gisteren tijdens de eerste dag van de Open Leidse. Formeel gezien kan het allemaal niet wat deze 23-jarige malloot uit Gelderland doet op de baan. Als hoofdscheidsrechter Luc van Wijk op zijn strepen had gestaan, was deze 'rare pief gisteren al na drie ga mes van het gravel gehaald. Want alles wat de tennisgoden hebben verboden, dat doet Van Teeffelen. Hij smijt met zijn racket en krachttermen alsof het niks kost. En hij kan geen seconde zijn mond dicht hou den. Zijn partijen vormen één lange confé- Hij kletst zichzelf, zijn tegenstander en het publiek de oren van het hoofd. Giste ren gleed hij telkens weg op de banen van Roomburg, waar overigens niet alleen Van Teeffelen over klaagde. Toen het hem voor de tiende keer overkwam, smeet hij zijn racket naar dé plaats des onheils en riep: "Juist, daér gleed jij uit, eikel!" Na enkele nieuwe valpartijen bleef de Gelderlander bij het halen van een diepe bal wel op de been, maar deze keer strui kelde hij over een veegnet. "Nee hè! Glijd ik een keer niet weg, ligt er zo'n klere-ding. Sodemieter toch op, man" Vervolgens schopte hij het veegnet een meter de lucht in en zegt: "Dit is geen tennissen meer Rick (zijn tegenstander Rick Blom, red.) We kappen ermee." Waarna hij toch maar weer gaat serveren. Tijdens het opgooien van de bal roept hij: "Mooie bal trouwens Ricky". En als zijn service uit gaat: "Hou je kop nou eens tegen je tegenstander, man." En zo gaat het maar door. Tijdens een rally praat en kreunt hij soms gewoon door om even in te houden als hij slaat. En als hij twijfelt over een bal in of uit aan de overkant, zegt hij: "Wacht, ik kom effe kij ken bij je." Om daarna over het net te springen en een lang tweegesprek op te zetten. "Uit? Nou nou, lijntje dan mis schien. Een letje of zo? Nee? Okay, we gaan verder. Hoeveel stond het nou? Okay, daar gaat-ie weer." Het is een genot om te zien en te horen. Totdat hij voor de - volgens hem zelf - 'de 173ste keer' uitglijdt op de gemalen bak steen. Hij ligt tegen de netband, pakt zijn racket en smijt het aan de overkant tegen het hek waar het tussen de reclamezeilen blijft hangen. Knap gedaan, maar niet echt geoorloofd. Absoluut verboden zelfs. Hoofdscheidsrechter Luc van Wijk heeft het tot dan toe allemaal oogluikend toege staan en banjert naar hét hek. "Luister, ik larschuwing. maar ik vind et iets minder kan." Als door een adder gebeten reageeert Van Teeffelen. "Oei, ja natuurlijk. Sorry, sorry, sorry." Van Wijk voelde het optreden van de speler uit Apeldoorn haarfijn aan. "Maar misschien ben ik te soepel", aldus de scheidsrechter. "Want volgens de regels kan het allemaal niet, maar ja. Je moet het een beetje aanvoelen. Die jongen is al der tig keer uitgegleden, daar word je op den duur gek van. Dan begrijp ik zoiets wel. Jimmy Connors maakte ook vaak dat be kende gebaar met zijn middelvinger naar de scheidsrechter. Maar hij deed dat ach ter zijn racket en dan leek het net alsof hij met die vinger zijn snaren op zijn plaats duwde. Dus de umpire deed niets." Zo subtiel als Connors deed Van Teeffelen het niet, maar in zekere zin is hij de 'Jimbo' van het Nederlandse tenniscircuit. En die worden een beetje extra be schermd. "De regels kun je ruim interpre teren. Ik vind dat het niet aanstootgevend moet zijn, want dan grijp ik in. Deze jon gen is toch eigenlijk vooral erg komisch. Hij weet niet eens wat hij doet en zegt, zo gaat hij op in de wedstrijd," zegt Van Wijk. Er is in tennis een Lettercode voor Ge dragsovertredingen. Dat gaat van A tot en met I. Van 'hoorbaar uiten van onbehoor lijke taal' en 'fysieke mishandeling' tot 'ob scene gebaren maken' en ongeoorloofd gebruik van racket'. De grenzen zijn moei lijk aan te geven. Maar Marco van Teeffe len weet in zijn achterste wel waar ze lig gen. "Ach. praatte ik zo veel? Ik vond me zelf wel rustig vandaag, het ging ook zo lekker, al verloor ik dan. Maar ze hebben nooit moeite met me. Ze weten toch hoe ik ben?" Inderdaad, prettig gestoord. Nederlaag voor Jan Siemerink HILVERSUM ERIC DE BIE GPD-VERSLAGGEVER Van Mark Koevermans is be kend dat hij slecht tegen zijn verlies kan. Doodziek is hij soms van een nederlaag. De af gelopen maanden moet de 23- jarige tennisser zich net zo zwak en misselijk hebben gevoeld als de gemiddelde Nederlandse wielrenner in deze Tour de France. De Rotterdammer won sinds de open Franse kam pioenschappen maar één potje; in Genua tegen de Argentijn Gabriël Markus. Gisteren vijzel de hij op het Melkhuisje zijn zelfvertrouwen eindelijk weer een beetje op. En dat nog wel tegen zijn maatje Paul Haar huis: 7-6 (7-4), 6-2. Jan Sieme rink verloor in twee sets van de Argentijn Davin. Met een oerkreet en een ge balde vuist begroette Koever mans de overwinning in de eer ste ronde van de open Neder landse kampioenschappen. „Eindelijk", galmde het door de anders zo rustige Hilversumse villawijk. „Deze zege kan ik goed gebruiken. De laatste tijd ging het inderdaad niet best. Sinds Parijs ben ik er niet meer met mijn hoofd bij. Hoe dat komt, is niet zo belangrijk. Ik vertel er ook liever niet veel over. Feit was dat ik moeite had me op het tennis te concentre ren. Mijn motivatie was verdwe- In Hilversum lijkt de huidige nummer vijftig van de wereld immers de goede slag weer te hebben gevonden. „Zondag trainde ik voor het eerst sinds zeven weken weer met Frits Don en het ging opeens lekker", aldus Koevermans, die zijn coach vanwege vakantie en ziekte al die tijd moest missen. „Het is geen verwijt aan Frits, maar juist in de voor mij be langrijkste periode van het sei zoen kon ik geen beroep op hem doen. Het is duidelijk dat ik iemand nodig heb om me te motiveren. Ik heb daar zelf moeite mee. Ik weet dat dat zwak is. Ik kan om die reden ook vreselijk boos op mezelf worden. Maar het is erg moeilijk om positief te blijven als je steeds verliest". Van al die tegenslagen leerde Koevermans in elk geval dat zijn voorbereiding anders moet. „Ik moet nog eerder het gravel op." Koevermans moet het zich tij dens zijn partij tegen Haarhuis nog eens hebben gerealiseerd. Hij speelde agressief en vooral zijn forehand liep eindelijk weer begin - Haarhuis kwam in de eerste set met 4-1 voor - kon de Eindhovenaar weinig uitrichten tegen de verrijzenis van tennis- vriend. In tegenstelling tot Koe vermans had de aanwezigheid van Don weinig invloed op de andere protégé van de Wate- ringse tennisschoolhouder. Jan Siemerink verloor in twee sets van de Argentijn Franco Davin: 4-6,3-6. PTT Telecom verkooppunten: Primafoons: Alphen a/d Rijn, Amsterdam, Beverwijk, Haarlem, Leiden, Hoorn, Zaandam; Verkoopadviescentra: World Trade Center, Strawinskylaan 271, Amsterdam; Harmenjansweg 36. Haarlem; Service Center: Zekeringstraat 42, Amsterdam. Ook te koop bij: Metzelaar Techniek B.V., Prins Bernhardlaan 2, Haarlem; Het Motorhuis B.V.. Vondellaan 80, Leiden; Compier Purmerend B.V., Voltastraat 15, Purmerend; alle BMW en Volvo dealers. Dinsdag 23 juli 1991 Redactie: 071-161400 HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER GUS VAN OOSTEN WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN Eindredactie: HENK HOUTMAN Vormgeving: RON VAN HAASTREGT LEIDEN ROB VAN DER ZANDEN Onno Guinau is tien kilo afge vallen en wenst niet meer te worden aangesproken met 'Al- phense kolos'. Op Roomburg presenteerde de niettemin nog steeds rijzige tennisser gisteren zijn nieuwe 'lijn'. Die mocht er best zijn. De reus gaat nog steeds niet dansend over het gravel, maar de manier waarop hij Martijn Krans uit het kwalifi catietoernooi zette, was indruk wekkend. Guinau kan veel. En soms kan hij ook ■mm helemaal niks. Dat heeft hij zelf allemaal goed in de gaten. Hij speelt dan alles-of- niets-tennis. Dan gaan de ballen het hek in óf ze zijn in. En in het laatste geval ook on houdbaar. Dat was gisteren vooral het geval op het centre- court van Roomburg in de aan trekkelijke partij tegen Krans. Krans is qua speelstijl zowat de tegenpool van de lange Alphe naar. De Leidenaar is een dege lijke speler die vrijwel steeds kan vertrouwen op zijn basisar senaal en zich niet bezondigt aan gekke 'avonturen op de baan. Guinau trok er gisteren wél op uit en nam risico's. Hij werd er voor beloond. "Tegen Mar tijn win ik zelden. Ik wist dat ik er gewoon voor moest gaan tij dens de rallies. Dat is gelukt. Ik geloof dat ik lekker heb ge speeld. Al had het niet op een derde set moeten uitdraaien, want ik zat er doorheen", aldus de gelukkige speler van Tean. Guinau is nooit een superat leet geweest, zoals Krans dat wel is, en de niet van lenigheid en uithoudingsvermogen over lopende 'beer' was er in een derde ronde onherroepelijk af gegaan. Bovendien had de win naar nog last van een lichte bronchitus. Gelukkig voor Guinau maakte hij het zelf op Geen slechte openingsdag voor Leidse tennissers tijd af. Na de eerste set met 7-6 (7-4) te hebben gewonnen brak hij op 5-4 door de service van de Unicummer heen. De toeschouwers wisten de 'Leidse' avondpartij in het voor al door 'buitenlanders' bezette toernooi te waarderen. Vooraf was Krans favoriet en in de middaguren verzuchtte Guinau na een partijtje in B dat hij 's avonds niet opnieuw zo diep wilde gaan. Maar hij bleek nog genoeg brandstof te hebben voor een stuntje. En behalve energie had hij ook voldoende creativiteit en zelfvertrouwen. Met de gevreesde backhand rechtdoor wist hij Krans vaak te passeren. Soms wilde hij het te mooi doen en had een cross passing in het hoofd, die mis lukte. Maar tekenend voor zijn discipline was dat hij zichzelf snel tot de orde riep. "Onno, dit kan niet. Ja, het kan wel, maar jij kan het niet." Het was overigens bepaald geen slechte openingsdag van de Open Leidse voor de Leidse inbreng in het kwalificatietoer nooi. Alleen Angelina Rammers, Saskia Paauw en Krans konden hun hoop op het hoofdtoernooi reeds vroegtijdig laten varen. Bionda Zon- derop won gemakke- lijk van Inge Slangen (6-1, 6-3) en Cindy Berkhout was ook re delijk snel klaar met Willemien Schutrops. Twee keer 6-3. Bij de mannen kwam Erik Bakker een ronde verder. Hij mag vandaag met Kees Jan Schuilenburg (winst op Maar ten de Bruyne 6-3, 6-0) uit gaan maken wie naar het hoofdsche ma gaat. Daar zal dus naast Marco van Trigt (wild card) en Michael van den Berg in elk nog een deelnemer uit de Leidse re gio bij komen. Arjen van de Zande komt trouwens met een wild card op zak zijn titel verde digen vanaf morgen, als het hoofdtoernooi begint. Cindy Berkhout: snel klaar mer Willemien Schutrops. De Pocketline communiceert op de meest onverwachte plekken. De zaktelefoon is er voor mobiele mensen die toch moeten kunnen bellen en gebeld worden. De boer in het land. De bouwer op het werk. De manager met een agenda vol af spraken buiten de deur. Zij kiezen voor de Poe line van PTT Telecom: verbazend licht en uiterst makkelijk in het gebruik. Met de Pocketline op zak belt u vanuit Nederland gewoon met elk nummer, waar ook ter wereld en vice versa! Al vanaf excl. BTW. Daarvoor heeft u de robuuste Pocket line 5000 met een haarscherp LED dis play en vele functies: nummerherhaling, gespreksindicator, Voor efficiënt en veilig handsfree telefoneren in de auto levert PTT Telecom een speciale inbouwset: de Pocketline car-kit. Met de Pocketline® steek je de hele wereld in je zak. bewijst zich ook in uw vrije tijd. Pocketline is vlakbij, ook met service. Vraag nadere informatie bij een van onderstaande adressen of bij een van de 700 andere verkooppunten. Ook onze 17 Service Centers staan altijd voor u klaar.Voor adres- 106-0403 sen en documentatie belt u V,,,,,,,/ gratis 06-0403 of u faxt gratis 06-0433. elektronisch slot tegen misbruik, enz. De hier afgebeelde Pocketline 8100 heeft nog meer func ties, met één toetsaanslag op te roepen. Ook in de auto. Met de Pocketline bent u aangesloten cp het auto telefoonnet. Logisch dat u hem dus ook in de auto zult willen gebruiken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 16