Sport Indurain heeft veel te vrezen Lansink pakt op EK bronzen plak Volleyballers dromen van Milaan Pannekoeken voor 'slappe' Theunisse Maandag 22 juli 1991 Redactie: 071-161400 HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB N OOSTEN WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN Eindredactie: ROB VAN DER ZANDEN Vormgeving: RON VAN HAASTREGT NIEUWSLIJN Ajax praat nog even verder De onderhandelingen tussen Ajax en Barcelona over de transfer van Richard Witschge zullen nog enkele dagen voortduren. Dat althans is de verwachting van Arie van Eijden, directeur van de Amsterdamse club. Algemeen wordt aangenomen dat Ajax en Barcelona deze week overeenstemming zullen bereiken. „Maar op dit moment", aldus Van Eijden, „zijn we beslist nog niet zo ver. Er zal zeker verder moeten worden gepraat. In Spanje is blijkbaar de suggestie gewekt dat het al rond is, maar daarvan is op dit moment geen sprake. Het is ook geen zaak van vandaag of morgen, het zal waarschijnlijk iets langer duren." Als de clubs het eens zijn over het transferbedrag, gaat Witschge met zaakwaarnemer Rob Jansen (WCS) over zijn persoonlijke eisen praten. Zowel Jansen als Witschge hebben al laten weten in dat opzicht geen problemen te verwachten. Hitte spelbreker atletiekwedstrijden De dertiende wedstrijd in het Grand Prix-circuit van de atletiek leed afgelopen weekeinde in New York ernstig onder de hoge temperatuur. In de Amerikaaanse metropool wees de thermo meter 36 graden Celsius. Lewis won de 100 meter gemakkelijk in 10,02 seconden. De oud-wereldrecordhouder werd tijdens de ra ce gesteund door een toelaatbare rugwind. Door het afzeggen wegens een lichte blessure van Leroy Burrell, die vijf weken gele den bij de Amerikaanse titelstrijd in het Downing-stadion in New York, het wereldrecord op de 100 meter terugbracht tot 9,90 seconden, had Lewis nauwelijks concurrentie. De meervou dige Olympische kampioen was na afloop uiterst tevreden. „U heeft de oude Carl Lewis weer gezien en misschien zelfs een be tere." Sandra Farmer-Patrick, lopend in een rood chiffon-rokje, moest aanvankelijk de Amerikaanse kampioene Kim Batten voor zich dulden maar kwam in het laatste kwart van de 400 meter horden sterk naar voren. Patrick-Farmer won in 53,77, slechts 0,23 seconden boven haar beste wereldseizoenprestatie secon den. Zij behaalde daarmee haar vijfde Grand Prix overwinning waardoor zij nu op een totaal van 45 punten staat. Eerste grote titel voor Baker-Finch lan Baker-Finch heeft de eerste grote titel in zijn golfloopbaan binnen. De lange Australiër veroverde gisteren dankzij een uit stekende slotronde van 66 het Open Brits kampioenschap op de winderige baan in Southport. Baker-Finch (30) eindigde op een totaal van 272, acht onder par. „Hiervan heb ik jaren gedroomd", glunderde hij. „Dit is mijn definitieve doorbraak." Landgenoot Mike Harwood werd tweede met een score van 274. De Amerikanen Mark O'Meara, met Baker-Finch zaterdag koploper na drie ronden, en Fre<i Couples legden beslag op de derde plaats met een eindtotaal van 275. Titelverdediger Nick Faldo kwam niet verder dan de zestiende plaats met 281 slagen. Zeven jaar geleden had Baker-Finch op de baan in St. Andrews de titel al voor het grijpen. Met een dramatische slotronde van 79 verspeelde de zege. Ook vorig jaar kon Baker-Finch zijn lei dende positie na drie dagen niet vasthouden en zakte naar de Wereldbeker waterpoloërs VS Wereld- en Olympisch waterpolokampioen Joegoslavië is als houder van de wereldbeker onttroond door de Verenigde Staten. Bij het toernooi in Barcelona wonnen de Amerikanen in de fina le na verlenging met 7-6 (1-1,0-1,1-2,3-1,1-1,1-0). Spanje ze gevierde in de strijd om de derde plaats eveneens na verlenging met 11-10 over Hongarije (2-1 2-3 2-2 3-3 0-0 2-1). In de halve finales won de Verenigde Staten met 6-5 van Spanje en Joegoslavië met eveneens 6-5 van Hongarije. Succesvol toernooi ruiters LA BAULE PAUL BERKHOUT GPD-VERSLAGGEVER In de vrije val der favorieten en de opmars der kansarmen hield Jos Lansink gistermiddag het hoofd koel in heet La Baule. Met zijn bronzen medaille bij het Europees kampioenschap voor springruiters bezorgde hij het 'super'-tevreden Nederland se kamp (drie man bij de top- acht) op de valreep toch nog een prijs, achter kampioen Na vet. Voor Lansink zelf was het een herhaling van Rotterdam '89. „Maar deze medaille is daardoor niet minder waard. Ik heb hem niet aan de fouten van anderen te danken, maar aan die laatste nul-ronde van mij zelf'. Tot de sensaties van La Baule behoorde Lansinks brons niet, al dreigde hij even bot te van gen. Op de slotdag rekenden ve len op een opmars van de num mer zes. „Als het hoog wordt, heb ik een goede kans", zei hij vooraf. Het werd hoog en moei lijk, zo zeer dat het voor het schier onverslaanbare duo John Whitaker en Milton te ver ging. Het wonderpaard was zichzelf niet en de ruiter voelde, nat van het zweet, de balken vallen. „Misschien te hard gereden in de jacht, misschien ademha lingsproblemen door de warm te, ik weet het niet", zei John, meer down dan ooit. Franke Sloothaak, eens Fries, sinds 1979 Duitser, schoof door naar zilver, zijn eerste individu ele medaille. Lansink bleef een fractie (tweehonderste seconde) achter hem. „Er had nog meer dan brons ingezeten", oordeel de de ruiter uit Rossum. „Je weet hoe snel balken vallen, maar mijn paard Egano sprong goed. Alleen die drie rare foutjes zaten mij danig in de weg. Ik heb daar geen verklaring voor. Leider bang voor Alpe d'Huez Het Zuidftanse stadje Albi, waar ooit Daan de Groot (1955) en Gerrie Knetemann (1975) zich laafden aan de geneugten des Tourlevens, is gistermorgen al vroeg uit gelopen. Massaal en reikhalzend. De menigte verdringt zich in de nauwe straatjes en op het knusse marktpleintje om een glimp te kunnen opvangen van wielrenners, die de laatste voorbereidingen treffen voor hun zestiende werkdag in La Grande Bouclé. ALES DICK HEUVELMAN GPD-VERSLAGGEVER Een dicht wolkendek zorgt er voor dat de temperatuur niet meteen als een raket omhoog schiet, wat in de Midi schering en inslag is. Op het podium krijgt de locale ex-vedette Jac ques Esclassan uit handen van Tourdirecteur Jean-Marie Leb- lanc de 'medaille de la recon naissance', een eerbetoon als dank voor de bewezen diensten in dit wielercircus. Esclassan was in de jaren zeventig een be genadigd sprinter. Even voor hem is Miguel Indurain een hartelijk applaus ten deel geval len. Het Franse publiek mag hem wel, die vriendelijk, wat te ruggetrokken lachende Bask in z'n gele trui. Als Indurain, traag pedde lend, op weg gaat naar de ploegleidersauto huppelt een breed scala mediavertegen woordigers achter hem. Came ra's, microfoon, memorecorders en (ouderwetse) notitieblokjes staan op scherp. Veel te vertel len heeft de Spanjaard echter niet. Indurain is verre van een prater, weet een in Spanje wer kende Belgische journalist. „Zelfs in een tijd van inquisitie zal hij nooit op een verkeerd woord betrapt kunnen wor den", weten zij die Indurain denken te kennen. Miguel Indurain, tien dagen geleden 28 jaar geworden, staat model voor bescheidenheid, vriendelijkheid en behulpzaam heid. Van koude drukte moet-ie niets hebben, maar in de Tour moet je wel eens wat voor lief nemen. Zo ook al het gespecu leer over zijn kansen om met het maillot jaune ongeschon den Parijs te halen. Indurain: „Van mij zul je niet horen dat ik ga winnen, wel dat ik kan win nen. Dat is een heel verschil". Broeikas In de broeikas van de Midi kon den de kleppers van de Ronde recupereren (jargon voor her stellen) van de loodzware, in drukwekkende Pyreneeën-rit van Jaca naar Val Louron. De Italianen van het Ariostea-team profiteerden met Bruno Cenghialta - zaterdag winnaar in Castres - en Moreno Argentin (gisteren primus inter pares in Alès) optimaal van de wapen stilstand der Grote Jongens. Aan strijd hadden zij geen enkele behoefte. Alleen aan water, veel, nee heel veel water. Want de dorst heeft twee dagen lang on barmhartig toegeslagen in het peloton. Het beperken van vochtverlies was de voornaam ste zorg tussen Saint Gaudens en Alès. Indurain keek niette min tevreden op deze snikhete tweedaagse terug: „De koers verliep tamelijk rustig en wij hadden met onze ploeg alles onder controle. Ik ben klaar voor de komende dagen". Die laatste zin maakte duide- Miguel Indurain kan nog lachen met Maurizio Fondriest (links) en Gilbert Dudos Lasalle (rechts), i mende dagen zo luidt de verwachting. lijk dat in de achterhoofden de heren vedetten de slag Alpen, woensdag is Te beginnen de top die het t dinsdag en spookte, de klassieker Alpe d'Huez, in z'n geheel wordt geregi- door streerd. Deel speelt zich af tussen Bourg d'Oi- sans en Morzine, met een ve nijn van drie bergreuzen in de staart. De 'Col Hollandaise', zoals de Fransen Alpe d'Huez noemen, wordt een beetje ge vreesd door Indurain. „De aan loop er naar toe is niet zwaar. Maar aan de voet van Alp d'Huez zal de zaak zeker gaan exploderen en ik ben iemand die het bergopwaarts van regel maat moet hebben. Aan de an dere kant, de conditie is mo menteel optimaal, dus heb ik er alle vertrouwen in". Vuurproef Dat Indurain de komende da gen aan een pittige vuurproef zal worden onderworpen, ligt voor de hand. Zijn belagers hebben zich nog niet allemaal bij zijn leidersrol neergelegd. Zelfs Greg LeMond niet. De Amerikaan, die in Val Louron tot gort werd gefietst en nu wordt gehinderd door opge zwollen voeten, hoopt - eigen lijk tegen beter weten in - op een krachtig herstel. LeMond: „Ik ben pas op de Champs Ely- sées verslagen. Eerder niet. Ik zal zeker nog wat gaan probe ren, tenminste als mijn fysieke toestand dat toelaat. Nee, de Tour is nog niet gedaan". In het scenario van LeMond krijgt Indurain nog heel wat voor zijn kiezen. LeMond: „Ik ga er vanuit dat Mottet als num mer twee van het klassement ook nog wat gaat ondernemen, dat Bugno niet tevreden is met zijn derde plaats, dat Chiap- pucci ook meer wil en van Fig- non verwacht ik ook nog wel wat. Het is de vraag hoe Indu rain zich onder die druk staan de houdt. In deze Tour wordt verschrikkelijk aggressief ge koerst en het is voor een man ondoenlijk het hele peloton te controleren. Dat heeft mij ook opgebroken. Het was bij het ne- A1 met al vind ik het vooral jam mer voor Raymakers. Hij had geen fout verdiend en ik had hem mijn medaille graag ge gund". Ook Jan Tops beklaagde zich naderhand over de 'pech- duivel'. Navet Er was echter maar één man en paard waar niemand aan de Franse kust omheen kon en wil-, de. Eric Navet, toch hij, sloeg genadeloos toe en vernederde opnieuw de concurrentie. Net als tijdens het wereldkampioen schap, vorig jaar. Hij belandde na het eerste onderdeel op plaats 24. Als enige dubbel-fout- loze op vrijdag schoof hij door naar de derde plek en ook giste ren stond er geen maat op de kwaliteit van ruiter en paard, de kostbare dekhengst Quito de Baussy. Het Franse publiek was uit zinnig. En gezien de glanzende prestatie was die reactie terecht. Maar voor de paardesport is het jammer dat de ruiter zich alleen op de grote kampioenschappen van zijn beste kant laat zien. Want verder presteerde Navet weinig na zijn wereldtitel. „Ik heb zelfs zo weinig gereden, dat mijn paard te fris aan de start kwam", aldus de 32-jarige Nor- mandiër. „Door zijn vrolijke bokkesprongen op de eerste dag was ik bijna kansloos. Maar ik hield het vertrouwen". Als het aan Navet ligt, is hij er pas in Barcelona bij de Olympi sche Spelen weer helemaal bij. Wellicht dan als de te kloppen man voor Lansink, Raymakers, Sloothaak, Whitaker en al die anderen, die gisteren in zijn schaduw moesten staan bij de prijsuitreiking van het 21e Euro pees kampioenschap voor springruiters. Ron Boudrie en Henk Jan Held blokken een smash van de Braziliaan Gilmar Teixeira (links). foto AMSTERDAM AD HEESBEEN GPD-VERSLAGGEVER Elke volleyballer met sportieve ambitie droomt ervan. Spelen in Italië. Het land met de sterkste nationale competitie, waar de hoogste salarissen ter wereld worden be taald en waar het enthousiaste publiek voor een perfecte ambiance zorgt. Voor de ge louterde kern van het Nederlands volleybal team doet zich komend weekeinde tijdens de finale van de World League de ideale mogelijkheid voor de basis te leggen voor een sportieve toekomst in de Zuideuropese laars na de Olympische Spelen in Barcelo- In Milaan is de nationale ploeg, dat met een overwinning (zaterdag 3-1) en een ne derlaag (gisteren 2-3) tegen Brazilië de pou- lestrijd afsloot, participant in een gevecht om de titel van de tweede editie van de met 2 miljoen US-dollars aan prijzengeld gedo teerde internationale competitie. En dat in een veld met de nummers 1 tot en met 3 van het laatste WK in Brazilië (Italië, Cuba en de Sovjetunie), met bovendien de rijkste Italiaanse clubpresidenten, - sponsors en zaakwaarnemers op een van de 13.000 zit plaatsen van het goednieuwe multifunctio nele Forum-sportpaleis. De enige, die zich weinig zorgen hoeft te maken is Ron Zwerver. De 25-jarige inter national en beste aanvaller van de wereld, staat al geruime tijd in de belangstelling van de topclubs (Parma, Ravenna, Treviso en Milan). Het viertal heeft de strijd om de Amsterdammer in te lijven reeds met mil joenen lires ingezet. Januari volgend jaar zal Zwerver een definitieve beslissing keuze maken. Voor de overige ervaren internatio nals, die na Barcelona over de grenzen zul len (en willen) trekken, onder wie Avital Se- linger, Martin van der Horst, Ron Boudrie, Martin Teffer en Edwin Benne, is de markt voor '92 nog volop open. Benne wenst evenwel niet alleen met een lucratieve aanbieding op zak de Italiaanse hoofdstad te verlaten: Zo goed als het hem evenmin zuiver en alleen te doen is om het prijzengeld (variërend van vier ton tot en met 1,2 miljoen gulden) dat de Nederlandse formatie aan het commerciële World Lea gue-circus kan overhouden. „Want dat is toch geen echte vetpot", herinnert hij zich. „Vorig jaar hielden we na aftrek van alle kosten bij de verdeling (75 procent voor de spelers, 25 procent voor de bond/red.) on geveer 10.000 gulden over. Bruto wel te ver staan, want over dat bedrag moest nog be lasting worden betaald. Deze editie valt er gatieve af zoals ik ben aange pakt". Als eerste hulp in de gele-trui- huishouding kan Indurain reke nen op zijn leermeester, Pedro Delgado. De Tourwinnaar van '88 ziet zijn nieuwe rol, die van mentor, helemaal zitten. Del gado: „Ik kan Miguel nu einde lijk eens terug gaan betalen voor wat hij al die jaren voor mij heeft gedaan. Ik heb er ook alle vertrouwen in dat het ons gaat lukken. Miguel is rijp om de Tour te winnen en dat zal-ie de komende week laten zien". De meeste oppositie wordt van Italiaanse zijde verwacht, met name Gianni Bugno, op dik 3 minuten (3.10) de nummer drie van het klassement. Heeft de kampioen der Azzurri mis schien al een aanvalsplan in zijn gedachten? Bugno: „Helemaal niet. Zoiets is geen kwestie van tactiek, maar van de benen. En hoe die zijn weet je maar nooit. Zeker niet in de Tour, daarin moet je van dag tot dag kijken. Verder heeft geen zin". Wel wil de Bugno kwijt dat het een hele zware klus zal zijn om Indurain nog uit het geel te krijgen. „Hij is verschrikkelijk sterk bezig. Nee, ik zie me niet zo maar even drie minuten goedmaken. Maar het is nu ook weer niet zo, dat ik me al gewonnen geef. Als de mogelijkheden daar zijn, zal ik zeker wat proberen". Chiappucci Zijn landgenoot Claudio Chiap pucci (vierde op 4.06) heeft zich al wel neergelegd bij een triomf van Indurain. „Hij is de beste, dat staat voor mij vast". De vechtjas van Ubolde liet zich gisteren als enige van de top-5 gelden, op die plaatsen waar de bolletjestrui in het geding was. Hij vindt de titel 'klimkoning' een waardig alternatief. En hoe staat het met Indu- rain's naaste belager, Charly Mottet? Heeft hij. als eerste uit dager (op 3 minuten rond) en over twee dagen gerekend de beste van de Pyreneeën, mischien nog snode plannen? Mottet: „Laat ik dit zeggen: ik ben natuurlijk geïnteresseerd in een Tourzege, maar ik moet eerst maar eens zien wat ik nog in huis heb voor de Alpen". meer te verdienen. We houden nu onge twijfeld meer over." Droombeeld Zo niet dan kan het droombeeld in een schrikbeeld veranderen. Zeker wanneer Ita lië, de eerste opponent van Nederland in de halve finale, zijn faam als Europees en we reldkampioen waarmaakt. En net als bij het EK in Zweden in '89 de pretentieuze natio nale hoogvliegers (door de Braziliaanse bondscoach Carvalho vergeleken met de Mount Everest) met 3-0 'veegt' en net als toen slechts 12 punten) toestaat. De wisselvallige resultaten (zaterdag: 11- 15, 15-6, 15-10 en 16-14, zondag: 15-11, 10- 15, 10-15 15-7 en 10-15) tegen Brazilië in de sporthallen Zuid in Amsterdam, wierpen na de euforiestemming tegen Cuba een forse schaduw op dat perspectief. Brokking kon daar uiterlijk althans niet zo mee zit ten. „Deze week is er alleen maar over die finaleronde in Milaan gepraat", zocht de Amstelvener later na een verklaring voor de vierde knieval in de WL-reeks van 16 duels. „Ik heb dat proberen in te dammen en de spelers gewezen op hun verantwoordelijk heden naar de toeschouwers toe. Maar ik merkte dat daar maar weinigen voor open stonden". Wat er dan mis was geweest, vrijdag? Hij had alles nagegaan waar het aan had kunnen lig gen, en hij was uitgekomen op... een slok warme jus d'orange. „In de hotelkamer in Spanje stond een pak, waar ik 's avonds een beetje van heb genomen om m'n twee slaappillen weg te spoelen. Die jus was warm. had een uur of tien op een hete ka mer gestaan. Iets anders kan het niet geweest zijn." Hij erkende dat het 'stom' was geweest, maar er worden door wielrenners wel meer fout jes gemaakt. Ploegleider Cees Priem had nogal moeite met de lezing van zijn kopman. „Ik ge loof er niet in, in die sinaasap pelsap. Het zal veel eerder de spanning op zijn maag zijn ge weest, die nem is opgebroken Een jaar lang heeft hij naar deze Tour toegeleefd, dan is hij er, en dan gaat het op de dag dat hi) wil schitteren, helemaal mis. Hij is gewoon aan de spanning ten onder gegaan." Priem wilde van een nakende opgave dan ook niet weten. „Die komt er echt wel weer overheen. We zullen hem wel eens even van zijn kamer halen, vanavond." Spaghetti met pan nekoeken brachten het dooie vogeltje weer tot leven. Of het deze Tour ooit nog een goud vink wordt? „En kom nou eens van de ka mer af, Gert-Jan," moet Cees Priem zaterdagavond met enige stemverheffing hebben gezegd in TVM-hotel Les Balladins in Castres. „Kom naar beneden, en eet normaal met ons mee." Theunisse zette de potjes sterie le babyvoeding terug in zijn kof fer, en beging een doodzonde: hij at kip met rijst en... panne koeken. De man die geen vet verdraagt. Zondagmorgen be sloot hij zich ook weer te sche ren, en verscheen hij als herbo ren aan de start. Weer vol goede moed op weg naar de Alpen. Misschien dat het hem déér nog zal lukken. Theunisse had er, na zijn mis lukte Pyreneeën-avontuur, nog eens een zwarte zaterdag over heen gehad. Keer op keer had hij moeten lossen in de 'canicu- le', de hitte van de Midi, waar het peloton een strak tempo on derhield, maar waar het toch niet echt rodeo was geweest. „Het is dat Jan Siemons bij me is gebleven, anders hadden jullie me niet teruggezien." Hij zag er uit als een dood vogeltje. Hij had, zomin als vrijdag iets van eten kunnen binnenhou den. „En op drie korrels rijst kun je geen vijf uur op de fiets zitten." Zuidafrikaanse voetbalbond mogelijk in januari FIFA-lid JOHANNESBURG De terugkeer van de Zuidafrikaanse voetballers op het hoogste niveau is dichtbij. Als het aan de Afrikaanse Voetbal Federatie (CAF) ligt, wordt het land in januari weer door de FIFA als lid er kend. Dit maakte Issa Hayatou, voorzitter van de CAF, zaterdag bekend. „Na het afschaffen van de apartheidspolitiek zal de Afrikaanse federatie in januari bij FIFA-president Havelange aandringen op het teruggeven van het lidmaatschap. De twee nationale bonden zijn akkoord gegaan met een fusie, waardoor niets een snelle te rugkeer in de weg staat", aldus Hayatou. Normaal zou de kwes tie Zuid-Afrika pas volgend jaar in juli bij de algemene vergade ring van de FIFA aan de orde komen. Het is tevens de bedoeling dat Zuid-Afrika. dat jarenlang van sportieve evenementen was uitgesloten, in september weer in de Afrikaanse federatie wordt opgenomen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 13