Rtv show feüsasga 'Ik ben een kameleon in de wereld van mijn 'Afrikaans avontuur' over gewone leven in Derde Wereld Vrijdag 21 juni 1991 Redactie: 023-150191/023-150192 JOLANDA OUKES GERARD VAN PUTTEN REINA VAN POPPELEN Vormgeving: HANS BOEZELUN 6 Mijn rimpels en kraaie- poten heb ik verdiend, ik wil dat men ze ziet. (Actri ce Geert de Jong in het Veronica-blad) Peter van Ingen cijfert zichzelf weg in 'Zomergasten' HILVERSUM JOS HAAGMANS Al praat hij er een tikkeltje badine rend over, VPRO's Peter van Ingen trekt zich de kritiek op de vierde serie 'Zo mergasten' wel degelijk aan. Hij zou zich slecht voorberei den. En door zijn ik-begrijp- het-wel-houding komt hij ta melijk arrogant over. Uitlatin gen die hij op z'n minst onte recht vindt. Er is in Nederland iets vreemds aan de hand, vindt Van Ingen. „Het is blijkbaar niet Ne derlands om iemand z'n verhaal te laten vertellen. Ik ben geen personality met een praatshow, die zijn mening al lang van te voren klaar heeft. En die, als zijn beeld niet klopt, tot de aanval overgaat. In de meeste praat shows gaat het om gesprekjes van zes minuten. Daarin moet de kunstenaar zijn kunstje doen. Ik wil juist helemaal een oordeel vellen. Ik probeer mij als een kameleon te verdiepen in de wereld van mijn gast. Drie uur lang. En live. Er kan dus niet in het programma geknipt wor den, als ik op mijn bek ga. En veel drinken is er voor mij ook niet bij, want ik kan zelfs niet gaan plassen." Met enig gevoel voor kenschetst hij 'Zomergasten' als een ontmoeting, een spel, een associatief programma, een ge sprek en als een praatavond met beelden. Zelf noemt Van Ingen 'Zomergasten' bij voor keur een ontmoeting, althans die term laat hij het meest val len. Van Ingen bewaart prima herinneringen aan Jan Wolkers, zijn tweede zomergast De mo numentale schrijver kwam twee weken geleden naar het stu- diootje aan de Amsterdamse Plantage Middenlaan om daar zijn keuze van film- en tv-frag- menten met ontembaar en thousiasme toe te lichten. Een spraakmakende avond televisie, die begon met het bijna on hoorbaar ontkurken van een fles champagne. Stroef Waar de 180 minuten met Jan Wolkers omvlogen, daar wilde het maar niet vlotten met zijn eerste gast Armando. Die rea geerde nogal nukkig op wat Van Ingen te berde bracht. Bij voor beeld toen hij over de vader van Armando wilde beginnen. Maar Armando had daar toevallig geen zin in. Dus zei hij: „Ja, die was werkzaam aan het hof van Lodewijk XIV, een sportieve man dus." Zodoende vielen er veel pijn lijke stiltes, die avond. Een STARDOM Het meest voor de hand liggen de is nu eindelijk 'gebeurd. In Amerika is een video versche nen met daarop de leukste mo menten uit het programma America's Funniest Home Vi deos. De fans kunnen nu ieder moment van de dag genieten van het katje dat langs een broekspijp naar boven klimt, het jongetje dat de kaarsjes op zijn verjaardagstaart uitspuugt en mensen van wie de broek af zakt. Lachen dus! Het commen taar van Bob Saget krijg je er gratis bij. Misschien een ideetje voor Linda? Veronica-radio- en tv-presenta- tor Rob Stenders krijgt post. Niet zo verwonderlijk natuur lijk, want Rob schijnt nogal po pulair te zijn. Maar de brieven die hij krijgt van ene Carla Ger ritsen zijn iets speciaals: poëti sche geschriftjes die hem wer kelijk ontroeren en aan het den ken zetten. De jonge VOO-hond is dan ook erg nieuwsgierig naar haar. De Amerikaanse zanger/com ponist Billy Joel heeft van de universiteit van Fairfield een ere-doctoraat ontvangen. Com mentaar van de kleine man: „Zo zie je maar jongens, dat je ei genlijk niet zo hard hoeft te stu deren om doctor te worden." Michael Jackson wil graag alles in eigen hand houden. Vandaar dat hij er nu al mee heeft inge stemd dat er een film wordt ge maakt over zijn leven tot nu toe. De film wordt geproduceerd door Stan Margulies (Roots en de Thorn Birds). Om toestem ming te krijgen van de hele fa milie heeft Stan ruim twee jaar moeten onderhandelen. Eén van de voorwaarden was dat Jermaine Jackson co-produ cent mag zijn. spannende avond, dat wel. „In de voorbereiding ben ik bij hem geweest, in Berlijn. Daar is een heel intens contact ontstaan. Ook al met die span ning. Nogmaals, het is live. In een gesprek van drie uur heb je hoogte- en dieptepunten. Net zoals je thuis met iemand praat. Soms lukt het, soms lukt het niet." Het gaat om de gasten, om hun verhaal en om hun mening, Van Ingen kan het niet genoeg benadrukken. Hij nodigt ze uit, omdat hij hen interessant vindt. En omdat hij meer over hun achtergronden wil weten. .Anders kun je niet drie uur met ze praten. Ze moeten din gen bewust ondernomen heb ben. Met iemand die zegt dat het hem maar is overkomen kom je niet ver. Daarbij moeten ze het ook vooral leuk vinden. Ik heb een hang naar ouderen. Maar ik wil per se dat één van mijn gasten jonger is dan ik. Omdat die is opgegroeid met televisie. Dat is Wolkers duide lijk niet. Hij begon met filmfrag menten uit zijn jeugd en uit de provotijd. De televisie kwam er pas langzaam in." In samenspraak met de re dactie rangschikt de presentator de te vertonen beelden. „De volgorde is vaak nog belangrij ker dan de onderwerpen zelf. Bij Wolkers wist ik dat hij wilde eindigen met Babylonië. Het is overigens ook niet zo dat ik de fragmenten van tevoren ver toon. Het is belangrijk om er verrassing en verbazing in te houden. Alleen Armando heb ik veel laten zien. Omdat ik weet hoe precies hij is met details. En hoe professioneel hij is en hoe erg hij amateurisme vindt. Bij een verkeerd fragment zou hij ogenblikkelijk gezegd hebben: stop maar. Overigens schrap pen we ook fragmenten. Als het te duur is bijvoorbeeld. Wolkers wilde een fragment uit een Tar- zanfilm. Kostte 10 000 gulden. En ik laat ook wel fragmenten vallen tijdens de uitzending, als er geen tijd meer is." Bot gevangen Opvallend was dat Van Ingen zowel bij Armando als bij Wol kers een keer bot ving. Van In- gen suggereerde dat de auteur zelf wel eens de jongen kon we zen die in zijn boek 'De straat en het struikgewas' een Duitser vermoordde. Armando weiger de in te gaan op die suggestie, zei meteen dat het om litera tuur ging. „In een gesprek van drie uur heb je hoogte- en dieptepunten. Net zoals je thuis met iemand praat. Soms lukt het, soms lukt het niet" FOTO CPD En op zijn beurt moest Wol kers niets hebben van Van In- gens psychologische hoog standje dat hij in alle vrouwen een Marilyn Monroe zou zoe ken. „Dat is het verschil tussen het witte doek en het witte Ia- ken", gaf Wolkers de presenta tor terug. „Nogmaals, mijn gasten tre den niet op in de Peter van In- genshow. Het is hun avond. Ik ben niet uit op onthullingen. In dit programma heb ik geen ad dertje onder het gras klaarlig gen. Als er wat onthuld wordt doen mijn gasten dat. Je moet soms van dingen af kunnen blij ven. Waar ik wel over doorging was de relatie kind-vader-groot- vader bij Jan Wolkers. Daar hadden we het op Texel ook al over gehad. Vond ik interessant en hij ook. Het heeft te maken met de moeite die het hem mo menteel kost nog een roman te schrijven." Peter van Ingen. Van zichzelf vindt de presentator van 'Zo mergasten' dat hij met beide benen op de grond staat. Hij beweert vooral in het doen en laten van anderen geïnteres seerd te zijn. „Mijn laatste gast in de serie is Piet Vroon, die veel kan vertellen over menselijke gedragingen. Ik wil heel veel over hun achtergrond weten. Daar gaat het mij om." Zomergasten, zondagavond, Nederland 2, 20.10 uur. Gast: Musicus Willem Breuker. CLOSE UP Jolanda Oukes Vrolijk gestuntel Het volgende filmfragment... is geen filmfragment, maar een geluidsvraag." Hoewel Ron Brandsteder de kunst verstaat zichzelf in één adem te verbeteren, zal in veel huiskamers het „oh, gottegotte- got jochie" klinken. En daarmee is het lot van de boomlange presentator feilloos weergege ven. Het maakt niet uit in welk programma Ron Brandsteder zijn opwachting maakt of wat hij doet, er gaat altijd wel iets fout. Zijn optreden heeft iets van een beer die zich probeert neer te vleien temidden van een groep kuikens zonder iets te beschadi gen, of van een nijlpaard dat zonder morsen een bad wil ne men in een afwasteiltje. Ervan uitgaande dat dit gestuntel niet gespeeld is, is Ron Brandsteder leuk om naar te kijken. En span nend. Het is namelijk niet te voorspellen wanneer hij in de fout gaat en wat er nu weer sneuvelt. Brandsteder is wat stoethaspel- len betreft van alle markten thuis. Hij bezigt doorgaans een zeer creatief soort Nederlands, is chaotisch, vergeetachtig en onhandig. Hoeveel schade claims van gedupeerde bruidjes zouden huize Brandstèder heb ben bereikt na een paar seizoe nen Ron's Honeymoon Kwis? „Het volgende filmfragment... is geen filmfragment." Het moeten postzakken vol zijn zelfs af en toe onvrijwillig een geweest, want in iedere uitzen- bruidegom de trap mee af nam, daarop lette niemand r dereen haalde opgelucht adem. „Eindelijk, het foutje i: ding had Ron wel een stuk bruidssleep aan zijn schoenen hangen. Ook de trap in deze kwissenreeks heeft veel te lijden maakt voor vandaag." gehad. De plakkaten verf spron- Decorstukken, attributen gen er van af als de presentator weer eens struikelend beneden kwam. Dat hij op deze manier crofoons leggen het massaal af tegen Rons ontstuimigheid. Deuren hangen plots uit hun scharnieren, emmertjes verlie zen onverwachts hun hengsel- tjes en microfoons doen het op eens niet meer. Of Brandsteder vergeet ze mee te nemen. Hij verdwijnt uit beeld om elders op de bühne iets te doen, sluipt duidelijk zichtbaar voor de ca mera weer terug, grijpt de mi crofoon en verdwijnt weer. Luke CJason Blicker) en zijn vriend Themba (Pedzisai Sithole) ANTON JONGSTRA CORRESPONDENT GPD p -w- a je wel eens stappen?", is de eerste I vraag die de Canadese tiener Luke ^-ii Novak stelt aan zijn nieuwe vriend Themba Maposa. De twee ontmoeten elkaar op een vliegveld in Zimbabwe, aan het begin van de zomervakantie. Luke zal de zomer doorbrengen bij zijn vader, die in Afrika in de mijnbouw werkt „Oh, wil je gaan wandelen?", antwoordt Themba, die niet helemaal op de hoogte is van de leefgewoonten die zijn westerse leeftijdsge noten er op na houden. Zo begint de zesdelige internationale jeugdserie 'Afrikaans avontuur' die de IKON vanaf zondag avond uitzendt. Maar liefst negentien partners uit Canada, de Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland en negen Europese landen, waaronder Nederland, werkten samen aan deze produktie. Het is de be doeling dat de jonge westerse kijkers leren hoe het dagelijks leven van tieners in Afrika eruit ziet. Vooral bijzonder aan deze serie is dat de mee werkende landen gezamenlijk het script hebben geschreven. Dankzij de Nederlandse inbreng van de IKON en tips van Zweedse jeugdseriemakers, is in 'Afrikaans avontuur' meer aandacht besteed aan dialogen en emoties dan in Amerikaanse en Canadese jeugdprogramma's doorgaans gebrui kelijk is. Buikkrampen Zo beleven de twee nieuwbakken vrienden allerlei avonturen waarbij de westerse cultuur van Luke en de Afrikaanse cultuur van Themba regelmatig met elkaar in botsing komen. Eigenwijsje Luke komt een paar keer gevoelig in aanraking met gbruiken van 'donker Afrika' die voor Themba niet meer dan de dagelijkse werkelijkheid is. Al in de éerste aflevering moet Luke een busreis van zes uur door de allesverzengende Afrikaanse hitte maken. Als de tocht wegens autopech te voet moet worden voortgezet - de volgende bus komt een dag later - krijgt de Canadese tiener vre selijke buikkrampen omdat hij vervuild water heeft gedronken. Gelukkig kan Themba's opa, de medicijnman van het dorp, Luke weer op de been krijgen. Na een bordje vliegende termieten sterkt de Canadees weer helemaal aan. Maar ook Afrikaanse gevoelens over liefde, vriendschap, religie, respect en solidariteit dragen de serie. Luke ontdekt in de loop van de serie dat problemen in Afrika niet worden opgelost zoals dat thuis gaat. Als het zusje van Themba erg ziek wordt, begrijpt hij dan ook niet waarom ze niet meteen naar het ziekenhuis wordt gebracht. Als Themba dan ook nog zijn allang overleden voor ouders om raad gaat vragen, worden de verschil len tussen de twee vrienden pas goed duidelijk. Tractors De makers van de serie wilden met 'Afrikaans avontuur' laten zien dat ontwikkelingssamenwer king méér is dan een kwestie van geld en tractors sturen. Een probleem in het westen oplossen is heel wat anders dan een gelijksoortig probleem in Afrika uit de wereld helpen. Het Nederlandse mi nisterie van buitenlandse zaken, afdeling ontwik kelingssamenwerking, heeft de produktie dan ook met een flinke financiële injectie ondersteund. Als 'dank' komt Nederland in de vierde afleve ring ook nog aan bod. Als Tulani, een zusje van Themba, verloren rondloopt in een grote stad, wordt ze opgepikt door de Nederlandse ontwik kelingswerker Jan Dijkstra, gespeeld door Erik de Vries. Hij zorgt ervoor dat Tulani op het rechte pad blijft en niet in de prostitutie verzeild raakt. De IKON denkt „met deze serie spanning en avontuur in huis te hebben gehaald, die met ge mak boven het gebruikelijke zomeraanbod uit steekt", aldus het persbericht. Afrikaans avontuur, zondagavond, Nederland 3,20.37 uur. STRIPS Ook verbaal glijdt Brandsteder nogal eens uit. Hij is niet alleen zeer bedreven in versprekingen, maar ook in zogenaamde 'vast lopers'. Brandsteder improvi seert er taalkundig gezien op los, maar de zinnen lopen van geen kant. Soms heeft Brand steder het al door als hij nog aan het praten is. Hij stokt dan even; om aan een vastloper te ontkomen begint hij opnieuw. En dat allemaal met een jon gensachtige blik, verlegen glim lach en een lijf dat te groot lijkt voor het tv-scherm. Brandsteder is onbedoeld amu sement van het zuiverste soort. Maar hij schijnt daar zelf nog het minst mee te zitten. Zijn klunzigheid is zijn handelsmerk en dat is maar op weinig pre sentatoren van toepassing. De meesten zijn goed van de tong riem gesneden en komen gelikt over, of doen in ieder geval hun uiterste best. De egootjes zijn groot in dat wereldje. Als de kwelgeesten onverhoopt toe slaan of de tong een keer dub bel klapt is dat voor dergelijke omhooggevallenen een regel rechte ramp. Een historisch voorbeeld daarvan is de Belgi sche presentator Jan Theys die in het spelprogramma Zeven sprong in een bak water don derde. Hij trok wit weg van in gehouden woede terwijl het pu bliek, de kandidaten, het came rateam en de regie bijna het le ven lieten van het lachen. Arme Theys, hij is nooit meer boven water gekomen. oosiei fw,,-.1 1,1 is HET vlAAP?- (33SIE1 Y 'V v&zsLAe?! WAAI? MUÊ TB ZELF WET LAATST HEBBEN NEa?ÖEL£SDJJ BOLLEBOOM BOES

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 6