Feiten Budapest viert vertrek 'bezetter' Hoge Raad moet strikt onafhankelijk blijven Berlijn: Keuze van het hart Imago Sikhs sterk veranderd Vrijdag 21 juni 1991 JAN PREENEN SJAAK SMAKMAN DE OPERATIE BARBAROSSA, de Duitse aanval op de Sovjetunie, leid de vijftig jaar geleder de ondergang in van Nazi-Duitsland. Morgen een terugblik op Feiten en Meningen. TOM JANSSEN EN MENINGEN Met vertrek van laatste Russische soldaat zijn problemen niet voorbij Twee dagen geleden trok brigade-generaal Viktor Zjilov de deur dicht. Hij verliet als laatste Sovjet-militair het Hongaarse grondgebied. Volgende week zullen ook de laatste Russische troepen uit Tsjechoslowakije vertrek ken. In beide landen is daar reikhalzend naar uitgezien. chemicaliën tot complete bom men en enorme voorraden mu nitie. Volgens Tsjechoslowaakse schattingen is het grootste deel van de meer dan 160 militaire terreinen die de Sovjets in dat land in gebruik hadden, ernstig vervuild. Deskundigen schatten de schoonmaakkosten op zo'n 120 tot 200 miljoen dollar, een bedrag dat door de Russische onderhandelaars uiteraard wordt betwist. Tegoed De Sovjets menen dat ze geen geld schuldig zijn, maar juist geld tegoed hebben voor alle voorzieningen die ze achterla ten. Daarbij gaat het vooral om kazernes en woningen die de Russen tijdens hun verblijf heb ben gebouwd. Maar de Honga ren, Tsjechen en Slowaken zijn absoluut niet gelukkig met deze erfenis. De meeste gebouwen verkeren in een erbarmelijke staat en zijn nauwelijks bewoonbaar te noe men. Het sanitair is volkomen verouderd en moet vaak, vol gens goed Russisch gebruik, door meerdere gezinnen wor den gedeeld. De elektrische be drading is levensgevaarlijk en voor de verwarming gebruikten de Sovjets vaak nog kolenka- chels. In Hongarije, waar de CORRESPONDENT Het gemeentebestuur van Bu dapest wil het vertrek van de 'Russische bezettingstroepen' vieren met een grootscheeps feest op 30 juni, de officiële da tum waarop de Sovjets Honga rije zouden verlaten. De Russen wilden dat afscheidsfeest liever niet meer meemaken. Ze kun nen het nog steeds niet velen dat hun aanwezigheid in Oost- Europa als een bezetting werd ervaren. Ook de Hongaarse re gering, die de relatie met de bu ren niet wil bederven, is niet erg gelukkig met het feestvertoon. Helemaal feestelijk is het ogen blik trouwens niet. Daarvoor wordt het te zeer overschaduwd door de ruzie rond de financiële afhandeling van de terugtrek king. De Sovjets en hun voor malige bondgenoten kunnen het er namelijk maar niet over eens worden wie voor welke kosten moet opdraaien. Claims Brigade-generaal Zjilov keert dan ook onmiddellijk na zijn vertrek naar Hongarije terug als lid van de Russische onderhan delingsdelegatie die de finan ciële afwikkeling moet regelen. Over en weer liggen er claims voor schadevergoedingen die de miljard gulden ruim overstij gen. De Sovjets eisen geld voor de gebouwen, vliegvelden en het militaire materieel dat ze hebben achtergelaten. De Hongaren, Tsjechen en Slowa ken op hun beurt willen een vergoeding voor de enorme milieuschade en voor de totaal uitgeleefde militaire kazernes die de Sovjets in bruikleen had den. Hoe groot de milieuschade is, is nog steeds niet te becijferen, maar duidelijk is wel dat de Sovjets geen enkele moeite heb ben gedaan om bodem, water en lucht tijdens hun aanwezig heid te ontzien. In het Hongaar se dorp Sarmellek bijvoorbeeld kunnen de bewoners geen wa ter meer drinken uit de plaatse lijke bronnen. Die zijn door de verspilling van 900 ton vlieg- tuigkerosine op het nabijgele gen vliegveld zo vervuild dat er alleen nog zwarte olieachtige troep opborrelt. In plaats van zich bezorgd te maken over de gevolgen daar van, hebben Sovjet-soldaten bij de ontruiming van de militaire vliegvelden kerosineresten uit de opslagtanks in de grond la ten lopen. Op een groot aantal van de 171 militaire terreinen die de Russen in Hongarije ach terlaten, zijn vele kubieke me ters gevaarlijke stoffen en mate rialen ontdekt: van vaten met restanten napalm en tal van Sovjettroepen weg uit voormalige WarschauPact-landen voormalige militaire terreinen bijna allemaal een burgerbe stemming zullen krijgen, moet naar schatting voor 14.000 tot 17.000 gulden per flat worden vertimmerd, wil je er volgens Hongaarse normen in kunnen wonen. De Sovjets menen dat de scha de fors wordt overdreven en voor een deel helemaal niet hun schuld is. De Hongaren zijn wat dat betreft inmiddels wijs ge worden: bij ieder militair terrein dat werd ontruimd, hebben deskundigen onmiddellijk de schade opgenomen en op foto's vastgelegd. Alleen zo kunnen ze ontkrachten dat alle vernielin gen alleen maar het werk van Hongaarse vandalen zijn, een beschuldiging waarmee de Rus sische onderhandelaars claims van tafel probeerden te houden. Warschaupact De meningsverschillen over de financiën dreigden eerder een ernstig obstakel voor de terug trekking te worden. De Sovjets wilden de hele operatie een tijd geleden zelfs stopzetten tot overeenstemming was bereikt. Dat dreigement hebben ze niet waargemaakt, maar een echte oplossing heeft zich nog steeds niet aangediend. De financiële afwikkeling van de terugtrekking is overigens niet het enige probleem dat de verhoudingen op dit moment ernstig vertroebelt. Met de op heffing van het Warschaupact en de terugtrekking van de troe pen uit Oost-Europa werd het ook noodzakelijk de internatio nale relaties in de regio op nieuw vast te leggen. Maar de voorgenomen afsluiting van on derlinge vriendschapsverdragen loopt niet zo soepel als Moskou had gehoopt. Het enige land dat tot nu toe een verdrag met de Sovjetunie heeft getekend, is Roemenië. Dat heeft zich daarmee meteen verplicht om in toekomst aan de Russen toestemming te vra gen voor een eventueel lidmaat schap van de Navo. Dat wijst er op dat de Russen zich nog niet echt realiseren hoe zeer de ver houdingen in de regio zijn ver anderd. Voor Hongarije en Tsje choslowakije, maar ook voor Polen, is een dergelijke ver plichting in ieder geval onaan vaardbaar. COMMENTAAR De Duitse Bondsdag heeft giste ren met het hart, en niet met het verstand, gekozen om rege ring en parlement van Bonn te verplaatsen naar Berlijn. Nieu we en sterke argumenten voor die beslissing zijn in de mara thonzitting van de Duitse 'Tweede Kamer' niet naar voren gekomen. Er was uiteindelijk ook maar een kleine meerder heid 17 stemmen voor Berlijn. Het hart was gevoelig voor de symboolfunctie van de stad aan de Spree. Geen stad heeft de de ling van Europa zo aan den lijve gevoeld als Berlijn. Het was de voorpost van het 'vrije Westen' en, als hoofdstad van de DDR, etalage van het Oostblok. Geen stad kent daardoor ook zo veel problemen als Berlijn, dat na ruim veertig jaar deling de brok stukken weer a lijmen. Voorstanders elkaar moet Berlijn als ze- n parlement pleitten mede daarom, naast de handreiking aan de burgers in de ex-DDR en de opening van een poort naar het oosten, voor verhuizing uit Bonn. Berlijn kan elke economische injectie goed gebruiken. De komst van rege ring en parlement zal de aan trekkingskracht van de stad ze ker verhogen. Maar het is de vraag of dat effect wel zo ge wenst is. Berlijn kraakt in zijn voegen en de druk wordt alleen maar gro ter. De laatste maanden zijn de huren en prijzen van koophui zen, een schaars goed in beide stadsdelen, al gigantisch geste gen. De minder bedeelden en slecht gehuisvesten bijna ie dereen in het oostelijk stadsdeel zullen nog meer naar de rand van de samenleving worden ge drongen. Verstandig is het door de ge schiedenis ingegeven besluit mede daarom niet. Te vrezen valt dat de komst van regering en parlement de problemen van Berlijn alleen maar zullen ver groten. Buiten kijf staat dat Ber lijn en de deelstaten in de voor malige DDR miljardenhulp no dig hebben, maar het is onzin die te verstrekken door kapitaal vernietiging in Bonn. Daar staat voor miljarden aan gebouwen. Gisteren werd nog ijverig verder gebouwd aan de behuizing van de Bondsdag. Het geld dat no dig is voor de verhuizing, en dat ook in het rijke Duitsland niet meer voor het oprapen ligt, kan aan betere doelen worden be steed. Punjab stuurt aan op onafhankelijkheid van India De Indiase kiesraad heeft vandaag besloten om de verkiezingen voor het nationale en deelstaat parlement in Punjab, in het westen van het land, uit te stellen tot september. Door de golf van geweld en terrorisme in één kiesdistrict zijn de voornaamste kandidaten reeds gedood is een eerlijk verloop van verkiezingen niet mogelijk. De Congre De Congrespartij (I), die de in de rest van India reeds eerder gehouden verkiezingen heeft ge wonnen, heeft met instemming gereageerd. De partij van de nieuwë premier Rao had enige tijd geleden al aangekondigd de verkiezingen te zul len boycotten. Punjab wordt al sinds 1987 rechtstreeks vanuit New Delhi bestuurd. De tussenregering van pre mier Chandra Shekhar schreef echter ook hier verkiezingen uit in de hoop op die manier de militante Sikhs in het democratische gareel te krijgen. Dat is vooralsnog een illusie gebleken. Gevreesd moet worden dat het in september niet rustiger zal zijn. Twee Russische soldaten rusten even uit op het station van Milovice in Tsjechoslowakije. den getransporteerd. N HAAG HENRI KRUIDHOF De CDA'er Vincent van der Burg, altijd goed voor heldere teksten, lanceerde de ze week een plan dat klonk als vloeken in de kerk; zelfs voor katholieke CDA'ers geen dagelijkse bezigheid. Hij stelde voor om bij de benoeming van leden van de Hoge Raad ook de politieke achter grond te laten meewegen. In de CDA-ffactie, zo bleek later, leeft al gemeen het gevoelen dat onze rechtscol leges worden gedomineerd door D66'ers. En dat is het CDA een doom in het oog. Van de maatschappelijke en politieke nieuwlichterij van D66 moet het CDA in het algemeen niets hebben, zeker niet in het hoogste rechtscollege. Daar worden immers beslissingen genomen, die voor de uitvoering van onze wetten vergaan de consequenties kunnen hebben. Bovendien is het voor de christendemo craten altijd al moeilijk geweest, als zij in bepaalde sectoren in onze maatschappij geen dominante invloed hebben. En aangezien de leden van de Hoge Raad in feite worden benoemd door de Tweede Kamer, zag Van der Burg zijn kans schoon om de invloed op de politieke spreiding van dit rechtscollege wat te vergroten. Het plannetje werd onmiddellijk door de overige fracties afgeschóten. Zij meen den dat het CDA-plan regelrecht in strijd was met de regels van de rechtsstaat. Een van de belangrijke pijlers daarvan is de volledige onafhankelijkheid van de rechters in Nederland. Als het hoogste rechtscollege een echte politieke samen stelling zou krijgen, zou dat de onafhan kelijkheid kunnen aantasten, zo rede neerde de kamermeerderheid. Uit de historie van de Hoge Raad der Nederlanden zijn in dit verband enkele interessante gegevens te halen. Uit een gedenkboek van de Hoge Raad, dat drie jaar geleden werd uitgebracht, blijkt dat de samenstelling van dit college in het verleden ook aanleiding tot discussie is geweest. In de vorige eeuw was het gewoonte er op te letten uit welk deel van Nederland de raadsheren kwamen. Die gewoonte werd geboren uit de vrees van overheer sing door de Hollandse gewesten. Na het vervagen van die tegenstellingen ver dween die gewoonte weer. In deze eeuw ontstond er echter een nieuw fenomeen. Wegens de achterstel ling van de katholieken in veel maat schappelijke en vooral bestuurlijke sec toren, waren er toen typisch katholieke zetels in de Hoge Raad, die steeds op nieuw door deze geloofsgroep werden vervuld. Maar in het begin van de jaren zeventig verdween ook die gewoonte. Uit onderzoek onder rechters blijkt dat er inderdaad een relatief grote aanhang voor D66 te vinden is. Maar dat is niet het enige. Ook onder de aanstaande ju risten geniet deze partij een buitenge woon grote populariteit. Als argument voor zijn stelling voert Van der Burg aan, dat overwogen wordt de Hoge Raad ook een rol te ge ven in de toetsing van wetten aan de Grondwet. Als dat inderdaad zou gebeuren, heeft hij een punt. In die toet sing zitten im mers ook duide lijk politieke ele- menten. Nu mag de Hoge Raad zich uitdrukkelijk niet met deze taak be- Van Mierlo en de zijnen vormen echte concurrentie voor het CDA Maar het argument lijkt er een beetje met de haren bijgesleept. Het zal nog heel lang duren voordat de Hoge Raad die rol krijgt toëbedeeld, als het al ooit gebéurt. Het lijkt er eerder op dat bij het CDA een soort afgunst bestaat, dat er re latief veel D66'ers in rechtscolleges zit ten. Het CDA moet van oudsher al niet veel van D66 hebben, dat heeft de kabi netsformatie wel geleerd. Maar daar speelt nog bij dat D66 het in de kiezersgunst de laatste tijd heel goed doet, zo goed zelfs dat CDA'ers te kust en te keur aanvallen op de links-liberalen openen. Van Mierlo en de zijnen vormen een echte concurrentie voor het CDA en dat vinden de christen-democraten niet leuk. Maar het gaat toch echt te ver om die re den de politieke doopceel van kandi daat-raadsleden voor de Hoge Raad te gaan lichten. Als dat gebeurt, wordt het voor politiek minder geïnteresseerden moeilijk zich een plaatsje in dit piesti- gieuze gezelschap te verwerven, terwijl zich ook onder hen uitstekende kandida ten bevinden. Allemaal goede redenen om het onzalige CDA-plannetje maar weer snel te verge ten. Alleen als we het staatsbestel volle dig overhoop zouden halen en de tradi tionele scheiding van machten minder stringent doorvoeren, zou het voorstel van Van der Burg een kans maken. Maar het CDA floreert juist in het huidige staatsbestel. Van een grondige wijziging wil de partij dan ook niet weten: Van der Burg mag zijn ideetje weer inslikken. AMRITSAR TIM McGIRK THE INDEPENDENT Om in Punjab een succesvol politicus te zijn is het niet ge noeg om gewone kogels in je patroongordel te hebben: ze moeten van zilver zijn. Manjit Singh draait nerveus de kogels in zijn patroongordel, zich pij nigend over de vraag of zijn or donnans hem koelte moet toe waaieren of een koud drankje moet brengen. Singh, voorzitter van de Indiase Federatie van Sikh Studenten, wordt zeer gevreesd in New Delhi. Hij zit in een smoorhete kamer in Amritsar, beschermd door jonge Sikhs met stenguns. Geïrriteerd door zijn eigen be sluiteloosheid snauwt hij uitein delijk naar zijn ordonnans hem een Pepsi te brengen. Vanwaar de zilveren kogels? Hij zegt dat ze de puurheid van zijn doel symboliseren, het stichten van een aparte staat voor de vijftien miljoen Sikhs van India op de vruchtbare hoogvlakten van Punjab. De dertigjarige Singh, een voor malige student aan de priester opleiding voor Sikhs, heeft de afgelopen zeven jaar vanwege zijn separatistische ideëen veel tijd doorgebracht in de gevan genis. Zijn kandidatuur voor de nu uitgestelde verkiezingen wordt gesteund door een mili tante groepering die in Pakistan is gebaseerd en die veel van de veertig guerrillagroepen die door Punjab zwerven, contro leert. „De Indiase politie vermoordt nog steeds onze jongeren en verkracht onze vrouwen", zegt Singh, terwijl hij dwangmatig de kogels in zijn patroongordel ronddraait. „Wij willen een soe vereine staat genaamd Khalis- tan (Land van de Zuiverheid)." Gedurende de afgelopen twee jaar zijn in Punjab iedere dag ongeveer twintig gedood, dood geschoten bij een treffen met de veiligheidstroepen of vermoord door bandieten die zich uitga ven voor 'Khalistaanse' com mando's. Veel Indiërs beschouwen de wens van de Sikhs India te ver laten als een overgeeflijk staalq'e van familieverraad. De sardaji, met zijn gedistingeerde tulband en baard, had de reputatie hardwerkend en praatziek te zijn en een bijna mystieke affi niteit te hebben met dingen van metaal die elders in Züidazië onbekend zijn. Hij rijdt in onmogelijk oude taxi's, repareert spoorwegloco motieven en bouwt hydro-elek- trische dammen. Zijn traktoren oogsten het grootste deel van het graan van India, en tijdens gevechten kan de Sikh-officier worden aangetroffen als hij het commando voert over een tank divisie of een oorlogsvliegtuig bestuurt. Manjit Singh Calcutta, die be heerder is van het grootste hei ligdom van de Sikhs in Amrits ar, de Gouden Tempel, zegt: „Ons imago is compleet veran derd. Wij stonden altijd bekend als vrolijke mensen, echte door zetters. Nu zien ze ons als terro risten en verraders." Het wantrouwen tegen de Sikhs kwam op nadat in 1984 Indira Gandhi was doodgeschoten door haar lijfwachten, beide Sikhs. De Sikhs wilden wraaknemen op premier Gand hi, omdat ze eerder dat jaar mi litairen de opdracht gaf de be wapende militanten uit de Gou den Tempel te verjagen. Na de moord op de premier slachtten woedende Hindoes duizenden Sikhs af. Weinig po- litie-agenten die aan de slach ting deelnamen, zijn daar ooit voor aangeklaagd. Daarna wer den de moordenaars van me vrouw Gandhi en de militanten die in de Gouden Tempel stier ven beschouwd als heldhaftige martelaren. Pakistan stond klaar om te profiteren van de chaos in Punjab en begon de verbitterde Sikhs te bewapenen. Tegenwoordig zijn de veilig heidstroepen in Punjab weinig meer dan premiejagers. De po litie looft beloningen uit tot een miljoen roepia's (20.000 gulden) voor de dood of gevangenne ming van 'hardnekkige terroris ten van de categorie-A'. De waarde van een 'terrorist van de catagorie-C' (niet langer 'hard nekkig') is gezakt naar 5000 roe pia's, wat nog altijd drie keer zoveel is als het maandsalaris van een politie-agent. Vaak is het voor de politie ge riefelijker als de verdachte mili tante Sikh dood op het politie bureau arriveert. Hoofdinspec teur van politie in Amritsar Sari- jay Gupta, een voorkomende en efficiente man, geeft toe dat de politie vijf gegrepen bankover vallers met vermeende banden met militante Sikhs, hebben doodgeschoten in plaats van ze over te dragen aan de rechterlij ke macht. Indertijd was gezegd dat de dieven waren omgeko men in een 'terroristische hin derlaag' die was gelegd voor het politievoertuig waarmee ze naar de gevangenis werden gebracht. „De rechters zijn bang voor de terroristen. In de afgelopen drié jaar is er maar een terrorist be- schuldigd van moord", zegt Gupta. „Wat moeten we anders. De afgetreden premier PShek- har gokte met het uitschrijven van verkiezingen op het nogal riskante idee dat als deze reli gieus-geïnspireerde militanten het regeringsapparaat overne men waardoor zaken voort-' aan in het Punjabi moeten wor den gedaan in plaats van het Hindi en er een verbod zal ko men op de verkoop van vlees en bierhun roep om een onaf hankelijke staat rustig zal ver dwijnen. Maar, zo waarschuwt een krant in New Delhi, de stemming in Punjab is „een vrijbrief voor het uiteenvallen van het hele land". Het gevaar is dat als Punjab een grotere au-r tonomie krijgt, de andere staten zoals Kashmir, Assam en Tamil Nadu dat ook zullen willen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 2