Sport
Marathon smaakt naar meer
Urenlang lijden in Leiden
Huub Pragt lost concurrenten al snel
'Hoofdwegen volgend jaar helemaal afzetten'
Maandag '7 _u 1991 Redact* 071-161400 HERMAN JOUSTRA AO VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER WIM VAN WANROOY ROB VAN OER ZANOEN GüS VAN OOSTEN MwdKN HENK HOUTMAN Vowf^uw^ RUTGER J HOOGERDUK
ORGANISATOR van de
eerste Leidse marathon
Tjeerd Schetter is tevre
den. „Je krijgt vijftien
complimenten en één
klacht".
Meer dan drieduizend deelnemers, dichte hagen toe-
i schouwers, goed marathonweer en geen doden en
zwaargewonden. De marathon van Leiden kende giste
ren een droomstart. De onvermijdelijke kinderziektes
vielen op het eerste gezicht reuze mee. Een enkele bus
op het parcours, een door de computer nauwelijks te be
happen na-inschrijving, een onduidelijke splitsing, van
lunchpakketten verstoken juryleden, gestolen speakers
en doorgeknipte kabels konden het verlangen naar de
tweede marathon niet temperen.
Organiseren is vooruitzien.
Tjeerd Scheffer, tevens de drij
vende kracht achter het Leidse
eeuwfeest in het jaar 2000, weet
dat als geen ander. „Deze mara
thon was geen experiment,
maar we moesten wel het één
LEIDEN TIM BROUWER DE KONING
„Je krijgt vijftien complimenten
en één klacht", werd organisa
tor Tjeerd Scheffer vlak voor de
afloop van de eerste marathon
van Leiden toegeroepen. Zo zal
de verhouding ook wel onge-
I veer hebben gelegen, want blije
gezichten verdreven het enkele
betrokken gezicht. „Dien alle
minpunten maar schriftelijk bij
mij in, dan betrek ik die na mijn
vakantie bij de evaluatie", zei
Scheffer uitnodigend.
en ander uitproberen. Wat ik
voelde aankomen, gebeurde.
Het aantal na-inschrijvingen
was zo groot, dat de computer
het nauwelijks aankon. In totaal
zijn meer dan 3000 hardlopers
voor de verschillende afstanden
van start gegaan. Op de mara
thon hadden een kleine dui
zend deelnemers."
De samenwerking met de po
litie en civiele werken was in de
voorbereidingsfase al goed en
verliep gisteren vlekkeloos.
Maarten Been, opzichter weg-
bebakening van civiele werken,
had zich van tevoren verheugd
op het evenement dat hij be
roepshalve begeleidde. „Het be
gon al leuk te worden, toen we
bij de Rotterdamse marathon
een kijkje in de keuken moch
ten nemen. Wij zijn natuurlijk
wel wat gewend; de ontvangst
van president Bush in Leiden
was wat dat betreft een vuur
doop. Maar er valt altijd weer
wat te improviseren. Dat ging
met de marathon gelukkig heel
goed. Dat één bus van de NZH
op het parcours is toegelaten
was natuurlijk niet de bedoe
ling. Maar elk evenement heeft
schoonheidsfoutjes. Er zijn in
elk geval geen grote ongelukken
gebeurd.'
Net als de honderden vrijwil
ligers had Been heel wat vrije
tijd gestoken in de marathon.
„De route heb ik wel vier keer
gereden. Er bleken op het
laatste ogenblik toch nog wat
borden verhangen te zijn. Toen
het startschot viel, sloeg mijn
hart een paar keer over. Ik had
last van dezelfde prettige span
ning die hardlopers op zo n mo
ment hebben. Nu die is gewe
ken. ga ik lekker een pilsje pak
ken op het slotfeest."
Niet iedereen haalde de
eindstreep zo opgelucht. Jan
Karstens, deelnemer én organi
sator, stond bij de splitsing van
de hele en halve marathon voor
een moeilijke keuze: doorlopen
of ingrijpen. De aanduiding
deugde namelijk niet, wat deel
nemers met minder kennis van
het parcours dan de Leidse no
taris in een lastig parket kon
brengen. Karstens, volgend jaar
als organisator 'de klos', liet de
werkzaamheden na enig wikken
en wegen aan anderen over en
voltooide 'zijn marathon' snel
ler dan ooit in 3.21.
Een ronduit bittere nasmaak
hield de organisatie over aan de
vernielzucht van onbekenden,
die het op de geluidsapparatuur
hadden voorzien. Tot vervelens
toe werden met zorg aangeleg
de kabels uit elkaar getrokken of
doorgesneden. De politie moest
zelfs rapport opmaken van de
schade, die op 2500.- wordt
geschat. „Kennelijk kan Leiden
dit nog niet aanverzuchtte
Scheffer. die voor één keer uit
zijn rol van positivo viel.
Voor het overige was Scheffer
ongeveer net zo aangenaam
verrast als burgemeester Goe-
koop van Leiden, die zich giste
ren onledig hield met het lossen
van het startschot. „Zo veel
deelnemers en toeschouwers
had ik niet verwacht", meldde
Goekoop. „De organisatie heeft
hiermee als het ware een tijd
gezet Voor de stad Leiden was
het ook pure promotie, ondanks halve marathon en tien kilomc- zij met zijn allen toch wet En
het matige weer." ter Zij vonden het allang best op deze manier verliep de ma-
De burgervader hanteerde dat het tijdens de eerste mara- rathon voor velen zo voorspoe-
daarbij andere maatstaven dan thon van Leiden geen prachtig dig dat hij voor herhaling vat-
de deelnemers aan marathon, zomerweer was. Bekijks trokken baar is.
LEIDEN JAN BROUWER DE KONING
De eerste Leidse marathon ver
liep niet volgens het scenario.
Daarvoor was de Huub Pragt te
sterk. De Leidse egyptoloog
bleef niet zoals was afgesproken
dertig kilometer bij zijn vriend
en naaste belager Jan-Dirk Ha-
zeleger, maar zocht na 19 kilo
meter al het eenzame avontuur.
Geen daad van overmoed, want
Pragt liep uiteindelijk met de ar
men in de lucht over de dicht
bevolkte Schipholweg en zag
pas drie minuten later Hazele-
ger de meet aldaar passeren.
Een spannende primeur zat
er gisteren dus niet in. Nog
voordat de rennende meute het
Leids grondgebied (tijdelijk)
had verlaten, hadden Pragt en
Hazeleger zich van de overige
atleten afgescheiden. De twee
kanshebbers liepen toen al te
hard voor outsiders als Reinaud
van Gastel, Wim Westerholt en
Peter Vliegen. Niets leek de rea
lisering van vooraf door het duo
gesmede plannen (tot dertig ki
lometer samen lopen en daarna
wel verder zien) meer in de weg
te staan. Pragt besliste anders
en koos nog voor de twintigste
kilometer het hazepad. „Dat
ging eigenlijk spelenderwijs",
legde de 29-jarige Leidenaar na
afloop uit. „We liepen in de
buurt van Duinrell, ik voelde
me heerlijk en nam de kopposi
tie over van Jan-Dirk. "Weet je
wel dat je versneld' hoorde ik
Jan-Dirk achter me lispelen en
voordat ik het wist had ik een
gat van vijftig meter. Ik heb ver
volgens gewoon mijn eigen race
gelopen en hoopte dat Jan-Dirk
nog zou kunnen terugkomen."
Vergeefse hoop. Hazeleger
werd op een steeds grotere ach
terstand gelopen en keek na
dertig kilometer tegen een ach
terstand aan van om en nabij
drie minuten. „Ik heb me niet
willen forceren om terug bij
Huub te komen. Als ik dat wel
gedaan had, was ik bij dertig ki
lometer helemaal kapot gegaan
en had ik de marathon wellicht
niet eens uitgelopen."
Achter Pragt en Hazeleger
was het slagveld compleet. De
achterstand van Wim Wester
holt op Pragt bedroeg na dertig
kilometer al vijf minuten, terwijl
Miegen en van Gastel respectie
velijk zes en negen minuten
achter de eenzame koploper
aanhobbelden. Pragt zat dus op
fluweel toen hij weer richting
Leiden koerste, maar een inzin
king, pal voor het gebouw van
hoofdsponsor 3M. dreigde
Pragts plannen alsnog te door
kruisen. „Ik kreeg het erg moei
lijk en was zelfs nog een mo
ment bang dat Jan-Dirk terug
zou komen. Maar het Leidse
publiek en Lex van Eek van der
Sluijs. mijn trainer, hebben me
erdoorheen gesleept. Lex reed
een paar honderd meter voor
me en moedigde het publiek
aan om mij toe te juichen."
Die truc werkte. Na twee uur
en twintig minuten mocht Pragt
dan ook als eerste de toejui
chingen uit duizenden kelen in
haleren. Enkele seconden later,
om precies te zijn na twee uur
twintig minuten en 43 secon
den. schreef hij schreef door als
eerste de Leidse marathon te
winnen. 'Een leuk cadeau voor
vaderdag', stamelde hij even
daarna nchting vader Pragt. die
uit enthousiasme over de
dranghekken was geklommen.
Hazeleger finishte uiteindelijk
in 2.24,06 en bleef met die tijd
Wim Westerholt (2.27.05) bijna
drie minuten voor. Miegen. die
een sterke tweede helft liep,
volgde even later (2.27,40), ter
wijl de teruggevallen Van Gastel
met zijn tijd van 235 de top-vijf
omplrtrrr.ir
Pragt beleefde een mooie dae.
maar opvallend was dat ook
verliezer Hazeleger kon lachen.
..V».i.iti ii i- ;i:p i.l
zijn? Huub was gewoon beter.
Ik word tweede, dat is toch ook
mooi. Eigenlijk verwachtte ik
deze uitslag al van tevoren. Ik
heb me de laatste tijd vooral op
het kortere werk gericht en de
lange afstand verwaarloosd. Dat
kan met OOMtnft, blijkt nu
Voorlopig blijf ik me toch op de
vijf en tien kilometer richten,
om een goede basissnelheid te
krijgen. Daarna schenk ik alle
aandacht weer aan de mara
thon. Ik ben pas 27, doe pas
dnc |aar aan atletiek Mijn tijd
komt dus nog wel. Nog even ge
duld hebben
Over het parcours waren de
meeste toppers goed te spreken.
.Als er wat minder wind staat
dat mag je het gerust een snel
parcours noemen aldus Haze
leger. Ook Peter Miegen. die gis
terochtend vroeg uit de veren
moest om de reis van Valkens-
waard naar Inden te maken,
was over de Leidse marathon ie
spreken. „De route was mooi en
het publiek super-enthousiast,
wat wil je nog meer. Dat de
wegaanduiding af en toe tr
wensen overliet, neem ik voor
lief. Dat is volgens mij niets
meer en niets minder dan een
kinderziekte
Bij de vrouwen ging de zege
naar Nel Prursum die 3.11.55
nodig had om de ruim 42 kilo
meter af te leggen Marijke
Abramse (3.14,27) en Theresa
de Vries (3.18.44) werden res
pectievelijk tweede cn derde
Weinig klachten politie bij marathon
LEIDEN.
Huub Pragt spreekt zijn laatste restje energie a
de eerste marathon van zijn woonplaats.
De eerste Leidse Marathon is volgens de Leidse politie
goed verlopen. Wel hebben in de binnenstad atleten en
verkeer hinder van elkaar ondervonden. Bij de mara
thon van volgend jaar moet de verkeerssituatie in de
binnenstad daarom beter worden bekeken. De politie
stelt voor de hoofdwegen gedurende de hele race totaal
af te zetten. Dat gebeurde gisteren niet. De politie ver
wacht vanwege het succes volgend jaar nog meer deel
nemers.
..Met name op de Brecstraat was het nu vanwege de
vele autobussen 'dieselhappen' voor de atleten", aldus
politievoorlichter Graveland. Ook op Beestenmarkt,
Blauwpoortsburg. Noordeinde, Hoge Rijndijk en Leven -
daal zou de marathon soepeler verlopen zijn, als deze
wegen voor alle verkeer afgesloten zouden zijn. De
NZH heeft gisteren bij de politic geklaagd over het feit
dat het busverkeer her en der stagneerde.
Een ongelukje deed zich aan de Hoge Rijndijk voor.
Toen daar een spandoek na afloop naar beneden werd
gehaald, werd dit geschept door een bus. Hierdoor
werd een stuk muur uit een grvrl getrokken
De hulp van de politie werd slechts bij twee lopen in
geroepen In Wassenaar kreeg een loper last van storing
in het hartritme en van ademhalingsproblemen. Hij
werd naar het AZL vervoerd. Een andere ongelukkige
werd op de ka naai weg door een fietser aangereden,
maar kon zijtt loop even later hervatten
De politie is over lui algemeen zeer tevreden over
het verloop van de lerstr litdso Marathon. De sIctt
wordt als 'erg gezellig' gekenschetst Problemen met
het publiek deden zich niet voor.
'Ik heb er voortdurend aan gedacht om er mee te kappen
LEIDÉN RUUD PATTIAPON
De ware heroïek speelt zich bij
een marathon niet af in de
voorste gelederen. Werkelijke
heldendaden worden verricht in
de achterste linie waar de men
sen lopen die al meer dan vier
uur onderweg zijn. 'Ik worstel
en kom boven' op de 42 kilome
ter en 195 meter. Duizend do
den sterven en toch maar weer
doorgaan, om je even later weer
af te vragen waarom je het toch
doet. En dan, als het finishdoek
in zicht is. voor de laatste maal
aan te zetten om tenslotte als
beloning dat koude stukje me
taal. dat na afloop merkwaardig
warm aanvoelt, in de handen
gedrukt te krijgen. Een ware
kruistocht derhalve, waarna je
met trots kan zeggen: 'ik heb
het volbracht'.
Toch werd (en wordt) er over
een marathon vaak te lichtvaar
dig gedacht. Te weinig ge
traind', was het veelgehoorde
excuus, evenals het 'heb ik me
toch vergist'. Zo ook marine
man Paul Timmermans (28),
die als laatste van de 1000 ma
rathonlopers (totaal 3008 deel
nemers) binnen de tijdslimiet
van vijf uur de finish over
schreed. „Ik vond het juist een
uitdaging om met weinig trai
ning eens te merken hoe het is
om stuk te gaan", sprak de ver
metele Katwijker. die in Volen-
dam het handbal beoefent.
Timmermans heeft het gewe
ten, want hij moest heel diep
gaan. „Ik dacht met mijn grote
mond dat ik hem wel in vier uur
kon lopen. Daar heb me dus
duidelijk in vergist."
Uitgeput
Dat gold ook voor Scheveninger
Bert Spaan (44). werktuigkundi
ge bij het Academisch Zieken
huis, die met elf collega's wat
sponsorgeld voor een ouderhuis
van de kinderkliniek bij elkaar
wilde lopen. Mak voor Timmer
mans gefinisht, werd hij volle
dig uitgeput in de veldtent van
het Rode Kruis opgenomen. „Ik
heb nu het echte lijden meege
maakt", bracht hij met moeite
uit, terwijl zijn voeten in twee
emmers water verkoeling zoch
ten. „Dit is het ergste wat ik ooit
heb meegemaakt." Voor Spaan,
die dacht met zeventien jaar
fietsen een behoorlijke basis
conditie te hebben opgebouwd,
kwam het breekpunt op de 35
kilometer. „Toen heb ik er
voortdurend aan gedacht om er
mee te kappen." Gelukkig kreeg
Spaans hulp van een voor hem
onbekende fietser (waarschijn
lijk official Wim Sunter red.).
„Anders had ik het nooit ge
haald", gaf de Scheveninger toe.
Wie echt geleden moeten
hebben waren Dordrechtenaar
Wim de Wit (31) en de 53-jarige
Marcel Colijn uit België, die bel
den met bloedende liezen over
de finish strompelden. Met na
me die van De Wit. die al twee
marathons achter de rug had
(„Het is gek. maar ik heb er
nooit eerder last van gehad"),
waren flink beschadigd. Toch
vond hij de pijn wel meevallen.
Voor Colijn. die met 26 landge
noten de halve marathon vol
bracht, was de averij beduidend
minder. „Nu eerst een trapistje
pakken", sprak de Belg monter,
nadat hem eerste hulp was ver
leend.
Uitvallers
lohan Bleeker (22) uit Hoogkar-
spel voelde zich beduidend
minder goed. Hij behoorde tot
het vrij kleine aantal uitvallers.
„Ik ben na mijn beenbreuk in
februari weer gaan trainen. Mis
schien ligt het daaraan. Op het
van hoofdpijn en werd ik misse
lijk. Op advies van de dokter
ben ik eruit gestapt." Terecht
ook, want later in de centrale
verzoergingspost want bleek dat
hij. met 3.25 als persoonlijk re
cord. aan onderkoelingsver-
schijnselen leed.
Gevallen als Bleeker kwamen
overigens zelden voor. De tach
tig vrijwilligers van het Rode
Kruis werden incidenteel ge
confronteerd met problemen.
Eén deelnemer, die met een on-
Imatige hartslag en adem-
kenhuis vervoerd. Ook de der
tien masseurs en fysiotherapeu
ten. die ruim 40Ó deelnemers
behandelden, kwamen geen
uitzonderlijke gevallen tegen.
Vrijwel unaniem waren dc
deelnemers het er over eens dat
de marathon goed was ver
zorgd. „Perfect", noemde pro
curatiehouder Henk Rosenquist
(50)« de organisatie De
Dordrechtenaar. die op de mas
sagetafel van verharde kuiten
werd verlost, kan het weten,
want hij volbracht in Leiden zijn
achtste marathon.
Twee keer lijóen in Leióen. Unks laat een uitgeputte marathonloper zkh vtak voor óe finish wegóragen De óeelnemer op óe rechter foto kan nog
op eigen kracht naar óe verzorgingswagen 'orcmorr/t/vOMMV
