Binnenland
'Alleen voor wie het hardst
roept, wordt wat gedaan'
Koaf>>f STOATS/ST
Opdracht beeld Tweede Kamer
gaat waarschijnlijk niet door
Blaffende honden onder het mes
'Een kleinkind is het enige lichtpunt in hun leven'
Donderdag 6 juni 1991
Redactie. 023-150225 JANINE BOS MA ALTAN ERDOGAN RONALD FR1SART (chef) PATRICK VAN DEN HURK SJAAK SMAKMAN FRANS VISSER MARGOT KLOMPMAKER Vormgeving: ANDRIES DETMAR
4
Algemeen Nederlands Persbureau (ANP), Gemeenschappelijke Persdienst (GPD). Inter Press Service (IPS).
DRENTHE boekt nauwelijks resulta
ten met zijn campagne om het alco
holgebruik onder de bevolking terug
te dringen Dat blijkt uit een onder
zoek van de Stichting Opbouw
Drenthe dat vorig jaar is uitgevoerd
VAN DE 34 gemeenten hebben zes
gemeenten daadwerkelijk een alco-
holmatigingsbeleid ontwikkeld. Een
derde van alle gemeenten doet niets
aan enig beleid op dit terrein. Het al-
coholmatigingsbeleid is in 1988 in
gang gezet
DE STICHTING heeft de gemeenten
de afgelopen jaren ondersteund bij de
ontwikkeling van het alcoholmati-
gingsbeleid. Naar aanleiding van de
resultaten van het onderzoek zullen
de betrokken instanties zich nu nader
gaan beraden
Voor 16-jarige zwakzinnige jongen pas plaats na advertentie
Het is vooral een overwinning op de bureaucratie dat de
16-jarige zwakzinnige en gedragsgestoorde Charlton van
daag in een Limburgse inrichting kan worden opgeno
men. Dat stelt Arnold Krijnen, beleidsmedewerker van de
William Schrikker Stichting in Amsterdam. „De Centrale
Wachtlijst Zwakzinnigenzorg Noord-Holland heeft ge
faald. Er zal een hartig woordje moeten worden gespro
ken".
De ernstig geestelijk gehandi
capte en zeer moeilijk hanteer
bare Charlton is in 1989 door de
kinderrechter bij zijn moeder
weggehaald. Hij stond tweeën
eenhalf jaar met de hoogste
prioriteit op de Centrale Wacht
lijst voor ae Zwakzinnigenzorg.
Op deze lijst staan landelijk on
geveer 5000 namen.
Charlton dreigde vanmorgen
op straat te komen staan omdat
het kort-verblijfhuis waar hij als
noodoplossing bivakkeerde,
hem niet langer wilde hebben.
De directeur vond het
„mensonwaardig" de jongen
nog langer in het huis te hou
den, omdat de noodzakelijke
speciale voorzieningen er ont
breken.
Krijnen: „Het huis is bedoeld
voor veel minder extreme geval
len en voor hooguit een maand.
De William Schrikker Stichting
is een voogdij-instelling en be
last met de zorg voor Charlton.
Samen met kinderrechter Lees-
er-Gassan zocht de stichting de
ze week via een advertentie in
de krant een plaats voor hem.
Gisteren reageerde de zwakzin
nigeninrichting Maria Roepaan
uit het Limburgse Ottersum en
bood de Amsterdamse jongen
een opvangplaats aan.
„Dat het op deze manier
moet, is natuurlijk belachelijk",
aldus Krijnen. „We hebben
Charlton volgens de regels aan
gemeld bij de Noordhollandse
instellingen en bij de Centrale
Wachtlijst. Dat ze daar niet in
andere regio's hebben gezocht,
kan natuurlijk niet, maar ge
beurt helaas wel vaker".
Charlton zat er veel langer".
Door de steeds wisselende me
debewoners werd de ernstig
geestelijk gehandicapte jongen,
die boven alles zekerheid en
een vertrouwde omgeving no
dig heeft, tot aanvallen van ra
zernij gedreven. Bij gebrek aan
voorzieningen moest hij dan in
een raamloos kamertje worden
opgesloten.
Tekort
Krijnen vergelijkt de jongen
met Jolanda Venema, het meis
je waarvoor vorig jaar extra geld
beschikbaar werd gesteld, nadat
haar ouders een foto hadden
verspreid waarop ze naakt en
aan haar bed vastgebonden te
zien was.
De William Schrikker Stich
ting (genoemd naar een Am
sterdamse effectenmakelaar die
zich heeft ingezet voor de zwak
zinnigenzorg) bekommert zich
om de moeilijkste groep zwak
zinnigen: kinderen die zowel
ernstig zwakzinnig als gedrags
gestoord zijn. De agressieve uit
barstingen maken verblijf bij de
ouders veelal onmogelijk en op
name in een inrichting noodza
kelijk.
De zwakzinnigenzorg in Ne
derland kampt met een groot
tekort aan plaatsen. .Alles is in
Nederland tot in de puntjes ge
regeld. Maar dan moet je wel
precies binnen de puntjes pas
sen. De bureaucratie is ontzet
tend", zegt Krijnen.
„De politiek maakt wel plan
nen, maar bij de uitvoering er
van wordt geen haast gemaakt".
Gevallen als Jolanda Venema of
Charlton zullen - zich volgens
Krijnen blijven voordoen. .Al
leen voor wie het hardst roept,
wordt nog wat gedaan
Directrice Winkel van de
voogdij-instelling bevestigt dit.
„De advertentie was voor ons
een laatste middel en werkt dus
kennelijk". Vorige week belde
ze nog persoonlijk - zonder re
sultaat - alle zwakzinnigenin
richtingen in Noord-Holland
om opvang voor Charlton te re
gelen.
De directrice relativeert haar
gevoel van opluchting echter
onmiddellijk. „Vanmiddag nog
moet. ik nog noodbedden rege
len voor twee andere zwakzin
nigen die ook op straat dreigen
te worden gezet. De hete adem
van het volgende kind voel ik al
in de nek".
„Dat het op deze manier moet, Is natuurlijk belachelijk", aldus Arnold Krijnen van de William Schrikker Stichting. foto gpd - Roland de bruin
Ook zo genoeg van dat kudde-gedrag? Stap eruit en word een luxe
Nederlander Gewoon een kwestie van morgen een staatslot kopen en
woensdag in de pri/zen vallen. Kijk in de Gouden Gids voor de adressen van
de verkopers En ontdek, er is geen mooier lot dan 'n staatslot.
GELUK IS NOG 5 DAGEN TE KOOP -♦<
DEN HAAG ANP-GPP
De opdracht aan de Grieks/Ita
liaanse kunstenaar Kounellis
om een beeld te maken voor de
Tweede Kamer gaat waarschijn
lijk niet door. Vandaag zal wor
den gestemd over een motie
waarin wordt voorgesteld om
andere kunstenaars de kans te
geven iets te ontwerpen. Een
overgrote meerderheid van de
Kamer staat achter de motie.
Minister D'Ancona van WVC
had hel kunstwerk van Kounel
lis willen aanbieden bij het in
gebruik nemen van het nieuwe
gebouw van de Kamer, volgend
jaar. Zij heeft al laten weten dat
het parlement niet op iets an
ders hoeft te rekenen.
In politiek Den Haag is het
beeld van Kounellis in de wan
deling al 'De Kolenkit' ge
noemd. Het onderstuk, zes tot
zeven meter hoog, bestaat uit
gietijzeren platen met teksten
uit de grondwet. Het bovenstuk
is een stalen bak of korf met
brokken steenkool.
Ook het nieuwe logo (beeld
merk) van de Kamer valt aller
minst in de smaak. In plaats van
de huidige leeuw met kroon en
kousebanden had het dagelijks
bestuur van de Kamer gekozen
voor een moderne versie. Maar
onder aanvoering van het CDA
voelt een meerderheid weinig
voor de 'Loeki-leeuw', zoals
WD-kamerlid Wiebenga grap
te. Het huidige vignet bevalt
prima, luidt het oordeel.
Overigens blijkt het nieuwe
gebouw van de Tweede Kamer
nu al, nog voor het in gebruik is
genomen, te klein om alle 150
parlementariërs te huisvesten.
Er moeten extra gebouwen ko
men om alle kamerleden de ge
wenste eigen werkkamer te
kunnen geven. Dit deelde ka
mervoorzitter Deetman de poli
tici gisteren mee.
De kamerleden hebben ge
noeg van de huidige krappe
huisvesting, waarin de meeste
volksvertegenwoordigers ge
dwongen zijn een kamer met
minstens één collega te delen.
Volgens Deetman is het nieuwe
gebouw op papier groot genoeg,
maar dat wil nog niet zeggen
dat elk kamerlid ook een eigen
werkruimte kan krijgen. „We
hebben te maken met verbou
wingen van bestaande gebou
wen en dat geeft problemen",
aldus Deetman.
Dierenbescherming in het geweer tegen inkorten stembanden
Honderden, mogelijk duizen
den Nederlandse honden zijn
de afgelopen jaren in het ge
heim aan hun stembanden ge
opereerd. Daardoor kunnen ze
niet meer blaffen. Volgens De
Landelijke Inspectiedienst van
de Dierenbescherming in Hil
versum wordt deze illegale in
greep op grote schaal toegepast
om te voorkomen dat de hon
den geluidsoverlast veroorza
ken.
Het inkorten van stembanden
is verboden op grond van het
Wetboek van Strafrecht. Vol
gens een woordvoerster van de
Dierenbescherming staat vast
dat enkele dierenartsen in Gro
ningen en een dierenarts in En
schede zich met deze illegale
praktijken bezighouden. Per
operatie vragen ze zo n zestig
tot tachtig gulden.
vereniging baseert zich op
een artikel in het Nieuwsblad
van het Noorden, waarin een
dierenarts uit Enschede toegeeft
dat hij honden die overlast ver
oorzaken, aan de stembanden
behandelt. Een collega van de
man zegt in het artikel dat er in
Nederland naar schatting tien
dierenartsen zijn die eveneens
dergelijke ingrepen verrichten.
Dierenarts Van Zuylen die in
het artikel wordt opgevoerd
weigert te zeggen wat hij pre
cies heeft gedaan, maar erkent
dat hij „aan de stembandjes
heeft gesleuteldEen collega
vermoedt dat de stembanden
zijn misvormd „door middel
van schroeien, etsen of bevrie
zen", een praktijk die hij om
ethische, maar ook om medi
sche redenen streng van de
hand wijst.
„De stembanden van een
hond zijn in feite peesweefsel.
Alleen als ze goed kunnen wor
den gesloten, kan een hond
•blaffen. Dat komt doordat met
gesloten stembanden de druk in
de longen kan worden opge
voerd. Als er dus onvoldoende
druk in de longen is, kan
hond niet alleen slecht blaffen,
maar ook slecht hoesten, waar
door hij zijn slijm niet kan kwijt
raken. In die zin is misvorming
van de stenfbanden ook in rr
dische zin niet verantwoord".
De inspectiedienst van
Dierenbescherming liet gisteren
weten dierenarts Van Zuylen op
zeer korte termijn een bezoek te
zullen brengen. De Dierenbe
scherming neemt de zaak zeer
hoog op. „Voor een hond
blaffen een belangrijke manii
om zich te uiten. Het dier heeft
er meestal een goede reden
voor", aldus een woordvoerster.
KOKANJE
Bonifatius
Sommige plaatsen worden in de
lange kroniek van onze vader
landse historie slechts één keer
genoemd, maar daarmee zijn zij
toch onsterfelijk geworden. Bij
Heiligerlee, Mook en Nieuw-
poort vonden belangrijke veld
slagen plaats, en in Barneveld
sprong Ian van Schaffelaar van
de toren. Zo leeft de naam van
Dokkum al eeuwenlang voort
als de stad waar aartsbisschop
Bonifatius door heidense Frie
zen werd doodgeslagen.
Een wandaad natuurlijk, waar
ze in Dokkum nog altijd trots op
zijn. „Dokkum moordstad'
luidt de giechelige kreet op de
spandoeken en Je winkelgevels
in deze Friese provincieplaats,
waarmee de pelgrims worden
verwelkomd. Want elk jaar weer
trekken gelovigen naar het
noorden om de sterfdag (5 juni)
van Bonifatius te herdenken.
Zo kan het gebeuren dat de
naam van Dokkum twee keer
binnen een jaar de kolommen
vati de landelijke kranten haalt:
's winters, als de schaatsers na
Bartlehiem zichzelf tegenko
men op het kale. winderige tra-
jact naar de noordelijkste Elfste-
denstad. en 's zomers, als het
reisdoel van bedevaartgangers.
Om beurten richten Thialf en
Bonifatius de schijnwerpers op
Dokkum.
Sinds de miraculeuze ge
nezing van een kind in de zoge
naamde bron van Bonifatius,
weten steeds meer pelgrims de
weg naar het Friese stadje te
vinden. En dat zonder berichten
over een Maria verschijning, of
een huilend of bewegend Ma
riabeeld. Vaak heeft een derge
lijke mare immers tot gevolg dat
grote aantallen gelovigen' zich
naar het mirakel spoeden.
zeer afstandelijk tegenover zul
ke wonderen op, maar dat
vormt voor het gewone volk
geen beletsel om de heilige plek
alle eer te bewijzen. Ook in deze
moderne tijd, waarin de wonde
ren der techniek de mensen
voortdurend paf doen staan,
blijft een grote hunkering be
staan naar volkomen onver
klaarbare gebeurtenissen.
Honderden katholieken heb
ben de afgelopen jaren hun fles
sen gevulJ met het water uit de
vijver waarin een meisje haar
hardnekkige hoest was kwijtge
raakt. Volgens haar vader bezat
het water een geneeskrachtige
werking. Maar volgens anderen
had de bron, die haar ontstaan
dankte aan de staf waarmee Bo
nifatius eens op de grond tikte,
wonderbaarlijke vermogens.
Ken hedendaagse collega van
Bonifatius. bisschop Mölïer uit
Groningen, was eveneens van
mening dat de genezing aan in
grijpen van Hoger hand te dan
ken was. Het geloof kan niet al
leen bergen verzetten, aldus de
bisschop, maar het kan ook
wonderen doen.
Hoewel een plaatselijk histo
ricus erop heeft gewezen dat de
pelgrims het water uit de ver
keerde bron halen, heeft nie
mand zich door deze informatie
in verwarring laten brengen. Nu
Dokkum eenmaal de roep van
wonderoord heeft gekregen,
kan de wetenschap geen roet
meer in het eten gooien.
Ik ben benieuwd of de „ka
tholieke volksschrijver" Gerard
Reve zich ook in Dokkum heeft
vertoond. Hij is dol op bede
vaartsoorden en het kan hem
weinig schelen of de clerus de
gerapporteerde mirakels al of
niet erkent. Volgens hem is de
Moederkerk immers een „oude
redderende vrouw die niet pre
cies begrijpt waar je het over
hebt en alleen maar warhoofdi
ge achterklap uitslaat".
Toch zou hij heel veel men
sen met dit prachtige geloof in
aanraking willen brengen, „dat
een zeer morsig, verdorven en
uitmuntend geloof is. zonder
kop of staart, onmetelijk, artis
tiek en onbegrijpelijk". Al jaren
lang geeft Reve aan iedereen,
die lichamelijke of geestelijke
problemen heeft, de raad om de
tocht naar Lourdes te maken.
Zelf ondernam hij zowel de
reis naar Kevelaer als naar het
Verre Fatima. Dokkum is echter
een stuk dichterbij: een bijko
mend voordeel van de Friese lo-
katie boven de Portugese is ook
dat het hier niet om een boete
bedevaartplaats gaat. Reve
hoeft dus niet, met een doop-
kaars in zijn handen, op zijn
knieën naar de bron van Bo
nifatius toe te kruipen, zoals de
pelgrims in Fatima het plein
voor de basiliek plegen over te
steken.
Ik denk dat hij. en vele andere
pelgrims, er geen bezwaar tegen
zou hebben als een lid van de
Dokkumer middenstand in ge
knielde houding bij de bron zou
verschijnen. Om zo boete te
doen voor de grove slogan
„Dokkum moordstad".
Deze lokale onbeschaafdheid
werd al eens op de korrel geno
men door de Friese dichter
Reinder Rienk van der Leest - in
een van zijn verzen vertelt hij
hoe onder de rook van Dokkum
een paar boeren met hun
strontidompen de bus instap
pen en de mest in het gangpad
achterlaten. Zou in deze barre
wereld zijn lied moeten klinken?
„Het wordt hier tijd voor een
nieuwe Bonifatius". verzucht de
dichter.
Bezoekregeling bepleit voor grootouders en kleinkinderen na scheiding
DEN HAAG CARINE NEEFJES
„Veel grootouders hebben het
er moeilijk mee dat ze na schei
ding van de ouders hun klein
kinderen niet meer mogen zien.
Vaak hebben ze er een goede
band mee opgebouwd. Ze de
den de kleine in bad, gaven de
fles en pasten regelmatig op. Als
de ouders van net kind schei
den, houdt dat contact vaak op.
Veel oudere mensen gaan hier
aan kapot. Een kleinkind is
veelal het enige lichtpuntje in
hun leven", aldus jaap van Eik
van de vereniging Kinderen Ou
ders Grootouders (KOG).
De vereniging wil dat er een
wettelijke regeling komt zodat
grootouders, na echtscheiding
van hun kinderen, de kleinkin
deren gewoon kunnen bezoe
ken. Op dit moment is er geen
wet waarin dergelijke bezoeken
worden geregeld. Wel is het mi
nisterie van justitie bezig met
de voorbereiding van een nieu
we wet 'ouderlijKe zorg en om
gang'.
De belangenvereniging heeft
binnenkort een gesprek met
staatssecretaris Kosto van justi
tie. „We verwachten dat Kosto
wel over te halen is om de wet
aan te passen", denkt Van Eik.
„Bovendien hebben we het in
ternationale recht aan onze zij
de. In het verdrag van Rome
staat dat kinderen altijd recht
hebben op familieleven".
Met steun van de vereniging
zijn enkele grootouders proef
processen begonnen. Desnoods
wordt doorgeprocedeerd tot
aan het Europese Hof voor de
rechten van de mens in Straats
burg. De eerste resultaten van
tic proefprocessen worden vol
Veel grootouders hebben het er moeilijk mee dat ze na scheiding
goede band mee opgebouwd.
gend jaar verwacht. worden geplaatst wordt er geen
V olgens Jaap van Eik van de officiële bezoekregeling getrof-
belangenvereniging zijn er in fen voor grootouders. „De
Nederland zo n 6000 grootou- Voogdijraad vindt vaak dat het
ders die geen contact meer heb- voor het betrokken kind beter is
ben met hun kleinkinderen, om de grootouders niet meer te
Ook als kinderen in een tehuis zien. Dat zou alleen maar span
ningen bij het kind oproepen.
zo wordt dan gezegdaJdus
Van Eik.
De vereniging is het hier be
slist niet mee eens. Uit onder
zoeken blijkt volgens Van Eik
dat een kind behoefte heeft aan
een opa en oma. „Het is ge
woon goed voor het sociale
beeld van een kind. Hij ziet hoe
oudere mensen leven en krijgt
vaak veel warmte van grootou
ders".
