Van Hooydonck als
de 'Vlaamse Leeuw'
Van Wieren ziet nog
brood in ijshockeyteam
Compas terecht een beschermde renner
bPVALLEND
AANWEZIG
MAANDAG 8 APRIL 1991
I SPORT
PAGINA 21
MEERBEKE (GPD) - Twee jaar geleden huilde hij toen hij in Meerbeke won, nu niet. De
'Leeuw van Vlaanderen' brulde alleen maar. Op de Bosberg had Edwig van Hooydonck
eindelijk weer eens zijn kracht getoond. Ineens wist iedereen weer waarom hij ooit de
tweede Merckx werd genoemd, of, de bijnaam 'Eddy Bosberg' droeg.
Op die laatste van de veertien heu
vels in het parcours van de Ronde
van Vlaanderen, op die 500 meter
kasseistrook met een maximaal stij
gingspercentage van elf procent,
won Edwig van Hooydonck giste
ren de voor een echte Vlaming zoals
hij belangrijkste wedstrijd van het
jaar.
Hij deed het voor zichzelf, voor de
ploeg en voor zijn ouders. „Aan hen
heb ik in de laatste kilometers naar
de finish echt wel gedacht. Moe
worden kon ik niet meer."
Twee winters terug viel zijn vader
van een stellage en lag daarna een
aantal weken in coma. Dagelijks
ziekenhuisbezoek stond een verde
re ontwikkeling van Edwig van
Hooydonck in het wielerjaar dat
daarop volgde, in de weg. De renner
("eentje met een heel klein hartje")
was zo aangeslagen dat hij een sei
zoen 'oversloeg'. Al won hij in '90 al
tijd nog Dwars door België.
Maar nu is Edwig van Hooydonck
niet alleen met zijn lichaam, maar
ook met zijn hoofd weer helemaal
bij het wielrennen. En wat dat bete
kent, bleek gisteren. „We konden
hem op de Bosberg alleen maar na
kijken, dat moet je eerlijk kunnen
toegeven", aldus een van de laatste
directe tegenstanders, de verbou
wereerde Johan Museeuw, die
tweede werd. „Het is een van de
weinige renners die niet alleen een
Vlaamse, maar straks met hetzelfde
gemak ook een Waalse klassieker
kan winnen", aldus een optimisti
sche Jan Raas. „Die jongen heeft
wel zoveel klasse."
Vorige week in de Driedaagse van
de Panne zei Jelle Nijdam het al.
„Veel renners worden pas op latere
leeftijd rijp genoeg om een heel gro
te koers te kunnen winnen." Hij
doelde daarmee met enig optimis
me op zichzelf, maar verwees ook
naar ploeggenoot Edwig van Hooy
donck, die een paar dagen daarvoor
de Brabantse Pijl had gewonnen.
Hockeytitel A'dam
AMSTERDAM (ANP) - Het vrou
wenteam van Amsterdam is giste
ren Nederlands kampioen gewor-'
den. Door de moeizame winst op
Bloemendaal, 2-1, werd de ploeg
van de nieuwe coach Donald Drost
onbereikbaar voor de laatste, en
enige, concurrent HGC. Het onder
linge treffen tussen de titelkandida
ten op de laatste speeldag is daar
door slechts van belang voor het
prestige.
Zoals zoveel andere renners, haal
de Edwig van Hooydonck vorige
week het einde van de De Panne
niet. Hij werd door Jan Raas wijse
lijk uit de strijd genomen nadat hij
klaagde over pijnlijke pezen in zijn
knieholte. Schreef hij twee jaar ge
leden een belangrijk deel van de
overwinning toe aan de goede medi
sche zorgen van dokter Claes uit
Herentals, nu deed Van Hooydonck
dat weer. „Hij stelde de goede dia
gnose en gaf me de goede medica
tie." Zonder de renner daarmee in
de problemen te brengen. „Want ik
ga onbezorgd naar de dopingcon
trole, het plaske zal schoon en zui
ver zijn, puur natuur".
Toen hij 's morgens, onder een
dreigende lucht, het presentieblad
tekende, stond Edwig van Hooy
donck al zo gespannen als een veer.
„Nervositeit hoort, anders is het
niet goed. Elke Vlaamse coureur is
nu zenuwachtig, want deze koers is
een wedstrijd voor de Vlamingen."
Achteraf, na zijn verbazingwek-1
kend machtsvertoon, bevestigde de
winnaar dat nog eens. „Of ik een
echte Flandrien ben? Misschien
wel. Ik ben in elk geval een harker,
geen flyer, niet iemand voor Milaan-
Sanremo."
Vlaming
Zo bleef de ronde van Vlaanderen
gereserveerd voor een echte Vla
ming. En eigenlijk hoort dat ook zo
in deze zo typisch Belgische wed
strijd, berucht en roemrucht om
zijn vele stenen en vele haakse
bochten. Een combinatie van die
twee bracht al snel in de heuvelen
de eerste schifting. Slachtoffer van
de valpartij vlak voor het ingaan
van de klim van de Oude Kware-
momt, was Jelle Nijdam, die dan
ook de finish niet haalde.
Niettemin bleef er genoeg
machtsvertoon van de Raas-ploeg
over, want Maassen, Vanderaerden
en natuurlijk Van Hooydonck, wa
ren wel constant in de spits van de
wedstrijd te vinden. Maar Van
deraerden had nog niet genoeg
macht na z'n ziekte in De Panne en
Frans Maassen diende in de finale
het initiatief van Van Hooydonck te
beschermen. Zodat er voor de Lim
burger niet meer inzat dan een vijf
de plaats.
Maassen: „Ik was heel goed, maar
heb misschien wel te lang afge
wacht. Toen Edwig weg ging (bij
Nederbrakel na de Berendries-red)
kon ik natuurlijk niets anders doen
dan afstoppen. Ik had nog wel wat
ja, i
t het in het
ploegenspel. We hebben deze
winning in elk geval binnen, zitten
nu op ons gemak met de ploeg. Wie
weet krijg ik later dit voorjaar nog
wel een kans, als ik deze vorm
houd."
LJUBLJANA (ANP) - Winnen was
voor Larry van Wieren ooit heel ge
woon. Als aanvaller van Heeren
veen en Nederland schaatste hij ja
ren geleden van het ene succes naar
het andere. Als bondscoach van het
nationale ijshockeyteam raakte Van
Wieren gewend aan verliezen. Hij
kijkt thans niet meer op een neder
laag meer of minder.
Tijdens het wereldkampioen
schap voor B-landen in Joegoslavië
verloor Oranje zes van de zeven
wedstrijden. In het afsluitende
weekeinde bleken Polen (1-4) en het
gastland (1-3) te sterk. Met twee
punten (een magere zege van 2-1 op
hekkesluiter Japan) en de veelzeg
gende doelcijfers 9-40 eindigde Ne
derland op de zevende plaats. On
danks die treurige eindbalans ziet
Van Wieren nog toekomst in Oran
je. "Verliezen is niet erg, als je maar
vooruitgang boekt", aldus de gebo
ren optimist, die zijn tot medio 1992
doorlopende contract normaal uit
dient.
Vorig jaar eindigde Nederland in
de B-groep als achtste, met slechts
één puntje en een doelsaldo van -29.
Feitelijk is er van enige progressie
nauwelijks sprake. Toch heeft Van
Wieren verbetering gezien. "We
hebben over het algemeen meer te
genstand geboden. Het tempo lag
beduidend hoger dan vorig jaar. Het
was goed merkbaar, dat kwalifica
tie voor de Olympische Spelen op
het spel stond. Dat wij Albertville
jQt 1 niet hebben gehaald is jammer,
maar logisch. We komen structureel
EIJSDEN Rob Compas heeft
zaterdag in de Hel van Mergel
land duidelijk gemaakt dat hij te
recht een beschermde renner is
van de nationale selectie. Na het
winnen van de Omloop van Bom-
melerwaard was hij ook in Lim
burg duidelijk de sterkste. Sterk
en slim sloeg de 24-jarige West
fries in de laatste kilometers toe
nadat Jans Koerts een aantal de
marrages, in het belang van
ploeggenoot Tristan Hoffman, te
niet had gedaan. Rob Mulders, de
regelmatigste in de klassiekers,
werd tweede en Hoffman derde.
Mergelland, tachtig kilometer
in Belgie, en evenveel in Neder
land, was de eerste selectieve
klassieker van dit seizoen. De
heuvels in en onder Zuid Lim
burg gunden het veld geen rust
en schiftten van het eerste mo
ment. Hierdoor kwamen Jan
Hendrik Lagerweij (Woubrugge)
en de jonge Robin van Kessel (Ter
Aar) te zwemmen. Ook Peter Mol
en Herman Bakker kregen het
Vijlerbos en Gulperberg nooit te
zien, net als Frank van Veenen-
daal (Sassenheim) die het in het
Belgische Sippenaeken voor ge
zien hield. De Swift/Casba-ploeg
had in Slenaken na 100 kilometer
alleen nog Laurens Koster en de
goedrijdende Erik van Nieuw-
kerk in de ploeg. Maar nasfiink
sloopwerk van onder meer Hoff
man, Koerts, Mulders, Compas,
en de Duitser Muller moesten ook
zij uit het uiteengeslagen peloton
lossen. In de straten van EIjsden
sprong Rob Compas weg bij zijn
medevluchters en kreeg nog visi
te van de Limburger Rob Mul
ders. De laatste had te veel met
zijn krachten gesmeten en moest
Compas laten voorgaan.
Bij de junioren streden de re
giorenners wel aan de frontlinies.
Etienne Vergeer (Warmond), Rik
van Wetten (Noordwykerhout) en
Mark Varkevisser (Rijnsburg)
maakten een sterke indruk. Toen
Koos Moerenhout in zijn eentje
aan de haal ging was het vooral
Vergeer die in de tegenaanval
ging. Moerenhout werd terugge
haald en Vergeer moest later toch
toezien dat weer drie renners uit
de kopgroep wegreden. Rik Rei-
nerink was in Eijsden de sterkste.
Etienne Vergeer werd vierde en
Rik van Wetten (28e) pakte nog
net een prijsje mee.
De vrouwenkoers werd be
paald door Leontien van Moorsel
en de Belgische Kristel Werckx.
Dit maal moest de Nederlandse
kampioene de eer laten aan
Werckx. Petra de Bruin (28), Cor-
linda van der Hoorn (29), Anita
Kruse (36) en Corina Ouwehand
(41) haalden bij de zware koers de
eindstreep.
Frank van Veenendaal werd
vierde in de door Wietse Veenstra
gewonnen Omloop van het Rono-
strand. Barry de Ruiter werd bij
de junioren negentiende. In een
criterium in Oud Gastel reden Pe
tra de Bruin (3). Els Kooloos (4),
André Mohlman (5) en Rik van
Wetten (5) zich in hun categorie in
de prijzen.
Erik Bos behaalde een vijfde
plaats bij een zware omloop in
Nijlen (Belgie) en Aloys Goossen
werd tweede bij de B-amateurs in
Den Haag. Gerrit Kleinveld uit
Lisse werd derde in de ronde van
Almelo, een koers voor B-ama-
teurs.
WIM VAN DUIVENBODE
conditie, kracht en scorend vermo
gen op de toplanden te kort"
In de beschamende wedstrijden
tegen kampioen Italië (0-13) en
nummer drie Frankrijk (1-9) miste
Oranje bovendien teamgeest en
vechtlust. De spelersgroep maakte
vooral in de eerste week een ver
deelde indruk. Het klikte niet tus
sen de oude en jonge generatie en
tussen de spelers van de verschil
lende clubs. Van Wieren zocht eerst
de schuld by zichzelf en confron
teerde daarna zyn selectie met har
de kritiek. Het pittige en openharti
ge groepsgesprek had een positieve
uitwerking. De spelers waren na de
blamage tegen Frankryk in elk ge
val weer bereid voor elkaar te wer
ken. Gedwongen door de gemak
zuchtige houding van de spelers en
de slechte resultaten trok Van Wie
ren tevens de discipline aan. Die
maatregel kwam echter te laat om
het toernooi voor Nederland te red
den.
Volleybalsters
Olympus vieren
zevende titel
DOETINCHEM (GPD) - Met een
verfrissendse duik in het naast de
sporthal gelegen zwembad, vierden
de speelsters van Avèro Olympus
Sneek, trainer Hans van Wynen en
een handjevol supporters gister
middag in Doetinchem het zevende
Nederlandse volleybalkampioen
schap bij de vrouwen. Brother Mar-
tinus uit Amstelveen werd in een
noodzakelijk geworden beslissings-
duel verslagen. De wedstrijd was
een ware thriller, die pas in de vijfde
set door Olympus gewonnen werd:
15-9, 9-15. 12-15, 15-13 en 15-9
Olympus sloeg de aanval van
Martinus op de al jaren durende al
leenheerschappij derhalve opnieuw
af. Het was niettemin een „narrow
escape'. De eenzame toppers in het
Nederlandse damesvolleybal kwa
men dit seizoen vier keer tegen el
kaar uit, maar de balans bleef pre
cies in evenwicht. Martinus won als
troostprijs de nationale beker,
Olympus opnieuw de hoofdprys in
de vorm van het landskampioen
schap. De zevende titel op rij.
Olympus wankelde dit seizoen,
maar bleef boven. Het is de vraag
hoe lang nog, omdat het topteam
komend seizoen uiteenvalt. Hen-
nette Weersing vertrekt naar Italië,
ook al is het nog steeds niet bekend
naar welke ploeg. Marjolein de Jong
kondigde gistermiddag
haar vertrek aan.
Uit het programmablad van de
gradatiekandidaat UVS:
"Er is en blijft nog steeds van al
les mogelijk. Met nog zeven wed
strijden te gaan zijn nog veertien
punten te verdienen. Waarmee we
in theorie zelfs nog boven koplo
per Elinkwijk kunnen eindigen".
Toeschouwer bij Quick Boys -
Katwijk, op het moment dat
Gert Aandewiel van de thuis
club halverwege de tweede
helft met kramp op de grond
ligt:
"Juh, je mot een jurk aantrek
ken".
Reactie van Gert Aandewiel
ia afloop van de wedstrijd:
"Misschien staat het me nog wel
ook".
Aangeboden in de rubriek
'Exclusief Wonen', in NRC Han
delsblad:
„V1NKEVEEN. In een schitte
rend polderlandschap ligt deze in
vele opzichten unieke villa. Het
huis thans eigendom van een van
werelds meest beroemde voet
ballers heeft een bijzonder smaak
vol interieur. Witte muren, houten
vloeren en hardhouten plafonds
vinden we in het hele huis terug.
Hoofdgef).: royale representatieve
naar living met galerij (150
m2) en open haard. Prachtige
woonkeuken (40 m2) met open
haard. et cetera Goed be
veiligd. Tuinarchitect: Elisabeth
de Lestrieux. Bouwjaar 1973.
Grondopp. 6800 m2.f 1.800. 000,
k.k."
Dam-medewerker Rob Clerc
n het Algemeen Dagblad, twee
ronden voor het einde van het
Nationaal kampioenschap dam-
cn in Drachten:
„Het topduel Van der Wal-Clerc
bracht niet wat velen er van had
den gehoopt. De Groningse oud
wereldkampioen verraste zijn te
genstander bij het begin van de
partij meteen remise-aanbod. Ge-
i de stand van de ranglijst zag
de nationale kampioen geen re
den het voorstel te weigeren. Zo
doende werd op een heel curieus
moment, nog zonder dat er een zet
5 gespeeld, remise overeenge
komen. Voor het publiek een te
leurstellende gang van zaken.
ar wel veel realistischer dan
het produceren van een aantal
zetten zonder betekenis. Bij een
dergelijk toneelspel is niemand
gebaat."
octballer Cor Lems in Voet
bal international, over zijn eer-
c ervaringen voor de TV came-
's in de studio:
Ineensbam, kreeg ik zo die ca-
era voor m'n patser. Ik wist
niets meer te vertellen. Ik zei al
leen maar 'Ik weet het niet' en 'het
zal wel'. Maar in de loop der jaren
leer je daarmee omgaan. Je ont
wikkelt je als mens."
John Bosman over het idool-
gedoe, in De Volkskrant:
„Voor mij geen kapsones, ik ben
een gewoon mens, die toevallig
goed kan voetballen."
Fritz Korbach over de kwali
teit van de Nederlandse compe
titie, in Het Parool:
„Er is ooit één of andere Brit ge
weest die heeft gezegd dat wij hier
een Mickey Mouse competitie heb
ben, en dat wordt dan door half
Nederland overgenomen. Soms
gedragen wij ons als heel trieste
nal:
„Dat Lendl zich ergert aan her
rie vind ik onzin. Daarmee moet
je leren leven. Ik vind dat tennis
sers zich sowieso aanstellen.
Kraakt er ergens een zakkie 85
meter bovenin, zeggen ze: ik raak
uit mijn concentratie. Moet je ta
feltennis zien. Met dat kleine bal
letje moet je veel geconcentreerder
zijn."
Groningen-trainer Hans Wes
terhof in Nieuwe Rcvu:
„Ik denk dat ik wat minder pas
bij de mentaliteit in het westen. Ik
denk dat ik persoonlijk een beetje
ongelukkiger zou zijn. Misschien
kom ik ooit voor een keuze te
staan: droog brood of het westen.
Haha."
Oud Groningen-voorzitter
Rcnze de Vries over de eigen
zinnige baltovernaar Djurovski,
in Nieuwe Revu:
Toen wij die wedstrijd tegen
Partizan speelden in Joegoslavië,
zag ik hem voor het eerst. Wij gin
gen een half uur van tevoren het
veld op. Daar stond hij, tegen die
tunnel aangeleund, in zijn gewo
ne kleren een sigaretje te roken. Ik
denk: jee, wat hebben we hier
Wielrenner Jelle Nijdam in
Panorama:
„De renners aan wie ik een he
kel heb, kloppen mij gelukkig niet
zo vaak. Degenen die ik niet kan
uitstaan zijn renners die altijd
demarreren als het peloton uit
rust. Het zijn altijd dezelfde'irri
tante mannetjes."
Eric Gerets over 'collega' Ro-
mario. in NRC Handelsblad:
..Het nadeel van Romano is dat
het lief manneke is. Als het een
grote vent zou zijn dan zou je hem
op de training eens een keer flink
onderuit schoppen."
Vlag
FC Rijnland heeft de wind mee. Net
nu het tweede, vierde en zevende
elftal van de Leidse fusieclub kam
pioen zijn, kan de vlag ook in letter
lijke zin in top. Want sinds gister
middag beschikt Rijnland over een
splinternieuw groen-geel dundoek.
Met daarop, behalve de tekst 'FC
Rijnland opg. 20-02-1990', de hand
jes, het symbool van het samengaan
van de verenigingen Oranje Groen
en ZLC.
Alle jeugdelftallen waren opge
trommeld voor de plechtigheid. Na
dat de E- en F-selectie de vlag van
ZLC en de C-selectie die van Oranje
Groen ten grave hadden gedragen,
viel aan de A-junioren de eer te
beurt de zojuist gearriveerde Rijn
land-vlag aan Jan Duivesteijn te
overhandigen. De directeur Sport
en Rekreatie van de gemeente Lei
den hees het kleinood vervolgens in
de door hemzelf aangeboden vlag-
gemast ("Dat kan nog net voor de
bezuinigingen"). De sterke wind
deed de rest.
Bij de bestuursleden van de één
jaar oude voetbalvereniging, die
van de jeugd nog een vergulde voet
baller voor op de deur van de be
stuurskamer krijgen, viel de verba
zing van de gezichten af te schep
pen. Voorzitter Wim de Koning gaf
toe dat hij door de drukke werk
zaamheden bij Rijnland nog geen
ogenblik aan een vlag had gedacht.
"Dat is er helemaal bij ingeschoten.
De contactcommissie heeft het ini
tiatief genomen. Het bestuur wist
van niets. Na een aarzelend begin
zie je de zelfwerkzaamheid van de
leden toenemen".
Ria den Duik van de contactcom
missie legt uit hoe één en ander in
zijn werk ging. "We hebben de op
brengst van onze loterijen aange
wend om het bestuur met een vlag
Zo kon de ceremonie op die wind-
overgoten zondagmiddag, met alle
vlagvertoon, gewoon doorgaan. De
nieuwe Rijnland-vlag wordt vanaf
nu bij alle toernooien gebruikt. De
oude doeken van ZLC en Oranje
Groen neemt Duivesteijn mee naar
het Leids sportarchief.
Teloorgang
Een traditie in de regio lijkt teloor te
gaan. De organisatie van het Pernix
Pinkstertoernooi heeft besloten het
evenement te beperken tot een toer
nooi voor de jeugd. Het toernooi
voor senioren en junioren komt
daarmee te vervallen.
Aanleiding voor dit besluit is het
teleurstellend lage aantal aanmel
dingen dat Pernix ontving. Het
schrappen heeft tot gevolg, dat Per
nix de Kikkerpolder als speelter
rein kan inruilen voor het eigen veld
aan de Gooimeerlaan. Het aantal in
schrijvingen van jeugdploegen is
nauwelijks teruggelopen, aldus Van
Driel. De ingeschreven clubs zijn
nog niet van de besluiten van de or
ganisatie op de hoogte,
te verrassen. Zo'n doek kost meer
dan duizend gulden, maar is dan
ook helemaal handgemaakt. Het
ontwerp spreekt voor zich: groen
geel en de handjes op een plaats
waar ze goed uitkomen. Alleen de
levertijd was een probleem. Na
twee maanden, op de allerlaatste
dag voor de plechtigheid, had ik de
vlag pas in mijn bezit".
Humor
De spelers en begeleiders van Ley-
thon kwamen zaterdagmiddag na
de rit naar Sliedrecht, waar de com
petitiewedstrijd tegen Sliedrecht
Sport moest worden gespeeld, er
achter dat aanvaller Leon Heyting
niet was meegereisd. De student
medicijnen had zich een uur eerder
echter wel netjes op tijd in Op Dreef
gemeld. Wat was er precies ge
beurd? Heyting: "Ik was even de
zaal ingelopen en stond met een ju
nior over volleybal te babbelen.
Toen ik even later weer in de kanti
ne kwam was iedereen verdwenen.
Ik dacht eerst nog aan een grap,
maar toen ik naar buiten rende wa
ren alle auto's reeds weg. Ik heb nog
geprobeerd om John Groen (coach
van Leython, red.) te bereiken, want
die zou rechtstreeks van zijn huis in
Zoetermeer naar Sliedrecht rijden,
maar John was ook al gevlogen. Er
waren ook geen supporters meer
die richting Sliedrecht zouden rij
den, en met myn OV-jaarkaart zou
ik de sporthal veel te laat hebben
bereikt. Ik ben dus maar weer naar
huis gegaan, 's Avonds belde voor
zitter Gert-Jan de Zwart me op om
zich te verontschuldigen, en om me
de uitslag mee te delen".
Met zijn lengte van 1.96 is Heyting
geen jongen die je makkelijk over
het hoofd ziet. Hoe kon dit dan toch
gebeuren? Heyting: "Ik heb vanwe
ge myn studie al enkele weken niet
meer meegespeeld, wellicht waren
de jongens myn aanwezigheid ont
wend Of ik boos was of ben7 Wel
nee, ik zag gelijk de humor ervan in.
Steeds als ik eraan terug denk,
schiet ik weer in de lach. Boven
dien een extra vrije middag kwam
me eigenlyk niet slecht uit."
Naam: Piet Hoogstraaten
Club: LFC
Leeftijd: 55 jaar
Beroep: arbeidsongeschikt
De wedstrijd LFC 6 - UVS 10
werd gisteren bij een 2-8 stand
voortijdig afgefloten. Nu eens
niet omdat spelers met elkaar of
met de scheidsrechter in de
clinch lagen, maar omdat LFC-
speler Piet Hoogstraaten een hul
diging ten deel viel De speler in
kwestie had namelijk zojuist zyn
750-ste wedstrijd voor LFC afge
werkt, wat voor clubgenoten en
tegenstanders reden was om
Hoogstraaten in de bloemen te
zetten.
Dat heeft je waarschijnlijk
heel wat werk gekost, het tur
ven van de wedstrijden?
"Ik heb het zelf helemaal niet
bijgehouden. Oud-bestuurslid
Izac Pouw vroeg me een tijdje ge
leden of ik wist hoeveel wedstrij
den ik voor LFC had gespeeld. Ik
had er geen idee van. Is hij het
kennelijk zelf nagegaan. Deze
huldiging komt voor my als een
volslagen verrassing. Ik snapte
ook helemaal niet waarom de
scheidsrechter al zo vroeg af
floot".
Even terug in de tijd. Herin
ner jij je eerste wedstrijd nog?
"Dat is erg lang geleden. Ik
denk dat ik toen een jaar of twaalf
oud was. Het enige wat ik me van
die wedstrijd kan herinneren, is
dat Flip Massaar die wedstrijd
floot. Maar tegen wie ik speelde
en wat de uitslag was, weet ik
echt niet meer".
Je bent LFC altijd trouw ge
bleven. Nooit eens gedacht om
naar een andere vereniging over
te stappen?
"Eerlijk gezegd heb ik wel eens
op het punt gestaan om LFC te
verlaten. Naar aanleiding van een
meningsverschil heb ik een jaar
niet gespeeld, en wilde ik een an
dere club zoeken. Maar daar is
toen niets van terecht gekomen.
Myn vrouw betaalt namelijk al
tijd de contributie, en ze dreigde
daarmee te stoppen als ik naar
een andere vereniging zou gaan.
Daarnaast speelde mee dat veel
jongens van LFC me de kop gek
zeurden om weer by LFC te ko
men spelen. Dat deed me veel".
Over Je vrouw gesproken:
Wordt die er niet gek van dat Je
elke week je zondag op bet
LFC-veld en in de kantine door
brengt?
"Daar is ze wel aan gewend ge
raakt. Bovendien schijn ik voor
dat ik wat met haar kreeg te heb
ben gezegd dat LFC bij mij op de
eerste plaats kwam. Dus ze wist
het van tevoren. Natuurlyk vond
ze het niet altijd geslaagd als ik 's
avonds vol bier terugkwam. Maar
ja. dat hoorde en hoort nog steeds
bij een zondagje LFC".
Je bent nu 55. een respectabe
le leeftijd voor een voetballer.
Hoe lang wil Je er nog mee door
gaan?
"Zolang myn gezondheid het
toelaat, blijf ik voetballen Ik heb
er nog steeds plezier in. Ik moet
eerlijk zeggen dat ik een tijdje ge
leden heb gezegd dat ik geen
nieuwe voetbalschoenen meer
zou aanschaffen wanneer myn
huidige schoenen zouden zyn
versleten. Maar toen zei een club
genoot 'Da's geen probleem, dan
ikoop ik ze toch voor je'. Zo zie je
maar. ik kryg niet eens de kans
om te stoppen".
Laatste vraag: hoeveel doel
punten beb jij In de 750 wed
strijden die je voor LFC speel
de. gescoord?
"Ook dat weet ik eerlijk gezegd
niet. Het zyn er niet veel geweest
want ik heb mijn leven lang links
achter gestaan De enige treffer
die ik me herinner is het doelpunt
dat ik net scoorde, helaas in myn
eigen doel".
Piet Hoogstraaten
hun club.
De A-junioren van FC Rijnland dragen de
