Mooie mantels maar weinig spannends bij couturier Edgar Vos Frans Molenaar grijpt gekleurd terug naar 'sixties' Selectief telefoneren Elegance troef bij Rob Kroner Dieet Parfums van beroemdheden vervliegen heel snel MAANDAG 18 MAART 1991 PAGINA 11 Met een beetje onvoldaan ge voel en de vraag vind ik de col lectie nu mooi of nietblijf je zitten na de show van coutu rier Edgar Vos. Dat onvoldane gevoel is wel te verklaren. Egar Vos is als een charmante gastheer, die al zijn gasten wil plezieren, waardoor zijn feest het echte raffinement mist. Er ontbreekt aan de collectie van Edgar Vos dit jaar iets eigens; een echte signatuur. De vraag mooi of niet is veel moeilijker te beantwoorden, want er zitten wel degelijk heel fraaie modellen in de col lectie van de Amsterdamse couturier. Zijn korte ruime mantels bijvoorbeeld, met een verlaagde schouderlijn, in heel tere pasteltintjes, zijn echt heel mooi. Zowel een sportieve katoenen uitvoe ring, met grote stofknopen en een ceintuur als zijn chiquere model, waarbij een vrij dikke 'veter' van het zelfde materi aal over de wijde mouwen loopt en in de rug als een cein tuurtje is verwerkt, zijn stuk jes vakwerk. Ook echt goed zijn de man telpakjes (vaak in primaire kleuren) met (plooi, klok- overslag, rechte en gerende) mini-rokjes of shorts en vrij lange of juist net in de taille- vallende aangesloten jasjes. Maar er zijn ook modellen waarvan dat jasje net te kort of net te lang is of het short wat krap valt. waardoor het beeld onevenwichtig wordt. Onder die pakjes laat Vos vaak heel luxueuze topjes dra gen van bijvoorbeeld gepaille- teerde zijde. Bij de jurken werkt Vos veel met boothalzen en laat hij een robemanteau afgewerkt met witte biezen (jaren zestig) zien, maar het aardigst zijn toch zijn nonchalante kimo- no-achtige overslagjurkjes die hij veel kleuren brengt. De feestelijke kleding van Vos is heel sober, zeker als het om 'lang' gaat. Een aangeslo-'- ten jurk met geincrusteerde biezen of een zwart topje (dat het middenrif bloot laat (dat wel) en een simpele witte rok, dat moet het zijn. Alleen zijn korte feestelijke kleding straalt ook iets van vrolijk heid uit, zoals het kobalt blauw zijden taffetas halter jurkje met gerende rok op ko baltblauw en wit organza on derrokken. Eigenlijk ogen zijn confec- tiemodellen (prijs tussen de 198 en 500 gulden van maat 36 11 m 50)), die straks in 16 zaken in Nederland (Breda en Den Bosch zijn erbij gekomen) te koop zijn, minstens even goed als zijn couture. De ruime jassen laat hij dra gen op mantelpakjes met een a-symmetrische reversluiting of een een rechte rok met lan ge blouse met ronde hals. Soe pele overslagjurkjes brengt hij in een mooi bloemdessin en heel jong en sportief zijn de strakke rokjes en battledress- achtige jasje die hij in fel rose, groen en gebroken wit heeft. Een collectie met geslaagde elementen maar weinig ver- nieuwends. Henriëtte van der Hoeven. Robe-manteauin kobaltblauw, afgebiesd met t Rood wollen mantelpakje Het heeft een tijdje ge duurd, maar goed. nu ben ik er helemaal aan ge wend. Het antwoordap paraat. Niet dat ik er zelf een heb, hemel bewaar me. Maar als ik er een aan de lijn krijg, spreek ik on vervaard en zonder hape ren mijn boodschap in. Na de piep. Na de tweede piep. Binnen 30 seconden. Binnen 20 seconden. Wat men maar wil. Dat is wel eens anders ge weest. Antwoordappa raat? Hop, de hoorn erop en met hartkloppingen van de schrik eerst eens bedenken wat ik nu pre cies te melden of te vra gen had. Onvolwassen was het, kinderachtig, maar het was over. En nu begint het weer op nieuw. Want weliswaar hoef je tegenwoordig geen mallotige toneel stukjes of leutige mu ziekjes meer af te luiste ren voordatje je prevele ment mag doen, maar er is een nieuwe onuitstaan bare rage. Men is wel thuis, maar heeft eventjes geen zin om de telefoon te beantwoorden. Dus wat doet de selectieve thuis- telefoneerder? Het ant woordapparaat aanzetten en meeluisteren. Kan niet bommen dat de opbeller zich voor aap voelt staan. Alsof iemand de deur van de douche opentrekt terwijl je je navel staat te inspecte ren, zoiets. Want je denkt dat je een zakelijke me dedeling zit in te spreken voor iemand die er niet is, of je maakt grappen waarvan je denkt dat je vriend/vriendin/kennis ze t.z.t. in alle rust zal af luisteren. Blijkt je stem luid en duidelijk door huiskamer of kantoor te schallen. Antwoordapparaat? Ik gooi voortaan' gewoon weer de hoorn erop. Ik bel later wel weer eens. Of helemaal niet meer. INGE VAN DEN BLINK Voor de zoveelste maal in zijn carrière heeft Frans Molenaar zijn talenten gebotvierd op een uniform-opdracht. De Amsterdamse couturier heeft alle hostessen van het cate ringbedrijf 'A matter of taste' gekleed in fel roze jasjes. De meisjes deelden de hapjes en drankjes rond in de trendy ga lerie Het Magazijn waar Mole naar zijn nieuwe zomercollec tie presenteerde, met in het voorprogramma enkele sona tes van Mozart, gespeeld door de jonge pianiste Debora Apol. Als sfeervolle afsluiting tracteerde Molenaar zijn pu bliek bovendien op liederen van de klassieke zanger Niels Peter van Doorn in plaats van op het gebruikelijke glaasje champagne. Molenaars show werd dit maal gekenmerkt door een uitbundig kleurgebruik. Een paar seizoenen lang was so berheid het sleutelwoord van de Amsterdamse modeko ning, die zijn klanten het liefst in stemmige bruinen, grijzen en zwart kleedde. Maar met de lente en zomer in aantocht is soberheid grotendeels uit de collectie verdwenen. Mole naar houdt het voor de ko mende maanden op een vro lijk modebeeld met frisse, hel dere kleuren en roklengten die variëren van superkort tot een handbreedte boven de knieën. Nu in het modebeeld wordt teruggegrepen op de 'sixties' kon Molenaar die zijn carrière in deze roerige tijd begon, niet achterblijven. Hij baarde toen opzien met zijn karakteristie ke architectonische vormge ving die aansloot bij het werk van schilders als Mondriaan en architecten als Rietveld. Veel van de kleding die hij gisteren ten tonele voerde, rie pen herinneringen op uit die tijd. Hij verpakte zijn manne quins in strakke minirokjes in Mondriaan-kleuren. waarbij hij ruime hessen liet dragen, linnen broekpakken in opval lende kleuren, zoals citroen geel en mandarijntjes-oranje met felrode blouses met strik ken aan de hals en in simpele rechte jurkjes met satijnen biezen die deden denken aan de hoogtijdagen van Jacque line Kennedy en Audrey Hep burn. Deze jurkjes bracht Mo lenaar in alle kleuren van de regenboog: geel, rood, blauw, appelgroen, paars, fucsia, zachtrose en oranje, maar ook in zwart en wit. Omwille van het couture-element voorzag hij zijn kleding van opvallen de accessoires zoals oorbellen van antieke auto's en knotsen van hoeden. De avondkleding was al even kleurig en weinig cliché matig waren ook zijn kleur combinaties voor een feeste lijk avondje uit. Molenaar ver raste de toeschouwers bij voorbeeld met strakke, korte zwarte jurkjes met een enor me felgekleurde bovenkant die als een soort stola-kraag op verschillende manieren kan worden gedrapeerd en zelfs tot strik op rug of borst kan worden geknoopt. Een daverend applaus viel Mole naar ten deel aan het einde ,van zijn show toen de bruid over het plankier schreed in eenzelfde jurkje, maar nu van champagnekleurige taft. CONNY HEIDA Zwart cocktail-jurkje met felgekleurd bovenstuk dat op vele r Dat de lijnen van de jaren zes tig ook vertaald kunnen wor den in een zeer elegante col lectie, met een eigen gezicht, bewees de Amsterdamse couturier Rob Kroner. Dat eigen gezicht kreeg de collectie door bijvoorbeeld de fraaie iets getailleerde jasjes. Deze vielen ruime over de heupen, waarbij de rug net wat langer was dan de voor panden. Die langere rug ont stond doordat Kroner de stof vanaf de voorpanden wat rond wegsneed. Verder haddden alle jasjes een con trasterende bies tussen het armsgat en de mouw en waren ook de klepzakjes met een af stekende kleur afgewerkt. Onder die jasjes liet Kroner heel korte strakke rokjes dra gen maar topjes met kruis lingse draperieën, die daar weer boven gedragen werden, gaven het geheel weer een apart accentje. En voor wie niet van taille ring hield maakte Kroner op dezelfde lengte rechte jasjes, bijvoorbeeld in een zwart-wit EINDREDACTIE HENK HOUTMAN EN HENRIËTTE v.d HOEVEN Avondjurk in zijden mousseline. bladmotief met tot op de elle boog vallende mouwen. Dit jasje werd gedragen met een strakke rok maar ook en dan voorzien van een brede cein tuur met daaronder een heel wijde rok. Die wijde rok in Franse zijden jersey, die Kro ner van een contrasterende bies aan de binnenkant voor zag. is een 'klassieker' voor Kroner. In elke collectie zie je die rok op de een of andere manier weer terug en altijd heb je weer het gevoel dat zo'n soepel om je heel zwierende rok het toppunt van elegance moet zijn... Ook uit de jaren zestig stamt het jurkje in de prinse- selijn, dat Kroner bijvoor beeld combineerde met wijde swager-achtige jas in felle tin ten die aan het Caraïbisch ge bied doen denken. Wat ook een beetje aan dit deel van de wereld deed den ken was zijn heel wijde rok rood met witte ballen, met daaroverheen weer een soort 'schortje' rood wit gestreept en een gedrapeerd topje. Een reusachtige hoed of een hoofdband versterkte dit idee alleen maar. En hoewel het 'schortje' het op die wijde, wat folklorisisch aandoende creatie best goed deed, op een strakke rok was het weer net iets te veel van het goede. Jammer want in dit linnen pakje waren kaki en turkooise heel geraffineerd gecombineerd. Ook een beetje misplaats in de collec tie was de vrij strakke stads- bermuda met het kleine, strakgetailleerde jasje met een schootje. Maar het bleef bij deze twee kleine schoonheidsfoutjes want de cocktail/avondkle ding in felle tinten ondermeer kobaltblauw/grasgroen was weer heel mooi en vooral zat vol leuke vindinkjes. Basis voor de avondkleding was een kort, vrij strak aanluitend jurkje met heel dunne schou- Linnen mantelpakje. derbandjes van gefronste zij den mousseline. Op deze jurk jes liet Kroner afwisselend een 'schortje', een kiel, een sportief ogende blouse en een lange overrok met een aange zette strook dragen. En wat h«t geheel zo mooi maakte was dat die toevoegingen met dubbel stof, in contrasterende kleuren waren gemaakt. (foto i Bart NleuwenhuiJM En dat Kroner zelf ook nogal ingenomen was met dat cocktailjurk bleek bleek toen de bruid opkwam. Zij droeg datzelfde model in roomwit met daaroverheen een lange zwierige mantel van zijden mousseline met een kanten bovenstuk. Een waardig slot van een mooie show. Hcnrlettc van der Hoeven Al vanaf december ben ik met de lijn in gevecht. Worstel ik met mijn zwakheid. Vecht ik tegen een eetlust die op alle uren van de dag handenwrijvend klaar staat. Kijk somber naar de bubbeltjes die sinds de decembermaand en de januarie-verjaardagen zijn verschenen hier en daar. en lees jaloers over de vrouwen van vroeger Het eerste vermageringsdieet verscheen pas in 1863; voor die tijd hoefde een vrouw niet slank te zijn, integendeel, huis naaisters waren een groot deel van hun tijd bezig om met ruches en stroken en pofmouwen de vrouwen van toen iets molliger, iets gevulder te doen lijken, want dat was mooi Veel vlees. Dat hoorde zo. Sinds vijftig jaar denk ik dat. dat het makkelijk zal lukken. Sinds mijn puberteit toen ik als snel aanwies om de heupen. En nog steeds struikel ik bij 't minste of geringste over de ver leiding van een bruine boterham dik met kaas en roomboter belegd. Blijk ik nog steeds niet onthecht genoeg om mijn ge dachten 's avonds in toom te houden en niet te laten afdwalen naar wat in de keuken voorradig is. Droom ik van een warme appelbol. Terwijl je toen je begon toch vast van mening was dat het je deze keer zou lukken; dat je niet bij de minste verleiding alle goede voornemens in rook zou zien opgaan; dikke zwarte rook van diepe spijt. Toen mijn moeder na haar derde kind te zwaar geworden was naar haar zin raadpleegde ze haar huisarts daarover. Hoofd schuddend zei de goede man; "maar mevrouw, moeders hó ren gevuld te zijn." en met gevuld bedoelde hij dik. Lekker dik. Voor de kinderen om royaal tegenaan te leunen. Niemand behoefde caloriën te tellen. Niemand hoefde 's avonds de gedachten krampachtig bij boek of radio te hou den; ze niet laten afdwalen naar de keuken waar etenswaren dwars door de dichte deur heen signalen aan 't uitzenden zijn. En niet eens bijzondere etenswaren, nee. gewoon een schaal aardappels met peterselie of een kommetje rode kool met appel. Zulk eten is al godenspijs voor wie op zijn strengst bezig is, en de gedachte eraan doet een onbedwingbare lust ontstaan er heen te rennen, die slechts met moeite in be dwang is te houden Hoe oud moet je zijn om dat niet meer te doen. Om zo ont hecht te zijn dat je dieet houdend niet meer aan eten denkt. Geen enkele avond. Oprecht hoop ik het ooit mee te maken. INA DE RUYTER Een beetje beroemdheid heeft tegenwoordig een eigen par fum. En waar die beroemd heid zijn roem aan te danken heeft doet er niet toe. Zo is een maand geleden een geurlijn op de markt gebracht die de naam heeft meegekregen van het opstandige Seven-up re clamefiguurtje Fido Dido ('It's cool to be clear'). Schil ders en schildersdochters doen het ook leuk achter glas. getuige de parfums van Sal vador Dali en Paloma Picasso. Er zijn luchtjes met de namen van Alain Delon, Gloria Van- derbilt, Gabriela Sabatini en Priscilla Presley. Jaarlijks wordt de parfum- markt overspoeld met nieuwe produkten. Parfum zit in de lift als nooit tevoren. Kinde ren kunnen kiezen voor de Walt Disney-lijn of zich be sprenkelen met Oilily, en het aanbod van mannengeuren is al bijna net zo groot als dat van vrouwenparfums. De Amsterdamse verzame laar van parfumerie-artikelen Ida Sajet houdt de ontwikke lingen op geurgebied nauw keurig bij. Elk hoekje van haar woning is benut; tot in de slaapkamer staan metershoge vitrines, volgestapeld met flesjes parfum en eau de toi lette. Het oudste flesje uit haar verzameling, Gloire de Paris van Roger et Gallet, dateert van 1911. "Parfum was toen nog geen gemeengoed, en aan de vormgeving van de flesjes werd niet veel aandacht be steed", vertelt Ida Sajet. "Parfum werd VOpakt to smalle, glazen flesjes met gla zen of kurken stopjes. Het mo del 'apotheker', zogezegd. Pas na de tweede wereldoorlog kwam parfum in de lift.. Nina Ricci bracht 'L'air du temps' op de markt in een prachtige, kristallen fles met zeskantige dop, die was ontworpen door Baccarat". Het produkt sloeg onmid dellijk aan; L'air du temps is de meest verkochte geur aller tijden. Maar tot ver in de jaren '50 bleef goede parfum iets voor 'de rijken'. De doorsnee be volking gebruikte Boldoot of 4711. Sajet: "En je had Toute Jolie, een parfum in een platte flacon met een metalen dop, dat niet zo duur was en de bij naam 'huisvrouwenparfum' kreeg. Een reden waarom par fum relatief duur was, was dat het verpakt werd in kristallen flesjes met een kristallen dop die precies passend moest worden gemaakt. Die doppen werden pas veel later voorzien van een PVC-randje. waar door ze in serie konden wor den vervaardigd". Volgens Ida Sajet werd het gebruik van parfum pas in de jaren '70 echt populair. "Elke mode-ontwerper bracht in die tijd een geurlijn uit. En in de jaren '80 kwam de hausse van de filmsterren: Sylvie Vartan had een eigen parfum, Alain Delon bracht zijn lijn op de markt. Overigens werd al eer der gebruik gemaakt van be kende persoonlijkheden bij parfum, maar op een andere manier: de beeltenis van film sterren werd verwerkt in de vormgeving van de flacon. Mae West bijvoorbeeld liet in de jaren '50 al haar kleding ontwerpen door Schiaparelli. Ze hadden daar een Mae West paspop waar de kleding op werd vervaardigd, en Schia parelli heeft een parfUm op de markt gebracht in een flesje dat de vorm heeft van die paspop." Veel nieuwe parfums red den het niet, ondanks de dure campagnes die er door fabri kanten tegen aan gegooid worden. De geurlijn van Frank Govers bijvoorbeeld is al weer uit de handel geno men, en van de parfums waar aan de zangers Lee Towers en Julio Iglesias hun naam heb ben gegeven wordt ook niet verwacht dat het blijvertjes zijn. Ida Sajet: "De markt is ei genlijk al een beetje verza digd. De huidige trend gaat, alle nieuwe produkten ten spijt, toch meer richting de wat duurdere parfums van naam. De klassiekers, zoge zegd. Mensen kiezen één geur die bij hen past en kopen daar dan gelijk de hele lijn van, dus niet alleen parfum maar ook body lotion, talkpoeder, deo dorant, zeep, enzovoort".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 11