Klassieke melodie
omgevormd tot
carnavalskraker
BARBARA BUSH BREEKT BOTJI
'Soap'van Statenlid
Bioscoop-primeur
voor Harry Sacksioni
Criticus
LEVE ONS POR^
MAANDAG 14 JANUARI 1991;
'Deurzakkers'Pavarotti-effect'
HILVERSUM - Clemens van Bracht (40) en Willem van Schijn-
del (36) hebben als De Deurzakkers een bijzondere carnavals
kraker gemaakt. Het duo haakt in op de hang naar klassieke
muziek en gebruikt melodieën van StraussVerdi en Bizet. De
symfonieën zijn bewerkt door producer Ad Kraamer en wor
den door de Deurzakkers aan elkaar gezongen met de 'ijzerster-
ke' tekst: Wij weten wel hoe laat het is!!.
Willem, van Schijndel verklaart
de ongebruikelijke carnavals-
plaat. Clemens en ik hebben in
1983 al eens een Strauss-medley
gemaakt die op de B-kant van
een single stond. Vooral in België
werd de B-kant toen populairder
dan de A-kant. Wij houden zelf
wel van populaire klassieke mu
ziek zoals de Radetzky mars van
Straussdat in combinatie met
de toegenomen vraag naar klas
sieke muziek, bracht ons op het
idee een bijzondere carnavals
kraker tc maken."
tuigd dat de single een topper
gaat worden. Het plaatje ligt
vanaf afgelopen vrijdag in de
muziekhandel en ook op onze
nieuwe cd staat het nummer in
een lange uitvoering. Op de hoes
staan Clemens en ik afgebeeld in
Pavarotti-outfit. Dat wordt onze
nieuwe act. Clemens en ik haken
echt in op het Pavarotti-effect in
Nederland. Die man kwam als
eerste klassieker de top veertig
binnen. Nu zijn Placido Domin
go en José Carreras bijna volks
helden geworden. Ook de jeugd is
enthousiast over klassieke mu
ziek. Dankzij Nigel Kennedy. De
Antwerpens Night of the Proms
werd door 65000 mensen bezocht
en ze gingen uit hun dak. Dat is
dus ook de bedoeling van ons
plaatje."
Topper
Van Schijndel is er van over-
De Deurzakkers hebben zich
niet goedkoop van hun single af
gemaakt. Van Schijndel: .,We
wilden de klassieke melodieën
niet te zeer ontkrachten en heb
ben daarom het plaatje opgeno
men met een heus symfonie-or
kest. Een dure en tijdrovende
aangelegenheid, maar zeker de
moeite waard. De titel Wij weten
wel hoe laat het is, slaat op het
feit dat we met deze plaat terug
gaan in de tijd. We hopen dat
deze single een carnavalskraker
wordt in de orde van Zak 'es lek
ker door en Het Feest kan begin
nen.
WASHINGTON Die
Barbara Bush toch. De First
Lady heeft helemaal niet te
klagen over gebrek aan pu
bliciteit, breekt ze afgelo
pen weekeinde een botje in
haar voet in Camp David, het
presidentiële buitenhuisje.
Barbara, een goede zestiger,
was daar gaan sleetje-rijden
en dat ging allemaal niet zo
geolied. Tja, en toen moest
ze gisteren weer helemaal
per rolstoel naar het Witte
Huis worden teruggebracht.
(foto AP)
Meisjesdroom werkelijkheid
HILVERSUM Het Provinciale Statenlid van Noord-Holland,
Lenny Slootweg-Klijn (48) schrijft op het ogenblik een soap-serie
voor de televisie. Dat doet ze met co-auteur Pieter van de
Waterbeemd in opdracht van producent René Stokvis. De werktitel
is 'Sportcentrum Van Houten'. Het wordt in de regie van Daniël
Rooyacker een dertiendelige dramaserie, die in het najaar door de
AVRO op het scherm wordt gebracht. Voor deze omroep is het de
eerste soap-serie, voor Lenny een (meisjes-) droom die in vervulling
gaat. Lenny Slootweg-Klijn is voor de WD sinds 1987 lid van
Provinciale Staten van Noord-Holland. De Hilversumse blijft dat
politieke werk na de statenverkiezingen in maart doen. Maar ze
heeft wel haar advocatenpraktijk, die ze er sinds 1977 op nahield,
eraan gegeven. Terwille van haar nieuwe beroep:
scenarioschrijfster.
Dolgelukkig is de juriste-politica. „Pieter en ik hebben al zeven van
de dertien delen geschreven. De AVRO gaat vanaf oktober de serie
uitzenden. Iedere week komt er een aflevering van 25 minuten. In
prime-time. Ik kan wel zeggen dat ik nu pas echt voor het eerst in
mijn leven met plezier werk. Het gevoel datje van je hobby je werk
hebt kunnen maken... zalig!"
Lenny droomde van boeken schrijven, maar dook destijds de
provinciale politiek in en volgde in 1988-'89 de opleiding
scenarioschrijven bij Videcom in Hilversum. Samen met
cursusleider Pieter van de Waterbeemd, ex-psycholoog, wilde ze
aan de slag. Ze ontwikkelden wat ideetjes voor tv-programma's. Het
duo benaderde omroepen en producenten. En zowaar belde er
iemand terug, René Stokvis nog wel: of beiden maar een ontwerp
wilden maken voor een drama-serie voor de televisie waarin het
begrip gezond leven een rol zou spelen.
HILVERSUM Gitarist Harry Sacksioni zal via een video
clip aan het 'grote publiek' worden voorgesteld. Vanaf 25 ja
nuari zal de clip van zijn single 'Alter Ego' in de grotere bio
scopen worden vertoond. Vier weken lang zal het bioscoop
publiek met de gitaarklanken van 'romanticus' Sacksioni,
die zijn carrière op het podium bij Herman van Veen is be
gonnen, worden geconfronteerd. Met deze actie mag Sacksio
ni meteen een Nederlandse bioscoopprimeur op zijn naam
schrijven.
'Alter Ego' is afkomstig van het nieuwe album van de gita
rist, 'Intimate Strangers' getiteld.
NEW DELHI Onze eigen prins Claus en kroonprins Willem Alexander brengen momenteel een
privé-bezoek aan India. Het prinselijk duo werd afgelopen weekeinde ontvangen door de Indiase
president (links) in het presidentiële paleis. (foto AP)
Wie in Nederland literatuur be
spreekt, conformeert zich
meestal aan een ongeschreven
erecode, die zegt dat het karak
ter en het uiterlijk van de schrij
ver buiten beschouwing moeten
blijven. Al is een kritiek nog zo
negatief zij moet wel zakelijk
en fair blijven. Het is maar goed
dat die code bestaat, want de
schrijver, die in vergelijking
met de criticus de zwakste par
tij vormt, dient tegen machts
misbruik van de laatste te wor
den beschermd. Aangezien er
nog een tweede ongeschreven re
gel bestaat, die stelt dat een
schrijver niet op een kritiek
hoort te reageren - een regel
waarvan heel wat domme en
kwaadwillige critici profijt
trekken -, staat de schrijver ex
tra zwak.
Nu zijn er vroeger en nu heus
wel recensies verschenen waar
in de grenzen van het fatsoen
werden overschreden. Iemand
als J. Slauerhoff, de Rimbaud
van Leeuwarden', die zich
graag schamper over de gezeten
burgerij uitliet, heeft menige
wraakzuchtige kritiek over zich
heen gekregen. Zo bestempelde
de criticus Dirk Coster hem eens
als een man, "wreed en gluipe
rig van geest, met een soort van
lamme, lijmerige treiterzucht,
die bovendien (het meest over-
gefelijk!) een klein-burgerlijke
zeurigheid etaleert". Deze
Slauerhoff hangt wel de zee
rover en vrouwenverkrachter
uit, smaalt Coster, maar intus
sen wordt hij als scheepsarts in
het luxueuze wereldje van de
mailboten in de watten gelegd.
Een andere criticus schreef
een soort requisitoir tegen de
Friese dichter en noemde hem
een half-intellect, een schutteri
ge erotomaan en een ontwortel
de provinciaal, wiens werk ge
tuigde van globetrotterbluf en
kéukentrapromantiek. Slauer
hoff was een cultuurbarbaar,
die van de Europese beschaving
alleen maar wat rotte takjes en
twijgjes kende. De hamer,
waarmee deze scherprechter het
werk en de persoon van Slauer
hoff wilde vermorzelen, veran
derde echter in een boemerang,
die door de lezers naar zijn ei
gen hoofd werd geslingerd.
Maar ondanks al hun afkeer,
peinsden beide critici er niet
over het uiterlijk van Slauer
hoff bij hun negatieve oordeel te
betrekken bijvoorbeeldVan
een lelijke dichter kun je geen
goede gedichten verwachten).
Dezer dagen werd ik zelf ge
confronteerd met een schandali
ge en stompzinnige vorm van
boekbesprekerij, die alle perken
te buiten gaat. Het Nieuwsblad
voor Midden-, Zuid-Drenthe en
N.Overijssel bood een zekere Ni
co Veenstra de ruimte om zijn
zwarte ziel aan den volke te to
nen. 'Literair bekeken', heet zijn
rubriek, maar dat zal wel een
grapje zijn. Veenstra heeft mijn
laatste boek gelezen, en daar
heeft hij alleen maar goede
woorden voor over. Ook mijn
vorige boek vond hij de moeite
waard. Maar helaas, er is iets
gebeurd waardoor zijn waar
dering voor mijn werk tot nul is
gedaald: hij heeft mij namelijk
eens in levenden lijve gezien.
Vroeger kende hij me alleen van
foto's, en dat had zo moeten blij
ven. Maar het Lot duwde hem
vorig jaar in de Boekenweek
met harde hand in de schouw
burgzaal van Hoogeveen, waar
ik F. Springer, de schrijver van
het Boekenweekgeschenk, inter
viewde. Het was, dankzij de
openheid en het verteltalent van
Springer, een heel geanimeerd
en ontspannen gesprek, waar
van zelfs een paar fragmenten
op televisie zijn vertoond.
Springer heeft daar later nog
op een aardige manier over ge
schreven. Geen moment heeft
mijn radar die walm van zieke
haat en vijandschap bespeurd
die in de donkere zaal van de
zitplaats van ene Nico Veenstra
opsteeg! "Zelden heb ik zo'n
waardeloos en ongeïnspireerd
gesprek gezien", deelt de criti
cus zijn lezers mee, die hij ken
nelijk wil wijsmaken dat hij in
zijn woonplaats Koekange tal
loze malen prachtige, diepgra
vende gesprekken heeft aange
hoord. Maar goed, dat zal me
verder een zorg zijn. Waar het
hier om gaat is dat Veenstra
niet meer onbekommerd van
mijn boeken kan genieten, en
dat geldt zeker voor die tafere
len waarin liefde en erotiek in
het spel zijn, want steeds ver
schijnt dan weer het afschuwe
lijke uiterlijk van de schrijver
voor zijn geestesoog. "Een ge
voel van walging komt dan over
me", bekent hij. En vervolgeiis
geeft hij mij het advies om
voortaan mijn boeken in alle af
zondering te schrijven en me
nooit meer in het openbaar te
vertonen.
Je vraagt je af wat voor klok
kenluider van de Notre Dame
Veenstra die avond op het podi
um heeft gezien. Of zou het kun
nen zijn dat hij zijn eigen
mismaakte innerlijk op mij
heeft geprojecteerd? Het is voor
het peil van de literaire kritiek
in het Zuiddrentse Nieuwsblad
te hopen dat de Casanova van
Koekange niet al te vaak op
stap gaat om schrijvers in het
echt te zien.
Of GATT- ONDERHANDEL/N -
GëN Z'JN VAN BESLISSENDE
BETEKENIS VOOR
RE WERE/D
ECONOniE
s^TThaar
RAT ZOU Jf NI FT
AFLEIDEN UIT
DE GERINGE
VERTEL OE HENS EN EERST FJ AAR
EENS, WAT GATT. ON DER NAN.
NA PEPERTJES! MMEX/CO
WAREN PtE TE SC/JERP OM
TE ETEN. MAAR H/ER ZJJN
ZF NATUURLUR ZO
GLAPAtS WAT'
MUNSCH
W®CH.
