Trouwen voor de camera
Treintje van de tsaar
brengt recordbedrag op
Lee en Anita niet meer samen
KERST IN MINI-STAATJE
Kerstdiner
PAGINA 24
RTV-SHOW
MAANDAG 24 DECEMBER KJ1
PRINSESJE GEDOOPT
w*
SANDRINGHAM De baby van de Britse prins Andrew
zijn vrouw de hertogin van York, beter bekend als Sarah Fer
guson, is afgelopen weekeinde gedoopt. Op de foto kust Sarah ba
by Eugenie Victoria Helena. Op de voorgrond twee van prinses
Eugenie's familieleden, nichtje Zarah Phillips (dochtertje van
prinses Anne), rechts prins Harry, zoontje van prins Charles en
prinses Diana. (foto ap»
LONDEN (DPA) - Het speelgoedtreintje van de Russische tsaar Nico-
laas II zal in Londen waarschijnlijk een recordbedrag van 1,5 mil
joen dollar (2,5 miljoen gulden) opbrengen.
De zeer zeldzame en nog werkende Marklin III stoomlokomotief
met twee met de hand vervaardigde wagons zal begin januari van
het Britse handelshuis voor antiek speelgoed 'Mint and Boxed' in Ja
panse handen overgaan. De naam van de Japanse koper zal pas na
de ondertekening van de koopakte bekend worden gemaakt.
Tsaar Nicolaas II kreeg het treinstel in 1905 tijdens een officieel
bezoek van de Russische koninklijke familie aan Parijs als ge
schenk. Bij haar vertrek uit de Franse hoofdstad had de Tsarenfami
lie zoveel bagage te verslepen dat de 1,65 meter lange trein in het ho
tel werd achtergelaten. Pas in 1989, na de dood van de hoteleige
naar, slaagde het Britse bedrijf er in het treintje te bemachtigen.
Linda de Mol vervult hartewens van bruidsparen in 'Love Letters'
certen in het Rotterdamse
sportpaleis begin december.
Anita Meyer heeft nog geen
concrete plannen in deze rich
ting.
„De beslissing om weer al
leen verder te gaan is puur ge
voelsmatig genomen. Als we
naar anderen geluisterd had
den, dan waren we zeker an
ders uitgekomen. Want ieder
een is overtuigd van de bijzon
dere succesformule die we sa-
HILVERSUM Trouwen terwijl heel Nederland kijkt. Je
moet er maar zin in hebben. Zo'n achthonderd landgenoten
meldden zich spontaan na een oproep om mee te doen aan
'Love Letters', het nieuwe televisieprogramma waarmee
Linda de Mol vanaf tweede kerstdag acht weken lang mas
sa's kijkers aan de buis wil kluisteren. „Mensen willen geen
receptie meer met bitterballen", aldus de succesvolle pre
sentatrice. „Ze zoeken steeds vaker iets origineels om hun
partner ten huwelijk te vragen."
ROTTERDAM Anita
Meyer en Lee Towers gaan
als 'Gala Of The Year'-part-
ners in 1991 niet op herha
ling. Hoewel het enorme
succes van hun recente co-
produktie in Ahoy' ook op
beide artiesten zelf meer
indruk heeft gemaakt dan
verwacht, achten ze het niet
verantwoord om er meteen
'een vast gegeven' van te
maken.
Lee Towers heeft inmiddels al
besloten tot een serie solo-con-
men vormen," aldus Lee To
wers, met Anita Meyer donder
dagavond op televisie ruim een
uur lang 'terug in Ahoy' via een
Veronica-special (Ned. 2, 22.45
uur). „We willen echter voorko
men dat bij de buitenwacht de
indruk ontstaat dat we op ons
eigen houtje niet meer tot der
gelijke prestigeprojecten in
staat zouden zijn. Omdat ik de
weken voor Kerst de meest
ideale periode vind en het or
ganisatorisch toch alweer kort
dag begint te worden, heb ik
maar meteen de knoop doorge
hakt."
Per aflevering strijden drie
aanstaande echtparen om an
derhalf uur later in het Hilver-
sumse stadhuis in het huwe
lijk te treden. Ieder koppel
mag honderd gasten mee naar
de studio nemen om, wanneer
het als winnaar uit de bus
komt, de trouwerij te vieren.
En dat betekent dat achter de
schermen voor alle bruidjes
een mooie trouwjurk hangt en
dat er voor alle paren
trouwringen zijn. Niemand
weet tenslotte wie er als win
naar uit de bus komt.
Bij John de Mol Produkties,
de producent van het pro
gramma, is men al maanden
bezig met de voorbereidin
gen. „Van elk paar heeft één
persoon de ander op een leuke
manier ten huwelijk ge
vraagd. Dat hebben we in de
zomer opgenomen. Gelukkig
hebben al die partners alle
maal 'ja' gezegd."
Officieel
Bijna was het hele program
ma niet doorgegaan. De ge
meente Hilversum ging niet
akkoord met het voltrekken
van een huwelijk in de studio.
„Het officiële deel, dus het
zetten van de handtekenin
gen, gebeurt nu in het ge
meentehuis. De rest van het
programma, inclusief de toe
spraak van de ambtenaar van
de burgerlijke stand, vindt in
de studio plaats. Daar staat
ook een speciale kapel. Heel
romantisch allemaal."
Het winnende echtpaar-in-
spé wordt, samen met de ge
tuigen, per limousine naar het
stadhuis gereden. De familie
volgt per bus. Om die reden
kan het programma niet live
uitgezonden worden. „Alle
ten naar het stadhuis gebracht
worden en het bruidspaar
moet zich nog omkleden. Dat
kost veel tijd", vertelt Linda.
Smoezen
De makers van 'Love Letters'
stonden versteld van de enor
me hoeveelheid aanmeldin
gen voor de show. „We heb
ben mensen opgeroepen om
naar ons te schrijven zonder
iets te zeggen tegen de part
ner. Ook toen we ze uitnodig
den voor een gesprek moes
ten ze allerlei smoezen verzin
nen. De mensen met de meest
leuke ideeën hebben we uit
eindelijk uitgekozen. Die
filmpjes zijn trouwens hart
stikke leuk geworden. Vrou
wen, die door hun man wor
den gevraagd, reageren fan-
2 nooit via de tv in het huwelijksbootje
tastisch. En de
door hun vrouw voor de ca
mera ten huwelijk worden ge
vraagd, kunnen zich niet goed
uiten. Dat verschil is heel leuk
om te zien."
pen. „Het public eye is toch al
continu op mij gericht. Er zal
wel een receptie komen met
veel gasten. Maar het feest zélf
zou ik heel besloten houden",
bekent ze.
Zelf zou Linda de Mol overi- Love Letters, Tweede
gens niet via de televisie in het Kerstdag, 20.10 uur.
huwelijksbootje willen stap- TROS. Nederland 2
MONACO Prinses Stephanie van Monaco vergezelt de kerstman die met cadeautjes komt voor de
kinderen uit het mini-staatje. De kerstparty werd op het paleis van Monaco gehouden. Ruimte ge
noeg daar blijkbaar. (foto ah»
Zes jaar geleden nam ik op
kerstavond al plaats aan de ta
fel waarop het kerstdiner zou
worden geserveerd. Het was een
vreemde tafel: groot en vier
kant, en in het midden pronkte
geen decoratief kerststukje,
maar een batterij microfoons.
Een programmamaker in Hil
versum had namelijk bedacht
dat het aardig zou zijn om op
deze gewijde avond een aantal
Nederlanders bij elkaar te zet
ten, dat uit allerlei sectoren van
de maatschappij afkomstig
was.
Gezegd moet worden dat de
afdeling toneel cabaret sterk
oververtegenwoordigd was: be
halve Willem Nijholt en Carry
Tefsen, prikten ook drs. P en het
voltallige Tingel Tangel-gezel-
schap (i.e. Marijke en Sieto Ho
ving) een vorkje mee. Marie-Ce-
cile Moerdijk, de altijd stralen
de zangeres van volksliedjes,
hoorde eigenlijk ook nog in deze
groep thuis. De inmiddels over
leden radiopastor Alje Klamer
zorgde, samen met majoor Bos-
schardt van het Leger des Heils,
voor het evangelische tintje.
Meester Molly Geertsema, de
toenmalige Commissaris van de
Koningin in Gelderland, was in
zijn eentje mans genoeg om de
politiek te representeren. Naast
hem zat de bergbeklimmer Bart
Vos, die net de Mount Everest
had bedwongen.
"Die was toch al bedwon
gen?", vroeg drs. P schijnheilig.
"Daar is mij niets van be
kend", antwoordde Vos met een
uitgestreken gezicht. "Vertelt u
daar eens iets meer over?"
"Volgens mij maakt drs. P een
grapje", giechelde Marie-Cecile
Moerdijk.
"Daar ben ik niet zo zeker
van", zei Sieto Hoving, „Hein is
ten slotte maar een eenvoudige
doctorandus".
"En mijn proefschrift is nog
lang niet af', zuchtte drs. P.
"Maar meneer Polzer", rea
geerde Geertsema met zijn
dreunende kraakstem, terwijl
hij zich langzaam en met stijf
bovenlichaam tot de aangespro
kene wendde, „u zou toch niet
als doctor P door het leven wil
len gaan?".
Met die opmerking had hij al
voor de soep werd opgediend de
show gestolen. Later zou hij dat
nog vaker doen, bijvoorbeeld
toen hem een vraag werd ge
steld over de kabinetsformatie,
en hij zijn antwoord afsloot
met: "Ja, mijnheer Vos, ook in
de politiek is het soms een hele
klim om iets voor elkaar te krij
gen". Zijn verzuchting dat hij
„al hoogtevrees kreeg als hij op
een krant stond", behoorde ook
tot het sterkere soort.
Ik was gevraagd als antropo
loog. Ik had net een boekje ge
schreven ever de persoonlijke
ervaringen van antropologen
bij primitieve volken en daar
ook een serie radioprogram
ma's over gemaakt. "O, wat
spannend!", riep Carry Tefsen
uit, die absoluut niet Mien Dob
belsteen genoemd wilde wor
den, zoals gespreksleider Henk
van Stipriaan (ook al wijlen)
haar glimlachend aan de ande
ren had voorgesteld. "Dus jij
speekt allemaal van die rare,
moeilijke talen?"
"Zeg eens wat in het Bosne
gers?", vroeg Willem Nijholt.
"Earrebarre", improviseerde
ik, „piipengaaltsje, buter, brea
en griene tsiis
"Dat is 'geen Bosnegers!",
kraakte Molly Geertsema, „dat
is Fries! Zo praat collega Hans
Wiegel ook als hij bij mij een
paar glazen wijn heeft gedron
ken!"
Ik kon het niet ontkennen.
Fries was het enige Bosnegers
dat ik een beetje sprak, bekende
ik. "Dat vind ik helemaal niet
erg, hoor", zei de actrice, in
haar zo bekende Mien Dobbel
steen-stijl.
Het begin van de avond ver
liep heel ordelijk en toch geani
meerd. Van Stipriaan sprak om
beurten met een van de gasten
en tussendoor had de gastheer
steeds een babbeltje met de baas
van het restaurant (een telg van
het befaamde Fagel-geslacht)
over de opgediende gerechten.
Enige uitleg was wel noodzake
lijk, want niet iedereen was be
kend met de geheimen van de
nouvelle cuisine, waarbij het
ene haast lege bordje met
zalmeitjes en Chinese dood-
strompetjes het andere bordje
met gehalveerde kwarteleitjes
opvolgde. Maar er moest drie
uur zendtijd worden vol ge
maakt, en na twee uur waren
we eigenlijk wel uitgepraat.
Het laatste uur moet voor de
luisteraars een verschrikking
zijn geweest. Van Stipriaan be
gon steeds heviger te zweten en
keek ons met smekende blik
aan: asjeblieft, praat door, val
asjeblieft niet stil! Het gevolg
was dat drs. P een ellenlang ver
haal afstak over zijn geliefde
vakantieland Costa Rica, dat
Willem Nijholt, die door al de
wijn wat teut en sentimenteel
was geworden, „Stille nacht" in
het Maleis begon te zingen, dat
Mien steeds luider tegen Ko
Dobbelsteen ging praten en dat
majoor Bosschardt de inhoud
van de Strijdkreet ging voorle
zen.
Het slotwoord van Van Sti
priaan kwam voor iedereen als
een verlossing, en zo kreeg deze
avond toch nog een passend, bij
bels tintje.