Afrekenen met ambtenarij Steeds meer illegalen op Antillen en Aruba 'Dominee krijgt meer zekerheid' I REPORTAGE i DINSDAG 18 DECEMBER igJ Eilanden behoren tot rijkere delen Caraibisch gebied WILLEMSTAD - De Nederlandse Antillen en Aruba zijn steeds meer in trek bij bewoners van een aantal straatarme landen in het Caraibisch gebied. Volgens schattingen verblijven er momenteel zo'n 30.000 illegalen op de Antillen en Aruba, ruim tien procent van de totale bevolking. Vooral op Curasao, Aruba en Sint-Maarten veroorzaakt het toenemende aantal illegalen grote problemen. Op Curasao zijn volgens een voorzichtige schatting van Maurits Cijntje, de chef van de vreemdelingendienst van de Curagaose politie, momenteel zo'n 3000 tot 4000 vreemdelingen zonder verblijfsvergunning. Het gaat om mensen uit landen als Haïti, Colombia en Jamaica, maar vooral om vrouwen uit de Dominicaanse Republiek. De laatsten werken veelal in de prostitutie. Volgens Cijntje heeft de prostitutie, die vroeger geconcentreerd was in enkele wijken rond het centrum van Willemstad, zich de laatste tijd over het hele eiland verspreid. De illegalen komen Curagao in de regel binnen als toerist en blijven vervolgens hangen. Volgens Cijntje worden met name de Dominicaanse vrouwen vaak geronseld door criminele organisaties. Die zorgen ervoor dat de vrouwen bij aankomst op Curagao het vereiste minimumbedrag van 1200 dollar aan contanten bij zich hebben. Zijn ze eenmaal door de douane, dan moeten ze zich ergens melden waar het geld hun weer wordt afgenomen. Vaak moeten ze zelfs nog honderden dollars bijbetalen. Het is gewoon een soort mensenhandel, aldus Maurits Cijntje. Aan het systematisch opsporen van illegalen komt de Curagaose vreemdelingendienst niet toe door gebrek aan mankracht. De buitendienst moet het doen met vijf mensen. "Als ik tien man tot mijn beschikking had, zouden de meeste illegalen binnen drie maanden weg zijn. Maar we knokken al heel lang voor uitbreiding. Tot nu toe vergeefs", verzucht Cijntje. Hij hoopt dat de visumplicht voor Dominicanen, die per 1 december van kracht wordt, tot een afname van het aantal illegalen uit de Dominicaanse Republiek zal leiden. Ook op Aruba verblijven enkele duizenden illegalen, zo schat een woordvoerder van de Arubaanse vreemdelingendienst. Maar op Aruba gaat het vooral om mannen die illegaal werken in en rond de vele hotels in aanbouw. Bij gerichte acties houdt de politie soms tientallen vreemdelingen zonder werk of verblijfsvergunning tegelijk aan. Ze worden in afwachting van hun uitzetting ingesloten. Het gaat om zulke grote aantallen dat de Arubaanse autoriteiten vorige maand een leegstaande gevangenis weer in gebruik hebben moeten nemen. Uit de hand gelopen Op het Bovenwindse eiland Sint Maarten is het illegale probleem al volledig uit de hand gelopen. Het eiland dat een ongekende economische groei doormaakt, zuigt vooral Haïtianen, Jamaicanen en Dominicanen aan. Volgens een recente peiling van de nutsbedrijven moeten er alleen op het Nederlandse deel van het eiland ruim 60.000 mensen wonen. Dat zou betekenen dat bijna de helft van de bevolking uit illegalen bestaat. Ook cijfers van het plaatselijke ziekenhuis wijzen die richting uit. Van elke tien baby's die er in het hospitaal worden geboren, zijn er negen van buitenlandse vrouwen. Zes van hen zijn illegaal op Sint Maarten. "Het hele eiland drijft op illegalen", constateert mr. Hans Wesselink, de Nederlandse officier van justitie op het eiland. Van het gerichte opsporen en aanhouden van illegalen is op Sint Maarten geen sprake. Hooguit van toevalstreffers, zoals Wessellink het noemt. Illegalen die met justitie in aanraking komen, worden overgedragen aan de vreemdelingendienst en vervolgens uitgezet. Razzia-achtige acties zijn op Sint Maarten ondenkbaar, meent Wesselink. Goedkope arbeid "Heel wat van die mensen wonen en werken hier al jaren en hebben flink bijgedragen aan de economische bloei hier. Als ze die mensen nu ineens op gaan pakken, zou dat niet goed vallen onder de bevolking", aldus Wesselink. De meeste Sint- Maartenaren vinden het allemaal wel best zo. Heel wat oorspronkelijke bewoners verdienen goed aan de vreemdelingen zonder papieren. Ze leveren immers goedkope arbeid en betalen in de regel veel geld voor schamele huisvesting. De woningnood op Sint Maarten is zo groot dat zelfs een gammele schuur al gauw een paar honderd dollar huur per maand opbrengt. Aan de vrijwel ongecontroleerde groei op Sint Maarten hangt wel een flink prijskaartje. Nog afgezien van het feit dat het eiland een paradijs voor allerlei criminele activiteiten geworden is, raakt de samenleving steeds verder ontwricht. De voorzieningen op het eiland zijn berekend op 20.000 tot 30.000 mensen en niet op het dubbele aantal. De politie is onderbezet, de wegen kunnen het verkeer al lang niet meer aan. Een kant-en-klare oplossing heeft mr. Wesselink ook niet bij de hand. Het massaal uitzetten van illegalen is maatschappelijk gezien onmogelijk, maar ook aan het legaliseren van grote aantallen illegalen kleven veel bezwaren. Zuigkracht Of het illegalenprobleem op de Antillen en Aruba van tijdelijke aard is, valt te betwijfelen. Volgens de Nederlandse socioloog prof. Harry Hoetink nemen de verschillen tussen rijke en arme landen in het Caraïbische gebied de komende jaren eerder toe dan af. Het hele gebied verpaupert steeds verder, met uitzondering van de voormalige Nederlandse en de voormalige Franse koloniën. Die hebben nog steeds een economische reddingslijn met de moederlanden en ze varen daar wel bij. Volgens Hoetink zal de zuigkracht van de Antillen en Aruba de komende jaren daarom alleen maar toenemen. Te popelen staan ze. Het liefst zouden Nederlandse Spoorwegen vandaag nog de eerste spade in de grond steken voor uitvoering van het ambitieuze plan Rail 21 Spoorverbredingen, snelle treinen en nieuwe stations; op papier staat de trein van de toekomst klaar. Zelfs het geld is geen probleem. Het enige dat Nederland nu nog scheidt van een dynamisch en modern spoornet, zijn procedures die volgens de wet moeten worden uitgevoerd. En daar zou 'm wel eens de kneep kunnen zitten, vrezen NS. Vandaar Voortvarend en Zorgvuldig, een plan voor een snelle, nauwkeurige afweging van de voors èn tegens van een spooruitbreiding. Binnen en buiten het bedrijf. Van onze redacteur Jeroen Dirks UTRECHT/LEIDEN - Nederland se Spoorwegen staan aan de voor avond van de meest ingrijpende operatie, die ooit bij het spoor werd uitgevoerd. Voor het jaar 2005 moet het haast antieke spoorwegnet van nu zijn omgebouwd tot een dyna misch net waarover treinen in aller lei snelheden voortschieten. De hui dige stoptreinen blijven bestaan en stoppen zelfs vaker, zoals in Hazers- woude en Leiden-Noord. De huidi ge sneltreinen rijden ook in 2005, maar gaan tussen de stations in plaats van 140 kilometer 160 kilo meter per uur rijden. En dan zijn er nog intercity's nieuwe stijl, die al leen in de 20 grootste steden zullen stoppen en daartussen 200 kilome ter per uur rijden. NS op station Lelystad. Van een logge bu reaucratie wor den de spoorwe gen omgevormd tot een organi satie die bereid is voortvarend en zorgvuldig te onderhandelen. Binnen de tech nische voor waarden, uiter aard. (foto pr) Op z'n kant Ambitieuzer kan het niet. Voor Rail 21 zal een flink deel van het net moeten worden uitgebreid. Waar twee sporen liggen, moeten er vier komen; waar één spoor ligt, in elk geval twee. Scherpe bochten zoals bij Harderwijk (waar de trein nu zo wat op z'n kant doorheen rijdt), moeten worden rechtgetrokken. Veel wissels moeten worden ver vangen door ongelijkvloerse krui singen zodat de intercity de snel trein èn de sneltrein de stoptrein zonder "conflicten" kan passeren. Spoorwegovergangen moeten zo veel mogelijk worden weggewerkt, zeker wanneer er vier sporen naast elkaar komen. Het net wordt im mers zo druk dat het straks weinig zin meer heeft om de spoorbomen nog af en toe te openen. Technisch is het allemaal geen probleem. Bij NS werken van ouds her genoeg ingenieurs, electriciëns en andere technici die precies kun nen uitrekenen hoe veel druk de bo dem kan hebben, waar de giganti sche betonnen voeten van de porta len voor de bovenleiding kunnen worden neergezet en hoeveel ampè res er door die bovenleiding moe ten. Ook het geld is geen probleem. De Tweede Kamer heeft geen moei te met de 20 miljard gulden die mi nister Maij-Weggen (verkeer) in ver betering van het openbaar vervoer wil steken. Onduidelijk is nog wel waar ze dat geld precies vandaan wil halen, maar daar zitten NS niet mee. Procedures zijn echter een heel ander verhaal. Het armetierig optre den van de diverse chefs, onders chefs en directeuren bij de zware storm van 25 januari was geen uit zondering. de ene hand weet bij NS maar zelden wat de andere hand doet. Nederlandse Spoorwegen zijn er de afgelopen 151 jaar in geslaagd een bureaucratie met haast Kaf kaiaanse trekjes op te zetten. Uit breiding van het spoor? De regiona le chefs en de chefs op het hoofd kantoor in Utrecht zijn net zo veel tijd kwijt met beoordelen, kritise ren en onderuit halen van eikaars plannetjes als met het overleg met betrokkenen zoals actiegroepen, ge meenten en provincies. Bedrijfs-video "We hebben een probleem. Rail 21 is zo ingrijpend; dat kan alleen goed als je met die omgeving kunt com municeren. En daarvoor moet de in terne communicatie goed zijn", zegt Frits Lintmeijer. Een half jaar gele den -kreeg hij bij NS de vrije hand om de vastgeroeste bedrijfscultuur NS willen plan spooruitbreiding snel uitvoeren aan te pakken. Lintmeijer koos voor de bedrijfs-video. In de commercië le sector mag dat inmiddels een be proefd middel zijn, bij een haast ambtelijke organisatie als NS is zo'n video geheel nieuw. Voor de opname van video Voort varend en zorgvuldig huurde Lint meijer het team in van het tv-pro- gramma Ook dat nog. En net als el ke zondag bij de KRO, gaan Aad van den Heuvel en zijn 'panel' er ook op de bedrijfs-video zonder eni ge nuance tegenaan. Het grote ver schil is dat het onder regie van Lint meijer niet de PTT of een klunzige boekhouder is, die het moet ontgel den, maar Nederlandse Spoorwe gen zelf. Vakkundig wordt de vin ger op de zere wonde gelegd. Ze ko men allemaal ter sprake: de goed willende NS-er die 'even' met een bewoonster gaat praten over de sloop van haar huis naast het spoor, terwijl 'Utrecht' heel andere plan nen heeft. De exploitant van de NS- fietsenstalling die te elfder ure het plan doorkruist dat juist zo zorgvul dig tot stand was gekomen in over leg tussen de rayonchef, de betrok ken gemeente en het hoofdkan toor.... De video werd inmiddels vertoond aan een aantal regio-chefs van NS en sloeg in als een bom. Bleke ge zichten, een hoop gemompel. "Onze boodschap is luid en duidelijk over gekomen", stelt Lintmeijer nuchter vast. Nu is het afwachten of de vi deo ook werkt. Feit is dat in ieder geval iets wordt ondernomen om de bureaucratie te doorbreken. Dat is belangrijk, want de huidige NS-cul- tuur biedt maar één zekerheid: dat het streefjaar 2005 voor Rail 21 niet wordt gehaald. Een normale spoor uitbreiding duurt al snel zo'n 6 tot 10 jaar. Maar nu moeten In de Rand stad alleen al zo'n dertig van dat soort projecten worden aangepakt. Vrijwel tegelijkertijd. Dat lukt al leen als de zaakjes binnen NS ui terst gecoördineerd worden aange pakt. En dan is er nog de buitenwereld. Bijna alle plannen in het kader van Rail 21 worden uitgevoerd door het huidige spoornet aan te pakken. In veel gevallen betekent dat verdub beling van het aantal rails. Wie nu langs een spoorlijn in de Randstad woont, kan er dus op wachten dat de trein straks niet alleen sneller, maar ook een stuk dichterbij voor bij dendert. "Iedereen is voor een grotere rol van het openbaar ver- voèr. Iedereen omarmt Rail 21. Maar niemand wil die trein door z'n achtertuin", stelt NS-voorlichter Wim Binnendijk. Procedures Er zal dus gepraat moeten worden. En er zullen procedures worden ge voerd. Veel procedures, tussen om wonenden en gemeenten, tussen gemeenten en provincies en tussen provincies en omwonenden. Som mige omwonenden zullen niet aar zelen naar de Raad van State te stappen. Een voorbeeld: een be stemmingsplan, waar tegen geen bezwaren zijn ingediend, kan na 11 maanden van kracht worden. Zijn er wel bezwaren ingediend, dan duurt het meteen drie keer zo lang, ook al worden alle bezwaren direct door alle instanties afgewezen. NS willen graag voorkomen dat er dub bele procedures moeten worden ge voerd. Voortaan worden dus in een keer alle betrokkenen ingelicht. En als ze bezwaren hebben, dan wor den ze wat NS betreffen, gebundeld behandeld. "In technische zaken valt weinig tijd te winnen. Maar wel in een Aan de vooravond van de giganti sche uitbreiding van het spoornet onder de noemer Rail 21 dreigt het treinverkeer in Nederland volledig vast te lopen door de groei van het aantal reizigers. De invoering van de ov-kaart voor studenten per 1 januari 1991 is de druppel die de emmer doet over lopen. Langdurige vertragingen in de treinenloop zijn, zeker in de Randstad, niet meer te voorko men. Een zitplaats wordt luxe. "Je kunt zelfs niet uitsluiten dat de trein het station voorbij gaat rijden, omdat hij veel te vol zit", zucht een voorlichter. "We zijn een slachtoffer van ons eigen suc ces". Het personeel klaagt inmid dels ook steen en been over de toegenomen werkdruk. Pas najaar 1991 krijgen Neder landse Spoorwegen weer .wat lucht. Vanaf dan arriveren nieu we dubbeldekkers die vooral als stoptrein zullen worden ingezet. Voorlopig rijdt het nieuwe mate rieel over 'oude' sporen. Het om bouwen van twee tot vier sporen Zitplaats trein wordt volgend jaar een luxe tussen de stations Leiden en Den Haag-Mariahoeve, waaraan al wel wordt gewerkt, is pas in 1995 klaar. Aan het tweesporig maken van de lijn Leiden-Woerden (nu voor het grootste deel enkelspo- rig) is nog niet begonnen. De ver wachting is dat in de loop van 1993 de eerste spade voor een ex tra spoor de grond in kan. Vijfjaar later zal het dubbele spoor in de dienstregeling worden opgeno men. In het jaar 2005 zullen er dan sneltreinen kunnen rijden tussen Leiden en Utrecht. Eerder al zal, zo hopen NS, het nieuwe station Leiden gereed zijn. Een modern station met een traverse en tunnel. NS verwach ten het station in 1995 te kunnen openen. Een jaar later is de ring- lijn bij Amsterdam klaar, die een rechtstreekse verbinding moge lijk maakt tussen Lelystad, via Schiphol en Leiden naar Den Haag. De stoptreinen op dat tra ject doen ook het nieuwe station Leiden Noord (in de Merenwijk) aan. Ook midden jaren negentig zullen de stations Voorhout en Hillegom (langs de Haarlem-lijn) en Hazerswoude (langs de lijn Leiden-Utrecht) klaar zijn. De verwachting is dat in 1996 tussen Haarlem en Leiden 18.000 mensen de trein zullen pakken (nu 11.000) en tussen Leiden en Den Haag 70.000 (nu 44.000). In 2005 is het aantal reizigers nog eens flink gestegen. Tussen Haar lem en Leiden reizen dan 22.000 mensen heen en weer en tussen Leiden en Den Haag 87.000. In vijftien jaar verwachten NS dus een verdubbeling van het aantal passagiers. De supersnelle TGV, die in volle vaart door de regio zal denderen, is in die berekeningen nog niet meegenomen. vroegtijdige verstrekken van infor matie, zorgen dat iedereen zo snel mogelijk op de hoogte raakt en meteen mee kan praten", zegt NS- planoloog Herman van Tongeren. Hij wil vooral provincie-besturen sneller bij de plannen betrekken, "omdat die over de gemeentegren zen heen kunnen kijken". Maar ook gemeenten en (via de gemeenten) omwonenden krijgen eerder infor matie. Van Tongeren: "Het nadeel is natuurlijk dat je de tegenstand ook mobiliseert, maar die kun je dan wel meteen incalculeren". NS hebben nog niet veel ervaring opgedaan met het sneller naar bui ten brengen van plannen. De vuur proef heeft begin 1991 plaats, als de verdubbeling van de spoorlijn tus sen Leiden en Woerden ter sprake komt. Twee provincies, een reeks gemeenten en veel omwonenden zullen vroegtijdig worden ingelicht door de NS nieuwe stijl. Het wordt even wennen, zo verwacht Van Ton geren. Voor NS, maar ook voor de belanghebbenden die tot nu toe te maken hadden met een uitermate log bedrijf. "Voortaan komen we met globale gegevens naar buiten. Er kan dus nog van alles gebeuren; van alles worden aangepast. Wat dat betreft: ik ken mensen die niet eens geloven dat er in het hoofdkantoor in Utrecht niet al een hele stapel uit gewerkte tekeningen ligt", aldus Van Tongeren. Boerenkool Feit is natuurlijk dat de technische voorwaarden wel degelijk vastlig gen. Daar komen ook NS niet on deruit. Wat bijvoorbeeld de omwo nenden van de Singelgracht in Am sterdam ook beweren, vier sporen is niet voldoende voor het drukke treinverkeer aan de westkant van het Centraal Station. Er moeten dus twee sporen bij. NS zijn nog steeds bereid om voortvarend en zorgvul dig te praten over de exacte plek waar die sporen moeten komen, wat voor soort materiaal wordt gekozen en wie wat gaat betalen. Maar wat er ook gebeurt: die sporen komen er en ze moeten een bepaalde breedte hebben. En bij gebrek aan ruimte tussen de woningen aan weerskan ten van de rails betekent dat niets anders dan dat, zoals NS-voorlich ter Binnendijk het uitdrukt, "we straks zowat de boerenkool bij die mensen van het bord zullen rijden". tr\hthcr\ v 2.00* S Een voor zich sprekende illustratie uit 'Return'. Computerblad voor kerkewerkers Van onze redacteur Wim Schrijver GORINCHEM "Het geeft je, zeker als je net als predikant be gint, zekerheid, je bént minder kwetsbaar, je bent niet voor een gat gevangen, je hebt iets om op terug te vallen". Nee, het gaat hier niet om geloofsvertrouwen of morele ondersteuning van een oudere collega, maar om een computer. De uitspraak staat in het nulnummer van het blad 'Return', een 'interconfessio neel vakblad voor computergebruik in kerkewerk en gods dienstonderwijs'. Een dergelijk gebruikersblad vormt een gat in de markt, menen de initiatiefnemers Merweboek (Sliedrecht) en de jonge theologi sche uitgeverij Narratio (Gorin- chem). Kerkewerkers en godsdienst docenten vormen een speciale groep, zo betogen zij voorin 'Re turn'. Velen van hen ontbreekt de tijd en het geld om dure opleidin gen en seminars te volgen, terwijl zij in de meeste gevallen de com puter slechts als hulpmiddel aan schaffen en daarom niet snel op zoek gaan naar 'machine-geno ten'. Bovendien zijn hun wensen te specifiek, voor de algemene bla den. Hoewel de computer al in veel pastorieën en kerkelijke admini straties dienst doet, is het appa raat nog lang niet bij alle kerke werkers te vinden, zo realiseren de makers van 'Return' zich. "Een duwtje in de rug van de weife laars en de apparaat-allergen" is niet overbodig. Vandaar dat het nulnummer dezer dagen wordt verspreid over zo'n vijfduizend protestantse en rooras-katholieke adressen. In het blad wordt vooral bena drukt dat het wiel niet voortdu rend opnieuw hoeft te worden uitgevonden, iets wat in de prak tijk met name in de pastorie blijk baar veel gebeurt. En: "Vaak lukt dat niet zo snel en daarom gooien veel predikanten in een vroeg sta dium het bijltje er bij neer". 'Re turn' zet uiteen dat pastores te genwoordig niet meer door scha de en schande wijs hoeven te wor den. Het is slechts een kwestie van investeren en geduld oefe nen. Maar ook: "Het werken met een pc is een oefening in gehoor zaamheid". Reformatica Je krijgt er echter veel voor terug, vertelt de hervormde 'computer dominee' J. J. Roodsant (Fijn aart). Van hem is ook het citaat waarmee dit verhaal begon. Voor al bij het maken van een preek heeft Roodsant plezier van zijn computer. "Via mijn preeksys- teem bepaal ik mijn preekkeuze. Dan zoek ik op of ik hierover eer der heb gepreekt. Vervolgens kijk ik in mijn bibliotheeksys teem na welke boeken ik over dat onderwerp bezit". Roodsant geeft toe dat het "niet allemaal hosanna" is in het com putergebruik in de pastorie. Een gevaar is volgens hem dat je te volledig wilt zijn, omdat je nu eenmaal via het scherm te weten komt hoeveel boeken je over het bewuste onderwerp in huis hebt. En ook bij het huisbezoek kan de computer stress opleveren. "Je ziet dan elke keer als je in dat be stand kijkt bij hoeveel mensen je eigenlijk nog langs moet". Diverse bedrijven nemen de kans waar zich in 'Return' voor te stellen, variërend van een softwa- re-leverancier, tot het Nederlands Bijbelgenootschap, dat de bijbel op diskette in huis heeft. En er zijn natuurlijk instellingen als de stichting Reformatica, die als doelstelling heeft het stimuleren van het pc-gebruik ten dienste van pastorie, gemeente, kerk en studie. In het godsdienstonderwijs is de computer nog nauwelijks op gerukt, zo blijkt uit een bijdrage van A. Stoffer. Natuurlijk, de le raar kan de tekstverwerker ge bruiken "om nu eens met wat fraaier gestileerde stencils de klas binnen te gaan", maar als medi um voor herhalingsstof komt de computer nog niet veel verder dan meerkeuzevragen in de trant van 'Wie is de vrouw van Simson?', waarbij het apparaat ook nog het antwoord schuldig blijft. Spelletjes lijken Stoffer heel goed te maken voor de computer, bijvoorbeeld het volgen van Paulus tijdens zijn zendingsrei zen. Een verbreding van de moge lijkheden voor docenten is vol gens Stoffer dus mogelijk op de computer, maar een verdieping van het godsdienstonderwijs zit er niet in. Voor het nodige evenwicht zorgt ds. Alfred C. Bronswijk (Bloemendaal) in zijn column 'Holysoft', waarin hij grimmig de heiligverklaring van de computer signaleert. "Wie in een gezelschap hardop durft te zeggen, dat hij geen woord kent van de ROM- of RAM-belijdenis raakt op slag al z'n vrienden kwijt". De pastores bieden geen tegenwicht tegen deze nieuwe religie en hebben zelf vaak ook al "zo'n groot-ogige Baal naast de bijbel en concor dantie". 'Preachquick' Bronswijk voorziet een veredelde versie van het programma van Roodsant, dat hij al vast 'Pre achquick' doopt: "Een tekstver werkingsprogramma, met alle bijbelteksten intern, inclusief een bibiliotheek met anecdotes, stof- uit-het-leven-gegrepen, een be hoorlijk hoopje narratieve (verha lende, red.) theologie". Er zit ove rigens wel een positief neven effect aan het feit dat in twee mi nuten een complete preek op maat wordt gesneden: "Er kan navenant lager worden gesalari eerd". De tijdsdruk van predikanten, waarop Jimme Keizer twee jaar geleden promoveerde, kan nog verder worden teruggebracht met het "subtiele programma 'wat-voel-ik-toch-met-u-mee' denkt Bronswijk vooruit. "Aan de ene kant worden levenszorgen ingetoetst. Van de andere kant komen automatisch invoelende woorden of adviezen met de op ties 'rekkelijken' of 'precies'. Eventueel met stemgenerator!" Een ongedachte positieve bij komstigheid van het computer gebruik in de kerk, blijkt uit de namen die hebben meegewerkt aan 'Return': in dit geval zijn kerkmuren of verschillende rich tingen niet scheidend. 'Return' is opgezet als kwar taalblad en te bestellen via post bus 1006, 4200 CA Gorinchem.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2