TAD LEIDEN 'Een wapen voeren is niet snobistisch' Zestig pijpen gevonden in achtertuin aan Rapenburg Klacht tegen politie wegens mishandeling Bouw gezondheidscentrum in Stevenshof gestart LEIDSCH DAGBLAD s Gemeentearcliivaris Schelhaas en de 820 Leidse wapens Van onze redacteur Emiel Fangmann Iedereen kent het Leidse wapen met de twee sleutels. Maar dat die twee sleutels te maken hebben met de Pie terskerk en met Sint Pieter bij de gesloten hemelpoort, is veel minder bekend. Ken nis van officiële en familie wapens is dan ook een we tenschap. die heraldiek wordt genoemd. Ook vandaag de dag is het nog mogelijk een wapen te laten ontwerpen. De Leidse gemeente-archivaris T.N. Schelhaas geeft dan de voor keur aan een sober wapen. "Het is trouwens een mis verstand dat het voeren van een familiewapen altijd sno bistisch is geweest", zegt Schelhaas, die zich in het on derwerp heeft verdiept. LEIDEN Tot voor vijf jaar was gemeentearchivaris Schelhaas di recteur van het Centraal Bureau voor Genealogie in Den Haag. "Dat bureau voor geslachtskunde met zijn vele stambomen beheerde ook een grote collectie wapens. Daar heb ik me toen speciaal mee bezig gehouden. Zo ben ik met de heral- LEIDEN - Een inwoner van Am sterdam heeft bij hoofdcommissa ris H. Mostert van de Leidse politie een klacht ingediend wegens ernsti- ge mishandeling door enkele agen ten. De huisarts van de man consta teerde daags na de confrontatie tus sen de Amsterdammer en de politie een lichte hersenschudding bij de man. Een politiewoordvoerder ont kent dat er geweld tegen de Amster dammer is gebruikt. Hij kan het ge constateerde letsel niet verklaren. Volgens de verklaring van Am sterdammer C.S. Rezvani kwam hij op 25 oktober met zijn vriendin aan rijden in de Langestraat waar de vriendin zijn auto parkeerde. Daar bij werd een andere geparkeerde auto aan de bumper geraakt. Op dat moment passeerden er een man en een vrouw op de fiets. Volgens Rez vani begon de man te schelden en beschuldigde deze hem van doorlo pen na een aanrijding. Er ontstond een woordenwisseling waarbij de passant Rezvani zou hebben beet gepakt en gestompt. Toen de Rezva ni de man probeerde af te weren toonde deze zijn politie-legitimatie- bewijs. Politiewoordvoerder Graveland geeft een, gedeeltelijk, andere le zing van het gebeuren. De fietsers die de Amsterdammer in de Lange straat zagen parkeren waren twee agenten voor wie de dienst er juist opzat. Zij hebben verklaard er zeker van te zijn dat niet de vriendin maar de Amsterdammer zelf achter het stuur zat. Volgens de agenten reed de man eerst tegen de geparkeerde auto aan en gaf hij daarna gas om de andere auto nog een beetje van z'n plaats te schuiven. Het paar zou ver volgens, zonder de andere auto een blik waardig te keuren, zijn wegge lopen. Volgens Graveland heeft de agent in burger zich onmiddellijk gelegitimeerd en zou deze geen ge weld hebben gebruikt. diek in aanraking gekomen", legt Schelhaas uit. In Leiden is het takenpakket van Schelhaas echter zo veel omvat tend, dat hij zich niet speciaal met dit onderwerp meer bezighoudt. "Maar als er een brief over heraldiek komt, dan beantwoord ik die. Dat zijn er echter niet zo veel". In Schel haas' werkkamer getuigen een aan tal prenten, die elk een grote verza meling wapens afbeelden, van zijn belangstelling. Gevraagd naar de oorsprong van het woord heraldiek grijpt de ge meentearchivaris terug naar de oor sprong van het wapen. "Oorspron kelijk was het wapen een afbeel ding op het schild van een ridder, stammend uit de vroege middeleeu wen. Twaalfde, dertiende eeuw, die kant uit. Wapens komen al voor op het befaamde kleed van Bayeux, waarop de slag bij Hastings is afge beeld. Daarbij veroverde Willem de Veroveraar in 1066 Engeland. Rid ders waren natuurlijk met hun kle ding, harnas en een helm, voor hun soldaten lastig te herkennen. Het Ook over het vervolg lopen de lezin gen uiteen. Volgens Graveland is de aanhouding volgens de regels verlo pen. De Amsterdammer werd mee genomen omdat deze weigerde zijn naam te noemen en hij, door kort ademigheid en hoesten, niet in slaagde een blaastest te doen. Op het bureau lukte dat wel en werd de man, zoals gebruikelijk is, ingeslo ten totdat hij kon worden voorge leid aan een hulpofficier van justi tie. Volgens Graveland is ook op het bureau geen geweld tegen de Am- Fietsers gewond, dader rijdt door LEIDEN - Een 32-jarige Leidse en haar 9-jarige dochter zijn gis teravond ernstig gewond ge raakt toen zij op De Sitterlaan werden aangereden door een auto. Het tweetal fietste over het fietspad in de richting van de Lammenschansweg toen de auto hen van achteren raakte. Het ongeluk gebeurde rond zes uur. De bestuurder van de auto is doorgereden. Zowel de moeder als haar dochter raakten na de aanrij ding buiten bewustzijn en moesten naar het AZL worden gebracht. Beiden konden het ziekenhuis later op de avond verlaten. De dochter hield er een forse hoofdwond aan over. Uit verklaringen van buurtbe woners heeft de politie kunnen opmaken dat de auto met ver moedelijk hoge snelheid heeft gereden. Het technisch onder zoek bracht aan het licht dat het een rode Fiat Uno betreft die aan de rechter-voorzijde moet zijn beschadigd. De politie vraagt getuigen zich te melden via tel. 258888. wapen was herkenningspunt en over het paard hing een kleed in de zelfde kleuren," zo leidt Schelhaas zijn verklaring in. "Nu was een heraut in die tijd ie mand die iets uitriep. Maar ook riep hij mensen op om naar riddertoer- nooien te komen. De heraut kreeg de leiding over het toernooi. Om te kunnen zien wie wie is, noteerde hij de wapens in een zogenaamd wa penboek. Herald was een oude vorm van heraut en zo is het woord heraldiek ontstaan. Dat leden van families een bepaald wapen gingen voeren, groeide ook in die tijd. Dat wordt dan erfelijk". Sjiek Het voeren van een wapen wordt te genwoordig wel als snobistisch be schouwd, maar volgens Schelhaas is dat een misverstand. "Iedereen kan een wapen gaan voeren. Maar bepaalde wapens zijn beschermd. Dat zijn in Nederland de overheids- wapens, zoals van het land, de pro vincies en de gemeenten. Die wor den door de Kroon bij Koninklijk Besluit vastgesteld. Ook de wapens van de families die deel uit maken van de Nederlandse adel zijn niet vrij. De adelstitel wordt nu niet meer verleend. Vroeger kwam daar bij op je wapendiploma de afbeel ding van een wapen te staan". De Nederlandse heraldiek is een voudig vergeleken met de Engelse, weet de gemeentearchivaris. "Ne derland is lang een vrije republiek geweest. In het Verenigd Konink rijk worden echter alle wapens ko ninklijk vastgelegd. En dan zijn er bij overerving kleine wijzigingen in éen wapen mogelijk. Dat leidt daar tot eindeloze ingewikkeldheid bij familie-wapens". Buiten de officiële, groeide het aantal verschillende wapens vanaf de middeleeuwen. Schelhaas: "Je had op een gegeven moment ge woon een wapen nodig. Als je sche pen, stedelijk overheidsbestuurder van een plaats werd, moest je aktes bezegelen. Dus een schepen nam dan een wapen aan, dat direct fami liewapen werd en dat wapen werd dan in mannelijke lijn overerfd". "En neem een dorp met driehon derd inwoners, dan zat je zo in het bestuur. Het is hier al moeilijk om een wethouder te krijgen, dus kun je nagaan, hoe mensen vroeger ge makkelijk in het bestuur terecht kwamen. Dan namen ze een wapen aan. Dus het hebben van een wapen beperkt zich niet tot louter sjieke fa milies". Haasje Ter illustratie toont de archivaris sterdammer gebruikt. Er is wel ge poogd de man, nadat hij onwel was geworden, bij kennis te brengen. Op Se vraag hoe dat gebeurde, moet Graveland het antwoord schuldig blijven. Volgens de lezing van Rezvani werd hij nadat de blaastest op het politiebureau was gelukt, opgeslo ten hoewel hij vertelde daar niet te gen te kunnen in verband met trau matische ervaringen die hij heeft overgehouden aan zijn gevangen houding in het voormalige Oost- Duitsland. In de zogeheten 'ophoudkamer' werd Rezvani duizelig en belde hij om een glaasje water. Na een half uur mocht hij een bezoek aan het toilet te brengen. Daar viel hij flauw. Op het moment dat hij half bij bewustzijn is hebben verschil lende agenten hem geslagen en ge trapt, zo verklaart Rezvani. De agenten zouden hem enkele em mers water over het hoofd hebben gegooid om hem bij te brengen. Volgens de lezing van Rezvani zou hij, nadat hij bij bewustzijn was gekomen, hardhandig zijn omge draaid waarbij zijn hoofd de grond zou hebben geraakt. Hij is daarop door een medewerker van de GGD onderzocht. Daarna mocht hij ver trekken. De huisarts van Rezvani constateerde de volgende dag een lichte hersenschudding. Hoe de man deze kan hebben op gelopen, is politiewoordvoerder Graveland niet duidelijk. Klacht De afdeling justitieel klachtenbu reau van de Leidse Rechtswinkel heeft namens Rezvani een klacht bij hoofdcommissaris Mostert inge diend tegen de agent in burger die zich niet zou hebben gelegitimeerd en tegen het geweldsgebruik op straat en in het politiebureau door verschillende andere agenten. De medewerker van de Leidse rechts winkel noemt het onder meer een vreemde zaak dat de heer Rezvani een ademtest moest doen terwijl hij niet de bestuurder van de auto was. De klacht van de Amsterdammer zal door een inspecteur of hoofdin specteur worden onderzocht. Deze zal alle betrokkenen horen en, bin nen een maand, verslag uitbrengen aan hoofdcommissaris Mostert. De hoofdcommissaris beslist uiteinde lijk waartegen overigens beroep mogelijk is. een groot, langwerpig boek Uit de wapenkaart van de vroedschap der stad Leydenverzameld door Gys- bert van Ryckhuysen. "Dit boek uit 1785 bevat de wapens van de vroed schappen. zeg maar van de leden van het stadsbestuur. Er staan 820 wapens in". In latere tijd stond dat wapen op een signet. Dat is een klein stempeltje, dat bijvoorbeeld aan een horlogeketting hing. De kleuren zijn op zo'n stempel toch te herkennen. Schelhaas: "Men werkt met rood, blauw, groen, purper, zwart, zilver en goud". Op zwart-wit afbeeldingen, zoals in dit boek uit 1785, zijn die kleuren door bepaalde arceringen aangegeven. En goud, bijvoorbeeld, is gespikkeld. Archivaris Schelhaas vindt dat omwille van de traditie het verkrij gen van een wapen mogelijk moet blijven. "Neem nu het regentencol lege, die de stichting van het voor malige weeshuis in Leiden beheert. Die hebben een zogenaamd bord, waarop de wapens van de leden staan. Ik adviseer dan de huidige le den bij het ontwerpen van hun wa pen. En wat let je, over een eeuw is zo'n wapen dan toch honderd jaar oud". Schelhaas' eigen wapen kwam op dezelfde wijze voor de dag. "Toen ik directeur van het Centraal Bureau voor genealogie werd, lag het voor de hand, dat de bestuursleden ook met een wapen kwamen". Dan zegt hij lachend: "Bij mij zit er inder daad een haasje in. Schel betekent scheel, schuin. Een schelhaas is een haas die met een schuine beweging uit zijn leger springt, als de jacht hond te dichtbij komt, anders is hij met recht het haasje. Dus in mijn wapen, dat al in de familie bestond, zie je dat dier, met een schuine balk. Schelhaas is een oude naam, die in de 15e eeuw al in Duitsland voor kwam". Een wapen kun je bij het Bureau voor genealogie laten regi streren. Dat heeft volgens Schel haas geen juridische waarde, maar krijgt rechtskracht door gewoonte recht. Van der Werf Bij voorbereidingen voor een on langs gehouden lezing in de Laken hal keek Schelhaas speciaal naar Leidse wapens. "De sleutels in het Leidse wapen zijn de sleutels van LEIDEN Jarenlang was het in noodgebouwen gehuisvest. Maar gisteren is de eerste paal geslagen voor een splinternieuw wijkgezond heidscentrum in de Stevenshof. In het nieuwe gebouw worden onder meer huisartsen, een apotheek, fy siotherapeuten, de kruisvereniging, het gecoördineerd bejaardenwerk, Sint Pieter. naar de Pieterskerk. Pe trus had immers de sleutels tot de hemelpoort. Op de oude stadsze gels, kwamen die sleutels al voor". Maar iets merkwaardigs is er aan de hand met het pand Rapenburg 94. "Daar woonde de familie Van Duyvenbode. Zij zorgden tijdens het beleg om de stad in de 16e eeuw voor de duiven, die als koerier van en naar de prins van Oranje dienst deden. Zij kregen als dank van de stad toen niet één maar twee wa pens. Daarin zie je weer die gekruis te sleutels met een aantal duiven. Waarom het er twee waren, is me een raadsel. Ook in andere histori sche stukken, over die familie, zie je de jeugdgezondheidszorg en het maatschappelijk werk onderge bracht. De nieuwbouw is gesitueerd aan de Stevenshofdreef, tegenover het winkelcentrum Stevensbloem. Het gebouw krijgt, overeenkomstig de bouwlokatie, de vorm van een telkens die twee wapens. Niemand kan me vertellen waarom. De Van Duyvenbode's kregen trouwens toen ook die naam, want hun ware naam was Speelman." Schelhaas ontdekte meer in Lei den. "Boven het Hotel de Doelen zit een wapenschild, waar geen wapen in zit. Dus het wordt tijd. En als je een voorbeeld van een nieuw wa pen wilt hebben, dan moet je naar de Papengracht gaan. Daar heb je in een voormalig pand van het Leids Universiteits Fonds een nieuw wa pen voor de Rotterdamse koopman K.P. van der Mandele en voor Prof C. van Vollenhoven. Zij reorgani seerden in het begin van deze eeuw het LUF. Twee jaar geleden is er een rechthoekige driehoek. In de punt wordt, op de begane grond, de apo theek gevestigd. Het complex wordt, evenwijdig aan de Stevens hofdreef, doorsneden door een soort binnenstraat waaraan de cen trale ontvangstruimte is gelegen. Daar rond omheen komen wacht ruimtes, drie huisartspraktijken, de kruisvereniging, de wijkverpleging en het consultatiebureau. Op de verdieping worden vier fy siotherapeuten ondergebracht in praktijkruimtes, waaronder een ruim bemeten oefenlokaal. Het maatschappelijk werk, de jeugdge zondheidszorg en het gecoördi neerd bejaardenwerk krijgen daar eveneens een plaats. Voorts zijn en kele ruimtes gereserveerd voor een psycholoog, een pedagoog en een logopedist. In het complex zullen verder de nodige bestuurs- en ver gaderkamers en een kantine voor het personeel komen. De bedoeling is dat ook de wijkagent een plaats in het gebouw krijgt. Tandarts Voor de 200 vierkante meter vloer oppervlak op de derde verdieping van het complex worden nog ge bruikers gezocht. De gedachten gaan uit naar aan de (preventieve) gezondheidheidszorg verwante kandidaten. Th. van der Valk, voor zitter van de Stichting Wijkgezond heidscentrum Stevenshof, hoopt dat er ondermeer een tandartsprak tijk kan worden gevestigd. De gemeente ligt al geruime tijd overhoop met tandarts Van der ZATERDAG 10 NOVEMBER 1990 wapen aangebracht". "Bij de Leidse hofjes, heeft de stichter vaak zijn wapen aange bracht. En bij het hof Meermans burg zie je dan een meerman, het mannetje van een meermin. En ty pisch voor wapens uit Leiden en omstreken is dat je vaak in de hoek of aan de zijkant een wolkje ziet uit gebeeld. Daar komt een hand uit, en die houdt dan iets vast. In het geval van het wapen voor burgemeester Van der Werf bijvoorbeeld een sleu tel. Het heeft vast iets met de voor zienigheid te maken. Bij de nieuwe wapens voor het burgerweeshuis heb ik er ook gebruik van gemaakt" Schelhaas vervolgt: "Over spre kende wapens heb ik wel eens een artikel geschreven. Dat soort wa pens, waarbij de betekenis van een naam letterlijk wordt uitgebeeld of een beroep door middel van symbo len, zie je tegenwoordig meer en meer. In de oudste wapens komen geen sprekende afbeeldingen voor. Zo zie je bijvoorbeeld op wapens uit het land van Woerden altijd bepaal de vormen van een ruiten. Wat dat betekent is me onduidelijk". Luguber Volgens Schelhaas kan een spre kend wapen luguber zijn. "Neem de patriciërsfamilie Kist, ze hebben ook wel in Leiden gezeten. Die heb ben een doodskist met daarboven drie kraaien afgebeeld, echt hoor. En de familie Knook heeft gekruis te botten. Nu is een van de regels van de heraldiek wel datje moet ab straheren. Ik hou zelf van sobere wapens. Zoals bij Donk. Een donk is een bewoonbaar stuk zandheuvel in het veen. Het wapen kent dan een zwarte achtergrond. Het moet ook geen fotootje worden". "In de 18e eeuw was er een tijd van verval, waarin je wel plaatjes kreeg. Dan zie je bij de familie Sin- gelshoek de hoek van een singel met bomen en bij de familie Komte- bedde uit mijn voorgeslacht een in bed ligggende vrouw, die met de beddepan haar man wenkt in een soort Pieter de Hoogh-interieur. Zo moet het niet, maar het is wel leuk", zegt Schelhaas schaterlachend. En tenslotte wil de Leidse ge meentearchivaris nadrukkelijk een waarschuwing geven. "Laatje nooit door een juwelier een wapen aansmeren. Een bestaand wapen is aan een familie gekoppeld, niet aan een naam. Ik kwam een keer met mijn vader voor een zegelring bij de juwelier. Die kwam met zo'n na menboek met wapens en ze maken je dan wijs dat jouw wapen er in staat. Die juwelier bleef maar aan dringen in de ring een wapen uit zo'n boek te zetten. Ik zeg: Man, ten eerste hébben we er al een, en ten tweede wil mijn vader niet zo'n wa pen in zijn ring". Grijp die zich enkele jaren geleden in de Stevenshof vestigde. Hij wil elders in de Stevenshof- een praktij kruimte annex woning bouwen. Van der Valk hoopt dat Van der Grijp alsnog besluit zich binnen het gezondheidscentrum te vestigen. De stichting wil daarover graag in overleg treden met de tandarts. Het nieuwe wijkgezondheidscen trum wordt opgetrokken uit een lichtgekleurde kalkzandsteen, met stroken in verschillende tinten. Meest opmerkelijk aan de nieuw bouw zijn verder de entrees die wor den gemarkeerd door een lichtzuil. Het wijkgezondheidscentrum is ontworpen door het Leidse archi tectenbureau Van Oerle, Schrama, Loomans. Aanpalend zal, langs de Stevenshofdreef, vermoedelijk een woningencomplex verrijzen. De verschillende gezondheids voorzieningen zijn sinds 1983 in noodgebouwen gehuisvest ge weest. Het aantal voorzieningen is door de jaren heen flink uitgebreid. In 1983 vestigde de eerste huisarts zich in de wijk. Twee jaar later kwa men daar een fysiotherapeut en een apotheek bij. Sinds mei 1989 zijn de verschillende voorzieningen bij el kaar gebracht is een noodcomplex. In het nieuwe gebouw zal het aantal activiteiten dus nog verder worden uitgebreid. Alle werkers zijn in loondienst bij de stichting. Het nieuwe wijkgezondheidscen trum zal, als alles meezit, in septem ber volgend jaar gereed zijn. Met de bouw en inrichting is een bedrag van circa 5 miljoen gulden gemoeid. LEIDEN - Bij de bouw in een tuin van een woning aan het Rapenburg zijn onlangs 60 pijpen uit 1660 gevonden met een steellengte van een halve meter. De vondst werd opgegraven uit de beerput van de tuin. Niet alle pijpen waren heel, maar toch is het een opmerkelijke vondst. Het rookgerei is van 18 november tot en met 9 december te zien in het Pijpenkabinet. In de 17de en 18de eeuw had men, net zoals nu, stortplaatsen voor het huisvuil. Dat werd buiten de stad gestort. Op die manier kwamen veel pijpekoppen in de Merenwijk en de Stevenshofpolder terecht. Soms waren de burgers minder zorgvuldig en stortten zij hun vuil in de beer put, de voorloper van ons toilet. Dat is waarschijnlijk ook het geval geweest bij het huis aan het Ra penburg. De toenmalige eigenaar heeft vermoedelijk rond 1660 een feestje gegeven, waarop hij zijn gasten lange pijpen aanbood. Bij het opruimen de volgende dag vond het dienstmeisje zestig pijpen en gooi de ze in de beerput. Het museum aan de Oude Vest is vaak met aanwinsten in het nieuws geweest. Het afgelopen jaar is het echter stil rond het Pijpenkabinet. Vanaf maart 1989 is de directie met de gemeente in onderhandeling over een nieuwe behuizing. In afwachting van de resultaten van de be sprekingen heeft het museum de activiteiten voor het publiek opge schort. Om iets van de nieuwe aanwinst te tonen, wordt deze tentoon stelling gehouden. Het aan de familie van Duyvenbode geschonken wapen op het pand Ra penburg 94. Lezingen partijen lopen uiteen De wapens voor de LU F-organisatoren Van Vollenhoven en Van der Man- dele in het raam van het pand Papengracht 5. (toto's Jan Holvast) Zoals op bovenstaande tekening gaat het nieuwe wijkgezondheidscentrum in de Stevenshof eruit zien. In september volgend jaar is het gebouw gereed. Opening in september 1991 STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 11