In Zeg s AAA worden
vooroordelen gesloop f
Zaak Aldo Moro blijft raadsels oproepen
REPORTAGE I
Marcel van Dam, het succes en de identiteit van de 65-jarige VARA
Herontdekking van
religie in Sovjetunie
ging buiten kerk om
Universiteiten en kerk
willen wel weer praten
GEESTELIJK LEVEN
HILVERSUM - 65 Jaar oud.
en er zo goed uit zien dat je
nog steeds een aantrekkelij
ke bruid bent: het overkomt
de VARA. De omroep, die de
eerste drie dagen van no
vember uitvoerig stilstaat bij
haar 65ste verjaardag, weet
zich omringd door verschil
lende minnaars, die niets an
ders willen dan juist met
haar hetzelfde televisienet
delen.
Het is de VARA nimmer zo goed
gegaan als juist nu, meent voorzitter
Marcel van Dam, de man achter de
wederopstanding van de ooit socia
listische omroep. Financieel met
een reserve van 25 miljoen gulden,
die de omroep in staat stelt de ko
mendejaren miljoenen extra te ste
ken in programma's. De VARA
strijdt met de TROS - tot vorig jaar
jarenlang absolute heerser van de
polls - om de hoogste kijkcijfers.
Volgens sceptici heeft dat te ma
ken met het streven van de VARA
om op de TROS te li jken. Van Dam
reageert verontwaardigd op die ver
gelijking. "Iemand die naar de vrij
dagavond van de TROS kijkt, en
naar de zaterdagavond van de
VARA, en het verschil niet ziet, is
niet te goeder trouw". Hoe hij dat
bedoelt? "De verschillen zijn evi
dent. Wie het verschil niet ziet tus
sen Sonja en Ivo Niehe, die kan ik
verder niet helpen".
- Maar wat in dan het verschil tus-
sen Sonja en Ivo Niehe, tussen
VARA- en TROS-programma'
"De VARA-programma's zijn
veel inhoudehjker. In alle soorten
programma's die wij maken zit iets
inhoudelijks Per seconde wijzer of
Lingo, het zijn spelletjes die nog er
gens over gaan. Gemiddeld de helft
van de onderwerpen die Sonja be
handelt gaat over cultuur. In Zeg 'ns
AAA worden stelselmatig vooroor
delen gesloopt. Wij laten in onze
programma's minderheden aan bod
komen, en dan maakt het niet uit of
het om deelnemers aan spelletjes of
acteurs in drama gaat In onze pro
grammering is consequent veel
aandacht voor het milieu. Conse
quent! We hebben samenwerkings
verbanden met Greenpeace, de No-
vib, met de Nederlandse musea. Wij
kijken steeds hoe we in onze pro
grammering de dingen die wij be
langrijk vinden kwijt kunnen. Al
leen doen wij het op zo n manier dat
de mensen er naar kijken. Het
schijnt in Nederland zo te zijn datje
pas een identiteitsprogramma
maakt als je ervoor zorgt dat er nie
mand naar kijkt. Daar denken wij
bij de VARA anders over."
"Wij maken betere programma's
dan de TROS; ze zijn gewoon beter!
En nou weet ik wel dat er geen be
vredigende definitie van kwaliteit
bestaat. Maar de VARA-program
ma's worden door de programma
makers van alle omroepen het
hoogst gewaardeerd. Dat vind ik
veel zeggen; dat is toch een uiting
van kwaliteit."
Die kwaliteit wordt in ieder geval
onderkend door Veronica en TROS,
die al openlijk hebben gesproken
over hun liefde voor de VARA. Zij
houden de deur van Nederland 2 in
ieder geval wagenwijd open voor de
VARA. Maar Van Dam houdt de
boot nog even af. Op dit moment be
kijkt het onderzoeksbureau McKin-
sey hoe de publieke omroep de
commerciële concurrentie te lijf
moet gaan. Van Dam: "We hebben
afgesproken dat we geen mogelijk
heden bij voorbaat zouden uitslui
ten; een herschikking van de pu
blieke omroepen over de zenders
dus ook niet."
Marcel van
Dam: "Zelfs de
TROS en de
VARA samen
kunnen die drie
netten niet red
den. Zo simpel is
het".
(foto GPD)
Van Dam vindt dat, met het oog
op de STER-inkomsten, één publie
ke zender 'evident marktleider'
moet zijn. "Het gaat erom dat ene
net zó sterk te krijgen dat de adver
teerder in ieder geval naar dat pu
blieke net gaat, en niet naar de com
merciële concurrent. Als de VARA
zou ruilen met de AVRO, dan zou de
VARA Nederland 2 veel sterker ma
ken. zeker. Het is bovendien een
mogelijkheid die het gemakkelijk
ste is te realiseren. En als die ruil de
enige mogelijkheid is om dat sterke
net te krijgen dan is de VARA be
reid daarover te praten. Maar er
worden ook andere modellen uitge
werkt. En daar wil ik ook het effect
van zien."
De concurrentie op de Neder
landse tv zal hevig worden. Van
Dam houdt rekening met de komst
van nog eens twee commerciële te
levisiezenders in de komende tien
jaar. De ruimte is er, weet hij.
Twee miljard
"De groei van de televisiereclame is
al structureel hoger dan de groei
van het hele reclamebudget. Die
ontwikkeling zal zich voortzetten
tot wij in Nederland een internatio
naal niveau hebben bereikt. Als dat
gebeurd is - en het zal geleidelijk
zijn hoor, ik spreek nadrukkelijk
over de komende tien jaar - zal er
een reclamebudget zijn van ander
half miljard gulden. Als je daar ook
nog eens de kijk- en luistergelden
bijtelt, dan heb je het totale bedrag
van ongeveer twee miljard gulden
voor de omroep. Een publiek televi
sienet kost zo'n driehonderd mil
joen gulden per jaar. een commer
cieel net kost zo'n 250 miljoen. Deel
het totaalbedrag maar door deze be
dragen en je komt tot dit aantal."
Die ontwikkeling ("hoewel ik
geen liefhebber ben van commer
ciële omroep, dat is een feit") ver
ontrust hem niet, zegt Van Dam, net
zo min als RTL 4 hem op dit mo
ment 's nachts wakker houdt. "Het
marktaandeel dat RTL 4 nu haalt
vind ik niet bedreigend. Bedrei
gend wordt het als dat zou blijven
stijgen." Nu is RTL 4 de meest be
keken zender. "Dat is volgende
maand weer anders. De TROS be
gint weer met Medisch Centrum
West, en de KRO met Ook dat nog....
Het wordt verontrustend als de pu
blieke omroep onvoldoende in staat
is om zich daartegen teweer te stel
len."
"De publieke omroep moet zich
meer en meer toeleggen op het leve
ren van kwaliteit. Als je als doelstel
ling hebt een meer inhoudelijke
programmering te maken dan de
commerciële omroep - en die doel
stelling hebben wij - dan heb je voor
wat betreft de aandacht van de kij
ker op het eerste gezicht een achter
stand. De kijker wil zich, lui achter
over in z'n stoel, ontspannen. Die
achterstand moet je overbruggen
door kwaliteit te leveren. Bij de
VARA praten we veel over de kwali
teit, over programma's beter ma
ken, maar toch ook ze zo aantrekke
lijk te maken dat de kijker er naar
zal kijken."
Van Dam onderschrijft dat de om
roepen erg laat begonnen zijn met
zich druk te maken over de com
merciële concurrentie. "Ik heb zelf
op het moment dat TV 10 zijn plan
nen presenteerde notities gemaakt,
maar de discussie is eigenlijk niet
van de grond gekomen. Hoe dat
kan? Tja, een kwestie van vertrou
wen, misschien... Je kunt niet gene
raliseren. De NCRV is bang dat z'n
identiteit verloren gaat, dat is een
overweging die daar erg speelt. Bij
anderen is het onmacht: die mensen
doen het al zo lang op die manier,
dat is kennelijk moeilijk te verande
ren. Ik denk dat het heel complex
is: er is niet één oorzaak. Er zal ook
vertrouwen spelen; bang datje een
voorsprong prijsgeeft of een ander
een voorsprong geeft."
En hij had het zich allemaal zo
mooi voorgesteld. Samenwerking
op het gebied van gezamenlijke in
koop van films en series, de opzet
van een gezamenlijk corresponden-
tennet, op het gebied van facilitei
ten, op het gebied van schema-op
bouw. Van Dam: "Geen enkele om
roep heeft voldoende middelen om
een jaar lang grote amusementspro
gramma's te brengen. Wij maken in
het voorjaar tien keer Doet ie 't wel
of doet ie 't niet, maar dan is het ook
op. Ik kan me voorstellen dat je ge
zamenlijk zo'n schema het hele jaar
door vult: de ene periode de VARA,
de volgende periode de TROS,
noem maar op."
"Kijk, als ik de mensen van de
werkvloer spreek van de andere
omroepen, dan krijg ik de indruk
dat de bereidheid om dingen anders
te doen daar veel groter is dan aan
de top van sommige omroepen. Als
nou een aantal omroepen een be
langrijk hoeveelheid kijkers kwijt
raakt door de concurrentie... Er is te
weinig ambitie om goede dingen te
willen doen. De VARA heeft maar
twee avonden in de week televisie
en dat geldt ook voor de TROS.
Zelfs de TROS en de VARA samen
kunnen die drie netten niet redden.
Zo simpel is het."
Pensioen
De 52-jarige Van Dam lijkt gezien
zijn gedrevenheid voor samenwer
king een goede voorzitter voor de
NOS. Afgezien van het feit dat die
CDA-functie niet weggelegd is voor
de voormalige PvdA-minister, zegt
hij er zelf ook geen trek in te heb
ben. "Ik heb in mijn leven al tame
lijk hoge functies vervuld, die ambi
tie heb ik niet zo meer. Mijn instel
ling is dat ik bij de VARA met pen
sioen of de vut ga. Ik zit helemaal
niet te wachten op iets anders, ik
heb het hier naar mijn zin."
ROME - De vondst in Milaan van
brieven die de christendemocrati
sche voorman Aldo Moro 12 jaar ge
leden Schreef in de 'volksgevange
nis' van de Rode Brigades, hebben
Italië, net als in 1978, in rep en roer
gebracht. Opnieuw waart het spook
van de vermoorde Moro door de Ita-
liaanse politiek. En opnieuw zijn de
speculaties over manipulatie van de
voor veel politici en ander over
heidsdienaren belastende brieven
en geschriften niet van de lucht.
Het allervreemdste van de vondst
op 10 oktober jongstleden is dat de
britvan liman mal waptn tn
een grote hoeveelheid geld zijn
uungetroffen in een voormalige
schuilplaats van de Rode Brigades
in Milaan. Dat huis was 12 jaar gele
den al door de politie uitgekamd.
Een agent die destijds aanwezig
was bij het onderzoek, verklaarde
deze week dat de politie de gipsen
wand. waarachter zich het materi-
ul nu bevond, in 1978 had ont
dekt en toen had losgemaakt van de
muur.
Met andere woorden de brieven,
de wapens en het geld - waar men
in 1978 tevergeefs naar had gezocht
- zouden er na die tijd of misschien
zelfs kort geleden zijn neergelegd.
Italië is het land van schandalen
en mysteries en de 'affaire-Moro'
vormt daarop geen uitzondering.
Het blijft gissen naar de herkomst
van de brieven, die bovendien alle
fotokopieën zijn Iedereen vraagt
zich onderhand af wie de originele
epistels heeft en of daar nog niet
meer belastend materiaal tussen zal
zitten De vragen hopen zich °P en
speculaties zijn er te over.
Aldo Moro (links), architect van het historisch compromis dat christen-de
mocraten en communisten m Italië tot elkaar bracht. Het leverde hem veel
vijanden op, ook in eigen kring, en kostte hem uiteindelijk het leven. (foto
Vernietigend
Maar waarom is de zaak-Moro altijd
omgeven geweest door zoveel ge
heimzinnigheid en wie heeft er be
lang by dat er nu weer over gepraat
wordt? De schrijver Sergio Flamig-
ni beweert dat in de 55 dagen die de
president van de Italiaanse Chris
tendemocratische Party (DC) door
bracht in de 'volksgevangenis' van
de Rode Brigades, het onbeschaaf
de en ondemocratische Italië het
ba ichaiMa n damocntbcha ItalM
een vernietigende slag wilde toe
brengen - en daar ook uiteindelijk in
is geslaagd. Hij doelt op verdachte
manoeuvres van politici, geheime
diensten, politie-eenheden en de
vrijmetselaarsloge van Licio Gelli,
de P2
Vaak is gesteld dat het politieke
establishment, Moro's eigen DC
voorop, niet alles heeft gedaan om
Moro vry te krygen. De christende
mocratische voorman zou kortom
niet alleen de Rode Brigades als vij
and hebben gehad Er waren men
sen voor wie het niet slecht uit
kwam als Moro zou verdwijnen.
Maar waarom was Moro. de mil
de, tot compromissen bereid zynde.
Zuiditaliaanse politicus lastig voor
meerdere groepen? Voor zyn ont
voerders, de Rode Brigades, lag het
voor de hand: Moro personificeerde
de stagnatie van Italië's politieke
bestel. Het feit dat de Christende
mocratische Partij vanaf de Tweede
Wereldoorlog onafgebroken aan de
macht was geweest en het politieke
spel volgens geheel eigen regels
speelde, deed het linkse extremis
me in de jaren 70 steeds aggresiever
worden
Machtsmonopolie
De Communistische Partij en het
communisme zelf speelden een
sleutelrol in de ontwikkelingen van
de jaren '70. De PCI. onder leiding
van Sergio Berlinguer. was bezig uit
haar parlementaire isolement te
kruipen waarin ze - vrywillig -
had verkeerd vanaf het uitroepen
van de Italiaanse Republiek De
Brigadisten vielen de PCI aan om
dat ze met revolutionair genoeg was
en het machtsmonopolie van de
christendemocraten niet wist te
doorbreken.
Toen er sprake was, voor het eerst
in de Italiaanse geschiedenis, van
een toenadering tussen de PCI en
de DC was voor veel linkse extre
misten de maat vol. Het was geen
toeval dat Aldo Moro op 16 maart
1978 werd ontvoerd, de dag waarop
de regering-Andreotti zou worden
geinstalleerd, de eerste naoorlogse
regering die zou worden gesteund
door de PCI.
Moro was de architect van wat als
het 'Historisch Compromis' de ge
schiedenis in zou gaan. De Rode
Brigades, zo valt te lezen in hun
communiqués. beschuldigden
Moro tijdens diens 'proces' van de
terugkeer van de PCI op het politie
ke toneel en dat moest hij met de
dood bekopen. De plaats waar het
ontzielde lichaam van Moro in Ro
me op 9 mei werd gevonden, halver
wege de zetels van de Communisti
sche Party en die van Christende
mocratische Partij, moest de te
rechtstelling van een lugubere sym
boliek voorzien.
Maar het 'historisch compromis'
was niet alleen de terroristen een
doorn in het oog. Aldo Moro onder
vond ook veel tegenstand in eigen
kring, waar het communisme
dikwyls werd gezien als een duivel
se leer Velen zullen zijn verschoten
toen Moro verkondigde dat "het
probleem van de PCI onder ogen
moet worden gezien en er gezocht
moet worden naar de mogelijkheid
dat de party, die de volksmassa's
vertegenwoordigt, toegang krijgt
tot de politieke macht".
Evenwicht
Toch moet Moro niet worden gezien
als een grote revolutionair, want hij
was zelf 15 jaar lang veranwoorde-
lyk voor de politieke stagnatie in
zyn land. Hy kwam tot andere in
zichten, onder andere door de grote
stemmenwinst van de PCI in de ver
kiezingen van 1975 en 1976. Moro
ontwikkelde zijn ideeen toen de cri
sis van de hegemonie van de DC,
die er niet in slaagde het land een re
gering te geven, evident werd.
Het is dikwyls gesuggereerd dat
"onbeschaafde en ondemocratische
krachten" in actie kwamen tegen
het 'historisch compromis'. Rechtse
organisaties als de vrijmetselaarslo
ge Propaganda Due (P2), sommige
geheime diensten en een groot aan
tal politici worden genoemd als
voorstanders van het wegwerken
van de christendemocratische lei
der.
Een groot aantal functionarissen
van Cossiga's ministerie van Bin
nenlandse Zaken, als ook een aantal
mensen dat deel uitmaakte van de
selecte groep die de crisis, ontstaan
door de ontvoering van Moro, moes
ten bezweren, bleek daadwerkelijk
lid van de P2. De organisatie van
Gelli was in 1975 een nieuwe cam
pagne gestart die was gericht op in
filtratie in alle overheidsorganen
teneinde acties van vakbonden en
terroristen te kunnen beïnvloeden.
CIA
Dat er nog steeds belangrijke dos
siers ontbreken, de originelen van
Moro's geschriften onvindbaar zijn
en er geen verklaringen zijn gevon
den voor het soms wel al te gebrek
kig functioneren van de verschil
lende politiediensten, wordt nu
weer in Italië toegeschreven aan het
bestaan van een geheime kracht.
Ook wordt vaak de Amerikaanse
CIA genoemd, waarvan wordt ver
ondersteld dat die veel invloed had
in de Italiaanse geheime diensten
en ook in de P2. Generaal Giovanni
De Lorenzo, hoofd van de inlichtin
gendienst Sifar, ondertekende im
mers een akkoord met de CIA dat
voorzag in het "beperken van de
macht van de PCI".
Rusland-kenner dr. Van den Bereken:
LEIDEN De enorme her
waardering van christelijke
beginselen in de Sovjetunie is
niet het resultaat van kerkelij
ke missie, maar komt voort
uit een spontane reactie van
de culturele elite. Uit talloze
publikaties blijkt een bijna
kinderlijk enthousiasme, dat
in het westen wat vreemd
overkomt.
Dit signaleert dr. W. van den
Bereken, docent Ruslandkunde
aan de universiteit in Utrecht en
verbonden aan het interuniversi
tair instituut voor missiologie en
oecumenica in Leiden en
Utrecht. Van den Bereken ver
zorgde gisteren in Leiden een stu
dium generale over staat en gods
dienst in Oost-Europa.
De tien geboden en ethische
richtlijnen uit de 'Bergrede' van
Jezus worden volgens hem nu in
de Sovjet-maatschappij omarmd,
terwijl dergelijke bijbelse noties
tientallen jaren lang werden afge
daan als een halfzachte, burgerlij
ke moraal, die alleen maar kapita
listische misstanden verdoezel
den.
De opkomst van deze "heel ru
dimentaire vorm van theologie",
is volgens Van den Bereken bui
ten de grote kerken om gegaan.
"De nieuwe situatie heeft de kerk
duidelijk overvallen", zo meende
hij. Bovendien heeft de kerk door
zeventig jaar onderdrukking een
te beperkt intellectueel poten
tieel.
In de stroom artikelen in kran
ten en tijdschriften, die sinds 1987
op gang is gekomen, ziet Van den
Bereken drie benaderingen in de
herontdekking van de gods
dienst: aandacht voor universele
menselijke waarden: het levens
beschouwelijke en spirituele; en
het nationale en culturele.
Gorbatsjov was dé eerste die
zag dat de kerken een bijdrage
kunnen leveren aan een ethische
samenleving. Daarin heeft ook hij
een ontwikkeling doorgemaakt,
meende Van den Bereken; nog
maar een paar jaar geleden sprali
Gorbatjsov zich expliciet uit vo<*
anti-religieuze propaganda.
Het militante atheïsme, aldui
de Rusland-kenner, is echter in
geruild voor een agnostiscl
atheïsme, zoals we dat ook in he
westen kennen. "Het atheïsme
dat jarenlang de toon bepaalde, ii
nu in het defensief gedrongen ei
er is geen hond meer die er naai
luistert".
Met diverse citaten staafde Vai
den Bereken zijn betoog. Z<
maakte hij melding van eei
pleidooi in een cultureel blac
voor kinderbijbels. "Het merk
waardige is dat je vaak nog eer,
alibi-formulering tegenkomt. Z<
van: het is goed voor hun ontw"
keling, maar ze worden niet per se
gelovig hoor".
Van de bekende Russische au
teur N. Gogo, vorige eeuw, werd
jarenlang gezegd dat hij één grote
fout heeft gemaakt, namelijk hel
schrijven van een moraliserend
christelijk boekje. Het werd dai
ook niet in de Sovjetunie uitgege
ven. Van den Bereken: "En ni
wordt het de hemel in geprezen"
Overigens geloofde hij dat de
kerk, "ik zou haast zeggen haan
ondanks", een positieve bijdrage
heeft geleverd aan de religieuze
opleving. "Alleen al door het feit
dat zij altijd is blijven bestaan. De
verdienste van de kerk is dat zij
een alternatief voor het verstik-
kelnde systeem vormde".
Behalve in Roemenië, waar de
kerkelijke felicitatietelegrammen
aan Ceausescu "ronduit walge
lijk" waren, zijn de kerken in
Oost-Europa als een overwinnaar
uit de bus gekomen. Toch zag
Van den Bereken geen reden voor
triomfalisme. "Zij gaat nu een
testfase tegemoet".
Van de nieuwe godsdienstwet
in de Sovjetunie zei de spreker
dat deze achterloopt op de ont
wikkeling van de partij. Uit het
feit dat er nog een wet moest ko
men naast allerlei (internationale)
verklaringen, blijkt volgens hem
nog de regelzucht van de staat, "al
is het duidelijk liberaler".
Na brief Ritzen over theologische opleiding
LEIDEN De Hervormde Kerk
en de universiteiten met een theo
logische faculteit (onder aanvoe
ring van Leiden) sturen dezer da
gen elkaar en minister Ritzen van
onderwijs brieven, waaruit blijkt
dat ze bereid zijn opnieuw samen
om de tafel te gaan zitten. Hier
had Ritzen op aangedrongen.
De minister liet onlangs weten
geen heil te zien in het plan voor
een eigen hervormde theologi
sche universiteit, waartoe de sy
node in juni besloot. Deze instel-
Patriarch Aleksej II. «oto epa>
Beduidend meer
speelruimte voor
Oekrainse Kerk
MOSKOU (EPD) - De orthodoxe
kerk in de Oekraine krijgt een
verregaande mate van zelfstan
digheid. Daarmee heeft de bis
schoppelijke raad van de Rus-
sisch-Orthodoxe Kerk onder lei
ding van patriarch Aleksej II in
gestemd.
Met dit besluit antwoordt het
hoogste bestuurscollege van de
orthodoxe kerk op het groeiende
verlangen onder de Oekrainse ge
lovigen om zich van het patriari
chaat van Moskou los te maken.
Officieel blijft de Oekrainse
kerk ondergeschikt aan het patri
archaat van Moskou. Maar de pri
maat van de Oekrainse kerk
wordt voortaan gekozen door de
Oekrainse bisschoppen en mag
de titel voeren van 'metropoliet
van Kiev en heel de Oekraïne'.
In het westen van de Oekraïne
heeft de orthodoxe kerk de afge
lopen tijd veel leden verloren aan
de Oekrains-Katholieke Kerk die
de Oosterse liturgie viert en de
paus als hoofd van de kerk er
kent. Een andere bedreiging
vormt de onafhankelijke Oek-
rains-Orthodoxe Kerk.
ling moet via contracten gebruik
maken van de diensten van de
theologische faculteiten van de
universiteiten in Leiden, Utrecht,
Groningen en Amsterdam.
De minister deelt de bezwaren
zoals de universiteiten die tegen
het hervormde plan hebben ge
formuleerd. Volgens Ritzen wor
den de openbare faculteiten te
zeer afhankelijk van de "inkoop-
wensen" van de kerk. Overigens
is de in haar toekomst bedreigde
universiteit van Amsterdam in
middels wel akkoord gegaan met
de hervormde plannen.
De minister hoopt dat de ttoee
partijen elkaar alsnog kunnen
vinden in de bestaande structuur
van gescheiden kerkelijke en
staatsvakken (duplex ordo) bin
nen de openbare faculteiten. Het
alternatieve plan van de betrok
ken universiteiten, waarin de
ruimte voor de kerkelijke vakken
zo veel mogelijk is opgerekt, is
volgens hem een goed uitgangs
punt voor het gesprek.
Mocht het zijn dat dit gesprek
alsnog op niets uitloopt, dan voelt
de minister het meest voor een
volledig onafhankelijke hervorm
de universiteit die zelf alle vak
ken verzorgt. Synodevoorzitter
ds. B. Wallet toonde zich in eerste
instantie zeer teleurgesteld over
Ritzens reactie.
Dr. A. C. de Roon van de her
vormde commissie voor theolo
gisch wetenschappelijk onder
wijs (TWO) benadrukt dat het
"gaarne" instemmen met een ge
sprek niet betekent dat de Her
vormde Kerk terugkomt van haar
voornemen. Hij sluit niet uit dat
deze ronde opnieuw bewijst dat
beide partijen er niet uitkomen.
De kerk heeft bij de afwijzing
van het alternatief van de univer
siteiten gezegd, dat het plan het
maximale uit de bestaande wette
lijke structuur haalde, maar des
ondanks toch te weinig ruimte
bood voor de kerkelijke vakken.
Misschien leidt een tweede ronde
ertoe dat de minister een wetswij
ziging overweegt, aldus De Roon.
De drie gezamenlijke universi
teiten zijn blij met deze nieuwe
gespreksronde. Nadat de Her
vormde Kerk na bestudering van
hun alternatieve aanbod besloten
had om de eigen universiteit door
te zetten, hadden zy het probleem
op het bord van de minister ge
legd. Wij zyn tot het uiterste ge
gaan. Verder kunnen we niet, zo
redeneerde men.
Marcinkus. De Amerikaanse
aartsbisschop Paul Marcinkus
(68) vertrekt definitief bij de Vati
caanse bank. Sinds hij in maart
aftrad functioneerde hy nog als
adviseur. Marcinkus kwam de af
gelopen jaren in opspraak we
gens mogelijke betrokkenheid by
frauduleuze praktijken. Hij wil in
Chicago in een parochie gaan
werken.
