m
Anbeek wil feuilleton vol
Leids rumoer schrijven
V
Genieten bij Con Amore
Levendig jubileum van
Voorschotense jeugdkoren
Speelstijl 'Per Expres' past
bij vervreemding Albee
Uiterlijke contrasten, toch overeenkomsten bij Stelling
'Scoren!' draak van ongekende omvang
PAGINA 10
MAANDAG 29 OKTOBER 1990
AMSTERDAM - Een onderonsje tussen de gaande man van het Nationale
Ballet, Rudi van Dantzig (links), en Wayne Eagling, de Canadees die hem
Als artistiek leider zal opvolgen. Eagling heeft als opdracht van het bestuur
(jan het Nationale Ballet meegekregen het repertoirebeleid voort te zetten
joals het nu is. De nieuwe leider mag slechts accenten leggen. (toto anpi
'ELIAS Oratofium wan Felix MerxJetasohn-
BarthokJy uitgevoerd door de Christelijke
Oralofiumvereniging Con Amore m m v. le
den van het Aalsmeers Koor. Solisten Mi
randa van Kralmgen- sopraan. Ans van
Dam- alt, Tony Klaasen- tenor en Charles
van Tassel- bas Koor en Randstedelijk Be-
geletdmgsorkest stonden onder leiding van
dirigent Piet Kiel jr Gehoord op 27 oktober
m de Pieterskerk. Leiden
LEIDEN - De Pieterskerk vormt
een schitterende entourage voor
de uitvoering van een Oudtesta
mentisch oratorium zoals Elias er
een is. Als je dan bij binnenkomst
een behaaglijke warmte tegemoet
straalt en het oog aangenaam ge
troffen wordt door een sfeervolle
verlichting en een talrijk en ver
wachtingsvol publiek dan kan
het niet anders of de omstandig
heden zijn veelbelovend voor een
aangename avond. Con Amore
heeft deze verwachtingen niet te
leurgesteld.
Mendelssohn heeft van Elias
een krachtige verschijning ge
maakt, gehouwen uit het graniet
van de stenen tafelen. Het oratori
um werd gedragen door Charles
van Tassel, de bas die de figuur
van de profeet vertolkt. Al vanaf
het beginrecitatief waar Elias met
bazuingeschal zijn onheilsbood
schap verkondigt, raak je als luis
teraar onder de bekoring van zijn
- in veel opzichten - geweldige
stem. Een stem die bij tijden de
ruimte van de Pieterskerk kon
doorklieven als het woord des He
ren. Maar ook kencfe zijn stem ve
le andere timbres waaronder een
werkelijk zalvend mooi midden-
register
De rollen die door de overige
solisten werden gezongen ver
schilden nogal van inhoud. Maar
ook de stemmen zelf kenden an
dere eigenschappen. Miranda van
Kralingen beschikte onder alle
omstandigheden over een mooie,
dragende stem. Of ze nu sterk of
zacht zong, in hoge of lage regis
ters. Ans van Dam die prachtige
engeluitspraken kon zingen, was
in de laagte wat zwak, zodat zij bij
samenzang regelmatig van het to
neel verdween. Ook kende haar
stem soms een mechanisch aan
doend vibrato dat te nadrukkelijk
aandeed. De tenor Tony Klaasen
gooide zich vol vuur en overgave
in de strijd maar had een niet zo
sterke stem en leek daardoor, ze
ker in de hoogte, wat geforceerd.
Ook zijn vibrato was erg nadruk
kelijk waardoor bepaalde klin
kers in het hogere registers erg
week klonken.
Mendelssohn heeft werkelijk
schitterende muziek gecompo
neerd. Een grote verscheidenheid
aan emoties die in de tekst ver
woord worden, weerspiegelen
zich in de klanken van de muziek.
Vaak denk je Bach of Handel te
horen en vaak wijkt dan de mu
ziek af van deze verwachting en
verschijnen er negentiende-
eeuwse harmonische wendingen
om de hoek.
Ook al was Mendelssohn geen
operacomponist, toch heeft hij
aan bepaalde nummers een enor
me dramatische kracht gegeven,
die mij soms aan Wagner deed
denken.
Zo hebben bas en sopraan die
pe indruk op mij gemaakt bij de
opwekking van de zoon van de
weduwe.
De lyrische kant van de compo
nist is over het hele oratorium te
rug te vinden. Een grote rijkdom
en verscheidenheid aan melodie-
en maken het werk boeiend. De
beknoptheid van uitdrukking in
solo's en begeleiding, de in het
kort weergegeven sfeertekening
alle kenmerken van het romanti
sche lied duiken regelmatig op.
Het koor zong enthousiast en
leek door de kwaliteit van de so
listen aangestoken te worden om
nog bezielder te zingen. Piet Kiel
deed er alles aan om de aandacht
en de bezieling tot aan het slot
koor vast te houden en hij slaagde
daar ook goed in. Op sommige
punten kwam het koor iets te
week voor de dag. Wanneer
stormwinden en aardbevingen
het voorbijgaan van de Heer aan
kondigen. Als de Heer dan een
maal nadert in een stil en zacht
suizen is het jammer dat de veel
vuldig aangezette s-klanken niet
helemaal gelijk klonken op dit
moment van grote aandacht.
Heel spannend waren de bij
dragen van de koorsolisten. Zon
der blikken of blozen en met vol
maakte kalmte schaarden zij zich
in de rij van solisten en voegden
zich perfect in het geheel.
Al met al een uitvoering waar
voor de toehoorders veel aan te
genieten viel.
MONICA SCHIKS
Geen eerste prijs
Flipse-concours
ROTTERDAM (GPD) - Het derde
Eduard Flipse concours voor piano
is dit weekeinde afgesloten zonder
het toekennen van een eerste prijs.
De jury had het 'opvallende artistie
ke talent' niet onder de deelnemers
gevonden en gaf de drie finalisten
een derde en een gedeelde tweede
prijs. Enkele extra-prijzen zorgden
voor enige compensatie.
Als applaus een graadmeter is,
had bij het Flipse-concours de eer
ste prijs moeten gaan naar Frank
Peters, die voor zijn krachtdadige
vertolking van het Eerste pianocon
cert van Rachmaninof de uitbun
digste ovatie kreeg. Hij deelde ech
ter de tweede prijs met de Bulgaar
se Marietta Petkova, net als hij een
leerling van Jan Wijn, die een nogal
introverte, maar zeer beheerste le
zing gaf van het Concert van Schu-
De derde prijs ging naar de Ja
panse Ryoko Kondo (in Utrecht af
gestudeerd bij Ton Hartsuiker).
i'W.F. Hermans was me net voor'
i
i
Leiden De Leidse hoog
leraar moderne letterkunde
én schrijver Ton Anbeek
Ijeeft een oude. onuitgege
ven sleutelroman over het
Nederlandse universitaire
léven in de kast liggen, die
ljij graag tot feuilleton wil
bewerken. Anbeek maakte
cjit vrijdagavond in de Leid
se sociëteit De Burcht be
kend. Hij schreef het boek
ben, vijftien jaar geleden,
ijiaar ging niet tot publikatie
over. W.F. Hermans maaide
IJem naar zijn zeggen name
lijk het gras voor dc voeten
tjveg met romans als Onder
professoren en Uit talloos
ijeel miljoenen.
Onder leiding van letterkundige
Eep Francken bespraken Anbeek
de debuterende schrijver Mani
Anbeeks tweede roman Sisyfus ver
liefd een middenstandszoon tel
kens zijn verliefdheden botviert.
Kummer in de drukbezette Burcht leidde dit in de kritieken tot grote
allerlei onderwerpen. Het was de aandacht voor de erotische passa-
bedoeling dat de heren zouden con- g^s. Eep Francken vond echter dat
ter dan de overeenkomsten, waar- gelijk. Hij had zelfs de roman eerst
door het gesprek wat van een debat Stand willen noemen, maar zag
wegkreeg.
De Leidse 'Fransman' Kummer,
veel in het nieuws vanwege zijn de
buutroman Afscheid in Meudon.
mocht als Céline-vertaler vcor de
pauze nog eens van zijn liefde voor Linker'
Franlcriik pptuicren pn vprhalpn hnp
daar vanaf omdat zijn eerste roman
al Gemeenschap heette. "Dat had
een beetje vreemd gestaan".
Anbeek noemde zijn Sisyfus ver
liefd een pretentieloos verhaal, be
de zware
hn^b'kolffni^Tstr ideMnrkl'ch'na Stat?die SSövértag
beleefde^ Antacek kwam er toen moel analyse™. Negatieve
nauwelijks aan te pas. al maakte de knt'ek "«"J* Taï^S e
hoogleraar bekend de Franse «aal
slecht te beheersen en Flaubert bij
voorbeeld in het Engels te lezen.
het is nog erger als je daarnaast ro-
schrijft. En komen daarin ero
tische passages voor, dan is dat on-
Jubileumconcert Christelijke JeugdKoren
Voorschoten Met medew van Berdine van
Bemmel fluit. Han Kapaan. hobo. Aat Eriks or
gel. enkele vocale solisten en een reünisten
koor Onder leiding van Rita Eriks. Gehoord in
de Dorpskerk, op 27 oktober
De stemming werd er bij elk lied
goed ingebracht door de swingende
introducties en tussenspelen van de
pianist Rob van Dijk. Deze begelei
der van Liesbeth Liszt gaf afwisse
lend jazzy en gevoelige impulsen
aan de beide koren, die ook nog
werden aangevuld met een groot
VOORSCHOTEN - Een volle kerk: reünistenkoor, dat speciaal voor
het beste jubileumcadeau dat Rita deze avond was samengesteld. Ver-
Eriks zich had gewenst werd zater- trouwde verschijningen waren
dagavond werkelijkheid. Diverse voorts het oud-lid Berdine van
generaties vrouwen en kinderen be
volkten samen met een talrijk pu
bliek de Voorschotense Dorpskerk.
In de afgelopen 25 jaar is het een ko-
Bemmel als fluitiste o.a. in een pare
lend gespeeld andante van Mozart
met piano, bevenens Han Kapaan
met een gevoelige hobo-solo. Alle
drie de koren en de musici traden
men en gaan geweest van leden van samen en apart op in allerlei combi
de kinderkoren: de Lenteklokjes en ~c 1
de iets oudere meisjes van de
"Alouettes". Rita Eriks bleef al die
naties met af en toe solozang.
Veel Nederlandstalig repertoire
met bijbelse onderwerpen maar
tijd trouw "op de bok" staan bijge- solJ_aria-s van Handèl en Men-
staan door haar man Aat Eriks, als d j h en twee negro-spirituals.
organist. Een tijd van ups en downs,
met optredens in kerkd^er^teri^en Eriks liet horen wat de moge-
i lijkheden zijn met leeftijden zo tus
sen 4 en 40 jaar: gedisciplineerd
x één- en tweestemmig zingen en
Bekende liederen van die platen zelfs een driestemmig a capella
waren natuurlijk te horen zoals Jo- koor van de reünisten in Mendels-
zua, ik geef je stad en land en Je
hoeft niet bang te zijn" met teksten
van Jan Visser en muziek van Nan-
sohns "Hebe deine Augen auf
Kortom, een feestelijke gebeurtenis
Francken bleek vooral in autobio- in Leiden studeren",
grafische achtergronden van de ro
manciers geïnteresseerd. Omdat in
Jubileum 'In wankel evenwicht'
Albee Door loqerflverenigmg Per Expres
«ie Ben de Sruijh Gezien op 27 oktober n
arktheater in Alphen aan den Ri|n.
verongelijkt is. Haar uiteindelijk als
wankel evenwicht Toneelstuk van Edward gevoelig ontmaskerde echtgenoot
I O fw nn» uArnmninn er xnres «- <j^omas (jan Lagerberg) delft weer-
galoos het onderspit, zoals al zo
vaak gebeurd moet zijn. Zijn mono-
-T- ic loog over het afscheid in zijn jeugd
ALPHEN Twaalf en een halfjaar van een Zmspeelt al op de dra-
Alphense toneelvereniging Per Ex- matjsche. absurde scène aan het
Jires werd zaterdagavond gevierd sjot waann Lagerberg indrukwek-
piet het eren van regie-assistente kend het beste in de acteur in hem
Antje Hooijenga, die bijna even naar boven haalt. De ondanks de
hing actief is voor Per Expres. En drank behaagzieke zuster Claire
{net Edward Albce's 'In wankel (Manny Lagerberg) blijft overtui-
fvenwicht' (A delicate balance) als gcnd dc waarheid spreken, mis-
Vijftigste stuk wilde men de gouden schien juist door die drank. Esther
keuze in een koperen bestaan ma- van der Wijngaard legt in haar ver
ken. De Amerikaan schreef het spel to|king van dochter Julia naast
fn 1966 en kreeg er een jaar later de stomheid ook verrassende wijsheid,
fameuze Pulitzerprijs voor. [)e sui|ige Harry (Leon van der
i In het vrijwel uitverkochte Zwaan) zou eens door elkaar geram-
Parktheatcr kreeg het publiek za- mdd moeten worden. Ook hu zit
terdogavond dus een zware kluif m|n of meer onder de piak bij die
Voorgeschoteld. Want in wezen is andere weze] Edna (Suzanne Vink).
Jn wankel evenwicht' een eenakter Maar zij kan vreemd genoeg soms
zonder ontwikkeling. Het duurt wej vdc>r zichzelf op komen. Daar-
echter tot de laatste ogenblikken om krast hct cchtpaar tenslotte op
Voordat duidelijk wordt, dat die an kcert dc in bei eilandenrijk
fcntwikkeling achterwege blijft. In wecrom Zi] het in wankel even-
de interpretatie van regisseur De j ht fmtfi fanp.mann
truijn werden vooral enige mono EMIEL FANüMANN
i
ónder worden dan als noodkreet de
filosofietjes, die met aforismen
doorspekt zijn. afgestoken. De han
deling gaat daarna alleen ogen
ichijnüjk gewoon verder, want de
dialogen beperken zich evenzeer tot
monologen.
i De schamele handeling beslaat
slechts enige uren. Het echtpaar Ag
nes on Tobias woont in huis met de
Alcoholistische zuster van Agnes,
Claire. Het echtpaar Edna en Harry
houdt het wegens onduidelijke ang
Hen in hun eigen huis met uit en
koekt bij hun vrienden onderdak.
Tot overmaat van ramp keert ook
dochter Julia, die voor de zoveelste
keer een man verlaten heeft, naar
het ouderlijk huis terug. En dat
botst allemaal, die mensen op die ei-
jandjes.
Het grootste probleem voor de
zjps spelers moet geweest zijn om
lange luppen tekst, waarin Albee
vvel verholen onzekerheid gelegd
Heeft, overtuigend te brengen. Te
gelijk moeten de spelers zelf niet
qn zeker overkomen. En in die zin
uerkeerde het acteren van Per Ex
pres zelf ook in een soort wankel
«A-en wicht.
1 De balans slaat uiteindelijk naar
Het positieve door. Want lachwek
kend werd het gelukkig allemaal
met en dat in dit stuk sterk samen-
steel ontbrak, zou ook Albee deugd
gedaan hebben. Zijn verbeelding
>^an contact- en communicutiestoor
nissen gedijt daar juist bij. Er werd
per slot van rekening een aantal
itiensen neergezet, dat vooral op
zichzelf gericht is. Liesbeth van
Kempen volhardde in de onuit
staanbare Agnes. die beurtelings
hardvochtig, zelfgenoegzaam en
De literatuurwetenschapper Ma
ni Kummer neemt in zijn debuutro
man ook al ruim afstand van zijn
professie: "Ton, je weet toch dat er
in dat vak ontzettende onzin ge
schreven wordt".
En wat die oude sleutelroman be
trof, Ton Anbeek voelde er wel voor
om nu in het Leids universiteits
blad een actueel feuilleton, een
streekroman over de universiteit, te
beginnen. "Als Mani dan de scheid
scènes schrijft en ik de erotische
kan het niet fout".
Voor de vrije idealen van 1968 en
het bijbehorende straatrumoer is
binnen de universitaire gemeen
schap geen plaats meer, zo bleek
vrijdag al. Dus kan Anbeek dat
feuilleton over de huidige stand van
zaken misschien het beste de titel
'69' meegeven.
Schrijversdebuut
Mary Dresselhuys
AMSTERDAM (ANP) - De actrice
Mary Dresselhuys heeft op 83-jarige
leeftijd haar schrijversdebuut ge
maakt. Tien korte verhalen, waarin
vooral de veelal vermakelijke dialo
gen opvallen, en een gedicht zijn ge
bundeld in het vrijdag verschenen
„Jons". Jons was Dresselhuys'
man. de vlieger-schrijver A. Viruly.
Het hele boek gaat over hun relatie,
die in 1947 begon. Viruly overleed
vijf jaar geleden.
SCHWARZENBURG - De Amerikaanse filmacteur Anthony Quinn po
seert naast zijn 'Jolanda' een van zijn sculpturen die te zien zijn op een ex
positie van werken van zijn hand in het Zwitserse Schwarzenburg. Quinn
is naast acteur een verdienstelijk beeldend kunstenaar. (toto anpi
steeds goed te doen, blijkens het Se koorleven nog springlevend is.
succes van het slotlied "Hoe groot is
God de Heer". FRANK DEN HERDER
Uiterlijke contrast in overeenkomstige bena
dering
Expositie met recent werk van Christie van
der Haak en Marcel Zalme, t/m 3 november
Galerie Stelling. Burgsteeg 14, Leiden.
Openingstijden Wo t/m za. van 12.00 -
17.00 uur
Na een periode van onzekerheid
en onduidelijkheid over de toe
komst van Stelling, heeft deze
Leidse galerie onlangs een nieu
we start gemaakt in de vertrouw
de expositieruimte aan de voet
van de Burchtheuvel. De tweede
tentoonstelling onder verant
woordelijkheid van het nieuwe
bestuur is gewijd aan recente
schilderijen van Christie van der
Haak en Marcel Zalme. Van der
Haak is geen onbekende in het
Leidse tentoonstellings-circuit;
haar werk dat onder de titel 'La
cause de notre joie' in 1985 in het
Van Abbemuseum in Eindhoven
gepresenteerd werd, was in mei
van dat jaar ook hier in het LAK
te zien. Zalme daarentegen, be
hoort tot de categorie beginnende
kunstenaars. Hij studeerde in
1989 af aan de Koninklijke Acade
mie in Den Haag en ontving dit
jaar een startstipendium van het
ministerie van wvc. Op initiatief
van Christie van der Haak kreeg
Zalme de mogelijkheid om bij ga
lerie Stelling te exposeren.
De recente schilderijen van
Christie van der Haak zetten in
bepaalde opzichten de lijn van
het oudere werk voort. De dyna
miek en het rijke koloriet die de
afbeeldingen van madonna's uit
de reeks 'La cause de notre joie'
kenmerkten, bepalen in sterke
mate de werken die als thema
'Strijd' hebben gekregen. Zowel
formeel als inhoudelijk bracht
Van der Haak in de serie madon
na's verschillende niveaus aan.
Uitgaand van het traditionele de
votiebeeld uit de Byzantijnse
kunst gaf zij de verbeelding van
dit religieuze onderwerp een ei
gentijdse vorm. Met de weergave
van Maria was het werk niet vol
tooid. Aan deze laag werden an
dere toegevoegd, bestaande uit
kubistische, collage-achtige vor
men en decoratieve motieven,
zoals bladeren en bloemen. Vijf
jaar later heeft deze werkwijze
zich verder ontwikkeld. Nog
steeds doordringen de verschil
lende niveaus elkaar. In het ge
fragmenteerde beeld, dat door
een rechthoekige raster samenge
houden wordt, kan men figuren
en bloemenornamenten herken
nen, zoals ook in het vroegere
werk het geval was. Ondanks het
feit dat Van der Haak zeer uiteen
lopende patronen samenvoegt en
met elkaar vervlecht is de op
bouw van de schilderijen nooit
chaotisch en leidt het uitgespro
ken kleurgebruik nooit tot over
dadigheid. Ondanks de schijnba
re overeenkomst met de madon-
na-sene, heeft het nieuwe werk
zich in een andere richting ont
wikkeld. Het samenspel van de
diverse niveaus is hechter gewor
den en de thematiek heeft een
ernstige wending gekregen. In de
wisselwerking van elementen
heeft de vreugde over het kunst
werk plaats gemaakt voor de ver
beelding van strijd door de con
frontatie van de weergegeven fi
guren.
De bijdrage van Marcel Zalme
aan de expositie kenmerkt zich
door een tamelijk ingehouden
kleurgebruik en een combinatie
van figuratieve vormen en ab
stracte, geometrische patronen.
Een summiere aanduiding van
een landschap en elkaar door
dringende vlakken in een van de
schilderijen illustreert deze bena
dering goed. In 'Binnenlandse
zee' brengt Zalme een zeker ritme
in de vlakverdeling aan door het
contrast van enkele in verticale
richting ingevulde vierkanten en
de losser geschilderde partijen,
waarin horizontale penseelstre
ken overheersen. Het meest op
vallende werk van Zalme, zowel
wat afmetingen en werkwijze be
treft, is het schilderij 'De grot'. In
de scherp omschreven sjabloon-
vormen overheersen de figuratie
ve elementen. Ook Zalme maakt
in dit werk gebruik van een dui
delijke gelaagdheid in de compo
sitie. Een deel van het doek is on
bewerkt gebleven, terwijl andere
partijen uit meerdere lagen be
staan waaraan tenslotte zwarte
silhouetten toegevoegd zijn die
de suggestie van een rotsland
schap oproepen. In de herhaling
van het sjabloonachtige patroon
en het gebruik van in meer of
mindere mate met elkaar verwe
ven niveaus is een parallel met
het werk van Christie van der
Haak zichtbaar en dit verklaart
waarom twee op het oog zo ver
schillende kunstenaars op een
tentoonstelling zijn samenge
bracht.
NANCY STOOP
r
T -
'Scoren!' (Speed the Plow van David Mamet
Mei Johan Ooms. Hans Cornelissen en Kiki
Classen Regie, vertaling en licht Willem van
de Sande Bakhuyzen Vormgeving Herbert
Janse Gezien op 27 oktober (landelijke pre-
mièreO m de Leidse Schouwburg.
LEIDEN - Onderwerp van gesprek gaan deze ferme jongens stoere kna-
in 'Scoren!' zijn de filmplannen van pen ook nog een weddenschap aan.
besprekingen tussen Bob en Tom. strijd gestreden is, en twijfels zijn
Johan Ooms en Hans Cornelissen gerezen aangaande de ogenschijn-
doeri daarbij hun best om keiharde lijke puurheid van Karen, gaan de
Amerikaanse filmjongens te type- plannen voor de commerciële suc-
ren. Dat levert vaak een pijnlijke pa- cesfilm gewoon door.
rodie op die slechts tot plaatsv
vangende schaamte leidt.
Los van hun zakelijke afspraken
Gepoogd is om met een vin
dingrijke vormgeving aan deze ein
deloze en zouteloze woordenbrij vol
quasi-filosofische dooddoeners nog
enig cachet mee te geven. Het is ver
geefse moeite. De voor deze lande-
uitgenodigde
kans geboden om te scoren met gen. Nu wordt het spannend... Bob schouwers reageerden uiterst be
naar verwachting een commerciële lokt Karen naar zijn appartement ieefd op dit alles. Hun was na afloop
succesfilm. We krijgen die film na- met de smoes om verslag uit te een exclusieve culinaire manifesta-
tuurlijk niet te zien; wij zijn alleen brengen van haar bevindingen, of de jn bet vooruitzicht gesteld. Hoe
aanwezig bij de voorbesprekingen een bepaald boek geschikt is als goed het daar aangebodene ook ge-
tussen de twee producenten, en na- filmscenario. Karen is als bij tover- weest mag z,jn het moet wel van
tuurhjk dreigt er een kink in de ka- slag veranderd. Het heilig vuur is in uitZonderlijke kwaliteit ge
bel te komen. Zoiets klinkt aanvan- haar ontstoken, en zij pleit in alle weest zj,n om deze sof kunnen
-zheid (ü)voor de kwalitei-
het boek. Weg met alle sce
nario's voor commerciële shitfilms.
leve de story met diepgang. Dat lijkt
'briljante black-comedy waar- een toe te juichen standpunt - al- i p i i- Lc»irni~
mee zangeres Madonna haar Broad- leen wat Karen aan ongrijpbare AU61 \VUlt i ILDiieKSpnjS
way-debuut maakte' en ^s een hit zweverigheid over dat boek te ber- ^sterdam (ANP, De schrjjf_
m New York. Londen. Sydney en de brengt (meer informatie hebben Jean M Auel (1936) heefl de pu.
Parijs.Dat mag allemaal best waar we tenslotte met) doet het ergste bhek voor het NederlandSc
zijn, in de Nederlandse
'Scoren!' een draak van een stuk
zoals je maar zelden meemaakt.
Een sleutelrol is weggelegd voor
uitzendkracht Karen. In de eerste
vrezen en welhaast naar pulpfilms Boek 1990 jn de ca,egorie vertaaide
verlangen.
Bob is echter overtuigd, en als
een goeroe die definitief het licht
heeft gezien, meldt hij de volgende weken werd gehouden in bibliothe-
speelt Kiki Classen haar als ochtend aan zijn coproducent Tom. ken en boekhandels kreeg Jean M
een nogal sullig kind dat niet weet dat hij afziet van de commerciële Auel 16 procent van de bijna 52.000
hoe ze de taken van koffiejuffrouw, succesfilm. Er volgt wat je noemt uitgebrachte stemmen, Naast Auel
een keiharde confrontatie. Het acte- bleken Roald Dahl, Stephen King
i Johan Ooms en Hans Cornelissen: 'harde confrontatie'.
telefoniste en invallend secretares
se moet combineren. Zij blijft nog
op de achtergrond, terwijl wij getui-
iroto pri ge zlJn van de eindeloze, ellenlange
s en verhalen gewonnen.
In de stemming die de afgelopen
ren bereikt hier een dieptepunt dat en Gabriel Carcia Marquez achter-
slechts met pijnlijk gekromde te- eenvolgens de belangrijkste stem-
nen valt gade te slaan. Wanneer de mentrekkers.
