Horeca bereidt druggebruiker een 'uitsmijter' Justitie vindingrijk bij innen verkeersboetes REPORTAGEI LEED n#ii#iaw,ï Toch gereformeerd 'ja' tegen kerkorde van hervormde snit Zeker 24.000 reacties op wereldcatechismus Levert tn de Derde Wereld is voor bijna alle westerlingen een beetje decadent. Zeker als jeer voor langere tijd zit. Leven op een bepaalde stand is een vereiste om aan je eigen behoeften te kunnen voldoen. Maar dit soort leven brengt ook een aantal sociale verplichtingen met zich mee. Zaken die in Nederland als een toppunt van 'luxe' worden gezien: een eigen tuinman, een huishoudster. Voor elk karwei dat je zelf opknapt, word je met de nek aangekeken. Niet alleen door de pronkerige buren. Die kunnen me niets schelen. Maar ook door al die sloebers die zich zonder een vaste baan door hun leven proberen heen te slaan. De tuin, het huis, het wassen van de auto, het dragen van de boodschappentas op straat; voor elk klusje is er wel iemand beschikbaar. Doe je het zelfdan vinden ze dat je hen het eten uit de mond stoot. En in zekere zin is dat ook zo. Mexico Rob Sprenkels Toch kan ik er niet aan wennen. Nog altijd loop ik met een schuldgevoel rond. Ik blijf het zien als slavenarbeid, als het moedwillig uitbuiten van de medemens. Ook in een land als Mexico, waar de lendedoekjes al eeuwen geleden zijn opgeborgen, huur je voor minder dan een tientje per dag een onvervalste loonslaaf in. Een kwestie van vraag en aanbod. Dus binnen de maatschappelijk opgelegde grenzen probeer je maar zo royaal mogelijk te zijn. Maar goed, wij hebben dus ook een eigen tuinman en een werkster, dat had u inmiddels wel begrepen: Guadalupe en Antonia, allebei 'keien' van mensen. 'Lupe' (spreek uit Loepe) is net 24, getrouwd sinds zijn 17e en met inmiddels 3 peuters in huis. Drinkt niet, rookt niet, zit niet achter andere vrouwen aan en is een voorbeeldig vader. Toha spreek uit Tonja) schat ik op een jaar of 45, hoewel ze gauw tien jaar ouder oogt. De moddervette vrouw is een pietje precies waar het om schoonmaken gaat, goedlachs en elke ochtend punctueel als de klok van half acht. 60 miljoen van de in totaal 80 miljoen Mexicanen zijn veroordeeld tot de zelfkant van de Mexicaanse maatschappij. En elk van die levens is een drama op zich. Zo woont Toha in een zelfgebouwd, krotje met een ongelijke, van ruw cement gestorte vloer. Vorige week ging ik bij haar langs. Het was de eerste keer dat ik er kwam. Een bloedheet hok van vier bij vijf. Een aftandse, brommende ijskast met bovenop een knetterende zwart-wit tv. Meer bewijzen van het feit dat Antonia al haar leven lang voor anderen ploetert, waren niet binnen oogbereik. In een met oude lappen gewilde, rieten hondenmand lag een kleine baby te brullen. Een bekraste, houten tafel en twee bijbehorende stoelen. Een hangmat, en op de grond, in de hoek, een kaal en versleten eenspersoons matras. De brullende baby, zo heeft Toha me verteld, is van haar schoondochter. Alhoewel Het gaat om de vroegere verloofde van een van haar zoons. Die woont houdt al sinds vier jaar illegaalhuis in de Verenigde Staten en heeft daar een vrouw en twee kinderen. Anderhalf jaar geleden was hij een maandje 'thuis' in Mexico. En prompt was zijn vroegere liefde in verwachting. Zoonlief zat toen alweer in de VS en het meisje zelf wil niets van haar nog maar pas gebaarde nageslacht weten. Dus heeft Toha zich maar over het scharminkel ontfermd. "Heb ik toch nog iets van mijn zoon hier", zegt ze met tranen ind'rogen. Van ANP-verslaggcver Jan Witting UTRECHT - Het bestuurslid van Horeca Nederland werpt een blik naar links, naar rechts en inspecteert de ruimte achter zich. Hij ziet vooral personen-op- doorreis die even een snelle versnapering verorberen of zakelijk ogende ge sprekken voeren. Nee, oordeelt Jan Entius, dit lijkt hem geen zaak waar volop geblowd, gespoten, gesnoven en gedeald wordt. Entius kent de eigenaar bo vendien persoonlijk. "Die zou zoiets nooit toelaten", verzekert hij. Entius: "Je moet toch bekijken of je die mensen kunt weren". Statistisch is de kans vijfentwin tig procent dat we ons bevinden in een gelegenheid waar drugs wor den verhandeld of gebruikt, zo wees een Nipo-onderzoek onlangs uit. Het bestuur van de werkgeversor ganisatie in de horeca - waarbij zo'n 10.000 bedrijven zijn aangesloten - was "niet compleet verrast", zegt Entius. Het probleem moet echter zo snel en adequaat mogelijk verholpen worden, vinden de horecamensen. Daarom is er inmiddels de werk groep Horeca en Drugs gevormd. Entius heeft daarvan het voorzitter schap op zich genomen. "We hebben het onderzoek laten verrichten omdat we nogal wat klachten hoorden van horeca-ex- ploitanten die hinder ondervonden van de handel en het gebruik van drugs. Dan hou je er een beetje re kening mee dat er wel eens een der gelijk cijfer uit de bus kan komen. Het is een gemiddelde, dus in som mige grote plaatsen kan de verhou ding wel eens 1 op 3 zijn. Dat zou me niet verbazen". Het lijdt voor de horeca-man geen twijfel hoe de oplossing van het pro bleem eruit moet zien een harde, duidelijke en uniforme aanpak. En tius noemt het verschijnsel van de koffieshop, een gelegenheid men soft-drugs kan aanschaffen, als voorbeeld. Het publiek associeert die zaken met de horeca, terwijl ze niet staan ingeschreven bij het be drijfschap voor de horeca, vertelt Entius. De bestuurder suggereert om de koffieshops voortaan softshops te noemen en ze te laten vallen onder de winkelwet. "Door strenge eisen te stellen zullen misschien wel eens 2000 van de huidige 2500 koffie shops moeten afhaken, want veel VMl dizaken zitten in de nmine le sfeer. Je schept dus duidelijk heid. Maar politiek zal het wel moei lijk liggen". VOlUChl Knlm Oogje toe Het gedoogbeleid dat sommige ge meenten voeren krijgt bij Jan En tius de handen niet op elkaar. Knel punten doen zich vooral voor als het gaat om soft drugs, stelt hij. Hard drugs zijn uit den boze, maar veel gemeenten knijpen een oogje toe als het zich beperkt tot drugs van het 'zachtere' soort. "Dat leidt tot onduidelijkheid. Bovendien: hoe zit het met de controle", sniert de werkgroep-voorzitter. Een paar weken geleden hebben de horecamensen besloten - met de I yte in de hand - ten strijde te trekken tegen drugsgebruik en - handel. Volgens de voorzitter kan er veel ten goede keren als algemene politieverordeningen (apv) en de drank- en horecawet hier en daar aangescherpt worden. Als voorbeel- dengeeft Entius Nijmegen en Zeist. De overlast kan gerichter worden aangepakt. "Het maakt het moge lijk dat een café tijdelijk of zelfs he lemaal gesloten wordt", aldus En tius. Hij wil ook zeker gezegd hebben dat een deel van het probleem bij de ondernemers zelf ligt. "Ik zeg altijd graag waar het op staat", benadrukt de inwoner van het Westfriese Nib- bixwoud. Als het aan hem ligt. komt er ook een modelverordening die het mogelijk maakt dat bij toekom stige horeca-ondernemers een ante- cedentenonderzoekje plaatsvindt. Ervaring heeft geleerd dat de ho reca soms een grote aantrekkings kracht uitoefent op personen die een zekere bekendheid hebben met het wapen- en/of drugswercldje. "Je moet toch bekijken of je die mensen kunt weren. Maar het ligt allemaal niet zo gemakkelijk, want als er een beheerder is zonder zo'n verleden dan moet de vergunning afgegeven worden". Niet gediend Eind dit jaar zal Horeca Nederland alle leden voorzien van voorlich tingsmateriaal. Want een flink deel van het ledenbestand bezit nog te weinig kennis over de stoffen die gebruikt worden en over de uitwer king ervan, oordeelt Entius. Hij zegt dat de kroegbaas zo snel mogelijk aan een gebruiker moet zien duide lijk te maken dat hij niet gediend is van dit soort activiteiten. Entius ziet anders het vervolg al voor zich: Misschien vindt zo ie mand het heel gezellig. De volgende keer neemt hij een paar vrinden mee, en voor je het weet wordt er volop gehandeld. En dan wordt het pas echt moeilijk om de boel weer clean te krijgen." Het Nederlands drugsbeleid mag dan wel alom meer waardering krij gen vanuit het buitenland, Jan En tius twijfelt er geen seconde aan, dat het relatief tolerante beleid een ne gatieve invloed heeft op de horeca. De horecawereld ziet liever een har der optredende overheid, betoogt hij. "Want ik geloof echt dat, on danks de positieve geluiden die je nu hoort over het beleid, het toeris ten nog altijd afschrikt. Ik heb ook sterk het gevoel dat Justitie het pro bleem nog steeds onderschat. Ze maken zich er nog niet zo druk over, het heeft geen hoge prioriteit". Maar is de angst voor een hasj-ge- bruiker wellicht niet een tikkeltje aan de overdreven kant? Per slot van rekening kan elke gast zich elke avond straffeloos naar een andere wereld drinken. Natuurlijk, zo geeft Entius toe, is ook alcohol een drug, en natuurlijk is de horeca tegen elke vorm van verslaving. "Maar met soft-drugs gaan we niet akkoord. Het mag misschien niet zo schade lijk zijn, maar de andere gasten on dervinden het als hinderlijk. Dan moeten we resoluut optreden". (toto ANP) Bij het vertrek proberen we nog mo gelijke gebruikers te ontmaskeren. Met in ons achterhoofd Entius' be schrijving van de symptomen (ze nuwachtig, zwetend, onrustig) pas seren we de ene koffiedrinker na de andere. Het niet-rokersgedeelte blijkt ook nog het drukst bezet. Maar opeens menen we aan een tafeltje een jongeman te ontwaren die een wel heel erg stevige shaggie tussen de lippen heeft. En wat te denken van die geur! Maar mis schien gaat de fantasie met de speurneuzen op de loop, want het heeft toch ook wel verdraaid veel weg van knoflook. Van tijd tot tijd verzoeken officieren van justitie de politie op wanhopige toon alsjeblieft maar een tijdje geen verkeerszondaars meer op de bon te slingeren. De hoeveelheid processen-verbaal is niet te verwerken. Van de ongeveer drie miljoen overtredingen die de politie jaarlijks constateert, wordt 96 procent begaan in het verkeer, Het Openbaar Ministerie dreigt te verzuipen in de stuwmeren van met-afgehandelde verbalen en onbetaalde boetes. Alleen al in Amsterdam worden per jaar 40.000 arrestatiebevelen uitgeschreven tegen wanbetalers, maar het uitdelen van vervangende hechtenis biedt geen soelaas aan het justitie apparaat Voor de goloofwaard igheid van de wetshandhaving is het hulpgeschrei van de officieren van justitie natuurlijk niet erg bevorderlijk. Redding in de nood wordt nu verwacht van een nieuwe wet. die de controle op de naleving van de verkeersvoorschriften doeltreffender moet maken en ir» ieder geval de werklast van de politie en de rechterlijke macht aanzienlijk zal beperken. Het arrondissement Utrecht heeft de primeur gekregen In 1002 zal de regeling in het hele land van toepassing zün. Voluit heet het nieuwe instrument de 'Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften'. Een hek- mond vol, dus spreekt men in de wandeling meestal van de 'wet- Mulder'. Onder voorzitterschap van dr. A. Mulder hoeft een commissie zich langdurig gebogen over een 'vereenvoudigde afdoening van lichte overtredingen'. Incassobureau Het komt erop neer dat veel voorkomende verkeersovertredingen van eenvoudige aard en betrekkelijk geringe ernst uit het strafrecht zijn gehaald. Foutparkcerders bijvoorbeeld of automobilisten die door rood licht rijden, krijgen voortaan een boete opgelegd in de vorm van een beschikking van het Centraal Justitieel Incassobureau, een nieuwe overheidsdienst. Voorheen kreeg de verkeersovertreder een politie transactie aangeboden,een schikkingsvoorstel. Niet-betahng betekent in zo'n geval een afwijzing van de schikking, waarna de officier van justitie een strafvervolging instelt by de kantonrechter. Na invoering van de wet-Mulder kan beroep tegen een door het Incassobureau uitgeschreven boete worden ingesteld bij de officier van justitie. Deze. niet de onafhankelijke rechter, is de magistraat die over de sanctie beslist. Als de betrokkene het daar niet mee i-ens is, bestaat nog de mogelijkheid zelf een beroepsprocedure in te stellen bij de kantonrechter, anders zou de nieuwe wet namelijk in strijd zijn met het Europese verdrag voor de rechten van de mens. De kantonrechter oordeelt voortaan uitsluitend als administratieve rechter over de rechtmatigheid van de beschikking. Maar wel moet eerst de boete zijn voldaan. Men hoopt zo het aantal verkeerszaken drastisch terug te dringen. Het Centraal Justitieel Incassobureau int de boetes bij de kentekenhouder, onafhankelijk van de vraag wie er tijdens de overtreding achter het stuur zat. Ook lease-bedrijven komen niet onder betaling uit. Alleen in geval van autodiefstal of joy-nding kan de kentekenhouder terugbetaling van de boete vragen. Uiteindelijk streeft het Openbaar Ministerje ernaar dat in 1995 minimaal 95 procent van alle opgelegde geldboetes ook daadwerkelijk wordt geïnd. De tarieven gaan ook fors omhoog. Als iemand niet betaalt, volgt beslag op bezittingen, loon of uitkering. Ook kan voor de duur van een maand beslag worden gelegd op de auto of het rubewys en ten slotte is gijzeling van de wanbetaler gedurende een week mogelijk. De invoering van de wet-Mulder heeft de Utrechtse officier van justitie mr. M.A.A. van Capelle geinspireerd tot het bizarre voorstel elke kentekenhouder vooraf een machtiging te laten afgeven om toekomstige boetes automatisch van de bank- of girorekening te kunnen afschrijven. Eerst de sanctie, later komt de overtreding vanzelf wel. Dat ligt in de lijn van de wet-Mulder: eerst betalen, dan in administratief beroep. Zulke originele manieren om geld te innen, heeft nog geen enkel particulier incasso-bureau ooit verzonnen. Geen waarborg Het afdwingen van een machtiging levert natuurlijk helemaal geen waarborg op. want als iemand rood staat op de giro. valt er ook niets automatisch af te schrijven. Er is trouw ens niets zo eenvoudig als na het afgeven van de machtiging een nieuwe girorekening te openen. Overigens is de relatie tussen een rekeninghouder en de Postbank of een andere bank een zuiver privaatrechtelijke overeenkomst, waar de kassiers van Justitie wettelijk geen enkele bemoeienis mee hebben. Machtigingen tot automatische incasso kunnen uitsluitend vrijwillig worden afgegeven. Wie weigert krijgt ook geen kentekenbewijs, zo omzeilt mr. van Capelle de wettige vrijheid van contracteren. Maar hij vergeet, dat de machtiging tot automatische afschrijving vervolgens op elk willekeurig moment rechtens door de rekeninghouder kan worden ingetrokken. Dus dan valt er weer niets af te schrijven. Een schuldeiser, in dit geval het Incassobureau van de Justitie, kan alleen door middel van beslagmaatregelen bij iemands rekening komen. De officier van justitie is in zijn wanhoop over de onafzienbare stapels onbetaalde bekeuringen blijkbaar de simpelste, fundamentele regels van het overeenkomstenrecht vergeten. Een vreemde manier van rechtshandhaving Zijn superieuren bij het Openbaar Ministerie blijken in een andere richting te denken, zo valt te lezen in het beleidsplan voor de jaren 1990-1995. Men gelooft niet meer in het effect van massale opsporing van verkeersovertredingen. De 'instroom' van processen-verbaal moet beheersbaar gemaakt worden. De politie kan niet alleen maar een 'bonnenfabriek' zijn, waar een maximaal aantal bekeuringen wordt geproduceerd. Een zichtbare benadering van verkeersovertreders, verbaliseren na staandehouding, is volgens het beleidsplan veel doeltreffender dan massale opsporing met camera's en dergelijke. Het incassoprobleem wordt dan vanzelf minder nijpend. VRIJDAG 26 OKTOBER 1990 Combi-synode uit crisis Samen op Weg LUNTEREN De crisis in het Samen-op-Weg-proces is weer bezworen. De gerefor meerde partner heeft er gis teravond tijdens de combi-sy node in Lunteren alsnog mee ingestemd dat de hervormde kerkorde uitgangspunt voor een gezamenlijke kerkelijke structuur zal zijn. In februari dit jaar (nota bene op Valentijnsdag) liep de relatie tus sen de hervormde en gerefor meerde SoW-partners grote averij op. De combi-synode viel toen in twee partijen uiteen over de vraag wat de beste manier was om het vastgelopen SoW-proces weer in beweging te krijgen; de meeste hervormden kozen voor de ene lijn, het leeuwendeel van de gere formeerden voor de andere. De hervormden konden zich het beste vinden in de koers van de Raad van Deputaten (deskun digen) voor Samen op Weg. die voorstelde nu eerst een kaders voor een nieuwe kerkorde te scheppen waarbij de hervormde kerkorde van 1951 de basis zou zijn. De gereformeerden zagen meer heil in het minderheidsrapport van de vice-voorzitter van de Raad, mr. P. Ingwersen. Hij koos voor de tot dan toe gevolgde lijn: het maken van schetsen, die steeds een stukje van de combi- kerk in kaart moeten brengen. Er werd besloten om het niet op een officiële stemming aan te la ten komen (dan was de crisis compleet geweest), doch een commissie ad hoe te benoemen, die moest proberen van beide voorstellen iets nieuws te maken. Een lastige opgave, betoogde commissie-voorzitter ds. P. Boomsma (gereformeerd) giste ren. "Twee lijnen waren er en zij lieten en laten zich niet samen voegen". De commissie heeft daarom ge kozen, en wel voor de hervormde lijn. "Niet omdat we er allemaal even gelukkig mee zijn, maar om dat we menen dat in de huidige si tuatie deze weg een begaanbare is". Er hoeft volgens hem geen echter geen gereformeerde zorg te bestaan over overvleugeling door hervormde 'ordinanties en regelingen'. "Alles is bespreek baar", aldus Boomsma. De combi-synode besloot na rijp beraad eensgezind akkoord te gaan met het commissievoor- Prof. Weijland: ...nog veel ge duw en getrek... (archieffoto ANP) stel. Er komt nu een kleine, des kundige werkgroep die over twee jaar het ontwerp klaar moet heb ben. Boomsma over dit voorstel: "Het geeft ruimte om straks in be sloten kring te worstelen en niet voor het oog van Neerlands volk over de synodevloer te rollen. Niet om een 'achterkamertjess feer' te scheppen, maar om in rust te kunnen werken aan wat hard nodig is en snel moet komen". Bij het besluit van de combi-sy node speelde het besef mee dat in de landelijke kerken zeker in de gemeenten waar men al samen op weg is teleurstelling heerst over de traagheid van de besluit vorming. Dr. L. J. Koffeman, gerefor meerd oecumene-secretaris, ver telde een kleine gelijkenis. In een dorp woonde een wat ouder stel, dat al jaren verloofd was. Zij kon den maar niet beslissen in welke boerderij zij zouden trekken. En over nieuwbouw werden ze het ook niet eens, want op welk erf móest dat dan gebeuren? Het slot van het liedje was dat de verlo ving werd verbroken. Voor de buitenwacht was dit alles lach wekkend. "En wat in de kerk lachwekkend is, is al snel deernis wekkend", aldus Koffeman. Op het commissievoorstel wa ren verschillende amendementen ingediend, die het echter niet haalden. Over deze wijzigingen had de gereformeerde adviseur prof. dr. H. B. Weijland al opge merkt dat het "verdrietig" was. "Er is toch nog veel geduw en ge trek; kan dit er nog even in. kan dat er nog in?" "Laten wij oppas sen dat Samen op Weg ons niet als zand door de vingers loopt", waarschuwde hij. Rk document wellicht pas in 1992 klaar VATICAANSTAD (CIC) - De rooms-katholieke bisschoppen in de wereld hebben 24.000 amende menten ingediend op het ont werp voor een wereldcatechis mus dat zij vorig jaar van het Vati- caan kregen toegestuurd. Dat heeft kardinaal Joseph Rat- zinger. hoofd van de Vaticaanse congregatie voor de geloofsleer en voorzitter van de commissie die met schrijven van het docu ment is belast, gisteren meege deeld aan de deelnemers aan de bisschoppensynode. Ratzinger, die eerder liet weten dat het docu ment "op buitengewoon grote in stemming" van de bisschoppen kon rekenen, meldde dat de cate chismus vermoedelijk pas in 1992 zal worden gepubliceerd. Ratzinger erkende dat het ont- werp-document enkele lacunes bevat. Zo is nauwelijks aandacht besteed aan de missionaire op dracht van de RK Kerk en aan de eigen plaats van de Oosterse ker ken die deel uitmaken van de RK Kerk. Ratzinger constateerde ook gebrek aan aandacht voor het reli gieuze leven en de hiërarchie van waarheden. De wereldcatechismus die ruim 400 bladzijden telt, is niet bedoeld als leerboek, maar als lei draad voor nationale catechis- Cantatedienst. In de Hoog landse kerk wordt zondag om ze ven uur de eerste cantatedienst van de stichting Cantate Domino in dit winterseizoen gehouden. Het Leiderdorps Kamerkoor en - orkest brengen 'Jesu, meine Freude' van Bach ten gehore. Voorganger is ds. A. Alblas. De volgende vier cantatediensten vinden plaats in de Pieterskerk. Songs of Praise. Het Oegstgees- ter vocaal ensemble Cappella pro Cantibus, al vele jaren actief op het gebied van kerkmuziek, heeft voor dit seizoen een nieuw pro ject op stapel staan: 'Songs of Praise'. Het ensemble wil zo, eens in de twee maanden in de Groene Kerk in Oegstgeest, onbekende liederen voor het voetlicht halen. De muziek wordt gegroepeerd rond één te houden lezing. De eer ste 'Songs of Praise' begint zon dagavond om zeven uur. n. De Nederlandse bis schoppen waren tamelijk positief over het ontwerp-document, al wilden enkelen onder hen meer aandacht zien voor de bijbel, de oecumene en de joodse wortels van het christelijk geloof. De Amerikaanse bischoppen kraakten het ontwerp. Zij vonden dat het bijbelteksten uit hun ver band rukt, de leken degradeert, vol zit met seksistisch taalge bruik, de verschillen met andere kerken overbelicht en ten onrech te voorbijgaat aan de dialoog met de andere godsdiensten. Christelijk onderwijs. Het christelijk onderwijs is zijn even wicht kwijt, vindt orthopedagoog prof. dr. W. ter Horst. "We zijn te afstandelijk, te technisch, te be heersend geworden", aldus de Leidse emeritus-hoogleraar giste ren op een symposium van de Be- sturenraad Protestants-Christe lijk Onderwijs in Zwolle. Het christelijk onderwijs heeft volgens Ter Horst voorlopig meer dan genoeg geïnvesteerd in on- derwijstechniek. Mensen die me nen dat de kwaliteit en eigenheid van het christelijk onderwijs ge baat zyn met het steeds verder opvoeren van het organisatori sche en didactische niveau, zijn "in de ban van het materialisme", aldus de orthopedagoog. Het onderwijs wordt op dit ogenblik met de beste bedoelin gen kapot georganiseerd en ont menselijkt. vindt Ter Horst. In het christelijk onderwijs moet weer ruimte komen voor inwij ding in de geheimen, in de ver borgen waarheden van het leven, aldus Ter Horst. "Zoals een pries ter zijn novieten inwijdt in de ge heimen van het heiligdom, zo wijdt een christelijke opvoeder de jongeren in in de geheimen van het leven, met het oog op de toekomst". Beroepingswerk Gereformeerde Kerken: beroepen te Schiedam W.R. van Wieren Huizen (N.-H) Gereformeerde Gemeenten: beroe pen te Scherpenzeel G.J. van Aalst Benthuizen, bedankt voor Alblasser- dam G Mouw Genemuiden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2