Mijn werk gaat vaak over schijnheiligheid'
\1
Blokverkóop bij Rembrandt-expositie
4L
w
PAGINA 20
DINSDAG 9 OKTOBER 199Q
PODIUMBUK
Jeans 2
Een muzikale theatershow waar
in wereldberoemde hits uit de ja
ren '50 en '60 opgevoerd worden
door een jonge cast van 12 dan
sers en zangers. De choreografie is
van de Engelsman Adam Richens
en de arrangementen zijn van
muzikaal leider Bert Stoots.
'Jeans 2' is er vanavond voor men
sen van 8 tot 80 jaar in de Leidse
Schouwburg (20.15).
Doornroosje
Theater 't Appeltje uit Antwerpen
geeft met 'Doornroosje' morgen
middag (14.30) in de Leidse
Schouwburg voor kinderen een
bijzondere uitvoering van het
sprookje. 'Doornroosje' werd, on
der regie van Anneke Lex en in
een bewerking door Belle de Bec
ker, op muziek gezet door Paul Le-
febre. 'Doornroosje' wordt in dia
loog-vorm gebracht en er worden
nieuwe personages toegevoegd.
De kinderen moeten meegillen,
de boze fee verjagen en dan dan
sen.
Nestgeur
Het Stut-theater komt morgen
avond (20.30) in het LAK-theater
met 'Nestgeur'. Het is een voorstel
ling, waarin weggelopen jonge
ren hun ervaringen met mishan
deling, incest en hulpverlening op
het toneel brengen. Een zware op
gave voor hen, maar 'er mag niet
langer gezwegen worden'.
Bavo Galama
Een reprise van Bavo Galama's
solo voorstelling 'De vrije val van
Victor Thxeu' is donderdag (20.15)
in de Leidse Schouwburg te zien.
De voormalige 'Frisse Jongen'
kruipt in de huid van Victor
Thieu, die overvallen door feiten
uit zijn kindertijd naar de grote
stad vlucht. In moordend tempo
worden zijn lotgevallen aldaar
door Galama in ruim twintig rol
len neergezet. Onder andere geeft
hij, onder regie van Edwin de
Vries, gestalte aan een oud
vrouwtje, een handelaar in
IÈl,
blindegéleidehonden en een arro
gante headhunter.
Tijgerin
Dat liefde een illusie is, wilde de
Dadaïst Walter Semer (1898-
1943)
duidelijk maken. Hij schreef
daarom de roman 'De tijgerin'.
Daarin besluiten Bichette, om
haar onstuimige liefdesleven 'tij
gerin' genoemd, en de beroepsop
lichter Free ondanks alles van el
kaar te houden. Een heftige ver
houding volgt. Regisseur Baul
Binnerts maakte in een co-pro-
duktie van Southern Comfort en
de Theaterunie een geraffineerde,
speelse en ironische toneelbewer
king van de roman, waarin
waarheid en leugen door elkaar
lopen. Debbie Korper en Tom de
Ket spelen aanstaande donder
dag (20.30) in het LAK-theater de
hoofdrollen.
Poes
Twee keer voeren leerlingen van
de 1VO-MAVO 't Heuveltje uit
Aerdenhout de jeugdmusical 'Ik
wil een poes' uit. Maaike verlangt
naar een huisdier, maar haar va
der en moeder weigeren. Vrijdag
Een scène uit 'Variety'
staan zowel om 16.00 als om 19.00
voor de jeugd de deuren van het
Alpheuse Parktheater open.
Marjol Flore
Met 'Marjol Flore gaat vreemd'
brengt de klernkunstenares, 'op
zoek naar een nieuw, jonger pu
bliek', vrijdag (20.15) een avond
vullend theaterprogramma in het
Wassenaarse theater Warenar
met gezongen en gesproken
woord. Het repertoire is van on
der andere Jaap Bakker, Rients
Gratama en Friso Wiegersma. De
regie deed Frans Boelen. Martijn
Breebaart en Steven Koudijks be
geleiden Flore op respectievelijk
de vleugel en de synthesizer.
Drukwerk
Vanwege de af scheidstournee die
de Amsterdamse popgroep Druk
werk in oktober en november in
Nederlandse theaters houdt,
wordt vrijdag de Leiderdorpse
Muzenhof (20.15) aangedaan.
Nog één keer 'Je loog tegen mij'on
der leiding van de man met de ro
de pet, Harry Slinger.
Dresselhuys
Harold Maude gaat vrijdag in
(foto Ben v»n Duin)
voorpremière en zaterdag in pre
mière in de Leidse Schouwburg
(20.15). Met de jonge Dirk Zeelen-
berg speelt de Mary Dresselhuys,
de grand old lady van het Neder
lands toneel, de hoofdrol in dit
door haar zelf vertaalde blijspel
van Collin Higgins. De 21-jarige
Harold en de 79-jarige Maude
vinden elkaar, hoe verschillend ze
ook zijn, in een vriendschap die
uitgroeit 'tot een superieure liefde
waarin levensvreugde de grote
overwinnaar is'. Overige rollen
van Henriëtte Tol, Edmond Clas-
sen, Jules Hamel, Sacco van der
Made, Anne-miéke Ruyten en
Magall de Frémery in een regie
van Jo Dua en onder produktie
van Joop van den Ende.
Oorlog
Het LAK-theater is vrijdag en za
terdag (20.30) gereserveerd voor
'Variety, Plaatsbepaling I', van
Mug met de gouden tand. De voor
stelling wordt gedragen door tek
sten, brieven en dagboeken van
kunstenaars die sterk door de eer
ste wereldoorlog beïnvloed zijn.
Hiertoe behoren onder anderen
Graves, Kandinsky, Braques,
Breton, Van Doesburg, Arp en
Mary Dresselhuys temidden van Dirk Zeelenberg, Henriëtte Tol,
Edmond Classen, Sacco van de Made, Jules Hamel, Anne-Mieke
Ruyten en Magali de Frèmery, het gezelschap dat met het stuk
'Harold Maude' vrijdag en zaterdagavond is te zien in de Leidse
Schouwburg. (foto Pan Sok)
Van Ostayen. Het élan van de eer
ste dertig jaar van deze eeuw
staat, onder regie van José Alders,
centraal bij de spelers Joan Ne-
derlof en Marcel Musters.
Rode Hutjes
Mug met de gouden tand is met
haar andere voorsteliing 'De 14
rode hutjes' zaterdag in het Al-
phense Parktheater (20.30). De
muziektheaterproduktie is geba
seerd Op het toneelstuk van de
Russische schrijver Andrej Pla-
tonov (1899-1951) uit 1932. Dat
handelt over een 101-jarige com
missievoorzitter die een noodlij
dende kolchoze bezoekt. Daar
blijkt het idealisme in de praktijk
tot honger te leiden, waardoor al
leen de fragiele hoop op een betere
toekomst de mensen op de been
houdt. Niet vreemd dus, dat de
Sovjetpremière van dit stuk pas
onlangs plaats had. Met onder an
deren Helmert Woudenberg.
Hobo
Aanstaande zondag geeft theater
groep Hobo voor kinderen van 4
tot 7 jaar met het stuk 'Muis en
Mol' inzicht in het leven van Muis,
die door de kat ut haar huis ge
jaagd wordt. De kaasetende Muis
mag dan bij de vleesetende Mol
inwonen. Aan het eind van de
winter is de vleesvoorraad van
Mol op. Wat er dan verder gebeurt
met Muis is in het LAK-theater
(15.00) te zien. In de dierenhuid
kruipen Tingue Dongelmans en
Johan Hobo onder regie van Koos
van der Knaap.
Kort geding
Operakoor tegen
samenwerking
met amateurs
AMSTERDAM (ANP) - De Neder-*
landse Toonkunstenaarsbond en 39
van de 52 leden van het koor van Dé
Nederlandse Opera hebben een'
kort geding aangespannen tegen Dë
Nederlandse Opera (DNO). De be
roepszangers willen op die manier
voorkomen dat ze gedwongen wori
den om op 11 november van dit jaar
mee te werken aan een uitvoering
van de tweede symfonie van Mahler
door het Nederlands Philharmor
nisch Orkest en het Toonkunst
koor, dat geheel uit amateurs be
staat.
Volgens woordvoerder M. Fera--
res vreest het operakoor voor be
schadiging van de artistieke statui-
van DNO en zou door de samenwer.
king met amateurs de werkgelegen
heid van beroepszangers onnodig
in gevaar worden gebracht.
De „dienstopdracht" die het koor
van DNO zou hebben gekregen
vindt zijn basis, aldus Ferares, in be->
langenverstrengeling. Operakoor
dirigent Maczewski is tevens de di
rigent van het Toonkunstkoor en H.
Haenchen is behalve muzikaal di
recteur van DNO, dirigent van het
Nederlands Philharmonisch Or
kest.
Volgens de cao zijn de koorleden
niet verplicht om mee te werken
aan concerten en uitvoeringen die
niet door DNO worden georgani
seerd, zegt Ferares. Desondanks
werd in de afgelopen drie jaar mee
gewerkt aan onder andere uitvoe
ringen van Forum in Enschede, het
Nederlands Philharmonisch Orkest
en het Koninklijk Concertgebouw
Orkest. „In alle gevallen ging het
echter om samenwerking met be
roepszangers en professionele mu
sici."
Met een compromisvoorstel van
een deel van de leden is de directie
van DNO niet akkoord gegaan. Een
groep leden had, aldus Ferares,
voorgesteld om wel mee te werken
aan de Mahleruitvoering, or oor-
waarde dat het tot deze er<_ Keer be
perkt zóu blijven. Boven '.en mocht
in de aankondigingen niet worden
gesproken van de medewerking
van het Operakoor.
Het geding dient op 17 oktober.
Italiaan: 'Ik ben
maker van werk
van Da Vinei'
TURIJN (AP) - Een vorige week
overleden Italiaanse schilder
beweert in zijn testament de ma
ker te zijn van het aan Leonardo
da Vinei toegeschreven schilde
rij „Madonna met Kat".
De op 91-jarige leeftijd gestor
ven schilder, Cesare Tubino,
zegt in zijn testament dat het
schilderij, als het ooit wordt ver
kocht, op zijn naam moet ko
men te staan. Het werk werd na
de dood van Tubino aangetrof
fen in zijn woning. Het dook
voor het eerst op in de jaren '30
en was in 1939 in Milaan te zien
op een belangrijke tentoonstel
ling, nadat verschillende kunst
kenners het aan Da Vinei had
den toegeschreven. Niet lang na
de tentoonstelling verdween het
schilderij spoorloos. Aangeno
men werd dat het was gestolen
of zoekgeraakt.
Ivo van Hove, artistiek leider Zuidelijk Toneel
'Entführung' gereviseerd
GRONINGEN (GPD) - De Neder
landse opera presenteert deze
maand in Amsterdam een reprise
van Die Entfuhrung aus dem Serail
van Mozart. Het gezelschap heeft de
pers gesuggereerd dat het niet om
een w ^rhaling gaat, maar om een 'to
taal gereviseerde produktie'. De
duidelijkste sporen van revisie
draagt de huidige produktie van
'Die Entführung' bij de rolbezet
ting. De grootste verandering is so
praan Sally Wolf als Konstanze.
Haar voorgangster kon twee jaar ge
leden de aria's niet aan. Wolf kan
dat wel.
Die Entführung aus dem Serail
wordt nog op 8. 11. 13. Ui. 18. 21, 23
en 26 oktober gespeeld in het Am
sterdams Muziektheater.
UTRECHT - Ivo van Hove.
Samen met zijn vaste ont
werper Jan Versweyveld en
zijn vaste dramaturg Klaas
Tindemans ensceneerde hij
de best bezochte en meest
bejubelde grote zaal-pro-
duktie van het afgelopen sei
zoen: 'Lulu' van Frank We-
dekind. Momenteel leidt hij
het Zuidelijk Toneel in
Eindhoven. Hij regisseerde
er de voorstelling 'Het Zui
den' van Julien Green. Wie is
Ivo van Hove (31)? De jong
ste toneelleider van ons land
stelt zich voor.
"Het was een wanhoopsdaad. Ik
had drie jaar rechten gestudeerd,
waarvan twee jaar gelukkig en met
hele goede resultaten, en plots was
mijn plezier weg. En ik dacht nog
wel voorbestemd te zijn voor de ad
vocatuur. Altijd in bibliotheken zit
ten, altijd dossiertjes moeten ma
ken over ellendige dingen die zo ver
van me af stonden. Die gedachte be
nauwde me. Ik wilde dansen. Let
terlijk".
"Maar in Vlaanderen had je geen
goede balletopleiding, vond ik, en
naar Engeland hoefde ik nu ook
weer niet zo nodig. Dus werd het bij
gebrek aan beter de regieopleiding
in Brussel. Van de docenten stak ik
weinig op. Toch was het een waar
devolle tijd, omdat ik de juiste men
sen tegenkwam in het café. Ik ont
moette Jan Versweyveld, toen al, en
Regisseur Ivo van Hove: 'Ik geloof dat sommige mensen het onheil over kreeg een vriendenkring die bijna
zichzelf kunnen afroepen'.
gpd) geheel bestond uit studenten van de
Academie voor Schone Kunsten.
We kwamen natuurlijk over de
raakvlakken tussen beeldende
kunst en theater te praten, en daar
kwam op een gegeven moment het
idee voor een gezamenlijke voor
stelling uit voort. Mijn eerste regie
deed ik in een oude wasserij, eigen
dom van een vriend. Jan had een
belichting met veel tl-buizen ont
worpen. Dat was een grote innova
tie, toen. Ook het spelen op lokatie
was in die tijd trouwens nog nooit
eerder in België vertoond. Toch kan
ik niet zeggen dat we aan slag gin
gen met de ambitie om vernieu
wend theater te maken. We hadden
helemaal geen ambitie. Ik ben gaan
regisseren vanuit vriendschap".
"Er zaten dertig spelers in Ge
ruchten, en gemiddeld trokken we
dertig bezoekers per avond. Recen
sies in Belgische bladen kregen we
niet. Maar in Drama Review, een
zeer gerenommeerd Amerikaans
theaterblad, verscheen tot onze
stomme verbazing wel een recensie
en hij was nog laaiend enthousiast
ook. Dus de Belgische recensenten
moesten in een buitenlands vaktijd
schrift lezen wat zij in eigen land ge
mist hadden. Vanaf dat moment
waren alle ogen op mij gericht. Ik
hoefde maar een poepje op het to
neel te laten, of de hele Belgische
theaterpers rukte uit".
Modernen
"Voor mijn eerste produkties
schreef ik zelf de teksten. Dat waren
geen goede teksten. Het was ook he
lemaal niet mijn bedoeling om goe
de teksten te schrijven. Ik wilde
ontdekken of ik eigenlijk wel be
hoefte had aan theater, of theater
mij iets kon zeggen en of ik met the
ater iets aan anderen kon overbren
Rijksmuseum neemt systeem Van Gogh-tentoonstellingen over
AMSTERDAM Bezoekers van de
grote Rèmbrandttentoonstelling
die eind volgend jaar in het Rijks
museum in Amsterdam wordt ee-
houden, moeten van tevoren kaart
jes kopen. Het museum'gaat een
zelfde 'blokverkoop' hanteren die
eerder dit jaar werd gebruikt bij de
Van Gogh-exposities in Otterlo en
Amsterdam. Door dit systeem ho
pen de organisatoren het verwachte
bezoek van minimaal 400.000 be
langstellenden in goede banen te
leiden. De expositie gaat vijftig
schilderijen van Rembrandt en
veertig van zijn leerlingen bevatten.
Daarnaast worden tekeningen en
etsen van de beroemde zeventien-
de-eeuwse kunstenaar getoond. Dit
werd gistermiddag bekend ge
maakt op drie persconferenties die
tegelijkertijd in Berlijn. Londen en
Amsterdam werden gehouden.
De Rembrandttentoonstelling is
in 1991 en 1992 in de drie plaatsen te
zien. Berlijn (Altes Museum) is eerst
aan de beurt, daarna volgt het Rijks
museum in Amsterdam en Londen
(National Gallery en British Muse
um) sluit de rij af. De expositie in
Amsterdam duurt van 4 december
1991 tot 1 maart 1992, de kosten er
van bedragen 7,5 miljoen gulden.
ponsor American Express betaalt
miljoen dollar mee voor de drie
exposities. De kunstwerken wor
den voor 2,5 miljard gulden verze
kerd.
De kaartjes voor de expositie in
Amsterdam, die 20 gulden gaan
kosten (inclusief een bezoek aan de
vaste collectie), worden vanaf 1 au
gustus 1991 verkocht door de VVV-
bespreekbureaus in ons land en een
speciaal bespreekbureau. Een
kaartje geeft de bezitter ervan het
recht om binnen de tijdspanne van
één uur het museum bipnen te ko
men. Deze mag daarna zo lang blij
ven als hij of zij wil. Er is slechts een
beperkt aantal dagkaarten beschik
baar. Het museum zal dagelijks van
10 tot 20 uur geopend zijn.
De samenwerking tussen de mu
sea in de drie plaatsen was noodza
kelijk omdat één enkel museum een
grote tentoonstelling als die van de
werken van Rembrandt niet kan or
ganiseren, aldus directeur H. van Os
van het Rijksmuseum. Als reden
voor de expositie wordt het „veran
derend Rembrandtbeeld" ge
noemd. Door de bevindingen van
het Rembrandt Research Project,
dat sinds 1967 het werk van de kun
stenaar systematisch onderzoekt,
zijn veel van aan Rembrandt toege
dichte werken nu toegeschreven
aan leerlingen en anderen. "Er ont
staat nu echte duidelijkheid, ook op
deze tentoonstelling", aldus Van
Os.
Volgens P. vanTiel, directeur van
de Afdeling Schilderijen van het
Rijksmuseum, bestaat bijna geen
twijfel over de 'echtheid' van de
schilderijen die straks als van de
hand van Rembrandt worden ge
presenteerd. De kunstwerken,
waaronder vijf zelfportretten, zijn
alle reeds bestudeerd door het Re
search Project en van een keurmerk
voorzien. Ze kunnen volgens jaar in
samenhang met de werken van leer
lingen als Dou, Lievens, Bol en Van
Hoogstraaten worden bekeken.
Onder schilderijen die volgend jaar
te zien zullen zijn bevinden zich
meesterwerken als 'Het portret van
Dominee Anslo en zijn vrouw', 'De
badende Vrouw', 'De Vaandeldra
ger' en al in het Rijksmuseum aan
wezige werken als 'De Staalmees
ters'. De schilderijen komen uit 27
collecties in Europa, de Verenigde
Staten en Australië.
Leermeester
Ter gelegenheid van de tentoon
stelling in het Rijksmuseum pre
senteert een aantal andere musea
eveneens tentoonstellingen rond
Rembrandt. Het Rembrandthuis
besteed aandacht aan Peiter Last
man, zijn leermeester; Het Joods
Historisch Museum belicht 'Het
oude testament in de schilderkunst
van de Gouden Eeuw' én het
Utrechtse Carharijneconvent komt
met een expositie over bijbelse af
beeldingen op gebruiksvoorwer
pen. De stad Leiden, waar Rem
brandt werd geboren en een tijd
lang woonde, bereidt een aantal fes
tiviteiten voor. De laatste grote
Rembrandtexpositie in ons land
was in 1969 in het Rijksmuseum te
gen. Om daar achter te komen, gaf
ik mezelf permissie om alles te doen
wat maar in mijn hoofd opkwam. In
plaats van te transformeren, liet ik
de acteurs performance-achtige uit
beeldingen geven. Hoe ver kun je
met je lichaam gaan? Waar houdt de
illusie op, en begint de realiteit? Dat
soort vragen".
"Al snel gaf het zelf schrijven mij
geen voldoening meer, en ging ik
mij op het bestaand teksttheater
richten. Eerst dat van de moderne
schrijvers. Botho Strauss, Heiner
Muller, Duras... enfin het bekende
rijtje. Ik werkte met hele jonge ac
teurs; mensen die pas afgestudeerd
waren en die een hele grote nood
zaak tot spelen hadden. Ze waren
bereid om heel ver te gaan, en ik liet
ze ook heel ver gaan. Nu zou ik de
voorstellingen uit die fase oneven
wichtig noemen, omdat we binnen
de tekst wat veel extreme kanten te
gelijk opgingen. Geleidelijk aan
kwam ik er achter dat de moderne
schrijvers me toch te weinig te zeg
gen hadden. Een Strauss, je merkt
dat hij zo graag een groot schrijver
wil zijn, en daarom is hij dat voor
mij niet. Een Lars Norèn, bij wie de
vaders altijd aan de alcohol ver
slaafd zijn. en de zonen altijd pro
blemen hebben met hun moeder.
Zij konden me niet meer boeien".
Klassiek
"Dus de logische volgende stap
was, dat ik me ging interesseren
voor de grote meesters. Nu heb ik
ontdekt, en dat markeert een heel
belangrijk moment in mijn ontwik
keling, dat ik via klassiekers veel
beter gezegd krijg wat ik graag
kwijt wil over mensen. Niet ieder
een zal het daarmee eens zijn, maar
ik vind dat ik persoonlijker theater
ben gaan maken dan in de tijd dat
we nog zelf projecten in elkaar
knutselden".
"Ik ga nogal zorgvuldig te werk
bij de repertoirekeuze. Ook omdat
ik wat verder in de boekenkast wil
kijken dan de meeste regisseurs en
theaters doen. Ik hoef niet zo nodig
de zoveelste Drie Zusters of de zo
veelste Hamlet in Nederland te spe
len. Mij verschaft het plezier om te
bewijzen dat bijvoorbeeld een stuk
als Het Zuiden ten onrechte zelden
wordt gespeeld, dat de schrijver Ju-
lien Green een waar meesterwerk
heeft geschreven waarmee hij ui
terst herkenbaar de hoop, het ver
langen en het verdriet van mensen
zichtbaar maakt".
Noodlot
"Is de keus voor een stuk eenmaal
gemaakt, dan bereid ik me in sa
menwerking met dramaturg Klaas
Tindemans zeer terdege op een re
gie voor. Elke zin wordt door ons
geanalyseerd. Ik ben een rationeel
ingesteld mens. Alle daden van een
personage wil ik uiteindelijk kun
nen verklaren. Als we klaar zyn met
de tekstanalyse, dan schrijft Klaas
Tindemans een soort verantwoor
ding voor de keuzes die we bij de
enscenering willen maken. Je moet
keuzes maken, maar we verbeelden
ons wel dat het altijd keuzes zyn die
uit de tekst zelf voortkomen. Ik
vind het volstrekt legitiem als een
regisseur met kappen en schrappen
een tekst naar zijn hand probeert te
zetten, maar mijn interesse heeft die
benadering zeker niet".
"Men zegt wel dat ik een voorkeur
heb voor stukken waarin het nood
lot een grote rol speelt. Dat klopt ge
loof ik wel, die lijn valt inderdaad in
mijn repertoirekeus te ontdekken.
Bestaat er inderdaad een hogere
macht die maakt dat mensen als een
magneet naar hun ongeluk worden
toegetrokken? Een fascinerende
vraag. Ik geloof niet in die hogere
macht, maar ik denk wel dat er ka.
raktereigenschappen bestaan die
maken dat mensen zelf het onheil
over zich kunnen afroepen. Kijk}
een oorlog ontstaat niet vanzelf.
Een oorlog is geen noodlot. De der
de wereldoorlog, die nu voor de
deur staat, zal het gevolg zijn van
een opeenstapeling van zeer mense
lijke beslissingen. Beslissingen dié
ingegeven zijn door koppigheidj
persoonlijke frustratie, fanatisme,
of wat dan ook".
"Rouw siert Electra, een stuk dat
ik twee seizoenen terug heb ge
speeld, gaat door voor een groot
noodlotsdrama. Een familie is zo ge-»
zegd verdoemd vanaf de eerste zin!
Ik heb met mijn regie toen willen
aantonen, dat die mensen helemaal
niet verdoemd zijn, maar dat zij
zichzelf verdoemen. Het is ook vaak
een zich wentelen in het eigen onge^
luk wat mensen doen. Een houding
van: kijk mij eens lijden, kijk mij
eens verdoemd zijn... Ze geven het
noodlot dan de schuld van iets dat
zij zelf hebben gecreëerd. Over dat
soort schijnheiligheid gaan mijr>
voorstellingen vaak".
"Veroordelen zal ik de persona
ges nooit. Hoe zou ik ook kunnen, ik
herken te veel van mezelf in hun ge.
drag. Het Zuiden is in feite een heel
christelijk stuk. Je zou daar kunnen
gaan zoeken naar fout en goed, en
naar schuld en onschuld. Ook bij
Lulu kon dat. Lulu heeft veel aan
zichzelf te wijten. Maar zij is ook
vrouw die vier uur lang in feite niets
anders doet dan het vragen om eeri
beetje tederheid, een beetje liefde,
en een beetje warmte. Dat is zo prii
mair, dat is hetzelfde als: ik heb
honger".
"Ik ben een psychologisch thea
termaker. maar wel een die vind dat
het niet bij psychologie alleen mag
blijven. Het moet boven de werker
lijkheid uitstijgen. Het moet poezig
worden. Toneel gaat voor mij toen
over het paradijs, een verloren of
utopisch paradijs misschien, maat
wel een paradijs. Het gaat over een
droom. Toneel moet grote zwarte
gaten laten zien, met plots daarirj
een diamanten schittering. Begrijp
je? Mijn enige motivering om thea
ter te maken is dat je er glinstering
aan de realiteit mee kunt toevoe»
gen".
NORMAN NAAR AMSTERDAM
De Amerikaanse mezzo-sopraan
Jessye Norman komt op 22 jun|
1991 naar Amsterdam voor een op^
treden met het Concertgebouwor
kest en het Groot Omroepkoor. Het
concert is een co-produktie van het
Concertgebouworkest en de AVRO,
die het recital rechtstreeks zal uit
zenden. Over het programma is nog
niets bekend.
