'De Avonden' de beste film
Russisch Ballet is meer dan Bolsjoi
Wat gebeurde er in het bos?
Dwars en onvermoeibaar
Slotavond vooral saai
DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1990
PAGINA 23
Theaterplatform Circle Percussion met
"Rashomon". Tekst: Fay Michael Kamn
op basis van verhalen van Ryunosuke
Akutagawa. Muziek: Michael de Roo. Re
gie Aram Adnaanse. Gezien op 26 septem
ber in de Leidse Schouwburg.
LEIDEN Het vertellen van ver
halen schijnt weer in te zyn. Ver
tellersfestivals zijn aan de orde
van de dag en in het theater zie je
dat regisseurs teruggrijpen op de
klassieke kop-en-staart stukken
Een goed verhaal of toneelstuk
houdt voortdurend de aandacht
van de luisteraar of toeschouwer
vast. In de voorstelling 'Ras
homon' van het Utrechtse Thea
terplatform en het ingehuurde
Circle Percussion, komt het ver
haal weliswaar langzaam op gang
maar met het verstrijken van de
tijd raak je er helemaal in.
In een bos zijn een man en een
UTRECHT (ANP) - Om iets te
doen aan de tanende belangstelling
voor de museumjaarkaart heeft de
gelijknamige stichting gisteren in
Utrecht een overeenkomst gesloten
met de Rabobank. Deze stelt de
kaart gratis beschikbaar aan twee
miljoen van haar rekeninghouders
met een Euro-pas.
Volgens directeur F Verbaas van
Museumjaarkaart krijgt de stich
ting hiervoor een vast bedrag, onge
acht het aantal kaarten dat de bank
verspreidt. De stichting besloot tot
deze „unieke" overeenkomst na het
sterk teruglopen van het aantal mu
seumjaar kaarten.
In 1989 waren er nog 280.000 hou
ders van een jaarkaart, maar dit jaar
liep dat aantal terug tot 170 000 a
175.000 stuks. Verbaas schreef die
verminderde belangstelling toe aan
een prijsverhoging en een extra toe
slag die kaarthouders voor sommi
ge bijzondere tentoonstellingen
moeten betalen.
Voor normale bezoekers blijft d»
De artistiek leiders vanhet Moscow Classical Ballet: Nataliya Kasatkina en Vladimir Vasilyov. uotoGPn/wiUem kaart gewoon te koop bij een aantal
Hx.inki musea en kantoren van de VW
Nieuw is volgens Verbaas dat de
kaart niet meer voor een kalender
jaar geldt, maar dat deze op elk ge
wenst moment kan ingaan
Een deel van de inkomsten gaat
naar de musea als vergoeding voor
het toenemende bezoek. Daarnaast
kan de stichting voor de musea pu
bliciteitscampagnes bekostigen. De
prtjs van de museumkaart gaat
voorlopig niet omhoog, aldus Ver
baas
O'Connor in Ahoy
ROTTERDAM De Ierse zangeres
Sinead O'Connor komt op dinsdag
30 oktober voor een éénmalig optre
den in Nederland naar het Rotter
damse Ahoy'. De 23-jarige O'Con
nor stond dit jaar vele weken num
mer één in de hitparade met haar
singel 'Nothing Compares 2U'. Mo
jo Concerts begint zaterdag met de
kaartverkoop bij de bekende voor
verkoop adressen.
vrouw door een beruchte bandiet
overvallen. De man is dood, de
vrouw blijkt verkracht. Tijdens
de rechtzaak getuigen de drie be
trokkenen (de dode man via een
medium) en een getuige ieder een
andere versie van het gebeurde
zodat de toeschouwer als een ech
te rechter moet beslissen welk
verhaal van de vier waar is. De
moraal die daarachter steekt is
''Het lijkt er op dat de mensen
zien wat ze willen zien en horen
wat ze willen horen". De man. de
vrouw, de bandiet en de getuige
zetten je met hun mooie woorden
voortdurend op het verkeerde
been en dat maakt het speuren
naar de ware toedracht wel zo
prettig.
Op basis van een verzameling
twaalfde eeuwse Japanse verha
len, schreef Ryunosuke
Akutagawa (1892-1927) zijn ver
halen. waarvan er twee bewerkt
werden tot de film 'Rashomon'
(1951) van Kurosawa en die sa
men werden weer bewerkt tot het
toneelstuk 'Rashomon'. Door
deze vermenging van genres, is
het verhaal in theatrale zin niet al
tijd even aantrekkelijk. Het ver
tellen over gebeurtenissen in het
verleden maakt de voorstelling
nogal traag en statisch. In flash
backs wordt weliswaar de situatie
in het bos nagespeeld maar de re
torische woorden hebben ook
daarin de overhand. Pas na de
pauze 'gebeurt' er wat. Dan wordt
er in de Japanse gestileerde
vechtscènes wild met zwaarden
gezwaaid en kan de live spelende
groep Circle Percussion flink uit
pakken. Tot dan toe had de groep
het verhaal met een roffel of een
fluitje hier en daar het verhaal
sfeervol ondersteund. En in de
coulisse hadden enkele bewegers
wat Japans bewogen.
Regisseur Aram Adriaanse
heeft met de amateurspelers een
meer dan verdienstelijke voor
stelling gemaakt, al hield het ver
haal en niet het theater het span
nend De vormgeving was even
efficient als mooi en voor de ou
dere kinderen in de zaal moet het
genieten geweest zijn. En voor de
volwassenen is het heerlyk om op
een amusante manier weer eens
met je geweten te mogen spelen
INGRID
VAN FRANKENHUYZEN
Kalf voor Hoffman en Van de Ven
Van onze correspondent
Peter Nijssen
"Schrijven is voor mij een fysiolo
gische gewoonte, zoals eten en
slapen. Ik voel me maar half mens
als ik niet iedere dag iets schrijf'.
De gistermorgen in Rome op 82-
jarige leeftijd overleden Italiaan
se schrijver Alberto Moravia is
min of meer in het harnas gestor
ven. Vanaf zijn romandebuut in
1929 tot aan zijn dood heeft Mora
via vastgehouden aan de gewoon
te zijn ochtenden schrijvend door
te brengen. Maar niet alleen met
de pen heeft Moravia gedurende
zestig jaar een stempel gedrukt
op het culturele leven in Italië en
ver daarbuiten. De nestor van de
Italiaanse letteren trad ook als
kritisch intellectueel voortdu
rend op de voorgrond.
Moravia's meningen over poli
tieke en maatschappelijke ge
beurtenissen waren spraakma
kend en, vooral onder linkse in
telligentsia, opinievormend. Niet
voor niets werd hij, tegen wil en
dank. de 'Bocca della Verita'
(spreekbuis der waarheid) ge
noemd. Moravia was niet bang
om meningen te verkondigen die
dwars tegen de publieke opinie
ingingen. Deze zomer nog was hij
de belangrijkste vertegenwoordi
ger van het anti-Mondiale-comité,
dat protesteerde tegen de meedo
genloze manier waarop alles in
Italië aan het WK-voetbal ten of
fer werd gebracht. En hoewel hij
politiek stomvervelend vond,
deinsde hij er niet voor terug om
wille van een politieke kwestie op
de barricade te klimmen. Tot voor
kort had hij voor Onafhankelijk
Links zelfs zitting in het Euro
pees Parlement.
De tomeloze energie waarover
Moravia een groot deel van zijn le
ven beschikte, heeft hij tot op het
laatst ook gestoken in journalis
tieke arbeid en meestal in com
binatie daarmee in reizen. Tot
op heden verscheen er iedere
week een filmkritiek van hem in
L'Espresso (Moravia schreef er
meer dan 1500). Als filmgek was
hij vrijwel dagelijks in de bio
scoop te vinden.
Dat Alberto Moravia (geboren
28 november 1907) al op 21-jarige
leeftijd wist te debuteren met zijn
beroemdste roman 'De onver
schilligen' (Gli Indiffirenti) hangt
samen met een in zijn jeugd opge
lopen tuberculose, die hem jaren
lang bedlegerig maakte. Gedu
rende zijn ziekte deed Moravia
voornamelijk één ding: hij las de
oude en moderne klassieken, een
bezigheid die zijn schrijftalent ge
voed heeft. Met 'De ónverschilli-
gen', waarmee hij eerder dan Ca
mus en Sartre een existentialisti
sche roman schreef, vestigde Mo-
Fabrikant sigaretten steunt talent
AMSTERDAM/BERGEN OP ZOOM (GPD) - Philip Morris Holland gaat
talentvolle kunstenaars helpen. Met de oprichting van de Philip Morris Fi
nest Selection Foundation wil de sigarettenfabrikant kunstuitingen met
een vernieuwend karakter ondersteunen. Dat is gisteren in het Concertge
bouw in Amsterdam bekendgemaakt.
Voorlopig richt Philip Morris zich vooral op muziek. In opdracht van de
Foundation zal een raad van advies jaarlijks een voordracht uitbrengen.
Die raad staat onder voorzitterschap van de musicus Theo Olof en bestaat
verder uit journalist Jan Rubinstein, Peter Smids (directeur muziekcen
trum Vredenburg), muziekrecensent Eddie Vetter en musicus Joop Stok-
Icermans.
Het fonds wil een bijdrage leveren aan de ontwikkeling en verdere ont
plooiing van de talentvolle kunstenaars en ook een groter publiek voor hen
interesseren. Het uitgangspunt bij de adviezen moet zijn dat de musici in
aanleg tot aandachttrekkende prestaties in staat zijn. De nadruk ligt op
(Vernieuwende muziekuitingen.
Philip Morris kan de kunstenaars op verschillende manieren helpen.
Het uitbrengen van een CD, het organiseren van een reeks concerten en
"iet sponsoren van deelname aan bijvoorbeeld een masterclass behoren
volgens de fabrikant tot de mogelijkheden.
I Met deze Foundation heeft Philip Morris Holland zijn tweede kunstpro
ject opgezet. Eerder is begonnen met de serie Kunst in de Zuidelijke Ne-
lerlanden. Daarin worden beeldende kunstenaars en schrijvers gepresen
teerd.
ravia vrijwel meteen zijn grote
naam.
Maar de roman wekte bij de fas
cistische overheersers onder
Mussolini en bij fatsoensrakkers
ook heftige beroering. In hun
ogen was Moravia een ontaarde
geest, die een boek met een "ver
werpelijke moraal" had geschre
ven. Dit omdat het een pessimisti
sche visie gaf, en omdat de Itali
aanse bourgeoisie er in al zijn
naakte onbenulligheid in werd
getoond. Toen Mussolini en con
sorten hem een schrijfverbod op
legden, begon Moravia aan een
langdurige omzwerving door
West-Europa, de Sovjetunie en
China om maar niet in het door
het fascisme uitgeholde Italië te
hoeven zijn. Later verklaarde Mo
ravia, dat de jaren tussen 1933 en
1943 de zwartste uit zijn leven wa
ren. In 'Negentienvierendertig'
(1982) heeft Moravia zijn walging
van die tijd in romanvorm ver
werkt.
In de vele jaren na zijn debuut
heeft Moravia een indrukwek
kende bibliografie bij elkaar ge
schreven, waarvan 'De reis naar
Rome' (een roman die dit jaar in
het Nederlands verscheen) en de
novelle 'De villa van de vrijdag"
(dat zijn wereldprimeur in Neder
land beleefde) de twee laatst ver
schenen titels zijn.
De overheersende aanwezig
heid van de seksualiteit in zijn
boeken verklaarde Moravia met
de haast spreekwoordelijk ge
worden zinnen: "Iedere schrijver
heeft een sleutel om de deur van
de werkelijkheid te openen. Ik
heb sex, en met die sleutel kan ik
over machtsverhoudingen en
over politieke, sociale, culturele
en menselijke relaties schrijven.
Ik.ben helemaal niet geobsedeerd
door sex. Het is alleen aanwezig
in alles wat werkelijkheid is".
Het Vaticaan zag dit toch an
ders. Dat achtte Moravia's werk
(ten onrechte, overigens) porno
grafisch en plaatste in 1952 alle
boeken die hij tot dan toe ge
schreven had op de index. Het
heeft niet mogen baten. Romans
als 'De onverschilligen', 'Agosti-
no', 'Vrouw van Roma (La Roma-
na), 'De conformist' (II Confor-
mista), 'De verveling' (La Noia),
'Hij en Ik' (Io e Lui) en 'Negen
tienvierendertig', en zijn 'Raccon-
ti Romani' (Romeinse verhalen)
zijn gaan behoren tot de hoogte
punten van de moderne wereld
literatuur.
Ondanks de allure die zijn per
soonlijkheid en werken uitstraal
den, bleef Moravia tot op zijn
oude dag een man van innemen
de bescheidenheid. "Ik!? Ik ben
niets. Mijn boeken zeggen mij
ook niks. Ik herlees ze zelden of
nooit. Ik hou van de boeken van
andere schrijvers. En ik hou van
mijn tegenwoordigheid, van mijn
aanwezigheid in het nu. Ik denk
zelfs niet aan mijn toekomst",
stelde Moravia dit voorjaar nog,
toen hij voor de tweede en laatste
keer in zijn leven Nederland be
zocht. Aan die tegenwoordigheid
is nu een einde gekomen. En het
lijkt gepast het indrukkende in
terview met Moravia dat Rosita
Steenbeek hem enkele maanden
geleden afnam op televisie, op
nieuw uit te zenden.
Alberto Moravia (1907-1990)
meen directeur op zijn naamkaartje
staan, zijn vrouw Nataliya Kasatki
na draagt de mooie titel chef-ballet
meesteres. Beiden waren top
dansers in het Bolsjoi Ballet en heb
ben diverse prijzen en medailles ge
wonnen. Het 'corps de ballet' bevat
een groot aantal topsolisten. van
wie met name Vladimir Malakhov
en Ilgiz Galamullin door de leiding
als "uiterst veelbelovend" worden
aangemerkt.
Toeristisch
"Bolsjoi heeft vooral uitstraling
vanwege het theater", zegt Nataliya
Kasatkina. die er zelf prima balleri
na was. "Maar Russisch ballet is
méér dan Bolsjoi, hoewel al onze le
raren er vandaan komen". Ze zegt
het niet met zoveel woorden, maar
lijkt Bolsjoi wat meer als een toeris
tische attractie te beschouwen. Cri
tici die het Moscow Classical verge
leken met Bolsjoi en Kirov, noemen
het gezelschap van het echtpaar Va-
silyov eigentijdser en wat minder
gekunsteld. De eerste kwalificatie
wijst Kasatkina af. de tweede wordt
onderschreven.
Politiek
"Ik denk dat wfj zelfs traditione
ler dansen dan het Bolsjoi. Het klas
sieke ballet is uiterst belangrijk
voor ons. Onze uitvoeringen van
balletten als 'Zwanenmeer', 'Don
Quichotte' en 'Romeo en Julia' zijn
zeer gedegen, op een grondige tech
nische basis", zegt ze zonder valse
bescheidenheid. Wel noemt ze het
Moscow Classical minder officieel,
spontaner dan Bolsjoi. "Ons ballet
is meer open voor het publiek. Met
name Amerikaanse en Japanse cri
tici hebben uitvoerig geschreven
over de bijzondere relatie tussen
uitvoerders en publiek. De sfeer in
onze groep is uniek. De leraren gaan
op menselijke wijze met de dansers
om. Bij ons wordt ook minder over
geld gepraat dan bij het Bolsjoi bal
let".
Van onze correspondent Pieter van Lierop
UTRECHT René Solleveld mocht in 1981 als producent
van 'Het Teken van het Beest' het allereerste Gouden Kalf
voor de beste Nederlandse speelfilm in ontvangst nemen.
Gisteravond tijdens het Slotgala van de tiende editie viel
opnieuw René Solleveld en zijn partner Peter Weijdeveld'
het 'zwaarste' kalf toe. Nu voor de productie van 'De Avon
den'. Deze door Rudolf van den Berg geregisseerde film
werd bovendien bekroond met de onderscheiding voor de
beste acteur, zodat Thorn Hoffman nu eindelijk de stoffelij
ke waardering in ontvangst kon nemen die hem al een reeks
van jaren gegund werd.
UTRECHT Het zou allemaal anders gaan met het slotfeest van de
Nederlandse Filmdagen, zo was beloofd. Vanaf dit jaar zou het halfbak
ken feestje dat in het verleden de film week afsloot, worden vervangen
door een glamoureus eindbal mét rode loper voor de gasten, en dat was
nog maar een detail.
Maar gisteravond bleek dat de slotavond van de tiende editie van de
Nederlandse Filmdagen wederom perfect past in de traditie 'tikkeltje
gênante vertoning'. Althans voor wie in de zaal aanwezig waren.
Dat een belangrijk deel van het publiek dezelfde stoelnummers op
hun kaartje hadden staan, was maar een kleinigheid, waardoor de
avond wat onrustig begon. Irritanter was het saaie en soms moeizaam
verlopende programma, waarin gasten niet duidelijk wisten wanneer
op te komen, af te gaan en wel of niet een dankwoordje te spreken. De
zenuwachtige presentatrice Jantiene de Jong kon maar met moeite op
spontane situaties inspringen en deed weinig anders dan wat haar was
opgedragen: het keurig braaf introduceren van de prijsuitreikers en
het opsommen van de nominaties.
Of zij nu haar werk jets te snel deed. of de gasten te kort van stof wa
ren, feit is dat het programma een kwartier eerder was afgelopen dan
was gepland. Als ze daar bij de NOS maar geen problemen door hebben
gekregen.
Zo kwam het dat de avond, ondanks het fraaie intermezzo van
Mathilde Santing en de geoliede muzikale begeleiding van het Metro-
pole Orkest o.l.v. Henk Meutgeert, geen feest wilde worden.
Het meest feestelijk was nog het knallende vuurwerk buiten het Mu
ziekcentrum Vredenburg, dat de binnenstad van Utrecht een flinke
tijd in een kruitdamp hulde. Misschien moet volgend jaar het hele bal
maar naar buiten.
Een gevolg van de bekroning van
'De Avonden' als beste film en dus
niet in de categorie beste regie,
houdt in dat Rudolf van den Berg
de kans misliep maar hij kan er
moeilijk óm treuren om voor de
derde keer een Kalf mee naar huis
te nemen. Eerder won hij met Sal
Santen Rebel als beste documentai
re (1982) en voor de regie van de
speelfilm Bastille (1984). Zo blijft
het Kalverenrecord voorlopig nog
op naam staan van Jos Steling die
zijn veestapel een week geleden op
drie stuks bracht, toen hem de Cul
tuurprijs was toegestoken. De Re
gie-prijs van dit jaar ging naar Frou-
ke Fokkema voor haar debuutfilm
Kracht.
Volgens de 23 critici van de KNF-
jury was overigens niet 'De Avon
den", maar 'Romeo' de beste film.
Rita Horst ontving de Prijs van de
Nederlandse Filmkritiek, een tien
jaar geleden door het Utrechts
Nieuwsblad ingestelde prijs waar
aan een bedrag van 2500 gulden is
verbonden. Rita Horst werd derhal
ve de tweede debuterende cineaste
die dit jaar meteen ook gelauwerd
werd. En ook 'Romeo' werd dubbel
bekroond, want hoofdrolspeelster
Monique van de Ven ontving het
Gouden Kalf voor de beste actrice.
Net als Thorn Hoffman stond zij al
jaren in de wacht, maar het is er nu
dan toch van gekomen en net zo te
recht als in het geval Hoffman.
Onverwacht
Een aardige 'coup de theatre' pleeg
de het door Wim Verstappen gepre
sideerde oordelende college met
het toekennen van de Speciale Ju
ry-Prijs aan 'Ava Gabriel', de door
Felix de Rooy en Norman de Palm
vervaardigde Curagaose speelfilm
die geen enkele nominatie had ge
kregen en waar men dus toch be
paald niet overheen blijkt te hebben
gekeken.
Als beste documentaire is Goud
dorst uit de bus gekomen, een in
Brazilië opgenomen film van Joost
Kraanen. Schröderingskat werd ge
honoreerd als beste korte film. Ma
ker Paolo Pistolezi werd in 1985
door de kritici in Utrecht de Cannon
Award gegeven voor de beste Aca
demiefilm. Het Gouden Kalf voor
de beste reclame-film (dit jaar voor
het eerst toegekend) kwam terecht
bij een niet-Nederlander: Trevor
Wrenn, maker van Hamka's, dat
schijnt een nieuw zoutje te zijn dat
nu wel ongedacht veel aandacht op
loopt.
Tenslotte was er de vak-prijs, een
Gouden Kalf dat dit jaar werd toe
gekend in de discipline filmmuziek
en daarmee werd dan componist
Loek Dikker gepaste eer gebracht.
In Utrecht zijn gisteravond de Gouden Kalveren uitgereikt. Deze hoogste Nederlandse filmonderscheidmg werd
toegekend aan Frouke Fokkema (links) die de regie deed van de film 'Kracht'. Thorn Hoffman voor zijn rol in 'De
Avonden' van Gerard Reve en Monique van de Ven voor haar aandeel in de film 'Romeo'. koto anpi
Moscow Classical State Ballet voor het eerst in Nederland
AALTEN Binnen vijf we
ken ruim dertig voorstellin
gen in Nederland en België
en dan direct door naar an
dere plekken op de wereld
bol. De toernee van het Mo
scow Classical State Ballet is
niet bepaald een toeristisch
uitje. Het gezelschap weet
wat werken en reizen is. De
dansgroep heeft in haar
vierentwintigjarig bestaan al
meer dan zestig lariden be
zocht, van de Verenigde Sta
ten tot Japan. Ze zijn nu voor
het eerst in Nederland.
De zestig dansers, veertig
orkestleden en de admini
stratieve en technische staf
(in totaal 127 mensen) heb
ben tijdelijk domicilie ge
vonden in een bungalow
park in Aalten, van waaruit
zij de schouwburgen zullen
aandoen. Zaterdag en zon
dag treedt de groep op in het
kader van het Arnhemse fes
tival Passage Oost-Europa,
de Nederlandse toernee be
gin november afgesloten
met drie uitvoeringen in
Winterswijk. Alle voorstel
lingen in Nederland zijn uit
verkocht.
De Russische dansschool is wereld
beroemd. Wie Russisch ballet zegt,
zegt Bolsjoi. Begrijpelijk maar onte
recht, vindt het echtpaar Vasilyov,
de artistiek leiders van het Moscow
Classical. Vladimir Vasilyov heeft
de functies kunstdirecteur en alge-
Toch zijn ook binnen het gezel
schap van het Moscow Classical dis
cussies over de ontwikkelingen in
de Sovjet-Unie onvermijdelijk. Ont
wikkelingen die ook grote gevolgen
hadden en hebben voor de dans
groep. Kasatkina. bevoorrecht door
haar status - als kenner van vele
'cuisines' verkiest zij de originele
Japanse gerechten - is gematigd op
timistisch over de toekomst van
haar land. "Er zijn op dit moment
enorme problemen in Rusland.
Maar Glasnost en Perestroika zijn
noodzakelijk. We kunnen in ieder
geval zelf kiezen welke toekomst
we willen". Dat binnen één week zo
wel geen brood als sigaretten te
koop waren, was volgens haar geen
toeval. "Allemaal politiek".
Voor het Russische ballet was een
andere periode veel belangrijker.
Dat was het tijdperk Brezjnev, toen
de censuur één van haar bedenkelij
ke hoogtepunten kende. "Many,
many stupid things", zegt Kasatki
na herhaaldelijk. Dansen mocht,
maar alleen de klassieke balletten.
Moderne choreografie was absoluut
verboden Ze heeft op het ministe
rie van cultuur met eigen ogen ge
zien dat haar naam en die van haar
man op een 'Zwarte Lijst' stonden.
Vasilyov en Kasatkina mochten bij
het Bolsjoi dansen, maar geen cho
reografie doen.
Erotisch
'Many stupid things' gebeurden er
vooral rond 'Creation of the world',
het ballet dat gebaseerd is op het
scheppingsverhaal uit het bijbel
boek Genesis en onder meer in Arn
hem en Winterswijk wordt gedanst.
"Het stuk werd door zeven verschil
lende commissies beoordeeld. De
minister van cultuur was heel strict.
Alles werd afgekeurd. Voorbeel
den? De 'Creation' was geen Sovjet
kunst, in die tijd een absolute voor
waarde. Het decor bevatte te veel
stenen en te weinig bloemen. De
Sovjet-Unie was toch een paradijs?
Er werden vergelijkingen getrok
ken tussen God en Lenin. De 'Crea
tion' was in de ogen van de autori
teiten ook te erotisch. Er werden
steeds weer opmerkingen gemaakt
over 'sex en dertig graden' We had
den geen flauw idee waar ze het
over hadden. Het bleek te slaan op
de hoek die de benen van de engels
maakten. Dertig graden was te veel.
zou onzedelijke gedachten kunnen
veroorzaken".
Ze kan er nu om lachen en pro
beert de geschiedenis te relativeren.
"We kunnen nü niet begrijpen wat
er allemaal gebeurde, maar het was
ons leven. We mochten dansen en
waren gelukkig daarmee". Opmer
kelijk: één week na het overlijden
van de genoemde minister werd
'Creation' door tientallen Russische
balletgroepen in het programma
opgenomen.
Kremlin
Volgend jaar bestaat het Moscow
Classical een kwart eeuw. Dat
wordt gevierd met een groot aantal
uitvoeringen in hun eigen theater in
Moskou, het Kremlin paleis. Een
theater met zesduizend stoelen, dat
bij elke voorstelling volledig uitver
kocht is. "Wij proberen blij ballet te
dansen, een programma te verzor
gen waardoor de bezoekers tijdelijk
hun dagelijkse zorgen vergeten", al
dus Kasatkina. Er zijn grootse plan
nen om een enorm balletcentrum te
bouwen, waarin ruimte is voor alles
wat met ballet te maken heeft, in
clusief een design studio, biblio
theek en een internationale dans
school. Voor de uitvoering worden
westerse ondernemingen gezocht.
Maar eerst de Nederlandse toer
nee. Kasatkina zegt benieuwd te
zijn naar de reacties ("Elk land rea
geert anders") en toont zich ver
heugd over de vier vrije dagen die
het gezelschap rest binnen het
drukke programma. "Natuurlijk de
grote musea, maar vooral de Neder
landers zelf. Het normale leven, met
in de steden maar in de dorpen. Dat
wil ik leren kennen''
Jaarkaart musea
krijgt prikkel
door Rabobank
'1
