De letterenstudent uit het verdomhoekje halen Simpel gesteld: moeder werkt, vader drinkt VCLA: contact tussen bedrijven en studenten bevorderen Jos Bloemsma drijft Oost-Europa-Instituut Van onze medewerker Hans van Willigenburg LEIDEN - Als gevolg van de ma laise in het onderwijs (bezuinigin gen. dalende geboortecijfers) zijn de studenten van de Letterenfacul teiten niet langer meer verzekerd Letterkundigen vaak werkloos In het rapport van de directie 'Toekomstverkenningen' van het Ministerie van Onderwijs staat te lezen dat in 1985 nog 64 procent van de pas-afgestudeer de letterenstudenten werkzaam was in het onderwijs. Nu is dat teruggelopen tot 31 procent. In februari van dit jaar stonden er landelijk 6133 afgestudeerden in de sector Taal en Cultuur inge schreven als werkloos. Ook Lei den heeft te kampen met een fiks aantal werkloze letterkun digen. Kortom, er is een enorme kloof gegroeid tussen vraag en aanbod. In hetzelfde rapport wordt verder geconstateerd dat er op korte termijn geen zicht is op verbetering van de arbeids marktpositie van letterenstu denten. Er zijn wel incidentele lichtpuntjes. Zo verwacht men op korte termijn een groeiend tekort aan leraren Duits (tweede graads) en klassieke talen (eer ste graads). Voor hoger opgelei den in deze studierichtingen be tekent dit waarschijnlijk een verruiming van hun arbeids marktmogelijkheden. Maar verder ziet de situatie er somber uit. Daar komt bij: de in stroom van nieuwe letterenstu denten is stabiel (ondanks voor lichtingscampagnes als 'Kies Exact'). Het is dus niet te ver wachten dat het aanbod van af gestudeerden in de nabije toe komst zal afnemen, waardoor er wat l.ucht zou kunnen ontstaan. van een 'natuurlijke' carriere in deze richting. Door inkrimping van de onderwijssector is de werkloos heid onder letterenstudenten de laatste jaren dramatisch gestegen. Ondanks deze ontwikkeling kiest de Leidse universiteit voor het be houd van de onderwijsprogram ma's door ze niet, als sommige an dere universiteiten, heel erg aan de 'mode' aan te passen. Wel nam de Letterenfaculteit enkele jaren terug een pakket maatregelen om iets aan de belabberde arbeidsmarktsituatie te doen. Eén van de maatregelen was het instellen van een vereniging die het contact tussen letterenstudent en arbeidsmarkt ging bevorderen. Ge volg: in het studiejaar 1986/87 werd de VCLA opgericht (Vereniging Contacten Letterenstudenten en Arbeidsmarkt). Banenmarkt Het huidige bestuur van de VCLA bestaat uit Frans Slingerland (24), Jos Claessens (25) en Corine Hamer (21). Frans is pas afgestudeerd als historicus, Jos doet Japans en Cori ne is na haar propedeuse Neder lands overgestapt naar de studie richting TCLA (Taal en Cultuur van Latijns-Amerika). Binnenkort ma ken ze plaats voor een nieuw be stuur. Een aardig moment dus om de balans op te maken. Frans: "In mei van dit jaar heb ben we een banenmarkt georgani seerd. Daarop stonden vierentwin tig bedrijven uit verschillende sec toren. Daar zat eigenlijk alles bij: multinationals, banken, uitzendbu reaus en verzekeringmaatschappij en als Shell, Unilever, Tempo Team en IBM Nederland. Ook stonden er op de banenmarkt meer studiege- richte instellingen als vertaalbu reaus, musea en de Koninklijke Ne derlandse Uitgevers Bond. Volgens Frans was de banen markt van het afgelopen jaar een succes. "Als je kijkt naar opkomst dan zie je dat er zo'n 350 tot 400 deel nemers zijn geweest. Dat is een be vredigend resultaat. Zeker als je be denkt dat een heleboel studenten Imago Toch is het leggen van contacten tussen bedrijven en studenten niet onze voornaamste taak. Frans Slin gerland: "Ik denk meer dat we moe ten zorgen dat het algemene beeld vari de letterenstudent verbetert". Jos Claessens hierover: "Bedrijven denken dat je als letterenstudent echt alleen maar bezig bent met het leren van een taal. Die bedrijven vergeten dat zo'n studie veel dieper gaat. Zo leer je bijvoorbeeld ook een heleboel over de cultuur, geschie denis en de sociologie van een land. De VCLA probeert het bedrijfsle ven en de overheid duidelijk te ma ken dat de letterenstudent zoals die nu wordt afgeschilderd en zoals die nu in een bepaald hokje wordt ge stopt - dat die letterenstudent niet meer bestaat. Slingerland: "Hij is gemiddeld genomen een stuk veel- zijdiger geworden". Volgens Jos Claessens bestaan er tegenwoordig ook meer mogelijk heden om 'bedrijfsgericht' te stude ren. "Voor alle niet-Westerse stu dies bestaat er bijvoorbeeld een managementvariant, die 'ikzelf ook heb gevolgd. Het is een specifiek programma met vakken als be drijfseconomie, marketing en infor matica. En ik weet dat veel studen ten uit andere studierichtingen die vakken ook volgen, al passen ze niet echt binnen hun studiegebied". De bedrijven \die op de banen markt aanwezig waren is in een pre sentatie voorgehouden welke voor delen en capaciteiten de letteren student hebben te bieden. Frans Sligerland: "Zelf heb ik bijvoor beeld stage gelopen bij een verzeke ringsmaatschappij. Daar was ik be trokken bij het evalueren van een automatiseringsproject. Hoewel je geen computerdeskundige bent. heb je als academicus toch een be paald analytisch vermogen, die je in staat stelt zulk soort werk te doen". Zelfbeeld Volgens de historicus hebben de studenten zelf er ook aan bijgedra gen dat zij niet al te zeer in trek zijn op de arbeidsmarkt. "Bij de studen ten is er ook heel duidelijk een be paald soort lauwheid, een bepaald soort terughoudendheid ten aan zien van de eigen capaciteiten. Een gebrek aan zelfvertrouwen, eigen lijk. Wij zijn als letterenstudenten de laatste jaren ook best wel in een. verdomhoekje gestopt, zo van 'jul lie zijn de faculteit met het grootste aantal werklozen' en 'jullie kunnen eigenlijk niks' en 'als jullie op de ar beidsmarkt komen dat moet er eerst worden om- of bijgeschoold-' "Dat beeld heerst dus nu ook bij de student zelf. Hij heeft 't opge drongen gekregen. Daar moeten we dus zo snel mogelijk vanaf'. Op de vraag of dat al een beetje gelukt is. volgt een redelijk positief ant woord. "Ik denk zeker dat het beeld bij de bedrijven een stuk genuan ceerder is geworden". Corine Ha mer, mismoedig: "Je praat eigenlijk over een mentaliteitsverandering. Dat duurt gewoon wel tien of twin tig jaar". Sollicitatiecursus De VCLA doet meer dan alleen ba- nenmarkten. De vereniging organi seert bedrijfsbezoeken en excur sies. Ze assisteert studenten bij het voorbereiding en het verrichten van stages. Ze organiseert discussiebij eenkomsten en lezingen. Ze geeft het blad 'Intemezzo' uit. En, niet in de laatste plaats, biedt de vereni ging sollicitatiecursussen aan. waarvan de opkomst als 'heel goed' wordt omschreven. Frans Slingerland laat hierbij doorschemeren dat het geen kwaad kan om de student wat minder ver legen te maken. "Studenten die naar zo'n banenmarkt gaan hebben meestal niet veel sollicitatie-erva ring. Ze weten vaak niet hoe 't toe gaat. Iemand van Personeelszaken neemt je apart en vraagt dan of je een oriëntatie- of een sollicitatiege sprek wil. Op dat moment moet je goed voorbereid zijn. Als je interes se hebt moetje kiezen voor een sol licitatiegesprek. Wat wij doen is mensen voorbereiden op zo'n vraag. Maar dat is niet het enige. Op zo'n cursus leren we ook hoeje je op een positieve manier kunt presente ren: wie je bent, hoe je jezelf ziet. watje sterke kanten zijn. Datje niet met een mond vol tanden zit" Harde strijd Van onze correspondent Jaap Sluis HAARLEM "Ik ben een menge ling van zakenvrouw en weten schapper". Drs. Jos Bloemsma uit Haarlem verdient met haar kennis over Oost-Europa een redelijk be legde boterham. Na een studie Rus sisch plus een studie Rusland-kun- de besloot ze tot de oprichting van een eigen bureau: Impuls. Wie in Oost-Europa (nog) niet de weg weet, kan er terecht voor een routebe schrijving. Bloemsma (43) wist al ver voordat Oost-Europa in de mode kwam dat ze haar na vele jaren studie verkre gen kennis ooit te gelde zou maken: "Dat basisvertrouwen is er altijd ge weest. Alleen wist ik toen nog niet hoe de zaak precies gestalte zou krijgen. Dat was een zorg voor la ter". De vrouw, die voor de Univer siteit van Amsterdam onderzoek naar de Sovjet-economie doet, koos ten slotte voor Impuls. Een bureau waar iedereen die zoekt naar con tacten of contracten in het Oostblok terecht kan. Met daarbij de Sovjetu nie als specialisatie. Zowel de studie als het onder zoekwerk leverde Bloemsma een lange reeks aanspreekpunten in de Sovjetunie op. Dat net heeft ze de laatste jaren flink uitgebreid. Haar werk bestaat onder meer uit het ge ven van lezingen en adviezen over Sovjet-zaken en het begeleiden van Russen die naar het Westen komen om daar kennis op te doen. Ook schrijft ze rapporten voor bedrijven die Russische zaken willen doen. Daarnaast bemiddelt Bloemsma bij het leggen van contacten. Zelf reist ze minstens één keer in de twee maanden oostwaarts om voor Impuls ^aken te doen. Veel vaker wil ze er niet naartoe, want: "Als je er te lang bent, krijg je ongemerkt een beetje last van de nog steeds heersende apathie. Het is een ver moeiende sfeer. Omdat ik zowel za kelijk als wetenschappelijk alert wil blijven, zit ik er meestal dus vrij kort", Impuls loopt volgens Bloemsma goed. Ze kan het werk niet meer al leen aan en maakt steeds vaker ge bruik van free-lancers. Bloemsma heeft, vertelt ze, de wind behoorlijk mee. AI was het alleen maar vanwe ge de enorm gegroeide belangstel ling voor Oost-Europa. In die be langstelling schuilt echter een ge vaar, want vooral op de televisie gaat er geen avond voorbij zonder Jos Bloemsma: "Persoonlijk vind ik dat mannen en vrouwen de banen eerlijk zouden moeten verde len. maar ik kan er gezien Gorbatsjovs moeilijke positie begrip voor opbrengen dat hij de zaken an ders aanpakt". (foto GPD) dat een zich deskundig noemende meneer of mevrouw Oosteuropese zaken belicht. Bloemsma zit een beetje met dat professor-Clavan-effect (De Oost- Europa-deskundige van het Sim plistisch Verbond) in haar maag: "Het is een modeverschijnsel ge worden. Compleet met alle wind handel die daar aan vastzit, want het lijkt wel of iedereen er plotseling verstand van heeft. Er zit nogal wat kaf onder het koren". Impuls worstelt daar echter niet mee, voegt Bloemsma er onmiddel lijk aan toe. "Ik heb vooral in de Sovjetunie een flink aantal belang rijke vertrouwensrelaties opge bouwd, kom er geregeld en weet er na al die jaren aardig de weg. Heb je er eenmaal vaste grond onder de voeten, dan gaat het balletje vanzelf rollen en kun je ook wat gemakke lijker afwijken van de inmiddels wel héél erg gebaande paden". Beloning Een studie van Bloemsma naar de gevolgen van de perestrojka voor de werkende Russische vrouw leverde haar een paar weken geleden een uitnodiging op van het Center for Russian en Eastern Europe Studies in het Canadese Toronto. Als belo ning voor haar volgens dit instituut gedegen onderzoekwerk trok zij veertien dagen op met het puikje van de internationale wetenschaps wereld. In de Sovjetunie beheersen vrou wen 53 procent van de arbeids markt, maar dat percentage zal door de perestrojka flink dalen, ver wacht Bloemsma: "Veel gezinnen raken er ontwricht. Even heel zwart-wit geredeneerd: moeder werkt en vader drinkt. Gorbatsjov wil die ontwikkeling een halt toeroepen en promoot enorm dat mannen de kost verdienen en vrou wen het huishouden doen. Persoon lijk vind ik dat mannen en vrouwen de banen eerlijk zouden moeten verdelen, maar ik kan er gezien zijn moeilijke positie begrip voor op brengen dat hij de zaken anders aanpakt". Bloemsma ziet een verband met Nederland waar slechts 40 procent van de vrouwen een baan heeft. Dat relatief geringe percentage levert ons land binnen de EG samen met Spanje en Ierland een lage klasse ring op. Maar nu de economie vraagt om goed geschoolde mannen én vrouwen wordt voortdurend ge probeerd ver boven die 40 procent uit te komen. En dus ontstaat er een razendsnel groeiende behoefte aan goede kinderopvang. Bloemsma: "Watje nu ziet is dat onze ontwikke ling recht tegen die van de Sovjetu nie ingJat. Wij willen meer werken de vrouwen en crèches, zij minder werkende vrouwen en minder crè ches. Het zou aardig zijn als we over en weer proberen van eikaars erva ringen en fouten te leren". Chaos Op de onvermijdelijke vraag of Gor batsjov zijn verbazingwekkende re volutie zal kunnen doorzetten zegt Bloemsma: "Ik ben van nature een optimist en denk dus dat hij het redt. De narigheid is alleen dat de mensen aan de top vaak geen enke le relatie hebben met de werkelijk heid. Ze bereiken de basis niet meer. Die loopt met een wijde boog om de door die top genomen beslis singen heen en gaat een eigen weg. Het apparaat dat de angst in stand hield, viel de laatste jaren weg. Daarmee kwam, behalve een beetje vrijheid, ook de chaos. Met het mas saal naar de Sovjetunie sturen van allerlei essentiële goederen ben je er niet. Zulke hulp wordt opgezogen door de massa, maar leidt niet tot wezenlijke veranderingen". "Waar het om gaat is dat er een handelsstroom met onder meer het Westen op gang komt. Niet alleen van goederen, maar ook van dien sten. Alleen heel veel samenwerken leidt op den duur tot een ombuiging van de Sovjet-mentaliteit. De gewo ne mensen zijn nog steeds niet ge motiveerd. Dat kan ook moeilijk als je voortdurend in lege winkels staat. Onze taak is primair het steu nen van het door Gorbatsjov gelei de legertje voorlopers. Als dat zich staande houdt, ziet het er hoopvol uit". In de jacht op een baan moet de let terenstudent een harde strijd leve ren met de economie- en de rechten student. "Zodra er wordt gevraagd naar een accountmananger of een management-trainer met een aca demische opleiding, zijn er allerlei mogelijkheden. Dan is ook een let terenstudent in de race. Hij voldoet aan het gevraagde profiel", zegt Slingerland. "Vaak is de persoon lijkheid dan de doorslaggevende factor. Wie past het best bij de func tie? In zo'n geval is het even goed mogelijk dat de jurist afvalt als de letterenstudent". Tot slot wordt er gezamenlijk ge constateerd dat de eenwording van de Europese markt in 1992 en de verdere internationalisering van het bedrijfsleven mogelijkheden biedt voor de student met talenkennis en communicatieve vaardigheden. Co rine Hamer "Hoeje 't ook wendt of keert: we blijven heel hard nodig. Zo'n tekst van Saddam Hussein op televisie, die kan je niet vertalen zonder iemand die Arabisch kent". Lida Vos: "Het is zo fijn dat ik dit kan combineren met het huishouden Van onze medewerker Hans van Willigenburg LEIDERDORP Lida Vos (32) woont in Leiderdorp, is ge trouwd en heeft twee kinderen. Toen ze voor het eerst zwanger werd had ze al een drukke full time baan bij een betonmaat- schappij achter de rug en werk te ze op dat moment in een zie kenhuis. "Hoewel je ook andere geluiden hoort, wilde ik toen ik zwanger werd stoppen met "Toen mijn jongste zoon vier jaar werd en naar school ging. zag ik 't niet zitten om de rest van de tijd thuis te blijven zit ten". Inmiddels is het tien jaar later en sinds een maand of vier werkt Lida op uitzendbasis bij LMtgevcrij Compress in Leiden. Part-time is ze daar directiese cretaresse. Ze werkt van 's och tend negen tot 's middags een 'Thuis blijven, zitten, dat zag ik niet zitten' uur of een, half twee. Dat bevalt haar uitstekend. Een jaar geleden besloot Lida haar Schoeversdipioma uit 1977 tevoorschijn te halen. Ze zag toen dat ze geen enkele ervaring met computers had. "Dat was in die tijd nog niet", zegt ze bijna verontschuldigend. Om haar kans op een baan te vergroten gaf ze zich daarom op bij de streekschool voor bejoepsbege- Icidend onderwijs. Daar volgde ze een computercursus van vijf maanden (drie dagen per weck). Op de cursus werd ze wegwijs gemaakt in vier computersyste men: MS-dos, WordPerfect, Lo tus cn D-basc. In februari van dit jaar slaagde Lida voor haar examen. "Na het examen heb ik even een maand of zo uitgerust. Daarna ben ik naar een aantal uitzendbureaus gestapt. Op de zelfde dag dat ze zich inschreef kreeg ze. via ASB. de gevraagde part-timebaan aangeboden. En nu, bij uitgeverij Compress, heeft ze het heel erg naar d'r zin. Het is een klein bedrijf, dus je hebt onderling veel contact met elkaar. Dat is heel erg gezellig Ze werkt achttien of negen tien uur in de week. Ze sorteert de post, boekt reizen, houdt al lerlei voorraden bij en regelt de vakanties, atv- en snipperdagen van het personeel. Ze heeft leu ke collega's en er hangt een goeie werksfeer. "En bet fijn dat ik dit kan combineren met het huishouden".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 41