Van gasfitters tot chauffeurs
Bedrijven Haarlemmermeer zoeken valdui in Leidse regio
Tien interviews op een dag!'
Dankbare bijverdienste
Vier dagen werken
geen dagdroom meer
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1990
In Leiden zoeken historici,
taalkundigen en andere af
gestudeerden in de letter
en naarstig naar een baan.
Zij krijgen zo langzamer
hand een minderwaardig
heidscomplex, omdat het
bedrijfsleven vaak niet het
nut ziet van hun bekwaam
heden. De vereniging
VCLA probeert hen uit het
'verdomhoekje' te halen en
aan werk te helpen. "Als
Saddam Hoessein op de te
levisie is, moet iemnad
toch Arabisch kennen om
het te kunnen vertalen".
In de Haarlemmermeer
komen bedrijven handen
tekort en liggen de banen
voor het oprapen voor "ie
dereen die een vak heeft
geleerd", zoals een perso-
neelswerver het uitdrukt.
Hij zoekt ook in de Rijn- en
Bollenstreek naarstig naar
mensen die de vacatures in
de bedrijven rondom
Schiphol kunnen vervul
len. Al is het maar voor tij
delijk.
Altijd tijdelijk werken
uitzendkrachten. Soms om
niet thuis te hoeven blij
ven, zoals een tijdelijke se
cretaresse uit Leiderdorp,
soms omdat ze het werken
niet kunnen laten, zoals
een voorlichtster bij de
Dinosauriërstentoonstel
ling in het Pesthuis, soms
als een bijverdienste, zoals
een medicijnenstudent die
in een verpleeghuis in
Noordwijkerhout werkt.
Al deze mensen komen aan
bod op deze en de volgende
pagina van de personeels
bijlage.
Personeelszoeker Van den Haak:
"Van Leiden naar Nieuw-Vennep
kun je fietsen".
(foto Loek Zuydcrduin)
Debbie de Wagenaar, tijdelijk voorlichtster: over vier jaar eigen PR-bureau
Met de pers in het Pesthuis bij Dino
Debbie de Wagenaar (22)
stapte in februari van dit jaar
naar diverse uitzendbureaus.
Ze had net een HEAO-opleiding
en een vakantie achter de rug.
Ze wilde eens kijken of ze in
haar vak, de public relations,
tijdelijk werk kon vinden. Op
de HEAO had ze bij Van Nelle al
een stage gelopen waar ze aan
het echte PR-werk kon ruiken.
Debbie: "Plotseling werd de
PR-afdeling daar overvallen
door het bericht dat Van Nelle
werd overgenomen door Douwe
Egberts. Nou, iedereen moest
daar snel van op de hoogte wor
den gebracht. Toen heb ik ont
zettend veel telefoontjes moe
ten doen en heel veel persbe
richten moeten schrijven".
Niet lang na haar inschrijving
kwam ASB met een droomaan-
bod op de proppen. Haar werd
gevraagd om de PR te gaan ver
zorgen voor de Dinosauriërs
tentoonstelling in het Pesthuis.
Die kans pakte ze met beide
handen aan. Debbie zegt van het
PR-werk te houden omdat het
zo veelzijdig is: verschillende
mensen, verschillende media,
verschillende disciplines. "Aan
PR zitten zóveel aspecten. Te
veel om op te noemen".
Haar verschijning straalt veel
kordaatheid uit en het woord
'verveling' lijkt voor haar dan
ook een vloek. Ze loopt door het
museum alsof ze er helemaal
thuis is. Op de vraag wat tot nu
toe haar ervaringen zijn, ant
woordt ze: "Ik heb hier al veel
geleerd. En ik vind die tentoon
stelling een leuk produkt om te
doen. Er is veel belangstelling
voor". Vervolgens somt ze de
media op, die al aandacht heb
ben besteedt aan de tentoon
stelling. Daar zijn veel kranten
bij, maar ook de TV: het NOS-
journaal, NOS-Laat, en ook het
ochtendjournaal van RTL-4.
Kortom, Debbie weet inmiddels
hoe het is om met de pers om te
gaan. "De opening. Dat was echt
hectisch. Toen heb ik. geloof ik.
wel tien interviews op één dag
moeten regelen!"
Ze zegt dat ze af en toe
werkweken van zestig uur
draait. Erg lijkt ze dat niet te
vinden. Gevraagd naar haar
verdere ambities, zegt ze: "Over
vier a vijf jaar wil ik mijn eigen
PR-bureau beginnen.
Tekenend voor haar energie is
ook dat Debbie tijdens haar hui
dige PR-functic ook nog een an
dere taak op zich heeft geno
men, namelijk de voorlichting
van het Natuurhistorisch Muse
um. En alsof dat nog niet genoeg
is meldt ze terloops dat ze in
middels Voorlichtingskunde
aan de universiteit studeert en
bezig is om het NGPR-A diplo
ma te behalen.
"Ik heb trouwens nog een pri
meurtje", zegt ze. "Eén dezer
dagen verwachten we bij de Di-
no's de kwartmiljoenste bezoe-
Het is algemeen bekend dat Schiphol een positieve invloed heeft
op de economie in de omliggende regio. In de Haarlemmermeer
ligt het werkloosheidspercentage dan ook ongekend laag: naar
schatting slechts eenderde van het landelijke gemiddelde. In de
Haarlemmermeer zijn veel sterk groeiende ondernemingen, die
handen tekort komen en naarstig op zoek zijn naar personeel.
Het adviesbureau AKET (in Badhoevedorp) zoekt dat personeel
voor bedrijven, van vrachtwagenchauffeurs tot gasfitters. AKET
richt het vizier op de regio's Leiden, Haarlem en Amsterdam. Tien
jaar geleden begon het als éénmansbedrijf en was het actief in de
gesubsidieerde sector; ziekenhuizen en psychiatrische inrichtin
gen. Inmiddels is AKET uitgegroeid tot een commercieel bedrijf
met vier vaste en twaalf free-lance medewerkers.
dat bedrijf om zo iemand meer ver
antwoordelijkheid te geven, zo ie
mand zelf iets op te laten zetten".
Van onze medewerker
Hans van Willigenburg
Zo'n twee jaar geleden is er binnen
het bureau AKET een personeelsor
ganisatie- dienst in het lev.en geroe
pen. De officiële naam: 'Personeels-
organisatiedienst Haarlemmermeer
en omstreken'. Drs. Marco van den
Haak is één van de vaste medewer
kers en woordvoerder van bureau
AKET. Gevraagd naar welke banen
erg in trek zijn in de Haarlemmer
meer, antwoordt hij: "Het bekende
rijtje, hè. Alle technische opleidin
gen zijn erg gewild. Gasfitters, in
stallatiemonteurs, automonteurs,
koks, loodgieters... Vrachtwagen
chauffeurs kunnen ook zó aan de
slag. En in de bloeiende kantoor
tuin van Hoofddorp is ontzettend
veel behoefte aan goed geschoolde
secretaresses. Als het even kan
moeten ze drie talen spreken. Ook is
er altijd werk voor programmeurs
en systeemanalisten; eigenlijk alle
mensen die een vak hebben en hun
werk goed en snel kunnen doen.
AKET doet veel aan personeels-
werving voor kleine en middelgrote
bedrijven, maar ook voor grote on
dernemingen. "Wij werken onder
andere voor garages, winkels,
snackbars, maar ook voor hotels,
restaurants en kapperszaken. Bij
deze bedrijven kijkt men vaak niet
ver vooruit als het om personeel
gaat. Domweg omdat ze er gegn tijd
voor hebben. Als iemand weggaat
ontstaat er vaak een gat". Enigszins
gniffelend vertelt Van den Haak:
"Dan komen ze opeens naar je toe
en willen liever vandaag nog dan
morgen iemand hebben. Maar wij
kunnen natuurlijk niet toveren".
Advies
AKET doet niet alleen aan perso-
neelswerving. Ze geven ook advies.
Van den Haak: "Een probleem voor
kleine bedrijven is dat ze goed opge
leid personeel geen uitdaging kun
nen bieden. Als wij een boekhouder
op HEAO-niveau in zo'n bedrijf
neerzetten, dan zeggen we erbij:
hou er rekening mee dat-ie zich over
twee jaar verder wil en vertrekt.
Maar het beste is natuurlijk om een
HEAO-er voor zo'n bedrijf te behou
den. In zo'n situatie geven we een
stukje advies erbij: we adviseren
Groei
In de Haarlemmermeer zijn relatief
veel bedrijven, die binnen korte tijd
een enorme groei doormaken. Vaak
gebeurt het dat een directeur van
zo'n bedrijf toch alles in eigen hand
wil houden. Wat er dan gebeurt: zo
iemand verwaarloost het personeel.
De directeur ziet niet meer wat er
binnen het bedrijf gebeurt.
AKET constateert dat juist in de
kleinere ondernemingen bedrijfsre
sultaten sterk beïnvloed worden
door de motivatie, de inzet van het
personeel. Daarom biedt men een
breed pakket van serviceverlening.
De filosofie van die service luidt: de
juiste man/vrouw moet op de juiste
plek komen in de juiste omgeving,
dan voelt hij/zij zich het prettigst.
Daarvoor is het nodig dat er weder
zijds taken worden gedefinieerd
(wie moet wat doen? Daarnaast
moeten de verantwoordelijkheden
duidelijk worden afgebakend (wie
is de baas over wat? Van den Haak
schetst hoe het mis kan gaan: "Als
er een nieuwe Hoofd Boekhouding
bij een bedrijf komt, moet hij opge
nomen worden in een structuur. Zo
niet, dan denkt-ie na twee weken:
wat doe ik hier eigenlijk? Hij krijgt
niet van iedereen de boekhoudkun
dige gegevens. Of: bij afwezigheid
van de directeur wordt hij gezien als
de baas van het hele spul" Dat stapt
Jansen op hem toe en klaagt tegen
hem dat Pietersen en Klaassen 's
ochtends niet op tijd komen. Dat
heeft dan niks meer met boekhou
den te maken... Nou, zulke situaties
moet je absoluut zien te voorko
men".
Lans
Van den Haak breekt een lans voor
zijn branche. In de kleinere bedrij
ven ziet hij voor de personeelsfunc
tionaris eenzelfde rol weggelegd als
de accountant of de juridisch advi
seurs. "Het is toch heel handig om
je personeelswerk uit te besteden?
Als wij worden ingehuurd nemen
we de klus aan voor een bepaald
aantal uren en voor een bepaald ta
rief. De ondernemer weet precies
Andreas Hoschtitzky, student medicijnen werkt i
kenhuis Endegeest...misschien ooit hersenchirurg
psychiatrisch zie-
(foto Holvast)
Van onze medewerker derdejaars student Medicijnen.
Hans van Willigenburg Ilij werkt als uitzendkracht in
'De Branding', één van de afde-
Andreas Hoschtitzky (21) is lingen op Endegecst. Voordat
hij daar begon had hij al diverse
malen in de psychiatrische ge
zondheidszorg gewerkt, in Sint
Bavo in Noordwijkerhout, maar
ook in andere verpleeghuizen.
"Ik heb daar voornamelijk li
chamelijke verpleging gedaan.
Mensen optillen, ondersteunen
en neerzetten. Oefeningen
doen. Dat soort dingen".
Eenmaal student probeerde
Andreas een bijbaantje te krij
gen om wat geld te verdienen
bovenop zijn studiebeurs. Hij
kon in Endegeest aan de slag.
"In het begin moet je mentaal
wel door zien te bijten, zegt An
dreas. Maar nu ga ik 't steeds
leuker vinden. Naarmate je lan
ger op de afdeling komt krijg je
steeds meer contact met de pa
tiënten en zie je hoe ze verande
ren, hoe ze zich ontwikkelen. En
op een gegeven moment krijg je
dan het eerste complimentje
van een patiënt. Dat is best een
leuke ervaring".
Hij vertelt dat je als uitzend
kracht een streepje voor hebt op
het vaste personeel. "De vaste
mensen kennen de patiënten al
zo lang dat het voor hen veel
moeilijker is om nog uitgebrei
de persoonlijke aandacht te ge
ven. Uitzendkrachten hebben
daar gewoonlijk meer tijd
voor".
Ook in zijn studie heeft An
dreas al ervaring met verpleeg -
werk opgedaan. "In de studie is
een verpleegstage opgenomen.
De gedachte daarachter is dat
artsen vaak nogal neerkijken op
verplegend personeel. Door zelf
de mensen te wassen en te voe
den, enzovoorts, krijg je vanzelf
meer waardering voor wat ver-
plegenden doen".
Hij beaamt dat wat hij nu in
Endegeest doet een soort vrij
willige verlenging van die stage
Tenslotte: wat wil Andreas
Hoschtitzky in de toekomst
gaan doen? "Ik ga waarschijn
lijk iets met chirurgie doen. Iets
met neuro-chirurgie (hersen-
ehirurgie), misschien. Dat sluit
hier mooi op aan. Maar eigenlijk
vind ik het nog te vroeg om een
definitieve keus te maken".
wat 't hem kost. Achteraf kan hij
dus uitrekenen of hij er baat bij
heeft gehad, of niet. Als-ie een vaste
personeelsfunctionaris in dienst
heeft is het vaak niet duidelijk of
diegene wel rendabel is".
AKET helpt ook veel werklozen
aan een baan. Vaak zijn die mensen
overbodig geworden na een fusie of
hebben ze ontslag genomen omdat
de sfeer hen ergens niet meer be
viel. Op de vraag of AKET ook niet-
of laaggeschoolde mensen aan een
baan kan helpen zegt Van de Haak
uitdagend: "Niemand is onbemid-
delbaar". Wat later in het gesprek
nuanceert hij deze uitspraak. "Het
moet natuurlijk wel een mens zijn
waarmee om valt te gaan. En hij
moet gemotiveerd zijn om aan de
slag te gaan. Heel gewoon: hij moet
willen werken". Aan het einde be
nadrukt hij nog eens het belang van
de regio Leiden: "Er is een gigan
tisch aanbod in die regio. En wat is
nou de afstand tussen Leiden en
Nieuw-Vennep? Hemelsbreed.
Niks toch? Als je wil kun je dat fiet-
UTRECHT De Vervoersbond
FNV is aangenaam verrast. Want
waar blijft de serieuze kritiek van
werkgevers op het plan van de bond
om geleidelijk een vierdaagse werk
week in te voeren? "Het is wonder
lijk", zegt cao-coördinator Wouter
Waleson van de Vervoersbond,
"maar ik heb van werkgevers nog
geen principiële bezwaren ge
hoord."
De Vervoersbond, de Voedings
bond en de Dienstenbond hebben
in grote lijnen hetzelfde idee voor
ogen. Ze willen het jaar verdelen in
twee periodes: één met werkweken
van vijf keer acht uur en éen met
weken van vier keer acht uur. De
vijfdaagse werkweken kunnen bij
voorbeeld worden ingeroosterd in
de zomermaanden, als veel werkne
mers verlof opnemen. In de winter
periode, als het rustiger is en min
der mensen afwezig zijn, kunnen de
werkweken dan worden verkort.
Door de ene periode langer te ma
ken dan de andere, verandert de ge
middelde werktijd. Een werkweek
van 35 uur bijvoorbeeld (de doel
stelling die vorig jaar door de vak
centrale FNV is vastgesteld), kan
worden verkregen door 19 weken
van vijf dagen en 33 weken van vier
dagen. Op deze manier kan elke be
drijfstak in zijn eigen tempo opsto-
men naar 52 weken van 32 uur.
Geld
Van de meeste werkgeversorgani
saties is bekend dat ze bereid zijh
mee te gaan in verdere arbeidstijd
verkorting, zolang dat maar niet ten
koste gaat van de totale bedrijfstijd;
de tijd dat bureaus en machines be
zet zijn.
De plannen voor een vierdaagse
werkweek die de Vervoersbond sa
men met de Voedingsbond en de
Dienstenbond van de FNV heeft op
gesteld. gaan uit van een bedrijfs
tijd die op zijn minst gelijk blijft, of
in sommige gevallen zelfs kan wor
den uitgebreid. Volgens Waleson
was de kritiek van werkgevers daar
om "zo genuanceerd".
"De praktische problemen die
dat met zich mee zal brengen lossen
we samen met de werkgevers nog
wel op", zegt Waleson. "Dan hoeven
we in de cao-onderhandelingen al
leen nog maar te touwtrekken over
het geld". De FNV-bonden willen
de kortere werkweek, die alleen
mogelijk is als bedrijven meer men
sen in dienst nemen, betalen uit de
loonruimte. Maar over dit bedrag,
dat meestal als een schim boven de
cao-onderhandelingen hangt, zijn
werkgevers en vakbonden het zel
den eens.
Spoorwegen
Bij de NS en in de havens, waar in
december de cao-onderhandeling-
gen beginnen, is het niet zo'n toer
om de werkweek te verkorten, al
dus Waleson. Bij de Spoorwegen,
waar nu gemiddeld 38 uur gewerkt
wordt, wil de vakbond (de leden
moeten zich daar nog over uitspre
ken) een rooster met 33 weken van
vierdagenen 19 van vijf (gemiddeld
35 uur). Dat kan volgens Waleson,
door in de komende jaren geleide
lijk het aantal roostervrije dagen uit
te breiden.
De prijs voor die verandering, die
volgens Waleson zo'n 6 a 7 procent
meer werkgelegenheid zal opleve
ren, wil de Vervoersbond betalen
uit de produktiviteitsstijging. Deze
bedraagt bij de NS volgens Waleson
in de komende jaren minstens 2,5
procent per jaar, precies genoeg om
de operatie in drie jaar te kunnen
voltooien.
In de havens variëren de werkwe
ken van 35 tot 37 uur. Ook hier wil
de Vervoersbond volgend jaar al
een aantal weken van vier dagen in
voeren. Volgens Waleson is dat mo
gelijk door de werkdagen te verlen
gen tot acht uur en het aantal roos
tervrije dagen uit te breiden. Bin
nen een paar jaar zou in de havens al
een werkweek van 32 uur tot stand
kunnen worden gebracht. aldlU
Waleson.
Vrachtwagenchauffeur
Een ander verhaal is het beroeps
goederen vervoer. Uit deze hoek
kwam de afgelopen twee weken de
meeste kritiek op de plannen voor
een vierdaagse werkweek. Toch is
het ook in deze sector mogelijk, al
dus Waleson. om de werkweek op
den duur één dag te verkorten. Het
doel van de vakbond is om de ge
middelde werktijd in transportbe
drijven terug te brengen van 55 tot
42 uur.
De vervoersbond pleit in dit geva.
voor een efficiënter gebruik van
vrachtwagens. Voor blltntnlUUU
vervoer hebben de meeste transpor
teurs net zoveel vrachtwagens als
chauffeurs, legt Waleson uit, en dat
is volgens hem bijzonder ineffi
ciënt 'Als de dlauulBur or met is,
staat de vrachtwagen ook stil".
