Theater 'De Leidse popmuziek barst van de talenten' SEIZOEN 1990/1991 !r if -• 'Ik vind dat wij nogal onderbelicht zijn geweest' 'Naar theater? Ik wil wel, maar 't komt er niet van' VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1990 LEIDEN - Glimlachend kijken de grote musici en ac teurs van deze aarde bij Tjit te Weber op het bureau. Als één grote familie heeft hij ze achter zich op het prikbord hangen, als een soort menta le ruggesteun. Voor die men sen doet hij het allemaal. En voor de naar muziek snak kende medemens natuur lijk. Weber ("ik vind alles zo leuk") is nu zo'n 17 jaar di recteur van de Leidse Volks universiteit K O, maar zijn geestdrift vertoont nog geen spoor van slijtage. Integen deel. Hij is druk bezig met de samenstelling van het muzi kale programma voor het komende seizoen en daar naast zijn er plannen om de Stadsgehoorzaal op te stoten in de vaart der volkeren. Net als de gemeente wil hij het programma van die Stadsge hoorzaal een 'cultureier' aan zien gaan verlenen. Na een korte stilte, waarin het sis- i sen van frisdranken waarneembaar is, zegt Weber: "Ik zou het heerlijk vinden om de programmering daar te doen. En er zijn plannen in die richting. Henriëtte van Dongen, de nieuwe wethouder van cultuur, is een ongelooflijk enthousiast mens. Ze denkt met je mee. Net als Yvon- ne van Baarle trouwens, het nieuwe hoofd van de directie kunst en cul- tuur. Wat dat betreft is het volgens mij voor K&O beter geworden. De vorige wethouder was, denk ik, te veel met de schouwburg bezig. Voor mijn gevoel was dat zo'n beetje zijn troetelkind. Toch woon de Kuijers wel eens een meesterse- rie-concert van ons bij, maar erg veel kwam dat niet voor". "Ik vind dat K O in de afgelo pen jaren nogal onderbelicht is ge weest. Om de schouwburg heen was altijd een hoop tamtam. Bezoe kersaantallen werden genoemd, er werden persconferenties gegeven, noem maar op. Maar laten we eerlijk zijn: daar dien je de consument toch niet echt mee. Het is natuurlijk wel strelend voor je ego, maar het pu bliek heeft er weinig aan". "Wij brengen met ons bescheiden budget behoorlijk veel kwaliteit. Dat kunnen we doen door de goede contacten die we met de kunste naars hebben. We kunnen Martha Noguéra bijvoorbeeld hier alleen maar krijgen door de relatie die we met haar hebben opgebouwd. En om de kosten van zo'n optreden te drukken logeert ze niet in een hotel maar bij mij thuis". Feest "Ik geef als pianist zelf concerten en Noguéra en ik spreken eikaars taal. En dan krijgen we haar als K&O voor een vriendenprijs. Ze heeft wel eens gezegd dat een optreden voor K&O in Leiden nergens mee valt te vergelijken. En ook andere musici zeggen dat. een Ronald Brautigam bijvoorbeeld, een Vera Beths. Als ze dan even hebben ingespeeld in de Stadsgehoorzaal, zie je ze verbaasd opkijken. En dan zeggen ze nader hand: wat een feest, wat een heerlijk vol geluid! Die akoestiek is daar perfect. Vanwege die akoestiek worden er door een Japanse maat schappij ook geregeld plaatopna mes gemaakt. Daardoor en door de vriendschappelijke band die we hebben met de artiesten, zullen die artiesten altijd bij ons blijven, ook al stijgen de'honoraria gigantisch. Ik heb wel eens met een scheef oog ge keken naar de vele publiciteit die de schouwburg kreeg, maar dan dacht ik achteraf altijd: ach, wij doen iets dat veel belangrijker is". "Wij geven als K&O zo'n 130 con certen per jaar. Dat is toch niet mis. Je weet dat je de zaal vol hebt als je Chopin op het programma zet. Maar je moet niet altijd zoeken naar de grootste gemene deler. Voor som mige kamermuziek komen er mis schien maar dertig mensen, maar die zijn me net zo lief. Je moet een totaalprogramma bieden. Ook wat onbekend is, moet aan de orde ko men. Je hebt als directeur vap zo'n instelling ook de taak om nieuwe ta lenten te signaleren. Als je die in het begin de kans geeft, blijven ze je trouw. Die talenten komen bij K&O aan het woord tijdens onze lunch concerten, op donderdagen. Dan treden in de Kapelzaal jonge, aan komende-musici op. Ik ben er zeker van dat er onder hen toekomstige sterren zitten. K&O heeft denk ik een taak om deze talentvolle musici die aan het begin van hun carrière staan, de helpende hand te bieden". "Ik bepaal dat programma overi gens niet alleen. Ik win advies in bij de zogenaamde muzieksectie, een groepje mensen uit de bevolking, mensen die goed thuis zijn op het gebied van de muziek. Je kunt on mogelijk in je eentje het hele gebied overzien. Door deze werkwijze kom 'M #- ijs, Tjitte Weber: "Het heeft geen zin elkaar vliegen af te vangen". K&O-directeur Tjitte Weber wil Stadsgehoorzaal 'cultureler' maken je achter nieuwe dingen. Zo bieden wij binnenkort een uitvoering van het onlangs ontdekte vioolconcert van Mozart". "Het komende seizoen is het con certaanbod weer stevig. Pièce de re sistance is natuurlijk de Meesterse- rie van K&O. We hebben in die meesterserie het Residentie-Orkest, het Forum Opera Philharmonisch, het Arion Kamerorkest en het ver maarde Amsterdam Nieuw Sinfo- nietta. Internationaal bekende so listen als de pianisten Andrei Ga- vrilov, Ronald Brautigam, Ivan Marovec en de violiste Vera Beths en de cellist Heinrich Schiff werken mee aan die serie. En - en dat is iets waar ik buitengewoon trots op ben - samen met de directie van de Groenoordhallen brengen we op 29 september de Opera van Warschau in Leiden met een uitvoering van Mozarts 'Die Zauberflöte'. En daar naast zijn er nog talloze cursussen en lezingen die wij als K&O verzor gen en natuurlijk de koffie- en lunchconcerten". "De verhouding met de schouw burg is er de laatste tijd gelukkig be ter op geworden. Toen die schouw burg de verkoop van kaarten ging overnemen, heeft dat heel wat moeilijkheden gegeven. Als je ziet dat wij het vorig jaar een kerstarran gement hebben verzorgd met de Koninklijke Schouwburg in Den Haag - dat hadden wij natuurlijk net zo goed kunnen doen met de Leidse Schouwburg. We zitten er nota bene pal naast. Maar daar was de samen werking niet naar". "Kijk eens: ik ben zeker niet bang voor concurrentie, maar ie moet el kaar niet in de wielen gaan rijden. En dat is in het verleden toch wel enigszins gebeurd. Ik vind datje als culturele instellingen moet samen werken. Zo'n Chansonweek had na tuurlijk veel beter op zijn plaats ge weest in de Stadsgehoorzaal, alleen al wat de zaalaccommodatie betreft. Er kunnen veel meer mensen in de Stadsgehoorzaal". Poten "Ik geef als pianist een paar concer ten per jaar in het buitenland. Het is heerlijk om er even uit te zijn, maar niet te lang. Ik heb in het verleden een beetje de angst gehad dat ze, als ik te lang weg was, de poten onder de stoel van K&O zouden wegzag en. Want onder de vorige wethou der van cultuur heeft K&O, zoals ie dereen weet, een flinke financiële aderlating moeten doen. Wij heb ben daarover vele malen met de toenmalige wethouder gesproken. Ons inziens waren het onverant woorde subsidie-kortingen. Wat dat betreft had K&O regelmatig con tact met Kuijers. Voor het overige was het contact met hem niet zoals ik me dat gewenst had. Maar nu met de huidige wethouder hebben we een prima relatie. Evenals met Yvonne van Baarle trouwens. Ze zijn enthousiast als je met plannen komt en je kunt merken dat ze met je willen meedenken. Het is een op bouwende sfeer. Er is net als voor heen natuurlijk een groot gebrek aan geld. maar dat is niet het be langrijkste. Geestdrift is ook heel belangrijk, misschien wel belangrij ker dan geld". "Er zijn plannen dat ik in de toe komst de muziek in de Stadsge hoorzaal ga programmeren. Van Baarle en Van Dongen willen het programma in de Stadsgehoorzaal een wat cultureler aanzien gaan ver lenen en daar zou ik me graag voor willen inzetten. Je kunt allerlei vari anten bedenken voor het gebruik, maar primair is het toch e§n prach tige concertzaal. Maar het moet wel wat levendiger worden allemaal. Wij denken aan een restaurant-ac commodatie, waar je na afloop van de voorstelling of ervoor lekker kunt eten en drinken. Net zoals je dat in Londen wel ziet. Ook hebben we gedacht aan een permanente jazzkelder onder die Stadsgehoor zaal, zo'n kelder waar het lekker ro kerig is en waar drank wordt ge schonken. Ach, ik vind alles ge woon zo leuk. Maar één ding: het moet vooral niet saai worden". "Als het allemaal doorgaat wil ik er een totaalprogramma brengen. Het is een te mooi gebouw om er uit sluitend commerciële publiekstrek kers te brengen. Dus naast popcon certen, waarover ik al heb gespro ken met het LVC, zullen er klassie ke concerten komen. En natuurlijk zal ook een musical van het formaat van 'The Cotton Club' er een plaats kunnen vinden. In goede samen werking met de schouwburg zou de Chansonweek in de Stadsgehoor zaal gehouden kunnen worden. Want ik hoop wel dat die chanson week wordt voorgezet. We moeten in dit soort zaken met de schouw burg gaan samenwerken. Het heeft geen zin elkaar vliegen af te vangen, het gaat om de consument". Muziekhuis 123: belangenvereniging voor de lichte muziek LEIDEN De Leidse Ver eniging voor Popmuzikan ten en het Muziekhuis 123 aan de Middelstegracht zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Coördinator Ge orge te Marvelde probeert lijn in de activiteiten van bei de clubs te brengen. Hij is de enige betaalde kracht in een netwerk van vrijwilligers. Hoewel Te Marvelde nu geen tijd meer heeft om zelf in een band te spelen, is de uitdaging om met ander mans muziek bezig te zijn heel groot. "De Leidse pop muziek barst van de talen ten". "Drie keer in mijn leven". Kort maar krachtig geeft de 32-jarige Joke van Rijn antwoord op de vraag of ze de Leidse Schouw burg vaak heeft bezocht. "Ik wil wel, maar ik ga nooit" verklaart de goedlachse verpleegkundige uit Zoeterwoude. "Het komt er bijna nooit van, want je moet lang van te voren reserveren. Meestal denk ik een paar dagen van te voren als ik iets in een theater aangekondigd zie staan: Hé, dat is leuk. Maar dan ben ik veel te laat voor de kaarten". Wel zag ze een keer de voorstel ling 'Wachten op Godot' van Jo zef van den Berg en ze bezocht ooit een jazz-concert van The Sweeping Dixie Stompers. "Maar daarin speelde mijn broer". Beter is Joke van Rijn thuis in het LAK-thcater. "Daar heb ik veel kindertheater gezien. Ik heb een tijdje kindertheater in Zoeterwoude georganiseerd en daarvoor ging ik veel groepen in het LAK-theater bekijken. De groepen die ons aanstonden no digden we vervolgens in Zoe terwoude uit". Die voorstelling vond dan plaats in een zaal, die 'Ons Huis' gedoopt was. Maar verder moet Zoeterwoude het doen met het zalencentrum 'Don Bosco'. "Dat is vooral voor muzikale optredens. Golden Earring komt daar wel" weet Joke. "Dus dan ga ik naar Lei den of Den Haag. Verder strekt mijn wereld niet", grinnikt ze. De Leidse Schouwburg vindt ze evengoed 'veel leuker' dan het LAK-theater. "Het LAK- theater vind ik qua theater geen sfeer hebben. Vind ik hoor, maar ik heb verder geen verstand van akoestiek enzovoort. Het LAK kan bij wijze van spreken ook een bioscoopzaal zijn. Maar de Leidse Schouwburg geeft echt het idee dat je in het theater zit". Microtheater Imperium kent ze van naam, maar daar is ze nooit binnengeweest. Op het Oude-Singel-Vestival, waar dit gesprek werd gehou den, kwam Joke van Rijn te recht omdat een vriendin in een band daar speelde. "Dat soort redenen. En om dat soort rede nen verzeil ik ook altijd hier in Leiden. Dan zegt een vriendin: joh, ik heb ook kaarten voor jou gekocht. Kijk, dan is het makke lijk". Tenslotte moet er toch ie mand zijn, die Joke direct tot het kopen van een kaart zou kunnen verleiden? Schaterla chend: "Ja, als David Bowie in Leiden zou optreden". geeft toegang tot het hoofdkwartier. De coördinator heeft zitting in een ruime kamer waar hij overzicht heeft over alle activiteiten die wor den georganiseerd. En dat zijn er heel wat. Zo'n 40 tot 50 bands uit Leiden en wijde omgeving oefenen wekelijks in één van de zes oefen ruimtes. Beginnende en gevorderde bands in de leeftijd van 18 tot 35 jaar. Gemiddeld bestaat een groep twee jaar om daarna weer op te gaan in nieuwe formaties. Te Marvelde: "Als je hier oefent op contractbasis, ben je ook lid van de Leidse Vereni ging van Popmuzikanten (LVP). Maar voordat het zover is, mag je eerst rondneuzen. Proeflessen ne men en tegen een billijk tarief oefe nen". De LVP is een echte belangenver eniging. Zij houdt nauwlettend in de gaten wat popmuzikanten nodig hebben. Het clubblad Aux zorgt dat alle leden op de hoogte blijven van nieuwe bands, muziek en ideeën. Via het muziekhuis worden de nieu we plannen verwezenlijkt. Een van de taken van George te Marvelde is jonge talenten aan op tredens helpen. "Elke vrijdag staat in de ontmoetingsruimte een van de groepen die hier oefent en eenmaal in de maand is er een jamsession, waaraan iedereen mee kan doen. Ik hoop zo een beetje saamhorigheid te kweken. Muzikanten kunnen op deze manier met elkaar kennis ma ken en elkaar over en weer van ad vies dienen. Het moet hier bruisen van ideeën". Optredens Ook kijkt de coördinator buiten de grenzen van zijn eigen muziektem pel. De programmering van het Leids Vrijetijdscentrum houdt hij nauwlettend in de gaten. "Het is voor groepen natuurlijk ook heel goed om ervaring op te doen op an dere, grotere podia. De Melkweg en Paradiso in Amsterdam moeten voor Leidse muzikanten geen onbe reikbare doelen zijn. Een non-profit boekingsbureau binnen het mu ziekhuis probeert deze kleinschali ge optredens te regelen. Een op stapje om in het circuit aan de bak te komen". Zo heeft de Leidse band Toy Fac tory een tournee in het Oostblok en Duitsland achter de rug en stonden The Lovecramps net in de Melk weg. Verder is Te Marvelde erg enthousiast over de reggeaband The Vibe en ook de de Leidse groep 'Pas op voor de begonia's' is het be luisteren waard. Dat het muziek huis ook een basis is voor groepen die op tournee zijn, bewijst de band The Blues Ramblers. Tijdens dit ge sprek wordt de coördinator op de hoogte gesteld van de muziekses- sies die in Frankrijk plaatshebben. Een andere tak van de activiteiten van het muziekhuis en de LVP zijn de cursussen en workshops. Al eni ge jaren wordt in samenwerking met de Streekmuziekschool 'Pop voor beginners' gegeven. "Je hoeft dus geen noten te lezen en zelfs niets van muziek te weten om hier aan te kunnen beginnen. En wij be schikken zelf over de benodigde muziekinstrumenten en geluidsap paratuur", meldt Te Marvelde en thousiast. "Het popinstrumentari um wordt verkend en de diverse moderne muziekstijlen doorgeno men. Daarna kan worden overge stapt naar de vervolgcursus. Een andere cursus die ik zelf heel leuk vind is 'Bandcoaching'. Het gaat hier om het begeleiden van bands in hun streven naar kwaliteitsverbete ring; de nadruk ligt op zaken als sa menspel, podiumprestatie, promo tie en publiciteit". Scholen Verder biedt het programma voor het nieuwe seizoen: gitaar- en zang- workshops, slagwerk en percussie voor beginners, midi-club (gebruik van computers voor het compone ren). "Nieuw is verder dat we alle middelbare scholen hebben aange-' schreven met de mededeling dat de muzieklessen (projecten lichte mu ziek) ook hier kunnen worden gege ven. Behalve oefenruimten die kun nen worden gehuurd, kan er ook ge bruik worden gemaakt van door gewinterde muzikanten die klaar staan om deelnemers te coachen in het omgaan met diverse instrumen ten en stijlen. Of men kan denken aan een bezoek van leerlingen aan onze opnamestudio, ter afsluiting van een muziekproject in de klas". Als je Te Marvelde in zijn hart kijkt, zou hij af willen van dat pop- muziek-imago. "Ik vind dat je het veel ruimer moet zien. Wij zijn een belangenvereniging voor de lichte muziek. Alles wat lawaai maakt, om het maar eens heel oneerbiedig te zeggen, moet hier terecht kunnen. Van harde tot de meest subtiele mu ziek. Vaak bemerk ik dat jazzmuzi kanten of groepen die met klassieke muziek bezig zijn niet op het idee komen om hier eens aan te kloppen. Op dit moment oefent hier de jazz band Pentagon. Veelbelovend. Daar hebben we allemaal plezier in. Ze spelen op de Leidse Uitmarkt". Zo zijn er meer projecten waarbij, volgens Te Marvelde, alle vertegen woordigers van muzikale richtin gen baat hebben. Het nieuwste pro ject: de opnamestudio. "Een acht- sporen studiootje dat zo goed draait dat we er zelf verbaasd over zijn. Voor weinig geld krijg je kwalitatief zeer goede opnamen. Wat er ge speeld wordt, kan technisch perfect worden weergegeven. Er zitten een Financiën Die jongens met goede oren, techni ci geheten, zijn vrijwilligers. Een voorname groep van mensen bin nen het LVP en het muziekhuis Zo'n 15 tot 20 personen bieden de coordinator de helpende hand. "Als we deze enthousiaste mensen niet hadden, konden we wel stoppen", constateert Te Marvelde. Automa tisch komen de financien aan de or de. "Een jaarlijks terugkerende sub sidie is er niet. We hebben het geluk gehad dat we steeds konden profite ren van de giften van gulle gevers. Zo stelden de Stichting Pro Musis, het Anjerfonds Zuid-Holland, de MAOC Gravin van Bylandt Stich ting en de Stichting Madurodam 20 000 gulden ter beschikking om instrumenten te kopen, oefencabi nes op te knappen en professionele studiofaciliteiten aan te schaffen. Daarnaast springt de Zuid Holland se Pop Unie af en toe bij en staat de 'gemeente garant voor het verlies dat we draaien bij een festival. Ook mijn plaats wordt voor een deel ge subsidieerd. Jaarlijks zetten wij zo'n 35.000 gulden om, waarvan huur, kantoorspullen, onkostenver goedingen en allerlei andere kosten worden betaald. Kortom: met veel kunst en vliegwerk redden we het net. Behalve op uitbreiding van ac tiviteiten bezint Te Marvelde zich ook op de vraag hoe dit alles onder de aandacht van het publiek te brengen. Om de activiteiten van het muziekhuis en het LVP meer be kendheid te geven, wordt er een popstraatorkest geformeerd "Het ligt in de bedoeling dat zangers, zan geressen, blazers, drummers en trommelaars op 3 oktober de stra ten doorgaan De componist War ner van Es is druk bezig met de ar rangementen". Bomvol De overkoepelende organisatie, de Zuid Hollandse Popunie, heeft vo rig jaar een enquête gehouden naar de faciliteiten van popmuzikanten in de regio Zuid Holland. Hoewel het onderzoek nog niet is afgerond, kwam Leiden daaruit niet slecht naar voren. Te Marvelde knikt be vestigend. "Tja, wat moet ik daar nog op zeggen. Ik heb toch geen grote klachten geventileerd. We hebben oefenruimtes. Alleen de verdeling is een probleem. De oe fencabines kennen teveel niet-ren- dabele uren. In de ochtend en vroe ge middaguren zijn er open plaat sen, terwijl het 's avonds bomvol is en we groepen moeten teleurstel len. Dat is jammer".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 31