Islam ten onrechte schrikbeeld Westen
Criminaliseren van hardrijders
betekent nog geen oplossing
'Met nieuwe ogen
naar bijbel kijken'
I REPORTAGE i
Bonn
VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1
GEESTELIJK LEVEN
Peper alle automobilisten grondig
in dat te hard rijden een vorm van
crimineel gedrag is. Het voorstel
van Veilig Verkeer Nederland lijkt
zo eenvoudig: de wetgever moet
overtreding van de snelheidslimie
ten in het verkeer tot een echt mis
drijf in plaats van een overtreding
bestempelen; een afschrikwekkend
etiket op het strafbare feit plakken.
Zo simpel zal het in de praktijk ech
ter niet gaan.
In de eerste plaats zal de 'opwaar
dering' van het delict natuurlijk tot
uiting moeten komen in (dreigen
met) zwaardere straffen. Dus gevan
genisstraf naast hogere geldboetes
en meer bijkomende straffen zoals
ontzegging van de rijbevoegdheid.
In de huidige Wegenverkeerswet
(wvw), die overigens binnenkort
wordt herzien, staan op misdrijven
in het verkeer gevangenisstraffen
van maximaal drie maanden tot
maximaal drie jaar. Te denken valt
aan doorrijden na een aanrijding,
joyriding, dood door schuld of toe
brengen van zwaar lichamelijk let
sel door schuld. Het ligt dan dus
voor de hand om de wegpiraterij
van bijvoorbeeld snelheidsmaniak
ken te vergelijken met een misdrijf
als rijden onder invloed van alco
hol. De maximale strafbedreiging
zou in dat geval uitkomen op drie
maanden gevangenis.
Strafblad
krijgen nogal wat mensen straks
een strafblad. Op grond van de Wet
Justitiële Documentatie blijven
mensen die wegens een misdrijf
zijn veroordeeld, tenminste vier
jaar geregisteerd staan.
Tegelijk moet een verschuiving
in verdeling van de werkdruk op
het justitiële apparaat tot stand ko
men. Overschrijding van de snel
heidslimiet wordt tot de dag van
vandaag immers in eerste instantie
berecht door de kantonrechter. Ver
keersovertredingen vormen zelfs
het grootste deel van alle strafzaken
die de kantonrechter nu te behan
delen krijgt. Gaat het echter om een
misdrijf, dan is uitsluitend de recht
bank (politierechter of meervoudi
ge kamer) bevoegd.
Ook handhaving en controle - het
grote probleem bij de overtredin
gen van de snelheidsbepalingen -
zouden een compleet ander karak
ter moeten krijgen. Tegenwoordig
zijn vooral massaliteit en anonimi
teit kenmerkend voor dit type straf
bare feiten. Het huidige beleid is
dan ook gericht op vergroting van
de pakkans en 'lik op stuk'-bestraf-
fing. Vanaf 1 september kunnen ge
constateerde snelheidsovertredin
gen op basis van de 'wet-Mulder'
zelfs 'gewoon' langs administratie
ve weg worden afgedaan. Als door
middel van bijvoorbeeld rood licht-
camera's of radarcontroles een
overtreding is vastgesteld, krijgt de
kentekenhouder een proces-ver-
baal thuis. Mocht hij het daar niet
mee eens zijn, dan moet hij zelf be
wijzen niet achter het stuur gezeten
te hebben.
Dergelijke apparatuur mogen po
litie en Justitie echter niet gebrui
ken als een misdrijf in het spel is.
Van eenvoudige afdoening en om
gekeerde bewijslast kan in zo'n ge
val geen sprake meer zijn. De pak
kans zou daardoor wel eens kleiner
kunnen worden. Dat kan toch nau
welijks de bedoeling van Veilig Ver
keer Nederland zijn.
Averechts
Om het averechts effect te vermij
den is wettelijk onderscheid nodig
tussen 'misdadige' en 'gewone' ge
vallen van overtreding van snel
heidslimieten. Dat maakt het pas
echt ingewikkeld. Het is natuurlijk
mogelijk slechts een (klein) deel
van de huidige snelheidsovertre
dingen als misdrijf te bestempelen.
Maar dat vereist een ingewikkeld
systeem van delictsomschrijvingen
waarbij zowel mate van snelheids
overschrijding als 'plaats van het
misdrijf een rol speelt. Het maakt
voor het criminele karakter van de
overtreding nogal wat uit of iemand
met 40 km over een woonerf scheurt
dan wel 125 op de snelweg rijdt.
Ook in de huidige situatie kent
het vervolgingsbeleid allerlei grada
ties en tarieven. Een politie-transac-
tie is mogelijk tot een overschrij
ding van maximaal 30 km per uur.
Als iemand 131 km rijdt op een weg
waar 100 km mag worden gereden,
komt de zaak in handen van de offi
cier van justitie. De tarieven lopen
op met zes gulden per te hard gere
den kilometer, berekend over de to
tale snelheid, in dit voorbeeld dus
zes maal 131 gulden.
Misdrijf
Bovendien is het ook nu al zo dat
ernstige vormen van snelheidsover
treding al leiden tot vervolging we
gens een misdrijf. Een automobilist
die plankgas geeft in een straat met
spelende kinderen, kan opzet tot
doodslag worden verweten. Ook als
geen ongeluk gebeurt, is veroorde
ling wegens poging tot doodslag
denkbaar. Zo'n jakkeraar neemt im
mers willens en wetens het risico
dat hij een kind doodrijdt. Daaren
tegen is het wettelijk niet mogelijk
een 'poging tot overtreding' te be
gaan.
Afhankelijk van de gevolgen van
misdadig rijgedrag, wordt door
gaans een combinatie van strafbare
feiten in een soort neergaande reeks
telastegelegd: (poging tot) dood
slag, dood of letsel door schuld, roe
keloosheid waardoor mensenle
vens in gevaar komen, enzovoort.
Overschrijding van een snelheidsli
miet bewijst normaal gesproken
zonder meer het element 'schuld' in
een heel scala van andere verkeers
delicten.
Kennelijk gaat hier onvoldoende
preventieve werking van uit. Dat is
de achtergrond van het voorstel om
het etiket 'misdrijf op snelheidsde
licten te plakken. Daar is veel voor
te zeggen. Anders dan in het 'gewo
ne' strafrecht ontbreekt het bij veel
verkeersdelicten immers aan een
'ethische dimensie'. Het criminele
aspect wordt niet beseft, het risico
lijkt gering, er is weinig 'norm-aan
vaarding' en de anonieme verkeers
deelnemer heeft nauwelijks hinder
van sociale controle op zijn maat
schappelijk ongewenste gedrag.
Overtreding
Maar of een ander etiket en een
zwaardere strafbedreiging ook een
andere verkeersmentaliteit af
dwingt, is de vraag. Dit hangt ervan
af hoe vaak het misdrijf in de prak
tijk wordt geconstateerd, vervolgd
en berecht. Als de wetgever zegt dat
het overschrijden van de snelheids
beperking soms een misdrijf is, zegt
hij tegelijk: soms is het 'slechts' een
overtreding. Het gevaar is niet
denkbeeldig dat veel automobilis
ten uit dat onderscheid precies de
verkeerde conclusie trekken en
denken: de lichtere vorm, de over
treding, is niet zo erg. Dat zou af
breuk kunnen doen aan naleving
van de achterliggende norm.
De moslims streven er momenteel naar voor zichzelf een
nieuwe toekomst uit te zetten, die is gebaseerd op een diep
geworteld islamitisch bewustzijn dat hun onderlinge band
versterkt, waar ze ook wonen.
een grote stimulans door de Islamitische Revolutie in Iran,
volgens hem de grootste ideologische omwenteling van de
twintigste eeuw na de Bolsjewistische Revolutie.
Tegelijkertijd heeft de instorting van het communisme in
Oost-Europa de mogelijkheid geopend voor het ontstaan
van een gemeenschappelijk Europees front, dat zich ge
steund door de Verenigde Staten, vastbijt in het tegenhou
den van de 'dreiging' van de islam.
Hussein vraagt zich af waarom het Westen zich opgejaagd
zou moeten voelen door het ontstaan van nieuwe islami
tische republieken in Centraal-Azië, waarvan de bevolking
haar eigen lot wil bepalen overeenkomstig haar religieus erf-
ISLAMABAD Voor moslims, die
naar televisie-opnamen keken van
het optreden van het Sovjet-leger
tegen hun geloofsbroeders in Ba
koe, de hoofdstad van de Sovjet-Re
publiek Azerbajdzjan, klonk de uit
roep van de een miljoen rouwenden
in de straten 'Allah-U-Akbar' (God
is groot) heel vertrouwd. Dit soort
symboliek, aangewakkerd door een
geloof dat tegelijkertijd een levens
wijze is, versterkt de band tussen
moslims die strijden voor een nieu
we toekomst.
In verschillende regio's waar de
onrust onder moslims duidelijk
merkbaar is, gaat het verlangen
naar vrijheid samen met een diep
geworteld religieus bewustzijn.
De zaken worden er niet beter op
wanneer - een in andere opzichten
toch progressieve - Michail Gor-
batsjov zijn Trans-Kaukasische isla
mitische onderdanen ervan be
schuldigt fanatici en fundamenta
listen te zijn die streven naar de ves
tiging van een islamitische repu
bliek. Dit terwijl hij zich aan de an
dere kant vredelievend opstelt te
genover Europese burgers met de
zelfde aspiraties in het christelijke
Litouwen. Dat verschil in aanpak
van Moskou om ernstige etnische
en religieuze onlusten te bezweren,
gaat aan moslims niet onopgemerkt
voorbij.
Iran
De vonken die nu prairiebranden
veroorzaken van de Balkan, door
het hele Midden-Oosten tot in het
Centraalaziatisch deel van de Sov
jetunie, en zelfs al op het zuid-Azia
tische sub-continent, werden
het eerst aangestoken door de
Iraanse Islamitische Revolutie in
1979 - na de Bolsjewistische Revolu
tie de tweede grootste ideologische
omwenteling van de twintigste
Was een groot deel van de wereld
niet meer hetzelfde na de triomf van
de marxistisch-leninistische revo
lutie in Rusland in 1917, Iran heeft
de moslims geholpen een nieuw
ethos en een nieuwe identiteit te
scheppen, die steeds meer in de po
litiek tot uitdrukking begint te ko-
De gebeurtenissen in Iran en Af
ghanistan hebben de trots en het
zelfvertrouwen van moslims ver
sterkt, omdat beide landen, elk op
hun eigen manier, ertoe hebben bij
gedragen de mythe te ontmaskeren
van de onoverwinnelijkheid van de
twee supermachten: de Verenigde
Staten en de Sovjetunie.
De Islamitische Revolutie in Iran
en het verzet van de Mujahedeen in
Afghanistan hebben geholpen de
sluimerende broederschap onder
de vijftig miljoen moslims in de
Sovjetunie en hun geloofsgenoten
in het zuiden weer tot leven te wek
ken.
Via Afghanistan werden altijd al
exemplaren van de koran moslim
gebieden van de Sovjetunie binnen
gesmokkeld. En ik herinner me een
bezoek in 1985 aan Bokhara, een
oude bakermat van de islamitische
beschaving, waar de 35-jarige imam
van de Haji Zainuddin-moskee
zichtbaar geroerd vertelde over zijn
ontmoetingen met twee Pakistaan
se geestelijk leiders, die in alle stilte
rondtrokken door het islamitische
hart van Rusland.
Zij vertegenwoordigden de 'Ta-
blighi Jamaat', een goed georgani
seerde groep moslims die proberen
het islamitische geloof te versprei
den. Ze opereren vanuit het Azia
tisch sub-continent.
De afgelopen tien jaar zijn ver
schillende informele islamitische
groeperingen ontstaan. Radicale is
lamitische groepen steken de kop
op in schijnbaar seculiere landen
als Tunesië, Algerije, Marokko en
Egypte. In het laatstgenoemde land
was een van dergelijke groepen,
'Takfir Al Hijra', verantwoordelijk
voor de aanslag op Anwar Sadat.
Mensenrechten
Wanneer moslims seculier nationa
lisme verwerpen door politieke in
spiratie te zoeken in de islam, dan
vechten ze net zo goed voor de men
senrechten, die hun geloof hun 1400
jaar geleden gaf, maar die het me
rendeel van hun leiders hun al tien
tallen jaren ontzeggen.
Moslims zijn zich er sterk van be
wust dat de meerderheid van de 48
islamitische landen wordt gere
geerd door corrupte autocraten, die
aan de macht blijven dank zij een
weinig verheffende mengeling van
despotisme, decadentie en weder
zijdse afhankelijkheid.
Daarom is het geen toeval dat op
het moment dat in Roemenië de re
volutie uitbrak, in moslimlanden
steeds meer stemmen opgingen on
der de bevolking voor meer demo
cratie.
Na 22 jaar hief Jordanië de nood-
Fundamenta
listische mos-
luns in Amman
bidden tegen de
interventie van
de Verenigde
Staten in het
Golfgebièd.
(foto AP)
toestand op, na de meest vrije ver
kiezingen van de hele Arabische
wereld. Verkiezingen die waren
voorafgegaan door onlusten die het
land op zijn grondvesten deden
schudden en waarbij terugkeer van
het parlement werd geëist, dat in
1986 door de emir was ontbonden.
Als gevolg van grootscheepse rel
len zag Algerije, eens het bastion
van het Arabisch radicalisme, zich
gedwongen tot de invoering van
een meerpartijenstelsel, gevolgd
door lokale verkiezingen in juni
1990. Aan die verkiezingen nam de
eerste officiële islamitische partij
van de Maghreb deel, een beslissing
die samenviel met het besluit van
de regeringspartij om het socialis
me uit haar programma te' schrap
pen.
Westers
Na de ineenstorting van het com
munisme schakelen de Sovjetunie
en haar vroegere vazalstaten in
Oost-Europa soepel over op een
handzamer identiteit, en worden
onderdeel van de christelijke, wes
terse beschaving. Het is dan ook
geen toeval dat Sovjet-leider Gor-
batsjov, tijdens zijn recente ont
moeting met de paus in het Vati-
caan, trots verklaarde dat hij op zijn
zesde jaar was gedoopt.
Dit soort zaken dienen ertoe te be
nadrukken dat de Europeanen, on
danks de politieke tweedeling van
het na-oorlogse Europa, de beheer
ders zijn van een gemeenschappe
lijk erfgoed.
Zal zo'n verenigd, versterkt Euro
pa de islam als een bedreiging zien?
Zeer waarschijnlijk wel. Mis
schien wordt het bedwingen van de
islam wel de nieuwe ideologie van
het Westen, behalve dan dat het
deze keer wel eens een eensgezinde
Washington-Moskou doctrine zou
kunnen worden.
Beide supermachten zullen het
op heel veel punten met elkaar eens
zijn over de manier waarop een ge
radicaliseerde islam hun belangen
bedreigt. Uit hun duidelijke eensge
zindheid over kwesties waarbij
moslims zijn betrokken, zoals Af
ghanistan, Azerbajdzjan, Kashmir
en de emigratie van Russische jo
den naar Palestina, blijkt deze la
tente angst voor de islam en voor
militante moslims.
Zelfs gematigde moslims worden
met wantrouwen bekeken. Turkije
is daar een heel duidelijk voorbeeld
van. Ondanks zijn lidmaatschap
van de NAVO en zijn verlangen om
het westen in politiek en cultureel
opzicht na te bootsen, is Turkije in
westerse ogen nauwelijks zijn bar
baarse imago ontgroeid.
Keuzen
Aan het begin van het laatste decen
nium van wat een gedenkwaardige
eeuw is geweest, staat het Westen -
en vooral de Verenigde Staten -
voor belangrijke keuzen wat betreft
de islam.
De Verenigde Staten kunnen le
ring trekken uit hun ervaringen in
Iran en accepteren dat een groot
deel van de moslimwereld in de
greep is van deze populaire politie
ke islamitische stroming. Of ze kun
nen de islam tot net zo'n obsessie
maken als vroeger de communisti
sche dreiging.
Als de wedloop naar de vrijheid
van de Oosteuropeanen en de Balti-
sche staten de westerse harten ver
warmt, waarom zou het dan een
schrikbeeld voor het Westen moe
ten zijn wanneer in Centraal-Azië
een aantal islamitische republieken
ontstaat, waar de moslimbevolking
haar eigen lot bepaalt in overeen
stemming met haar eigen culturele
en religieuze erfenis?
Een duidelijk antwoord op deze
vraag kan voorkomen dat nodeloos
nieuwe frontlijnen worden getrok
ken tussen het Westen en de islam.
Tenslotte zijn er al achthonderd jaar
verstreken sinds de laatste kruis
tochten.
Weersverwachting
Het weer is grenzeloos en a-politiek.
Tenminste voorde normale
sterveling. In Duitsland ligt dat
anders. Daar is het weer, en vooral
de weerkaart, politiek. En het is
steeds de ARD die het de politici niet
naar de zin maakt. Het begon
allemaal al toen de zender 40 jaar
geleden voor het eerst een weerkaart
presenteerde. Daarop bleef de DDR
in het donker gehuld. Voor de
Westduitsers was de zogenaamde
Oostzone geen staat en had dus ook
geen weer. Alleen in Berlijn scheen
af en toe de zon, maar natuurlijk
alleen in het westelijk deel van de
stad. En in de weerstaatjes stond
ook braaf'Berlijn 20 graden (West)'.
In 1976toen het al behoorlijk dooide
aan het koude-oorlogsfront,
ontdekten de vrouwen en mannen
van de ARD Oost-Duitsland. Er
kwam een nieuwe kaart van heel
Duitsland, maar zonder de grenzen
van het vroegere Duitse Rijk. Per
Hans Hoogendijk
slot van rekening was de Oder-
Neissegrens met Polen nog altijd een
uiterst gevoelig onderwerp. De
toenmalige christen-democratische
parlementariër en latere minister
van Duits-Duitse aangelegenheden
Heinrich Windelen schreef een boze
brief aan de weermannen, omdat ze
de Duitse oostgebieden zonder te
strijden hadden prijsgegeven. De
zender hield het been stijf en bracht
een grenzeloos weerbericht.
Alleen de regionale Beierse zender
blijft tot de dag van vandaag de
Grootduitse weerkaart presenteren.
En daar ergert de liberale
parlementariër Ulrich Irmer zich
mateloos aan. Volgens het weekblad
Stern maakt hij de Beierse
meteorologen uit voor
anachronistische
weerrevanchisten"Bij zo veel
moeilijke woorden is het logisch dat
daar geen reactie op komt, stelt
Stern. Maar het blijft natuurlijk
vreemd dat Helmut Kohl, Hans-
Dietrich Genscher en de Beierse
CSU-voorzitter Theo Waigel zich
erbij hebben neergelegd dat de
Poolse westgrens definitief is, maar
de mede door de Vrijstaat Beieren
gefinancierde Bayrischen
Rundfunk er een andere opvatting
op na houdt.
Maar terug naar de ARD. Sinds half
juni brengt de zender een kaart van
een verenigd Duitsland zonder
grenzen en zonder buren. En
eindelijk weten de Westduitsers nu
of het 'drüben' regent, terwijl de
Oostduitsers in iedere geval bij het
weer volledig meetellen. Hoewel,
volledig? Leipzig, Halle, Dresden en
Rostock staan keurig op hun plaats
ingetekend, maar met Berlijn is iets
vreemds gebeurd. Op de ARD-kaart
ligt de stad links van de rivier de
Havel en is daardoor minstens 50
kilometer naar het zuid-westen
verschoven. De Havel-meren zijn
onder de stad geland en zijn bijna
twee keer zo groot geworden.
Verantwoordelijk voor de kaart is
ARD-lid de Hessische Rundfunk in
Frankfurt. De achterdochtige
Berlijners zien het als een
kleinzielige poging van de
Frankfurters om hun stad in
discrediet te brengen. Heeft immers
Frankfurt zich niet kandidaat
gesteld als hoofdstad van een
verenigd Duitsland en waren het
niet de Frankfurters die direct na de
oorlog hun stad als voorlopige
hoofdstad hadden gepropageerd?
Wie durft er nog te beweren dat het
weer a-politiek is? Voorbij zijn de
mooie tijden dat een oudere heer,
soms ook wel eens een dame, met een
aanwijsstok voorzien van een
rubber dopje voor een landkaart
stonden en al dan niet kuchend
probeerden uit te leggen waarom de
volgende dag de zon zou schijnen.
Cliristelijke homo-jongeren
NIEUWEGEIN (GPD) - „Sinds ik betrokken ben bij de op
vang van jongeren, is gebleken dat zich altijd weer de kern
vraag voordoet: word ik nog wel door God geaccepteerd als ik
toegeef aan mijn homoseksuele geaardheid. Ben ik niet bezig
met een grote zonde. Deze angst is duidelijk aanwezig en geeft
ook het spanningsveld aan waarin die jongeren zich bevinden.
Ze zoeken dan ook naar een antwoord op al deze vragen".
Frans van der Grijn is betrokken bij het werk van het Christe
lijk Homo Jongeren Contact (CHJC), dat sinds 1986 toen het
werd opgericht, een paar keer per jaar een ontmoetingsweek-
einde organiseert.
Zo'n bijeenkomst staat nu weer
voor de deur en wel van 14 tot en
met 16 september in het conferen
tie-centrum DAC in het Betuwse
dorp Huissen en is speciaal be
stemd voor jongeren tot 25 jaar.
Centraal staat het onderwerp „er
voor uit durven komen datje ho
mo bent", of zoals Van der Grijn
opmerkt „een coming out week
end".
In de afgelopen jaren is Van der
Grijn bestookt met tal van vragen
door honderden jongeren van
'christelijke huize'. In elk geval
jongens en meisjes die tot ver
schillende protestantse kerken
behoren, dan wel een rooms-ka-
tholieke achtergrond hebben.
Ook uit de zogeheten evangeli
sche kringen, zoals de pinksterge
meenten, hebben jongeren zich»
aangesloten bij het CHJC.
„Wij geven ook duidelijk aan
dat het christelijke element in on
ze organisatie de bindende factor
is. Van daaruit ook herkennen
mensen elkaar en ontdekken dat
de veelkleurigheid ruimte geeft
om bij elkaar te kunnen zijn. Bij
onze organisatie staat de bijbel
centraal. Wij proberen mensen
duidelijk te maken dat hun kijk
op de Schrift en hun geloof mis
schien wel gevormd is door de ge
schiedenis en dat ze moeten leren
om met nieuwe ogen naar de bij
bel te kijken. In dat proces ont
dek je dat mensen zich inderdaad
bevrijd gaan voelen", aldus Van
der Grijn, die in Nieuwegein
woont en werkzaam is als expedi
tiechef op een drukkerij.
Niet star
Terwijl hij dit zegt beseft hij ook
terdege dat het verre van gemak
kelijk is om jongeren die 'nieuwe
kijk' te leren ontdekken. Want de
vraag die zij er onmiddellijk di
rect tegenover stellen is, dat de
bijbel toch duidelijk de relatie
tussen man en vrouw memoreert.
Van der Grijn: „Er is bij jongeren
aanvankelijk ook best een soort
weerstand. Je kunt moeilijk te
gen hen zeggen dat ze de bijbel
verkeerd lezen. De eerlijke me
thodiek is dan toch om op andere
situaties in de Schrift te wijzen,
waarmee kan worden aange
toond dat de bijbel creatief be
handeld moet worden en niet star
letterlijk lezen wat er staat".
'Kerk moet niet
zo vlug politiek
oordeel geven'
DEN HAAG (ANP) - Secretaris
ds. W.R. van der Zee van de Raad
van Kerken in Nederland vindt in
de Nederlandse Hervormde Kerk
en de Gereformeerde Kerken in
Nederland steun voor zijn me
ning, dat de Raad terughouden
der moet worden met politieke
uitspraken.
„Een wijs besluit, ik neem er
met dankbaarheid kennis van",
aldus ds. B. Wallet, voorzitter van
de hervormde synode. „Een goe
de benadering", is de reactie van
ds. A. Borman, lid van het mo-
deramen (bestuur) van de Gere
formeerde Kerken en vertegen
woordiger van zijn kerk in de
Raad.
Van der Zee schreef vorige
week in HN-magazine, dat de ont
wikkelingen in onder meer Oost-
Europa en het Midden-Oosten
hem het gevoel geven, dat de
Raad zich kritisch moet bezinnen
op de aard van het politiek spre
ken van de kerk. De Raad liet zich
in het verleden wel eens te veel
leiden door de waan van de dag.
De les van de afgelopen tijd is
voor Van der Zee, dat de Raad
zich bescheidener en terughou
dender moet gedragen bij politie
ke kwesties.
Wallet en Borman leggen een
verband tussen de uitlatingen
van Van der Zee en de verklaring
van de Raad over het Midden-
Oosten. Kort voor het bezoek van
een delegatie van de Raad van
Kerken in het Midden-Oosten
(MECC) aan ons land riep de
Raad de Nederlandse regering in
een verklaring op de PLO te er
kennen als de enige georganiseer
de stem van het Palestijnse volk.
„Dat is een politieke uitspraak
en het ligt niet op de weg van de
Raad zo'n kordate uitspraak te
doen", aldus Wallet.
De grootste protestantse kerk
in de Verenigde Staten, de
Southern Baptist Convention,
stevent regelrecht op een scheu
ring af. Afgelopen weekeinde
werd een vereniging van bezorg
de Baptisten opgericht waarbij
ruim 3.000 gematigde Baptisten
aanwezig waren. De Baptisten-
kerk telt bijna 15 miljoen leden.
In de afgelopen twaalf jaar
heeft de fundamentalistische
vleugel van de Southern Baptists
stap voor stap de macht in de
kerk overgenomen.
Van der Grijn zelf komt uit de
Gereformeerde Bond, ook wel de
rechtervleugel van de hervormde
kerk genoemd, waar het homo
zijn „botweg niet wordt geaccep
teerd". „In heel veel bondsge-
meenten wordt zelfs ontkend dat
homoseksualiteit zou bestaan.
Als iemand zich binnen deze ker
kelijke gemeente als homoseksu
eel profileert, dan gaat men direct
een zinloze discussie aan over ge
aardheid en praktizeren". Toch
bleef Van der Grijn, ondanks de
nodige problemen die hijzelf bin
nen dit kerkgenootschap heeft er
varen, de 'bonders' trouw, want
„hun kerkelijk leven spreekt me
wel aan".
Bij pinkstergemeenten heeft
hij persoonlijk meegemaakt dat
„er gebedskringen worden opge
zet rond zo'n iemand. Men sleept
mensen, soms tegen eigen wil,
naar een genezingsgroep, waar
dan vrij geforceerd wordt gezegd
dat iemand van zijn homoseksua
liteit kan genezen. Er worden psy
chologen uit pinksterkringen bij
gehaald die breedvoerig psycho
analyses uitvoeren, om aan te to
nen dat het allemaal een neuroti
sche afwijking is. Feitelijke voor
beelden daarvan heb ik in mijn
dossiers zitten".
In het CHJC wordt duidelijk
gezegd dat monogaam, trouw en
waardering voor de ander „bijbel
se elementen zijn.". Het wijst jon
geren er ook telkens op om zich
niet te storten in allerlei avontu
ren, maar een relatie op een ni
veau van waardigheid te brengen.
"Het grenzeloze faldderen van
homoseksuele jongeren zie ik zelf
als zonde", aldus Van der Grijn.
Hij meent dat een organisatie
als het CHJC hard nodig is. „Zo'n
zeventig procent van religieus op
gevoede ouders staan nog heel
sterk afwijzend tegenover het ho
mo-zijn van hun kind. Gelovige
jongeren verlaten ook vrij gauw
nadat ze hebben verteld dat ze zo
zijn, het ouderlijk huis en gaan
zelfstandig wonen om wat adem-
ruimte te krijgen. Natuurlijk zijn
er ook jongeren die gewoon thuis
blijven, maar de meerderheid ver
trekt toch om tot zichzelf te ko-
De benoeming van Wolfgang
Haas tot hulpbisschop met het
recht tot opvolging (coadjutor)
van het bisdom Chur is een
schending van het regels van het
internationaal recht en is daarom
onrechtmatig. Tot deze conclusie
komt kabntonrechter Cavalti uit
Sankt Gallen in het vakblad
'Pladoyer'.
Met de benoeming van Haas
heeft de paus een van de funda
mentele principes van het recht
geschonden. Het Vaticaan ging
namelijk voorbij aan het in een
verdrag vastgelegd recht van het
kapittel van Chur om zelf uit een
drietal van het Vaticaan de bis
schop te mogen kiezen.
Juist gereformeerden, die in het
Samen-op-Weg-proces zo op de
toekomst zijn georiënteerd, mo
gen hun geschiedenis niet verge
ten. Kennis van de Doleantie van
1886 is onmisbaar voor het ver
staan van het heden. Deze raad
gaf oud-synodevoorzitter ds. C.
Mak de huidige gereformeerden
mee bij de presentatie van de
bundel 'De dolerenden van 1886
en hun nageslacht', onder redac
tie van P. van Beek, D. Th. Kui
per, en J.C. Okkema. Het boek
werd in Leusden aangeboden aan
ds. E. Overeem, de huidige gere
formeerde praeses.
Beroepingswerk
Hervormde Kerk: Beroepen te Sche-
veningen (toezegging): P. Schalk te
Zevenbergen; beroepen te Oostelijk
Flevoland (hervormd gereformeerd -
t.b.v. Swifterbant): J. B. Beijer te Co-
lijnsplaat. Aangenomen naar Haar
lem-Schoten: mw. J. E. T. Nak-Visser,
kandidaat te Overveen. Aangenomen
naar Rotterdam-Centrum als studen
ten predikant: mw. J. L. Falkenburg te
Dokkum (part-time).
Gereformeerde Kerken: Beroepen te
Koudekerk aan den Rijn (part-time):
mw. drs. P. Kwast, kandidaat te Hil-
Chr. Gereformeerde Kerken: Beroe
pen te Leerdam: C. Bos te Urk (Mara-
nathakerk).
