Het afscheid van
de oudgedienden
Alles opzij voor het voetbal
Roeier Bruijning gaat nu oogsten
Noord-
wijk
voor
altijd
sportbijlage 199Ö 1991
De jeugd gaat het gezicht in Leiden bepalen
sportbijlage 1990-1991
Het waterpolo in Leiden krijgt een ander gezicht. Door
het afzwaaien van illustere grootheden als Paul Belt,
Ruud Muusse en Jan Teske zijn de Leidse waterpolovere-
nigingen min of meer verplicht hun toevlucht te nemen
tot de jeugd. Jeugd die in de komende jaren het gezicht
van het Leidse polo moet gaan bepalen.
Hoewel het afscheid van de oudgedienden in een aantal
gevallen een geduchte aderlating zal betekenen, behoeft
het in sportief opzicht vooralsnog geen ramp te worden.
De spelers die De Zijl/LGB en LZ 1886 naar voren schui
ven, verdienen namelijk het predikaat 'talent'. De Zijl
brengt Niels Joor voor het voetlicht, terwijl bij LZ Arjo
Bunnik het roer overneemt van doelman Jan Teske. Wa-
terpolöers die ondanks hun jeugdige leeftijd hun sporen
allang hebben verdiend in de diverse jeugdselecties en bij
de clubs al de nodige successen hebben gevierd.
Voor Joor was het
Nederlands kam-
pioenschap bij de
i 1 aspiranten het voor-
lopig hoogtepunt in
zijn nog prille loop
baan. "Het kampioenschap bij
de mannen staat het hoogst op
mijn verlanglijstje, maar het
was vorig jaar natuurlijk een on
vergetelijke ervaring om de titel
bij de jongens te veroveren. Alle
lof voor onze trainer Lambert
Leenheers. Hij heeft er een enor
me hoeveelheid tijd en energie
ingestoken. We hadden toen
zo'n sterke formatie, dat we in
de finale van het sterker geachte
ZPB konden winnen. Lambert
heeft trouwens toch goed werk
verricht, want behalve dat hij
mij alle kneepjes van het water
polo heeft bijgebracht staat een
aantal jongens op het punt van
doorbreken". Ondanks een goe
de leerschool en het feit dat het
waterpolo hem thuis met de
paplepel is ingegoten (vader
Tom Joor is nog altijd actief) be
seft de 17-jarige vwo-scholier
dat hij nog een lange weg heeft
te gaan. Joor junior: "Om het
doel van onze trainer Albert
Spijker te verwezenlijken, de
eerste zes, gaan we komend sei
zoen zevenmaal in de week trai
nen en daar komt nog een
krachttraining bij. Vooral dat
laatste heb ik nodig, want in fy
siek opzicht kan ik nog niet in
de voetsporen treden van Mark
en Stan van Belkum, mijn grote
helden. Voorbeelden zijn het
niet, want met name Mark is een
heel ander type speler dan ik.
Hij is een pure aanvaller, terwijl
ik meer het type spelbepaler
ben".
Hoewel Bunnik niet zo veel wa
penfeiten heeft verzameld als
leeftijdgenoot Joor speelde hij
zich onlangs toch in de kijker bij
de nationale selectie onder 17
jaar. In een internationaal toer
nooi in Italië maakte hij een aan
vang met zijn interland-loop
baan. "Niet meer dan een aantal
speelminuten, maar toch. Als ik
mijn zwakke punten, zoals het
uitplaatsen, weet weg te wer
ken, dan heb ik er alle vertrou
wen dat ik zowel bij LZ als bij de
selectie een eind kan komen.
Met mijn trainer bij de bond,
Ruud Misdorp, bekend als doel
man van Zian en AZC, zijn we
daar hard mee bezig. Van hem
heb ik geleerd wat moe worden
is. Misdorp is trouwens toch
mijn idool. Zijn postuur heb ik
al. Nu de rest nog".
De beide talenten Joor en Bun
nik zijn gezien hun antwoord op
de vraag wat zij in de toekomst
een keer zouden willen meema
ken niet van plan op hun lauwe
ren te rusten: "De Olympische
Spelen van 1996 te Athene na
tuurlijk".
Bewijzen
"Of ik een talent ben? Dat oor
deel kan ik moeilijk over mezelf
vellen, maar dat ik dit jaar op het
randje van de basis-zeven zit bij
De Zijl en pas nog ben meege-
weest met de nationale jeugdse-
lectie onder 19 jaar naar de Eu
ropese Jeugdkampioenschap
pen te Varna in Bulgarije (een
teleurstellende negende plaats,
red.), houdt toch wel in dat ik
met kop en schouders boven de
meeste van mijn leeftijdgenoten
uitsteek. Maar laat ik me eerst
Niets Joor (rechts) en Arjo Bunnik, de aanstormende talenten in de Leidse waterpolo-wereld.
(foto Lork Zuyderduln)
maar eens maar bewijzen in de
hoofdklasse. Dat zal wel heel an
dere koek zijn dan vorig jaar in
het tweede team toen ik mede
dank zij mijn sterkste punt, mijn
snelheid, regelmatig het doel
trof. Het scoren zal mij dit jaar
wel eens moeilijker afgaan".
Iemand die doelpunten juist
met verve probeert te voorko
men is de 17-jarige Aijo Bunnik,
die met zijn 1.92 meter en onge
breidelde enthousiasme de aan
gewezen persoon is om in de ko
mende jaren bij LZ onder de lat
plaats te nemen. Bunnik: "Het
zal niet meevallen een zo goede
doelman als Jan Teske te doen
vergeten, maar vergeet niet niet
dat we dit jaar een klasse lager
spelen en we het zodoende in
verdedigend opzicht een stuk
eenvoudiger krijgen. Teske was
per slot van rekening al 34 jaar
en ik kan alleen nog maar beter
worden. Toch is het mijn harte-
wens om met LZ nog eens in de
hoofdklasse te spelen. Als het
dit jaar niet lukt, moet het toch
het jaar daarop lukken om met
talenten als Bas Willemsen en
Niels Zuidweg te promoveren.
Zelf heb ik daar veel voor over".
Wouter Bruijning roeit
0 I bij Die Leythe en is zes-
J\ tien jaar. Bij het roeien
zijn er voor junioren
twee leeftijdscategorie
ën. Eén voor roeiers
van vijftien en zestien jaar, en één
.voor roeiers van zeventien en acht
tien jaar. Wouter is het afgelopen
seizoen aanvankelijk uitgekomen
in het 15/16 veld, waarin hij in de
skiff de ene na de andere overwin
ning behaalde. Hoogtepunt was een
overwinning tijdens het Open Bel
gisch Kampioenschap in Gent.
In Nederland was hij echter al gauw
uitgekeken op de tegenstanders in
zijn categorie. Reden om mee te
gaan doen in het 17/18 veld, waar
uitzending naar het wereldkam
pioenschap (WK) op het spel staat.
Hoewel selectie voor het wereld
kampioenschap niet de opzet was,
kwam hij hier af en toe toch erg
dicht bij in de buurt. Maar het voor
naamste doel gedurende dit seizoen
was het opdoen van ervaring in zo
veel mogelijk wedstrijden, in zoveel
mogelijk boottypes, en op zoveel
mogelijk plaatsen in de boot. Wou
ter kwam behalve in de skiff dan
ook uit in de dubbeltwee, de onge
stuurde twee, de ongestuurde vier,
de dubbelvier, en de acht. In de
dubbeltwee werd op het Neder
lands Kampioenschap de tweede
plaats behaald, op de Internationale
Koninklijke Roeiwedstrijden de
vijfde plaats. Ook in de skiff toonde
hij aan nu al bij de top te horen met
een zesde plaats op het Nederlands
Kampioenschap.
Na dit jaar van investeren en erva
ring opdoen moeten nu twee jaren
van oogsten komen. Belangrijkste
doel daarbij is de selectie voor het
WK. Omdat de skiff hem te zwaar
lijkt, zou Wouter het liefst worden
uitgezonden in de dubbeltwee,
maar vooral voor komend jaar lijkt
de dubbelvier een meer reëel doel.
Om dit doel te bereiken zal door zijn
coach, Wytske Fokkens, voor de
winter een zwaar trainingsprogram
ma worden opgesteld, met speciale
aandacht voor de krachttraining.
Omdat de eerste selectie al vroeg in
het seizoen zal plaatshebben, is het
van groot belang tijdig een dubbelt-
weepartner te vinden om goed voor
de dag te komen.
Bang om niet aan de verwachtingen
te voldoen is Wouter niet. Voorbeel
den van roeiers die onder te grote
druk overspannen raakten, hebben
hem wel gewezen op het belang de
trainingen ontspannen, gezellig, en
leuk te houden.
Over wat hij na deze twee jaar gaat
doen heeft hij nog weinig nage
dacht. Omdat de WK voor junioren
in 1992 in Montreal wordt gehou
den, verwacht hij dat de selectie-
strijd, om financiële redenen, zwaar
zal zijn. Een jaartje rust, alvorens er
bij de senioren tegen aan te gaan,
lijkt hem wel op zijn plaats tegen
die tijd.
Bang om niet aan de verwachtingen te voldoen is Wouter
Bruijning niet. (toto Loek Zuldrrduyn)
ffg>lr' -if
Bijna altijd
gekleed in
spijkerbroek,
leren jack en
linnen gympies
oogt Pim
Langeveld op het eerste
gezicht niet als een
ambitieuze voetballer. Vrij
onverwacht diende hij zich
het afgelopen seizoen aan
in de hoofdmacht van de
debuterende
zaterdageersteklasser
Katwijk.
Na enkele wedstrijden in
het tweede kreeg de 20-
jarige Katwijker zijn kans,
rechts op het middenveld.
Hoewel hij bescheiden
begon, heeft hij zich in de
loop van het seizoen
ontwikkeld tot een
voetballer met
zelfvertrouwen en flair.
Onlangs heeft hij zijn
opleiding aan de
Machinistenschool in
Rotterdam stopgezet. "Ik
kies een paar jaar voor het
voetballen, misschien dat
ik later nog ga varen", zegt
Langeveld.
Van onze medewerker
Gijs van Oosten
En dan te bedenken dat Lange
veld jarenlang droomde van een
stekkie in het eerste elftal van
die andere club uit Katwijk;
Quick Boys. Acht jaar lang door
liep hij de verscheidene jeugd
selecties op Nieuw-Zuid. Na
twee jaar landelijke jeugd (met
o.a. Leonard Pluimgraaff, Gert
Aandewiel en Martin Rog) liep
hij na een conflict over naar de
oranjehemden. Met een paar
vrienden zag hij het in een aan
tal mensen bij Katwijks grootste
club niet meer zitten. Zij verko
zen een jaartje voetbal-voor-de-
lol in Katwijk 5.
jaar boven verwachting. Hoewel
ze de kampioen van de gelijke
spelen werden, oogstten de
Krom-bewoners alom waarde
ring. "Op basis van vechtlust
hebben we veel punten gepakt.
Op het laatst lieten we de pun
ten tegen Marken, Sparta Nij-
kerk en IJsselmeervogels lig
gen. Anders zouden we op een
vierde plaats geëindigd zijn, met
een periodetitel als beloning",
aldus Langeveld.
Als Arie Lagendijk Langevelds
mentor buiten het veld is, dan
vervulde Kees Guyt, die enkele
maanden geleden een punt ach
ter zijn loopbaan zette, die taak
in het veld. Jongere voetballers
wordt regelmatig een gemak
zuchtige instelling verweten. Ze
zouden er niet voor leven. "Ik
pas mijn leven wel aan aan het
voetballen. Trainen doe ik altijd
met plezier. Uitgaan doe ik op
zaterdagavond, dat is vaste prik,
en een enkele keer op vrijdag.
Maar dan drink ik alleen een
cassis. Maar dat gemakzuchtige
klopt wel. Ik merk het zelf wel
eens, maar ik word gelijk op
mijn plaats gezet door Lagen
dijk, die dat soort dingen direct
ziet. Hij is gewoon een moord-
vent. Op donderdagavond heb
ben we altijd een wedstrijdbe
spreking. Dan wordt de opstel
ling van de tegenstander door
genomen, met borden en pijl
tjes. En het mooie is dat het bij
na altijd klopt wat hij zegt. La
gendijk dwingt je mentaal op
een wedstrijd voor te bereiden".
"Kees Guyt is ook zo'n mooie
vent. Hij loopt te schelden en te
tieren als je iets fout doet. Soms
maakt hij weer een dolletje,
maar dat herken ik niet zo gauw.
Een aparte vorm van humor
heeft hij. Maar Kees is wel goud
waard, hij inspireert. Ik geef
hem altijd gelijk, want dat is ge
woon zo. Zelf is hij ook eerlijk
over zijn eigen prestaties, dat
waardeer ik wel. Dit seizoen zal
hij Lagendijk assisteren en een
gedeelte van de coaching op
zich nemen. Daar ben ik alleen
maar blij om".
Pim Langeveld, zelfbewuste middenvelder Katwijk
"Ik zeg niet waarom ik wegge
gaan ben bij Quick Boys. Er wa
ren wat probleempjes, maar
weinig mensen weten precies
wat er gebeurd is. Maar ik ben
niet rancuneus. Ik vind het nog
steeds een fantastische club en
het kampioenschap had ik ze
echt gegund. In hart en nieren
blijf ik Quick Boys-man. Een te
rugkeer naar Quick Boys? Tsja,
het is wel verleidelijk. Hoe meer
ik er over nadenk, des te meer ik
ga twijfelen. Laat ik het zo zeg
gen: ik zou wel willen, maar ik
zou het toch niet doen".
Een jaartje in het vijfde van Kat
wijk was ook niet alles. Aan het
einde van het seizoen kreeg Pim
Langeveld nog een verschrikke
lijke schop tegen zijn knie, een
blessure waar hij nog maanden
mee liep was het gevolg. Lange
veld: "Eigenlijk was dat een ver
lorenjaar. Ik wilde al gauw weer
hoger op. Kijken hoever ik met
voetbal kon komen. Eerlijk ge
zegd verwachtte ik niet zo snel
in het eerste te komen. Conditio
neel was ik namelijk erg slecht.
Ik had me al neergelegd bij een
jaar in Katwijk 2. Waarom ik dan
toch in het eerste kwam, en zo
snel, weet ik ook niet precies.
Behalve dat ik aardig kan voet
ballen, denk ik ook dat ik pre
cies in het elftal pas. Met Marco
van der Plas bijvoorbeeld klikt
het erg goed".
Supertrainer
Bovendien speelde Arie Lagen
dijk, trainer van Katwijk, een
belangrijke rol in de progressie
die het talent Langeveld in korte
tijd doormaakte. "Lagendijk is
een supertrainer. Hij heeft veel
verstand van voetbal, dat
dwingt respect af. Een goede
coach is-ie ook. Als het slecht
met je gaat, als het gewoon even
niet wil lukken, dan helpt hij je
er weer bovenop. De samenwer
king met Cees Du Prie, en dit
seizoen Kees Guyt, loopt per
fect. Ze zijn allemaal zo positief,
dat werkt stimulerend voor het
elftal".
Katwijk presteerde in zijn eerste
Leonard van Utrecht inmiddels
een volwaardige kracht
Een Noordwijker
pur sang. Zo
profileert Leonard
van Utrecht zich.
I Alleen voor een
aantrekkelijk
profcontract zal hij zijn club
Noordwijk in de steek laten.
Quick Boys of Rijnsburgse
Boys zullen vergeefs bij hem
aankloppen. Het vertrek van
Andries Wendt bijvoorbeeld
naar de aartsvijand in Rijnsburg
wordt door hem bijna als 'land
verraad' beschouwd.
De wedstrijden tussen Noord-
wijk en Quick Boys beschouwt
de rappe middenvelder als de
hoogtepunten van het seizoen.
"Het is te vergelijken met Ne-
derland-Duitsland".
Leonard van Utrecht, 21 jaar en
pas onder de wapenen geroe
pen, weet zeker dat hij zijn le
vensdagen in Noordwijk zal slij
ten. Alleen met een club uit de
professionele sector wil hij van
gedachten wisselen maar dan
wel eentje van niveau. Ooit heb
ben clubs als AZ'67 en FC Den
Haag het oog op het jeugdige ta
lent laten vallen maar hebben
die interesse niet verder gecon
cretiseerd. Misschien dat die be
langstelling het komend seizoen
weer wordt aangewakkerd want
de Noordwijker is er ambitieus
genoeg voor.
De ex-HAVO leerling liet vroe
ger maar al te graag zijn huis
werk erbij inschieten als er weer
eens op het schoolplein een par
tijtje moest worden gespeeld.
Daar speelde hij met zijn vrien
den waarmee hij ook in de
Noordwijkse jeugd de pannen
van het dak speelde. Alleen het
spelen in de B-jeugd werd hem
ontnomen omdat zijn vader
voor zijn werkgever twee jaar in
de Verenigde Staten diende te
verblijven. "Ik wilde eerst niet".
spartelde Van Utrecht tever
geefs tegen, "maar ik moest
mee. Juist in die periode speel
de ik in het Leids elftal en zat in
de overgang naar het districts
elftal West II. Daarna had ik
naar het Nederlandse jeugdelf-
tal kunnen doorstromen". Dat
ging dus niet door en in de 'Sta
tes' moest hij zich behelpen met
nieuwe vrienden die "niet eens
een nivea-bal omhoog konden
schieten".
Aan die lijdensweg kwam ge
lukkig een eind toen de familie
weer in Noordwijk neerstreek
en Van Utrecht weer eens echt
kon 'ballen'. Met de A-jeugd
klom hij uit de hoofdklasse op
naar de regionale klasse en pro
moveerde het jaar daarna zelfs
naar de Landelijke Jeugd. Op
dat punt aangekomen moest hij
echter zijn makkers in de steek
laten om bij de senioren zijn op
wachting te maken. Die over
gang viel niet mee. "Het tempo
is een groot verschil. Je moet
echt pezen. Ik deed bij de senio
ren in één helft meer dan in een
hele wedstrijd bij de junioren".
De fase waarin het jeugdige ta
lent door de gevestigde krach
ten werd uitgeprobeerd door
liep Van Utrecht zonder al te
veel problemen.
"Mark Vink bijvoorbeeld is voor
zichzelf al hard maar op de trai
ning wil hij de jonkies even la
ten zien dat hij er staat. Ik deed
dan nog wel wat terug maar an
dere gingen daarvoor in de B-se
lectie spelen. Die vonden dat er
te veel werd geschopt". Van
Utrecht brak door en is onder de
vleugels van de 'eeuwige'
Noordwijk-trainer John Eelman
uitgegroeid tot een volwaardige
kracht voor het eerste elftal. Een
kracht die ook verbaal volwas
sen geworden. "Eerst durfde ik
niet zoveel te zeggen omdat ik
bang was dat ik er naast zou ko-
Van onze medewèrker
Ruud Pattiapon
Het leven van Leonard van
Utrecht staat in het teken van
voetbal. Voor meisjes heeft hij
geen tijd. "Dat is alleen maar
lastig en kost alleen maar geld".
(foto Lork Zuyderduln)
men te staan. Eelman waardeert
het echter dat je zegt wat je
denkt".
Lans
Hij breekt een lans voor de aan
stormende jeugdspelers zoals
Patrick Scheurwater met wie hij
een flitsende rechterflank hoopt
te vormen. "We spelen het ko
mend seizoen met drie a vier
echte Noordwijkers. Dan krijgt
de jeugd weinig kansen en als de
ouderen in het veld lopen met
het idee dat ze toch niet worden
gewisseld kan het nooit goed
gaan". Dank zij een voorname
lijk door die ouderen beïnvloe
de stemming mocht Eelman als
trainer aanblijven. Dat vindt
Van Utrecht niet vreemd "want
als er een nieuwe trainer zou ko
men dan wordt het voor een aan
tal spelers toch een listig ver
haaltje", meent hij.
Toch wil Van Utrecht niet alle
oude schoenen bij de vuilnisbak
zetten. Voor een man als Geert
Jan Bakker, met wie hij zich
conditioneel op de nieuwe com
petitieronde voorbereidt, steekt
hij zijn bewondering niet onder
stoelen of banken. Bakker heeft
zich dan ook opgeworpen als
mentor van de jongeling die die
een zich een gewillige leerling
toont. "Ik heb veel van hem ge
leerd. Bijvoorbeeld hoe ik mij
moet aanbieden. Hij coacht niet
hardop maar komt naar je toe en
vertelt je dan op welke manier je
het beste kan spelen".
Kritiek van het publiek en de
media is inherent aan het spelen
in de top. Daar werd hij pijnlijk
mee geconfronteerd toen hij
voor het eerst werd geselecteerd
voor het Nederlands amateur-
elftal. "Toen ik één wedstrijd
wat minder had gespeeld vroe
gen ze zich al af of je in het Ne
derlands elftal thuishoort. Het
leek wel of ze je het niet gun
den", wraakt hij zijn kritikas-
ters. Dat bondscoach Ron Groe-
newoud het wél in hem ziet zit
ten bewijst zijn tweede uitnodi
ging voor Oranje voor wedstrij
den in Suriname.
Toekomst
Dergelijke optredens moeten de
Noordwijker sterken in de ge
dachte dat er in de toekomst
toch meer in het vat zit. En de
hoop op een profclub heeft Van
Utrecht nog lang niet opgege
ven. Zeker na gesprekken met
collega-dienstplichtigen (René
van Duin en Hendrikus Huis
man) die bij FC Groningen in
het tweede elftal spelen en daar
toch een aardige duit verdienen.
"Ik heb gevraagd of iemand die
als topamateur speelt met hen
mee zou kunnen draaien. Ze zei
den dat het makkelijk moet
kunnen als je maar en goede
wedstrijdmentaliteit hebt en re
gelmatig traint". De ambitie is
in elk geval bij Van Utrecht aan
wezig want zijn leven staat in
het teken van voetbal en een
beetje tennis. Voor meisjes
heeft hij zeker geen tijd. "Dat is
alleen maar lastig en kost alleen
maar geld"
