'Laatste jaren? Tropenjaren" Belg Van Rossum weer vol plannen Patricia Paay brengt dochter ter wereld Vertrekkend KRO-voorzitter Schmitz Zanger Rc Duitsland >b de Nijs wil veroveren Een boek, een krant, Ferraris en een graf KRO-voorzitter Ben Schmitz: „TV 10 niet en Veronique wel. Dat is een voorbeeld van slechte wetgeving." (foto Jaap Meijer) mee behept zijn, je confronteert Veronica met persberichten, maar nee, ze hadden er niets mee te maken, en achteraf, uit de fei ten, blijkt toch... Ja, dat vind ik triest. Verder zwijg ik over Vero nica. Veronica heeft zijn loyali teitsverklaring aan dit bestel niet ingetrokken, integendeel, die is herbevestigd, wat ons betreft is er dan niets aan de hand". Van Dam (VARA) zijn die duidelijke visies hebben. Maar die visies sluiten niet goed op elkaar aan. Het probleem van dit bestel is dat de individuali teit, de eigenheid van de omroep zo is ingebakken, dat het ver domd moeilijk is om tot een ge zamenlijk programma te komen. Als de TROS met een behoorlij ke vakmatigheid een program ma voorstelt dat erop gericht is hoge kijkdichtheden te halen, dan zie ik nog niet dat die pro grammering omarmd wordt door de VPRO. Die omroep zou zich verloochenen. Het aantrek kelijke van dit bestel is dat er een VPRO is, een vat vol individua listen dat elke zondagavond wordt opengetrokken met soms briljante resultaten. Dat pro grammaconcept past weer niet in de denkwijze van de TROS. Hoe kun je dat met elkaar rij- Buitengewoon lastig' noemt Schmitz de samenwerking friet AVRO, TROS en Veronica („hoe wel enkelen van hen altijd 'fair play' speelden") toen deze om roepen gezamenlijk opteerden voor commerciële omroep. „Op een gegeven ogenblik kreeg ik vanuit Den Haag het seintje of we nu maar met de ATV-omroe- pen wilden praten. Of we maar een blauwdruk op tafel wilden leggen voor samenwerking. Wij wilden die dualiteit in geen ge val. Hoe kan men dan van mij verlangen met anderen te praten over een systeem datje niet wilt? Ik heb toen geantwoord: Ik ben wel helemaal gek, ik ben als de ter dood veroordeelde, van wie de rechter zegt: ik veroordeel u ter dood, het vonnis wordt uitge voerd maar pas dan, nadat u overeenstemming hebt bereikt met de beul over de manier van executie. Nou, dan blijf ik rustig op mijn brits zitten, en dan wacht ik af. Ik begrijp best dat de ATV- omroepen tegen mij roepen: je had dat proces een heel andere wending kunnen geven. Dat vond ik een heel moeilijke kwes tie. Op het moment dat de poli tiek had gezegd: er zij commer ciële omroep, dan hadden wij dat aanvaard, en hadden met de commerciëlen gepraat. Maar de politiek zei: als die twee groepen omroep van verschillende snit het nu maar met elkaar eens wor den, dan komt er commerciële televisie. Dat is het omdraaien van de zaak". „Ik weet nog niet of ik toen goed gehandeld heb. Misschien had den we meer rekening moeten houden met de halfslachtigheid van de politiek. Dat is ook weer zo'n voorbeeld van slechte wet geving: TV 10 niet, en Veronique wel. Dat kan natuurlijk niet bij een heldere wetgeving. Dat Ve ronique toegestaan is heeft me echt bezig gehouden. Hoe kan het nu dat we met z'n allen een wetgeving maken die zo ondui delijk is? Dat is toch te gek om los te lopen. En dan de onthullin gen; je hebt gesproken met colle ga's, je hebt gevraagd of zij er- Zingen over liefde in de kerkbank FRANKFUKT (EPD) De Westduitse schlagerzange res Juliane Werding voert op haar eigen wijze strijd tegen het in haar ogen belachelij ke celibaat voor rooms-ka- tholieke priesters. „De kerkbank was veel te smal, maar toch nog breed genoeg om hem te beminnen", zingt zij op haar nieuwste album. Het lied heeft voor de no dige beroering gezorgd in rooms-katholieke kringen, maar de bisschoppen wen sen geen nader commentaar te geven dan: „We kunnen toch niet op elke smakeloos heid reageren". De 34-jarige zangeres uit München heeft zelf geen ervaring met liefde in de kerk, maar heeft wel een vriendin die regelmatig een bevriende priester in de kerkbank treft. BRUSSEL (ANP) - Nauwelijks veertien dagen na zijn voorlopige invrijheidsstelling heeft de om streden Belgische- zakenman Jean-Pierre van Rossem al weer volop plannen. Om te beginnen wil hij niets meer of minder dan het linkse dagblad „De Morgen" overnemen om er „een pluralisti sche kwaliteitskrant, naar het voorbeeld van „Le Monde" van te maken". Van Rossem zei dat gisteren in vraaggesprekken met enkele Belgische kranten. De excentrieke, zich anarchist noemende, Belgische „beurs- goeroe" heeft de tijd die hij in voorarrest doorbracht niet verlo ren laten gaan. In de Antwerpse gevangenis heeft hij een roman géschreven waarin hij de gehele - van schuilnamen voorziene - high society van België de revue laat passeren. „Staat in staat van ontbinding" is de veelbelovende titel van zijn boek dat volgens de auteur in ok tober bij de uitgever Houtekiet (Julien Weverbergh) zal verschij nen. Volgens ingewijden worden er in het boek verbanden gelegd tussen de wereld van de Belgi sche „haute finance", de Rote Armee Fraktion, de Bende van Nijvel en nog heel wat andere duistere zaken. In een vraaggesprek met het dagblad „Le Soir" zegt Van Ros sem onder meer dat hij erop uit is zich van alle blaam te zuiveren. Verder wil hij een nieuwe uitge verij beginnen die gespeciali seerd is in schoolboeken en we tenschappelijke werken. Als die eenmaal goed geld oplevert gaat Van Rossem ook poezië uitge- De 45-jarige Van Rossem, de man die een miljoenenimperium opbouwde met speculaties op de beurs, werd eind juni opgepakt nadat hij eerst zelf op een pers conferentie zijn financiële onder gang bekend had gemaakt. Hij wordt verdacht van het uitschrij ven van ongedekte cheques, be- driegelijke bankbreuk en vals heid in geschrifte. Maar volgens de man die zich de uitvinder noemde van een be leggingssysteem waarin ook re kening gehouden werd met „ir rationele factoren" is hij het slachtoffer geworden van finan ciële oplichters in de Verenigde Staten. Hij wilde echter ook best toegeven dat zijn „waterdichte" beleggingssysteem had gefaald. Van Rossem zei ook in de pro blemen gekomen te zijn door het overlijden van zijn echtgenote, eind vorig jaar. Na haar dood werd het geld dat Van Rossem in de - in naam - door haar beheerde ondernemingen Moneytron, Me- todax en Publimax had zitten ge blokkeerd. De kleurrijke figuur Van Ros sem kwam in het verleden vaak op de tv en was vele malen de hoofdfiguur in interviews. Hij hield zich bezig met formule-1 races, trachtte ooit eens een Bel gische eredivisieclub te kopen en bezat een groot aantal dure sportauto's. Al die Ferrari's, zo zegt hij vastbesloten, wil hij te rug. Van Rossem heeft het stoffe lijk overschot van zijn echtgeno te ondergebracht in een elek trisch gekoeld diepvriesgraf op de begraafplaats van Knesselare. Ook over dat graf is ook al weer uitvoerig heibel ontstaan. Deze week verscheen er in het Belgi sche staatsblad een beschikking van de Vlaamse minister Van den Bossche die het besluit van de gemeenteraad van Knesselare (waarin toestemming voor de aanleg van het graf werd gege ven) vernietigt. Maar op het gemeentehuis van Knesselare heeft men die be schikking nog niet onder ogen gehad. Wel wist het gemeentebe stuur zo'n drie weken geleden al van de ministeriële beslissing af. Men heeft toen tegen de beschik king meteen een bezwaarschrift ingediend bij de Raad van State. NEW YORK (GPD) Patricia Paay heeft in een Newyorks zie kenhuis het leven geschonken aan een dochter. De 41-jarige Rot terdamse zangeres, sinds enige jaren woonachtig in de Verenig de Staten, bracht haar eerste baby Christina Valerie met behulp van een keizersnede ter wereld, onder het geluid van klassieke muziek. Naast haar partner Adam Curry ooit Veronica-pre- sentator, tegenwoordig werkzaam voor MTV was ook haar zus Yvonne Keeley bij de bevalling aanwezig. Patricia Paay was 'uitgerekend' voor 16 september, maar voelde zich begin deze week niet zo goed, waarna ze zich liet opnemen. (foto gpd) VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1990 HILVERSUM (GPD) Rob de Nijs wil de buitenlandse markt veroveren en richt zicht in eerste instantie op Duitsland. Speciaal daarvoor is hij bezig met het opnemen van een Engelstalig album. De Duitse vestiging van Rob de Nijs' platenmaat schappij EMI kwam zelf met dit voorstel na het grote suc ces van het Nederlandstalige album De Reiziger. De Nijs heeft oude successen ver taald eri heeft enkele nieuwe Engelstalige nummers ge schreven voor het nieuwe al bum dat Stranger In Your Land gaat heten. De plaat zal waarschijnlijk niet in Neder land uitkomen, behalve de single Girls for Sale die on dersteund gaat worden door een videoclip. Rob de Nijs vergeet echter Nederland niet. Over enkele maanden zal er ook een nieu we plaat/cd met liedjes in zijn moerstaal uitkomen. Van onze correspondent Bert Mol HILVERSUM - Het lijkt erop dat voorzitter mr. B. Schmitz de KRO verlaat op een moment dat een aantal belangrijke zaken nog niet af is. De reorgani satie duurt volgens het be leidsplan tot en met 1992. De gehele publieke om roep is enorm in bewe ging, vooral door de drei ging van de commerciële omroep, die nog steeds niet voldoende is beant woord. De KRO heeft plannen voor een verhui zing naar het NOB-terrein, en de Mediawet is nog niet 'uitgekristalliseerd'. Toch verlaat Ben Schmitz op 1 april de omroep, die hij dertig jaar trouw is ge weest, en die hij de laatste tien jaar heeft geleid. „Er zijn verschillende redenen voor mijn vertrek. Vooral de laatste jaren zijn tropenjaren ge weest. De invoering van de Me diawet heeft bij ons financiële problematiek opgeleverd, die nu onder de knie is. De eigen reorga nisatie is veel werk geweest, en hoewel nog niet afgerond zijn de grote lijnen uitgestippeld. De fundamentele beslissing over de nieuwbouw - de verhuizing naar het NOB-terrein is op dit mo ment de meest plausibele optie - maak ik nog mee. Ik heb zelf een rol gespeeld als voorzitter van de werkgroep voor de nieuwe NOS. Dat is ontzettend veel werk ge weest. We hebben de wijziging van stichting in vereniging mee gemaakt. We hebben het jubile um gehad. We hebben de strijd tegen de Rooms-Katholieke Om roep, de RKO, meegemaakt... Kortom, er zijn nogal wat kar weien achter de rug. En er komt een moment waarop je zegt: me dunkt, het is mooi". Samenwerking Die heroriëntatie heeft iets van een 'overlevingsplan'. De omroe pen praten al lange tijd over meer samenwerking, meer af stemmen van programma's en - soorten, en over het vasthouden van de interesse van kijker en dus ook van de adverteerder. Is het niet het manco van de be stuurders van het publieke om roepbestel, dat op de dreiging van de commerciële omroep nog steeds geen antwoord is gevon den? Schmitz: „Het manco is dat de bestuurders er zo verschillend over denken. Minderop en Den Daas van de TROS weten precies wat zij willen. Out (Veronica) en I Kapitein Rob "Hier zijn de drie hoofdpersonen van het verhaal dat komen gaat: Het zeewaardig jacht 'De Vrij heid', zo'n schuit waarvoor een man heel wat over heeft om haar te bezitten. Kapitein Rob van Stoerem is zo'n man. Hij is, als ve le zeelieden, zwijgzaam en onver stoorbaar en hij heeft van die ogen, die altijd in de verte schij nen te kijken. Hij is de kalmte in eigen persoon en is er zo een, die alle moeilijkheden overwintHe lemaal alleen is hij nooit, want zijn hond Skip vaart altijd met hem mee en Skip heeft meer van de wereld gezien dan jullie alle maal bij elkaar". Zo luiden de eerste regels van 'De avonturen van het zeilschip De Vrijheid', een strip die op 11 december 1945 in Het Parool be gon. Nederland stond pas weer kort op eigen benen en de redactie van de voormalige verzetskrant wilde een beeldverhaal waarin de geest van de nieuwe tijd door klonk. Toen tekenaar Pieter Kuhn dan ook met het idee van een avontuurlijke zeezeiler op de proppen kiüam, hapte men meteen toe. Niet voor niets werd het schip van de hoofdpersoon 'De Vrijheid' genoemd. En zo zal het ook wel niet toevallig zijn dat Yo- to, de louche assistent van de dui velse professor Lupardi, een Ja panner is. Rob van Stoerem werd al gauw kapitein Rob. Die achternaam was ook te veel van het goede, want de lezers kwamen er al snel genoeg achter dat de stoerheid van Rob niet nog eens in de ach ternaam benadrukt hoefde te worden. Naar verluidt staat er een speel film op stapel waarin Rutger Hauer de rol van kapitein Rob zal spelen. Na 'Soldaat van Oranje', waarin hij als Leidse corpsbal ac teerde, zal Hauer dus wederom een echt Hollands personage kun nen uitbeelden. Hij kan zich al vast voorbereiden door duchtig aan een pijp te gaan lurken. De expositie over kapitein Rob, die nu in Groningen te zien is, startte afgelopen winter in het Maritiem Museum te Rotterdam. Het was op 25 januari vanwege de storm al moeilijk genoeg het museum te bereiken, maar het bleek later nog veel moeilijker om uit de buurt van het gebouw te ge raken. Een orkaan, die het trein verkeer lam legde en mij die nacht in een motel bij Utrecht dumpte, raasde over Nederland. 'De Vrij heid' zou die dag onherroepelijk ten onder zijn gegaan. Wat op zich niets bijzonders zou zijn, want kapitein Rob raakte, in de loop van zijn 73 geboekstaafde avonturen, zijn schip herhaalde lijk kwijt. Dat gebeurde zelfs al in het eerste deel. Kijkend naar de omslagen van 'Het raadsel van Straat Ma- gelhaes', 'Het rijk van de witte mammoet', 'Het dodende licht', 'Het geheim van de Bosplaat' en 'De terugkeer van Peer den Schuymer' voel ik weer de geheim zinnige fascinatie die er vroeger al van deze verhalen uitging. Ze speelden zich in verre landen en bij vreemde volken af, van Groen land tot de Stille Zuidzee. Of in een ver, exotisch verleden. Al moet ik bekennen dat 'Eric de Noor man' van Hans G. Kresse, de do lende koning die, met de roem ruchte Svein Langtand enOrm de roerganger aan zijn zij, immer door moerassen en nevelwouden trekt, mij nog meer in de ban had dan kapitein Rob. Zeilen is nu eenmaal nooit mijn favoriete sport geweest. Tekenaar Pieter Kuhn en tekst schrijver Evert Werkman schrok ken er niet voor terug om hun held in science-fictionachtige situaties verzeild te doen raken. Op de ten toonstelling bevindt zich een vier kant kistje met ronde gaten, waarvoor rood doorkijkpapier is geplakt: het befaamde 'historisch oog'. Als je er doorheen keek, dan reisde je in de tijd en was je bij voorbeeld getuige van een zeven- tiende-eeuwse zeeslag. In een verhaal als 'Het dodende licht' wordt het fantastische met het realistische vermengd. Vlieg tuigen, die over Groenland vlie gen, storten daar neer, vanwege de straling van een ijslens die de piloten verblindt. Een gemene Es kimo-tovenaar houdt de overle venden in een grot gevangen. Ka pitein Rob volgt met een hon denslee het spoor van twee Neder landers naar de grot: "de beroem de geleerde dr. Anthonius, vooral bekend om zijn vele publicaties over het leven van primitieve vol keren, en de radioverslaggever Sytze van der Meer". Het gaat hier dus om Anthony van Kam pen en Sybe van der Zee, die sa men inderdaad een reis langs de westkust van Groenland hebben gemaaktwaarvan verslag is ge daan in 'Groenland - continent der eenzamen'. Als de zaken weer zijn rechtge zet, keert kapitein Rob naar zijn schip terug. Als hij de trossen los gooit, begin Skip luid te blaffen. Zijn baas heeft wel weer trek in een avontuur en "vol vertrouwen zeilt hij het onbekende tegemoet". ...EN DIE LUI HEBBEN EIGENLIJK GEEN BAL TE DOEN HEEFT DE REGERING DAAR EEN OP" LOGGING VOOR? PE LAATSTE OAKEN WORPEN PE VUT'ERS STEEPS OON6ER... WE LATEN FLINK WAT OLIE LOZEN OP ZEE,EN PAN 6AAN ZE MAAK STRAN- PEN SCHOON MAKEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 20