Dreigend tekort van 9
ton voor Opera Forum
'Ik ga er geen acht-cilinder voor
kopen'
Amsterdams Historisch Museum heeft extra geld nodig
Hoe een gans een zwaan werd
Lasten uit verleden molensteen om nek
Grote contrasten tijdens
clavecinisten-ontmoeting
'Catalogi van
veilinghuizen
komen te laat'
Jan Zekveld (VARA-matinee) na toekenning van 3M- laureaat:
DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1990
PAGINA 19
AMSTERDAM (ANP) - Het Amster
dams Historisch Museum (AHM)
heeft jaarlijks een bedrag van mini
maal 750.000 gulden nodig om ten
toonstellingen te realiseren die aan
de gestelde kwaliteitseisen vol
doen. Aangezien
reel een bedrag v
voor exposities beschikbaar is,
moet naar aanvullende middelen
tot een bedrag van 480.000 gulden
worden omgezien. Daarnaast moet
de organisatie worden
digd
hoofdstad heeft deze nota inmid- Thijn aanleiding een onderzoek te
dels als uitgangspunt genomen gelasten naar een mogelijk lek in de
voor het te volgen beleid ten aan- gemeenteraad.
i de Dienst Historische Mu-
gisteren bekendgemaakt.
Het college gaf Fischer bij zijn be
noeming de opdracht mee een be
de gewone procedure. Het col
lege van B en W heeft daartoe in
middels een ambtelijke selectie
commissie samengesteld die be
staat uit de directeuren
geweest een zelfde kwaliteits- en
kwantiteitsniveau te handhaven, is
in hoofdzaak te danken geweest aan
de inzet van het personeel.
De voortdurende onzekerheid
Onder deze dienst vallen behalve oordeling te maken van de stand hoofdafdelingen cultuur en perso- over het al dan niet voorhanden zijn
thans structu- het AHM ook het
270.000 gulden Holthuyseh en
Schouwburg.
Fischer, directeur
nationaal Instituut v
schiedenis, werd vorig j
de c
benoemd na de mislukte sollicita- pelen.
Willet- van zaken op het terrein
Hollandse ganisatie, financiën en het perso
neel. Hij moest tevens de aanstel- welijke directeur van een diensttak
i het Inter- ling op korte termijn van een zake- Zij zullen voor de gelegenheid
Sociale Ge- lijk leider voorbereiden en globaal den bijgestaan door
oktober het beleid voor de toekomst uitstip- den
tieprocedure voor de opvolging v
Interim-directeur dr. E.J. Fischer directeur Vroom. Tijdens deze pro-
het AHM schrijft dit in de be
leidsnota „Het Amsterdams Histo
risch Museum in de jaren negen
tig". Het college van B en W van de
cedure circuleerden de namen van te
de sollicitanten en de voorkeur van recteur
het college vrijelijk in de pers. Dit
vormde voor burgemeester Van
of twee le
de Koninklijke Academie
in Wetenschappen.
Fischer herinnert er in zijn nota
tn dat er de afgelopen jaren sterk
in de vacatures van di- op de uitgaven van het museum is
hoofd algemene zaken bezuinigd zonder dat sprake is ge-
daarbij weest van taakafstoting of taakver-
middelen voor het maken 1
reeds lang geplande tentoonstellin
gen en de steeds geringere externe
sponsormogelijkeden, zullen de
druk op de organisatie sterk doen o o
toenemen, aldus Fischer. Hy wijst k"e budget met circa 450.000 gulden
wing van de permanente expositie
en publikaties.
De huidige plannings- en coördi
natieproblemen binnen het muse
um kunnen voor een groot deel wor
den opgelost door wijzigingen in de
organisatie en de functie-omschrij
vingen, aldus Fischer. Noodzakelijk
voor de toekomst is daarnaast ech
ter verhoging van het gemeentelij-
In de nota doet Fischer de aanbe
veling op zo kort mogelijke termijn
erop dat van het jaarlijkse krediet
periode van vyf jaar. Dat is
12 miljoen gulden slechts volgens de interim-directeur
de zakelijke leiding e
evidente redenen" af te wijken lichting. Dat het r
staat
270.000 gulden (2 tot 3 procent
het totaalbudget) ter beschikking
staat voor de verwezenlijking van
museale hoofdactiviteiten. Dat be
treft tentoonstellingen, vernieu-
absolute voorwaarde om het Am
sterdams^ bedrijfsleven over de
streep te trekken voor het geven
van meerjarige subsidies aan het
ENSCHEDE (GPD) Ope- het zaak tijdig de bakens te verzet
ra Forum Filharmonisch ten"
dreigt het jaar 1990 af te slui
ten met een tekort van negen ten die het gevolg
ton. De voornaamste oorza
al adviezen op de lange termijn.
„Als we dit jaar inderdaad af zouden
Het saneringsplan voorzag in het sluiten met een tekort, is dat geen
wegwerken van de jaarlijkse tekor- ramp. We werken met budgetfinan-
de fu- "ciering, dus we kunnen het e
tussen Opera Forum en het ander vooruitschuiven naar vol
ken van het heffrntin^ste- Overijssels Philharmonisch Orkest gend jaar. Maar dan moet er toch
kort zfin do t^SvaÏÏfndo in 1983. Die fusie zadelde Forum op wel een plan op tafel liggen waar-
Kort Zijn ae tegenvallende met een schuidenlast van negen mee we aan de slag kunnen". De
miljoen waarvan de aflossing en commissie brengt over enkele we-
rente zwaar op de begroting druk- ken verslag uit.
ken. Het plan was het enige alterna- Harde voorwaarde voor de ko-
tief om aan de dreigende opheffing mende jaren is voor Westerhoud de
van het symfonieorkest te ontko- instandhouding van de Forumorga-
sponsoropbrengsten en de
explosief gestegen kosten
voor solisten, dirigenten en
gastdirigenten. Een advies
commissie onder voorzitter
schap van oud-minister Har
ry van Doorn beraadt zich op met name bet vrüweI uitblii
een oplossing voor de gere- g„vXP, ^ofdit^M hadfen
zen problemen. Ook het mi
Volgens de Forum-directeur
nisatie in haar huidige vorm. Verde
re inkrimping is onbespreekbaar.
„We moeten onze taken als nationa
le 'reisorgai
blijven maken. Die taken lopen ge-
ton gere- vaar als je nog meer gaat snyden.
nisterie van WVC is inmid- kend. In januari moesten we het be- Een oplossing zoek ik meer in de
dels van het dreigende te- stuur al melden dat dat er bij lange sfeer waar ook de Nederlandse Ope-
kort op de hoogte gesteld
Voor algemeen-directeur
Westerhoud geldt dat elke oplos
sing aanvaardbaar is „als er maar
niet verder in ons apparaat wordt
gesneden. Liever twee of drie jaar
op een wat bescheidener basis
draaien, dan een verdere aantasting
van het operabedrijf dat we met el
kaar hebben opgebouwd".
De Forum-directeur spreekt van
een „zorgwekkende situatie". Drie
jaar na het lanceren van het roem
ruchte saneringsplan in 1987 blijkt
niet inzat. Bedrijven willen leu- ra die gevonden heeft: een aantal ja-
ke, aansprekende dingen financie- ren op een wat lager pitje draaien,
ren. Maar bij ons hadden ze het ge- net zo lang tot je je zaken weer op or-
Peter voel dat ze niet verder zouden ko- de hebt",
men dan het betalen van schulden.
Dat is natuurlijk niet aantrekke
lijk".
Ook de stijging van honoraria
voor solisten en dirigenten was niet
voorzien. Sinds 1987 gingen deze
bedragen met meer dan dertig pro
cent omhoog. Westerhoud: „Er gel
den bepaalde minimumbedragen
waar ook Forum niet aan ontkomt,
of we dat nu leuk vinden of niet. We
hebben op dat gebied al de laagste
Forum nog steeds niet uit de finan- uitgaven van alle operagezelschap-
ciële problemen. „Lasten uit het
verleden hangen als een molen
steen om onze nek. In 1987 baseer
den we ons op een aantal verwach
tingen. Die verwachtingen zijn voor
een deel niet uitgekomen. Dan is
pen in Noord-Europa. Verder
laag is echt niet mogelijk".
De commissie Van Doorn heeft
de opdracht de hele Forumorgani
satie door te lichten. Westerhoud
verwacht van de oud-minister voor-
Gehoord in het HF Oude Muziek: Bob van
Asperen, Ton Koopman, Christophe Rous-
set, Wladyslaw KlosiewiCz, -Rafael Puyana
en Gustav Leonhardt. Op 24, 25. 27, 28 en
29 augustus. Volgende concerten in dit ka
der op 31-8 (Andras Staier)en 1-9 (Pierre
Hantaï en Collin Tilney).
UTRECHT - Dat je aan het cla-
vecimbel op vele manieren tonen
kunt ontlokken, was ook voor de
aanvang van het Holland Festival
Oude Muziek 1990 niet onbekend.
Net als bij pianisten is er onder
clavecinisfen sprake van speel
stijlen en zelfs van scholen. De er
varing echter om deze bonte stoet
van groten van nu (of van giste
ren?) met al hun contrasterende
eigenaardigheden, achter .elkaar -
binnen tien dagen - te kunnen ho
ren, is uniek. Hoewel er
nog zes clavecinisten zullen aan
treden, lijkt het tijd voor een
voorlopige gedachtenbepaling.
Die contrasten waren des te op
vallender waar het gaat om leef
tijdgenoten, zoals - van de jonge
ren - de Pool Wladyslaw Klosie-
wicz en de Fransman Christophe
Rousset. Beiden vertoonden
technisch grote beheersing.
Rousset bracht zijn suites van Le
Roux, Francois Couperin en
Royer uiterlijk onbewogen, met
ongelooflijke regelmaat en per
fectie. Een aanpak die de gran
deur van deze muziek wellicht
rechtvaardigt, maar deze schoon
heid vind ik wel erg koel. Toen
Klosiewicz amper een dag later,
met groot theatraal gebaar en ui
terst langzaam, Frobergers Plain-
te aanhief, om te vervolgen met
een razende, riskant snelle tocca
ta, moest ik even overschakelen.
Maar wat is barok anders dan the
ater? In Poglietti's programmati
sche Toccatina over de rebellie
van Hongarije klonken de doods
klokken akelig luguber; Klosie-
witcz 'sloeg'ze uit de bas van het
clavecimbel. Helaas had een an
dere klacht van Froberger, de
Tombeau op de dood van mijn
heer Blanrocher, onder de han
den van Gustav Leonhardt gister
avond, veel van de primaire
kracht verloren, die het stuk dins
dag bij Klosiewicz had.
Het leek wel of de 'vader' van
hele generaties Nederlandse cla
vecinisten zich niet erg op zijn ge
mak voelde in de grote, goed ge
vulde zaal van het Vredenburg.
Leonhardts leeftijdgenoot -
houdt hieimee de vergelijking
op? -, niet de beginner van een
'school', maar juist de laatste re
presentant van een 'uitstervende
soort', moest het dinsdagavond
met heel wat minder publiek
doen. Rafael Puyana, misschien,
als meesterleerling van Wanda
Landowska, te vaak afgedaan als
historisch 'curiosum', had er geen
last van. Hij speelde met veel
élan, met een niet feilloze, maar
wel zeer soepele techniek, die
waarschijnlijk meer met de piano
dan met het clavecimbel te ma
ken heeft.
Een wat curieuze Bach-Partita,
wollig en met veel rubato. Maar
Puyana had niet mogen ontbre
ken in de rij, en dat niet alleen
vanwege die historische lijn. Zijn
spel na de pauze, in sonates van
18e-eeuwers als Monllor, de Ne-
bra en de bekendere Soler, was
afwisselend virtuoos en lyrisch.
Hier was Puyana helemaal in zyn
element: een stukje ongehoorde
clavecimbelcultuur, anders dan
al het andere.
En dan de generatie ertussen
in. Twee van de 'oudste' leerlin
gen van Leonhardt openden de rij
late avondconcerten in de Geerte-
kerk: Bob van Asperen en Ton
Koopman. Ook hier, ondanks de
gemeenschappelijke 'afkomst',
een levensgroot contrast, dat uit
vergroot werd door een deels pa
rallel lopend Nederlands pro
gramma. Van Asperen trachtte
via Johann Adam Reincken (uit
Deventer) de schakel tussen
Sweelinck en Bach aan te bren
gen en liet van een ander bekende
Nederlandse 17e eeuwer Sybrand
van Noordt een door hem zelf
deels gereconstrueerde sonate
horen. Bij Koopman lag het ac
cent op de belangrijke verbinding
tussen de Engelse virginaalcom-
ponisten en Sweelinck. Hij be
speelde hiertoe afwisselend een
clavecimbel en het veel zachtere
virginaal (Ruckers-copieën uit
Sweelincks tijd). Zijn programma
was één van de meest themati
sche tot nu toe. Een aardig
authentiek trekje deed zich voor
bij de harmonisch vooruitstre
vende Fantasia van Orlando Gib
bons. Hier werden de begrenzin
gen van de toenmalige midden
toonstemming wel heel apert.
Hetzelfde probleem speelt in de
Chromatische Fantasie van
Sweelinck, die Van Asperen wel
heel weinig stuwing meegaf. Zijn
spel is weinig gearticuleerd, tem
pi zijn vaak aan de lage kant.
De ener
gie van Koopmans Ballo del
Granduca ontstaat niet alleen
door meer tempo, maar vooral
door de direktheid van klank en
de voortdurende stuwing. Zijn
bewuste timing - even inhouden,
lange pauzes tussen de couplet
ten - was vooral effectief in Swee
lincks melancholieke Pavana
Lachrimae-bewerking.
DESIREE HA VERMANS
Vrouwelijk naakt
welkom in Kampen
KAMPEN (ANP) - Het schilderij
met vrouwelijk naakt, dat Hans
Dingjan uit Amsterdam heeft
vervaardigd voor de Kamper
schouwburg, is toch welkom in
de IJsselstad. B en W van Kam
pen hebben dit besloten.
De culturele commissie van
de gemeente had aanvankelijk
ernstige bedenkingen tegen het
kunstwerk omdat het aanstoot
gevend zou zjjn. De commissie
oordeelde aan de hand van fo
to's.
Na een bezoek aan het atelier
van Dingjan veranderde de
commissie van standpunt. Het
merendeel van het gezelschap
vindt het kunstwerk bijzonder
fraai. Het komt te hangen in de
hal van de schouwburg.
Vijf werken van
Constantin Guys
in Parijs ontdekt
VLISSINGEN (GPD) - Het is
een toevalstreffer. De Middel
burger Adriaan Verburg bena
derde voor de Constantin Guys-
tentoonstelling in Vlissingen
een aantal Franse relaties. Of ze
nog werk van de Franse, in Vlis
singen geboren schilder hadden
hangen? De oogst was mager.
Tot drie weken geleden, toen
een bevriende fotograaf uit Pa
rijs hem belde. Constantin
Guys? Jazeker, hij had vijf wer
ken in de huiskamer hangen.
Daarmee was voor de Guys-
kenners een klein wonder ge
schied. Na jarenlang speurwerk
dacht iedereen dat nu toch echt
al het werk van de schilder bo
ven water was. De vyf werken
die Verburg aantrof, blijken nog
in geen enkele oeuvre-catalogus
vermeld te staan.
Gilda Piersanti, die algemeen
als expert wordt erkend, liet er
geen twijfel over bestaan, nadat
ze deze maand de aquarellen
voor het eerst zag. Het is werk
van Guys, liet ze Verburg weten,
en het zijn bepaald niet zijn
slechtste aquarellen.
Deze week kwamen de kunst
werken in Vlissingen aan. Hoe
wel ze van een afwijkende lijst
zijn voorzien, wil directeur Wil-
bert Weber van het Stedelijk
Museum de aquarellen maar al
te graag een plaats gunnen op
zijn Guys-expositie, die van
daag wordt geopend.
Vergeleken met de andere
werken op de tentoonstelling,
bieden de vijf pas ontdekte
aquarellen vertrouwde beelden.
In dit geval gaat het om paarden
en vrouwenportretten. De waar
de van de soms door vocht aan
getaste kunstwerken wordt op
vele tienduizenden guldens per
stuk geschat.
AMSTERDAM (ANP) - Het is voor
musea een bezwaar dat de gedocu
menteerde en fraaie catalogi van de
veilinghuizen pas enkele weken
vóór de veilingdatum verschijnen.
Door het veelal beperkte aankoop
budget moeten zij daardoor in korte
tijd proberen uit verschillende
bronnen aanvullende gelden bijeen
te brengen om althans de geschatte
prijs van een werk te bereiken.
In dergelijke gevallen moet de
Vereniging Rembrandt soms op
zeer korte termijn besluiten of er
steun wordt verleend en voor welk
bedrag, zo staat in het jaarverslag
van de vereniging over 1989. Bij
veel aanvragen blijft de schatting in
de catalogus bovendien ver achter
bij de prijs waarvoor het kunstwerk
van eigenaar verwisselt. Zowel voor
het museum als de steunverlener is
dat een teleurstellende ervaring, al-
i het Zoeterwoudse bedrijf 3M, feliciteert Jan Zekveld met het laureaat. 'Wij willen dU3 het verslag.
(foUr Holvast)
den en de eerste slok Pouilly Fumé
langs hun kiezen lieten walsen,
de gemeente Amsterdam kerk. Zijn bedrijf,
politiek leider van de PvdA
geen geheim v
LEIDEN - Jan Zekveld, artis
tiek leider van VARA's 'Mati
nee op de Vrije Zaterdag', kreeg
gistermiddag in de Leidse Pie
terskerk te horen dat hij de win-
bracht het New London Consort bo- die stad ("Ik ben werkloos nu, dus prijs natuurlijk
i de graven van enkele Leidse
gezetenen een Pavane van Passa-
meze ten gehore.
Als ceremoniemeester had 3M
Lieuwe Visser aangetrokken. De
zanger, die voor de gelegenheid zijn après la lettre ging hij
ik pak alles aan"), noemde de veel- kendheid meepakte. "Maar
gehoorde kritiek op de sponsoring sponsoren hiermee niet alleen
'obligaat'. "De kunst moet zich
:o zei hij, maakte Ik heb geen spectaculaire dingen
dat het met deze met het geld gedaan, maar zo'n be
stuk naamsbe- drag stelt je in staat om wat buiten
landse reizen te maken en projecten
die je in je hoofd hebt ook zonder
mentali- subsidies uit te voeren. Zo komt e
naar wac trmwnrHon van Hof qa/t zanger, aie voor ue geiegenneiu zyn apre:, ia leure ging nij in op ae maai- arijl IS aat speelse, creatieve üen-
mi 17iPklaiirpaat iqqn np W in dichtader liet vloeien, ontpopte zich schappelijke rol die de kunst kan ken erg belangrijk. Vooral bij re-
kunstenaar maar ook
kelijker presenteren - dat is een goe- teit. Wij willen mensen uitdagen op binnenkort een cd uit van het
de zaak". Als een Menno ter Braak het artistieke vlak. Ook bij ons be- Nieuw Ensemble. Ik heb daarvoor
drijf is dat speelse, creatieve den- vooraanstaande mensen als Jard
van Nes en Rosemary Hardy aange
trokken. Die kun je dan betalen".
muzieklaureaat 1990. De 3M-ju- n
ry, die bestond uit Frans de Rui- de geie "memoVapiertj eV"va
ter (voorzitter), Willem van Beu- drijf. Aan de binnenkant van zijn lende mens naar de vretende mens, Loevendie noemde de keus van de
sekom, Hein van Rooyen, Peter smokingjasje had hij verschillende misschien dat daar dankzij deze jury uitstekend. "Jan Zekveld
vervullen. "We hebben sinds Provo search en ontwikkeling",
een verschuiving gezien van de spe- Ex-3M-laureaatwinnaar
lende mens naar de vretende mens, Loevendie noemde de keus
Jan van Vlijmen karakteriseer
de Zekveld als "inventief, crea-
ren, 1 Becel, iets op het brood", las
hij. Waarna hij twee memopapier-
ti^rvolh^dend:^^pêrfèctio^ «es bril
Duizendpoot
verandering in komt",
hij. En toen repte hij zich naar de VARA-matinee';
'Agneau a la crème de serpolet'
Han Reiziger van de VPRO r
de zijn 'concurrent' Zekveld
hele goeie. Zijn aanpak van die goeie collega met waanzinnig veel
latinee's is een voorbeeld kennis". "Dit is heel goed voor de
niet-discriminerende plan- omroep. Zo'n bekroning is een
ning. Het ijzeren repertoire komt steun in de rug voor Zekveld, r
tisch en onbaatzuchtig"
Zekveld, die de prijs op 8 september
krijgt uitgereikt door minister Hedy
d'Ancona, was blij met de toeken
ning. Maar een groot deel v
die hem ten deel viel moest naar zijn
mening naar zijn eminente
i bod, i
ook oog
ook v
r de andere
die zich
Ad 's Gravenzande, binnenkort nooit een betere ambiance te heb-
hoofdredacteur van HP/De Tijd, ben gehad voor de uitreiking van
lenen maar nu nog directeur van het Ho1" het 3M-Laureaat dan de Pieters-
de lof land Festival>kon zich als gastspre
hedendaagse muziek. Zo binnen het omroepbestel op muzi-
moet het. Ik ben dan ook erg blij dat kale ontdekkingsreis begeven. Dit
inderdaad een heel eigenzinnige
verrassend keuze van de jury".
dorpsveldwachters in het cultu
rele leven".
Walter Etty, ex-wethouder finan-
gangers Hans SZ**^"5
len. Kerkhoff kreeg van deaanwezi- was êevallen °P
gen een staande ovatie.
Op de vraag wat hij ging doen met
het geld, antwoordde Zekveld: "Ik
ga er zeker geen achtcilinder voor
kopen, o nee. Ik rij nog steeds op
mijn oude fiets door Hilversum en
dat bevalt me prima. Ik wil het geld
gaan gebruiken om me te oriënte
ren op internationaal gebied. Mijn
reisbudget is maar beperkt en dit
bedrag is een mooie aanvulling. Als
ik weg ben, zal ik zorgen dat er een
goede vervanger is. Het is toch een
mooie bevestiging, deze prijs. In het
verleden heeft een directeur als Piet
van den Ende wel eens gezegd: 'af
bouwen die zaak', daarmee doelend
op die matinee's. Dat is gelukkig
nooit doorgegaan. Sinds 1983 heb ik
in volstrekte vrijheid mogen wer
ken en dat heeft kennelijk vruchten
afgeworpen. Zo'n prijs stimuleert je
om door te gaan. En we gaan dan
ook door, mèt Edo de Waart. Met ze
kerheid kan ik zeggen dat hy zijn
contract bij ons zal verlengen. Ook
daarmee ben ik blij".
ker vinden in de keuze van de jury.
Hij vond het een interessant ver
niet
uitvoerend mu
sicus maar op deze "duizendpoot"
die zich in dienst stelde van die mu-
sici. En gelukkig was Zekveld ook Opera: L'<
geen lid van de Raad
del Cairo KV 422, 430 e.a. van
..v.de Kunst, M°zart: uitgevoerd door Kameropera Transpa-
"dat weinig inspirerende orgaan
door Cox
De Leidse Pieterskerk was voor
de bekendmaking van de 3M-prijs
omgetoverd tot een ruim bemeten
driesterrenrestaurant. Terwijl de
aanwezigen hun servetten uitvouw-
VARA-matinee:
34 concerten
Voor dit seizoen staan by de
VARA-matinee 34 concerten ge
pland, een operaserie, een serie
rond de Franse componist Oli
vier Messiaen, een Sjostako-
vitsj-serie, de serie bekende en
onbekende klassieken, een serie
met eigentijdse Nederlandse
muziek in De IJsbreker en een
extra jubileumserie met werken
die speciaal ter gelegenheid van
het matinee-jubileum zijn ge
schreven, met wereldpremières
van composities van o.a. Louis
Andriessen, Jan van Vlijmen,
Maurizio Kagel en Karlheinz
Stockhausen.
Eddy Habbema (tevens regie),
aoiisien: nolande Van Der Paal. Greetje
Anthoni, Leonie Schoon, Herman Bekeart,
Bernard Loonen, Romain Bischoff, Henk Lau-
wers. Gehoord op 29 augustus in de Stads
schouwburg. Herhalingen op 31/8,1 en 2/9.
AMSTERDAM - Stormachtige
manifestaties als een Uitmarkt in
Amsterdam en een Festival Oude
Muziek in Utrecht markeren het be
gin van een nieuw cultureel seizoen.
De Amsterdamse Stadsschouw
burg heeft iets dergelijks helemaal
niet nodig, want daar is de hele zo
mer gewoon doorgespeeld. Gister
avond vond er zelfs de première van
een Mozart-opera plaats.
Eigenlijk ging het zelfs om twee,
zij het onvoltooide, opera's uit 1783.
In mei jongstleden konden bezoe
kers van de Mozartweek in Zeist al
een voorproefje nemen op deze pa
stiche van fragmenten uit L'oca del
Cairo De gans van Cairo) en Lo
sposo deluso, voorzien van puntige
Nederlandse tussenteksten van de gers vond ik sterk uiteenlopen,
hand van Mozartkenner Martin van bepaald matig tot uitstekend. Henk
Amerongen. Hoewel hierdoor nog Lauwers was niet erg op dreef: ook
steeds geen samenhangend geheel wat acteren betreft stond hy zeer in
ontstaat is deze produktie deson- de schaduw van met name Herman
danks bijzonder onderhoudend. Zo Bekaert. Deze was met of zonder
loopt de vervolmaking van de" kostuum een overtuigende vertol-
kostumering - van hedendaagse ker, die zich ook zonder verhaal pro-
kleding tot die welke men in bij- bleemloos staande hield. Van de da-
voorbeeld in een traditionele op- mes charmeerde Greetje Anthoni
voering van de Cosi of Don Giovan- my het meest. Zij heeft dat ideale
ni zou verwachten - als een rode lichte Mozartgeluid waarmee ze op
draad door de losse nummers. Daar- intelligente en ontwapenende wijze
naast zorgt het kommentaar, dat zong. Haar presentatie was van een
L'oca bijvoorbeeld aanduidt als weldadige natuurlijkheid die in
'creatief laxeermiddel' voor het ko- deze lichte kost zondermeer op zijn
mende Mozarfjaar, voor de nodige plaats was.
relativering. In feite vormt dit samenraapsel
Het Antwerpse kameroperagezel- van onderdelen natuurlijk geen
schap Transparant is natuurlijk nieuwe opera, noch een weten
geen Nederlandse Opera. Dat is niet schappelijk verantwoord geheel,
alleen te merken aan het beschei- Het biedt wel de gelegenheid de
den doch zeer enthousiast en over- laatste restjes onbekende Mozart in
tuigend spelende orkest onder lei- een soort context te horen. Restjes,
ding van Hans Rotman. Ook de een- die overigens niet stuk voor stuk
voudige maar niet minder doeltref- meesterwerkjes zijn, maar wel her-
fende panelen als dekors verraden kenbaar als van de hand van mees
een beperkte financiële armslag, ter. Deze productie heeft zijn be-
evenals de zwaan die (kennelyk bij staansrecht wat mij betreft overi-
gebrek aan een gans) aan het slot gens grotendeels te danken aan die
voorbij vloog. paar fragmenten waarvan ook de in-
De vocale prestaties van de zan- strumentatie is overgeleverd.
PRISKA FRANK
