De suikeroom van Dordrecht' 90
De Olympische gedachte van Vlissingen
Leo van der Kroft als de kwade genius
Cees den Braven: 'Zonder mij was het licht allang uitgedraaid'
VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1990
SPORT
PAGINA 17
VLISSINGEN (GPD) - Bijna
een jaar geleden zag het er al
lemaal nog zo mooi uit. Een
speciaal in het leven geroe
pen commissie had een half
jaar onderzocht of betaald
voetbal in Vlissingen haal
baar was en kwam tot een ui
terst positieve conclusie.
Vlissingen kan het betaalde
voetbal in met een jaarlijkse
begroting van 1,5 miljoen
gulden en is daarmee
meteen 'e'en van de topploe-
gen in de eerste divisie, luid
de het oordeel van de wijze
mannen. „We mikken spor
tief op de top", beweerde
Ton Kannekens, voorzitter
van de onderzoekscommis
sie en in het dagelijks leven
financieel directeur van de
PZEM, de Provinciale
Zeeuwse Energie Maat
schappij.
Voor het begin van de competitie
90/91 is er momenteel weinig tot
niets meer over van die hosannah-
stemming. Bijna een jaar later wor
stelt de nieuwe betaald voettjalor-
ganisatie wanhopig om een bij ge
stelde begroting van 1,2 miljoen
gulden rond te krijgen en wordt de
amateur-afdeling achter gelaten
met een schuld van 263.000. gulden.
Het geplande droomstadion is van
de baan, de gemeente heeft slechts
ingestemd om het huidige complex,
dat zelfs voor amateurbegrippen
oud en verwaarloosd is, aan te pas
sen aan de minimale eisen van de
KNVB.
Daarnaast is in het bestuur nog
steeds geen orde op zaken gesteld
en gaat de Zeeuwse ploeg de eerste
divisie in met een selectie die aan
duidelijkheid weinig te wensen
overlaat. Vlissingen begint aan het
betaalde voetbal met de Olympi
sche gedachte: deelnemen is be
langrijker dan winnen.
Hoe is het mogelijk dat in acht
maanden tijd een potentiële top-
ploeg verandert in een club zonder
hoop op een hoge klassering in de
eerste divisie De eerste negatieve
berichten stammen nog maar van
maart dit jaar, toen plotseling een
storm van kritiek neerdaalde op het
bestuur. De sponsorcommissie van
de club die het grootste gedeelte
van de zes ton sponsorgelden moest
binnenslepen stopte op 16 maart
1989 met zijn werkzaamheden om
dat het genoeg had van een falend
bestuur.
Pim Kraan, woordvoerder van de
sponsorcommissie, stelde dat hij al
het vertrouwen in het bestuur had
verloren, omdat toezeggingen wer
den ontkend, garanties nooit wer
den afgegeven en kansen om veel
geld binnen te slepen keer op keer
werden verprutst. Voordat er een
bal getrapt was, was betaald voetbal
op een gezonde basis in Zeeland al
een hopeloze zaak, verklaarde de
succesvolle Vlissingse zakenman,
die zich ergerde aan het amateuris
me van de nieuwe profclub. De be
stuurders van de amateurclub wa
ren voor zichzelf bezig en verdeel
den de baantjes in de nieuwe BVO
stelde Kraan vast.
Conflict
Er volgde een lang en slepend con
flict wat uiteindelijk resulteerde in
het wegsturen van de sponsorcom
missie. „Dit kost de vereniging min
Voorzitter Piet de Jong.
stens 400.000 gulden", beweerde
Kraan, die een toezegging van een
aantal staalboeren op zak had, die
een spelersfonds wilden beginnen.
Diezelfde staalboeren eisten echter
wel een bestuur met zakenmensen
en wilden garanties dat het beste
den van sponsorgelden gecontro
leerd kon worden.
Op die eisen is het bestuur nooit
ingegaan. Voorzitter Piet de Jong
deed het af als „gebrabbel aan de
zijlijn" en bezondigde zich vervol
gens aan nogal wat boude uitspra
ken in de pers, wat hem bijna een
proces kostte.
De tijd heeft echter geleerd dat de
vele critici totnutoe het gelijk aan
hun zijde hebben gekregen. Van het
oorspronkelijke ideale plaatje, waar
Vlissingen werd afgeschilderd als
een nieuwe topploeg is weinig meer
De amateurafdeling van de club,
zo werd tijdens een roerige leden
vergadering bekend gemaakt,
wordt achtergelaten met een schuld
van 263.000. gulden. Van dit bedrag
zou volgens de nieuwe penning
meester Peter van Ruiven echter
een schuld van 126.000. gulden
overblijven als alle vorderingen
worden geïnd die de verenigingen
nog tegoed heeft.
Het was oorspronkelijk de bedoe
ling dat er een stadion van vier mil
joen gulden zou worden gebouwd,
maar al in januari van dit jaar bleek
dat dit veel te hoog gegrepen was.
Voorzitter Piet de Jong kon geen fi
nancier vinden en richtte vervol
gens zijn hoop op de gemeente, die
aanvankelijk een plan lanceerde
waarin 2,4 miljoen gulden zou wor
den geleend om de accommodatie
op peil te brengen. Ook dat bedrag
bleek te hoog gegrepen: de gemeen
teraad van Vlissingen blies het am
bitieuze plan af. Vlissingen mag nu
rekenen op een bijdrage van 650.000
gulden om het hekwerk rond het
veld te plaatsen en voor nieuwe
kleedlokalen en krijgt een gemeen
tegarantie voor een lening van
900.000 gulden voor een lichtinstal
latie, om te zorgen dat de
datie voldoet aan de minimale
van de KNVB.
Bestuur
Het bestuur van de club slaagde er
wel in om via de bemiddeling van
Inter Football een shirtsponsor
(Houtland) en een goede subspon
sor (KWS) binnen te halen, die sa
men tenminste 160.000 gulden bin
nen brengen. Daarnaast levert Inter
Football een bedrag van 115.000.
gulden voor de reclameborden. Het
overige gedeelte van de zes ton
sponsorgelden moet binnen wor
den gebracht via de pas gestarte
businessclub, die de plaatselijke
sponsors moet aantrekken. Daar
wringt nu echter de schoen, omdat
deze groep sponsors weinig ver
trouwen meer heeft in de club, na
het knallende conflict met de oude
sponsorcommissie. Vlissingen
dreigt daarom met een gat van 2,5
ton in de begroting aan de competi
tie te beginnen.
De hoop is dan ook gevestigd op
de spelersgroep, die met goede
prestaties wellicht verandering in
die situatie kan brengen. Of dat ge
tuigt van realiteitszin zal de toe
komst moeten uitwijzen. Manager
Philip Krant moest in ieder geval ie
der dubbeltje omkeren om zijn se
lectie samen te stellen en het lijkt
erop dat trainer Jo Jansen beschikt
over een spelersgroep die weinig
potten zal breken en hoogstens inci
denteel (periodetitel) een succesje
kan boeken.
de rails, daar viel voor mij nog wei
nig eer te behalen. Ik ben nu een
maal geen man voor de tweede
viool. Doe ik iets, dan wil ik het naar
m'n hand zetten. Als het dan goed
gaat, wil ik zelf de eer hebben, maar
wanneer het fout loopt, moet ik zelf
voor de spiegel gaan staan en kan ik
een ander niets verwijten."
Extra energie
De 45-jarige zwaargewicht (131 kg)
zegt zich in zijn beleid niet te zullen
spiegelen aan John van Dijk: „Nee
hoor, John doet het op zijn manier
en ik op mijn manier. Elke club is
weer anders. Ik ontken niet dat wij
Einzelgangers zijn. Ik hoef echt niet
naar John te kijken of hem om ad
vies te vragen. John en ik hebben
beiden een winnersmentaliteit. Wij
zijn geen losers, wij moeten winnen.
Desnoods gooien wij er extra ener
gie tegenaan. Wij houden van uitda-
Cees den Braven, geflankeerd door trainer Hans Verel: "Ik barst van het zelfvertrouwen, ik zal slagen". (foto
GPD)
voelt Den Braven zich op zijn ge- sterk voor een openhartige relatie beetje duister. Het leven is eigenlijk
mak in het betaald voetbalwereldje, met de media („Heb je nog een intel- heel simpel, maar de mensen ma-
„Ik heb de gave, dat ik overal en al- ligente vraag?") die hij geregeld ken het soms zo moeilijk. Sommi-
tqd mezelf ben. Ik ben nooit ner- voedt met kwinkslagenof moppen, gen vinden zich vreselijk belang-
veus, speel nooit toneel en vind het „Wist je trouwens dat ik een heel rijk. Als je toch ziet wat er allemaal
niet belangrijk wat anderen van mij mooi, groot stuk grond voor m'n omheen loopt... Maar vraag je ze om
vinden. Want er zijn maar weinig schoonmoeder heb gekocht? Nee? te sponsoren, dan geven ze niet
als John van Dijk en mijn Ze wil er alleen niet in..." thuis. Ach, ik lach altijd maar om
gingen. Met die mentaliteit zijn wij
geboren. Wij vinden het heerlijk om
ons in het leven te bewijzen. Wil je
successen behalen, in het zakenle
ven of in de sport, dan moet je bar
sten van het zelfvertrouwen. Ik twij
fel nooit. Als je twijfelt in het leven,
kom je nooit een stap verder. Zo
ben ik er heilig van overtuigd dat
we het met Dordrecht'90 gaan red
den."
Als jongen van de gestampte pot
persoontje die opstaan om een club
uit het slob te halen. Ze mogen best
commentaar op mij leveren, dat in
teresseert me niks. Als je naar ieder
een moet luisteren, heb je geen le
ven. Aan dikdoeners heb ik een he
kel. Wat doet het er toe welke func
tie je in de maatschappij hebt? Óp
de zaak zeggen ze allemaal Cees te
gen mij. Je hebt elkaar nodig. Ik
ben geen man van afstanden."
Den Braven maakt zich
Reclamebord
Serieus: „Toch is de voetbalwereld
heel anders dan de gewone maat
schappij. Als ik in het bedrijfsleven
een grote order binnenhaal, staat
het niet in de krant. Maar als ik aan
de Krommedijk tegen een reclame
bord hang of een stomme uitspraak
doe, gebeurt dat wel. Voetbal is een
jungle, een wat duister wereldje. Al
thans, de mensen doen soms een
die dikdoenerij. Nee, met de trans
ferzaken heb ik nog geen proble
men gehad. Ik heb iedereen recht
op de man af benaderd. Wanneer je
weet wat je wil, is het meestal in
twee, drie minuten gebeurd. Ik doe
mijn zaken zo open mogelijk."
Niet zonder trots rept Cees den
Braven (vader van een zoon en een
dochter) over de face-lift aan de
Krommedijk. „We hebben nog
meer plannen. Die hebben betrek
king op het stadion. De kleedloka
len zijn zeer pover, er moeten busi
ness-seats komen en ik wil de
hoofdtribune doortrekken tot zeg
maar de cornervlaggen. Daar zit
natuurlijk een enorm kostenplaatje
aan vast. Eerst maar 'ns proberen de
toeschouwers op de tribunes terug
te krijgen. Door attractief aanval
lend voetbal te spelen, moeten we
zorgen dat er 4000,5000 man komen
te zitten en dan zien we wel verder."
Je werkt met een begroting van
twee miljoen, acht ton meer dan was
aangegeven in het beleidsplan. Dat
moet een tegenvaller zijn geweest.
„Dat beleidsplan is opgesteld
door Gerard Bouwer, die het bij de
aankondiging van mijn komst toe
vallig presenteerde. Bouwer zei: ik
kan topvoetbal in de eerste divisie
spelen met 1,2 miljoen. Gaande de
rit heb ik gezien, dat je met dat be
drag niet ver komt. Want ik vind dat
we in Dordrecht snel succes moeten
hebben om weer toeschouwers te
trekken."
Maar je zal toch wel zo slim zijn
geweest om een aantal sub-sponsors
aan te trekken?
„Uiteraard. Als je budget wordt
verhoogd naar twee miljoen, ont
staat er een gat van 1,1 miljoen. Dat
moet niet alleen worden opgevuld
door de sponsors, maar ook door de
sub-sponsors, de business-club en
allerlei andere commerciële activi
teiten."
Voor de commerciële zaken had je
een vrouwelijke manager, Margo
Gerrits, aangetrokken. Die is al snel
vertrokken.
„Dat is heel erg jammer, ze heeft
uitstekend werk verricht. Maar op
eigen verzoek heeft ze om onthef
fing van haar contract gevraagd. Ik
vind, dat je iemand die positiever
betering kan krijgen, niet mag te
genhouden. Ik had niet de indruk
dat Margo aanpassingsproblemen
kende. Ze heeft me wel een paar
keer gezegd dat het een heel andere
werksfeer was dan in een ander be
drijf. Ik weet niet of ze zich niet hon
derd percent happy voelde. Als ze
een andere baan aanvaardt, geeft ze
daarmee toch te kennen dat ze lie
ver in een andere branche zit. Het
betekent wel, dat er meer werk op
onze schouders terecht is gekomen.
Daarom trachten we binnenkort
een nieuwe commercieel medewer
ker te vinden, die in elk geval be
kend is in Dordrecht. Hij of zij zal
zich moeten aanpassen aan deze be
drijfstak, want het betaalde voetbal
heeft een apart sfeertje."
Dordrecht'90 houdt er liefst 27
contractspelers op na. Is dat niet een
beetje te veel?
„Dat is zeker te veel. Maar we
hadden nu eenmaal een erfenis van
het oude DS'79 en er zijn spelers
aangetrokken. In eerste instantie
zijn we uitgegaan van de adviezen
van de oude technische staf en het
voormalige bestuur. Ik heb er zelfs
nog twee spelers bijgenomen, van
wie ik vond dat ze moesten blijven:
Charité en Van der Zwan. Het is aan
Hans Verel om te bepalen of ze wor
den opgesteld, daar bemoei ik me
absoluut niet mee. Ik veronderstel
dat we volgend jaar naar minder
contractspelers gaan. Want het is
niet zinvol om voor je tweede elftal
dure contractspelers te gebruiken.
Zo'n tweede team moet er zijn voor
de doorstroming van de jeugd. Het
ligt in de bedoeliqg dat we in de toe
komst de instroming krijgen van de
zelf opgeleide jeugd."
De meeste nieuwe spelers hebben
meerjarencontracten op zak. Houdt
dat geen risico in, wanneer
Dordrecht'90 spoedig promoveert en
er jongens niet voldoen?
„Nou, dan zitten we er een paar
jaar aan vast, daar hebben we voor
gekozen. Het betekent dat we ver
trouwen stellen in spelers. Er zullen
heus wel jongens zyn van wie je al
les verwacht en die je niet ziet. Dat
risico moetje incalculeren. Ik denk,
dat je sowieso een brede selectie
moet hebben. Ik ben ervan over
tuigd dat we met deze groep een
eind kunnen komen. Ik heb zeker
niet te hoge verwachtingen.
Dordrecht'90 is in opbouw, dit sei
zoen ben ik al tevreden met een
plaatsje in de middenmoot. Vol
gend jaar doen we weer een stap
verder."
Je hebt vijfjaar uitgetrokken om
Dordrecht'90 in de eredivisie te
loodsen. Stel dat die opzet mislukt;
is het dan afgelopen met het prof
voetbal in Dordrecht?
„Niet lukt...? Zulke opmerkingen
wil ik absoluut niet horen. Ik zei al:
ik barst van het zelfvertrouwen, ik
zal slagen. Natuurlijk werk je met
mensen, maar na een, twee seizoe
nen weet je precies waar je angels
zitten. Die moet je wegnemen. Ver
geet niet, dat wanneer Van Dijk niet
zou zijn gekomen, was het betaalde
voetbal in Schiedam al in elkaar ge
stort. Voor Dordrecht geldt dezelf
de situatie. Zonder mij was het licht
al uitgedraaid. Want als je voor 300
toeschouwers loopt te voetballen,
kan je natuurlijk beter stoppen.
Dan ben je ook niet meer interes
sant voor sponsors: je moet wel
commercieel blijven denken. Ik
hoop langer dan vyf jaar bij
Dordrecht'90 te zitten, maar anders
zorg ik er wel voor dat er een finan
cieel gezonde club achterblijft."
ZEIST - Het WK in Italië maak
te het nog eens duidelijk: steeds
vaker staat de scheidsrechter
centraal in de kritiek onder het
motto: alle scheidsrechters zijn
druiloren, vooral de Nederland
se. Afgaande op de internatio
nale aanstellingen zou je dat in
derdaad zeggen. Dat is de kwes
tie: fluiten we internationaal
straks ook weer een wedstrijdje
mee? Ja, een wedstrijdje wel.
Vaak zullen we Nederlanders
echter niet over de grens in ac
tie zien. De scheidsrechters zelf
weten wel hoe dat komt: de
man die Nederland bij de UE
FA in dat verband immers de
laatste jaren vertegenwoordigd
heeft, blijft dat ook in de toe
komst doen. Leo van der Kroft
mag dan als voorzitter van de
Nederlandse scheidsrechters-
commissie worden vervangen,
de weinig geliefde Hagenaar
blijft aan als lid van de scheids-
rechterscommissie van de UE
FA. Precies dus op de stoel
waarop de belangen van de Ne
derlandse scheidsrechters, vol
gens de Nederlandse arbiters,
de laatste jaren zo slecht behar
tigd zijn.
Nederland had diverse vertegen
woordigers bij het WK in Italië,
maar een 'oranje' scheidsrechter
werd niet gesignaleerd. Er waren
Fransen, Amerikanen, Japanners,
Chilenen, Paraguyanen, Zwitsers,
Syriers en Costa Ricanen, maar
geen Hollander die bekwaam was
geacht voor een toernooi dat ook
qua arbitrage belabberd was.
Inmiddels zijn de aanstellingen
voor de eerste ronde van de Europa
Cups verdeeld en is het gemor in ar
biters-kringen weer te horen. John
Blankenstein, Ignace van Swieten
en Mario van den Ende werden door
de UEFA persoonlijk aangesteld
voor een wedstrijd en vooral het
succes van de laatste, de voormalige
schoonzoon van Van der Kroft,
zorgde weer voor commotie.
Scheidsrechter Jaap Uilenberg:
„Het was een hele grote teleurstel
ling voor mé dat ik geen Europa
Cup-wedstrijd kreeg. Als je ziet dat
Van den Ende er wel een heeft en ik
niet... Zo eerlijk ben ik. Iedereen
moet dezelfde kansen hebben, de
een moet niet gemakkelijker aan
zijn wedstrijden komen dan een an
der. En ik ben niet de enige die
vreemd heeft opgekeken dat Van
den Ende die aanstelling kreeg. Het
gaat ook niet om de persoon, want
Mario is een uitstekende scheids
rechter, het gaat om de procedure.
Ik ben anderhalf jaar international
nu, voor de FIFA ben ik de nummer
drie van Nederland, dan is het
vreemd dat ik er niet bij ben".
Voor Uilenberg is de gang van za
ken een tikje sneu, omdat hij net
zijn baan heeft opgegeven om zich
beter te kunnen wijden aan het stre
ven de absolute top te bereiken. „Ik
ben van functie veranderd bij de
bank, omdat ik 20 procent minder
wilde werken. Ik was chef van een
afdeling met achttien mensen on
der me. Maar als je in de top wilt
fluiten, kun je geen volledige en
drukke baan meer hebben. Je hebt
steeds meer midweekse wedstrij
den, je bent steeds vaker weg voor
buitenlandse wedstrijden. Ik heb
het anderhalf jaar aangekeken. Ik
heb nu bewust gekozen voor de top
en voor de consequenties, ook de fi
nanciële consequenties".
De Twentse scheidsrechter vindt
eigenlijk dat de KNVB zou moeten
opdraaien voor zijn verminderde in
komsten, zoals hij het Leo van der
Kroft kwalijk neemt dat de Neder
landse arbiters internationaal zo
schamel met wedstrijden worden
bedeeld. Hij lacht smakelijk op de
vraag of hij het aan zijn voorzitter te
danken heeft dat hij 12 september
wel de EK-kwalificatie-wedstrijd
Noord Ierland-Joegoslavië mag
fluiten. \,Aan Van der Kroft?
Hahaha, nee, dat heb ik zelf ver
diend, door goed te fluiten in wed
strijden die ik van de FIFA heb ge
had".
„Luister, het kan toch niet dat we
het laatste anderhalf bijna geen bui
tenlandse wedstrijden hebben ge
had met z'n allen? Dat we er op het
WK niet bij waren, niet op het
jèugd-WK, niet op de Olympische
Spelen! Ik ga er ook iets van zeggen,
want dit kan niet natuurlijk. Jaren
geleden ben ik met Houben door de
commissie-Van der Kroft van de
overgangslyst gehaald, we waren
niet goed genoeg. Op eigen kracht
zijn we er toch gekomen. Maar de si
tuatie is natuurlijk niet goed. Waar
om moeten volwassen scheidsrech
ters met angst naar de tribune staan
te loeren om te zien wie hen komt
beoordelen"?
Omdat scheidsrechters bang zijn
voor Leo van der Kroft en de
scheidsrechters-commissie in het
algemeen, is het antwoord. Scheids
rechters moet fluiten en niet zeuren,
zegt Van der Kroft zelf. „Je hoeft
niet te praten als je prestaties goed
zijn. En discussiëren over aanstel
lingen is verboden. Dat is de af
spraak. Ik vind dat ook een goeie
zaak. Anders blijf je eindeloos pra
ten".
Maar zelf wilde Van der Kroft ook
wel eens weten waarom er op het
WK geen Nederlandse scheidsrech
ter aanwezig was. „Ik ben met Van
Marle naar Harry Cavan gestapt, die
toen nog de scheidsrechtersbaas
was. Hij vertelde dat Nederland niet
voldeed aan de voorwaarden. Ver
der had hij geen commentaar".
Wie zich met zulke kluitjes in het
riet laat sturen, staat zelf uiteraard
niet te popelen anderen uitgebreid
tekst en uitleg te verschaffen over
beslissingen. Volgens Van der
Kroft is het laatste woord over het
scheidsrechterskorps in Italië ech
ter niet gesproken. „We gaan er nog
wel eens over praten. Ik zit interna
tionaal echt niet stil".
Dat gelooft iedereen onmiddel
lijk, want in ruil voor het voorzit
tersschap van de Nederlandse
scheidsrechterscommissie heeft
Van der Kroft by de UEFA meer
werk gekregen. Van kritiek wil hij
echter niks horen. „Want ik zit niet
voor Nederland in de UEFA, dat is
een levensgroot misverstand". Jaap
Uilenberg hoont die opmerking
meteen weg. „Dat is een toch beetje
naïef om te zeggen dat hij daar voor
alle landen zit. Het is normaal dat ie
dereen een extra oogje heeft voor
zijn eigen land. Natuurlijk neem ik
het Van der Kroft kwalijk dat we zo
weinig wedstrijden krijgen. In de
eerste helft van dit jaar ook weer.
Niks hebben we gehad, niks".
DORDRECHT (GPD) - Een logisch"
gevolg was dat Den Braven, als ver
antwoordelijke financiële man en
shirtsponsor, de voorzittershamer
overnam van Gerard Bouwer, die
tot adviseur werd benoemd. „Maar
tot dusver heb ik hem nog geen ad
vies hoeven vragen," erkent Den
Braven, die gewend is zijn eigen
weg te bewandelen. Een typisch
voorbeeld van iemand die even
als 'myn vriend' John van Dijk
onderaan de maatschappelijke lad
der begon en zich opwerkte tot de
categorie geslaagde zakenlieden.
De in Schelluinen geboren Gor-
kummer was eigenlijk voorbe
stemd om agrariër te worden, maar
prefereerde een baantje als jongste
bediende en declarant bij Van Gend
en Loos, kwam daarna in dienst van
een bedrijfje in stopverf („Zonder
een cursus te hebben gevolgd werd
ik daar boekhouder. Als het om cij
fertjes gaat, ben ik namelijk een
kei") alvorens oprichter/ directeur
te worden van Sealants BV te Oos
terhout. Een in stopverf en kit ge
specialiseerde firma (met vestigin
gen in Wormerveer, België en
Duitsland), die exporteert naar 45
landen (jaaromzet 150 miljoen)'en
160 mensen werk verschaft.
Cees den Braven greep dit jaar de
kans om als sponsor promotie te
maken in de voetbalsport. In het
verleden schoof hij amateurclubjes
(o.a. SVW), FC Utrecht en NAC geld
toe. In Breda fungeerde hij de
laatste drie seizoenen als shirtspon
sor. „Ik doe het hoofdzakelijk als
hobby (evenals postzegels verzame
len, red); ik ben helemaal voetbal
gek. Daarnaast is de publiciteit voor
mijn bedrijf mooi meegenomen. Ik
vind dit een uitdaging. Ik denk dat
ik geboren ben met organisatorisch
vermogen. Dat breng ik graag in de
praktijk. Bij NAC stond de zaak op
Er is geen sollicitatieprocedure nodig om voorzitter te worden van
een betaald voetbalorganisatie. Wie ambities koestert in die richting,
dient slechts over een zak met geld te beschikken. Automobiel-dealer
John van Dijk verwierf zich op die manier landelijke bekendheid als
redder van SW. Zijn investeringen loonden de moeite, zo blijkt twee
jaar later uit SW's huidige (eredivisie-)status, die werd verkregen
door de schulden weg te werken, de organisatie te professionaliseren
en mensen met kennis van zaken en beter spelersmateriaal aan te
trekken.
De succesformule van Van Dijk bleef niet onopgemerkt in
Dordrecht, waar het de zuinige DS'79-voorzitter Gerard Bouwer
weliswaar lukte de rode cijfers buiten de boeken te houden, maar zon
der het vooruitzicht om met zijn clubje ooit afscheid te nemen van de
kelder van de eerste divisie.
DS'79 zat dus op dood spoor en was zichtbaar opgelucht, toen zich
kort na de jaarwisseling in de persoon van Cees den Braven een twee
de John van Dijk aandiende met de intentie de 'handel' met ingang
van 1 juli over te nemen. Er is inmiddels veel veranderd aan de Krom-
,medijk, waar Hans Verel als algemeen directeur en veldtrainer
de dagelijkse gang van zaken coördineert. De huishouding werd dras
tisch gerenoveerd en de naam DS'79 maakte plaats voor Dordrecht'90.
