Amsterdam heeft eindelijk z'n ring
Vrouwelijke soldaat schokt orthodoxe Arabier
'De Bonifatiusbron
ligt ergens anders'
REPORTAGE)
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1990
Amerikaanse 'invasie' betekent inbreuk op Saudische cultuur
SAUDI-ARABIE - De
der de 50.000 Amerikaanse soldaten
in Saudi-Arabië moeten een ont
wrichtende, zo niet bedreigende
aanwezigheid vormen in een cul
tuur waar vrouwen niet mogen au
torijden, stemmen, met een man in
een theater zitten of zelfs maar hun
gezicht of haar laten zien.
Het Saudische koninkrijk houdt
er van de Arabische landen de
meest conservatieve en rigide Isla
mitische levenwijze op na. De wes
terlingen die er voor bedrijven wer
ken worden apart gehouden van de
rest van het land. Door de Ameri
kaanse 'invasie' dreigt daar in één
klap verandering in te komen, en
dat terwijl onder de Amerikaanse
militairen zich vrouwelijke chauf
feurs, communicatiespecialisten,
technici en vluchtleiders bevinden.
Verscheidene van hen hebben al
meegemaakt dat Saudische man
nen met verachting en soms vijan
digheid reageren als zij hen activi
teiten zien verrichten als het repare
ren van vliegtuigen, besturen van
vrachtwagens of het geven van be
velen aan mannen. "Ik denk niet dat
zij het oneens zijn met wat we
doen", zegt een sergeant uit Virgi
nia, wier naam conform de regels
niet mag worden genoemd. "Ik
denk dat het meer een kwestie van
geshockeerdheid is. 'Daar is een
Amerikaanse vrouw. Zij doet wat
mannen doen'."
Problemen
Deze bijkomstigheid van de Ameri
kaanse militaire aanwezigheid zou
wel eens onverwachte problemen
kunnen opleveren. "Hét betekent
dat het hermetische zegel dat
Saudi-Arabië sinds zijn stichting in
de jaren twintig van de buitenwe
reld heeft afgesloten wordt verbro
ken", zegt Richard Bulliet, profes
sor in de kennis van het Midden-
Oosten aan de Columbia-universi-
teit. "Wat overkomt een Saudische
Jan Soldaat die vrouwen nauwe
lijks als serieuze wezens be
schouwt, wanneer hij een vrouw
een arrestatie ziet verrichten?"
Sommige kenners van het gebied
waarschuwen dat het onverstandig
zou zijn de Amerikaanse soldaten
tezeer in contact te brengen met de
gewone Saudiërs, die in een cultuur
leven waar een van de laatste topics
was of onthoofdingen al dan niet op
televisie moesten worden uitgezon
den (tot nu toe gebeurde dat niet).
"Het zou een grote fout zijn onze
soldaten in nauw contact te bren
gen met de bevolking", meent
Lenore Martin, Midden-Oosten-ex-
pert van de Harvard^universiteit.
"We moeten onze strijdkrachten
echt apart houden, want de stabili
teit van de regering staat op het
spel. Een van de belangrijkste rede
nen waarom de Saudiers ons nooit
bases hebben willen geven was de
angst voor verwesterlijking en ver
val van de fundamentalistische re
gering en levensstijl", zegt zij.
Hoewel Saudische mannen geen
alcohol mogen drinken en gebon
den zij aan strenge kledingvoor
schriften, zijn het de Saudische
vrouwen die het sterkst worden be
perkt in hun doen en laten. Als zij
naar buiten gaan moeten zij lichaam
en gelaat vrijwel geheel bedekt hou
den. Zij hebben aparte stranden,
aparte theaters. Ze mogen een op
leiding volgen, maar alleen via ge
scheiden onderwijs voor vrouwen.
Saudische vrouwen kunnen geen
echtscheiding aanvragen en zijn
zwaar beperkt in hun recht op ei
gendom.
"Amerikaanse troepen passen abso
luut niet met de levensstijl van
Saudi-Arabië", zegt Bulliet. "Ik
vraag me af wie het eerst gaat wal
gen - de Amerikanen van het Saudi
sche gedrag of de Saudiers van de
Amerikanen".
De sergeant uit Virginia, die aan
het hoofd staat van een team vlieg
tuigtechnici, zegt dat Saudische
mannen ophouden met werken en
met open mond staan te kijken als
zij haar mannen opdrachten geeft.
Toen een andere vrouw onder het
personeel haar trui uittrok om in
haar T-shirt verder te werken
bracht dat onder de Saudiers zo'n
consternatie teweeg dat een ser
geant de vrouw opdroeg haar trui
weer aan te trekken. "Ze waren
enorm emotioneel, ze stonden vre
selijk te gebaren."
Voor vertrek hebben de Ameri
kaanse militairen een paar brochu
res gekregen waarin zij op de Saudi
sche cultuur worden voorbereid.
"Je zult buitenshuis zelden een
vrouw zien", luidt een tekst. "Het
wordt als onbeleefd ervaren als je
een man naar zijn Vrouw of zijn
dochters vraagt. Mannen mogen
geen belangstelling tonen voor Ara
bische vrouwen. Fotografeer ze niet
en kijk fliet naar ze. Arabische vrou
wen groetén een man nauwelijks en
een hand raken ze hooguit met de
vingértoppen even aan".
De kennis van de Saudiers om
trent het leven in het westen zal
waarschijnlijk summierder zijn.
Van de televisie, die vijf maal per
dag gebedsdiensten en voorlezin
gen uit de Koran uitzendt, zullen zij
op dit gebied in ieder geval niet veel
wijzer worden.
"De aanwezigheid a
onder de Amerikaanse strijdkrach
ten zal door de geestelijkheid in
Saudi-Arabië worden beschouwd
als een zeer ongebruikelijke en wel
licht schandalige zaak", zegt Gary
Sick, Midden-Oostenspecialist van
de Columbia-universiteit en voor
malig lid van de nationale veilig
heidsraad onder oud-president Jim
my Carter.
Onder de Amerikaanse militairen
die naar Saudi-Arabië zijn overge
bracht, bevinden zich overigens
ook joden, zo heeft een woordvoer
der van het Amerikaanse ministerie
van defensie voor de Israëlische ra
dio gezegd. Hij beklemtoonde, dat
in de Amerikaanse krijgsmacht nie
mand om zijn geloof wordt gediscri
mineerd. Daarmee zijn voor het
eerst joodse soldaten ingeschakeld
in het land waar de heilige plaatsen
van de Islam zich bevinden. In
Saudi-Arabië gold lange tijd een in-
reisverbod voor joden, ongeacht
hun nationaliteit.
AMSTERDAM - Rotterdam had er
al één. Die van Amsterdam staat er
na ruim een halve eeuw bouwen en
vooral veel plannen maken, nu ook
echt aan te komen: een gesloten
ringweg om de stad. Met een totale
lengte van 32 kilometer biedt de
weg aansluiting op vijftien stads
straten, één provinciale weg naar
Haarlem en vier rijkswegen: rich
ting Zaanstad, Den Haag, Utrecht
en Amersfoort. Aan de laatste tien
kilometer wordt nu de laatste hand
gelegd, met daarin de nieuwe Zee-
burgerbrug en -tunnel.
Hoeveel geld dit project precies
moet hebben gekost, is al lang niet
meer boven tafel te krijgen. Maar
een kleine twee miljard gulden, is
zeker niet overdreven. Vast staat
dat de afgelopen zes jaar met de
sluiting van de resterende halve
ring ruim 1,3 miljard gulden ge
moeid ging. Maar dat mag de pret
niet drukken. In het weekeinde van
21 en 22 september vindt de feeste
lijke openingsmanifestatie plaats
en mag het verkeer met een snel
heid van honderd kilometer per uur
de zesbaansweg in bezit nemen.
De plannen voor een ringweg om
Amsterdam gaan al terug tot 1934.
Dan staat nog slechts een stads
straat van twaalf meter breed met
daarnaast een berm voor een dub
bel tramspoor voor ogen. Fietsers
en voetgangers krijgen in die ideeën
bovendien hun eigen paden toebe
deeld. In feite gaat het slechts om
een klein stukje weg langs het wes
telijk stadsdeel.
De uitvoering van die stadsstraat
blijft hangen bij plannen alleen. Pas
als in de jaren vijftig het verkeer
omstuimig gaat groeien, worden de
oude ideeën bijgesteld. Maar ook
die uitvoering blijft steken. De jaren
zestig breken aan en Amsterdam
legt al vast enkele dijklichamen
rond de stad. Uitgegaan wordt dan
nog van een 'zeer kostbare' aanleg:
tussen de zes en zeven miljoen gul
den per kilometer weg.
(Feuilleton wordt
maandag vervolgd)
Na de openstelling in 1966 van de
Coentunnel, neemt het rijk het zor
genkindje van de hoofdstad over. In
1968 wordt 'rijksweg 10' zoals de
toekomstige ringweg gaat heten,
aan het bouwlijstje van Rijkswater
staat toegevoegd. Bij stukjes en
beetjes komen in de loop der jaren
nieuwe delen gereed. Maar van een
echte ring om de stad is nog steeds
geen sprake.
Grote vertragingen ontstaan door
felle tegenstand van omwonenden.
De eerste luide protesten komen
van flatbewoners, direct aan de
Coentunnelweg. Termen als ge
luidshinder en verkeerslawaai ra
ken ingeburgerd. De bewoners
spannen een juridische procedure
aan en in 1972 bepaalt het Haagse
gerechtshof, dat op de westelijke
tak van de ringweg niet sneller mag
worden gereden dan zeventig kilo
meter per uur. En er moeten ge
luidswallen komen.
Ook bij Diemen en in Amster
dam-Noord volgen langdurige pro
cedures. Dat lijdt in het noordelijk
stadsdeel bij voorbeeld tot het vijf
tig meter opschuiven van het al eer
der aangelegde dijklichaam. Tegen
de huidige prijs omgerekend, moet
dan al dertig miljoen gulden per ki
lometer weg worden neergeteld.
De vorige minister van verkeer en
waterstaat, Smit-Kroes, gaf zes jaar
geleden het laatste zetje voor de vol
tooiing van de ringweg. Zij legde
het geld op tafel voor aanleg van de
Zeeburgerbrug en -tunnel en pas
toen kon ook met de aanleg van het
oostelijk en noordelijk tracé wor
den begonnen. De aanleg van de
brug kostte 85 miljoen, de tunnel
vergde een investering van 167 mil
joen gulden.
Coentunnel
Als de ringweg eind september in
zijn geheel voor het verkeer wordt
opengesteld, kan die zonder proble
men 130 duizend voertuigen per et
maal verwerken. De weg is ge
bouwd op een nog grotere verkeers-
expansie. De Coentunnel, een van
de Nederlandse filetoppers, ver
werkt nu ruim 90-duizend voertui
gen per etmaal. Alleen het drukst-
bereden stukje ringweg, bij de aan
sluiting met rijkweg 4 richting
Schiphol, komt met 165 duizend
Het sluitstuk van de miljardenverslindende ringweg, het oostelijke trace
dat via het IJmeer en een tunnel onder het Buiten-IJ aansluit op het knoop
punt bij de Coentunnel in Amsterdam-Noord. (foto anp)
voertuigen al boven de grens van
130 duizend.
Rijkswaterstaat kan nu nog moei
lijk inschatten hoe de verkeers
stroom zich na de openstelling gaat
ontwikkelen. Vrijwel zeker treden
verbeteringen op in de knooppun
ten bij de A2 richting Utrecht en de
A8, richting Zaanstad. Daarnaast
worden veel gebruikte stadsroutes
door Amsterdam-Oost en -Noord
van veel verkeer verlost.
Woordvoerder P. Verdaasdonk
van Rijkswaterstaat: "We verwach
ten dat de westelijke- en zuidelijke
tak op korte termijn in intensiteit
wat gaan afnemen.. Vermoedelijk
kiest een deel van de weggebrui
kers straks het nieuwe, oostelijke
alternatief. We denken ook dat het
verkeer bij de Coentunnel licht zal
afnemen. Maar het blijft daar een
knelpunt met twee maal twee rij
stroken".
Bovendien heeft ervaring ge
leerd, dat nieuwe wegen een zuigen
de werking hebben op de verkeers
intensiteit. Het bureau McKinsey
onderzocht in 1986 de beïnvloeding
van het autoverkeer. Daaruit bleek
dat nieuwe tracés inspelen op de zo
genaamde 'latente vraag' en uitein
delijk 20 procent verkeerstoename
kunnen opleveren.
Voor het jaar 2000 voorspelt
Rijkswaterstaat de grootste drukte
op het westelijk ringwegtracé. Per
etmaal zullen daar dan naar ver
wachting zo'n 150-duizend voertui
gen passeren. Het traject direct ten
zuiden van de Coentunnel wordt
dan belast met zo'n 140-duizend
voertuigen. Verwacht wordt dat het
verkeersaanbod op de overige de
len van de ringweg onder de capaci
teit van 130-duizend voertuigen zal
blijven. "Maar", zegt Verdaasdonk,
„die ramingen zijn dan wel geba
seerd op een voorzichtige groei van
het autoverkeer en op de plannen
om het openbaar vervoer een be
langrijker rol toe te bedelen".
Computer
Eind 1991 moet de gehele ringweg
om Amsterdam zijn uitgerust met
een verkeerssignaleringssysteem,
dat ervoor moet zorgen dat het ver
keer zonder al te grote opstoppin
gen rond de hoofstad wordt geleid.
Daartoe worden in de wegdek om
de 200 meter detectielussen aange
bracht. Deze sleuven bevatten ka
bels die registreren hoeveel verkeer
er passeert en met welke snelheid
wordt gereden.
Computers langs de weg sturen
deze gegevens vervolgens naar het
Controlecentrum in Oostzaan. Zo
dra ook maar ergens een file dreigt,
geeft het Controlecentrum via elek
tronische borden boven het wegvak
een adviessnelheid aan. Verdaas
donk: "Uitgerekend is, dat als ieder
een zich aan deze verkeerssnelheid
houdt, de weg 25% meer verkeer
kan verwerken".
BOTHEID
Een Israëlische minister oogstte op
een bijeenkomst met Amerikaanse
joden ooit groot succes met de
volgende grap over een opinie
onderzoek:
"Neemt u me niet kwalijk
alstublieft", vroegen de
onderzoekers een internationaal
gezelschap, "maar wat is uw
mening over de schaarste aan
vlees?" De Polen in de groep
antwoordden: "Wat is vlees?" De
Russen stelden als wedervraag:
"Wat is een mening?" De
Amerikanen wilden weten wat
schaarste is. En de Israëli's
antwoordden: "Wat betekent: neemt
u me niet kwalijk, en wat is
alstublieft?"
Op het gebied van
bezienswaardigheden en
natuurschoon heeft Israël het een en
ander te bieden, maar nog nooit heb
ik een buitenlandse bezoeker
gesproken die de loftrompet stak
over goede dienstverlening of
verfijnde
Horeca-personeel, loketbeambten,
bus- en taxichauffeurs en andere
vertegenwoordigers van wat wel de
service-sector wordt genoemd
gedragen zich op zijn best
onverschillig, meestal bot en niet
zelden onbeschoft. De meeste
Nederlanders valt dat niet op, maar
toeristen uit Angelsaksische landen
des te meer.
Als Amerikanen en Engelsen willen
klagen over hun behandeling, doen
ze dat vaak in de vorm van een
leedvermakelijke ingezonden brief
aan 'The Jerusalem Post'. Ik laat die
brieven nooit ongelezen.
Rabbijn David Mayer uit Arizona
schrijft dat hij onlangs zijn
zoveelste reis naar Israël maakte.
Bij aankomst in het X-hotel in Tel
Aviv liet hij zijn huurauto even voor
de deur staan, tussen tientallen
andere fout geparkeerde wagens,
om snel zijn koffer naar zijn kamer
te brengen. Toen hij een kwartiertje
later terugkeerde zag hij dat alleen
zijn auto was weggesleept.
Mayer verzocht om een onderhoud
met de hotelmanager, maar kreeg
bij de receptie te horen dat deze niet
beschikbaar was. Toen hij toch
maar de deur van diens kantoor
opende zat de man achter zijn
bureau een watermeloen te eten.
Breed grijnzend legde de manager
uit dat hij niets voor de gast kon
doen.
De briefschrijver bestelde
vervolgens een taxi en hoorde de
hotelportier, die niet wist dat hij
Hebreeuws verstond, tegen de
chauffeur zeggen: "Laat hem maar
in dollars betalen, hij stikt van de
poen". De beheerder van de politie-
parkeerplaats vertelde Mayer dat
de portier van het X-hotel
telefonisch had Verzocht om het
wegslepen van de auto.
Nu pas realiseerde onze toerist zich
dat hij de man bij binnenkomst in
het hotel geen fooi had gegeven.
Een paar jaar geleden schreef een
mevrouw Silverwater aan de 'Post'
een ervaring, die een ereplaats
verdient in de rubriek 'creatieve
botheid'. Noodzakelijke
achtergrondinformatie is dat de
Israëlische televisie in die tijd
'service-spotjes' uitzond over het
reizen met de bus. Er waren er twee.
Jeruzalem
Ad Bloemendaal
Het doel van de eerste was
passagiers aan te sporen bij het
instappen gepast geld bij de hand te
houden. In het tweede werd
gewaarschuwd tegen het uit het
raam gooien van voorwerpen.
Omdat mevrouw Silverwater wist
dat de stadsrit in Jeruzalem die ze
ging maken haar een shekel en 20
agorot (centen) zou kosten had ze
dat geld bij het instappen gepast in
haar hand: een shekel, een munstuk
van tien agorot en tien muntjes van
een agora.
De chauffeur nam de shekel en het
tien agorot-stuk aan en bekeek met
ergernis de overige muntjes. "Ma ze,
kessef?" (Wat is dat, geld?) snauwde
hij pseudo-verbaasd. "Jazeker",
antwoordde de briefschrijfster
verbouwereerd. De chauffeur pakte
de munten uit haar hand en smeet ze
uit het raam. Daarna gaf hij
mevrouw Silverwater haar kaartje.
Streekarchivaris Medema:
DOKKUM (GPD) Bonifatius blijft de gemoederen bezighou
den. Lopen de meningsverschillen omtrent de plaats waar deze
heilige op 5 juni 754 werd vermoord nog steeds niet parallel, nu
is er grote opwinding over de naar hem genoemde bron in Dok-
kum, waarvan het water een genezende werking zou hebben.
Het bericht van het echtpaar
Brandsma uit Sneek dat hun ne
gen maanden oude dochtertje
niet meer hoest sinds ze op 29 juli
in de bron is ondergedompeld
heeft een ware run op de water
partij voor de Bonifatiuskapel tot
gevolg gehad. Tientallen mensen
uit het hele land melden zich da
gelijks bij de ronde vijver die voor
een deel overwoekerd is door wa
terplanten.
De reacties van de toeschou
wers zijn even ongelovig als bij
tend. („Als je hier met je fiets
doorheen rijdt hou je er nieuwe
banden aan over"). De mensen
die genezing hopen te vinden in
het water van de bron blijven er
ogenschijnlijk stoïcijns onder.
Twee oudere vrouwen gaan op
een zitje aan de kant zitten en
dompelen hun overmatig dikke
benen in het water. De ene vrouw
neemt met haar samengevouwen
handen water op uit de bron en
wrijft haar gezicht ermee in. Even
ervoor had een andere vrouw met
een glazen kommetje water uit
het bassin gehaald en het vervol
gens in de kapotte radiateur van
haar auto gegoten. De tegenstel
lingen zijn hardvochtig.
De streekarchivaris van Noord
oost Friesland, A. Medema is
sceptisch gestemd over de ge
beurtenissen rond de bron. Niet
alleen is hij niet-katholiek en ge
looft niet in de genezende wer
king van het bronwater, hij is er
ook wetenschappelijk en archeo
logisch van overtuigd, dat de
mensen die er dan wel in geloven
hier bij de verkeerde bron zitten.
De echte, originele Bonifatius
bron ligt volgens hem zo'n ander
halve kilometer verderop in het
centrum. Op de parkeerplaats is
inderdaad een minüscuul fon
teintje te zien met erachter een
grote stenen plaquette waarop
staat dat dit de Bonifatiusbron is.
Ervoor staat een reusachtig
standbeeld van Bonifatius. Hij
staat met de rug naar de bron toe
en met het gezicht naar de verder
op gelegen hervormde kerk.
Daar diep onder die kerk moet
volgens Medema, en hij baseert
zich op gegevens van de inmid
dels gepensionneerde archeoloog
Halbertsma van het Rijksinsti
tuut voor Oudheidkundig Bo-
'Meer omgang
met de armen'
VATICAANSTAD (CNS) - Direc
te omgang met de armen moet
een vast onderdeel van de pries
teropleiding worden. Dit heeft
Caritas, de internationale rk koe
pelorganisatie voor hulpwerk en
ontwikkelingssamenwerking, de
komende wereldbisschoppen-
syode over de opleiding van
priesters voorgesteld.
Door met armen en ontrechten
te werken krijgen toekomstige
priesters een hogere achting voor
de gave van het leven, aldus Ca
ritas. Priesters moeten in staat
zijn als leiders in de kerk anderen
tot christelijke barmhartigheid te
inspireren.
Om dit goed te kunnen doen
moeten de priesterstudentén tij
dens hun opleiding elk aspect van
het sociale werk leren kennen.
demonderzoek, een kerk hebben
gestaan ter nagedachtenis van de
vermoorde Bonifatius. De nage
dachtenis was het initiatief van de
Frankische bestuurder Abba die
het in de streek bestuurlijk voor
het zeggen had. „Onder leiding
van deze Abba werd eerst een
heuvel, een terp opgeworpen. Tij
dens een inspectietocht om de
heuvel zakte een van de mede
werkers plotseling met zijn paard
door de bodem en ziedaar, daar
was een bron, dè bron. Het is niet
helemaal duidelijk of de bron er
al was ten tijde van Bonifatius. Er
is een lezing die zegt dat Bonifa
tius zijn tentenkamp hier bij Dok-
kum opsloeg, omdat hier een
bron was, maar een andere lezing
zegt, dat Bonifatius tijdens de
vlucht voor zijn moordenaars zelf
met zijn paard door de bodem
zakte waarna de bron tevoor
schijn kwam."
Volgens Medema is de plaats
van de nagedachteniskerk van
Bonifatius tot ongeveer 1580 een
bedevaartplaats geweest. Daarna
is het een hele tijd stil en rond
1850 vinden er dan opnieuw bede
vaarten plaats. „Maar nu niet naar
de bron van voor die tijd, maar
naar de bron waar nu zoveel om is
te doen. Waarom dat is gebeurd
heb ik niet kunnen achterhalen,"
aldus Medema.
De visie van Medema staat ove
rigens haaks op de visie, die in de
jaren twintig werd uitgedragen
door de beroemde pastoor Titus
Brandsma. Hij was van mening
dat de leiding van de Bonifatius-
stichting in het midden van de ja
ren twintig „beslag legden op het
juiste terrein voor hun vereering
van Bonifatius' nagedachtenis".
In 1925 werd het Bonifatiuspark
aangelegd en de kapel gebouwd
by de Bonifatiusbron, die op het
ogenblik zo in trek is.
Vergaderingen
en rapporten...
HANNOVER (EPD) - De Evange
lische Kerk in de Bondsrepubliek
(EKD) betreurt het, dat het conci
liair proces voor gerechtigheid,
vrede en behoud van de schep
ping in Europa tot dusver vooral
gericht is geweest op „het aanne
men van rapporten en bepaalde
formuleringen".
Er zijn nu concrete stappen no
dig. „Grote stellingen maken
machteloos. Er moeten nu politie
ke stappen worden uitgewerkt",
waarschuwt het bestuur van de
kerk in een verklaring. Deze is
voorbereid door een werkgroep,
waarin onder anderen de natuur
kundige èn theoloog Carl
Friedrich von Weizsacker zitting
had.
De „levendigheid" van het pro
ces blijkt niet uit een reeks van
vergaderingen overal in de we
reld, maar in het ijveren van
christenen en kerken voor ge
rechtigheid, vrijheid, vrede en be
houd van de schepping, aldus de
EKD. De noodlijdende mensen in
de Derde Wereld kunnen immers
niet meer wachten. „Vluchtelin
gen zijn nu de boodschappers van
de onrechtvaardigheid en de
milieuvervuiling in de wereld".
Christenen hebben volgens het
EKD-bestuur de plicht voorrang
te verlenen aan het verlangen
naar gerechtigheid. Daarbij moe
ten de christenen in het westen
voor ogen houden dat de grote
aandacht die in de rijke landen
voor het milieu bestaat, in de ont
wikkelingslanden snel wordt er
varen als een poging om de aan
dacht van de ongerechtigheid af
te leiden.
Gijsen herstelt
samenwerking
ROERMOND (ANP) - Bisschop
Gijsen van Roermond heeft de sa
menwerking met de Pauselijke
Missiewerken hersteld. Dat heeft
hy deze week de priesters en di
akens in het bisdom laten weten.
„Nu de statüten van de Pause
lijke Missiewerken in Nederland
zodanig zijn aangepast aan de be
treffende richtlijnen die voor heel
de kerk gelden, en de naleving
hiervan verzekerd is, kan de band
tussen de Missiewerken in Den
Haag en ons Missiebureau wor
den hersteld", aldus Gijsen. Het
bisdom zal nog niet gaan samen
werken met de Bisschoppelijke
Vastenactie en de Week voor de
Nederlandse Missionaris.
Gijsen heeft een deel van de be
lofte ingelost die hij tijdens de bij
zondere synode van de Neder
landse bisschoppen van 1980
deed. Hij zegde toen de andere
bisschoppen in ons land toe de sa
menwerking met de Pauselijke
Missiewerken, de Bisschoppelij
ke Vastenactie en de Week voor
de Nederlandse Missionaris te
herstellen. KardinaalSimonis liet
begin dit jaar zijn ongenoegen er
over blijken, dat Roermond nog
altijd niet met de missieorganisa
ties samenwerkte. „Ik houd Gij
sen aan zijn belofte',' aldus Simo-
nis. Hij kondigde aan in Rome er
voor te pleiten dat er een einde
zou komen aan de zelfstandige
positie van de missieactiviteiten
van het bisdom Roermond.
Het bisdom Roermond brak in
1975 met de drie missieorganisa
ties, toen deze besloten te blijven
samenwerken met de door hem
ontslagen missiesecretaris P. Ne-
len en diens Bureau voor Interna
tionale Solidariteit. Het bisdom
besloot toen zelfstandig
ties te voeren.
Ernst en Bar
praten weer
met 'Acht Mei'
BREDA/ROTTERDAM (ANP) -
De bisschoppen Ernst van Breda
en Bar van Rotterdam hebben
„op eigen verantwoordelijkheid"
het bestuur van de Acht Mei Be
weging uitgenodigd voor een ge
sprek. Zij vinden het niet verant
woord te berusten in het ontbre
ken van betrekkingen tussen het
bestuur en de bisschoppen en ho
pen zo isolement te voorkomen.
Het bestuur van de Acht Mei
Beweging is „aangenaam ver
rast" door de uitnodiging en staat
er in beginsel positief tegenover.
In 1988 voerden delegaties van
de bisschoppenconferentie en
het Acht Mei-bestuur drie moei
zaam verlopen gesprekken. De
bisschoppen besloten unaniem
deze gesprekken niet voort te zet
ten, omdat zij in hun ogen on
vruchtbaar waren.
Ernst onderstreept in zijn brief,
dat het gesprek met het bestuur
„op eigen verantwoordelijkheid"
plaatsheeft. De bisschoppen heb
ben geen gezamenlijk standpunt
over hervatting van de gesprek
ken met het bestuur kunnen be
palen.
