P
ifc»
W
wêêèw
F jy
'Nu overspeelt Hussein zijn hand
'Als ze de airco maar niet kapot schieten
PC5» - fj
J jM
mm
ML I
WÊr 1
Mariale wagen
was tijd
I REPORTAGE i
'Busladingen Kuwaytis gevlucht'
VRIJDAG 3 AUGUSTUS 1990
GEESTELIJK LEVEN
Van onze correspondent
Leo van Gelderen
DEN HAAG/KUWAYT STAD -
Tanks bepalen het straatbeeld van
Kuwayt. Iraakse tanks wel te ver
staan. Sinds de inval van Irak gister
nacht vluchten veel mensen. Ande
ren wachten op wat komen gaat.
Onder hen ruim honderd Nederlan
ders die als zelfstandig ondernemer
hun brood in Kuwayt verdienen of
werknemer zijn van bedrijven als
NKF Kabel uit Delft. KLM en het
Odijkse baggerbedrijf Van Oord.
Ronald Roosenboom uit Loosd-
recht werkt sinds drie jaar in Ku
wayt. De 36-jarige tuinder meldt
niet zonder trots de eerste te zijn die
er in is geslaagd sla te kweken tij
dens zomers met middagtempera-
turen van zo'n vijftig graden. Het
bedrijf van de Nederlander ligt zo'n
125 kilometer van de grens tussen
Kuwayt en Saudiarabië. Midden in
het oliegebied Wafra.
"Ik heb van de inval van Irak niet
zoveel gemerkt. Toen ik om zes uur
's ochtends uit mijn bed stapte,
hoorde ik schieten. Al heel snel
werd me duidelijk wat er aan de
hand was. Nee, echt verrast was ik
niet. Er hing al lang een oorlogsdrei
ging in de lucht. Ik hoorde dat de
Iraakse troepen met name vrouwen
en kinderen gevangen nemen. Die
willen ze gebruiken als gijzelaars.
Als extra drukmiddel om hun zin te
krijgen. Ik heb dan ook al heel wat
vluchtelingen gezien die richting
Saudiarabië trokken. Die mensen
moeten trouwens nog oppassen
voor de grenspolitie. Die bestaat
grotendeels uit Bedoeïen. Halve
cowboys die eerst schieten en dan
pas vragen stellen"
Roosenboom heeft geen idee over
wat Kuwayt staat te wachten. "Dat
weet je hier trouwens toch nooit.
Dit is een hoek van extremen. Het
kan best zijn dat het land bezet
blijft, maar voor het zelfde geld
trekt Irak zich na een paar dagen
weer terug. Ik hoop dat het laatste
gebeurt. Ik ben niet bang voor de
toekomst van mijn bedrijf".
Jan Verbeek uit Stolwijk, de 47-
jarige vertegenwoordiger van NKF
Kabel, woont in een van de buiten
wijken van Kuwayt stad. Verbeek is
niet bang uitgevallen, maar waagde
zich tijdens de inval niet op straat.
"Ik had daar niets te zoeken. Je
krijgt het gevoel 'blijf zitten waar je
zit, en verroer je niet'. En de knallen
en ontploffingen waren niet van de
lucht. Ik woon op vijf minuten rij
den van het vliegveld. Daar ging het
flink te keer. Voor mij kwam deze
inval als een volkomen verrassing.
Ach, Irak heeft wel meer een grote
mond. Ook op de zaak, onder de
werknemers uit Kuwayt was de
laatste dagen niet echt iets te mer
ken van extra spanning. Ja nu lopen
ze asgrauw rond. Iedereen dacht dat
het wel los zou lopen. Dat bleek dus
een misvatting".
Verbeek lacht. Spottend laat hij
erop volgen. "Weet je waar ik wel
bang voor ben? Dat ze mijn airco
kapot schieten. Dan wordt het hier
veel te warm. En voor een man van
mijn postuur, ik ben toch goed voor
een slordige honderd kilo, is een
middag temperatuur van dik vijftig
graden niet echt gezond".
Katwijkse
Maartje Sarif zit wel met haar gezin
in Kuwayt Stad. De 33-jarige Kat
wijkse woont al negen jaar in Ku-
KUWAYT (GPD) - "Alles is hier deren zijn gegijzeld. "Ik heb met buitenlandse, Amerikaanse inval.
gesproken die hebben ge- Ze rekenen zo te
zien dat veel Kuwaytis naar Saudi-
rustig. De Kuwaytis blijven
binnen vanwege het uitgaansver
bod. Niemand vertoont zich op Arabië zijn gevlucht. Zij zijn volko-
straat en er wordt niet meer gescho
ten. De Kuwaytis wachten afal
dus de Nederlandse journaliste Het- zijn", aldus de journaliste,
ty Lubberding gisteravond laat
een hotel in Kuwayt Stad.
verrast door de aanval en dach- leger in de nacht van woensdag op
ten dat Husayn nooit zo gek zou donderdag heeft volgens Lubber
ding nog geen zes uur geduurd.
"Het is heel goed mogelijk dat zij
Lubberding zegt dat de Irakezen steun hebben gekregen vanuit Ku-
le belaneriike installaties in het wayt zelf. In Kuwayt wonen onge
veer één miljoen buitenlanders,
het hamsteren geslagen. Groente, 'regering' van Kuwayt heeft inmid- Jordaniërs, Palestijnen, Iraniërs
water en zelfs benzine werden
saai ingekocht. Er gaan berichten
dat de olie-installaties beschadigd
dels een eigen radiostation,
waaruit zij boodschappen uitzendt.
"In de hoofdstad Kuwayt hebben privileges
zijn. En zelfs de waterontzoutings- de Irakezen met tanks alle strategi- |en zÜn daarornontevreden. Je kunt
machines. De Kuwayti's zijn vooral
Irakezen. Zij hebben geen Kuwayts
genieten ook niet de
de Kuwaytis,
bang dat er een tekort aan water zal
ontstaan".
Volgens Lubberding zijn veel ar
restaties verricht. Vrouwen en kin-
sche punten ingenomen. Ze gaan je voorstellen dat de Irakezen hier
zeer geordend te werk. Aan de kust- hun langenoten hebben -
weg die langs Kuwayt Stad loopt, bij de
hebben zich rijen tanks opgesteld, ten
klaarblijkelijk uit angst voor
Ik heb al horen i
de hoofdstad voordat de
Iraakse soldaten in het land waren".
wayt. Samen met haar man, een Pa
lestijnse kinderarts zag zij de tanks
binnenrollen. Maartje spreekt van
een onwerkelijke situatie.
"Ik kan het nog niet geloven. Ge
lukkig lijken de ergste gevechten
voorbij. Twee weken geleden ben ik
moeder geworden van mijn derde
kind. Dat is een gelukkige gebeurte
nis. En nu zitten we midden in een
oorlogs situatie. Ik maak me zorgen.
Vooral voor mijn kinderen. Tot nu
toe gedragen de Iraakse soldaten
zich gelukkig goed. Mijn man heeft
met een paar van die jongens staan
praten. Die zeiden dat ze opdracht
hadden de burgerbevolking met
rust te laten. Wat voor waarde die
order heeft als het weer gaat span
nen, is niet in te schatten. Het zie
kenhuis waar mijn man werkt,
draait nu met een aangepast dienst
rooster. Alleen als het echt noodza
kelijk is gaan de mensen naar het
hopitaal om hun werk te doen. Voor
de rest blijft iedereen zo veel moge
lijk binnen. Je weet het tenslotte
maar nooit met zo'n bezettingsle
ger".
Maartje Sarif houdt nauwlettend
de berichten van de Nederlandse
ambassade in de gaten. Een ding is
haar in ieder geval duidelijk gewor
den. Vertrekken uit Kuwayt als in
dividu wordt sterk afgeraden. "De
ambassade heeft een evacuatieplan
klaarliggen. Als we gaan, vertrek
ken we met zijn allen. Of ons gezin
in dat geval ook vertrekt? Zeker we
ten. In dat geval durf ik met mijn
man en kinderen niet achter te blij
ven. Daar vind ik de situatie toch te
ernstig voor".
Van onze correspondent Theo Haerkens
AMSTERDAM "Nu de Veiligheidsraad van de Ver
enigde Naties zo snel unaniem het onder de voet lopen van
Kuwayt door Irak heeft veroordeeld, is het maar de vraag of
Irak daar lang zal blijven". Antropoloog en kenner van de
Arabische wereld, Robert Soeterik van de Amsterdamse
Stichting Middle East Research Associates, vraagt zich
hardop af of Saddam Hussein, de sterke man van Irak, zijn
hand deze keer niet heeft overspeeld. Arabische broeder
landen als Saudi-Arabië, Jordanië en Egypte hebben welis
waar nog niet gereageerd, maar zij kunen de inval niet over
hun kant laten gaan.
Irak is het sterkste land in de regio,
maar als de westerse landen de
geldkraan dichtdraaien, is het ge
daan met het Ba'ath-regime van
Hussein. De resolutie de Veilig
heidsraad uitsprak binnen 24 uur
nadat Irak zijn buurland bezette,
belooft daarom weinig goeds voor
de Arabische krachtpatser.
Dat Saddam Hussein zich nu aan
Kuwayt heeft vergrepen, verbaast
de voormalige docent van de Uni
versiteit van Amsterdam aller
minst. Sinds het landje in 1961 onaf
hankelijk werd en de Britten er ver
trokken aast Irak erop. Kuwayt was
nauwelijks een week onafhankelijk
of Irak claimde al het olierijke
grondgebied ervan, zodat het Britse
leger op zijn schreden terugkeerde.
Voor de zekerheid sloot Kuwayt
zich ijlings aan bij de Arabische Li
ga.
Op dit moment echter blijkt dat
de landen in de regio allerminst zijn
opgewassen tegen de overmacht
van Irak. Het land beschikt over een
groot en zeer sterk leger met een
miljoen manschappen en is uitge
rust met de modernste Russische
en Franse wapens. Bovendien heet
Irak veel ervaring opgedaan in de
jarenlange uitputtingsoorlog met
Iran.
Bizar is dat Kuwayt belangrijk
heeft bijgedragen aan de financie
ring van deze militaire grootmacht.
Soeterik wijst erop dat het hier
slechts gaat om een gelegenheids
coalitie, die vooral niet verward
mag worden met een innige vriend
schap. Kuwayt was bereid tot dit
monsterverbond omdat het er heel
wat aan gelegen was de islamitische
revolutie in Iran tot staan te bren
gen.
Fanatisme
Evenals Irak vreesde het kleine,
maar zeer rijke oliestaatje het shi-
'itisch fanatisme en het mocht wat
geld kosten om dat tebestrijden.
Hoeveel geld Kuwayt intertijd voor
de strijd tegen de ayatollah's be
schikbaar heeft gesteld, is nooit be
kend gemaakt. Bedragen ter groot
te van tien miljard dollar worden
door experts echter niet onwaar
schijnlijk geacht.
Nu de strijd met Iran is opge
schort heeft Irak de handen weer
vrij om de ruzie met Kuwayt uit te
vechten. Het conflict kent verschil
lende elementen. Op de eerste
plaats heeft Saddam Hussein toen
hij in 1968 aan de macht kwam de
erkenning van het oliestaatje door
de vorige machthebbers vrijwel on
middellijk teruggedraaid. "Dat ging
heel gemakkelijk, omdat daar geen
uitspraak van het parlement aan te
pas was gekomen", licht Soeterik
toe.
Vijf jaar nadat Hussein via een
staatsgreep aan de macht kwam,
deed zich het eerste gewapende
grensconflict voor. Inzet was de
zeggenschap over het. olieveld
Rumaili dat zich aan beide zijden
van de grens uitstrekt en waar beide
landen olie winnen. De beschuldi
ging van Baghdad dat Kuwayt voor
2,5 miljard dollar olie heeft gesto
len, heeft opnieuw betrekking op
dit gebied.
Am 1 iVSröM
Robert Soeterik.
bij de ambassade i
in het Golfstaatje.
Verder spelen irritaties over de
olieprijs van de Opec een rol omdat
Kuwayt, evenals Saoediarabië,
meer produceert dan in het verle
den is afgesproken, wat een ongun
stig effect heeft op de prijs en Irak
dus inkomsten scheelt. De nieuwe
afspraken die daarover vorige
maand zijn gemaakt de prijs werd
van 18 naar 21 dollar per vat opge
trokken, hebben nog niet alle irrita
ties weggenomen.
Een derde element is dat Irak enor
me behoefte heeft aan een nieuwe
oliehaven. De havenstad Basra, een
eind landinwaards aan de rivier de
Shat-al-Arab is in de oorlog met
Iran vrijwel volstrekt vernield. Bag
hdad heeft zijn zinnen gezet op uit
breiding van het militaire haventje
in Umm Qasr. Dat moet uitge
bouwd worden tot de nieuwe olie
overslagplaats voor Irak. Probleem
is echter dat de haven aan de Arabi
sche Golf alleen bereikbaar is via de
territoriale wateren van Kuwayt.
Gedurende de oorlog met Iran was
dat geen probleem, omdat Kuwayt
partij trok voor Irak, maar nu de
vrede aan dit monsterverbond een
eind heeft gemaakt, wil Saddam
Hussein niet afhankelijk zijn van de
medewerking van emir Al Saba van
Kuwayt. Pogingen om de twee in
dit verband strategisch gelegen ei
landjes Warba en Bubiyan des-
i Kuwayt in Londen barsten in huilen uit als ze het
noods maar van Kuwayt te huren,
waren al eerder mislukt.
In de ogen van de Iraakse leider
Saddam Hussein blijft er in zo'n ge
val weinig anders over dan het for
ceren van een gewelddadige oplos
sing.
Soeterik wijst erop dat geweld en
gebrek aan overleg als een rode
draad door zijn leven lopen. Als jon
ge man bracht hij een familielid om
waarmee hij ruzie had. Toen hij er in
de jaren vijftig niet in slaagde met
zijn Ba'ath-partij daadwerkelijk po
litieke macht te .verwerven, pleegde
hij een aanslag op president Abdel
Karim Qassim. Die mislukte. Pas in
1963 wist Hussein via een staats
greep aan de macht te komen, maar
na negen maanden verloor hij die
weer. Een nieuwe staatsgreep in juli
'68 zette de boerenzoon die op kos
ten van een oom tijdens zijn balling
schap in Egypte rechten studeerde,
steviger in het zadel.
Radicaal
Saddam Hussein gebruikte zijn
macht en de olierijkdommen van
het land om het radicaal te moderni
seren. Hij nam daarbij een voor
beeld aan de sjah van Perzië (het
huidige Iran), maar maakte niet de
fout zich volledig uit te leveren aan
de Sovjetunie, zoals de sjah de Ver
enigde Staten naar de ogen moest
kijken. "De sjah vervreemde zich
daardoor totaal van de bevolking,
bovendien maakte hij veel vijanden
door het overgrote deel van de olie
dollars te laten verdwijnen in de
zakken van een kleine elite", analy
seert Soeterik. "Saddam Hussein
slaagde er zelfs in een deel van de
oppositie te verzoenen door verbe
tering van het onderwijs en de ge
zondheidszorg".
Dat neemt echter niet weg dat hij
tegelijkertijd de behoudende sji-
'iten en de Koerden tegen elkaar
heeft uitgespeeld en vervolgens
met harde hand heeft verdreven.
Mede daardoor is er weinig steun
voor het beleid van Hussein. En ook
de pijn van de oorlog met Iran -
125.000 Iraakse doden en 75.000
krijgsgevangenen die nu nog vast
zitten in Iran - is nog lang niet voor
bij.
Militair ingrijpen door de VS of
Groot Brittannië verwacht Soeterik
niet. Beide landen hebben geen
troepen ter plekke. Hoe langer dat
duurt hoe moeilijker het wordt. En
weid te verdrijven, dan voorziet hij
"een bloedbad waarbij alles wat
zich in Oosteuropa heeft afgespeeld
verbleekt".
Het flitste door me heen dat de leider
van de satansekte, als hij werkelijk
De Leeuw heette, niet de echtgenoot
van de vermoorde Karin de Leeuw
kon zijn, tenzij haar zuster Linda
óók met een De Leeuw getrouwd was
geweest. Hij kon wel een buitenech
telijke zoon van haar zijn maar dan
was hij veel jonger dan ik gedacht
had. En Karin veel ouder.
Ik wilde een opmerking in die
richting maken, maar Debbie, die
de deur van het kantoor achter zich
had dichtgedaan, vleide zich onver
wachts tegen me aan. "Laten we het
hier doen", fluisterde ze zwoel, ter
wijl ze zich tegen me aan drukte. "Ik
houd er ook niet van als er andere
bij zijn. Neem me, Max! Doe met me
wat je wilt!". Ze deed een stap naar
achteren en frommelde aan de slui
ting van haar pij, die nu open viel.
Debbie was klein van gestalte,
maar haar naakte lichaam was
weelderig gevormd en buitenge
woon blank, alsof haar huid nooit
het daglicht zag.
"Maar wel het nachtlicht", zei ze
alsof ze mijn'gedachten kon lezen,
terwijl ze glimlachend haar armen
spreidde en uitdagend voor mij
heen en weer wiegde. "Vind je me
EEN AVONDJE STAPPEN I
mout: Ik ga vaak baden in het
schijnsel van de maan". Ze legde
haar handen om mijn nek en trok
mij naar zich toe. "Kom Max, je wilt
me, dat weet ik want ik heb je naar
me zien kijken toen ik hier binnen
kwam".
Ik voelde mijn hart bonzen. Uit de
verte drong vaag het geroezemoes
van het bacchanaal door de deur. In
het kantoortje zoemde een neon
lamp als een insekt met vleugelscha-
de. Ik legde mijn handen op Debbie's
schouders, hield haar van mij af en
keek haar aan. Haar rossige haar
viel in krullen langs haar smalle,
bleke gezichthaar grote, donkere
ogen gaven geen geheimen prijs,
maar om haar volle lippen was een
ondeugend glimlachje.
Ze had natuurlijk volkomen ge
lijk. Ik wilde haar vanaf het eerste
moment dat ze als een schuw vogel
tje het kantoor van de sekteleider
was binnengekomen. Ik had toen
even een erotisch fantasietje gehad
maar die slechte gedachte had ik
ogenblikkelijk weer onderdrukt. Al
die factoren die mij tot een aange
paste, nette bankemployé maakten,
mijn overtuigingen en opinies, mijn
huwelijksmoraal en mijn schuldge
voelens, sneden het beest in mij
meteen de pas af.
Inmiddels was Debbie, misschien
wel door het satansritueel, getrans
formeerd van een verpieterd vogel
tje in een voloptueuze schoonheid.
En blijkbaar had het schouwspel op
mijzelf ook meer indruk gemaakt
dan ik aanvankelijk dacht, want ik
kon nu niet langer ontkennen dat ik
in een toestand van grote opwin
ding verkeerde.
Ja, ik begeerde Debbie, maar ik
voelde duizend angsten en bezwa
ren. Het leek of ze mijn gedachten
kon lezen, toe ze zei: "Kom Max, laat
mij je bevrijden. Je zult bij mij al je
angsten kwijt raken. Je bent geblok
keerd door je burgermansfatsoen,
laat mij je Zwarte Engel zijn. Neem
me, doe met me wat je wilt en ik be
loof je dat je leven nooit meer zal
zijn zoals het was".
Het bloed bonsde in mijn slapen.
Je bent geblokkeerd door je burger
mansfatsoen! Was dat waar? Sloeg
ze daarmee de spijker op zijn kop?
Wist ik daarom niet meer wat er bij
Karin thuis gebeurd was? Blokkeer
de het burgermansfatsoen, waar
mee ik ontegenzeggelijk was groot
gebracht, mijn herinneringen aan
die fatale avond omdat ik het toen
zo bont had gemaakt dat ik er niet
aan herinnerd wilde worden? Zou
ik dan toch zelfde moordenaar zijn?
Probeerde ik mezelf te beschermen
door een geheugenblokkade? Dan
was dit misschien het moment om
die blokkade te doorbréken.
Men hield mij wél eens voor een
bank stond ik bekend als een hele
harde. "Zachte heelmeesters maken
stinkende wonden", placht ik te zeg
gen tegen cliënten met achterstalli
ge hypotheekaflossingen als ik ze
moest vertellen dat ze uit hun huis
werden gezet. Nu moest ik hard voor
mezelf zijn en niet langer genoegen
nemen met die laffe angst die me zo
vaak bekroop als ik iets wilde doen
waar Lizzy geen zin in had, waar
door ik bijna nooit meer deed wat ik
eigenlijk wilde doen. Ik wilde te we
ten komen wat er die nacht bij Ka
rin was gebeurd én ik wilde Debbie
hebben, die spartelnaakt en uitno
digend voor me stond. Misschien
vielen die twee dingen werkelijk sa
men, zoals zij beweerde. Er was
maar één manier om daar achter te
komen.
Debbie hield iets omhoog; een
klein doosje. "Safe sex verplicht",
kirde ze. Weer was het of ze mijn ge
dachten kon raden. Ik tilde haar op,
drukte haar tegen me aan en voelde
haar lichaam door mijn kleren
branden; haar pij gleed op de grond
en met vaardige handen gespte ze
mijn riem los. Ik droeg haar naar
het bureau.
Medailles, beelden en rozenkransen
ROELOFARENDSVEEN
"Laat u het wel even zegenen?"
De jongeman, zojuist eigenaar ge
worden van een Mariabeeldje,
knikt bevestigend. Intussen
krijgt een vrouw uit de 'Mariale
informatiewagen' een gratis
'wonderdadige medaille' aange
reikt. Wanneer zij het kleinood bij
zich draagt zal ze door de Heilige
Maagd beschermd worden, zo is
de verzekering.
De wagen op het Noordplein in
Roelofarendsveen doet op een af
stand even denken aan een olie
bollen- of viskraam. Maar het
bord 'Koningin van de Vrede'
maakt duidelijk dat er andere
handel aan de man wordt ge
bracht.
Passanten die nieuwsgierig een
kijkje nemen, worden verhaald
op de aanblik van een bonte ver
zameling die veel weg heeft van
een souvenirswinkel: vele heili
genbeeldjes en -afbeeldingen,
naast een enorm aantal rozekran-
sen, medailles, crucifixen in
verschillende maten en prijsklas-
Op diverse plaatsen hangt een
portret van de paus, naast posters
met oproepen als 'Bidt de Rozen
krans' en 'Wat is een wereld zon
der God'. Stichtelijke lectuur is er
ook. Vooral veel traktaatjes. Bij
voorbeeld de brochure 'Het Ro
zenhoedje' met de 15 geheimen
van de rozenkrans in beeld, of een
gebedskleurenfolder.
De heer F. A. J. van Winden,
woonachtig in Heilige Landstich
ting (nabij Nijmegen) die samen
met collega J. de Hommel de vas
te bemanning van de wagen
vormt, is graag bereid om toe te
lichten wat het doel is van de 'Ma
riale wagen'. "Wij willen de men
sen vooral stimuleren tot gebed".
En daarbij neèmt Maria, de moe
der van Jezus, een centrale plaats
in. "Een bekend gezegde luidt:
Wie tot Maria komt, gaat nooit
verloren".
De eigenaar van de wagen, de
stichting 'Koningin van de Vre
de', is dan ook in ons land opge
richt bij gelegenheid van het zes
tigjarig jubileum van de verschij
ning van Maria in Fatima, in 1917,
aan drie jonge herderskinderen.
De stichting heeft zich toen aller
eerst tot taak gesteld de Mariaver
ering in het algemeen te bevorde
ren. "Maria is het bindende ele
ment in de kerk. Net als in een ge
zin", legt Van Winden uit.
Nee, de verering van de Heilige
Maagd, is beslist niet een achter
haalde zaak, zoals zovelen den
ken. "Maria is onze voorspraak.
Verlossing is mogelijk doordat zij
haar fiat heeft gegeven. Zij is ook
het prototype van de zuivere lief
de". Bezocht de wagen in de eer
ste jaren van haar bestaan, vooral
de parochies, nu worden steden
en dorpen doqr het hele land be
zocht. "Evangelisatie dus, net als
andere geloofsrichtingen".
Gewetensonderzoek
Bij veel rooms-katholieken, ook
al gaan ze zelden naar de kerk, is
de hang naar het religeuze nog
sterk aanwezig. "Ze weten alle
maal nog wel wat een rozenkrans
is". Velen, aldus Van Winden,
herkennen bij de wagen weer iets
uit hun jeugd. "Wij hopen dat de
mensen hier, misschien uit een
soort nostalgie, bijvoorbeeld, een
beeldje in huis halen.. Of door de
folder de gebeden weer gaan bid
den". Er valt ook iets van de oecu
mene te proeven, zegt hij. "Wij
maken ook wel mee dat pro
testanten een bandje met Maria-
liedjes kopen".
Het is niet toevallig dat de wa
gen in het sterk rooms-katholieke
Roelofarendsveen staat. Van Wij
nen: "De vanouds katholieke
plaatsen zoeken wij bij voorkeur
uit". De aansluiting is dan ook
vaak snel gelegd. Maar de 'Maria
le wagen' wil ook verder reiken.
"De paus roept speciaal de laatste
drie, vier jaar op tot evangelisatie.
Wij doen dit al negen jaar, dus wij
waren onze tijd vooruit".
Terwijl op de achtergrond Ma-
rialiederen klinken, krijgen voor
bijgangers de foldertjes aangebo
den. Ook wordt een vouwblad uit
gedeeld met daarin een 'gewe
tensonderzoek', een lange vra
genlijst aan de hand van de tien
geboden. Het werd uitgegeven
door het bisdom Roermond als
hulp bij de voorbereiding van de
biecht, waarvoor bisschop Gijsen
in maart weer een lans brak.
Dit pleidooi werd toen zelfs
voorpaginanieuws, samen met
het 'gewetensonderzoek'. Daarin
staan vragen als: 'Kijk ik teveel
televisie?' (bij het eerste gebod:
'Gij zult geen afgoden vereren'),
'Ben ik aandachtig in de kerk?
(bij het derde gebod: 'Wees ge
dachtig, dat gij de dag des Heren
heiligt'), 'Deed ik mee met rod
del?' (bij het achtste gebod: 'Gij
zult tegen uw naaste niet vals ge
tuigen') en 'Keek ik naar onzedige
afbeeldingen?' (bij het negende
gebod: Gij zult geen onkuisheid
begeren').
Communisme
De Hommel, net als zijn collega
met een rozenkrans om de hals,
weet hoe schamper er over de
'streng-katholieke' Gijsen wordt
gesproken, ook binnen de RK
Kerk, en hij maakt zich daar boos
over. "De biecht is helemaal nooit
afgeschaft, de paus wat doet hij
het goed, hè? is er zelfs een
warm voorstander van". Het feit
dat Gijsens besluiten als ouder
wets worden gezien, heeft vol
gens hem alles met de tijdgeest te
maken. "De geschiedenis zal le
ren wat voor wjjs man hij is", zegt
De Hommel, met een overduide
lijke zachte g.
De kern van de boodschap van
Maria in Fatima was ook een op
roep tot gebed en boete, vertelt
Van Wijnen. Vlak na de commu
nistische revolutie in Rusland liet
Maria via de drie kinderen weten
dat het communisme zou opruk
ken, wanneer er onvoldoende zou
worden gebeden. "Maar ze gaf
ook als houvast: uiteindelijk zal
mijn Onbevlekt Hart triomferen
en Rusland bekeren".
Van Wijnen: "Wij geloven dat
wat er in Oost-Europa is gebeurd,
een inleiding vorm en door Maria
is bewerkstelligd". De Hommel
toont een boek van de nog steeds
in leven zijnde zuster Lücia, één
van de herderskinderen in Fati
ma. "Hier hebt u nu eens geen
boek van een Jehova's Getuige,
maar van een betrouwbaar ie
mand. Zij schrijft: het is een bij
zonder ingrijpen van Gods barm
hartigheid geweest ter voorko
ming van een catastrofe".
Bij de 'Mariale wagen' wordt
zowel 's morgens als 's middags
het rozenkransgebed gebeden,
voort het beeld van O. L. Vrouw
van Fatima, centraal in de wagen.
Soms, aldus Van Wijnen, doen er
wel dertig mensen aan mee. "Dat
vraagt soms wel een klein beetje
zelfoverwinning van de mensen.
Maar wij zeggen dan dat ze het
moeten zien als een uiting van
ons geloof'. En hij laat erop vol
gen, terwijl hij een folder weg
geeft: "Ik doe het werk graag, je
merkt dat de mensen er veel be
hoefte aan hebben".
De 'Mariale informatiewagen' zal
de komende tijd nog verschillende ma
len deze regio bezoeken: 7 aug. Hille-
gom (H. Dunantplein), 8 aug. Lisse ('t
Vierkant), 16 aug. Sassenheim (Gou
verneurlaan), 17 aug. Noordwijk
(Vuurtorenplein),' 22 aug. Noordwij-
kerhout (Marktplein), 4 sept. Wasse
naar (nabij weekmarkt), 19 sept. Lei
den (weekmarkt), 13 okt. Voorschoten
(Evenementenplein), 23 okt. Oegstgeest
(nabij Lange Voort).
