TAD LEIDEN LeidenNooit geweestmaar Ouderen voeren actie in Zuid-Oost 'Ik had niet het idee dat ik zo goed was' LEIDSCH DAGBLAD In Amsterdam op zoek naar informatie over de Sleutelstad 'Voor woningen en eigen onderkomen in de wijk' s ZATERDAG 28 JULI 1990 Leiden doet al jaren krampachtige pogin gen om de buitenlandse toerist binnen de gemeentegrenzen te halen. Het bezoek van de Amerikaanse president Bush aan Lei den van vorig jaar of de Dinosauriërs-ten toonstelling in het Pesthuis zouden goed moeten zijn voor vele bezoekers uit het bui tenland. Hoe staat het nu met de populariteit van Leiden bij de reisorganisatoren die de vreemdelingen op het spoor van de stad moeten zetten, bijvoorbeeld in Amsterdam, een van de grootste toeristische trekpleis ters van Nederland? Veel buitenlanders boeken van daaruit een trip naar andere Nederlandse plaatsen. Een naar toeristen hunkerende stad als Leiden moet zich juist daar profileren. Twee verslaggevers van deze krant gaven zich een dag uit voor Finse toeristen en vroegen de medewerkers van binnenland se reisbureaus in hun beste Engels de oren van het hoofd over de Sleutelstad. Hoe staat het met de Leidse public relations in Mokum? Hun conclusie: Een buitenlandse toerist moet wel heel erg verdwalen wil hij ooit in Leiden terecht komen. Het commerciële reisbureautje 'The Best of Holland' voor binnen landse excursies dan LEIDEN - De jongeman in de voorlichtingsstand van de busonderneming NZH op het Amsterdamse Stations plein trekt bij het horen van de naam 'Leiden' een ge zicht als of het hier een be smettelijke ziekte betreft. "Nee, je moet naar Utrecht. Leiden is veel te klein, niets te beleven". De voorlichter heeft van de 'Finse toeristen' een lijstje onder ogen ge kregen. Ze vertrekken morgen uit Amsterdam en willen nog graag een oude stad bezoeken. Nou heeft een vriendelijke Nederlander hen een lijstje gegeven met de namen van vier mooie steden: Leiden Gouda, Delft en Utrecht. Of hij maar even kan aangeven welke plaats te bezoe ken. Het kost de NZH-medewerker weinig moeite de toeristen op het goede spoor te zetten. "Als je wat nou wat te doen wil hebben, moetje naar Utrecht". Enthousiast begint hij uit te leggen dat Utrecht net als Amsterdam veel grachten heeft, dat er veel terrasjes zijn en dat er pro bleemloos urenlang is te winkelen. Daarbij heeft hij oog voor prakti sche details. "De treinverbinding is prima, veel en veel beter dan die met Leiden". De vraag of het echt zo moeilijk is de Sleutelstad per trein te bereiken, beantwoordt de Am sterdammer met een gebaar dat de argeloze toeristen er meteen van overtuigt dat de rechtstreekse ver binding Amsterdam-Leiden onge veer gelijk staat aan de Trans-Sibe rische spoorlijn. Nee, dan heeft hij een beter idee. "Maastricht is ook daan, wordt ontkennend beant woord. De reden van dit vacuüm in het pakket van de reisorganisatie is probeerd. De dame achter de balie de balie-beambte niet bekend, aan het Damrak pikt Delft uit het Twrrmntonn lijstje. Niet zo verbazingwekkend, WlOnOIOOn de De laatste hoop op wat positieve ge- aangezien grote posters deur de busrit naar deze stad in veel luiden kleuren aanprijzen. "Delft is de mooiste plaatsen", laat ze weten. Blijkbaar ze nog niet erg lang ze voegt er aan toe dat de treinver- Leiden is gevestigd op het Amsterdamse VW-kantoor. Na half uur in de rij, wordt een da- het inmiddels verfrommelde pa- dTenrt wiAt onder de neus geschoven ,vv. de treinver- met de vier plaatsnamen. Ze houdt binding met deze stad uitermate zich opvallend op de vlakte. Alle maal leuke steden, ik kan jullie wat Leiden heeft folders meegevend Niet naartoe De vrouw wordt duidelijk ge- Een beleefde maakt dat vooral belang wordt ge goed Een goede raad ze tevens in petto. "Niet naartoe gaan, er is niks vraag naar de motivatie achter deze bewering geeft geen dieper inzicht. "Ik weet niet, ben er nog nooit ge weest. maar het is gewoon niks". Vertier De medewerkster van 'Lindbergh monotoon excursions' vlakbij de Dam, heeft gezeld weer een heel andere mening welke stad het beste kan worden be zocht. Zonder enige twijfel beveelt hecht aan haar persoonlijke ning. "Wat kunt u bijvoorbeeld zeg gen over 'Laiden'?" Hierop moet ze het antwoord schuldig blijven. Maar een boek achter de balie biedt uitkomst. De medewerkster somt aantal musea op, ver- 11 zeer summiere uit leg. Over het penningenkabinet weet vrij vertaald te melden dat daar zij Utrecht aan. Vooral de terrasjes 'wat munten te zien zijn', de collec- langs de grachten hebben veel druk op haar gemaakt. Ze betwijfelt of in Delft, Gouda en Leiden wel ge noeg vertier is om een hele dag te vullen. Over de laatste stad weet ze alleen te melden dat er ee: teit staat. Voorts vertelt blikken of blozen dat i het Nationaal Historisch Mu seum wordt kortweg afgedaan met 'wat spullen uit de oude geschiede nis'. In ieder geval geen woord de grote trots van Leiden op dit mo ment, de dino-expositie in het Pest- r het centraal sta- Eis 15 maanden voor diefstal van antiek bestek DEN HAAG/LEIDEN - De 33-jarige Leidenaar dacht het om wat oud zil ver ging dat wel omgesmolten kon worden. De werkelijke waarde van het zilveren bestek dat hij op 12 maart dit jaar stal, werd echter ge taxeerd op 175.000 gulden. "Ik had daar geen flauw benul van", zei de die 15 maanden gevangenis straf, waarvan 5 voorwaardelijk, te gen zich hoorde eisen. Het was niet de eerste keer dat de man gistermiddag voor het hekje de Haagse rechtbank stond. Vanaf 1976 had hij er een hele reeks veroordelingen voor diefstal opzit ten. Sinds 1985 was het echter met de Leidenaar goed gegaan en was hij uit handen van justitie gebleven. Het ging fout tijdens het verrich ten van wat klussen in een pand aan het Rapenburg. Hij zag op de zolder drie dozen staan met een glinsteren de inhoud. Onderzoek wees uit dat het zilveren bestek was en na een onderhoud met een kennis die daar wel een adresje voor wist, besloot hij het te stelen. Hij nam bovendien nog vier of vijf bloemstukken mee. Het plan was om de 17 a 20 kilo zil ver om te smelten. De Leidenaar kreeg voor zijn vracht edelmetaal 3400 gulden en betaalde daarvan de tussenpersoon nog eens 400 gulden voor bemiddeling. Pas bij zijn arres tatie hoorde hij dat het om bestek ging met antiekwaarde. De politie heeft later nog een deel van het be stek ter waarde van 50.000 gulden kunnen achterhalen. Door een veroordeling in 1987 voor een delict dat hij in 1985 pleeg de, zat de Leidenaar nog wel in zijn proeftijd bij het stelen van het zilve ren bestek. Daarom komen er nu nog een paar maanden gevangenis straf bij die destijds voorwaardelijk waren gesteld. De raadsman mr. J.J.A. Katten- berg vond de eis van de officier overtrokken, omdat zijn cliënt nooit geweten heeft dat de spullen zo'n hoge waarde hadden. Juist de extre me waarde van het bestek had tot de hoge eis geleid. De rechtbank doet 9 augustus uit spraak. steden Delft het dichtst bij de tion is slechts een zeer klein stukje. Noordzee ligt. De juffrouw van Holland Interna tional, ook al op het Damrak, weet evenmin erg veel over Leiden. Haar Toch bevindt zich daar de hoop Leiden om nog enkele toeristen in de richting van de Sleutelstad te krijgen. Hoog op een paard zittend, schiet als wetenswaardigheid te vertelt een politieagent dat Leiden binnen dat het 'een oude stad Holland international heeft talrijke excursies naar de Bollenstreek. Vreemd genoeg worden de toeris ten na bezichtiging van de tulpen niet naar Leiden gebracht, maar naar Delft en van daaruit naar Den Haag. De vraag of op een van de busritten ook Leiden wordt aange- zijn, is hem vergeven. LEIDEN Ouderen in Zuid- meente een 'non-beleid' voert, Bij Vredeskerk, op de hoek van best naar een kleinere woning, maar Oost voeren maandag actie voor Volgens de ouderen wordt al de Burggravenlaan en de Van Vol- kunnen daarvoor niet terecht in eigen onderkomen en voor sinds december 1987 met de ge- lenhovenkade wordt vanaf 13.00 hun eigen wijk. "Ik kwam pas Delft zijn favorieten zijn. "Zulke mooie steden, prachtige panden, grachten en groot genoeg om een dag te verblijven". Ongevraagd laat hij weten dat het per trein slechts drie kwartier rei zen is. Dat dit op de terugweg «- slechts een klein halfuurtje blijkt te ouderenwoningen in de wijk. meente gesproken, zonder dat Het actiecomité vindt dat de ge- dat resultaat heeft opgeleverd. Leidenaar Robert Jan BoUiuis beste automonteur van Nederland? Van onze redacteur Jan Rijsdam LEIDEN - Is Robert Jan Bolhuis de beste automonteur van Neder land? In november zal de 20-jari- ge Leidenaar, met zeven andere kandidaten, een gooi doen naar die titel wanneer in Amsterdam de Nationale Beroepen Wedstrijd wordt gehouden. Tijdens die wedstrijd wordt de beste vakman of vakvrouw van Nederland per beroepssector geselecteerd. De Leidse Robert Jan Bolhuis verte genwoordigt daar de beroepssec tor automonteur. INNOVAM, het innovatie- en onderwijscentrum voor de mo torvoertuigen- en tweewieler- branche, is de afgelopen maan den naarstig op zoek geweest naar talentvolle automonteurs. Aanvankelijk werden er veertien kandidaten geselecteerd die vol deden aan de eisen die door de or ganisatie van de Nationale Beroe pen Wedstrijd worden gesteld. Die eisen houden ondermeer in dat de kandidaten niet ouder mo gen zijn dan twintig jaar, werk zaam moeten zijn in de autobran che en natuurlijk over de nodige teamgeest en over meer dan een gemiddelde vakbekwaamheid moeten beschikken. Kluns "Ik had helemaal niet het idee dat ik zo goed was", reageert een be scheiden Robert Jan Bolhuis. "Als ik andere jongens van mijn leeftijd bezig zie, denk in wei eens: wat een kluns. Of: dat had ik beter en sneller gekund. Maar dat ik er echt zo zou uitspringen, had ik nooit gedacht". "Het balletje kwam aan het rol len toen een consulent van de IN NOVAM op mijn werk kwam en vroeg of hij mij mocht voordra gen voor de beroepenwedstrijd. Ik zei: dat is goed. Later kreeg ik bericht dat ik aan de voorronde mee mocht doen. Daarvoor wer- i de titel 'Beste automonteur van Nederland'. 'Het i, den veertien kandidaten geselec teerd. Ik had er niet op gerekend dat ik tot de acht besten zou beho- "Zo'n voorronde is zeker geen sinecure", vertelt Ton van Kam pen, publiciteitsmedewerker van de INNOVAM. "De kandidaten moeten een reeks opdrachten tot een goed einde brengen, zoals het opsporen van een storing in een auto of in een versnellingsbak. Het zijn opdrachten van een vrij hoog nivo". Olympiade Het meedoen aan de voorronde was voor Robert Jan Bolhuis een plezierige ervaring. "Er deed een leuke club mensen mee", vertelt hij enthousiast. "Ik had niet het gevoel dat het een echte strijd was. Het was meer een soort teamwork. Helaas moesten er een aantal afvallen. Maar het was geen slachtpartij. Dat komt in no vember wel", aldus Robert Jan gekscherend. De acht overgebleven kandida ten zullen van 14 tot en met 17 no vember tijdens de Nationale Be roepenwedstrijd in Amsterdam strijden om de titel 'beste mon teur van Nederland'. De winnaar van deze titel zal de autobranche mogen vertegenwoordigen bij de Internationale Beroepen Olym piade die op 29 juni volgend jaar in Amsterdam wordt gehouden onder het motto 'Vakmanschap is (foto Jan Holvast) goud waard'. Ongeveer 500 jonge mensen uit 21 landen strijden dan in 36 beroepen om de hoogste eer: de gouden medaille. Nederlandse vakmannen en vakvrouwen doen het goed op wereldniveau, weet Van Kam pen. "Nederland doet al mee sinds 1962 en door de jaren heen goede scores behaald. Tijdens de Beroepen Olympiade in 1988, in Australië, namen de Nederlan ders meer medailles dan ooit mee naar huis". Robert Jan Bolhuis reageert be- scheidén op de constatering dat hij feitelijk nu al tot de acht beste automonteurs van Nederland be hoort. "Dat is wel leuk en aardig, maar ik loop niet met mijn hoofd in de wolken. Ik ga het echt niet tegen iedereen vertellen". Ton van Kampen van de INNO VAM wil wel kwijt dat Robert Jan het tweede jaar van zijn mon teursopleiding en het eerste jaar van de vervolgopleiding in één jaar, en met goed gevolg, heeft af gelegd. "Er zijn er wel meer die dat proberen, maar weinigen die het halen. Daarmee heeft Robert Jan wel zijn enthousiasme voor het vak'en zijn vakmanschap aan getoond". Toch is het sleutelen aan auto's niet van kinds af aan Robert Jan's grootste interesse geweest. "Het is niet zo dat ik als kleuter al auto monteur wilde worden", zegt hij zelf. "Ik heb eerst op de MAVO gezeten. Daar kwam ik er eigen lijk pas achter dat ik techniek leuk vind. Toen ik een vakantie baantje kreeg op een sloperij be gon ik een beetje te sleutelen aan auto's en kreeg ik daar steeds meer interesse in. Vervolgens ben ik naar de Middelbare Techni sche School gegaan". "Op een gegeven moment kon ik een paar dagen komen helpen bij Autom-Leiden, een klein auto mobielbedrijf aan de Lindestraat. Daar kreeg ik de smaak pas goed te pakken en kon ik, als ik mijn school zou afmaken, een vaste baan krijgen". Het voordeel van het werken bij een klein bedrijf is, volgens Robert Jan Bolhuis, dat ze hem niet de kleine rotklusjes lieten op knappen. "Ik stond meteen overal met mijn neus bovenop, werd overal bij betrokken, en moest meteen alle reparatie van alle automerken doen. Mijn werk gever, zijn zoon Dan Oudshoorn en Piet Mink zijn goede leermees ters voor mij geweest. Daar heb ik veel aan te danken. Ja", zegt hij lachend, "af en toe ook een schop onder mijn kont, als dat nodig was". een bijeenkomst gehouden. Wijkbewoners hebben een uitnodi ging in de bus gekregen en ook ambtenaren en politici zijn uitgeno digd. De volksdansgroep geeft een demonstratievoorstelling en er wor den toespraken gehouden. De ouderen willen dat de ge meente snel een beslissing neemt over de bestemming van het braak liggende terrein op de hoek van de Lorentzkade en de Beijerincklaan. Ze vinden dat er ouderenwoningen moeten worden gebouwd en een steunpunt voor ouderen met een ruimte voor activiteiten. Plannen daarvoor zijn volgens A. Bergers, voorzitter van het actieco mité, al in het voorjaar van 1988 ge maakt. "Maar er is verder totaal niets uit de bus gekomen". Volgens A. van Mil, in Zuid-Oost projectleidster van de stichting ou derenwerk, circuleren er nu ver schillende ideeën voor het terrein. Er zou een centraal-wonenproject voor ouderen kunnen komen, ze heeft gehoord van ideeën voor de bouw van een nieuw verpleeghuis en er zijn plannen om er zogeheten Fokuswoningen voor gehandicap ten neer te zetten. "We moeten dat allemaal uit de krant lezen. De laatste informatie i de gemeente kregen i sen tegen die naar Zuid-West zijn verhuisd. Ik vroeg hoe het was. Nou, zei die vrouw, gelukkig ben ik niet, maar het zal wel wennen", ver telt Van Mil. "Het leeft hier heel sterk". Brand De ouderen voeren niet alleeen ac tie voor woningen, maar ook voor een eigen accommodatie. In augus tus 1987 werd het dienstencentrum voor ouderen aan de Lorentzkade door brand verwoest. Sinds die tijd worden activiteiten gehouden in de Vredeskerk, in de Petruskerk en in de Lorentzhof. De ouderen willen graag dat er een nieuwe accommo datie op de hoek van de Lorentzka de en de Beijerincklaan wordt ge bouwd. Die situatie is niet ideaal. De pro jectleidster heeft haar kantoor in een kamertje van 2 bij 2 meter in de Petruskerk, het zangkoor is opge heven omdat de leden moesten oe fenen in een zaal met een te laag pla fond waar vlak voor de repetities nog was gegeten. De gemeente wil dat de activitei tencommissie haar intrek neemt in buurthuis Cornelis Joppensz aan de Oppenheimstraat. De ouderen voe len daar niets voor. "Het is totaal on geschikt. Veel te klein en boven- ren de plannen om in 1991 op het dj ligt het ongunst,g. Het ligt niet terrein 50 woningen in de sociale 6. woningen voor het Fokusproject. Ik denk dat we die woningen voor ou deren wel op onze buik kunnen schrijven". Bergers denkt daar iets anders over: "Ik ben daar niet zo bang voor". "Maar de vraag is hoeveel woningen er voor ouderen zullen komen", vult Van Mil De actievoerders willen dat de ac commodatie wordt gebouwd bij het steunpunt dat volgens de gemeente aan de Lorentzkade moet komen. Ouderen die gewend zijn om deel te nemen aan activiteiten, doen dan ook eerder een beroep op hulpverle ners als dat nodig is, is de verwach- )men vun van mu weei aan. ti "Want ze zijn daar dan ver- De gemeenteraad heeft begin dit v trouwd mee", geeft Van Mil In de afgebrande school bleek de- combinatie ideaal, vertellen ze. th heb het maar korte tijd mee mo- de grond erg Ken maken maar het P»™"- g g zegt Bergers. "Het werd er steeds drukker", herinnert Verhoogt zich. naar het hele Bergers: "Als er geen brand was ge- probleem is daternóoit duidelijke weest da,n hadden we h,er inde wijk uitspraken worden gedaan. Ik word 'ets sPeciaals gehad, iets dat cynisch als ik weet niet wat", zegt umek zou z«n voor le,den en omZe' jaar besloten twee ton te om woningen in de sociale sector te kunnen bouwen op het terrein. Om- "j^heb h'ët dat daar vroeger ee11 1 de Lorentzschool, i duur. "Het klinkt goed, Van Mil. Zij en enkele leden de activitei tencommissie, J. Jansen en B. Ver hoogt, benadrukken dat het belang rijk is dat er in de wijk ouderenwo ningen worden gebouwd. Ruim 23 procent van de wijkbewoners is ou der dan 65 jaar. De meeste mensen wonen in een groot huis. Zij willen ving "Geef ons een goede accommoda tie en we fiksen het", laat Jansen weten. De ouderen zijn vast van plan om het niet bij deze ene actie te laten. "Het leeft hier echt in de wijk, het duurt nu allemaal gewoon te lang", betoogt voorzitter Bergers van het actiecomité. STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD L EI DË~N

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 9