Tk wil 'm niet alleen maar uitrijden Trairiingsijyer levert Van Weerde titel op Katwijker Martin Schalkers opgeslokt door zijn eerste Tour Zwembond trekt de touwtjes strak aan PAGINA 12 SPORT MAANDAG 16 JULI 1990 Martin Schalkers. geboren in Katwijk en tegenwoordig hui zend in Leiderdorp, debuteert dit jaar in de Tour de France. Als één van de weinige Neder landers in de ploeg van Cees Priem haalt hij zondag in Pa rijs (waarschijnlijk) de finish. Schalkers staat, exclusief voor deze krant, na twee we ken Tour de France uitgebreid stil bij zijn ervaringen tot nu toe en erkent voor het eerst in zijn wielerleven last te heb ben gehad van heimwee. "Deze zomer is voor mij an ders dan alle andere. Ik wordt helemaal opgeslokt door de Tour de France. Het valt me behoorlijk zwaar. Ik ben de etappes al aan het aftellen, dat mag je best weten". Volgens de knecht is de Tour met geen enkele andere wed strijd te vergelijken. "Het hele circus, al merk ik er niet veel van. is indrukwekkend. Heel anders dan de Giro die ik al drie keer heb uitgereden" Van onze speciale verslaggever Tim Brouwer de Koning RENCUREL "Als Gerrit Solleveld een etappe in de Tour de France kan winnen, kan Martin Schalkers dat ook". Cees Priem, normaal gesproken geen man van boude beweringen, heeft zijn oordeel over de 28-jarige Tour-debutant snel klaar. Menig wielrenner knijpt zijn handen dicht als hij de eerste keer Parijs haalt, maar aan Schalkers stelt de ploegleider van TVM- Yoko kennelijk hogere eisen. "Het klopt", zegt de in Leider dorp wonende Katwijker tijdens de rustdag in het Alpengehucht Rencurel, "dat Priem mij niet al leen maar heeft meegenomen om de Tour uit te rijden. Zelf wil ik ook meer. Ik moet als knecht mijn diensten aanbieden aan jon gens als Phil Anderson en Jorg Na afloop van de etappe verzorgt Schalkers zijn afgebeulde lichaam. Muller. Maar daarmee houdt het bij onze ploeg (inmiddels van ne gen tot vijf man uitgedund, red.) niet op. Iedereen moet in principe ook voor een ritzege kunnen rij den. Maar met zo veel ploegen in de Tour die nog geen etappe heb ben gewonnen, wordt het voor ons heel moeilijk om een rit te winnen. Mijn beste klassering tot nu toe is een tiende plaats. Die be haalde ik zonder dat ik daar erg in had. Ik trok de sprint aan voor Ca- piot, maar hij kwam nooit meer over mij heen". Priem heeft vertrouwen in de wielrenner Martin Schalkers, hoewel hij in zijn vierde jaar als beroepsrenner in totaal slechts twee individuele overwinningen kan overleggen. "Hij is nuttig in de ploegentijdrit en laat zich er bij ontsnappingen niet gemakkelijk afrijden", stelt de Zeeuw. "Sinds hij verkering heeft, beseft Martin bovendien veel beter waar hij mee bezig is. Het is voor de mees te wielrenners niet goed om bij moeder thuis te blijven zitten. Ze halen dan vaak niet het onderste uit de kan. Het eten staat toch wel klaar als zij thuis komen. De moti vatie om te presteren wordt vaak sterker als de jongens zelfstandig gaan leven. Dan beseffen ze ook beter, dat ze in dit vak met hard werken rap veel geld kunnen ver dienen". Ook deze zienswijze van Priem deelt Schalkers in grote lijnen. Sinds hij in februari geblesseerd de Leiderdorpse Regine Sies leer de kennen, veranderde er het één en ander in het leven van de stille, bescheiden Katwijker. Op het sportieve vlak werd dat overigens pas na het voorseizoen zichtbaar, toen hij zich als vaste waarde in de omvangrijke Priem-equipe ontpopte. Als gevolg daarvan werd zijn contract, in tegenstel ling tot dat van verschillende ploeggenoten, probleemloos met één jaar jaar verlengd. Lichtpuntje Vóór zijn sportieve opbloei tobde Schalkers maandenlang met een hardnekkige knieblessure. Nu het leed is geleden, ontdekt hij zelfs een lichtpuntje in die duiste re periode. "Misschien heb ik toen de reserves opgespaard, die ik nu goed kan gebruiken. Zeker Martin Schalkers in gesprek met zijn Zwitserse ploeggenoot Jogi Muller (rechts). in mijn eerste Tour, die me tot nu toe behoorlijk zwaar is gevallen. Je mag best weten dat ik de etap pes al aan het aftellen ben. Ande re mensen houden vakantie, maar ik zit nu pas voor de tweede keer op een terrasje". Wat maakt de Tour dan zo zwaar? "Er wordt vanaf de eerste dag zenuwachtig gekoerst. Ken nelijk geven alle ploegleiders hun renners de opdracht dat zij van voren moeten zitten. Maar je kunt nu eenmaal niet met tweehon derd coureurs naast elkaar op kop rijden. Dan krijg je ook valpartij en, waarvan ik zelf gelukkig nog geen slachtoffer ben geworden". "Ook die bergetappes zijn niet mis. Wat de ploegleider ook zegt, het verschil tussen mij en de gro te jongens zit heus niet alleen 'tussen de oren'. Het zit 'em ook in de benen, of als je wilt in de ge nen. Ik ben nu eenmaal niet zo ge talenteerd als LeMond of Breu- kink. Mijn enige voordeel is dat ik snel herstel. Maar je had me tij dens die etappe naar Alpe d'Huez eens moeten zien. Tijdens be klimmingen kon ik de grote groep niet tot de top toe volgen. In de afdalingen moest ik dan weer alle moeite doen om bij te komen, want als je die vlakke stukken tussen de bergen niet in een groep rijdt, kun je het wel ver geten. Maar ook zo'n bergtijdrit vind ik geen lolletje. Ik rijd dan wel niet voor het klassement, maar ik werd onderweg wel inge haald (door Ivanov, red.). Geloof mij, dat doet ook pijn". Jongensdroom Voor Schalkers betekent deelna me aan de Tour de France niet speciaal de vervulling van een jongensdroom. Maar nu hij een maal in het peloton meedraait, dringt het besef ook bij hem door dat deze wedstrijd nergens mee te vergelijken is. "Heel anders dan de Giro, die ik al drie keer heb uit gereden. Waaraan het ligt kan ik moeilijk zeggen. De organisatie is ook in Italié goed, al zijn er kleine verschillen. Maar dat hele circus er omheen, ook al merk ik daar zelf op dè fiets weinig van, is na tuurlijk indrukwekkend". Wie Schalkers en zijn vier over gebleven ploegmaten in het idyl lische Alpendorpje Rencurel, ver van de bruisende tourkaravaan, meemaakt krijgt een compleet andere indruk. Van drukte is zelfs op de dag van de dertiende etap pe Villard de Lans - Saint Etien- ne, laat staan op de daaraan voor afgaande rustdag, geen sprake. Mecaniciens poetsen Fietsen, soigneurs lopen sigaretten ro kend rond, renners verlengen hun verblijf in of op bed met een halve dag of zitten van onder een grote boom naar meisjes in het zwembad van het hotel te kijken. Zelfs Maarten Ducrot, doorgaans op stille ogenblikken met zijn gi taar de gangmaker van het TVM- gezelschap, houdt zich koest. Wat Schalkers betreft (Ducrot: "Typisch van boven de rivieren, met beide benen op de grond, weet precies wat wil, laat hem zijn gang maar gaan") mag het elke dag zo rustig zijn. Alleen een be zoekje aan masseur Jan Moors ("Ik vind wielrenners supermen sen") en de dokter zijn verplichte nummers. De komst van coördi nator Gerrie van Gerwen, die Schalkers voor een paar centen vastlegt voor een aantal criteri ums, waaronder de ronde van Noordwijk, is dat ook. Maar de aanwezigheid van zijn vriendin, speciaal overgekomen om de rustdag met haar favoriete coureur mee te maken, is van een andere orde. Schalkers bloeit op, geniet zichtbaar van de dag in Rencurel waarop de Tour de Tour niet is. Het enige ritje dat hij maakt is op een nieuwere versie van de veelbesproken magnesi- umfiets. "Deze wiebelt nog maar een heel klein beetje", stelt Schal kers tevreden vast. Het is waarschijnlijk geen toe val dat de ploegleiding uitgere kend Schalkers op zo'n uit dui zend liter zeewater vervaardigde fiets laat rondrijden. 'Martin doet niet moeilijk' lijken ze bij TVM maar al te goed te begrijpen. In de eerste Tourweek leek het gesol met de Katwijker (dan weer op en dan weer van de fiets, met en zon der nummerplaatjes) nergens op, maar Schalkers gaf geen kik. Stil Doorgaans zoekt hijzelf ook de wat stillere types als Jan Siemons op. De ploegleiding ziet er wel op toe dat geen kliekvorming op treedt. Schalkers: "Ik deel mijn kamer steeds met iemand anders. Dat vind ik niet erg, want ik kan het met de meesten goed vinden. Als ze na een zware etappe, zoals die naar Alpe d'Huez, maar niet meteen met keiharde muziek ko men aanzetten. In het peloton ben ik ook niet zo'n prater. Ik spreek hooguit wel eens met Engelstali gen, maar die zijn er niet zo veel". Ix> stilte geniet Schalkers ook 'van de nieuwe ervaringen die hij in de Tour de France opdoet. "De ze zomer lijkt niet op alle vorige. Dan moest ik om in vorm te blij ven criteriums rijden en keek ik thuis bij de buis naar de Tour. Nu word ik zo opgeslokt door alles wat met de Tour te maken heeft, dat ik nauwelijks tijd overhoud om tv te kijken of een krant te le zen. Natuurlijk haal ik mijn infor matie uit de koers. Maar om eer lijk te zijn weet ik nog niet precies hoe de rit van morgen er uit ziet. Ik bekijk de etappes van dag tot dag". Schalkers mag er dan stilletjes van uit gaan dat hij de Tour wel zal uitrijden, waakzaamheid blijft altijd geboden. "Gezond blijven is het belangrijkste. Hoewel ik me in de Ronde van Italië sterker voelde dan nu, mag ik niet kla gen. Ik ben gelukkig niet zo veel afgevallen, ik mag zelfs nog één kilo kwijtraken. Dat houdt de me dische staf allemaal zorgvuldig in de gaten. Als aanvullingen krijg ik vitamines en gebruiken wij als ploeg speciale sportvoeding". "Maar zekerheid over je ge zondheid heb je in feite nooit. Kijk maar naar mijn ploeggenoot Skibby, die van het ene op het an dere moment moest uitvallen en meteen in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Zo slecht sta ik er dus niet voor. Het enige waarvan ik, voor het eerst in mijn wielerloopbaan, last heb, is heimwee...". AMERSFOORT Niet Ron Dekker, niet Michael van Rijn, maar de Leidse zwemmer Antoine van Weerde (LZ 1886) werd de Nederlandse Kampioen op de 200 meter schoolslag. In Amersfoort, waar het tweede weekeinde van de Nederlandse Kampioenschappen (NK) werd afgewerkt, zette hij de kroon op zijn werk van jarenlange training. Zijn onopvallende maar gedisciplineerde trainingsijver leverde hem op zijn 22ste dan eindelijk, zij het toch enigszins onverwacht, een verdiende titel op. De gehele zwemploeg van LZ kan terugkijken op een succesvol verlopen NK. WÊÊ^m werd haar omgehangen voor haar tijd van 1.21,90 op de 100 meter opeeaO schoolslag. Een trede hoger stond Natasja Sierag(LZ) scoorde weer de 200 zij om het zilver in ontvangst te ne- hoog tijdens de finales voor de voor de 200 meter wisselslag jeugd. Deze li-jarige voor zij een tijd liet noteren keken race op de 2.34,84. Zij en Bianca Hoeks Wie na de ochtendseries meter schoolslag voor mannen zijn geld zou hebben gezet op Van Weer de als winnaar in de all-in finale, zou hard zijn uitgelachen. Gezien zijn (LZ), die het vorig weekeinde ook i race in de serie, waar hij alle zeilen de prijzen viel, komen door hun moest bijzetten om het brons te ver- prestatie het volgende seizoen in overen, leken zijn kansen op ereme- aanmerking voor enkele KNZB- taal in de finale zeker niet hoger te trainingsweekeinden. Hocks is, om liggen. Met een uiterste .krachtsin- dat zij buiten de ploeg voor de Euro- Jeugdkampioenschappen alt, ook nog uitgenodigd n trainingsweek, deze zo- i het Leo van der Kar-fonds. Ron Dekker Voor deze trainingsstage is ook Ro- 2.26,34. Na deze bin Sprinkhuizen (Zijl) geselec- spanning op de laatste 30 meter kon peese - hij zijn belager Van den Maagden- (EJK) berg voorbij gaan en liet hij achter voor i de kampioen van de halve afstand, Michael van Rijn, a tijd noteren v; afstand voelde Van Weerde zich uit- teerd. Sprinkhuizen kan ook met te- gewoond en besloot hij zijn voorbe- vredenheid terugkijken op de NK. reiding op de all-in-finale anders te Ook dit weekeinde stond hij doen dan gebruikelijk. Vroeg lang vertrouwer spraak is e zelden bij, Robert keer op de hoogste trede meter vrije slag en met grote overmacht tikte zij als eerste aan in de tijd van 10.16,58. Op de 400 meter vrije slag kon zij het in de laatste 50 meter niet bol werken, maar zij realiseerde toch een zeer goede tijd van 5.06,80 en een zilveren plak. Als derde tikte enigszins verrassend Joriene Kley- wegt van De Zijl aan in 5.13,69, wat tevens de eerste medaille voor De Zijl betekende. De jongensploeg van LZ 1886 won verrassend het to taalklassement omdat zij met een groot aantal deelnemers veel pun ten binnenhaalde. Met 248 punten scoorde LZ 52 punten meer dan het Amsterdamse De Dolfijn. De r gaf hem het zelf- het erepodium. Hij finishte op de jesploeg moest het, na jarenlang de volledig terug. Groot- 200 meter rugslag bij de p bij de Leidenaar maar tegen zijn trainer i Zijp had hij voor de wedstrijd wel durven zeggen dat hij Van Rijn en Dekker zou gaan klop pen, want hij voelde zich sterk. De eerste 150 meter liet Van Weerde de twee kemphanen de race maken en zich meesleuren in hun tempo. .Toen Van Rijn na het derde keer- punt was opgebrand, zwom Van Weerde het gat van bijna een lengte op Dekker met een ijzersterke tem poversnelling dicht. Hij liet de kam pioen van de laatste drie jaar voor de tweede keer tijdens deze NK op zijn specialiteit, de schoolslag, met lege handen staan. Het verschil tus sen Van Weerde en Dekker op de klokken was slechts 0,01 seconde, 2.22,61 om 2.22,62 en niemand an ders dan Van Weerde zelf weet hoe klein dat verschil is als je aan de ne gatieve kant van de score staat. Ook Fleur Bakker(LZ) kan terugkij ken op een goed kampioenschap. Zij had een score van een medaille op twee- starts en kwam zodoende, tijdens de twee weekeinden, vijf keer op het erepodium te staan. Het afgelopen weekeinde behaalde zij brons op de 800 meter vrije slag in de persoonlijke recordtijd van 9.45,73. Dezelfde kleur eremetaal boren in 1974 als eerste met e itoon te hebben aangegeven, doen tijd met een vierde plaats en 183 punten. LZ bleek uiteindelijk wel met de Christian de Groot(LZ) kwam meeste punten uit de bus te komen gslag conditie en wist daardoor het combinatie- klassement naar zich toe te halen. de 200 meter te kort om zijn wintertitel op die af stand te prolongeren. De bronzen medaille was nu voor hem het hoogst haalbare, hij aantikte in 2.21,61. Marko van Brummelen (Zijl) wist zich vorig weekeinde al 7 i 1 j i verzekerd van een plaats in de EJK- ZwemOlOeg JDekeilCl ploeg en onderstreepte dat dit 1 weekeinde nog eens met een bron- AMERSFOORT (ANP) - Voor de plak op de 200 meter schoolslag grote internationale zwemwedstrij- bij de mannen geboren i tijd van 2,30,20. 1973 in de den van 9 t/m 12 augustus in Rome, die bondscoach Ton van Klooster wil gebruiken als selectie-moment het WK begin volgend jaar i uitkomende Katwijker Christiaan Perth, is de volgende ploeg geslec- Fischer imponeerde ook het tweede teerd: Mannen: Richard Granne- weekeinde van de NK. Ook nu leek man (HPC), Casper van Dam bijna niet te (Zwemlust/H), Ronald Sloeserwij stuiten bij de jongens geboren 1 1976. Drie keer stond hij op de bo venste plaats van het podii (Dolfijn), Michael van Rijn (KZC), Ron Dekker (IJsel), Richard Blank (Dolfijn) en Marcel Wouda (Zees- Amersfoort. Eerste op de 400 meter ter). wisselslag in 4.58,99 en voor de 200 meter rugslag in 2.20,32. Zegevieren deed hij ook op de 200 meter vlin- ca). Diana van der Plaats (Dolfijn), derslag met de tijd 2.21,15. Ellen Elzerman (Torpedo), Natasja Slechts op de 400 meter vrije slag Robert (DAW), Iris Westrik (Din- moest hij een tegenstander laten kei), Inge de Bruijn (Dolfijn), Kira toch 2ilver Bulten (de Steur), Manon Masseurs (HPC) en Kirsten Sylvester (AZPC) De nieuwe nationale kampioen op de 200 meter schoolslag: Antoine 1 Weerde. <foto arcl1 AMERSFOORT (GPD) - De touw tjes rondom de nationale zwem- kernploeg worden strakker aange haald. In september krijgen alle se lectieleden van het elitekorps een contract van de KNZB voorgelegd, waarin de rechten van de zwemmer en de verplichtingen ten opzichte van de bond officieel worden vast- Een unicum in deze tak van sport, maar wel een nieuwtje dat uit nood blijkt te zijn geboren. Het bedankje van Marianne en Mildred Muis voor de Goodwill Games in Seattle en de zogeheten International Swimming Cup in Rome blijkt diepere wonden achter te hebben gelaten dan werd aangenomen. De KNZB, als ook bondscoach Ton van Klooster, wil in de toekomst niet meer voor der gelijke 'verrassingen' komen te staan. Of, zoals Van Klooster het giste ren na afloop van de Nederlandse kampioenschappen in Amersfoort stelde: „Ik wil voor alle partijen dui delijkheid. Voor de zwemmers, maar ook voor de bond die moet we ten waar hij aan toe is. We hebben aan het begin van dit seizoen welis waar ook afspraken gemaakt over de te volgen weg naar de WK in Australië (januari '91), maar toen is er niets op schrift vastgelegd". En met een duidelijke verwijzing naar Marianne Muis, die Seattle en Rome bij nader inzien niet in haar per soonlijke voorbereiding vond pas sen: „Die twee evenementen waren als vanzelfsprekend richting.Perth. Hoe kon ik destijds vermoeden dat iemand de NK als een hoogtepunt zou gaan beschouwen?" Van Klooster: „We leggen de se- ALPHEN AAN DEN RIJN - AZC/Tarvo-zwemtrainer Hans Wertheym heeft met redelijk suc ces afscheid genomen van zijn club. Ondanks een gering aantal deelnemers, alleen Antoine Calis en Inge van de Schrier wisten zich te plaatsen voor de nationale titelstrijd, was de oogst aan het einde van twee weekeinden 'Amersfoort' prima. Zaterdag kon de naar het Amsterdamse Dolfijn vertrekkende Wertheym nog twee zilveren medailles begroe ten. Gevoegd bij de gouden en zil veren plak van vorige week voor respectievelijk Calis en Van der Schrier derhalve een respectabel aantal van vier medailles. Calis kon zijn prestatie van ze ven dagen geleden niet evenaren. Was hü toen op de 100 meter vlin- Prima oogst voor AZC'ers derslag (jongens '76) zijn concur rent Christiaan Fischer (HPC) te snel af, zaterdag moest de Wad- dinxvener op de dubbele afstand Fischer voor laten gaan. Halver wege lagen de beide kemphanen nog zij aan zij (1.08.88 om 1.08.89), maar Fischer bleek over een lan gere adem te beschikken. Het ver schil na vier banen vlinderen was dan ook een lengte: een winnende 2.21.15 tegen 2.23.80 voor de zilve ren Calis. Op de 200 meter rugslag (vijfde in 2.28.12) en de 400 meter wisselslag (5.08.70) viel Calis bui ten de prijzen. Bij de Speedo-fina- les pakte Inge van de Schrier (jaargang '80) haar tweede zilve ren medaille. Op de 400 meter vrijeslag verbeterde zij haar per soonlijke record met maar liefst vijftien seconden. Die tijdwinst deed haar finishen op 5.29.0. Het vertrek van Wertheym heeft verstrekkende gevolgen voor de zwemafdeling van AZC. Omdat het bestuur van AZC on danks het vroegtijdig aangekon digde afscheid van Wertheym er nog altijd niet in geslaagd is een vervanger te vinden, heeft een flink aantal jeugdige zwemleden overschrijving aangevraagd naar een andere vereniging. Wertheym zelf zal gevolgd worden door zes pupillen, terwijl ook clubs als Oceanus (Aalsmeer), Woerden en Noordwijk op ledenwinst kun nen rekenen. lectie echt géén wurgcontract voor. De overeenkomst moet je zien als een schriftelijke bevestiging van hetgeen onderling is afgesproken. Niet meer en niet minder. Het mag logisch zijn dat de wedstrijden in de aanloop naar de WK daarbij een centrale rol vervullen: de WK-selec- tiestrijd in november, de A-inter land tegen Westduitsland en het trainingskamp voor Perth. Maar ook de centrale trainingen zullen bij voorbeeld verplicht worden ge steld. Bovendien kun je aan de me dische keuring denken, en aan randzaken als het verplicht bijwo nen van een persconferentie of het nakomen van je verplichtingen ten opzichte van een sponsor". Cy nisch: „Als de bond die zou hebben tenminste". Hoewel de bondscoach met na druk stelt dat er 'altijd wel uitzonde ringen op de regel zullen blijven', was het het afgelopen weekend goed merkbaar dat de 'afzondering' van de gezusters Muis niet door ie dereen in dank wordt afgenomen. Van Klooster: „Waar staat zwart op wit dat de Goodwill Games en Rome verplichtingen zijn? Ner gens, echt nergens. Wat dat betreft had ik geen poot om op te staan toen ze me benaderden met hun eigen plan richting WK. Het enige wat ik kon doen was praten, onderhande len". Marianne Muis - zus Mildred neemt even afstand van de sport vanwege vermoeidheidsverschijn selen - slokte tijdens de NK nog vijf nationale titels op, over de afgelo pen twee weekeinden bleef ze op een gouden medaille (200 wissel) steken. Het bleek koren op de mo len van de sceptici. „Het zit er deze zomer gewoon niet in", stelde de zwemster die deze winter nog een wereldbeste tijd op de 100 vrij no teerde. Bij ontstentenis van de Muisen sleepten de NK zich naar het einde toe. Slechts een individueel natio naal record (Dolfijn-zwemster Inge de Bruijn op de 100 vlinder), geen scherpe tijden, en een handjevol zwemmers dat kon voldoen aan de soepele richttijden voor de wed strijden in Rome. Alleen de geladen Karin Brienesse (vijf nationale ti tels), de uit Indianapolis overgeko men Richard Granneman (drie stuks) en Ingrid de Bruijn onttrok ken zich aan de algeheel heersende passiviteit. De KNZB en Ton van Klooster moesten gisteravond dan ook alle zeilen bijzetten om tot een geloofwaardige uitleg voor de we derom fors uitgevallen équipe te ko-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 12