Maximumsnelheid blijft zorgenkindje
'DISK eenzijdig'
JOURNAAL
I REPORTAGEi
VRIJDAG 13 JULI 1990
GEESTELIJK LEVEN
Van onze correspondent
Jos Heymans
DEN HAAG - Het Openbaar
Ministerie ziet de bui al han
gen. De controle op de hand
having van de maximum
snelheid moet worden ver
scherpt en dat betekent een
hoop extra werk voor poli
tie, officieren van justitie en
rechters. Want autorijdend
Nederland heeft lak aan de
voorschriften. Nu al worden
jaarlijks meer dan 200.000
bekeuringen uitgedeeld we
gens te hard rijden en dat
zullen er bij verscherpte
controle ten minste 300.000
worden. Toch blijven we
met z'n allen het gaspedaal
te diep indrukken.
De controle op de maximumsnel-
heid is al jaren een zorgenkindje
van de overheid. Ondanks alle toe
zeggingen van de kant van Justitie
is er tot nog toe weinig van terecht
gekomen. Het was dan ook geen
verrassing dat de Tweede Kamer
deze week weigerde minister Maij-
Weggen het groene licht te geven
om de maximumsnelheid op de au
tosnelwegen in de Randstad terug
te brengen tot honderd kilometer.
Zorg eerst maar dat de pakkans van
snelheidsovertreders wordt ver
groot, oordeelde de Kamer.
Dat de weggebruikers zich wei
nig gelegen laten liggen aan de
maximumsnelheid heeft de over
heid volledig aan zichzelf te wijten.
Tot de eerste oliecrisis van 1973
kende ons land geen limieten op de
snelwegen. Den Uyl greep de crisis
aan om de maximumsnelheid aan
banden te leggen. Honderd kilome
ter werd de limiet, niet alleen van
wege een dreigend tekort aan benzi
Bij het prins Clausplein in Den Haag is gisteren begonnen met het plaat
sen van borden die het publiek op suggestieve wijze waarschuwen tegen te
wel op tegen snelheidsovertreders,
maar dat verwaterde steeds meer.
Toch hield de overheid hardnekkig
vast aan de vastgestelde limiet.
Pas in 1988 kw
wie te hard reed, fors zou worden
aangepakt.
Paradoxaal
"Het was een paradoxale situatie",
de jarenlange discussie, telkens op- zegt woordvoerder Dellebeke
angekaart door de WD,
de maximumsnelheid te verhogen.
Uiteindelijk zwichtte het kabinet
op het merendeel
de Algemene Verkeersdienst van
de rijkspolitie in Driebergen. "De
snelheid werd verhoogd,
de overheid aanvanke-
In mei 1988, de eerste
de nieuwe snelheden
heid te bevorderen.
Er waren maar weinig weggebrui
kers, die zich er iets van aantrok
ken. In het begin trad de politie nog
dat plechtig. Wekenlang 'werden de 100-km-baanvakken
weggebruikers met advertenties be- 98,7 «"ometer.
stookt: 120, de uiterste limiet! Er
mocht geen twijfel
VQ11 de wegge- moesten wel langzamer gaan rij-
deelten mocht voortaan 120 kilome- den" T°c}} de advertentiecam-
ter worden gereden, op voorwaarde Pa8ne T
dat de politie streng zou controle- s"c
uicigcuu tcAuitaau uciur ren. De toenmalige minister van
ook om de verkeersveilig- justitie, Korthals Altes, beloofde ?°iden' [eed d® automobilist op de
- 1 ftn-km-baanvakken gemiddeld
kilometer.
iji De maand daarvoor was dat nog
'bestaan dat 109'L Het verbeterde gedrag was
louter een gevolg van de dreige
menten van de overheid. Overal in
het land zou de politie strenger con
troleren en de boetes zouden niet
mals zijn. Bovendien werden langs
verschillende wegen kasten ge
plaatst, waarmee de snelheid auto
matisch kon worden gemeten. En
de hardleerse bestuurder die uitriep
dat hij binnen de korste keren wel
zou weten waar die kasten stonden,
kreeg te horen dat ze telkens zou
den worden verplaatst. Onverbeter
lijke snelheidsduivels zouden geen
schijn van kans meer hebben.
De kasten kwamen er en de boe
tes werden inderdaad verhoogd.
Victor Holtus, woordvoerder van
het ministerie van justitie: "Een
overschrijding tot 30 kilometer
wordt afgedaan met een transactie.
Die varieert dan van vijftig tot 195
gulden, afhankelijk van de snelheid
van betalen. De bestuurder kan de
bekeuring binnen de gestelde ter
mijn via een acceptgiro betalen.
Doet hij dat niet, dan krijgt hij nog
een transactiemogelijkheid van de
officier van justitie, maar die is na
tuurlijk wel hoger. Wordt die ook
niet betaald, dan volgt er een eis
voor de rechtbank". Wie meer dan
30 kilometer te hard rijdt, betaalt
zes gulden per te hard gereden kilo
meter. Bovendien eist de officier
dan een extra boete van honderd
gulden.
Als ooit de wereld vergaat, hoop ik
in Griekenland te zijn, want daar
zal ik het twintig minuten later
horen op de televisie. Of dertig, of
veertig, want de nieuwsberichten
hier zijn van onbestemde duur. Ze
beginnen zonder pardon met het
nieuws uit eigen land. En als een
Griekse premier uitvoerige
verklaringen heeft afgelegd, kan
dat aardig uitlopen.
Voordat men aan het
wereldgebeuren toe is, hebben we
ontelbare items uit Griekenland
gezien, waarbij het altijd weer
opvalt hoevelen ervan dit zo
levendige en ongedurige volk deze
dag weer netjes in rijtjes naar een
achtenswaardige spreker hebben
zitten luisteren.
Maar ook Griekse kijkers worden
wel eens wat ongeduldig. "Waar
blijven nu de Falkland Eilanden?
hoorde ik ooit dorpelingen in een
café mopperen toen ze na een half
r nog steeds met al die Griekse
Maar dan begint er op de
achtergrond een driftige,
stampende muziek, als een signaal
dat het nog sneller moet, het moet uit
wezen, en voor we het weten zijn we
ook door het nieuws uit de
Sovjetunie en de Verenigde Staten
heen. Tot voor kort had ik nog wel
fiducie in het nachtelijke
weerbericht, waarmee het bulletin
eindigt, maar dezer dagen merkte
ik dooreen technische fout dat
dit al eerder wordt ingeblikt.
Het allervreemdste bij het Griekse
tv-nieuws is echter het vermijden
van geluid. Van begin tot het eind is
de nieuwslezer (es) aan het kakelen
alleen een enkele Griekse
politicus horen we zo nu en dan met
zijn eigen stem. Het stemgeluid van
de grote wereldleiders heeft het
Griekse publiek nog nooit gehoord,
bij gebrek aan ondertitels.
Maar ook typische geluidseffecten
signalen van onder de grond na
irdbeving, het zingen
hard rijden. De Amsterdamse politii
voor de fel realistische aanpak.
nen veel automobilisten dat de pak
kans nog steeds gering is. "Op de
baanvakken van 120 km. houden de
bestuurders zich behoorlijk aan de
maximumsnelheid. In 1988 reden
ze daar gemiddeld 108,5 km, in 1989
111,8 en dit jaar 11*2,8. Het loopt wel
iets op, maar blijft nog steeds bin
nen de limiet", zegt Dellebeke. Dat
geldt echter niet voor de baanvak
ken, waar niet harder dan honderd
mag worden gereden. "In mei 1988
reed men daar gemiddeld 98,7 kilo
meter. Een jaar later was dat al op
gelopen tot 102,8 km en dit jaar tot
105,2 km".
Uitbreiding
Het zijn dus juist de 100-km-baan
vakken, waarop voortdurend te
hard wordt gereden. Uitbreiding
van dat aantal baanvakken, waar
minister Maij op aan stuurt, bete
kent automatisch meer bekeurin
gen. Toch wil het kabinet dat het
aantal snelheidsovertredingen blijft
beperkt tot de 300.000 van dit jaar, al
was het alleen maar om de werk
druk bij de justitiële autoriteiten
niet verder op te voeren. Want ook
al betalen de bekeurden snel, het
aantal administratieve handelingen
Enige tijd terug luidde het Open
baar Ministerie in Den Bosch de
noodklok: het aantal snelheidsover
tredingen was zo opgelopen, dat de
achterstand niet meer was weg te
werken. "We hebben toen een groot
aantal zaken geseponeerd", vertelt
een medewerker van het parket.
"Maar de hoofdofficier heeft die be
slissing, door de commotie die daar
over ontstond, weer snel terugge
draaid".
De Tweede Kamer ziet geen heil
kiest met de campagne '50 was te snel'
in de uitbreiding van het aantal 100-
km-baanvakken, als de weggebrui
kers niet overtuigd raken van de
noodzaak hun snelheid te minde
ren. Het justitiële apparaat is im
mers niet in staat de enorme hoe
veelheid bekeuringen binnen een
redelijke termijn te verwerken. Op
aandrang van het parlement wil mi
nister Hirsch Ballin eerst de nale
ving van de huidige snelheidslimie
ten afdwingen, voordat verdere
(noodzakelijke) beperkingen wor
den opgelegd. Dat moet gebeuren
door een nieuwe, actieve voorlich
tingscampagne, een nog scherpere
controle en een verhoging van de
boetes.
Werkdruk
In de plannen van het kabinet is
daarvoor een bedrag van negen mil
joen gulden uitgetrokken. Het geld
zal vooral worden gebruikt om het
justitiële apparaat uit te breiden.
"Er komen negentig extra arbeids
plaatsen bij de politie en de parket
ten. Het is dé bedoeling dat er in
Utrecht een centrale verwerkings-
dienst komt voor de processen-ver
baal. Op die manier wordt die last
weggehaald bij de arrondissemen
ten", zegt de woordvoerder van Jus
titie.
Bovendien wordt op 1 september
de Wet Mulder ingevoerd, die de
werkdruk bij de rechtbanken nog
verder moet ontlasten. "Wil iemand
zijn zaak voor de rechtbank behan
deld zien, dan zal hij eerst de boete
moeten betalen. Het is een soort
griffierecht. Daarmee wordt dit na
jaar in Utrecht begonnen, bij wijze
van experiment. Later zal het sys
teem ook in andere arrondissemen
ten worden ingevoerd".
ceremonies werden geconfronteerd, za^r die wordt
terwijl de Engels-Argentijns
De laatste nieuwsuitzending, van
middernacht, is ronduit
surrealistisch. Ook dan krijgen we
eerst al het Griekse nieuws, een
kwartier, twintig minuten.
Vervolgens komt de rest van de
wereld nog even aan bod, begeleid
door een nieuwslezer met e
herdacht worden ons onthouden.
We zien de scène alleen maar, we
horen niets, de nieuwslezer blijft
lezen. Menigmaal is er trouwens
geen enkel verband tussen de
vertoonde beelden en wat er
allemaal wordt afgekletst. De
Griekse tv-kijker blijft voortdurend
in het ongewisse, ook bij beelden die
worden gebisseerd, en andere
bizarre gewoonten.
Op een avond zat ik in een taxi e
snauwende, commanderende stem. hoorde de Griekse nieuwsberichten
Elk onderwerp duurt aanvankelijk op de radio. Ze kwamen me erg
hooguit 40 seconden de val i
het staatshoofd van aangrenzend
Bulgarije, de crisis van het regime
van aangrenzend Albanië, het
wordt er allemaal razendsnel
doorgejaagd.
bekend voor. Het bleek dat ik ze vlak
tevoren precies zo op de televisie had
gezien, maar ze konden even goed
voor de radio worden gebruikt.
Grieks televisienieuws is radio met
hier en daar enig beeld.
De betalingsbereidheid is over het
algemeen groot, zo blijkt uit cijfers
van Justitie. Zo'n 85 procent van de
snelheidsovertredingen wordt
meteen betaald; de overige vijftien
procent wordt doorgestuurd naar
de officier van justitie. Op die twee
de aanmaning reageert tachtig pro
cent door te betalen. De rest wordt
leidt tot een zitting van de recht
bank. Dat zijn toch nog altijd zo'n
zevenduizend zaken per jaar.
De Algemene Verkeersdienst van
de rijkspolitie controleerde in 1988
bijna vier miljoen voertuigen. Er
werden 234.000 processen-verbaal
opgemaakt. "Dat is heel wat meer
dan in het jaar ervoor, toen snel
heidsovertredingen nog ooglui
kend werden toegelaten", vertelt
Dellebeke. Vorig jaar werden ruim
200.000 bekeuringen uitgedeeld en
voor dit jaar wordt een aantal van
300.000 verwacht, inclusief de snel
heidsovertredingen binnen de be
bouwde kom.
Ondanks het intensievere politie
optreden (Dellebeke: "We controle
ren nog steeds evenveel als bij de in
voering van de 120 kilometer") me-
Gemiddeld gereden snelheid op
wegen waar 100 is toegestaan
V'APRIL 1988:
Gemiddeld gereden snelheid op
wegen waar 120 is. toegestaan
ME! 1988:
DIT KOST TE HARD RIJDEN
aantal kilometers te hard boetes
0t/m14km. a: f. 50,- b:f. 65,- c:f. 75,-
15t/m20km. a:f. 80,- b:f.110,— o:f.130,—
21 t/m 25 km. a: f.120,- b: f.155,- c: f.180,-
26 t/m 30 km. a: f.140,- b: f.175,- c: f.195,-
31 km. of meer: zes gulden per te hard gereden
a - schikkingsvoorstel politie
b - transactie officier van justitie
c eis voor rechtbank
kilometer
GPD-infogrttwk Rwnoud Sijttma
Ik zoog mijn onderlip naar bin
nen en keek starend naar het moni-
torscherm dat meldde dat John Al
ders, de eerste naam in het adressen-
boekje van de vermoorde ex-call-
girl, op zijn privé-rekening nog een
tegoed van achttienduizend gulden
had. Tussentijds was er niets bijge
stort. Als hij Karin nog eenmaal zou
hebben uitbetaald, zou hij dicht in
de gevarenzone van een persoonlijk
faillissement zijn beland. Had dat
feit van hem een wanhopig man ge
maakt? Zo wanhopig dat hij had be
sloten de chantagepraktijken van
zijn vroegere liefje met een messteek
te beëindigen? Daar zou ik moeten
proberen achter te komen.
Ik drukte mijn handen tegen mijn
zij en leunde naar achteren, net zo
lang tot een van mijn collega's mijn
kant opkeek. Ik, op mijn beurt, keek
bedroefd terug en schudde mijn
hoofd. "Ga toch naar huis", fluister
de hij me toe.
Drie kwartier later stond ik voor
de deur van Alders 'Import in een
straat die er iets minder armoedig
uitzag dan de straten die ik op mijn
wandeling-door het oude stadsdeel
had doorkruist. In het souterrain
van het pand was een kroeg geves
tigd. Op de eerste etage waren de
gordijnen dichtgetrokken. Alders
EEN AVONDJE STAPPEN
Import bevond zich op de tweede,
onder het puntdak. Na twee keer
vergeefs aanbellen, koos ik voor de
kroeg.
Zes treden leidden naar beneden,
een zwak gelig licht en de reuk van
verschraalde drank binnen. Ik nam
aan de bar plaats en gaf mijn bestel
ling op. Een jus. Een magere man
met een platgehamerd gezicht
schonk het sap uit een pak. Ik keek
om me heen. In de hoek zat een slank.
donkerharig meisje weggedoken in
een honkbaljack. Ze had het gezicht
van een dromer. Hoe begin je een on
derzoek? vroeg ik me af. Ik verza
melde al mijn moed en wachtte tot
de barkeeper mijn kant opkeek.
"Die Alders", begon ik, "die hierbo
ven zit. Spreek je hem wel eens?".
De barman grinnikte. "Ben je van
de belasting of van de politie?". Hij
hield zijn hoofd een beetje schuin en
tuitte zijn lippen. "Nee", zei hij ten
slotte. "Zo doortastend zie je er niet
uit". Ik lachte met hem mee als de
spreekwoordelijke boer met kies
pijn. "Weet je", zei hij, "je bent van
daag al de derde die naar hem
vraagt". "En hoeveel waren het er
gisteren?". "Twee, Schuldeisers.
Eergisteren, de dag waarop hij de
benen nam, waren het er minstens
vijftien. Ik had die dag een omzet
waar ik normaliter niet aan toe
kom".
"Wat deed hij precies?", wilde ik
weten. De barman kwam voor me
staan en steunde met zijn ellebogen
op de toog. "Kijk, we staan hier nu
wel te praten alsof we hier al eerder
hebben gestaan en elkaar hebben ge
sproken, maar ik weet nog steeds
niet wat ik aan je heb".
Die vraag, hetzij in deze, hetzij in
een andere vorm, zou me tijdens
mijn privé-onderzoek vaker worden
gesteld. Dus deed ik er beter aan er
voor eens en altijd een antwoord te
kiezen. "Wij deelden dezelfde vrien
din", zei ik naar waarheid. "Over
haar wilde ik hem spreken".
Toen hij hartelijk begon te lachen
en zodoende zelfs de aandacht van
het meisje in de hoek trok, gingen
mijn wenkbrauwen iets omhoog.
"Weetje wel wat hij deed?", vroeg de
barkeeper zodra hij was uitgela
chen. "Hij importeerde", zei ik een
beetje onnozel. "Maar je weet niet
wat hij importeerde". Het klonk als
een vaststelling, niet als een vraag.
"Nee". "Vrouwen. Voornamelijk uit
Thailand. Vandaar dat ik daarnet
zo moest lachen. Hé". Een vette knip
oog. "Snap je?". Ik zei dat ik het
snapte.
"Het probleem met dat soort im
portzaken is dat ze verboden zijn",
vervolgde hij. "Je krijgt last met de
vreemdelingenpolitie en als er dan
ook nog eens een aantal van je im
portartikelen een boekje over je
opendoen, kun je beter benen ma
ken. En dan wordt het rennen als
ook nog eens uit je boekhouding
blijkt dat je de Mercedes waarin je
rijdt nooit en te nimmer van een le
gaal inkomen hebt kunnen financie
ren". "Eergisteren", zei ik, en vroeg:
"Ging hij er toen vandoor?". "Pre
cies". Ik tuurde naar mijn sap.
"Geef me toch maar een borrel".
Het zou natuurlijk mogelijk zijn
dat Alders een poosje bij Karin was
ondergedoken, dacht ik op weg naar
huis, maar waarschijnlijk leek het
me niet. Sommige dingen weetje ge-
Toen ik de sleutel in het slot van de
huisdeur stak, concludeerde ik dat
ik niet erg slim was geweest om niet
na te gaan of niet nog meer namen
in het boekje een rekening bij de
bank hadden. Nu zou ik het morgen
'opnieuw moeten proberen' en voor
de tweede keer met rugklachen naar
huis moeten gaan. Vanachter de ge
sloten vitrages zag ik Bert zijn auto
voor de deur parkeren. Even later
werd er gebeld. Ik haastte me naar
de deur.
"Hé", begon ik. "Wat ben ik blij".
"Mij weer te zien?", vroeg Van Dam.
De politieman lachte, een beetje
spottend. "Ik denk het niet, meneer
De Klerk. Vanochtend deed een
vrouw namelijk aangifte van een
aanrijding waarbij uw auto be
trokken was. Ze noteerde uw kente
kennummer. Dat was na twaalven.
Volgens uw verklaring van vanoch
tend. ging u vannacht samen met uw
buurman op huis aan. Toch?".
Chr. Geref. Kerk uit bedrijfspastoraat
VEENENDAAL (ANP) - De
Christelijke Gereformeerde
Kerken hebben hun lidmaat
schap van het Centraal Inter
kerkelijk Bureau voor het Be
drijfsleven (CIBB), de protes
tantse sectie van DISK, opge
zegd. Zij vinden het CIBB te
eenzijdig maatschappij-kri
tisch.
Ook signaleren de christelijk-ge-
reformeerden steeds meer opvat
tingen uit de bevrijdingstheolo
gie bij DISK. Dat hebben de des
kundigen Kerk en Bedrijfsleven
meegedeeld. De christelijk-gere-
formeerden waren sinds 1969 bij
het CIBB aangesloten. Het CIBB
en de (rooms-katholieke) Stich
ting Bedrijfsapostolaat Neder
land (SBN) werken samen in
DISK (Dienst in de Industriële
Samenleving vanwege de Ker
ken).
r Simonis: ...heel verdeelde kerk...
Simonis: Geen
zicht op eigen
katholiekendag
UTRECHT (ANP) - Kardinaal
Simonis denkt dat Katholieken
dagen, naar Duits voorbeeld, de
Rooms-Katholieke Kerk in Ne
derland goed zullen doen. Maar
hij ziet het er voorlopig niet van
komen, "want wjj zijn helaas toch
wel een heel verdeelde kerk".
"Wij zijn een kerk met twee par
tijen, en als we zoiets zouden or
ganiseren dan gaan die partijen
erom strijden", zegt Simonis in
het informatiebulletin 1-2-1 van
de RK Kerkprovincie. De kardi
naal was in mei een van de weini
ge Nederlanders onder de 130.000
bezoekers van de Katholiekenda
gen in Berlijn.
Simonis merkte daar ook wel
dat niet alles koekoek-een-zang
was, maar ontdekte tegelijk dat
dé Duitse katholieken zich veel
meer betrokken voelen bij de offi
ciële kerk. "Ook al zitten ze niet
allemaal op dezelfde lijn, ze staan
opener ten opzichte van de kerk,
de paus en de bisschoppen".
De bisschoppen hebben wel
eens overwogen of zij het initia
tief zouden moeten nemen voor
Nederlandse Katholiekendagen,
aldus Simonis. Uit vrees dat het
initiatief gedwarsboomd zou wor
den, zagen zij ervan af. Ook de gi
gantische organisatie en de enor
me kosten vormden belangrijke
obstakels.
In de eerste helft van deze eeuw
zijn er in totaal acht officiële Ka
tholiekendagen in Nederland ge
houden. Na de herdenking van
100 jaar kromstaf in 1953 kwam er
een einde aan de massaal bezoch
te bijeenkomsten. Sinds enkele
jaren zijn ze weer in zwang, getui
ge de grote opkomst tijdens mani
festaties van de Acht Mei Bewe
ging en haar tegenhanger, het
Contact Rooms-Katholieken.
Auschwitz Comité
tegen bijbeltekst op
monument in kamp
AMSTERDAM (ANP) - Het In-
ternationale Auschwitz Comité
(IAC) is fel tegen het gebruik van
een tekst uit het bijbelboek Job
op het internationale monument
voor de Holocaust in Birkenau.
Het idee van de bijbeltekst was
afkomstig van de Poolse commis
sie die het staatsmuseum Kamp
Auschwitz, waaronder Birkenau
valt, gaat renoveren. Deze com
missie verwijderde begin dit jaar,
zonder overleg met het IAC, de
oorspronkelijke tekst.
Deze luidde: 'Oord van marte
laarschap en dood der vier mil
joen slachtoffers van de nazi
moordenaars 1940 1945'. Vol
gens de commissie, inmiddels
vervangen door een 'wetenschap
pelijke raad', is het getal van vier
miljoen niet juist.
Het IAC kan zich verenigen
met de aanduiding 'miljoenen'.
Volgens voorzitter A. Fels van het
Nederlands Auschwitz Comité
zijn er in de kampen zeker miljoe
nen mensen omgekomen en van
hen was het merendeel jood.
Aan die beide aspecten moet in
de nieuwe tekst duidelijk worden
gerefereerd, eist het IAC. Gebeurt
dat niet, dan "moet het comité de
eigen positie herzien", aldus Fels.
"We gaan natuurlijk niet op de*
knieën".
De deskundigen vinden, dat
CIBB te weinig oog heeft voor
technologische en sociaal-econo
mische ontwikkelingen in de sa
menleving en de relatie met de
plaatselijke kerken te weinig sti
muleert. Ook is het hun een doorn
in het oog, dat industriepastoraat
binnen CIBB en DISK steeds
meer tot arbeidspastoraat ver
wordt. Daardoor gaat eenzijdig al
le aandacht naar werknemers en
ex-werknemers.
Binnen de Christelijke Gerefor
meerde Kerken bestond al langei
kritiek op het CIBB en DISK.
Volgens algemeen secretaris drs.
J.N. Noorlandt van het eigen Dia
conaal Bureau ontbreekt het het
CIBB en DISK steeds meer aan
visie op de plaats van de kerk in
het bedrijfsleven.
In juli vorig jaar besloten zij
daarom hun participatie in het
CIBB op te schorten. Een gesprek
met het bestuur van deze organi
satie in maart dit jaar leverde
geen nieuw perspectief op, zodat
nu is besloten een einde te maken
aan de samenwerking met de an
dere protestantse kerken in het
industriepastoraat.
De christelijk-gereformeerden
beschikken over één industrie-
predikant: J.M. Aarnoudse in Ro
zenburg. Deze zet zijn werk 'met
enthousiasme' voort, zo laten de
deskundigen weten. Hij zal in
dien nodig ook met andere ker-
kén samenwerken.
Directeur drs. H.J.G.M. Crijns
van DISK wijst het verwijt, dat
zijn organisatie de relatie met de
kerken verwaarloost, van de
hand. DISK heeft de kerken de
afgelopen jaren herhaaldelijk be
zworen de banden met het indus
triepastoraat zowel financieel als
inhoudelijk te versterken. Boven
dien hebben de kerken mede on
der druk van DISK de afgelopen
jaren brieven over sociale kwes
ties gepubliceerd en hebben zij
grote aandacht besteed aan de
nieuwe armoede in ons land.
Volgens Crijns, die zeer teleur
gesteld is over het besluit van de
Christelijke Gereformeerde Ker
ken, heeft DISK zeker ook oog
voor de positie van de werkge
vers. Maar DISK ziet het als haar
bijbelse opdracht vooral te letten
op de mensen aan de onderkant
van de samenleving en daar zijn
werkgevers zelden te vinden.
Crijns vindt het verwijt, dat
DISK zich steeds meer laat leiden
door de bevrijdingstheologie,
niet terecht. De meeste bedrijfs-
pastores zijn opgeleid aan een
door de kerken erkende theologi
sche instelling waar de bevrij
dingstheologie slechts een van de
vele te bestuderen theologieën is.
Theologen vrezen
dat rk verbod op
voorbehoedmiddel
een dogma wordt
TUBINGEN (KIPA) - Vooraan
staande rooms-katholieke theolo
gen vrezen dat paus Johannes
Paulus II een encycliek voorbe
reidt waarin het verbod op voor
behoedmiddelen tot dogma
wordt verheven. Zjj schrijven dat
in de 'Verklaring van Tübingen'
die gisteren is verschenen.
De verklaring is een reactie op
de 'instructie over de kerkelijke
roeping van de theoloog' die het
Vaticaan eind juni uitgaf. De on
dertekenaars, onder wie prof.dr.
E. Schillebeeckx, noemen de in
structie "een aanval op de vrij
heid van de katholieke theologie
en daarmee een aanval op de vrij
heid van het hele volk Gods".
De theologen roepen de paus
op om "de kerk niet nog meer
schade toe te brengen". Het hoofd
van de kerk moet "afzien van een
nieuwe encycliek over omstreden
morele kwesties, zolang de daar
mee samenhangende theologi
sche problemen nog niet zijn op
gelost".
De vraagstukken die het Vati
caan in de instructie aansnijdt,
zouden volgens de theologen in
alle openheid behandeld moeten
worden op een bisschoppensyno
de. Ook moet er een "vakkundige
commissie" komen die de "on
feilbaarheid van de paus in sa
menhang met zijn leer over ge-
boortenbeperking" gaat onder
zoeken.
De Vaticaanse instructie waar
schuwt theologen die zeggen dat
ze van de pauselijke uitspraken
over geboortebeperking kunnen
afwijken, omdat deze nooit tot
dogma zijn verheven. De paus
ontving immers "goddelijke bij
stand" toen hij deze uitspraken
formuleerde, aldus het docu
ment.
Ds. Smaling. Ds. G. F. Smaling
neemt zondag afscheid van de
hervormde gemeente van Rijns
burg, tijdens een dienst in de Gro
te Kerk die om vy f uur begint. Ds.
Rijnsburg vertrekt naar Leiden.
Pater Hessing. Pater H. Hes-
sing van Voorschoten gaat naar
Eindhoven en neemt daarom za
terdag afscheid van de Lauren-
tiuskerk en zondag van de Moe
der Godskerk. Zondagmiddag
om half vijf is er een receptie in
het bondsgebouw.
Beroepingswerk
Hervormde Kerk: aangenomen
naar Leiden mw. H. J. Dekker-
Keiler Apeldoorn-'t Loo; bedankt
voor Arnemuiden drs. W. Chr.
Hovius Katwijk aan Zee.
