T
De gele trui daagt voor Breukink
Wie is Claudio Chiappucci?
Rooks io de Ronde
13e etappe
Onbekende Italiaan in de voetsporen van Moser
Vitesse vindt
weer sponsor
Raoul Alcala
blijft vrolijk
VRIJDAG 13 JUL11990
PAGINA 17
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
VILLARD-DE-LANS - Rino Negri, de gezaghebbende nestor van de internationale wieler-
journalisten en ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd (66) nog vol overgave dagelijks
in de slag voor de Gazetta dello Sport, weet het zeker. „Het is Erik Breukink die deze Tour
gaat winnen, let maar op", voorspelde Negri op een ietwat samenzweerderige toon, toen
gisteren de balans van de klimtijdrit naar Villard-de-Lans werd opgemaakt.
Een mening van iemand met 39
jaar Tour-ervaring dient uiteraard
te worden gerespecteerd, maar is
toch ook niet veel meer dan koffie-
dik-kijkerij. Zonneklaar is in elk ge
val wèl, dat de Tour als een donder
slag bij heldere hemel weer open is
geworden door de geweldige klap
die Pensee in zijn gele trui heeft ge
kregen. En dat er voor Erik Breu
kink, na zijn (zoveelste) gave de
monstratie van macht als tijdrijder,
gele perspectieven dagen.
Euforie
Voorlopig heeft de Italiaan Chia-
pucci het heft in handen genomen.
Er is echter niemand in de karavaan
die hem als winnaar in Parijs ziet ar
riveren. Zelfs de oude Negri niet. De
euforie van zijn Italiaanse collega's
kreeg geen vat op hem. Veelzeg
gend was het afwerende gebaar
toen de kansen van zijn verrassende
landgenoot ter sprake kwamen. Ne
gri: „Chiapucci... ach, die kan dat
nooit houden. Ik denk dat hij in Luz
Ardiden (dinsdag finishplaats van
de eerste Pyreneeënrit - D.H.) die
trui al weer kan inleveren. Bij Breu
kink. Die is als renners veel comple
ter en heeft ook een veel betere
ploeg achter zich staan".
Ook Breukink zelf, ziet in Chia
pucci geen serieuze concurrent.
Evenals hij Pensee geen potten
meer ziet breken breken. Breukink:
„Die heeft zo'n tik gekregen, dat ik
hem afschrijf als kandidaat voor de
eindzege"... De Fransman, danig ge
demoraliseerd, lijkt de afgelopen
dagen teveel 'jasjes te hebben moe
ten uitgetrokken'. Met wat gefor
ceerd aandoende grootspraak poog
de hij zichzelf moed in te praten.
Pensee: „De Tour is voor mij hele
maal nog niet verloren. Ik denk dat
ik Chiapucci in de Pyreneeën wel
weer terug kan pakken".
Delgado
Breukink, de woensdag - bij ont
stentenis van diens Mexicaanse col
lega Alcala - op l'Alpe d'Huez ge
kroond kopman van PDM, zal zijn
aandacht vooral op Delgado en Le-
Mond richten. „Delgado moet nu in
de Pyreneeën, toch zijn terrein, ze
ker nog wat gaan ondernemen. En
LeMond kennen we ook allemaal.
Dat is een Amerikaan die alleen aan
winnen denkt. Nu Pensee is inge
stort, zal hij ongetwijfeld zelf gaan
rijden om te winnen".
De Yank en de Spanjool zullen
flink in de bus moeten blazen om
Breukink van het vinkentouw te
krijgen. De Nederlander barst van
dé 'moraal' nu hij in supervorm uit
de Alpen tevoorschijn is gekomen.
Na zijn fraaie voorstelling op l'Alpe
d'Huez, volgde weer een imposant
hoogstandje in de klimtijdrit. Het
parcours was, dat moet gezegd, ook
op zijn lijf geschreven. Niet alleen
de afstand (33.5 km.) paste precies
in Breukink's straatje, ook het pro
fiel was op maat gesneden. Een
mooie geleidelijke klim in de eerste
15 kilometer, van 210 naar 860 meter
tegen een stijgingspercentage van
ruim vijf procent. Vervolgens een
stuk vals plat en tot slot en besluit
een klimmetje van 2.5 kilometer
(ruim 6 procent). Op voorhand wist
Breukink dat hij hier zou moeten
kunnen scoren. „Ik ken dit par
cours goed, werd hier twee jaar ge
leden vierde. En toen was ik lang zo
goed niet als nu, was ik de dag tevo
ren zestiende geworden op l'Alpe
d'Huez. Daarom had ik me voorge
nomen dit keer te winnen".
Als een soort van oppepmiddel
had Breukink zich 's morgens niet
geschoren. Hij was zelfs van plan
dat ook niet meer te doen alvorens
hij zijn topvorm in deze Tour had
verzilverd met een etappezegé. En
hoewel hij niet gauw van zijn stuk te
brengen door enig succes, maakte
Breukink gisteren toch een beetje
de indruk de koning te rijk te zijn.
„Maar", legde hij uit, „een etappeze
ge in de Tour is ook niet zo maar
14 juli 149 km
SAINT ETIENNE
149 km
la Croix de Chaubouret -
^AvQColOTbiGMZtton ponten I
«s: T E 1
51 km
VILLARD DE LAND)
laOoi*-de-Chauboufel^_ 3
oa-oe-wiauooure^«J
Breukink is niet bang dat de rust
dag vandaag in Villard-de-Lans
hem uit zijn ritme haalt en concur
renten, die wonden (Pensee) c.q.
wondjes (Delgado en LeMond)
moeten likken, bevoordeelt. Breu
kink: „Nee, dat zie ik niet zo. Zo'n
dag is voor iedereen hetzelfde, een
beetje trainen en verder wat rus
ten". Aan het winnen van de Tour
denkt hij ook nog niet. „We zullen
wel zien. Je kunt wel zeggen dat je
hier even gaat winnen, maar zo zit ik
niet in elkaar. Ik ben al lang blij dat
ik voor het eerst eens een goede
Tour rijd. Maar we zijn er nog lang
niet. En je ziet het aan Pensee en Al
cala, als je even wat minder bent, ga
je onherroepelijk terrein verliezen.
Kan ik deze vorm echter ook in de
Pyreneeën vasthouden, dan ben ik
nergens bang voor".
Voor Peter Post moet de opmars
van Breukink in deze Tour wel heel
erg bitter van smaak zijn. De big
boss van Panasonic wisselde zijn
jeune premier (25) vorig jaar in voor
het duo R T (Rooks en Theunis-
se). Een (miljoenen) transactie die
voor Post op een enorme flop dreigt
uit te draaien, zeker als Breukink,
als beginnend prof tot opvolger van
Zoetemelk uitgeroepen, in staat
blijkt de Tour wel degelijk te, kun
nen winnen. Breukink is er de man
niet naar om na te trappen. Toch gaf
hij onlangs aan waar het bij Post
aan schort. Geduld. Breukink:
„Post kijkt alleen maar naar het re
sultaat. Als het links even tegenzit,
moet het rechts tevoorschijn ko-
Peperduur
Rooks en Theunisse hadden daar
voor moeten zorgen. De één (Theu
nisse) is evenwel vanwege een sur
plus aan,testosteron voor een jaar in
de ban gedaan, terwijl de ander
(Rooks) in deze ronde simpelweg
verzuimt te doen waarvoor hij een Rooks nog een hele toer worden om
peperduur contract heeft gekregen, de top-10 binnen te fietsen. Het
De Noordhollander herstelde zich klassement, waarin hij nu als num-
na het echec op l'Alpe d'Huez rede- mer 15 staat genoteerd, interesseert
lijk met een vijftiende plaats, al was hem echter niet zoveel meer.
het een stuk minder dan vorig jaar. Rooks: „Ik ga me narichten op een
Toen won hij de klimtijdrit naar etappezege. Dat kan deze Tour voor
Orcières-Merlette. Het zal voor mij nog een beetje goedmaken".
"Dat ging niet slecht. Ik hen best
tevreden over die tijdrit. Dat mag
tegenstrijdig klinken - vorig jaar
won ik immers de klimtijdrit en
nu niet verder dan een vijftiende
plaats - maar ik hen toch redelijk
hersteld van die dreun op Alpe
d'Huez. Dat is voor mij een enor
me opluchting. Ik voelde me in ie
der geval beter. Langzaam maar
zeker kijk ik weer vooruit. Naar
de Pyreneeën. Als ik daar nou
eens met de besten mee kan, dan is
een plaats bij de eerste zeven, acht
nog haalbaar. En dan héb ik er
toch nog wat van gemaakt.
Ik kan me de teleurstelling van
iedereen wel voorstellen na die
klap op Alpe d'Huez. Peter Post
bijvoorbeeld, zal ongelooflijk heb
ben gebaald. Van mijn prestatie,
maar nog meer van die van Erik
Breukink. Ik bedoel, hij heeft 'em
vorig jaar min of meer afgestoten.
Zag het niet meer in hem zitten.
En uitgerekend Breukink rijdt als
een trein. Steelt de show op Alpe
d'Huez en pakt een dag later ook
nog eens de tijdrit. Hij zegt het
niet, maar ik weet dat Post baalt
als een stekker. Het zal hem pijn
doen. Maar het ligt vaak niet aan
de ploegleider, het zit 'em bijna al
tijd in de renner zelf. Toch zal
Post het er moeilijk mee hebben.
Woensdag was hij chagrijnig, stil
ook. Ik kan me dat best indenken.
Veel contact heb ik niet met
Post. Gewoon, eigenlijk. Na Alpe
d'Huez is hij even in mijn kamer
geweest. Hij zei dat ik ook maar
een mens was en vertrok weer. In
het verleden heb ik nogal met Post
overhoop gelegen. Dat was in een
andere tijd. Ik ben veranderd, hij
is veranderd. Maar dikke vrien
den zullen we nooit worden. Dat
hoeft ook niet. Ik ga mijn eigen
gang, hij doet wat hij moet doen.
Bij de tijdritten rijdt Walter
Planckaert met de auto achter me.'
Post koos voor Ekimov. Dat is niet
gebruikelijk, maar ik vraag hem
niet waarom. Dat interesseert me
ook weinig.
De tijdrit van gisteren heeft
weer veel favorieten een aardige
deuk opgeleverd. Bugno viel sterk
terug. En PenseeIk denk eerlijk
gezegd dat het over is. Hij heeft?
verschrikkelijk veel moeten ge
ven. De motor is op. En als dat een
maal het geval is, is het vaak ge
beurd. Ik zie hem zelfs nog uit
stappen als hij niet goed herstelt.
Het is toch opvallend hoeveel fa
vorieten er dit jaar afvallen of een
slechte dag voor hun kiezen krij
gen. Fignon, Bernard, Roche, Al
cala, Bugno, Pensee. Ze kregen al
lemaal een tik. Wat dat.betreft ben
ik niet de enige. Waar het aan
ligtIk weet het niet. Deze Tour is
beslist niet zwaarder dan voor
gaande jaren. Integendeel. Het
kan met het weer te maken heb
ben. Ik bedoel, we hebben een hele
week in regen en kou moeten rij
den. Het was niet zo dat je op de
fiets bevroor, maar bevorderlijk
voor de vorm is het zeker niet. Nor
maal wordt de eerste week van de
Tour gebruikt om er een beetje in
te komen, het ritme te pakken. Dat
was nu een stuk moeilijker. Mis
schien dat daardoor de favorieten
achter elkaar een tik krijgen.
Ik denk dat ik mijn slechtste pe
riode nu achter de rug heb. Verder
herstellen op de rustdag, een bijna
vlakke etappe en dan hoop ik voor
de Pyreneeën weer honderd pro
cent te zijn".
VILLARD DE LANS Wie is Claudio Chiapucci, de eerste
Italiaanse gele truidrager sinds vijftien jaar? De coureur,
die eindelijk in de voetsporen treedt van Francesco Moser?
Moser, de laatste Italiaan in het geel, vijf etappes lang in
1975, vanaf de Charleroi-proloog tot aan de ochtendrit in
Merlin Plage,
ARNHEM-Na
j der een hoofdsponsor te hebben
gespeeld heeft Vitesse voor ko
mend seizoen een eenjarig con-
tract afgesloten met de Luxem-
s burgse commerciële zender
I CTL/RTL Veronique. Beide par-
I tijen hebben de intentie uitge-
I sproken voor een langere perio-
I de te gaan samenwerken. Een
I en ander zal onder meer afhan
gen van nieuwe ontwikkelingen
rond Veronique en het komend
j seizoen in het Europa Cup-III-.
j tournooi debuterende Vitesse.
S Het bedrag dat met het contract j
j is gemoeid werd niet bekendge-
I maakt.
I Een uitvloeisel van de over-
eenkomst is dat Veronique de
S uitzendrechten heeft verworven
voor de Europacup-wedstrijden
8 van Vitesse. Ook is het de be-
doeling dat lopende het seizoen
j drie oefenwedstrijden van Vi-
j tesse tegen internationaal gere- I
J nommeerde teams door Veroni- I
f que zullen worden uitgezonden. 8
I De Sovjetrussische voetbal- I
international Aleksei Michailits- 8
j jenko heeft gisteren een drie-ja-
rig contract getekend bij de Ita-
liaanse club Sampdoria. De 27- j
J jarige middenvelder, die we-
gens een blessure de eindronde j
van de strijd om de wereldtitel I
miste, kost de winnaar van de
I Europese beker voor bekerhou- J
I ders zo'n 9 miljoen gulden.
De Tsjechoslowaakse voet-
J balinternational Miroslav Kad- 8
i lec heeft een twee-jarig contract
getekend bij Bundesligaclub FC I
I Kaiserslautern. Kadlec neemt I
bij Kaiserslautern de libero- I
J plaats over van Reinhardt
3 Stumpf, die voor Leverkusen
j gaat spelen. De Tsjechoslowaak,
I die in eigen land uitkwam voor
j Vitkovice, speelde bij de
'Mondiale' vijf keer voor het na-
8 tionale team.
Zelfs de Italiaanse wielerjournalis-
ten moesten heel diep in hun geheu
gen om wat kleur te geven aan de
carrière van de 27-jarige, in feite ge
legenheids-kopman van de Carrera-
ploeg, die gisteren Ronan Pensee èn
de Fransen een enorme desillusie
bezorgde door de Breton te deklas
seren in de Vercors.
„Ik weet eigenlijk niet één leuk
verhaal over hem", zei de een. „Dit
is de grootste verrassing sinds de
dag dat Gimondi de Tour won in
1965", zei de ander.
Ambities
De bruinogige, zwartharige, grap
pig gedrongen, serieus sportende
'Kjapoetshie' moest het daarna zelf
maar komen vertellen. Over zijn
vier profzeges, over zijn ambities,
over zijn gevoelens voor na de rust
dag. Voor de zoveelste maal een Ita
liaan, dit jaar.
Italië, wederom wielerland. En
toch al zó lang zonder grote kam
pioen in de Ronde van Frankrijk.
Gevolg allemaal van het isolationis
me van de Italiaanse coureurs, ver
liefd als zij èn hun sponsors waren
op de eigen wielertraditie.
Het FICP-klassement heeft de in
geslapen 'corridori' echter flink
wakker geschud. Ze realiseerden
zich, dat het echte wielrennen zich
vooral èlders afspeelde. En wilden
ze de slag om de populariteit met
sporten als voetbal, Formule I en
basketbal niet definitief verliezen,
dan diende er voortaan ook ver over
de grenzen worden gekeken.
Het voorlopige resultaat, dit jaar,
in willekeurige volgorde: Bugno
winnaar van de Giro, Bugno nr. 1 op
de wereldranglijst; Argentin win
naar van Ronde van Vlaanderen en
Waalse Pijl; Giovannetti winnaar
van de Ronde van Spanje; Argentin,
Ghirotto en Bugno winnaar van
mooie Touretappes; Chiappucci nu
in de gele trui.
Initiatief
Claudio Chiappucci behoorde die
gele trui in feite ook toe. Hoe lang
zijn rijk zal duren, kan niemahd in
deze krankzinnige Tour voorspel
len. Maar het was de man uit Ubol-
do, een dorpje nabij Varese, Lom-
bardije, die op die gedenkwaardige
zondagochtend 1 juli al na 6 km het
initiatief nam voor de ontsnapping
met vier, die deze Ronde tot nog toe
in een bijna-houdgreep heeft gehad.
Na Bauer en Pensee was het terecht
ook de beurt aan hem.
Chiappucci begon jong met wiel
rennen, daartoe aangezet door een
neef, behoorde tot een goede gene
ratie amateurs, werd prof in 1985,
kwam onder de hoede van David
'Boifava, de ploegleider van het im
mer internationaal opererende Car-
rera, en viel vooral op door zijn de
gelijkheid en plichtsbesef.
Boifava: „Hij,had een moeilijk be
gin, want in het jaar dat hij met zijn
fiets brood wilde gaan verdienen,
kwam zijn vader te overlijden, de
man die hem altijd had gesteund in
zijn sport".
Als een van de oorzaken van het
achterblijven van de Italiaanse wie
lersport wordt ook steeds de bege
leiding van de topamateurs ge
noemd. Korte wedstrijden, weinig
buitenlands werk, maar wel verzor
ging als een prof. Sinds een paar
jaar is die luxe behandeling zijn
franje ontnomen. En ook dat heeft
meegewerkt aan het opstaan van de
generatie Bugno-Fondriest-Chia-
pucci.
Chiappucci had alleen wat langer
tijd nodig dan de anderen. Een ern
stig ongeluk in de derde etappe van
de Ronde van Zwitserland, 13 juni
1986, lag daaraan ten grondslag.
Auto
Chiapucci maakte deel uit van een
kopgroep van 22 renners, die een
minuut voorsprong had. De politie
van Porrentruy in het kanton Jura
liet een auto door, die recht op de
kopgroep inreed. Gevolg: drie ren
ners naar het ziekenhuis, Perini,
Maini en Chiapucci. De laatste met
een gebroken sleutelbeen en een af
gescheurde achillespees.
Claudio Chiappucci verscheen
vorig jaar voor het eerst in de Tour
de France. Het werd afzien, hij ein
digde als 81ste op bijna twee uur
van LeMond/Fignon. „Een Tour is
voor een Italiaanse renner ver
schrikkelijk lastig. Veel zwaardere
bergetappes, veel betere rennèrs.
Maar ik kwam er oersterk uit. In het
najaar plukte ik er de vruchten van;
ik won de Coppa Placci en de Giro
del Piemonte".
De overwinningen in de Placci en
Piemonte waren geen loos alarm ge
weest, bleek al snel in de eerste
koersen van 1990: etappezege in de
Siciliaanse Wielerweek, etappezege
in Parijs-Nice. In de Rit naar de Zon
pakte hij ook de bergtrui, en hij
deed hetzelfde in de Ronde van Ita
lië, die hij als twaalfde beëindigde.
Zijn oorspronkelijke doel in z'n
Opperste gelukzaligheid bij de
tweede Tour was dan ook het berg-
klassement. Maar toen hij in Futu-
roscope plotseling tien minuten op
de grote favorieten bijeen gaarde,
stelde hij zijn ambities hoger. Na de
tijdrit, voorbije zaterdag in Epinal
(15e), waren alle ogen gericht op Al
cala en Pensee, maar Chiappucci
had ook een gedurfde uitleg.
Toen: „Ik weet, dat ik nog steeds
groei als ronderenner. Vorig jaar
verloor ik in de tijdrit 5 minuten op
Bauer, dit jaar maar 6 seconden. Ik
beschouw mezelf als een kansheb
ber in Parijs. Het is geen waanzin
van de gele trui te dromen nu ik zo
kort sta. Ik hoop alleen dat de regen
ophoudt en dat het wat
wordt".
gele truidrager Claudio Chiappucci.
De bede van Chiappucci werd
verhoord, en hij zelf hield woord.
Hij had verwacht al te zullen toe
slaan in de twee Alpenetappes,
maar Pensee, en vooral: diens
ploeg, was ijzersterk en (nog) niet
aan te pakken. Aan de voet van l'Al
pe d'Huez maakte Chiappucci de
fout te snel te willen aanvallen; hij
moest rap terug in zijn hok.
Waarheid
De tijdrit naar Villard-de-Lans 2000
bracht de waarheid echter boven.
Chiappucci: „Het was voor mij geen
verrassing, dat ik zover bij Pensee
kon wegrijden. Een .individuele
tijdrit, bergop ook nog eens, is nu
eenmaal geen Trofeo Baracchi,
zoals Pensee op Alpe d'Huez reed
met Millar".
Het is gebleven bij toekomstmu
ziek, maar voorlopig gehuld in geel.
Wat zijn Chiappucci's verdere am
bities? Zijn bokserneusje trilde, de
p.r.-man van Carrera zette onhandig
een pet op zijn hoofd (hoewel het
gesprek al twintig minuten bezig
was...), en hij zei heel gewaagd: „Er
zit eigenlijk nog maar één moeilijk
heid in deze ronde: de rit naar Luz
Ardiden, volgende week dinsdag.
Als ik daar niet al te veel op Breu
kink en Delgado verlies, moet ik de
Tour kunnen
Door
Peter Ouwerkerk
en Dick Heuvelman
VILLARD-DE-LANS - Raul Alcala
is mentaal niet te knakken. Gisteren
had hij slechts een uur nodig om de
klap na de lijdensweg naar l'Alpe
d'Huez te verwerken.
De Mexicaan accepteerde zonder
morren dat Breukink de nieuwe
kopman is van PDM. „Dat manneke
blijft vrolijk, woensdag hebben we
hem een uur gegund de teleurstel
ling te verwerken. Het eerste dat de
Mexicaan daarna zei was: Ik neem
in de Pyreneeën Breukink aan mijn
wiel, en flik al die anderen. Dat is
nou typisch Alcala. Niet kapot te
krijgen. Altijd positief', loofde Jan
Gisbers zijn renner.
De winnaar van de tijdrit tussen
Vittel en Epinal heeft de laatste da
gen last van irritatie aan het kraak
been onder de knieschijf. Volgens
PDM-arts Wim Sanders het gevolg
van het constant fietsen met de gro
te versnelling.
Met fysiotherapie en veel rust
wordt geprobeerd de blessure te ge
nezen. „Het is een geluk dat het zo
warm is. Bij een weertype zoals vo
rige week zou hij meer last van het
gewricht hebben", aldus Sanders.
Wanneer Ronan Pensee de Tour
de France wint, gaat hij zichzelf een
mooi cadeau geven: een antieke au
to. De gele-truidrager twijfelt nog
tussen een Jaguar E Cabriolet mo
del 1963 of een Cadillac Cabriolet
uit 1949.
Tijdens de passage van het
Tourpeloton op de Glandon heeft
een van de toeschouwers een hart
aanval gekregen. De medische
hulpdienst van de Tour was snel ter
plaatse, maar kon het leven van de
man niet meer redden.
Pedro Delgado heeft een boete
van 75 gulden gekregen, omdat hij
al rijdend een plas deed waar-veel
publiek langs de weg stond.
Laurent Fignon ondergaat van
daag in Parijs een laatste test die
duidelijk moet maken wanneer de
Fransman de training kan hervat
ten. Fignon verliet de Ronde van
Frankrijk in de vijfde etappe omdat
hij teveel last had van een valpartij
in de Giro.
