A
PDM ia
Alcala deelt
direct flinke
klappen uit
Voor Ludwig gaat een droom in vervulling
Rooks io de Roede
LeMond en Rooks moeten incasseren
MAANDAG 9 JULI 1990
SPORT
PAGINA 19
LE^TOUR St. GERVAIS
MONT-BLANC
11e etappe Megève0*0
Flumeto* 9.5 Km
21 km
O Albertville
N 43.5 km
O Bonneval
70.5 km
11 juli 182,5 km/lea8|fmadeteine
XP St. Etienne
Ie Glandon tf deCuinesurakm
130 km
Allemond o _iB2,5km 'Al PF
ldS
3 BourgdOisansi66,5km
Kassa voor
de Mexicaan
BESANCON (ANP) - Indien
Raul Alcala de Tour de France
wint, kan hij van PDM een
nieuw meerjarig contract krij
gen van 2 miljoen gulden jaar
lijks. Een plaats bij de eerste
vijf levert de Mexicaan 1,4
miljoen gulden per jaar op.
Manager Manfred Krikke
bevestigde gisteren dat in de
besprekingen over een verlen
ging van de verbintenis, die dit
seizoen afloopt, die bedragen
ter spraken zijn gekomen. De
wens van Alcala wordt inge
willigd. „Zeer wel mogelijk",
luidde het diplomatieke ant
woord van de zakelijke leider.
Krikke wil Alcala voor een
lange periode vastleggen.
„Drie jaar. Dat is onze filoso
fie. Je neemt weliswaar risi
co's, maar je moet de renners
het vertrouwen geven. Dat
werkt rustgevend. Je moet ze
de kans geven te groeien", al
dus Krikke.
Familie
Vandaag kan Raul Alcala ove
rigens zijn vrouw Adriana en
zoontje Sebastian in de armen
sluiten. Zijn moeder Ernestina
bevindt zich ook in het gezel
schap van haar kleinkind en
schoondochter. Het is de eer
ste keer dat zij het Ameri
kaanse continent verlaat.
Zaterdag zag zijn gezinnetje
op de Mexicaanse televisie hoe
hij de concurrentie verbijster
de in de rit tegen de klok met
een fenomenale tijd.
Erelijst
Raul Alcala debuteerde in
1986 als beroepsrenner. De 26-
jarige Mexicaan begon zijn
loopbaan bij 7-Eleven. Sinds
1989 is hij in dienst van PDM.
Zijn belangrijkste presta
ties: 1986: Tour 114e, 1987:
eindzege Coors Classic, Tour
9e, winnaar jongerenklassé-
ment. 2e kampioenschap van
Zurich, 1988: Tour 20ste, 14e
Giro d'Italia, 1989: winnaar
Ronde van Mexico, Tour 8ste
plus etappe,1990: winnaar
Trump Tour plus twee tijdrit
ten. Ronde van Asturië plus
tijdrit. Tour: eerste plaats
tijdrit.
BESANCON (GPD) - Er is
weer eens een droom in ver
vulling gegaan. Zoals dat zo
vaak in de sport gebeurt. Dit
keer was Olaf Ludwig op 30-
jarige leeftijd de gelukkige.
Voorheen een voorbeeldige
DDR-Genosse, nu een be
ginnend wielerkapitalist en
op korte termijn de natie
Groot-Duitsland vertegen
woordigend. Zoals het Oost-
duitse volkslied dat altijd
heeft voorspeld: 'Alle Men-
schen werden Brüder'.
Nadat het krachtmens uit Gera, na
de 'Wende' in Valkenburg neerge
streken, in Besancon op de valreep
nog even voor een Oostduitse pri
meur had gezorgd met het winnen
van de achtste Touretappe, wilde
hij na het ontwaken uit die droom
nog wel even op de naderende Duit
se eenheid ingaan.
Allemaal prima, die hereniging
van de twee Duitslanden, stelde
Ludwig tijdens de tegenwoordig
verplichte persconferentie voor rit
winnaars vast. „Maar", hief hij een
vinger op naar de heren politici in
beide 'Heimaten', „laat de verant
woordelijken in West en Oost het i:
komen,
n Duitsland heen
as zullen worden".
'Die Mannschaft',
hart toedraagt
Godsnaam niet
dat de landen
weer bang voor
Hoogstens voo:
die hij een war:
graag wereldkampioen zag worden.
Terugkijken in de tijd wil hij liever
niet meer, zei hij toen men wilde
weten of hij het niet betreurde dat
hij pas dit jaar, in de herfst van zijn
carrière, profwielrenner kon wor
den. Ludwig: „Wat moet ik met zo'n
vraag? De realiteit is niet anders,
daar heb je mee te leven".
Zat hij tot dit jaar op de fiets socia
listische idealen uit te dragen, nu
pedaleert hij 'kapitalistisch'. In de
praktijk maakt dat echter niets uit,
is de ervaring van de olympische
kampioen van Seoul. Ludwig: „Als
je bij de profs rijdt, denk je niet: hé,
op de streep is 20.000 gulden te ver
dienen, daar wil ik wel even voor
los. Als ik fiets, denk ik niet aan
Terwijl Kiefel en Museeuw nog uit volle macht sprinten, heft Ludwig het vingertje. Hij is allang binnen.
geld. Wel wil ik zo goed mogelijk
presteren, zoals ik dat altijd heb ge
daan".
Dat gaat de eerstejaars broodcou
reur heel goed af. Ludwig heeft een
stormachtige entree gemaakt in het
métier en staat al van meet af aan
bovenaan de lijst van topscorers. In
Besancon trof hij voor de tiende
keer vol de roos. Het hadden er on
getwijfeld meer kunnen zijn indien
hij niet even tijd nodig had gehad
doet, dat is geweldig. Hij doet
aan de tussensprints, zit vaak ii
uitslag en verricht ook nog
veel factoren af. Het is maar net of je
tactisch goed uitkomt. Ik ben ook
heus niet te beroerd om Van Poppel
te helpen. Hij kan op me rekenen als
het moet".
Vijf renners in
de bezemwagen
BESANCON (ANP) - Vijf renners
haalden gisteren de eindstreep in
Besancon niet. Eentje van hen, Lara
- zaterdag te laat voor de tijdrit ver
trokken, mocht zelfs niet vertrek
ken uit Epinal. Hij had in de etappe
tussen Vittel en Epinal de tijdsli
miet overschreden.
Peter Post verloor Alan Peiper,
diede plaats van de geschorste
Theunisse innam. Carlsen, Farfan
en Pino completeerden de uitval
lers. Door het afhaken van Pino
heeft de Seur-ploeg nog slechts vijf
renners in de wedstrijd.
Met het naderen van de Alpen
toppen van de Tour begint Peter
Winnen zich steeds beter te voelen.
Zaterdag na de tijdrit, waarin hij op
bijna acht minuten van Alcala als
132ste eindigde, liet hij optimistisch
weten: „De behandeling door de
manueel therapeut ('kraker') heeft
goed geholpen. Ik voelde me vrij
dag al een stuk fitter. Ik ben in de
tijdrit niet voluit gegaan. Ik heb me
gespaard. Ik zie weer perspectief
voor de bergritten".
ïee Parijs in het groen haalt. Zelf bouwt
de hij nog enige reserves in: „Ik zal
daar nog hard v
r moeten werken.
i de fijne kneepjes van het vak Vredeskoers, de Tour
veel werk in de finales voor ande- In de bergen reken ik erop nogal
ren. Het kost hem allemaal geen wat punten te verspelen aan een
moeite". man als Kelly. Maar ik heb een
Als beloning voor zijn inzet kans, dat is zeker. Mijn eerste doel
draagt Ludwig de groene trui, toch hier was echter een etappe winnen
een gewaardeerde nevenprijs in La en daarin ben ik
Grande Bouclé. Daarmee behoort
de ex-vedette van het amateurpelo-
goed voor 36 ritzeges
onder de knie te krijgen. „Vooral
tactisch moest hij veel leren", zegt
zijn ploegleider Peter Post. „Fiet
sen kan-ie natuurlijk als de beste.
Die man straalt een kracht uit, dat is
bijzonder indrukwekkend. Als je De kans is groot dat de
ziet wat-ie in deze Tour allemaal sprintkoning
malige Oostblok, tot de meest voor
aanstaande renners in deze ronde.
Ludwig; „En dat stemt me eigenlijk
wel een beetje trots".
TOUR'90
waarop Ludwig in
Besancon Zegevierde, maakte op de
de volgers veel indruk en bracht aan
or- het licht dat hij snel leert in zijn
or- nieuwe werkomgeving. Ludwig
heeft Van Poppel voorlopig even
naar het tweede plan verwezen. „Ik
denk dat ik momenteel sneller ben,
maar als je snelste bent, betekent
dat bij de profs niet dat je dan auto-
Panasonic ook matisch ook wint. Dat hangt van zo-
Door
Peter Ouwerkerk
en Dick Heuvelman
„Ik snap er niets van. Ik heb toch
voor mijn doen een goede tijdrit
gereden. En toch vindt bijna ie
dereen mij de grote verliezer van
zaterdag. Zelfs mijn ploegleider
Peter Post schijnt dat te hebben
gezegd. Een domme uitspraak.
Hij ként me toch? Hij weet toch
ook dat ik geen geweldige tijdrij-
der ben? En zeker als het regent en
koud is, ben ik niet op m'n best.
Dat kan zeker Post toch niet ver
wachten dat ik een jaar later die
tijdrit effe win?
Vorig jaar verloor ik nog zeven
minuten op de concurrenten.
Ging ik als honderdste of zo de
bergen in. Nu verpeelde ik maar
twee minuten op Lemond. Ik ga
met een redelijke klassering de
bergen in. Dat is toch niet zo
slecht, dacht ik. Voor mijn doen
zelfs goed. Het is ongeveer te ver
gelijken met twee jaar geleden.
Toen pakte ik de bolletjestrui, ein
digde ik als tweede. Daarom snap
ik die kritiek niet. Ach, laat ze
maar lullen. Ik rij mijn eigen
koers, maak mijn eigen klasse
ment.
Bovendien, er is nog niks be
slist. Tot dusverre zijn er alleen
wat speldeprikken uitgedeeld.
Eerst zullen Bauer en Pensee in de
bergen gekraakt moeten worden.
Er zal dus aangevallen moeten
worden. Alcala zal waarschijn^
lijk alleen volgen. Dus zullen Le
mond en Delgado de aanval ope
nen. Ze zullen wel moeten. Ja, Le
mond is wel een ploegmaat van
Pensee, maar daar trekt Lemond
zich toch niets van aan. Hij is
Amerikaan, hij rijdt uitsluitend
en alleen voor zichzelf. Al zou 'ie
Pensee kraken, dan nog zou hij
gaan. Alleen als de gele trui in het
geding is, zou Lemond wel eens
naar zijn ploegleider willen luis
teren. Maar ook daar ben ik niet
zeker van.
Er gaat dus iets gebeuren in de
bergen. Ik moet daar bij zijn. En.
als ïk goed ben, zelf de aanval kie
zen. Daar draait toch alles om.
Post vindt dat ik de aanval moet
openen. Nou, laat ik eerst maar
eens kijken hoe het met de benen
gaat. De uitgangspositie is niet
slecht. Iedereen let op Lemond,
Delgado en Alcala. Die zullen ze
niet snel laten gaan. Ik ben nog
niet echt gevaarlijk. Dat is een
voordeel.
De Tour blijft echter een vreem
de wedstrijd. Je kunt in een bloed
vorm zijn, zoals Alcala nu. Maar,
één slechte dag en je bent alles
kwijt. Het gaat in de eerste plaats
om de regelmaat. En als je een su
perdag hebt, mag je meer van je
lichaam vragen. Ik voel me goed,
maar eerst zal het weer beter moe
ten worden. Ik heb soepele spie
ren. Bij koud weer draai ik niet.
Als het warm is, gaat het stukken
beter. Daarom luister ik iedere
dag naar de weersvooruitzichten.
Het schijnt warm te worden. Mijn
weer. Ik heb goede hoop".
BESANCON Ooit, in 1984, kreeg Jan Gisbers zijn congé
als beginnend ploegleider van een profploeg. De toenmali
ge sponsor, Joop Steenbergen van Kwantum, had in no ti
me de Eindhovenaar te licht bevonden voor het spijkerhar
de métier. Gisbers diende plaats te maken voor Raas. Hij
kreeg drie jaar geleden een herkansing bij PDM, dat Roy
Schuiten aan de dijk had gezet. Zonder een drammende
geldschieter in de rug liet Gisbers zien dat hij het vak wel
degelijk verstaat.
Hij bouwde, in de rug gesteund Rodrigo, een amateurwielrenner,
door manager Manfred Krikke, een hielp hem bij dit voor hem onge-
bijzonder evenwichtig team op. Een bruikelijke 'afzien'.
Die investering is de moeite meer
dan waard gebleken, gelet op de
gang van zaken dit seizoen. In de
Amerikaanse Trump Tour en de
Spaanse Ronde van Asturië toonde
Alcala toonde de Midden-Ameri-
kaan vooral veel progressie in het
cala. ^De Mexicaan^(26) heeft het tijdrijden. De opgaande lijn werd
i _ii zaterdag op nog indrukwekkender
ploeg die vooral zijn
zocht en vond in de Tour de France.
Het duo Rooks Theunisse heeft
de status van miljonair bereikt dank
zij Gisbers. Tegen hun vertrek had
de directeur-sportief van PDM in
gedekt met de aankoop van Raul Al-
vaandel inmiddels met veel allure
overgenomen en staat na een volle
week Tour met een hele dikke stip
genoteerd voor de triomf in Parijs.
Eigenlijk stond Alcala pas voor
volgend jaar geprogrammeerd als
potentiële Tourwinnaar, aan het
eind van een door Gisbers uitgestip
peld driejaren-plan. Maar, zei Joris
van den Bergh, alom geroemd
schrijver van het boek 'Mysterieuze
krachten in de sport' zo'n halve
eeuw geleden al niet dat was goed
is, snel komt? En Raul Alcala-Calle-
gos, zoals hij door zijn ouders op 3
maart 1964 bij de burgerlijke stand
is aangegeven, is goed. „Dat was
nou echt een ongeslepen diamant
toen hij bij ons kwam, zij het dat je
er niet veel aan hoefde te slijpen.
Het enige dat ik eigenlijk heb moe
ten doen is hem afremmen. Hij
vloog er altijd maar in, was een
soort sprinkhaan. Hij miste tactisch
inzicht. Dat is een van de dingen die
ik hem heb proberen bij te brengen.
Hij denkt nu in de koers, doet geen
onverstandige dingen meer. Raul is
nu echt gedreven bezig op de fiets.
Zeg maar dat-ie van losbol fanaat is
geworden".
Het vroegere straatschoffie, 'kid'
van Monterrey, zag op voorspraak
van Gisbers in dat hij met serieuze
benadering het wel eens heel ver als
coureur zou kunnen schoppen. De
ploegleider PDM hield hem een
schip met goud aan de horizon voor,
waarna Alcala zijn oren liet hangen
naar Gisbers. Die stuurde Alcala af
gelopen winter op hoogtestage. Op
3650 meter boven de zeespiegel, in
het indianendorp Otomi, moest Al-
cila zich gedurende zes weken on
derwerpen aan een stringent trai
ningsprogramma. Alcala: „Zo hard
had ik tussen twee seizoenen in nog
nooit gewerkt. Je moest een ijzeren
discipline opbrengen om het vol te
kunnen houden, 's Morgens 200 ki
lometer fietsen, 's middags tien ki
lometer hardlopen, en dat afgewis
seld met krachttrainingen". De aan
wezigheid van zijn jongere broer
wijze doorgetrokken tussen Vittel
en Epinal, een rit tegen het uurwerk
over 61.5 kilometer. Daarin tracteer-
■de hij alle eerste categorie-favorie
ten als LeMond (2 minuten en 11 se
conden), Delgado (2.05) en Bugno
(1.47) op een gevoelige nederlaag.
Delgado's ploegmakker Miguel In-
durain, die als specialist in droog
weer reed, moest als nummer twee
van het dagklassement 1.24 toege
ven. Kortom, Alcala had alles en ie
dereen 'een goede knal' gegeven,
zoals Gisbers' assistent Piet van der
Kruijs het treffend uitdrukte.
Gisbers ziet het de komende Al-
BESANCON (GPD) - Greg LeMond
word verwacht, Raul Alcala kwam.
De Amerikaanse wereldkampioen
en Tourwinnaar van afgelopen jaar,
leed zaterdag in de tijdrit van Vittel
naar Epinal een gevoelige neder
laag. In de dagen voor het eerste uur
van de waarheid, maakte LeMond
de indruk dat hij, en niemand an
ders, de zaak helemaal onder con-
sprong ook nóg eens mee met aller
lei vluchtgroepjes. Een typisch
Amerikaanse manier om je. tegen
standers te imponeren. De schijn
bedroog weer eens. In dit geval
bleek het blufpoker, want LeMond
zal veel moeten verbeteren om zijn
triomf van vorig jaar te prolonge-
Zelf was LeMond achteraf niet zo
teleurgesteld, hoewel hij toegaf dat
hij op voorhand twee minuten
winst op Bauer en Pensee had inge
calculeerd. Het bleef slechts bij res
pectievelijk 32 (Bauer) en 15 (Pen-
sec) seconden voordeel, terwijl hy
op de ontketende Alcala dik twee
minuten (2.11) verloor. Hoewel, op
Delgado en Bugno na, alle favorie
ten in dezelfde regen- en windvlar-
den reden, liet LeMond weten voor
al door het slechte weer te zijn ge
remd. „Ik wenste geen enkel risico
te nemen onder deze omstandighe
den. Het parcours was spekglad,
vooral in de laatste drie kilometer
die naar beneden liepen. Het geen
risico's nemen behoort ook bij de
koers. Daar kies je voor of niet. Er is
nog niets aan de hand, er zijn nog
twee weken te fietsen. Ik voel me
prima en heb nog reserves".
De vraag is of LeMond de komen
de dagen niet in botsing komt met
zijn ploeggenoot Ronan Pensee, die
een verrassend sterke tijdrit reed.
Beter zelfs dan gele trui-drager
Bauer, wiens voorsprong op Pensee
is geslonken tot zeventien luttele se
conden. Het is niet ondenkbaar dat
de Breton, die een goede reputatie
als klimmer geniet, morgen na de
eerste bergetappe naar Saint-Ger-
vais Mont Blanc de nieuwe klasse
mentsleider wordt. En volgens de
regels van het spel behoort LeMond
die situatie te respecteren.
Blijft Pensee in de Alpen over
eind, dan komt ploegleider Roger
Legeay ongetwijfeld in gewetens
nood. De kans is dan niet ondenk
baar dat hij zijn Amerikaanse kop
man onder druk van de publieke
(Franse) opinie moet laten vallen.
Legeay over die mogelijkheid: „Dat
is nu nog niet aan de orde, eerst
maar eens zien hoe het in de bergen
gaat lopen. Maar inderdaad, het kan
heel gecompliceerd worden".
De Canadees Steve Bauer had,
net als LeMond, op meer gehoopt.
„Dit had ik niet van Pensee ver
wacht, ik sta versteld van zijn pres
tatie. Ik wist dat hij een goede klim
mer is, maar niet dat hij zo sterk kan
rouleren". Tot de grote groep der
verliezers behoort ook Steven
Rooks. Tijdrijden blijft voor hem
een probleem en daardoor lijkt hij
zjjn ambities, ooit nog eens de Tour
winnen, zo langzamerhand wel te
kunnen begraven. Weliswaar viel er
enige progressie in het tijdrijden
van de Noordhollander te bespeu
ren, maar niet meer dan marginaal.
Zijn 32ste plaats, op krap vier minu
ten (3.58) van Alcala, getuigt daar-
Toch was Rooks niet ontevreden.
„Ik heb er nog nooit zo goed voorge
staan als nu. Verleden jaar was ik
honderdste of zoiets en twee jaar ge
leden tachtigste, geloof ik".
Een uitspraak, waarmee Rooks
zichzelf zand in de ogen strooide,
want een blik in het archief leert dat
Rooks vorig jaar, na de lange tijdit,
op plaats 36 bivakkeerde. Op 7.30
van de gele trui. Nu staat hij welis
waar als nummer 16 geklasseerd,
maar wel op bijna elf en een halve
minuut van Bauer (en dus ook Pen-
sec). Bovendien weet hij een zeer
sterke Alcala vier minuten voor
zich. Wil Rooks nog potten breken,
dan zal hij flink in de bus moeten
blazen. Aanvallen is evenwel nooit
zijn sterkste eigenschap geweest.
Hij staat te boek als een 'aanklam-
per'
Erik Breukink, de andere Neder
landse klassementsrenner, reed een
behoorlijke tijdrit (elfde). Bij alle
drie tussenmetingen behoorde hij
tot de top-5. Tweede na 20.1 kilome
ter (39 seconden achter Alcala), vier
de na 41.4 kilometer (1.39 achter Al
cala) en ook nog vierde na 51 km
(2.10 achter Alcala). In de laatste
tien kilometer doofde de vlam bij
hem echter langzaam. Breukink,
nog altijd sukkelend met een kaak-
holte-ontsteking: „Toch ben ik niet
ontevreden. Toen ik aan deze Tour
begon, voelde ik me niet echt goed.
Nu merk ik een duidelijk stijgende
lijn. Dat was vorig jaar precies an
dersom".
'Goedkoper
dan Ted Troost'
CHROME C ASSËttcc
Een blonde schone doet haar plicht als ronde-miss. Raoul Alcala vindt het zo te zien allemaal p
pen-week wel zitten met zijn kop
man. „Raul is een jongen die norma
liter weinig zwakke dagen kent".
Met Alcala - en Breukink op de
achterhand - heeft Gisbers ander
maal een voorschot genomen op
een wéér een succesvolle Tour. Na,
zoals gebruikelijk, een weekje rus
tig op temperatuur komen in de
schoot van het peloton, kruipt PDM
uit de door Gisbers gekoesterde
schulp. Met vier man in de top-11
(Alcala, Ampler, Kelly en Breukink)
bewijst Gisbers zich weer eens als
de ploegleider die, met hulp van een
doorwrochte (semi-)medische staf,
als geen ander renners voor het mo
ment supreme kan prepareren. En
ook een goed oog heeft voor talent.
Voor Alcala, mocht die willen ver
trekken heeft Gisbers ook al weer
een opvolger: de Oostduitser Uwe
Ampler. Momenteel verordonneerd
tot leer- en knechtenwerk, maar hij
mag van Gisbers in deze Tour nog
wat van zich laten horen. Bij wijze
van voorproefje.
De wijze waarop Alcala de
rentie tot gort reed, maakte zelfs
Gisbers enigszins confuus. „Dat
Raul in deze tijdrit heel ver zou kun
nen komen," probeerde Gisbers te
analyseren, „dat stond voor mij
vast. Maar dat hij met zo'n verschil
zou gaan winnen, needat toch
niet". Tour-directeur Jean-Marie
Leblanc, die de Mexicaan een tijdje
had gevolgd, was ervan in extase ge
raakt. „Het was net alsof hij over de
weg zweefde, zo mooi was het om te
zien. Fantastisch!"
Steven Rooks, de Nederlandse
hoop die twee minuten voor de
Mexicaan was gestart, hielp onge
wild mee aan diens zegetocht. Alca
la: „Rooks vormde voor mij na tien
kilometer een ideaal mikpunt. Als
je zo iemand inhaalt, geeft dat weer
extra motivatie". Alcala draait er
niet omheen als hij zijn kansen
taxeert. Hij weet dat hij kan winnen,
ook al omdat hij weet wat hem te
wachten. De Mexicaan, in 1985 ont
dekt door de voormalige 7-Eleven
ploegleider Mike Neel, is al weer
aan zijn vierde Tour bezig. Vorig
jaar werd hij achtste op ruim veer
tien minuten van LeMond. In de
Amerikaan en Delgado ziet Alcala
nog steeds zijn voornaamste riva
len. „Ik heb nu wel relatief veel tijd
op hen gepakt, maar als je een slech
te dag hebt, verlies je in het hoog-
gbergte zo maar tien minuten. Niet
dat ik daar dit keer bang voor ben,
want ik ben sinds vorig jaar sterk
verbeterd. Ik zal ook moeten aan
vallen als het kan, want er staan nog
altijd twee renners (Bauer en Pen-
sec - red.) behoorlijk voor me in het
klassement. Die tijd zal ik toch op
een of andere manier moeten terug
pakken".
BESANCON (ANP) - Erik Breu
kink draagt sinds vier weken een
zogenaamde 'bio-regulator' om zijn
rechterpols. De PDM-coureur kreeg
de armband, waarvan beweerd
wordt dat hij een heilzame uitwer
king heeft op het lichaam en de
geest, van zijn vrouw Gea. „Ik pro
beer hem uit. De armband is in elk
geval goedkoper dan Ted Troost.
En is ook gemakkelijker mee te ne-
Teun van Vliet arriveerde zater
dag in de Tour om tot de finish in
Parijs als gastverslaggever voor Ve-
ronica-radio te werken. De 28-jarige
ex-wielrenner balanceerde een paar
maanden geleden op het randje van
de dood. Een zware darmoperatie
redde zijn leven, maar noopte hem
ook zijn loopbaan te beëindigen.
„Het gaat beter dan verwacht",
glunderde hij gisteren in de pers
zaal in Besancon. „Ik vind het leuk
op deze manier bij het metier be
trokken te blijven. Oude makkers
terug te zien. Maar ik had de eerste
dag slechte benen", grapte hij in
wielertermen.
„Finale WK-voetbal, wan
neer?". Peter Winnen keek kwasi
verbaasd toen TV-verslaggever
Mart Smeets hem gisteren een prog
nose vroeg. „Ik heb het voetbal nau
welijks gevolgd. Argentinië speelt
tegen de Duitsers, geloof ik". De
Limburger tipte gevoelsmatig op de
ploeg uit de Bondsrepubliek.
Examen bij Priem. Dat doet de
21-jarige rijwielhersteller Robert
Marijnissen uit Goes. Het theoreti
sche gedeelte legde hy met goed ge
volg af op de school-voor rijwielher
stellers in Bergen op Zoom. De jon
ge Zeeuw reageerde op een adver
tentie, waarin Priem een mecanici
en vroeg. „Je kunt het praktijkexa
men ook bij een fietsemaker afleg
gen. Dit leek me veel leuker". Al
leen aan het vroege opstaan moest
hij even wennen. Iedere dag is hy in
touw van 's morgens vijf uur tot
middernacht. Hij doet ook de was
voor de renners. „De aardigste?
Phil Anderson, hij heeft mijn vuile
kleding gewassen".
