De 'schrik'van de Leidse tenniswereld
Saskia Paauw in
vorm bij Forescate
Jan de Groot in 1966 eerste districtskampioen
Grand Slam Cup heeft
geldschieter gevonden
VRIJDAG 6 JULI 1990
SPORT
PAGINA 19
Van onze redacteur Rob van der Zanden
DEN HAAG - De manier waarop in 1966 een tennis veteraan met de eerste Leidse dis-
trictstitel aan de haal ging, zou tegenwoordig als bespottelijk worden ervaren. Precies 25
jaar geleden zette de 39-jarige Jan de Groot het hele B-veld te kijk met zijn oerdegelijke
baseline-spel. De gedrilde en getrainde tennispubers van hu zouden een 'oude' dertiger
waarschijnlijk niet meer dulden aan de top. Maar destijds was er amper serieuze concur
rentie voor deze routinier.
De eerste kampioen van de dis
trictswedstrijden is nu nog steeds
de oudste in de reeks. Die laatste ti
tel zal De Groot waarschijnlijk niet
meer worden afgenomen. Want het
is vooral jong spul wat in het huidi
ge districtstennis de dienst uit
maakt. De rackets worden al vroeg
ter hand genomen en op jonge leef
tijd staat er vervolgens al een volg
roeide tennisser. En die laat zich
niet snel gek maken door een ten
nisser op zijn retour.
"In mijn tijd kon het allemaal nog
wel. Nu zou iemand van bijna veer
tigjaar niets meer te zoeken hebben
tussen die jonkies", zegt de inmid
dels 63-jarige De Groot. "Het niveau
is natuurlijk met sprpngen vooruit
gegaan sinds de jaren zestig".
De Groot noemt zichzelf geen
grote tennisser. Hij kon het spel niet
maken en sloopte zijn tegenstan
ders vanaf de base-line. "Conditie,
loopvermogen en taktisch inzicht.
Dat waren mijn sterke punten. De
meeste tennissers die mij tegen
kwamen hadden een verschrikkelij
ke hekel aan mijn stijl. Ze konden
vrijwel nooit de juiste taktiek vin
den. Zwakke punten had ik name
lijk amper. Op die manier ben ik ver
gekomen".
Erelijst
Dat kan hij gerust stellen. De in Den
Haag wonende zestiger schreef 64
B-toernooien op zijn naam en werd
later ook nog eens tien keer vetera-
nenkampioen van Nederland. Die
erelijst is nog respectabeler als men
bedenkt dat De Groot heel laat wed
strijden ging spelen. Eigenlijk was
zijn winst in het Leidse district^
toernooi ongeveer het begin van
een zegetocht.
De late bloei had vooral te maken
met zijn andere beslommeringen.
De Groot werd vooral groot in de
voetbalsport. Hij speelde net als
Tom Okker in de junioren van Haar
lem. Terwijl Okker al snel koos voor
tennis, schopte De Groot het tot het
eerste van de toen nog HFC geheten
club. Als midvoor had hij jarenlang
een basisplaats tussen vedetten en
internationals als Wim Roozen en
Piet Groeneveld. In 1954 speelde hij
nog tegen Ajax (met Rinus Michels
in de gelederen) om het landskam
pioenschap van Nederland. Haar
lem won met 2-0.
"Ik ben nog een tijdje semi-pro
fessional geweest, want de betalin
gen kwamen toen zo'n beetje op
gang. Ik volgde naast het voetbal
een studie aan het CIOS. Ik was van
de eerste lichting van die sport
school. Dus kwam er van tennissen
nooit veel terecht. Even heb ik bij
het Amsterdamse Dash in de hoofd
klasse gespeeld, maar dat viel later
moeilijk te combineren. Ik haalde
op het CIOS 'wel mijn diploma voor
tennisleraar".
Amateur
Na zijn betaalde loopbaan als voet
baller speelde hij nog een aantal ja
ren als amateur bij vierdeklasser
Bloemendaal. Een enkelblessure
dwong hem om de voetbalsport op
39-jarige leeftijd vaarwel te zeggen.
Vanaf dat moment kwam het tennis
dus serieus in beeld. En dat zouden
de B-spelers in de Leidse regio mer
ken ook. De oude meester belandde
via Dash, Joy (beide Amsterdam),
Casino Noord wijk en het Haagse
Leeuwenbergh tenslotte in Kat
wijk. Bij KLTV, later Zee en Duin.
"Ik was vooral een wedstrijdten
nisser, al gaf ik ook veel les. Maar
zelf spelen vond ik prettig. Na drie
jaar Noordwijk ben ik nog bij Leeu
wenbergh geweest. Als 44-jarige
speelde ik daar nog in het hoofd
klasse-team met Nick Fleury, Jan
Hordijk en Eddy Knol".
Na zijn Haagse avontuur beland
de hij in Katwijk. Hij zou daar lange
tijd doorbrengen. Dat is ook de re
den dat De Groot steevast als Kat
wijker wordt aangeduid op de toer
nooien waar hij verscheen. In wer
kelijkheid was hij een geboren en
getogen Heemstedenaar die later
door de Randstad zwerfde.
"Katwijk was een lang verhaal.
Bij toeval ontdekte ik dat op het
tennispark aldaar een exploitant
werd.gezocht. Zo ben ik er terecht
gekomen. Toen heette het eigenlijk
nog KLTV. De club huurde alles
van mij. Ze wilde later zelf iets be
ginnen met een eigen park. Toen
ben ik zelf met een clubje begonnen
voor echte Katwijkers. KLTV was
toch vooral voor de import-Katwijr
kers. Ik was op vakantie in Spanje
en zag daar een hotel met de naam
Dunamar. Dat betekende 'duin en
zee'. Dat vond ik wel iets
Katwijkse tennisvereni
ging. Ik draaide het om en zodoende
is Zee en Duin onstaan".
Terreinknecht
Hij bekleedde op het tennispark in
de duinen, waar hij ook woonde, bij
na alle functies. Beheerder, leraar,
terreinknecht, barkeeper. "Ik stond
de hele dag op die baan. In het con
tract stond dat ik tot aan mijn pen
sioen zou blijven zitten. Toch zit ik
nu in Den Haag, terwijl ik nog wel
lid ben van Zee en Duin. Het is ge
komen door het overlijden van mijn
dochter. Dat heeft een verschrikke
lijke klap gegeven. Mijn en vrouw
en ik dachten er overheen te komen,
maar werden er op het park toch
steeds weer aan herinnerd op de een
of andere manier. De beste oplos
sing was uiteindelijk toch om weg
te gaan uit Katwijk. We hebben op
een nette manier de zaak met de
club en de gemeente kunnen rege
len".
Hij verkaste naar Den Haag, waar
hij nu met zijn vrouw een apparte
ment bewoont. Op vijftig meter af
stand van de roemruchte Haagse
voetbalclubs HBS en Quick. Vere
nigingen die qua historie kunnen
concurreren met HFC Haarlem, De
Groots club. "Ik ga er nog wel eens
kijken. Het is om de hoek".
In dezelfde Vogelwijk speelt hij
ook nog zijn partijtjes tennis. "Het
liefst tegen wat jongere tegenstan
ders. Ik ben 63 maar als ik de hele
dag om zou gaan met leeftijdgeno
ten zou ik snel oud worden. Nu voel
ik me jong. Als ik als veteraan van
een jongere vent win, vragen ze hoe
oud ik ben. Dan zeg ik 43. Ze gelo
ven het vaak nog ook".
Hij ziet er ook uit als een veertiger
in plaats van een zestiger. Hij drukt
met zijn wijsvingers tegen de sla
pen. "Dat zit hier. Tussen de oren".
Lugthart
Zee en Duin - toch nog steeds de
tennisclub van De Groot - had kort
na de oprichting een aanstormend
talent in de gelederen, genaamd Jan
Willem Lugthart. De Katwijker kan
gerust als een soort beschermeling
en opvolger van Jan de Groot wor
den gezien. En een kopie ook nog.
Zoals De Groot destijds met veel
machtsvertoon het B-circuit af
werkte, zo is ook Lugthart nu op
veel plaatsen favoriet. In beide ge
vallen is ook sprake van spelers die
eigenlijk te sterk zijn voor B-niveau
en net iets te zwak voor het grote A-
werk.
"Lugthart was mijn pupil bij Zee
en Duin. Hij was ook de eerste daar
die mij versloeg. Dat was een proces
natuurlijk. Hij kwam steeds dich
terbij en later ging hij over me heen.
Nu maak ik geen game meer tegen
hem. Jan Willem is strikt genomen
een klasse beter dan ik, maar hij zit
nu in min of meer dezelfde situatie
als ik destijds".
Na verloop van tijd gingen 'zelfs'
voor Jan de Groot de jaren tellen.
Jan de Groot: "Ik kon het spel niet maken,
de andere kant had ik amper zwakke punten".
Op zijn 54ste deed hij eens stapje te
rug, naar de C-lijst dus. Nu speelt hij
nog eerste klasse 35+ bij Zee en
Duin. In de enkele weken geleden
afgelopen competitie werd zijn
team kampioen. Hij kan het dus nog
best.
Veteranentitel
Dat liet hij trouwens toch al zien als
veertiger en vijftiger. Tien keer pak
te hij de nationale veteranentitel.
Ook de districtskampioenschappen
bij Unicum bezocht hij na zijn suc
ces in 1966 nog vaak. In totaal speel
de hij zo'n 20 van de 25 toernooien.
Hij zegt leuke herinneringen te
hebben aan Leiden. In '66 won hij
de B-finale van Dick Bouman die
bij Roomburg speelde in twee sets:
6-2, 6-4. Bouman had de eindstrijd
bereikt over de rug van toernooi-or-
ganisator Lodewijk Kallenberg.
Kallenberg won op zijn beurt in de
kwartfinales weer van Har Meyer.
De twee laatstgenoemden bekleed
den nu nog steeds de belangrijkste
bestuursfuncties bij Unicum.
"Ik heb mijn titel van '66 nooit
kunnen prolongeren. In '67 moest
ik op een gegeven moment tegen
Louk Sanders spelen. Die kende ik
amper, maar het bleek een veelbelo
vende jongen te zijn. Ik belde naar
de wedstrijdleiding dat ik me niet
zo lekker voelde en uitstel wilde.
Maar Sanders zelf wilde erg graag
dat ik zou komen. Ik zeg 'okay, dan
kom ik wel'. Dat heb ik geweten.
Tot mijn grote verbazing werd ik als
veertigjarige door een jonkie eraf
geslagen. De mensen zeiden 'Jan, je
hoeft je niet te schamen, je hebt ver
loren van de toekomstige kampioen
van Nederland'. Dat bleek later in
derdaad het geval. Zonder op te
scheppen kan ik stellen dat vrijwel
alle jongens waarvan ik verloor een
grote toekomst tegemoet gingen".
Reputatie
Jan de Groot genoot een reputatie
in het circuit. Hij was de schrik van
het Leidse circuit. Niet alleen in
sportief opzicht. Hij kon volgens in
siders en generatiegenoten ver
schrikkelijk eigenwijs zijn. Het ver
haal gaat dat hij ooit in Leiden een
partij claimde toen zijn tegenstan
der even een minuutje van de baan
af wilde om te gaan plassen. 'Van de
baan stappen is opgeven' zou de ar-
(fotoHenk Bouwman)
gumentatie van De Groot zijn ge
weest.
"Dat verhaal is verzonnen", lacht
De Groot. "Maar ik was wel eens ei
genwijs. Nooit oneerlijk. Ooit was
een goede vriend van mij scheids
rechter. Na wat dubieuze beslissin
gen vroeg ik om een andere 'umpi
re', hij stemde daar zelf mee in.
Toen heette De Groot de dag erop in
alle kranten een lastig mannetje.
Ach, lastig was ik misschien best
wel eens. Ik had altijd jongere te
genstanders en moest hard vechten.
Dan kwam ik nogal nors en onvrien
delijk over. Overal waar ik kwam
was natuurlijk kinnesinne omdat ik
gewoon veel won".
"Ik ben recht door zee. Altijd ge
weest. Als ik een bal van mijn tegen
stander uit zag en ik roep 'uit' dan
moeten ze mij niet vertellen dat-ie
in is. Dat vertaal ik dan meteen in
leugenaar. Iemand zegt dan dus dat
ik lieg. Dan word ik link ja".
De laatste jaren liet hij zich niet
meer zien tijdens de districtskam
pioenschappen. Jarenlang speelde
hij nog in het veteranentoernooi.
"Een paar jaar geleden plaatsten ze
me als zestiger bij de 35-plussers, bij
gebrek aan tegenstanders in de ou
dere categorie. Ik vond het best,
maar een van mijn tegenstanders
wilde toen per se om 12.00 uur 's
middags aantreden. Ik had wel vijf
andere tijdstippen voorgesteld,
want het was heet en ik zou snel be
zwijken. Die man was niet te ver
murwen. Alleen 12.00 uur was goed.
Toen heb ik gezegd 'je mag de partij
hebben'. Zo heb ik afscheid geno
men van Leiden. Ja, dat is nou Jan
de Groot".
SASSENHEIM/VOORSCHOTEN - Het zat de wedstrijdleiding
van het tennistoernooi van Forescate gisteren niet mee. Door de
hevige regenval viel één wedstrijdronde geheel weg, waarna bij al
le avondpartijen om pro-sets werd gespeeld. In Sassenheim regen
de het maar een half uurtje, zodat alles gespeeld kon worden.
In Voorschoten stonden de tennis
banen gistermiddag geheel blank.
Pas tegen de avond kon er weer ge
tennist worden. De wedstrijdlei
ding had inmiddels besloten, dat bij
alle wedstrijden om pro-sets ge
speeld zou worden (winnaar is de
speler, die het eerst acht games be
haalt, met eventueel een tiebreak
bij 8-8). Vandaag wordt er echter
weer gewoon om twee gewonnen
sets gestreden.
De grote favoriet in het manne-
nenkel B, Mare Nagelkerken, kende
geen enkel probleem met Olivier
Vermeulen, die slechts tot één game
kwam. Nagelkerken bereikte hier
mee als eerste de halve finale, waar
in hij op Erik Bolten of Gert-Jan Eg-
berink stuit. Marco Visser trof voor
de zoveelste keer Bub van der Zee
op Forescate. Door een 8-3 zege
bleef de Oegstgeestenaar in deze
tweestrijd ongeslagen. De onge
plaatste Visser lijkt de grootste
kanshebber om in de finale tegen
Nagelkerken uit te komen.
Paauw
Saskia Paauw is op het moment de
grote favoriete voor de eindzege in
het vrouwenenkel B. Tegen Fleur
Meyer boekte ze haar derde zege op
rij in de poule, zodat alleen Spruy-
tenberg nog roet in het eten kan
gooien.
In het mannenenkel Cl werd
thuisspeler Remco CanterVisscher
verrassend uitgeschakeld door C2-
speler Taco Stoppels: 6-3, 7-5. Tim
Bavelaar wordt na zijn 8-6 overwin
ning op slice-specialist Maarten
Soels mogelijk het volgende slacht
offer van Robert-Paul Hart wijk.
Merenwijker Oscar Schoordijk
speelde zich bij de laatste acht. Rico
Sassenheim
In Sasèenheim waren er nauwelijks
problemen met de regen. Heel even
werd de baan verlaten, maar alle
partijen werden gewoon afge
speeld. Doordat er ook in Lisse wat
wedstrijden werden afgewerkt, kon
veel van de achterstand in partijen
weggewerkt worden.
Bij de enkelende vrouwen in B in
Sassenheim boekte Aijette van
Noort, die in C favoriete Judith Ver-
hoeff een halt toeriep, opnieuw een
verrassende zege. Irma van den Ou
denrijn had weinig in te brengen: 6-
2, 6-1. Voor de familie Van den Ou
denrijn was het geen goede dag,
want de oudere zus Margo kwam
nog maar eens tot de ontdekking,
dat veel spelen een voorwaarde is
voor een winstpartij. Sandra Faas,
die wel uren maakt, kende geen ge
nade en bereikte na 6-3, 6-2 de
kwartfinales. Een promotie naar de
B-lijst lijkt er voor haar snel aan te
komen. Nancy Faas kwam niet zo
ver, maar bracht de als derde ge
plaatste Jacqueline Paauw vooral
in de eerste set in flinke moeilijkhe
den. Paauw ontsnapte via de tie
break, waarna ze haar voorsprong
niet meer uit handen gaf:-7-6, 6-3.
Drie spelers bereikten bij de man
nen in B de kwartfinales. De onver
slaanbare Jan-Willem Lugthart
stoeide wat met collega tennistrai-
ner Jack Manuputty, die één game
toebedeeld kreeg. Edwin de Vries
had Marco Smit in de waan ge
bracht alleen te kunnen verdedi
gen, maar vanaf het moment, dat de
wedstrijd begon, snelde De Vries
bij elke gelegenheid naar het net,
Smit in verbazing met drie games
Sandra Faas kende in Sassenheim geen problemen tegen Margo van den
Oudenrijn. (foto archief)
achterlatend. Rogier Liefbroer
maakte minder fouten dan Mare
Mellema en ging dan ook verder
met de cijfers 6-1, 6-2.
Jan van Leeuwen leek eerder in
de week de goede weg ingeslagen te
zijn, maar in het mannenenkel Cl
tegen Jeroen de Pijper van Dekker
was dat maar even te merken. De
Pijper hield de bal in het spel en liet
Van Leeuwen de fouten maken, die
ruimschoots kwamen. Via 0-6, 7-6,
6-4 veroverde De Pijper een plek bij
de laatste vier.
Bij de vrouwen in Cl bood Lisette
van der Mey één set goed tegen
stand aan Pascal Jongmans, die het
karwei niettemin in twee sets klaar
de: 7-5, 6-0. Kim Dirkse moest erg
diep gaan, maar wist Annemarie
van Overschot uiteindelijk wel aan
de kant te zetten: 5-7, 6-3, 6-2.
MARTIN HOEKSTRA
LONDEN (ANP) - Het nieuw inge
stelde tennistoernooi om de Grand
Slam Cup heeft zich voor vijf jaar
verzekerd van een hoofdsponsor.
Gisteren werd op Wimbledon be
kend gemaakt dat de computerfir
ma Compaq een overeenkomst met
de Internationale Tennis Federatie
(ITF) en de directies van de vier
Grand Slam-toernooien heeft geslo
ten.
Het hoofdkantoor van het bedrijf
is in München waar het toernooi
van 11 tot en met 16 december in de
Olympiahalle plaats heeft. Het
sponsorbedrag bleef in het onge-
Toen de ITF kort na het overne
men van het tenniscircuit door de
spelersvakbond (ATP) besloot een
evenement om de Grand Slam Cup
Nieuwelingen in
volleybalteam
DEN HAAG (ANP) - De nieuwelin
gen Bas Koek en Patrick de Reus
reizen maandag met de Nederland
se volleybalploeg naar Osaka (Jap),
waar op 14 en 15 juli de finale van de
World League wordt gehouden. Het
duo vervangt Paul Hamelink, die
onlangs afscheid nam als interna
tional, en de geblesseerde Martin
Teffer.
Koek (ex-Orion) en de Reus (ex-
AMVJ) maken sinds drie weken
volwaardig deel uit van de selectie.
Overigens mag de eerste niet spelen
in Osaka. Hij werd vóór de start van
wedstrijden in de World League
niet opgegeven bij de wereldbond
FIVB.
Aanvaller Martin Teffer. Hij
kreeg tijdens het B-WK in Japan
(april) last van „dode vingers" aan
de rechter hand. Door de felle slag:
beweging waren stolseltjes, die iii
een bloedvat van de schouder wa
ren geproduceerd, naar de hand
doorgeschoten.
met maar liefst zes miljoen dollar
(11,5 miljoen gulden) aan prijzen
geld (een derde voor de winnaar) in
te stellen als tegenhanger van het
traditionele Masterstoernooi, was er
aanvankelijk veel kritiek van de
spelers. Die kritiek is langzaam ver
stomd.
De ATP is er steeds meer toe ge
neigd vrede te sluiten met de ITF,
voorgezeten door de Fransman Phi
lippe Chatrier. "Het is niet in ons
belang ons tegen de Grand Slam
Cup te verzetten", aldus Mark
Miles, sinds maart de baas van de
ATP als opvolger van Hamilton Jor
dan. "Ik hoop dat de organisatoren
van dat toernooi ons net zo respec
teren als wij dat met hen doen".
Aan het toernooi om de Grand
Slam Cup doen zestien spelers mee,
die zich via een op Melbourne, Pa
rijs, Wimbledon en Flushing Mea
dow gehanteerd puntensysteem
kwalificeren. Op de voorlopige
ranglijst staat Ivan Lendl bovenaan
met 900 punten, voor Edberg (752)
en Gomez (677). De twee reserves
die worden aangewezen krijgen in
elk geval 95.000 gulden, al komen ze
helemaal niet in actie.
De afsluiting van het eerste ATP-
circuit, het vroegere Masterstoer
nooi, is nu in november in Frank
furt. Daar is 'maar' 3,8 miljoen gul
den te verdelen. Miles: "Onze troef
is echter dat daar punten voor de
wereldranglijst te verdienen zijn".
Hole-in-one voor
Ballesteros
MONTE CARLO (Reuter) - Voor het
eerst in vijftien jaar heeft Severiano
Ballesteros tijdens een groot titel-
toernooi een hole-in-one geslagen.
De Spanjaard leverde die prestatie
tijdens de tweede dag van open
golfkampioenschappen van Monte
Carlo. Hij werd er overigens geen
cent wijzer van.
Jubileum voor
districtstoernooi
LEIDEN - Niet alle tennisdistric-
ten in Nederland houden nog dis
trictskampioenschappen. De afde
ling Leiden gaat vanaf maandag op
het park van Unicum niettemin ge
woon verder met de 25ste afleve
ring. Maar ook in de Leidse regio is
de status van de 'districts' aan slijta
ge onderhevig. De toppers kunnen
vaak op gelijktijdig gehouden A-
toernooien meer geld verdienen en
ook punten voor de nationale rang
lijst.
Dat laatste is ook de reden dat ti
telverdediger Kees Jan Schuilen-
burg ontbreekt. De winnaar van het
B-toernooi in 1989 kan elders meer
halen dan op zijn eigen park. Net als
zijn clubgenoot en outsider Erik
Bakker die zich ook niet zal laten
zien in de komende week.
Er komen gelukkig nog genoeg
attractieve spelers op de baan om de
jubileumeditie tot een interessante
happening te maken. In Leiden le
ven de kampioenschappen nog wel
degelijk, in tegenstelling tot andere
districten.
Het district Leiden viert dit jaar
haar 25-jarig jubileum en is daar
mee het jongste district van de Ko
ninklijke Nederlandse Lawn Ten
nis Bond (KNLTB). En ook bijna de
kleinste, althans waar het gaat om
het aantal verenigingen (qua aantal
tennissers is Leiden een midden
motor). De oorzaak van de jonge
leeftijd is de late afsplitsing van de
afdeling Den Haag in 1965. De toen
nog 'kring Leiden' geheten regio
werd te groot en ging zelfstandig
verder. Met 3572 leden destijds. Dat
zijn er nu meer dan 29.000.
Met het district groeiden natuur
lijk ook de jaarlijkse kampioen
schappen. Wedstrijdleider Lode
wijk Kallenberg (bijgestaan door
zijn vrouw Helma, Gerard van Kan,
Maureen Meijer, Taco Stoppels en
Arnoud van Sterken burg) telde 25
jaar geleden 95 partijen. Nu moet hij
er 510 verwerken in zijn schema's.
Het park van Unicum en de orga
nisatie van de club aan de Haarlem
mertrekvaart staan al een kwart
eeuw borg voor een vlekkeloze or
ganisatie. "Al hebben we elk, jaar
veel regen", zegt Kallenberg, die
ook in 1966 al bij de organisatie be
trokken was.
Jan Willem Lugthart is huizen
hoog favoriet om zijn derde B-titel
in de wacht te slepen. In 1987 en
1988 pakte hij de eerste twee. De als
eerste geplaatste Katwijker kan met
een hoofdprijs in de buurt komen
van veelvraten als Bram Madera
(kampioen in 1972, '73, '74 en '75) en
Henny Koemans (1977, '78 en '79).
Bij de B-vrouwen is Bionda Zon-
derop favoriet. De thuisspelende
blondine uit Rijpwetering is titel
verdediger.
Tijdens de wedstrijden zal in het
clubhuis een foto-expositie worden
gehouden met beeldmateriaal van
oud-kampioenen.
MEB1: 1. Jan Willem Lugthart, 2.
Martijn Krans, 3. Wouter van der
Heyde, 4. Marcel Vink. DEB1: 1.
Bionda Zonderop, 2. Petra Wessels,
3. Irma van Seeters, 4. Jeanine Gele-
vert. HEB2: 1. Onno van Paridon, 2.
Philip Nagtegeller, 3. Sjoerd van de
Mark, 4. Erik Bolten. VEB2: 1. Sas
kia Paauw, 2. Claudia Witteman, 3.
Liesbeth Hooghoudt, 4. Wil den
Hollander. MDB: 1. Leon Damen-
/Jan Willem Lugthart, 2. Ronald
Eleveld/Marcel Vink, 3. Wouter van
der Heyde/Martijn Krans, 4. Mare
Fleischeuer/Gerard Kroese. GDB:
1. Irma van Seeters/Herman van der
Capellen, 2. Bionda Zonderop/Ro-
nald Eleveld.
MEC1: 1. Bennie de Bruin, 2. Ro
nald Lammens, 3. Robert Paul Hart-
wijk, 4. Patrick Kleian, 5. Jan van
Leeuwen, 6. Martin van Hoekstra, 7.
Willem Visser, 8. Oscar Schoordijk.
VEC1: 1. Sandra Faas, 2. Inez Fran
ke. 3. Kim Dirkse, 4. Sandra Smit.
MEC2: 1. Xander Hertzman, 2. Gert
Jan Anker, 3. Vincent Goedege-
buure, 4. Eric van Weeren. VEC2: 1.
Pam Meijs, 2. Joan Vermey. MDC:
1. Ronald Lammens/Jan van Leeu
wen, 2. Martin Hoekstra, 3. Mark
van Doorn/Winand Steggerda, 4.
Robert Paul Hartwijk/Mickel Ver
kerk. DDC: 1. Sandra Faas/Nancy
Faas, 2. Loes van der Heiden/Nel
Vogelaar. GDC: Esther van
Zuuren/Martin Hoekstra, 2. Sandra
Faas/Eric Warmerdam.
Drie golfers bij
Nationaal Open
aan de leiding
VLAARDINGEN (ANP) - Het Na
tionaal Open is gisteren in een zo
merstorm van start gegaan. Kwader
omstandigheden waren voor de gol
fers amper denkbaar. Ze kregen op
de Vlaardingse Broekpolder de ene
stortbui na de andere andere over
zich heen en orfidat er geen bliksem
doorheen flitste kon het spel niet
onderbroken worden. Als wielren
ners in de vijfde Tour de France
etappe moesten de negentig beste
golfers van Nederland afzien.
Onder deze omstandigheden wa
ren lage scores onmogelijk. Nie
mand bleef onder de par van 74.
Aan het einde van de eerste dag
stond een trio aan de leiding: de tou-
ringpro's Chris van der Velde en Jo
nas Saxton (VSt) en zeer verrassend
de nagenoeg onbekende Roel Tim
mermans. De laatste is een sponsor-
loze prof, voor wie de zon na het.
Volvo Nationaal Open mogelijk
gaat schijnen.
Op de 18e hole zag het er naar uit
dat Willem Oege Goslings als enige
leider zou worden geboekt. Hij had
de beste score en zou bij een par een
kaart van 75 inleveren. Het talent
van de Haagsche sloeg zijn 'ap
proach' in de bunker, had twee sla
gen nodig om uit het zand op de
green te komen en gebruikte nog
twee putts voor een desastreuze
acht.
