rIvj 'Ome Willem neemt geen afscheid Hans Klok nationaal kampioen goochelen Sander Sprong: begaafd musicus Edwin Rutten (47) moest een keuze maken 'Ik stop dus niet met Ome Wil lem", zegt Rutten met zijn be kende vrolijke Ome Willem-ge zicht, "ik ga, zoals Ed Nijpels dat ook zo mooi zegt, me in de luwde begeven." Wat beweegt de popu laire kindervriend dan om te stoppen, zij het voorlopig, met de Joepie-de-poepie-shows? "Er zijn nog zoveel andere leuke din gen te doen. Je moet op een gege ven moment keuzes gaan ma ken", legt hij uit. Rutten doet inderdaad een hoop meer dan alleen maar Ome Willem. Zo is hij een fervent jazz liefhebber en zingt hij zelf al ja ren menig jazznoot. Hij treedt re gelmatig in het land op en is sinds vier jaar verbonden aan de Hilversumse Muziek Pedagogi sche Academie en het conserva torium in Utrecht als zangdocent lichte muziek. Verder schrijft hij sprookjes achtige verhalen en doet hij veel radio- en televisiewerk, onder andere voor het NOS-televisie- programma Het Klokhuis. Een druk bestaan dus. waar voor Ome Willem op het moment eventjes geen plaats is. "Het is zeker niet zo dat ik er genoeg van heb, of dat de kinde ren of de show me gaan vervelen. Ik doe 130 voorstellingen per jaar en die zijn allemaal uitverkocht. Het is altijd weer nieuw, altijd weer anders. Je komt elke keer weer voor verrassingen te staan met die kinderen. Natuurlijk zal ik hem missen. Ik doe iets weg wat ik leuk vind. De figuur Omé Willem is me ui terst dierbaar. We doen de show nou al zo'n vijftien jaar, een pe riode die twee generaties om» spant. In die tijd hebben we het programma met fijne mensen ge maakt; leuke schrijvers zoals Willem Wilmink, leuke spelers zoals Aart Staartjes, en leuke musici zoals Harry Bannink, de grote grijze geitebreier." Wisselwerking Edwin Rutten is duidelijk trots Edwin Rutten tijdens zijn afscheidsvoorstelling gisteren in het Cultureel Centrum op het kinderprogramma, dat ve le jaren door de VARA-televisie is uitgezonden. Hij prijst de om roep voor de voortrekkersrol'die zij heeft gespeeld op het gebied van kinderprogramma's, zoals de Stratenmaker-op-zee-show, en J.J. de Bom, de kindervriend. Vorig jaar haalde de omroep 'Ome Willem' van de buis. "Dat is een beslissing van de VARA geweest", zegt Ome Wil lem. "Het is mij ook niet hele maal duidelijk waarom." De VARA vond dat het tijd was voor vernieuwing en nam toen de Grote Meneer Kaktus-show. Het lijkt er niet echt op dat Rutten erg heeft zitten treuren. Ome Wil lem was immers ook nog in het theater te zien. "Bij een televisie uitzending weet je niet wat er met de kinderen gebeurt. Er zit een platte buis tussen. In het the ater krijg je het antwoord. Daar sta je veel dichter bij je doel groep." Na afloop van een voorstelling gaat de kindervriend de hal in om nog even met zijn jeugdig pu bliek te praten. "Ze raken me dan aan en vragen me van alles. Zo hou je de vinger op de pols. Ome Willem houdt zich namelijk bezig met 'human relations', een wisselwerking tussen de artiest en het publiek". Rutten lijkt geen spijt te heb ben van zijn beslissing om -voor lopig- te stoppen met de theater voorstellingen. "Ik kan altijd de draad weer oppakken", zo rede neert hij. "Als ik bijvoorbeeld met kerstmis een voorstelling wil maken met Ome Willem als Jozef, dan doe ik dat." Plotseling verschijnen er lichtjes in zijn pretogen, nu hij dit geweldige idee bedacht heeft. "Ik zie het al helemaal voor me. Ome Willem met zijn pet scheef op zijn kop en daar een laken overheen, zijn blauwe t-shirt met daarover een mantel, buigend over het krib betje, nukkig kijkend." Dan komt de echte Ome Wil lem naar boven: "Wat heb ik met dit kind te maken?", roept hij uit. "Ik heb hooguit het kribbetje ge timmerd", buldert hij van het la chen. "En dan nemen we een strijkje en zing ik liedjes." Rut ten is zichtbaar in zijn nopjes met zijn nieuwe plannetje. Hij gaat er Kinds De 47-jarige Edwin Rutten is ei genlijk zelf altijd een klein beetje kinds gebleven. Kort denkt hij daar over na en zegt dan dat hij het liever 'een bepaalde vorm van navïteit' zou noemen. Maar voorlopig geen 'broodje poep' en 'joepie-de-poepie' meer; Rutten gaat zich meer op de jazz toeleg gen. Hij kwam al vroeg met de mu ziek in aanraking. Zijn moeder was jazzliefhebber, zijn vader hield meer van klassieke muziek. Toen hij op het Vossiusgymnasi- um in Amsterdam zat, richtte hij met vriend en klasgenoot Rogier GRONINGEN (ANP) Hans Klok is tijdens het Nationaal Con gres voor de Goochelkunst in Groningen nationaal kampioen goochelen geworden. Hij kreeg het hoogste aantal punten voor zijn illusie-act. Bij het goochelen in kleine kring behaalde Kees Schoonenberg het hoogste aantal punten. Roelof Jan Gombert van de organiserende vereniging Passe Passé uit Groningen werd door de jury als beste junior aangewezen. Het Nationaal Congres voor de Goochelkunst wordt jaarlijks gehouden onder auspiciën van de Nederlandse Magische Unie. Deze unie verenigt de 24 lokale goochelclubs van Nederland, waarin zo'n 400 goochelaars, amateurs en professionals, actief zijn. Oud-orkestleider Skymasters overleden HILVERSUM (GPD) - San- der Sprong, de vrijdag op ze ventigjarige leeftijd overleden oud-orkestleider van The Sky masters, begon ooit als gastso- list bij dit AVRO-huisorkest. De in Rotterdam geboren te norsaxofonist was een begaafd musicus met veel lyriek en harmonisch vernuft. Het was dan ook geen wonder dat hij vanuit het orkest het verzoek kreeg om vast bij de saxsectie te komen. Sander Sprong zou het later tot leider van The Skymasters brengen. Altsaxofonist Piet Noordijk sprak eens zijn bewondering over het saxofoonspel van Sprong uit met de woorden: "Om zo te spelen, moet je Rot terdammer wezen". Zoals zo velen heeft ook Sander Sprong in de jaren na de bevrijding lange nachten gespeeld voor de Amerikanen in Duitsland. Hij maakte naam als toegewijd en kundig musicus met grote solistische kwaliteiten. Het saxteam van The Sky masters is altijd iets bijzonders geweest. Het coloriet van de sectie was en is nog immer be faamd. Sander Sprong maakte daar vele jaren deel van uit. Hij volgde in 1968 de veel te vroeg overleden Bep Rowold op, die op zijn beurt de legendarische stichter van The Skymasters, Pi Scheffer, in 1951 was opge volgd. In de periode Sprong beleef den The Skymasters hun zilve ren jubileum. Het aanvankelij ke kenmerk van "het AVRO Dansorkest The Skymasters" werd gaandeweg bijgesteld naar de eisen van de tijd. De ju bilerende Skymasters kwa men op 25 januari 1971 bij el kaar om een jubileum-lp te ma ken. Onder leiding van Sander Sprong presenteerde het or kest zich met voor die tijd mo dern repertoire van Jobim, Bacharach, Lennon en Mc Cartney enzovoort. Ook de lei der zelf exceleerde met een heerlijke solo in "By the time I get to Phoenix". Eind 1976 vertrok Sander Sprong bij The Skymasters na een verschil van-mening op ar tistiek gebied met de program maleiding van de AVRO. Tony Nolte kreeg de leiding. Het or kest ontwikkelde zich verder in de richting van pure big band jazz en verzorgde gedu rende zeven jaar directe pu- blieksuitzendingen vanuit Nick Vollebregts Jazzcafé in Laren. In dat publiek zat regel matig Sander Sprong, wiens hart toch altijd bij The Sky masters was gebleven. HILVERSUM - "Ome Willem neemt geen af scheid. Ome Willem is er", roept Edwin Rutten als re actie op het bericht dat hij in de creatie van de kin derheld afscheid zou ne men van het theaterwerk. Want de laatste Ome Wil lem-theatervoorstelling gisteren in het Cultureel Centrum in Amstelveen was geen absoluut af scheid. "Als ik zin heb om in september weer met de karavaan op weg te gaan, dan doe ik dat." van Otterloo een jazzcombo op. Rogier aan de piano en Edwin op slagwerk. Op zestienjarige leef tijd namen zij hun eerste elpee op. Later heeft Rutten nog veel met het Metropole Orkest opge treden. met zijn oude vriend als dirigent. Vorig jaar gaf Rutten als jazz- zanger twee concerten op het ge roemde Haagse North Sea Jazz festival met het trio van Lex Jas per. Gedurende vier jaar schreef Rutten korte verhalen bij klas sieke muziek voor het AVRO-ra- dioprogramma Mooi zo. "Jam mer dat dat programma ophield. Dat deed me pijn, ja." Het pro gramma bleek echter een succes en groeide uit tot een serie fami lieconcerten. Hij ging meer ver halen schrijven en trad op met veel Nederlandse symphonie-or- kesten. "De mooiste dag is als ik 's och tends een verhaal zou schrijven, 's middags een Ome Willem- voorstelling en 's avonds een jazzconcert zou zingen", vertelt hij vrolijk. Hoeveel andere din gen Edwin Rutten ook doet, hij komt nooit meer van het Ome Willem-imago af. "Ben je gek, dat wil ik ook he lemaal niet. Dat is een stempel dat ik met ere draag en waar ik vijftien jaar aan heb gewerkt. De laatste Ome Willem-voorstelling die ik zal geven is bij mijn crema tie. Net zoals dat mijn laatste zangoptreden zal zijn, mijn laatste presentatie en mijn laatste dag als vader van twee dochters." WASHINGTON Kerry Kennedy en Andrew Cuomo zijn zater dag in de Matthew Cathedral in Washington in de echt verbonden. De dochter van wijlen senator Robert Kennedy gaf haar ja-woord aan de zoon van de gouverneur van New York, Mario Cuomo. (foto AFP) Het bezoek aan een restaurant in de Amerikaanse stad San Francisco is met tientallen ge stegen sinds de eigenaar de ta felpoten heeft verwisseld slanke vrouwenbenen. Ook het personeel van restaurant 'What the world needs' is gevraagd zijn beste beentje voor te zet ten. (foto ANP) Oudste man In de Britse plaats Swansea is gis teren de vermoedelijk oudste man ter wereld, John Evans, overleden op 112-jarige leeftijd. Volgens zijn schoondochter was Evans zittend in zijn stoel vredig ingeslapen. De voormalige mijnwerker was er altijd van overtuigd dat hij zo oud was geworden door zijn ge zonde levenswijze. In een radio uitzending in 1988 zei hij dat hij niet rookte, dronk, vloekte of gok te. Wel nam hij sinds zijn pensio nering iedere ochtend een glas heet water met wat honing tot zich. Evans begon op 13-jarige leef tijd te werken en ging pas 60 jaar later met pensioen. Toen hij 108 jaar oud was, kreeg hij een pace maker. Drie dagen later mocht hij het ziekenhuis al weer verlaten. Volgens het Guinness Book of Records werd Evans als de oud ste man ter wereld beschouwd, omdat hij zijn leeftijd kon bewij zen met een geboorte-acte. De oudste vrouw ter wereld, wier leeftijd eveneens verifieerbaar is, Op koolzaadolie Een auto rijdend op koolzaadolie. B.J. Westerdijk uit Garsthuizen wil niet anders meer. Hij hoeft nooit meer naar een benzinesta tion om de tank vol te gooien met super. En als hij eens zonder komt te zitten en er is geen kool zaadolie voorradig? Geen nood, dan stapt hij een winkel binnen, koopt een doos met flessen slaolie en gooit zijn tank weer vol. De au to is niet zo kieskeurig. "In mijn auto heb ik een Els- bett-motor laten plaatsen. Dit is een milieuvriendelijke motor, die rijdt op alle plantaardige olieën. Bovendien kun je er ook benzine, petroleum of dieselolie in gooien. Voor mij is dit de motor van de ♦oekomst". rlO'N SCH&?P£ &EWAK/N6. H£TG£EFr 15 ER NOG» EEN JURIPI5CHE GROND- SLAG VOOR DIE MRIELING"?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 20