Je zag hem zelden lachen'
PODIUMBUK
North Sea Jazz Festival:
'veilige' programmering
'Kijk eens, dat is Bert'
Geen sponsors
voor Spijkpop
Eibergenaren over hun plaatsgenoot Menno ter Er aak:
KUNST
Reddingspoging
waardevolle boeken
DEN HAAG (ANP) - Verschillen
de letterkundige collecties moeten
geheel of gedeeltelijk worden ont
zuurd en vervolgens ondergebracht
in ruimten met schone lucht. Dat is
slechts de eerste stap in de redding
van het literaire bezit van ons land.
De boeken worden namelijk door
verzuring en andere kwalijke
milieu-invloeden ernstig bedreigd.
Dat heeft de Raad voor de Kunst
gisteren aan minister d'Ancona van
Cultuur geadviseerd. Allerlei orga
nisaties zijn bezig een schade-in
ventaris te maken en deze zal ver
moedelijk nog dit jaar klaar zijn.
De Raad voor de Kunst stelt voor
verscheidene instellingen te selec
teren die moeten beginnen met het
ontzuren en het onderbrengen van
boeken in schone ruimten in het ei
gen gebouw. Het is onpraktisch de
boeken ergens anders heen te bren
gen: de collecties worden dan uit el
kaar gehaald en bovendien zouden
er extra gebouwen nodig zijn.
Karin Bloemen
Met haar programma 'Bosje Bloe
men' is Karin Bloemen vanavond
wederom te zien in de Leidse
Schouwburg. Dit programma,
waarin een vier-mans-band en
een drie-vrouws-balletlkoor een
voorstelling brengen met swin
gende muziek en gevoelige balla
des. kreeg goede kritieken in het
vorige theaterseizoen.
Introdans
Introdans wordt onderhand een
vaste gast van de Leidsche
Schouwburg. Deze dansgroep is
daar op donderdagavond te zien
met de voorstelling 'Marike', een
een ballet en zangspel dat is geïn
spireerd op het leven van Mariken
van Nieumegheri. Zangeres Ma-
riëlle Vester vertolkt de rol van
Marike. De choreografie en regie
zijn in handen van Ton Wiggers.
Montezuma-s
Revenge
De vocale popgroep Montezuma's
Revenge, troetelkind van Hilver
sum, is op vrijdagavond met een
nieuw programma in de Leidse
Schouwburg. De vijf a-cdppela
zingende leden van deze groep
brengen poprepertoire uit het
grijze, maar ook uit het nabije
verleden.
Adelheid Roosen
Regisseuse Marcelle Meuleman en
cabaretière/actrice Adelheid
Roosen werkten vorig seizoen in
de produktie 'Van top tot teen te
trillen'. Die samenwerking wordt
gecontinueerd in het programma
'Tergend langzaam wakker wor
den', die op zaterdagavond is te
zien in de Leidse Schouwburg. Te
genspelers van Roosen zijn deze
keer George Groot en Johan Ley-
sen. Het thema in deze voorstel
ling is macht, en dan in het bijzon
der die in de de verhouding tussen
vaders en dochters. De acteurs
'maken' het stuk zelf, al worden er
enkele literaire teksten als rode
draad gebruikt.
Toneelgroep
Amsterdam
In het LAK-theater morgenavond
en donderdagavond: toneelgroep
Amsterdam/Het Concern, met de
voorstelling 'Bal', een bewegings
voorstelling waarin een aantal
momenten van dans, theater en
realiteit getoond wordt. 'Zonder
oorzakelijk verband wordt een
vorm van leven gesuggereerd' - zo
luidt een van de cryptische om
schrijvingen in de bijsluiter.
Scène uit Adelheid Roosens pr
ker worden'.
De Vliegenier
Wanda Reisel is zich aan het ont
wikkelen als een van onze betere
toneelschrijvers. Op vrijdag- en
zaterdagavond is in het LAK
haar laatste produkt te zien, de
familietragedie 'De Vliegenier'.
ramma 'Tergend langzaam wak-
(foto Ben van Duin)
De vader van de familie is schijn
baar zonder motief door een pen
siongast vermoord. De moeder
doet verwoede poegingen de faca
de van het gezin overeind te hou
den, maar de komst van een vlie
genier gooit roet in het eten.
c met op achtergrond de kerk waar zijn moeder de zondagsschool leidde.
DEN. HAAG (GPD) - Het derde
lustrum van het North Sea Jazz Fes
tival wordt' enigszins overscha
duwd door de komst van een con
currerend evenement in Amster
dam. De organisatie van het Haagse
festijn wilde gisteren bij de presen
tatie van de vijftiende editie per se
niets kwijt over de competitie, maar
gaf daarmee juist te kennen dat de
concurrentiepositie zwaar weegt.
Na veel aandringen vertelde orga
nisator Paul Acket dat de langjarige
relatie met Amerikaanse impresa
rio's ervoor zorg zou „dragen dat
North Sea - Jazz de beschikking
blijft houden over de belangrijkste
contracten.
Al of niet onder directe invloed
van het Internationaal Jazzfestival
Amsterdam neemt North Sea dit
jaar vier dagen in beslag: de vijftien
de editie krijgt zijn beslag van 12 tot
en met 15 juli 1990 op veertien podia
in het Nederlands Congresgebouw
in Den Haag. Meer dan duizend ar
tiesten en 170 attracties zullen de
Residentie aandoen. Het evene
ment krijgt een zeer exclusieve op
maat: de legendarische zangeres El-
la Fitzgerald zal begeleid door gita
rist Joe Pass een speciaal recital
verzorgen op 11 juli.
Het programma blijft tijdens dit
jubileumjaar opvallend aan de veili
ge kant: weinig soul, afro en latin op
de kalender wel meer Oosteuro
pees aanbod. North Sea kan onge
twijfeld bogen op de grootste na
men: Ray Charles, George Benson,
Dave Brucbeck, Ray Brown, Count
Basie Orchestra, Miles Davis, Mo
dern Jazz Quartet, A1 Jarreau
Randy Crawford, Art Blakey, Stan
Getz, Dizzy Gillespie, John Lee
Hooker, B.B. King, Lionel Hamp
ton, Neville Brothers, Art Ensemble
of Chicago, Wayne Shorter, Court
ney Pine, George Clinton, Sam Ri
vers, Von Chico Freeman en Can
dy Dulfer.
Opmerkelijk belooft de première
van de nieuwe formatie Parallel Re
alities met Jack DeJohnette, Herbie
Hancock, Dave Holland en Pat Me-
theny te worden. Het vrouwenle
gioen is met Carmen McRae, Pia
Beck, Dorothy Donegan en Etta Ja
mes goed vertegenwoordigd. Nog
meer nadruk dan voorheen krijgen
de serie recitals in de Piano Room
(Carel Willinkzaal): Kenny Kirk-
land, Gonzalo Rubalcaba, Hank Jo
nes, Michel Petrucciani, McCoy Tu
ner, Tommy Flanagan, Horace Sil
ver en Cecil Taylor strijden zijde
aan zijde met anderen om controle
over de 88 toetsen.
'Met complimenten van de sjeik' van Hans
van Wijngaarden door toneelgroep TIG. Re
gie: John Donders. Gezien op 14 mei in de
Leidse schouwburg.
LEIDEN - Karei Vogejzang is
naar het Midden-Oosten geweest,
heeft daar aan een loterij deelge
nomen en blijkt de hoofdprijs te
hebben gewonnen. Drie maan
den lang zal hij - met de compli
menten van de sjeik - worden ver
troeteld door de gesluierde Esma-
ralda. Met dit blijspel brengt to
neelgroep TIG ter afsluiting van
het seizoen een pretentieloos to
neelavondje vol dolle pret.
De rolverdeling vermeldt twee
debutanten naast vertrouwde
TIG-leden. Daarbij is vermel
denswaard dat bekende spelers
als Martin Stapper en Gerrit
Kautz prominentere rollen dan
gewoonlijk vervulden. Die kans
grepen beiden geestdriftig aan.
Stapper is hier Kareis vader die
alle gebeurtenissen met plezier
gadeslaat. Pas achteraf blijkt dat
hij meer wist dat wij dachten.
Stapper houdt dat goed geheim.
Gerrit Kautz speelt tuinman
Evert die met zijn veroveringspo
gingen van huishoudster Greet
(gespeeld door Alie Zeilstra) voor
leven in de brouwerij zorgt.
Een extra dankbare taak is
weggelegd voor Lies Beekman
die als de bemoeizieke tante Jen
ny mag uitpakken. In haar functie
van voorzitster van de Bond ter
Verbetering van de Zedelijke
Normen ziet Jenny overal bande
loosheid en liederlijkheid. Daar
bij krijgt ze steun van Linda, de
verloofde van Karei, die door An-
nemieke Turk als een charmant
kruidje-roer-me-niet wordt ge
speeld. Veeleisend is de rol van
Pierre Bonnet, omdat zijn perso
nage Karei met Linda en met
hoofdprijs Esmaralda zit opge
scheept. Aan hem de taak om de
kluchtige wanhoop van de hoofd
persoon duidelijk te maken zon
der al te zeer te overdrijven. Odile
de Koning als Esmaralda had pro
blemen met haar stem. Door ge
bruikmaking van een zendmicro
foon kon dit echter naar volle te
vredenheid worden opgelost.
Haar spel had niet merkbaar on
der het euvel te lijden.
Martine Brandt (Elly) en Johan
Verhey (Bert) tenslotte zijn de
veelbelovende debutanten bij
TIG. Met name laatstgenoemde
neemt een sleutelpositie in het
stuk in. Eerst is hij Bert, het
vriendje van Kareis zusje Elly.
Verrassenderwijs (want het pro
grammaboekje zwijgt daarover in
alle talen) verschijnt hij later als
sjeik ten tonele. 'Oh, kijk nou
eens, dat is Bert', gonsde het door
de zaal, toen de sjeik in het stuk
werd ontmaskerd. Dat is type
rend voor de enthousiaste reac
ties van het publiek dat de spelers
van TIG met luid applaus voor
een onbekommerd avondje uit
bedankte.
WIJNAND ZEILSTRA
De Bird-winnaars Stan Getz, Phi
lip Catherine en Ruud Brink krij
gen dit jaar alle kans hun onvolpre
zen talent in de schijnwerpers te zet
ten. Het Nederlandse contingent is
niet mager maar ook niet oververte
genwoordigd: Willem Breuker,
Greetje Bijma, Rita Reijs, Tough
Tenors, Soesja Citroen, Harry Ver-
béke, Piet Noordijk en anderen. Al-
Stan Getz, oude vertrouwde op
het North Sea Jazz Festival. (foto
GPD)
weer aan de veilige kant. Het vorig
jaar zo succesvolle Gigs for Kids-
evenement krijgt dit jaar een ver
volg op de vrije woensdagmiddag,
11 juli.
Vertoning nazi-films
als studie-object
ROTTERDAM (GPD) - Als onder-
deel van een wetenschappelijk pro
ject, getiteld 'Verführung und Wie
derstand', zal de afdeling Rotter
dam van het Goethe-Instituut het
komend najaar een reeks nazi-pro
pagandafilms vertonen. Het gaat
om films die in de jaren dertig en
veertig in Hitler-Duitsland aan het
Duitse volk werden voorgescho
teld, dat zo op slinkse wijze rijp
werd gemaakt voor de vernietigen
de denkbeelden van Adolf Hitler.
De films zijn het produkt van de
toenmalige propaganda-machine
van de Nationaal-Socialisten, die
draaiende werd gehouden door Jo
seph Goebbels.
Namens het Goethe-Instituut is
Gisa van der Heijden betrokken bij
het project 'Verführung und Wie
derstand'. "De vertoning van de
propagandafilms zal plaatsvinden
voor een zeer select publiek van cir
ca 25 tot 30 mensen. Wij hebben bij
de Lantaren/'t Venster geïnfor
meerd of de films daar, technisch
gezien, zouden kunnen worden ver
toond. Over de bioscoopzaal is nog
geen besluit genomen, want inmid
dels heeft ook de Erasmus Universi
teit aangeboden de films te projec
teren", zegt zij.
'Voor het project werkt het
Goethe-Instituut samen met de
Erasmus Universiteit, de Oecume
nische Raad van de St. Laurenskerk
en de Hoge School Rotterdam. Gisa
van der Heijden: "Alleen studenten
en wetenschappers krijgen toegang
en dan nog uitsluitend op uitnodi
ging. Sterker nog, alleen weten
schappers uit bepaalde studierich
tingen worden uitgenodigd. De ver
toning zal in oktober of november
plaatsvinden. Volgende maand ho
pen we het definitieve programma
te hebben opgesteld".
Van der Heijden zegt dat de be
doeling van het project is mee te
werken aan het voorkomen van ex
cessen, waartoe mensen in staat ble
ken tijdens de nazi-terreur. „Het
Goethe-Instituut is er voor om de
verstandhouding tussen Nederland
en Duitsland te bevorderen.
EIBERGEN Op
de dag van de Nederlandse
capitulatie pleegde Menno
ter Braak zelfmoord. Hij
had zich in de jaren '30 fel
afgezet tegen het Natio-
naal-Socialisme en zag na
de Duitse inval de weg naar
de toekomst afgesneden.
Ter Braak was vooral be
kend om zijn kritieken.
Met Du Perron en Mars
man, eveneens in mei 1940
gestorven, zat hij in de re
dactie van het literaire
tijdschrift Forum. Minder
bekend is zijn liefde voor
zijn geboorteplaats: Eiber
gen.
door
Herman Haverkate
Geert op de Laak van de Eibergse
bibliotheek is blij dat hij weer eens
boeken van Ter Braak uit kan lenen.
Al te vaak blijkt dat niet voor te ko
men. "Menno ter Braak leeft hier
absoluut niet. Wat die man schreef,
gaat de meeste mensen ver boven
de pet. Het is dat hij toevallig in Ei
bergen geboren is, maar een Eiber-
genaar? Dat is hij absoluut niet. We
hebben enorm veel materiaal van
en over hem. Maar we lenen zelden
iets uit".
De bibliotheek is gebouwd op
historische grond. Op deze plek
werd 'de Reinaert uit Eibergen',
zoals critici Menno ter Braak spot
tend noemden, meer dan tachtig
jaar geleden geboren. Het huis heeft
er nog tot 1975 gestaan. Plannen om
het te behouden hadden geen suc
ces. De woning was danig vervallen
en de kosten om het pand te restau
reren waren te hoog.
Geert op de Laak: "Het verhaal
gaat dat de Hervormde Gemeente,
eigenaar van het huis, de zaak op
zettelijk heeft laten verkommeren.
Ter Braak heeft zich nooit zo sym
pathiek uitgelaten over het christe
lijk geloof, dat zou er achter hebben
gezeten. Of het zo is, weet ik niet.
V/el weet ik dat de nieuwbouw van
de bibliotheek veel duurder is ge
weest dan restauratie van het oude
pand. Achteraf gezien zeg je dan:
dat had nooit zo mogen gebeuren".
Met de sloop van het geboorte
huis heeft de gemeente Eibergen de
laatste tastbare sporen van haar be
roemdste inwoner uitgewist. De
herinnering wordt nu alleen nog le
vend gehouden in de naam van een
school, een borstbeeld en het kunst
werk 'Carnaval der Burgers', dat
drie jaar geleden ter ere van Ter
Braak op het pleintje voor het ge
meentehuis werd opgericht.
De familie Ter Braak stond in
hoog aanzien in Eibergen. Menno's
vader, Hendrik ter Braak, was dok
ter. Na zijn studie was hij getrouwd
met Geertruida Huizinga, een nicht
van de grote historicus, en naar zijn
geboortestad teruggekeerd. Hij
stond bekend als een goed arts, ge
wetensvol en kundig, een man die
veel goed deed, maar vaak uit mede
dogen weigerde om rekeningen uit
te schrijven. Hij was niet gelovig.
'Niet van toepassing' staat er achter
het kopje 'godsdienst' in het bevol
kingsregister. Zijn vrouw was lid
van de vrijzinnig hervormde ge
meente. Ze stond bekend als een
vurig socialiste. In het kerkje van de
protestantenbond deed ze de zon
dagschool. Tante Betsy, de vrouw
van de bankdirecteur, zat achter het
orgel.
Van de kinderen was Menno de
oudste. Hij werd geboren in 1902.
Daarna volgden nog Wim, de latere
hoogleraar in de neurologie, Tine
(de eerste vrouwelijke student
scheikunde in Utrecht), de arts Jan
en Truida, secretaresse van Jan
Greshoff.
Menno ter Braak was twaalf toen
hij Eibergen verliet. Hij bezocht het
gymnasium in Tiel en, later, de Uni
versiteit van Amsterdam. In de ja
ren dertig maakte hij naam als criti
cus en schrijver van voornamelijk
beschouwend proza, waarin hij
voortdurend de 'schijnwaarheden'
van zijn tijd hekelde. In 1932 was hij
betrokken bij de oprichting van het
literaire tijdschrift Forum. Met zijn
vriend Du Perron zette hij zich in
voor nieuwe waarden in de litera
tuur. Daarin ligt ook zijn grote bete
kenis. Zijn eigen werk wordt, na zo
veel jaar, nauwelijks nog gelezen.
Van achter het raam in haar wo
ning aan het-kerkplein overziet Her-
mina de Leeuw-Leppink de wereld
van de jonge Ter Braak. Ze is een
van de weinigen in Eibergen die
Menno nog heeft gekend. Haar va
der, meester Leppink, gaf de aanko
mende schrijver bijlessen en onder
wees hem in de Nederlandse taal.
Een exemplaar van zijn proef
schrift, over de Duitse keizer Otto
III, heeft hij de familie cadeau ge
daan. 'Voor mijn eerste leermees
ter', schreef hij voorin het boek.
Ze wijst uit het raam, in de rich
ting van de bibliotheek. "We zagen
hem vaak lopen, zwaaiend met zijn
wandelstok en zijn hond Lelaps. Hij
hield ervan om door het dorp te
wandelen. Veel kontakten had hij
niet. Hij was zwijgzaam en stil. Als
hij wat zei, sprak hij Frans of Duits.
We keken erg tegen hem op. Je wist
ten slotte dat hij schreef. Maar echt
kennen, nee, dat deed je hem niet.
Niemand in Eibergen, overigens".
"Hij kwam hier vaak. Vooral in de
zomervakantie, en met Kerst. Dan
waren ze met de hele familie thuis,
die Ter Braaks. Als je dan langs hun
huis liep, hoorde je meestal een pia
no. Menno zat erachter, zijn broer
Wim speelde viool. Tot op het kerk
plein hoorde je ze lachen".
"Op mij kwam hij altijd nogal ar
rogant over, Menno: Hij leek op je
neer te kijken. Je zag hem ook zel
den lachen. Hij was altijd in gedach
ten verzonken. Een in zichzelf be
sloten man. Thuis was hij ook niet
altijd even gemakkelijk. Zijn moe
der kwam vaak bij ons. 'Menno is
thuis', zei ze dan, 'hij was deze keer
nog wel aardig.' Alsof het iets bij
zonders was dat hij aardig was. Ik
denk dat zij daarover veel verdriet
heeft gehad".
"Eén keer heeft hij een poging ge
daan met ons in kontakt te komen.
Dat was toen er bij ons een nichtje
logeerde uit Deventer. Menno zag
blijkbaar wel wat in dat meisje en
stuurde haar in het geheim een
briefje. 'Kom thee drinken
briefje door mijn tante onder
schept. Ze is toen zelf naar het koe
peltje gegaan. Naar Menno kwam
niet opdagen".
Menno ter Braak trouwde in 1933
met Ant Faber, de dochter van een
Zutphense dominee.
Op 14 mei 1940, de dag van de capi
tulatie, maakte Menno ter Braak in
Den Haag een .eind aan zijn leven.
Zijn broer Wim gaf hem het gif. Hij
had het Nationaal-Socialisme te
vuur en te zwaard bestreden. Nu
trok hij daaruit de uiterste conse
quentie. Nagenoeg op hetzelfde uur
stierf, in het Noordhollandse Ber
gen, zijn vriend Du Perron. Een an
dere Forum-redacteur, de dichter
Hendrik Marsman, verdronk in de
Middellandse Zee, op de vlucht
voor de Duitse troepen.
Het bericht van Ter Braak's zelf
moord sloeg in Eibergen in als een
bom. Herman ter Braak, een nog in
Eibergen levend familielid: "Zijn
ouders begrepen zijn geschriften
wel niet, maar waren toch op hun
manier gek met hem. Oom Hendrik
is die klap nooit meer te boven ge
komen. Hij werd manisch depres
sief en zei verschillende keren een
einde aan zijn leven te zqllen ma
ken. Op een dag, het was in 1952, zag
ik vanuit de kamer Bartelink, hun
huisknecht, die langs de Berkel aan
kwam hollen. Hij was in paniek.
'Herman, kom snel, er is iets met de
ROTTERDAM Opstanding is een thema, dat gemakkelijk met het fenomeen oorlog in verband kan worden
gebracht. Rotterdam is daar een duidelijke belichaming van. Gisteren was het precies vijftig jaar geleden, dat
deze stad door een bombardement van de Duitsers in as werd gelegd. Gelijk een phoenix is uit die as een nieuwe
stad herrezen: 'Sterben werd' ich um zu leben' om met Gustav Mahler in zijn Tweede Symfonie te spreken, die gis
teravond door het Rotterdams Philharmonisch Orkest in De Doelen onder supervisie van Bernard Haitink glans
rijk in klinkende munt werd omgesmeed.
Het concert in kwestie had plaats in het kader van de Internationale Vredesmanifestatie Rotterdam en werd
bijgewoond door koningin Beatrix en prins Claus en onder meer minister-president Lubbers. Via een rechtstreek
se radio- en televisie-uitzending heeft men ook in de huiskamer getuige kunnen zijn van Haitinks spectaculaire
visie op Mahlers reis door duisternis naar licht.
Op de foto lacht Koningin Beatrix naar dirigent Haitink na afloop van het concert in De Doelen. In het midden
H. van der Pols, voorzitter van de Stichting Vredesmanifestatie. (foto and
dokter', riep hij. Bij de brug even
verderop zagen we zijn lichaam in
het water drijven. Ik ging naar tante
Truida om haar het nieuws te bren
gen. Ze zat in de kamer en vroeg al
leen maar: 'Is het gebeurd. Her
man?' Waarop ik instemmende
knikte. Vrij snel daarna is ze uit Ei
bergen vertrokken. Ze stierf nog in
hetzelfde jaar".
De oude dokter is, samen met zijn
echtgenote, op de begraafplaats aan
de Borculoseweg begraven. Een
heg scheidt de protestantse van de
katholieke doden. De Ter Braaks
liggen op het protestantse deel.
'Hier rusten de oude dokter en zijn
vrouw', staat er op de zwartmarme-
ren grafsteen. Het graf is keurig on
derhouden.
Al zagen zijn voormalige dorpsge
noten hem als een vreemde, Ter
Braak zelf was, op zijn eigen vreem
de wijze, verknocht aan Eibergen.
Dat is ook de overtuiging van Leon
Hansen, zijn biograaf. Hij hoopt
binnenkort op Ter Braak te pro
moveren en heeft zich gedurende
enige jaren in zijn werk verdiept.
"Veel mensen, waaronder bijvoor
beeld Hermans, hebben het Ter
Braak altijd onder de neus gewre
ven dat hij uit zo'n gat in de Achter
hoek kwam. Daar heeft hij onder ge
leden. Eibergen was voor hem meer
dan zo maar een dorp. Eibergen, dat
was de wereld van zijn jeugd, waar
in alles geordend was, waar alle din
gen hun plaats hadden. Niet voor
niets had hij het plan om op latere
leeftijd in zijn geboortestad te gaan
rentenieren.
"Eibergen was voor Menno ter
Braak een soort idee. Dat afgelege
ne, dat afgezonderde, dat sprak hem
aan, zoals het zoveel schrijvers heeft
aangesproken. Thomas Mann had
dat ook met zijn geboorteplaats
Lübeck. Ter Braak is ook in het
Westen altijd een eenling gebleven.
Hij is een beetje op zijn geboorte
plaats gaan lijken, dat is het bijzon
dere".
"Ter Braak kon nergens aarden.
Bij iedere rivier dacht hij aan de
Berkel. Toen zijn vrouw op,een
fietstocht in Groningen opmerkte
'Wat is het mooi hier', vroeg Ter
Braak haar: 'Wat is hier mooi?'. Ter
Braak hield alleen van de Achter
hoek. Al zijn vrienden sleepte hij
mee naar Eibergen. Ze moesten
zien waar hij vandaan kwam. Dat
doe je niet als je voor je afkomst
schaamt. Het klassieke beeld. Ter
Braak die al vroeg afstand zou heb
ben genomen van zijn geboorte
plaats: dat beeld klopt gewoon niet.
Ter Braak is altijd, op zijn eigen wij
ze, Eibergenaar gebleven, tot aan
zijn tragische dood toe".
SPIJKENISSE (GPD) - Als de or
ganisatoren van Spijkpop '90 er niet
in slagen om sponsors te interesse
ren voor het gratis openluchtfesti
val, dan ziet het er naar uit dat er dit
jaar geen grote namen op het pop
festival zullen optreden. Een band
als De Dijk, vorig jaar de trekpleis
ter van Spijkpop, kan men niet be
kostigen zonder gesponsorde hulp.
Vorig jaar stond de gemeente
Spijkenisse nog garant voor het
aanzienlijke bedrag van vijfentwin
tig duizend gulden. Dit jaar ligt deze
bijdrage elfduizend gulden lager.
Vorige week werd bekendgemaakt
dat het Spijkpopfestival in ieder ge
val doorgaat. Burgemeester De
Groen zette namens de gemeente
Spijkenisse zijn handtekening on
der een contract waaronder ook or
ganisator DMS (Direct Music Ser
vice) de signatuur plaatste.
Overigens is men naarstig op
zoek naar sponsors die bands van
enige naam in staat moeten stellen
het podium van Spijkpop te betre
den. Ook zoekt men nog naar finan
ciers die het podium (zesduizend
gulden) willen betalen.
Of Spijkenisse op 19 augustus op
dezelfde lokatie zal worden gehou
den, is ook nog onzeker. Als name
lijk alsnog de financiële ruimte
wordt gevonden voor het aantrek
ken van één of meerdere topattrac
ties, dan overweegt de organisatie
het popgebeuren van de Plaatweg
nabij de Spijkenisserbrug naar el
ders te verplaatsen. De editie van
vorig jaar trok ruim elfduizend fes
tivalbezoekers.
